Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Duch Święty" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Znaczenie chrztu Duchem Świętym i ogniem
Autorzy:
Pajor, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1161878.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest
Duch Święty
ogień
baptism
Holy Spirit
fire
Opis:
L’article comprend essentiellement trois parties: la première présente l’historique de la question depuis le temps des Pères de l’Eglise jusqu’à 1’heure actuelle, avec un accent partieulier sur l’époque récente. L’attention y est concentrée surtout sur les interprétations dont les principales sont: 10 celle de l’explication réciproque, 20 celle de l’opposition réciproque, 30 thèse naturaliste et de l’interpolation, enfin, 40 l’interpolation. L’auteur expose les principaux défauts et lacunes de ces interprétations et attire l’attention sur d’autres textes qu’il faut encore mettre à profit pour être à même de comprendre l’idée du baptême par le Saint Esprit et par le feu. La seconde partie embrasse les idées essentielles découlant de l’analyse des textes de base et d’autres textes liés à ce problème. L’on peut affirmer que l’expression „baptême par l’Esprit Saint et par le feu” a un sens métaphorique. Cette métaphore a deux aspects: celui du labeur, causant les souffrances de l’homme et même sa mort, et celui de la bienveillance et de la générosité de Dieu à l’égard de l’homme. Cette dualité d’aspect apparait dans les textes de l’A. T., dans ceux de Qumrân et dans les écrits apocalyptiques perses, grecs et latins, enfin, dans le N. T. lui-même. Dans ce dernier, 1’aspect peine est exprimé par le baptême par 1’Esprit Saint et le feu, dont il est question dans Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16; il ressort aussi de 1’emploi du terme baptême en connexion avec les images du feu et du calice, comme symboles de la souffrance (Mc. 9, 49; 10, 38-39; Lc. 12, 49-50). L’aspect bienveillance divine apparait dans 1’idée du baptême par le Saint Esprit et le feu dont parle Mc. 1, 8; Jean 1, 33; Actes 1, 5; 11, 16. La troisième partie étudie l’évolution de l’idée du baptême par l’Esprit Saint et le feu sous le rapport théologique et sous le rapport littéraire. Au début, c’est 1’action du Messie juge et ôtant tout ce qui est mai qui occupe le premier plan. C’est ainsi que la présente Jean Baptiste dans son enseignement, comme le rapportent Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16. Avec le temps, cependant, cette interprétation des paroles du Baptiste recule de plus en plus au second plan à mesure que d’autres caractéristiques de 1’image du Messie reçoivent du relief. Cette nouvelle interprétation est en premier lieu l’oeuvre du Christ: c’est Lui en effet qui, dans un endroit, applique les paroles de Jean à ses propres souffrances et è sa mort et, ailleurs à l’effusion du Saint Esprit au jour de la Pentecôte. Mc. 10, 38 et Lc. 12, 50 sont sans référence directe à Jean Baptiste tandis que Actes 1, 5 et 11, 16 le mentionnent expressément. Enfin, à coup sûr inspirée par l’enseignement du Christ, nous trouvons mise dans la bouche du Précurseur une opposition du baptême avec de 1’eau au baptême chrétien (Mc. 1, 8; Jean 1, 33).
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 49-64
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeruzalem – miejscem zesłania Ducha Świętego (Łk 24, 49; Dz 1, 4)
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164960.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerozolima
Duch Święty
zesłanie Ducha Świętego
Jeruzalem
Holy Spirit
Pentecost
Opis:
Le présent article est une continuation des recherches et des réfléxions de l’auteur sur le rôle de Jérusalem dans l’histoire du salut d’après la conception de saint Luc. L’article se compose de trois parties: 1. L’auteur traite dans le première de ces parties de la tradition et de la rédaction de Luc 24, 49 et Ac 1, 4. L’analyse de la terminologie et du style démontre, que ces textes contiennent la tradition primaire du temps précédant Luc, ainsi que l’interpretation théologique de Luc. Le fait de la présence des disciples à Jérusalem, ainsi que la descente du Saint Esprit dans cette ville est la substance de la tradition. Les autres éléments portent le caractère de rédaction. 2. Dans la seconde partie de son article l’auteur parle de l’ordre de Jésus défendant aux disciples de quitter Jérusalem. C’est un élément de rédaction, introduit par Luc pour des raisons théologique et littéraires. Grâce à cet ordre Luc insère la descente du Saint Esprit dans le schèma historio-salvifique: prédiction — accomplissement; il démontre l’unité de l’histoire du salut. Jérusalem était le centre de l’Israél et le lieu de naissance du nouvel Israél — de l’Eglise. Grâce à l’ordre de ne pas quitter la ville, l’Evangile et les Actes des Apôtres constituent un diptyque, dont Jérusalem est le point de liaison. 3. Dans la troisième et dernière partie de l’article il est question du motif justifiant la présence des disciples à Jérusalem. Ce motif c’est la promesse du Père, c’est-à-dire le Saint Esprit et non la parousie comme le veulent certains éxégètes. En introduisant le motif de „l’attente”, Luc découvre l’histoire. Les Apôtres sont démeurés dans le temps, dans l’histoire. Ce temps apporte avec lui des problèmes et des difficultés. Ce qui est nécessaire, c’est la perséverance, l’aide d’En Haut et la prière de la communauté toute entière.
Źródło:
The Biblical Annals; 1976, 23, 1; 85-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty a Jezus Chrystus w czwartej Ewangelii
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166900.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Ewangelia według św. Jana
Holy Spirit
John
Opis:
Auf dem Grund des Wortschatzes und der johanneischen Äusserungen über die Ankunft und Aufgaben des Heiligen Geistes, besonders über seine belebende, heiligende, belehrende und bewahrende Funktion, beweist der Verfasser, dass der Heilige Geist dasselbe in der Kirche erfüllt, was Christus in seinem irdischen Leben erfüllte. Die Beschreibung der Herkunft der Lehre über den Heiligen Geisit und seiner Rolle wird durch die Abgrenzug desjenigen gezeigt, was von Johannes, von der kirchlichen Tradition und was von Jesus stammt. Der Verfasser zieht in Betracht die von Joh beliebten Wörter und Ausdrücke: auf diesem Grund hat er gezeigt, dass die johanneischen Ingerenzen in das aus kirchlichen Tradition stammende Gut betreffen fast nich mehr als die Stilisierung; in diesem Gut kann man auch diejenige Elemente zeigen, die wahrscheinlich direkt von Jesus stammen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1977, 24, 1; 47-57
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Namaszczenie Jezusa Duchem Świętym i mocą (Dz 10, 38)
Autorzy:
Cyran, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177992.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
namaszczenie
Duch Święty
Dz 10
38
anointment
Holy Spirit
Acts 10
Opis:
In Apg 10, 38 lesen wir, daß Gott Jesus mit dem Heiligen Geist und mit Kraft gesalbt hat. Den Kontext berücksichtigend, wird es im Artikel gezeigt, daß die Taufe Jesu in Jordan – nach Lukas − eine Offenbarung seiner messianischen Mission war. Jesus war Messias, aber als Knecht Gottes und als Prophet. Während der Taufe in Jordan bekam Er die Salbung mit dem Heiligen Geist und mit Kraft, um machtvolle Taten, Wunder und Zeichen zu tun, durch die Gott Jesus beglaubigt hat. Am Ende wird die Beziehung zwischen dem Heiligen Geist und der Kraft analysiert und auch die Bedeutung dieser Gaben für die Mission von Jesu besprochen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 95-101
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dawca Ducha Bożego w Nowym Testamencie
Autorzy:
Ordon, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177964.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Boży
Duch Święty
ruah
Spirit of God
Holy Spirit
Opis:
Die Aussagen des AT in bezug auf den Geist lassen erkennen, daß Er ganz Gott gehört, von Ihm herkommt und nur von Ihm gegeben werden kann. Diese Auffassung wurde vom NT übernommen und fand dort ihren festen Platz. Von manchen Lukas − und Johannestexten (Lk 24, 49; Apg 1, 3-8; 2, 33; Joh 15, 26; 16, 7; 20, 19-23) ist es jedoch zu erfahren, daß selber Jesus den Hl. Geist geben wird und Ihn später tatsächlich sendet. Besonders bemerkenswert sind in dieser Hinsicht die Paraklet − Sprüche im Johannesevangelium, wo bald der Vater, bald Jesus als Geber desselben Parakleten erscheinen. Das bisher nur Gott zugehörige Vorrecht wird Ihm zuteil. Es ist noch zu unterstreichen, daß alle diese Aussagen im Zusammenhang der Auferstehung des Herrn vorkommen. Die Ausarbeitung solcher Meinung bleibt mit der Entwicklung der Christologie eng verbunden. Erst als sich die Urkirche im vollem Umfang dieser Tatsache bewußt wurde, daß Jesus Gott ist und in allem dem Vater gleich, konnte sie die Relation des Herrn zum Hl. Geist besser verstehen und ins rechte Licht stellen. Denn nur Gott hat die Vollmacht, den Geist zu senden. Weil es vor allem aufgrund der Auferstehung Jesu möglich war, sein Gottsein und seinen einzigartigen Geistbesitz zu erkennen, bleiben die Aussagen des Lukas und des Johannes mit dem Osterereigniss verknüpft.
Źródło:
The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 127-137
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty jako dar w Liście do Hebrajczyków
Autorzy:
Paciorek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177901.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
List do Hebrajczyków
Holy Spirit
Hebrews
Opis:
In the Letter to the Hebrews the word πνευμα (pneuma) appears twelve times in total (1,7.14; 2,4; 3,7; 4,12; 6,4; 9,8.14; 10,15.29; 12,9.23). In seven cases, as it seems, it refers to the Holy Spirit (2,4; 3,7; 6,4; 9,8.14; 10,15.29). Analyzing these passages, we can state that the Holy Spirit is meant in the Letter to the Hebrews to be, first of all, a gift. Therefore it is the Holy Spirit who makes the preachers of the Gospel (2,4) to be particular gifted to do it. Christians participate in Him (6,4). He exhorts and speaks to man (3,7b; 9,8), is the Spirit testifying that man has received salvation (10,15), is the One who leads the faithful to the Divine throne of grace (10,29). Only once is the Holy spirit shown as the One who led Jesus in the work of the offering of the cross (9,14).
Źródło:
The Biblical Annals; 1999, 46, 1; 93-109
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Ducha Świętego w procesie interpretacji Biblii
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177915.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
interpretacja
Holy Spirit
interpretation
Opis:
Der Verfasser fragt nach der Stelle und Funktion des Heiligen Geistes im hermeneutischen Verfahren − vom biblischen Text her bis zu seiner Deutung und seiner Interpretation. Zuerst werden manche der von den evangelischen Theologen veröffentlichten Beiträge besprochen (Z. H. Klooster, R. B. Zuck, C. H. Pinnock) und ebenfalls katholischer Standpunkt dargestellt (I. de la Potterie), und danach theologische und biblische Prämissen genannt, die den Heiligen Geist im Leben der Kirche postieren, darunter Wechselbeziehung Heiliger Geist − die Bibel und Leitgedanken der biblischen Pneumatologie. Im vierten Teil wird es versucht im Licht der biblischen Texte eine Antwort auf die Frage zu geben: der Heilige Geist gibt den Mitgliedern der Kirche verschiedene Gaben und Fäkigkeiten (1 Kor 12, 6-8) und befähigt alle dem Leib Christi zu dienen. In dem ekklesiologischen Kontext soll man gerade exegetische Arbeit sehen: dazu sind vorgegebene Begabung und persönliche Befähigungen der Exegeten gefragt, ebenfalls aber der Glaube und geistiges Leben; gleichbedeutend bleibt Beistand des Heiligen Geistes, der den Menschen unterstützt und ihm zur Seite steht.
Źródło:
The Biblical Annals; 1999, 46, 1; 5-19
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553567.pdf
Data publikacji:
2001-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Wcielony Logos
Logos
Duch Święty
dzieło zbawienia
Dominus Iesus
Opis:
Wcielony Logos i Duch Święty w dziele zbawienia. II rozdział Deklaracji Dominus Iesus - treść, kontekst, próba interpretacji
Źródło:
Sympozjum; 2001, 1(8); 105-116
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch święty - źródło odwagi w głoszeniu Słowa Zbawienia (Dz 4,23-31)
Autorzy:
Rosik, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627310.pdf
Data publikacji:
2002-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dzieje Apostolskie
Duch święty
Ewangelia
głoszenie
Słowo
Dz 4
23-41
Opis:
L’annuncio della parola di Dio appare come uno dei temi più importanti della teologia di Luca-Atti. Il tema che abbiamo scelto per il nostro studio ci spinge ad esaminare determinate caratteristiche degli Atti 4,23-31. Lo scopo del nostro lavoro è quello di dimostrare, che durante le persecuzioni, Dio aiutava la comunità cristiana che si radunava in preghiera, e che questa preghiera faceva scendere lo Spirito Santo e incoraggiava i credenti ad annunciare la parola di Dio. Dopo aver stabilito la struttura interna della pericope proseguiamo con la spiegazione del testo. I successivi elementi della struttura degli Atti 4,23-31 mettono in risalto diverse caratteristiche che poi compongono questo messaggio principale del brano. L’introduzione della preghiera sottolinea il suo aspetto comunitario. L’invocazione presenta l’immagine di Dio come despo,thj, il Creatore universale e colui che parla attraverso la Scrittura. Egli porta avanti la storia della salvezza. La citazione di Sal 2,1-2 interpreta le persecuzioni contro il Messia di Dio. L’esplicazione di questa citazione afferma l’identità messianica di Cristo e applica il Sal 2,1-2 alla vita della comunità. Così l’evangelista mette in rilievo tre fatti: che le promesse, le profezie e le speranze dell’Antico Testamento si sono compiute in Gesù; che le persecuzioni contro Gesù e i suoi seguaci erano previste da Dio, dunque fanno parte del suo piano salvifico; e che Dio continua ad operare nella storia dei cristiani come ha agito nella vita del suo Unto. Le richieste rivolte a Dio Padre si concentrano sull’annuncio della parola di Dio nonostante le „loro minacce” e le persecuzioni. La risposta del Padre, accompagnata dal segno della scossa, consiste nella discesa dello Spirito Santo e nel dono della parrhsi,a per la proclamazione della buona novella.
Źródło:
Verbum Vitae; 2002, 2; 151-164
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezusowe głoszenie Słowa według trzeciego ewangelisty (Łk 4,18n.)
Autorzy:
Mielcarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623875.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Łukasza
Łk 4
18
Księga Izajasza
Iz 58
6
Iz 61
1
Duch święty
pneumatologia
Opis:
The article portrays some exegetical and theological features of the text composed by Luke of two short quotations from lsaiah (58,6; 61,1a) Luke shaped it in order to show the figure of Jesus as anointed by the Holy Spirit God's Messenger whose mission is along those of ancient prophets. According to the author of the third gospel the prophecy of ls 61,1f is related to the event of baptism (see Lk 3,21-22), where Jesus was solemnly enthroned in his office ofmessianic messenger. By using the Old Testament promise Luke showed his will of highlighting a prophetic feature of Jesus' life with a strong accent on pneumatology. The character of Jesus' mission is not just spoken words. Jesus' proclamation of salvation works always on two complementary levels: words and deeds (see Ac 10,38). In the same way the third evangelist shows the Gospel spreading out in times o f church activity and in both cases a very important feature of proclamation is an assistanceofthe Holy Spirit (see Lk 4,18f; 5,17; 6,19; 8,46).
Źródło:
Verbum Vitae; 2005, 7; 119-138
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty w pismach Cypriana Norwida
The Holy Spirit in the Writings of Cyprian Norwid
Autorzy:
Kozłowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945425.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Duch Święty
chrześcijaństwo
język religijny
język Cypriana Norwida
nazwy Boga
the Holy Spirit
Christianity
religious languae
Cyprian Norwid’s language
names of God
Opis:
The paper seeks to describe the image of the Holy Spirit in the writings of Cyprian Norwid. The description has been based principally on the analysis of Norwidian names of the Holy Spirit and their uses. In Norwid’s texts thatere four description of the Third Person of God (the Spirit, the Holy Spirit, the Spirit of History-Paraclete, and the Comforter), altogether 89 contexts. The Third Person of the Trinity is at the same time the Divine Person most rarely referred to by the author of the Vade-mecum. The Holy Spirit, revealed in secret, hidden under His manifestations, plays an important role in Norwid’s vision of reality. He is the maker of human fellowships, guardian of history, foundation of man’s improvement, giver of moral attributes, such as valour, love, and obedience, guarantor and pattern of freedom that ensures unification with God’s plans. He is also the agent of any activity and creative action.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 6; 89-103
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzmatyczno-kenotyczny wymiar przynależności do Kościoła
Charismatic and Kenotic Dimension of Belonging to the Church
Autorzy:
Moskałyk, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340910.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
charyzmat
kenoza
Duch Święty
przynależność do Kościoła
charisma
kenosis
the Holy Spirit
belonging to the Church
Opis:
The entire New Covenant, penetrated by the Spirit, introduces man to the events from the life of Christ. These events are best presented and continued in the Church. He who accepts the gift of membership in the Body of Christ simultaneously accepts membership in the charisma of the Holy Spirit. Thus, one is no longer merely an individual – one finds the strength to exist and act together with others for common good. The true communion in community with others makes one better understand the charisma of one’s belonging to the Church. The entire charismatic reality of the Church empowers her members to bravely follow the apostles. An open relation to the Church makes one see her as imperfect, limited with human fault, i.e. marked with kenotic reality. The perspective of charismatic and kenotic realization of the Church even more strongly reveals the Church’s redemptory mission in the world. Simultaneously it becomes a stimulus for all believers for a truly Christian identification.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2009, 1; 33-47
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia żywą katechezą
The Liturgy is a Living Catechesis
Autorzy:
Goliszek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062609.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jezus Chrystus
Duch Święty
liturgia
katecheza
uobecnienie
osoba
wiara
spotkanie
doświadczenie
Jesus Christ
the Holy Spirit
the Liturgy
catechesis
religious instruction
making present
person
faith
encounter
experience
Opis:
Liturgia to wspólnota Boga z człowiekiem. Człowiek w celebracji liturgicznej doświadcza spotkania z Osobą Chrystusa. Jest to spotkanie na sposób osobowy, czyli realnie i rzeczywiście. Liturgia bowiem uobecnia całą Osobie Chrystusa, Jego życie, słowa i czyny. Uobecnia historię zbawienia, w szczególny sposób Paschalne Misterium Chrystusa, czyli mękę, śmierć, pogrzeb oraz zmartwychwstanie i wniebowstąpienie a także wylanie Ducha Świętego. Duch Święty który ożywił Chrystusa przy zmartwychwstaniu w liturgii uobecnia Jego dzieło zbawcze i czynie je żywym i aktualnym. Obecny w liturgii Jezus Chrystus przez ożywiające działanie Ducha Świętego zbawia, budzi wiarę i wyzwala człowieka do wolności dziecka Bożego. Człowiek w ten sposób otrzymuje dar nowego życia przez osobowe zjednoczenie z Ojcem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Jezus Chrystus w liturgii za współdziałaniem Ducha Świętego objawia się i spotyka się z człowiekiem oraz prowadzi do komunii i zjednoczenia z całą społecznością Trójcy Świętej. W tym miejscu wyłania się cel liturgii który jest identyczny z nadrzędnym celem katechezy. Zarówno liturgia jak i katecheza ma za cel doprowadzić swojego uczestnika do komunii i zażyłości z Jezusem Chrystusem, który prowadzi do więzi z Ojcem w Duchu Świętym. Ten personalistyczny charakter liturgii sprawia, że jest ona miejscem żywej katechezy. Liturgia bowiem wiarę wyraża, przekazuje i kształtuje. Cała liturgia zawiera wiarę katolicką i tę wiarę przez celebrację wyznaje. Wprawdzie liturgia nie jest naukowym poznaniem wiary, nie wyjaśnia pojęć, nie jest teologicznym traktatem ani wykładem ale jej katechetyczny charakter wyraża się w tym, że czyni wiarę oraz prowadzi do egzystencjalnego spotkania z Bogiem. W tym sensie liturgia jest żywą, dynamiczną katechezą posiadającą charakter osobowy i wychowawczy. W katechezie mającej miejsce w liturgii, sam Bóg przemawia, poucza, zbawia i wychowuje człowieka do pełni człowieczeństwa.
The Liturgy is a community between God and man. During a liturgical celebration, man experiences an encounter with the Person of Christ. It is a personal encounter, that is, a real encounter. The Liturgy makes present the whole Person of Christ, His life, words and acts. It makes present the history of salvation, in particular the Paschal Mystery of Christ, that is His passion, death, funeral, resurrection, and ascension, and the outpouring of the Holy Spirit. The Holy Spirit that revived Christ at resurrection in the Liturgy makes present His salvific work, makes it alive and actual. Jesus Christ present in the Liturgy through the enlivening action of the Holy Spirit saves, arouses faith and sets man free to be a child of God. Thus man receives a gift of new life through personal unity with the Father through Christ in the Holy Spirit. In the Liturgy, Jesus Christ in collaboration with the Holy Spirit reveals, meets man, and leads to communion and unity with the whole community of the Holy Trinity. Here emerges the purpose of the Liturgy, which is identical with superior purpose of religious instruction (catechesis). Both the Liturgy and catechesis seek to lead their participant to communion and intimacy with Jesus Christ. He leads to unity with the Father in the Holy Spirit. This personalistic character of the Liturgy makes it the place of living catechesis. The Liturgy expresses faith, communicates faith and shapes it. The whole Liturgy contains Catholic faith and confesses this faith through celebration. The Liturgy is not a learned knowledge of faith, it does not explain concepts, it is not a theological tract or an interpretation, but its catechetic character is expressed in the fact that it makes faith and leads to an existential encounter with God. In this sense the Liturgy is a living and dynamic catechesis, it has a personal and educational character. In religious instruction that is taking place in the Liturgy God Himself speaks, gives instructions saves, and brings up man to full humanity.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 117-131
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialna miłość samego siebie w nauczaniu Jana Pawła II
Responsible Love of Oneself in John Paul IIs Teaching
Autorzy:
Rzepa, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339135.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
nowy człowiek
odpowiedzialność
powołanie
sumienie
Holy Spirit
new man
responsibility
vocation
conscience
Opis:
The man is created by God in order to build perfection in himself with his own effort. An integral development comprises all the planes, in which a man’s life is manifested, that is developing the human body in the physical dimension, developing the mental abilities and possibilities as well as skills, and also the spiritual growth. This is possible only when a man discovers himself and his existence not only in the space of „the living project”, but first of all as „a living vocation”. This growing up in the personal meaning is done by a responsible use of freedom. In this way a man should allow the Holy Spirit to guide him and should be obedient to Him. Such an attitude leads consequently to a deeper recognition of oneself in the entirety of human existence. This discovering of the fullness of humanity and of living vocation is done in the way of the conscience. Hence John Paul II calls for watching over one’s state of conscience and points that the inner truth has a fundamental significance in human life. A man is himself by means of his inner truth, whose cognition and acceptance is made difficult by sin. „A new man” – redeemed by Christ – is called to be responsible not only according to his personal dignity, but first of all according to grace, to that supernatural gift. Responsibility of „the new man” in Christ is first of all a call to reflect in oneself this greatness, to which Christ calls and whose measure He becomes Himself. This can be done only by trusting in God. Responsibility for being a God's child will ultimately be revealed by subjection to the guidance of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2009, 1; 55-65
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sakramentu bierzmowania na życie społeczne chrześcijan
Influence of the Sacrament of Confirmation on the Social Life of Christians
Autorzy:
Wolański, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340362.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
bierzmowanie
sakrament
Duch Święty
świadectwo
odpowiedzialność
Kościół
liturgia
służba
wspólnota
powołanie
Confirmation
sacrament
Holy Spirit
witness
responsibility
Church
liturgy
service
community
vocation
Opis:
Confirmation is the crowning of Baptism, multiplication of the gifts of the Holy Spirit and granting a right to be an active member of the Church. Confirmation has its autonomy and uniquely conveys the gift of the Holy Spirit. On Confirmation, every Christian bears witness to Christ’s truth. He or she should then awaken in people a sense of responsibility for the Church and in consequence salvation of the world.  Receiving Confirmation has an influence on personal and social life of Christians. The quality of preparation and amount of good will affect the degree of this influence in daily life. The impact should manifest itself as tightening of the bond with Christ, multiplication of the gifts of the Holy Spirit and strengthening of the bond with Christ. As far as the social aspect is concerned, the confirmed person is to proclaim faith, bear responsibility for building the Church community, participate in the cult and contribute to the community’s work.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2010, 2; 143-161
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies