Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "EROS" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 36
Tytuł:
O „ukrzyżowanym erosie” Ignacego Antiocheńskiego w monografii naukowej Krzysztofa Abucewicza
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29430771.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ignatius of Antioch
agape
eros
Opis:
In 2021 was published a unique monograph on the interpretation of the evocation of Ignatius of Antioch, “My Eros”, presenting research from the beginning of Christianity (the letters come from the beginning of the 2nd century) to our times. It is a book by Krzysztof Abucewicz entitled The Crucified “Eros” of Ignatius of Antioch (Katowice 2021, 676 pages). The book is unique due to the wide scope of research and the extremely high competency of its author. The extensive amount of the work put into the research is awe-inspiring. The aim of the article is to show the content and main qualities of the book and to critically analyze of the conclusions drawn by Krzysztof Abucewicz. This article tries to clarify answers to the question about the possibility of establishing unequivocal conclusions, which researchers of history, literature and theology come to, regarding the interpretation of the evocation of Ignatius of Antioch. In this sense, the article is polemical in nature, aimed at encouraging theologians to read the discussed monograph and use it in their own theological research.
Źródło:
Polonia Sacra; 2022, 26, 1; 215-236
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ancient philosophy of lovesickness Plutarch, Cleopatra and Eros
Autorzy:
Kostuch, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157537.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Plutarch
Philosophy
Eros
Lovesickness
Cleopatra
Opis:
Over the centuries, Cleopatra VII, the famous queen of the Nile, has uttered thousands of amorous sentences in countless dramas, poems, novels, librettos and films. Historians, writers and artists of all periods, selecting the Egyptian monarch as the “hero” of their works, referred, and still continue to do so, primarily to the Life of Antony by a great Greek philosopher and moralist - Plutarch of Chaeronea. It might seem that it was Plutarch who presented Cleopatra a woman overcome with genuine passionate love. But does the queen in the Plutarch’s work really, even for a moment, experience the true agony of love? The problem with this is that if we reject the Shakespearean prism through which we used to view Cleopatra created by Plutarch and we analyse the Life of Antony exclusively in the context of other works of the moralist from Chaeronea, we will not perceive an Egyptian Dido cursing her lover and dying of love. It is a delusion that in the final parts of the Life of Antony, the monarch’s previously feigned or perhaps concealed love for the Roman commander is manifested as true – as is stated by many researchers identifying in Plutarch’s work the specific elements of romance in which the lovers’ feelings are reciprocated.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2014, 2(14); 5-14
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ancient philosophy of lovesickness: Plutarch, Cleopatra and Eros
Autorzy:
Kostuch, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158804.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Plutarch
Philosophy
Eros
Lovesickness
Cleopatra
Opis:
Over the centuries, Cleopatra VII, the famous queen of the Nile, has uttered thousands of amorous sentences in countless dramas, poems, novels, librettos and films. Historians, writers and artists of all periods, selecting the Egyptian monarch as the “hero” of their works, referred, and still continue to do so, primarily to the Life of Antony by a great Greek philosopher and moralist - Plutarch of Chaeronea. It might seem that it was Plutarch who presented Cleopatra a woman overcome with genuine passionate love. But does the queen in the Plutarch’s work really, even for a moment, experience the true agony of love? The problem with this is that if we reject the Shakespearean prism through which we used to view Cleopatra created by Plutarch and we analyse the Life of Antony exclusively in the context of other works of the moralist from Chaeronea, we will not perceive an Egyptian Dido cursing her lover and dying of love. It is a delusion that in the final parts of the Life of Antony, the monarch’s previously feigned or perhaps concealed love for the Roman commander is manifested as true – as is stated by many researchers identifying in Plutarch’s work the specific elements of romance in which the lovers’ feelings are reciprocated.
Źródło:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne; 2014, 3(9); 5-14
1730-0266
Pojawia się w:
Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Epistemic Value of Eros. The Relationship Between Socrates and Alcibiades
Autorzy:
Candiotto, Laura
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/633618.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eros
education
Socrates
Alcibiades
Plato
Opis:
Several key lines concerning the relationship between Socrates and Alcibiades, extracted from the Symposium and the Alcibiades 1, are discussed for the purpose of detecting the epistemic value that Plato attributed to eros in his new model of education. As result of this analysis, I argue for the philosophical significance of the relationship between Socrates and Alcibiades as a clear example – even when failed – of the epistemic role of eros in the dialogically extended knowledge.
Źródło:
Peitho. Examina Antiqua; 2017, 8, 1; 225-236
2082-7539
Pojawia się w:
Peitho. Examina Antiqua
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kleopatra i eros w Żywocie Antoniusza. O nadinterpretacji dzieła Plutarcha
Autorzy:
Kostuch, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944906.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Plutarch
Cleopatra
Life of Antony
eros
Opis:
Cleopatra and Eros in Plutarch’s Antonius. On overinterpretation of Plutarch’s work Historians, writers and artists who wanted to pay homage to Cleopatra once again, referred to and still refer to Plutarch’s Life of Antony, first and foremost. It can seem that this main, if not the only ancient work, being quite a compact story about the Egyptian queen, has been ultimately interpreted in numerous review editions and biographies of Cleopatra. However, Plutarch’s Cleopatra has not been analysed as a separate work - excerpts from Life of Antony have always been combined with other sources in order to obtain a single picture. And in belles-lettres, the work of this ancient moralist have been exploited for centuries in such a way that it is no longer Plutarch’s property. Literary works from different epochs, in the form of interpretations, with Shakespeare’s Antony and Cleopatra at the head of the list, have distorted the ancient moralist’s message. It turns out that when we reject Shakespeare’s prism that we usually use when examining Plutarch’s Cleopatra and we start to analyse Antony’s biography only in the context of other works written by the moralist of Chaeronea, considering them to be a peculiar comment on Life of Antony, we are able to see a completely different picture to the one we are used to. Divine powers, present on the pages of the ancient work and implicating gods and people in love and desire do not have access to the queen. However, everything suggests that in the case of “the romance of all time” we can see in the moralist’s work something he did not write at all. We refer to Life of Antony and we envisage the character of Cleopatra described by Shakespeare and his successors.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2017, 7, 2; 259-270
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Éros énergumène de Denis Roche, une écriture de l’agapè à rebours de l’orgie thanatique
Denis Roche’s Éros énergumène, a Writing of Agape Against the Thanatic orgy
Autorzy:
Ouattara, Gouhé
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034892.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
agape
poetic writing
eros
poetic language
freedom
spirituality
agapè
écriture poétique
éros
langage poétique
liberté
spiritualité
Opis:
Évoquer l’écriture poétique consiste, le plus souvent, à faire resurgir à la mémoire une somme de conventions artistiques établies d’âge en âge à travers les genres, les courants et les conceptions de la poésie. Malgré les révolutions et les bouleversements intervenus, l’art poétique se départit difficilement des cloisons génériques et théoriques pour le moins étanches. Cependant, l’actualité de la littérature française révèle que certains textes de la seconde moitié du XXe siècle semblent accorder une sorte de « vacance » à la poésie afin qu’il lui soit loisible de s’investir davantage dans l’autonomie langagière. Éros énergumène de Denis Roche illustre fondamentalement cette aptitude de l’écriture poétique à « se voir » comme telle et à se dématérialiser dans une perspective, somme toute, spiritualiste. Le poème de Roche s’appréhende, de ce fait, comme une voie d’accès à une forme de jeu intellectuel où le lecteur averti se retrouve englouti finalement dans les tourbillons d’un langage qui n’a d’autre enjeu que la liberté absolument « libérée ».
To evoke poetic writing is, more often than not, to bring to memory a sum of artistic conventions established from age to age through genres, currents and conceptions of poetry. Thus, in spite of the revolutions and upheavals that have taken place, the poetic art is difficult to separate from generic and theoretical partitions, at the very least, watertight. However, the topicality of French literature reveals that some texts of the second half of the 20th century seem to grant a sort of ‟vacancy” to poetry, so that it may be more active in language autonomy. Denis Roche’s Éros énergumène illustrates fundamentally this aptitude of poetic writing to ‟see oneself” as such and to dematerialize oneself in a perspective altogether spiritualist. Roche’s poem can be understood as a way of accessing a form of intellectual play where the informed reader is finally engulfed in the whirlwinds of a language that has no other stake than an absolutely ‟liberated” freedom.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2021, 9; 76-86
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Mysticism of Love in De Virginitate of St. Gregory of Nyssa
Mistycyzm miłości w De virginitate św. Grzegorza z Nyssy
Autorzy:
Wyrąbkiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037651.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
love; eros; virginity; mystic; assimilation to God
Opis:
Primeval East Church was very careful in the use of classical greek's terms specyfying love. The article presents conception breaking above tendency − the idea of ecstatic, ardent eros in St. Gregory's of Nyssa first written tractate − De virginitate, and is intended to submit variety of types of love and role of love in virginal life. The bishop of Nyssa, seeing main purpose of all human efforts in assimilation to God, emphasizes the virtue of chastity, which increases with love. Owing to this virtue, soul-bride reflects in itself intertrinitarian relations. Through love man rises his nature, assuming triad assigned to nature of God: holiness, impeccability and chastity, and becoming completely and entirely open to experience of spiritual marriage with God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4 English Online Version; 21-31
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La poesie erotique et metaphysique. Lieu de rencontre entre Oscar Milosz et Czeslaw Milosz
Woman: an erotic and metaphysical instrument
Autorzy:
Lubelska-Renouf, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690267.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
kobieta
Eros
piękno
Bóg
Woman
Beauty
Divine
Opis:
In “Amorous Initiation”, Oscar Milosz tells the story of the love of Mr. Pinamonte for Clarice-Annalena. A chance meeting with a woman who is, among other things, easy and fickle, perhaps even a prostitute, becomes a mystical meeting with the divine. Annalena is ambivalent : An ordinary woman, a bewitching Circe, a Great Whore of Babylon, a sign of the beauty of creation, a symbol of God. Above all she is the way to Transcendence. Annalena reappears years later in the poem of Czesław Miłosz, and, in turn, invites the poet on a great voyage. This is a voyage through the woman to the other side of the looking glass, towards God. When I say “through the woman” it is to be taken literally: “I loved your velvet yoni, Annalena, the long voyages in the delta of your legs”. The woman in the poetry of C. Miłosz is as ambivalent as her prototype in “Amorous Initiation”. She is the incarnation of nature — a crushing, sucking, chewing, digesting thing, she is the fragile creature who arouses deep compassion, a travel companion, an incarnation of Beauty, and finally a symbol of the divine. We are now going to retrace this voyage through women in the poems of C. Miłosz.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 177-197
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Necessary, Kenotically-donated, & Self-giving Love
Autorzy:
McCall, Bradford
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512295.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
agape
philia
eros
kenosis
necessity
Thomas Jay Oord
Opis:
For the God of self-giving, kenotically-donated love, the decision to express love at all times comes first. In my conception, “full-Oorded” love would encompass what is ordinarily contained within the definition of agape love, but it would also include “eros love”, for the latter is the love of co-laborment. In my appropriation has of this terminology of eros love, it would be the type of love that the desires to, e.g., expand one’s territory or one’s domain, which makes it applicable to the modern theory of evolution by natural selection. Evolution – i.e., “descent with modification”, to invoke a Darwinian phrase – then, recognizes self-giving love, and the goodness thereof, in that species regularly undergo commensalist symbiotic relationships in nature, whereby one is aided by the other, while the “other” is neither “aided” nor “harmed”. This is self-giving love in its entirety, and a proper demonstration of it. My understanding of necessarily-expressed, “full-Oorded” love also includes dimensions of philia love. Philia could be akin to the symbiotic relationship known as mutualism in biology, especially since philia love has historically been associated with friendship or the interrelatedness of the natural world. Notably, Aristotle indicates that even nonhuman animals can express philia love . The relationships marked by philia, then, could be identified by mutuality, reciprocity, and cooperation , which fits the above biological connotation well. While agape or eros might benefit from cooperation, reciprocity, and mutuality, those two forms of love do not require any of those three nouns. Philia does. I contend, in fact, that the kenosis of the Spirit into creation amounts to self-giving, betrothed love through self-donation. The union, then of agape, eros, and philia love could be expressed as mutual aid, or full-orbed, or even as I like to say, “full-Oorded” love. Flourishing lives – be they human or some other mammal – I aver, consistently and necessarily express “full-Oorded” love. Oord suggests that Process philosophy can aid one to see that full-orbed love – that which I have designated “full-Oorded” love – plays an important part in the work to increase the common good of society as a whole. Indeed, “full-Oorded” love would repay evil with good as agape would; such a “full-Oorded” love would additionally welcome the intrinsic value and beauty in others, just like eros love does; and “full-Oorded” love would also recognize the import of friendship and mutuality as does philia love. Following Oord and Wojtyla again, since God commands that we show necessarily “self-giving”, “self-donating” love, we therefore indeed have the ability to love others as kenotically-donating entities, just as the creating Spirit does. When we act as a genuine conduit and amplifier of the creating Spirit’s self-donating and self-giving love, we can truly and entirely and infinitely love others, just as God does. Of course, we cannot expect that we humans will always love alike unto how God does because we do not have an eternal and unchanging nature that is necessarily inclined toward love , but we are at least always able to do it.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 2; 231-241
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psyche zrzuca kajdany: Teatr łódzki w listopadzie 1918
Psyche Casts Her Shackles Away: The Theatre in Łódź in November 1918
Autorzy:
Kuligowska-Korzeniewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30025402.pdf
Data publikacji:
2018-10-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Eros i Psyche
Jerzy Żuławski
rewolucja 1905
Łódź
historia teatru polskiego
Eros and Psyche
revolution of 1905
Polish theatre history
Opis:
Nowy sezon 1918/1919 Teatr Polski w Łodzi pod dyrekcją Franciszka Rychłowskiego otworzył 9 listopada sztuką Jerzego Żuławskiego Eros i Psyche. Napisana w 1903, a w Łodzi grana uprzednio w dniach antyrosyjskiej i socjalistycznej rewolucji 1905, teraz, w chwili narodzin Polski niepodległej brzmiała wyjątkowo aktualnie. Metafora Psyche – królewny, uwięzionej przez złego króla, którego pokonuje i zabija, własną wolą i mocą uwalniając się z kajdan i więzienia – okazała się nośna i dla publiczności, i dla krytyka, piszącego o przebudzeniu „do nowego, wolnego życia”.
The Polski Theatre in Łódź headed by Franciszek Rychłowski opened the new 1918/1919 season with a production of ’Eros i Psyche’ (Eros and Psyche) by Jerzy Żuławski. The play, written in 1903 and performed in Łódź during the anti-Russian socialist revolution of 1905, took on new relevance as Poland regained independence. The metaphor of Psyche, a princess imprisoned by an evil king whom she then defeated and killed, freeing herself from her shackles thanks to her steadfastness and willpower, resonated with both the audience and one of the critics, who wrote about waking up “to a new, free life.”
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 3; 137-145
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jolanta Brach-Czainy’s micrology
Mikrologia Jolanty Brach-Czainy
Autorzy:
Marzec, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27322375.pdf
Data publikacji:
2023-04-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jolanta Brach-Czaina
Anne Carson
Socrates
micrology
figurativeness
metonymy
metaphor
sensuality
detail
Eros
Sokrates
mikrologia
figuratywność
metonimia
metafora
sensualność
detal
eros
Opis:
Artykuł omawia pisarstwo i filozofię Jolanty Brach-Czainy, wiążąc je z projektem mikrologii i sokratejską majeutyką. Poetologiczna refleksja nad działaniem detalu, pracy podobieństwa i różnicy, w najważniejszych utworach (Sofie, Szczelinach istnienia, Błonach umysłu) wydobywa dwie tendencje myśli Brach-Czainy: poszukiwanie tekstowego „przedstawicielstwa znaczenia” i zmysłowego opisu „drobin bytu”. Artykuł omawia ambiwalentne podejście filozofki do metonimii i synekdochy oraz charakteryzuje styl pisarstwa, który łączy skupienie na niepozornym detalu oraz niekonkluzywność paradoksów. Kluczową cechą poetyki Brach-Czainy jest absorpcja konkretu i abstrakcji, wywołanie jednoczesnego efektu dokładności i nieokreśloności. Projekt Brach-Czainy wiele łączy z poetologicznymi refleksjami Itala Calvina oraz, przede wszystkim, Anne Carson. Ich równoległa droga w poszukiwaniu istoty poznania i języka poetyckiego doprowadziła do sokratejskiej teorii erosa.
The paper discusses the writing and philosophy of Jolanta Brach-Czaina, connecting it to micrology and maieutics. This poetological reflection considering the function of detail and work of similarities and differences in Brach-Czaina’s most significant works (Sofa, Szczeliny istnienia, Błony umysłu) identifies two tendencies of her philosophy: searching for a textual “representation of meaning” and a sensual description of “particles of being”. The paper discusses Brach-Czaina’s ambivalent approach to metonymy and synecdoche, and characterizes her style, which combines a focus on inconspicuous detail and non-conclusiveness of paradoxes. Absorption of concrete and abstraction, creating an impression of precision, and at the same time vagueness are key features of Brach-Czaina’s poetics. Her philosophy has much in common with Italo Calvin and Anne Carson, whose parallel way to seeking the essence of cognition and poetic language has led to the Socratic theory of Eros. 
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 30; 36-49 (eng); 34-47 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiędzy Erosem a Tanatosem. Susan Sontag/Annie Leibovitz
Between the Eros and Thanatos. Susan Sontag/Annie Leibovitz
Autorzy:
Karczmarek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517855.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
śmierć
choroba
eros
tanatos
fotografia
death
thanatos
photography
disease
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia relacji zachodzących w sferze praktyk codzienności, które odnoszą się do obszaru intymności. Punktem wyjścia jest analiza fotografii Annie Leibovitz zrobionych Susan Sontag w trakcie ostatnich lat jej życia, podczas których zmagała się z chorobą. Charakterystyczna jest tu obecność erosa i tanatosa, które determinowały zapośredniczone w obiektywie fotografa spojrzenie. To uwikłanie w pewną formę erotyzmu a jednocześnie wizualna transgresja, która może wywoływać kulturowy skandal.
Article is an attempt of presenting set of relations in the area of everyday life practices connected with intimacy. Start point is an analyze of Ann Leibovitz’s photogtaphy of suffering because of cancer, Susan Sontag’s last days of life. Presence of Eros and Thanatos is very significant, this two qualities determined the way in which the (mediated by object glass) gaze is seen. This erotic value of the photograpfy entagled it into visual transgression which can be a source of cultural scandal.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2015, Errotyzm 2(16)/2015; 39-51
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sens miłości erotycznej w filozofii Włodzimierza Sołowjowa
Autorzy:
Domagała, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644369.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Wladimir Solowjow
erotische Liebe
Eros
Androgynität
Fortpflanzung
Vladimir Solovyov
erotic love
androgyny
procreation
Włodzimierz Sołowjow
miłość erotyczna
eros
androgynizm
prokreacja
Opis:
Das Konzept der erotischen Liebe von Wladimir Solowjow bildet eine originelle theosophische Liebesvorstellung. Die Theorie der Liebe von Solowjow ist nämlich eng mit der eschatologischen Problematik verbunden und ist darüber hinaus eine Resultante der materialistischen (stricte biologischen) und der spiritualistischen Auffassung der Thematik. Solowjows philosophische Analysen der Geschlechtsliebe beweisen, dass es weniger ein Akt ist, der über die rein biologische Ebene hinausgeht, als viel mehr einer, der unsere biologische Natur verwandeln lässt. Er beruht auf der Überhöhung oder Vergöttlichung unserer Natur. Der Sinn einer so interpretierten erotischen Liebe liegt in dem Herausbilden einer breitgefassten Einheit, deren Grundlage darin besteht, das geistig-körperliche Ganze zu erreichen und die Teilung aufgrund des Geschlechts zu überwinden, d.h. das weibliche und männliche Prinzip des menschlichen Daseins zu integrieren.
Vladimir Solovyov’s concept of erotic love represents a rather original theosophical vision of this issue for his theory of love is closely connected with eschatological matters and, in addition to that, constitutes the product of materialistic (strictly biological) and spiritualist presentation of the subject in question. Solovyov’s philosophical analyses of sexual love demonstrate that intercourse is not so much an act that exceeds purely biological level as the one that causes transformation of our biological nature and consists in over-spiritualisation and divinisation (deification) of our nature. The meaning of erotic love, as construed by Solovyov, lays in creating a widely understood unity based on attaining a spiritual and bodily integrity as well as overcoming disintegration connected with the existence of gender, that is integrating the female and male principle of human existence.
Włodzimierza Sołowjowa koncepcja miłości erotycznej to dość oryginalna koncepcja teozoficzna. Sołowjowowska teoria miłości wiąże się bowiem ściśle z problematyką eschatologiczną, ponadto stanowi wypadkową materialistycznego (stricte biologicznego) oraz spirytualistycznego ujęcia tej tematyki. Sołowjowa filozoficzne analizy miłości płciowej wykazują, że jest to akt nie tyle wykraczający poza poziom czysto biologiczny, co powodujący transformację naszej biologiczności, polegającą na przeduchowieniu czy przebóstwieniu naszej natury. Sens tak zinterpretowanej miłości erotycznej tkwi w wytworzeniu szeroko pojętej jedności, której podstawę stanowi uzyskanie duchowocielesnej całości oraz pokonanie rozpadu związanego z faktem płci, czyli integracja żeńskiej i męskiej zasady ludzkiego bytu.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 7
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Offsetting the ‘Violence’ of the Male Gaze through the Box-Assemblage
Łagodzenie “przemocy” męskiego spojrzenia poprzez asamblaż
Autorzy:
Buttigieg, Lawrence
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
female body
Eros and Thanatos
fetish
fragmentation
male gaze
mise-en-abyme
violence
kobiece ciało
Eros i Tanatos
fetysz
fragmentacja
męskie spojrzenie
przemoc
Opis:
The purpose of the article and my purpose as an artist is to demonstrate how my box-assemblage succeeds in countervailing the ‘violence’ of the male gaze through its sanctuaried design and Idoia’s simulacra, relics and memorabilia that make up its fabric. While acknowledging that Idoia embodies my unattainable other, I have come to the point where I have no qualms in equating her with the transcendental. To this effect, the box-assemblage fuses the sacred and the profane, and subjects Idoia’s raw sexuality to a process of transubstantiation whereby the ordinary yearns for the extraordinary. Furthermore, by having her body eroticised and fetishized through fragmentation, a process construed as violent in nature, the artefact roots within itself the notions of Eros and Thanatos. With such attributes, the box-assemblage not only empowers this woman to display herself on her own terms, but questions and disrupts the violent spectatorship and dominance of the male gaze.
Celem tego artykułu, jak również moim zamysłem artystycznym, jest wykazanie w jaki sposób moje asamblaże przeciwstawiają się przemocy męskiego spojrzenia poprzez swój rezonujący religijnie kształt oraz symulakra Idoi, relikwie i pamiątki, które składają się na ich tkankę. Choć przyznaję, że Idoia uosabia mojego nieosiągalnego Innego, nie waham się odkrywać w niej element transcendentalny. W ten sposób asamblaż łączy sacrum i profanum i podporządkowuje pierwotną seksualność Idoi procesowi przeistoczenia, gdzie to, co zwyczajne tęskni za tym, co wyjątkowe. Dodatkowo, poprzez fragmentację jej ciało staje się erotycznym fetyszem i to, co w naturze utożsamiane jest z przemocą, poprzez dzieło sztuki zaczyna być nośnikiem pojęcia Erosa i Tanatosa. W ten sposób asamblaż daje kobiecie siłę nie tylko w przedstawianiu siebie na własnych warunkach, ale również by przełamać przemoc i dominację męskiego spojrzenia.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2017, 5; 113-121
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość Boga w ujęciu J. Razingera/Benedykta XVI
The Notion of Gods Love in the Interpretation of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Barth, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621981.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bóg
Chrystus
miłość
przyczyna
eros
agape
caritas
God
Christ
love
reason
Opis:
The article presents the subject of God’s love in J. Ratzinger/Benedict XVI’s interpretation. The theme of God’s love, according to Ratzinger, is not to be reduced to one of the many theological issues to be discussed. Pope puts the love of God at the center of the Christian life as a principle and interpretative key. It is no coincidence that the first encyclical Deus caritas est, inaugurating his pontificate, begins with the words which are the profession of faith in the name of God who is Love. This agapetological feature of the Papal reflection sets the frame of his theology and points at the sphere where it reaches its essence and consummation. The subject of God’s love is discussed in two parts of the article: the first one consists of the analysis of the three terms: eros, agape and caritas, which are the three aspects of love. The philosophical and biblical analysis of these expressions made by Benedict XVI allows him to extract the essence of divine love. In the second part of the present article, the three moments reflecting the whole dynamics of love in the teaching of the Pope will be discussed: the source of love in the Triune God (1), the concretization and the fullest revelation of love in the person and work of Jesus Christ (2), and the relationship between the love of God and the love of man (3). The latter ultimately becomes a human response based on the primacy of God’s love, and turns into a divine-human love.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 23; 245-265
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 36

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies