Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dobrowolski" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dobrowolski Hieronim : dokumentacja katyńska w archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie
Autorzy:
Jankowski, Stanisław Maria (1945-2022).
Powiązania:
Kłamstwo katyńskie : katalog wystawy 8 kwietnia - 15 maja 2000 Kraków, 2000 S. 79
Współwytwórcy:
Roliński, Adam. Redakcja
Rybicki, Andrzej. Redakcja
Data publikacji:
2000
Tematy:
Dobrowolski Hieronim biografia źródła
Dobrowolski, Hieronim
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Recenzja publikacji Rafała Dobrowolskiego: Kowboj. Jak nigdy się nie poddać. Historia Zbigniewa Matysiaka
Autorzy:
Szyprowski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729691.pdf
Data publikacji:
2023-10-24
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Zbigniew Matysiak
Rafał Dobrowolski
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 2(284); 275-283
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contribution of H. Arctowski and A. B. Dobrowolski to the Antarctic Expedition of Belgica (1897-1899)
Autorzy:
Machowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052470.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Arctowski
Dobrowolski
Antarctica
Belgica expedition
Źródło:
Polish Polar Research; 1998, 19, 1-2; 15-30
0138-0338
2081-8262
Pojawia się w:
Polish Polar Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upadek Alberta Camus i wzlot Jacka Dobrowolskiego
The Fall by Albert Camus and Rise of Jacek Dobrowolski
Autorzy:
Polak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowoczesność
nicość
egzystencjalizm
filozofia
literatura
Camus
Dobrowolski
Opis:
The Rise and the Fall of the Modern Man is an excellent philosophical essay written by Jacek Dobrowolski. The author – which is contemporary, existential nihilist with pretensions to a minimum of compassion-morality – tracks the development of the idea of the modern subjectivity, swinging between literature and philosophy. He mastered the rare art of concise updates of momentous philosophical issues, by which he refers in hedge-hopping vivacious style. The review notes the advantages (and shortcomings) of the essay, exposing the main focal points present in its insightful narration developed from disenchanted antiquity to the exhausted post-modernity.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Dobrowolski’s Integral Method as a Theoretical and Methodological Proposal of Organization and Management Research in Historical Perspective
Metoda integralna Kazimierza Dobrowolskiego jako teoretyczna i metodologiczna propozycja badań organizacji i zarządzania w perspektywie historycznej
Autorzy:
Górski, Piotr Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925626.pdf
Data publikacji:
2020-07-03
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
organization research
Kazimierz Dobrowolski
historical perspective
badania organizacji
perspektywa historyczna
Opis:
Purpose: The main purpose of the present paper is to present Kazimierz Dobrowolski’s integral method treated here as the proposal directed at the organization and management research in historical perspective. This method has been put forward against a background of the dominant – in the sciences of organization and management – quantitative approaches based on the positive research paradigm. His methodological proposal was referred to the main threads in methodological discussions of organizational history. Design/methodology/approach: The analysis was based on studies of literature on the methodology of organizational history and theoretical proposals found in the publications of Dobrowolski. Findings: The article shows that that Dobrowolski’s methodological proposal offers an integral method assuming a holistic nature of social reality, postulating a combination of functional and historical approaches as well as the use of materials obtained through field research and document studies. Research limitation/ implications: Dobrowolski’s concept can be applied to the study of transformation processes and relations between organization and its environment. Originality/value: The article is a pioneering attempt to analyze Dobrowolski’s theoretical and methodological concepts in the context of methodological postulates of organizational history.
Cel: głównym celem niniejszej pracy jest przedstawienie metody integralnej Kazimierza Dobrowolskiego traktowanej tutaj jako propozycja ukierunkowana na badania organizacji i zarządzania w perspektywie historycznej. Metodę tę przedstawiono w opozycji do dominujących – w naukach o organizacji i zarządzaniu – podejść ilościowych opartych na pozytywnym paradygmacie badawczym. Jego propozycja metodologiczna została odniesiona do głównych wątków w metodologicznych dyskusjach historii organizacyjnej. Projekt/metodologia/podejście: analiza została oparta na studiach literaturowych dotyczących metodologii historii organizacyjnej oraz propozycjach teoretycznych zawartych w publikacjach Dobrowolskiego. Ustalenia: autor pokazuje, że propozycja metodologiczna Dobrowolskiego, oferując metodę integralną przyjmującą holistyczny charakter rzeczywistości społecznej, postuluje połączenie podejścia funkcjonalnego i historycznego, a także wykorzystanie materiałów uzyskanych w wyniku badań terenowych i badań dokumentów. Ograniczenia/implikacje badawcze: koncepcję Dobrowolskiego można zastosować do badania procesów transformacyjnych i relacji między organizacją a jej otoczeniem. Oryginalność/wartość: artykuł jest pionierską próbą analizy teoretycznych i metodologicznych koncepcji Dobrowolskiego w kontekście metodologicznych postulatów historii organizacyjnej.
Źródło:
Problemy Zarządzania; 2020, 2/2020 (88); 55-68
1644-9584
Pojawia się w:
Problemy Zarządzania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"... Przed Bogiem i historią" : księga ofiar komunistycznego reżimu w Polsce lat 1944-1956 : Mazowsze
Autorzy:
Swat, Tadeusz.
Współwytwórcy:
Machcewicz, Paweł. Przedmowa
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu : Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej : Fundacja Polskiego Państwa Podziemnego
Tematy:
Doliwa-Dobrowolski, Grzegorz (1898-1952)
Doliwa-Dobrowolski, Grzegorz
Bergen-Belsen (niemiecki obóz koncentracyjny)
Gross-Rosen (niemiecki obóz koncentracyjny)
Mittelbau-Dora (niemiecki obóz koncentracyjny)
Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne
Biografia
Słownik biograficzny
Opis:
W konspiracji i w Powstaniu w AK. Po upadku Powstania otrzymał rozkaz nieujawniania się i pozostania w kraju. Aresztowany przez gestapo 22 XI 1944, więziony w Krakowie, a następnie w Gross-Rosen, Dora i Bergen-Belsen.
S. 42-43, Grzegorz Doliwa-Dobrowolski (1898-1952).
Bibliogr. --- Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Dyskusja o zasadach konserwatorskich. Poglądy i wnioski
SUR LES PRINCIPES DE LA CONSERVATION (OPINIONS ET CONCLUSIONS)
Autorzy:
Malinowski, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539182.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
zasady konserwatorskie
teoria konserwatorstwa
teoria Riegla
doktrynaViollet-le-Duca
Michelangelo Azzevedo
Vaclav Wagner
J. E. Dutkiewicz
Dobrowolski
Marconi
Opis:
Etablir des principes pour le restaurateur des biens culturels meubles devient aujourd’hui l’un des objectifs les plus urgents. La „Charte de Venise” est, dans le domaine de l’architecture, considérée comme déclaration obligatoire. Pour la peinture, surtout peintu re murale, il apparaît dernièrement nombre de divergeances, résultat d’une analyse insuffisante des postulats e t du manque d’une théorie développée largement et conséquemment. Nous assistons donc à une floraison de diverses tendances qui représentent une optique fragmentaire de la question, telle par exemple l’opinion qui veut que l ’on procède à la re construction afin de rétablir l’effet artistique primitif ou bien des voix opposées qui réclament le respect pour le processus naturel de la destruction. L’Objet principal de la théorie de conservation est, selon l’auteur, avant tout la question des motifs qui nous imposent de la piété envers les monuments. Il présente donc plus amplement la théorie de Riegl qui décèle, dans notre attitude vis-à-vis les monuments dies critères d'évaluation suivants: historiques, artistiques, e t utilitaires ainsi que la valeur de „l’ancienneté” (Altenswert), résultant de la conscience de la fugacité. Ensuite l’auteur décrit les opinions de Dvorak qui a souligné le rôle des sentiments tels que par exemple la piété religieuse, la piété pour le souvenir des ancêtres, le patriotisme e t la tendance à transmettre aux générations futures ses propres expériences. (Fuis il analyse la classification des notions d ’après Frodl, basée sur un système développé des valeurs citées par Riegl, tout en introduisant la valeur du „symbole”, par lequel il explique e t justifie la reconstruction des désastres de guerre (Varsovie). Des auteurs qui s’opposent à la formation des „produits cliniques”, d ’un ,.scientisme exagéré” sont commentés à leur tour, des auteurs qui s ’expriment en faveur du rétablissement des valeurs artistiques de l'oeuvre, de sa reconstruction (Wagner, Azzevedo, Althöfer), ainsi que ceux qui sont pour les principes de conservation strictement observés, avertissant de la 'possibilité de la formation des palimpsestes, car, dans ce cas, 'il faudrait attribuer les valeurs du monument aux reproductions aussi. Ce ne serait d’ailleurs qu’un retour aux pratiques de Viollet-le-Duc (Linda 11, Mielke, Roberto Pane). Parmi les auteurs polonais c’est Dobrowolski et Marconi qui, dans ces questions, représentent un point de vue intermédiaire. Ils proclament, au lieu d ’une interdiction stricte, l’opiniion qu’il faut „compléter, mais le moins .possible”. On trouve une présentation plus ample des opinions de Dutkiewicz qui constate, entre autres, què l'homme „demande que le document (...) soit entièrement véritable”. Dutkiewicz tient compte aussi du fait de notre dépendance des a ttitu des contemporaines, artistiques et philosophiques, et trouve des raisons à la tendance de conserver l’état existant et de „laisser la matière corrodée”. Mais, en même temps, il parle de la nécessité de compensation de valeurs perdues par de nouvelles valeurs. Il compare le rôle du conservateur à celui du metteur en ondes dans le .domaine de la musique mécanique. Des voix qui critiquaient les sévères .principes d ’autrefois, des voix qui réclamaient le droit de la reconstruction, se sont fait entendre surtout dans les premières années après la guerre, ce que fut une réaction assez naturelle dans la situation, où de considérables biens culturels étaient menacés de perte. Les conservateurs s ’inquiètent aujourd’hui car, selon l’auteur, ils 'interprètent d’une manière fausse l’attitude de l’homme contemporain envers l’art ancien. L’acquis du passé peut être (incorporé dans la vie contemporaine en ta n t qu’un facteur actif de la culture. Cependant, dans la plupart des cas, il constitue un fait historique ressenti avec une juste notion de distance. Car l’homme possède l ’aptitude d’accomoder la perspective de temps, de séparer les choses éloignées des choses proches. C’est pourquoi notre principe devrait être: c o n s e r v e r e t n e p a s c h a n g e r , car c’est .ce principe qui est la seule raison du métier du conservateur. L’autre courant, apparaissant à côté des tendances qui proviennent de l ’actualisation intégrale de l’art ancien, est une fascination par le phénomène de la fugacité. „Vanitas vanitatum”, une conscience de la fugacité, du pessimisme e t de la désespérance — ces idées se sont répétées plus d’une fois dans l’histoire de notre culture. Nous entendons ces voix depuis les temps bibliques. Et récemment, (Schopenhauer et les existentialistes, iSpengler et Husserl, parlaient de „Sein zum Tode” et d’une onise de la cultpre e t 'de la science. Callais et Bataille aperçoivent même dans l ’histoire de la (société des tendances à la destruction qui seraient un moyen1 d ’assurer l ’existence des normes .sociales e t de l ’équilibre économique. Les mêmes tendances trouvent à leur opposé .des orientations qui remportent sur celles-là. „Aere .perennius”, „Ars longa, vita brevis” — tel rôle était attribué à l’art. Ce sont ces dernières tendances qui dominent, elles décident du développement et du progrès de l’humanité. Nous sommes immunisés contre la fascination par la fugacité grâce non seulement à l'impératif biologique de la vie, mais aussi à la conscience du sens de la vie (sociale e t de la valeur de chacun de nos apports à la culture e t à la civilisation humaine qui, elles, se développent toujours. En conclusion l ’auteur formule certains principes et prémisses de l ’activité du conservateur: ■—■ le monument est un document; voilà pourquoi il devrait être conservé sous sa forme inchangée; — des objets endommagés, compte tenu de la connaissance historique générale et de l’imagination propre à tout homme, cessent d ’être actuellement considérés comme victimes de destruction, telles — et depuis longtemps déjà — les .sculptures antiques. En les conservant sous cette forme nous .pouvons par là-même constater la distance dans le temps et .sentir l’authenticité de l’oeuvre, ce qui répond aux besoins e t aux demandes explicites de tous les spectateurs ; — avant d ’établir un programme concret de conservation il faut procéder à l’analyse des valeurs au nom desquelles l’oeuvre en question doit être conservée. En fonction des valeurs — selon la classification de Riegl — qui vont emporter on décidera dans quelle mesure on peut entreprendre des retouches ou bien même des compléments. Ces décisions devraient être individualisées, prises pour chaque cas particulier, d ’une façon collégiale pourtant, par des personnes compétentes et collectivement responsables.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1966, 2; 13-22
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Witold Dobrowolski (1939–2019)
Autorzy:
Żelazowski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933265.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Witold Dobrowolski
National Museum in Warsaw
Etruscology
Greek vases
Antiquity tradition
Muzeum Narodowe w Warszawie
etruskologia
wazy greckie
tradycja antyku
Opis:
The recollections of Prof. W. Dobrowolski focus mainly on his activity at the National Museum in Warsaw (1960–2011) and his scholarly accomplishments. The creator of modern Etruscology in Poland in the 1960s, he contributed greatly to promoting knowledge of Etruscan civilization among Polish society. He won his international fame with the documentation of Etruscan tombs and their painterly decoration in the modern period. Furthermore, W. Dobrowolski was an unquestioned expert in Greek pottery, particularly from the Vilnius and Gołuchów collections kept at the National Museum in Warsaw, and was capable of applying his deepened iconographic analyses to museum displays. His passion being Greek art as a universal and topical model for artistic and esthetical values, he was greatly committed to promoting ancient art in Poland as an organizer of several dozen exhibitions at local museums, author of numerous encyclopaedic entries and chapters in art history textbooks. Moreover, he authored and curated some big and important exhibitions at the National Museum in Warsaw, where he also had a significant impact on the permanent Ancient Art Gallery which existed until 2011. Dobrowolski’s studies in Polish collecting of ancient historical pieces in the 18th and 19th centuries paved him the way to important analyses of the presence of the Antiquity in European and Polish culture that were the academic focus in the last period of his life.
Wspomnienie o prof. W. Dobrowolskim analizuje głównie jego działalność w Muzeum Narodowym w Warszawie (1960–2011) i osiągnięcia naukowe. Był twórcą współczesnej etruskologii w Polsce w latach 60. XX w., wydatnie przyczyniając się do upowszechnienia w polskim społeczeństwie wiedzy o cywilizacji etruskiej. Sławę międzynarodową przyniosły mu studia nad dokumentacją grobowców etruskich i ich dekoracji malarskiej w czasach nowożytnych. W. Dobrowolski był też niekwestionowanym ekspertem w zakresie greckiej ceramiki, szczególnie z kolekcji wilanowskiej i gołuchowskiej przechowywanej w Muzeum Narodowym w Warszawie, a swoje pogłębione analizy ikonograficzne umiał także przenosić do muzealnej ekspozycji. Pasjonowała go sztuka grecka jako uniwersalny i ciągle aktualny wzorzec wartości artystycznych i estetycznych, dlatego też z dużym zaangażowaniem zajmował się popularyzacją sztuki antycznej w Polsce jako organizator kilkudziesięciu wystaw w lokalnych muzeach, autor wielu haseł w encyklopediach i rozdziałów w podręcznikach historii sztuki. Był też autorem i kuratorem kilku dużych i ważnych wystaw w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym też bardzo mocno odcisnął swoje piętno przy aranżowaniu stałej ekspozycji Galerii Sztuki Starożytnej istniejącej do 2011 roku. Studia nad polskim kolekcjonerstwem zabytków antycznych w XVIII i XIX w. utorowały mu drogę do ważnych analiz obecności tradycji antyku w kulturze europejskiej i polskiej, które szczególnie go zajmowały w ostatnim okresie życia.
Źródło:
Muzealnictwo; 2020, 61; 90-95
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ten człowiek potrafi siebie obrzydzić wszystkim, którzy chcieliby mu pomóc”. O korespondencji Jerzego Giedroycia i Teodora Parnickiego
„This man can put off anybody willing to help him” On the correspondence between Jerzy Giedroyc and Teodor Parnicki
« Cet homme peut indisposer contre lui tous ceux qui voudraient l’aider » Sur la correspondance de Jerzy Giedroyc et Teodor Parnicki
Autorzy:
Gorliński-Kucik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/534666.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Teodor Parnicki
Jerzy Giedroyc
Andrzej Dobrowolski
history of Polish
literature of the 20th century
emigration
histoire de la littérature
polonaise du XXe siècle
émigration
Opis:
The author analyses Andrzej Dobrowolski’s exquisite edition of letters of the editor of Kultura Jerzy Giedroyc and Teodor Parnicki written between 1946 and 1968. This volume of their prolific correspondence reveals a lot of previously unknown facts from the biography of the author of Słowo i ciało and the life of immigrants at the time of the Polish People’s Republic, and shows problems Parnicki had publishing his novels in the Instytut Wydawniczy PAX.
L’auteur analyse l’édition des lettres de Jerzy Giedroyc, rédacteur de « Kultura », et de Teodor Parnicki parfaitement élaborée par Andrzej Dobrowolski. Il s’agit des lettres qui ont été écrites dans les années 1946–1968. Ce riche recueil de correspondances apporte beaucoup d’informations qui n’étaient pas connues auparavant et qui concernent la biographie de l’auteur de Słowo i ciało, l’émigration à l’époque de la République populaire de Pologne, ainsi que les problèmes de Parnicki liés à la publication de ses romans chez Instytut Wydawniczy PAX.
Źródło:
Śląskie Studia Polonistyczne; 2015, 6, 1; 213-220
2084-0772
2353-0928
Pojawia się w:
Śląskie Studia Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies