Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Disciples" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
IL SIGNIFICATO DI “MANDARE” (apostellō) IL DISCEPOLO DA PARTE DI GESÙ NEL VANGELO DI MARCO. PARTE I: DIVERSE SFUMATURE SEMANTICHE DEL VERBO apostellō
THE MEANING OF „TO SEND” (apostellō) THE DISCIPLE OF JESUS IN THE GOSPEL OF MARK PART ONE: VARIOUS SEMANTIC NUANCES OF THE VERB apostellō
Autorzy:
Bąk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490140.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Ewangelia św. Marka, uczniowie, misja, czasownik apostellō
Gospel of Mark, disciples, mission, the verb apostellō
Opis:
The Gospel of St Mark discusses two issues central to our understanding of Christian discipleship. On the one hand the Gospel tries to address the question of the identity of Jesus asking “who actually is he” (cf. Mk 8:27-30)? On the other hand the author strives to answer the dilemma of who is, or rather who should become, the disciple of Jesus? The aforementioned verb apostellō that can be translated “to send” is used in evangelist’s pursuit to characterize the ideal disciple.. This study is the first in the tetralogy of articles on the meaning of verb apostellō in the Gospel of Mark, in the context of Jesus’ disciples. This first article in the series analyses the meaning of this verb in Greek and Hebrew world -in the New Testament and in the writings of the Church Fathers. The second text will provide the analysis of the pericopes which employ the verb apostellō when referring to the disciples of Jesus (Mk 3:13-19, 6:7-13, 11:1-11, 14:12-16). The third study will investigate the circumstances of sending them out by Jesus on missions. Finally, the last article in the series will focus on the goals and the achievements of the disciples’ missions. It will also contain analytical summary that will reconstruct the meaning of the verb apostellō in the context of the entire Gospel of Mark.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 5-23
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il significato di “mandare” (αποστέλλω) il discepolo da parte di Gesù nel Vangelo di Marco. Parte ii: pericopi del Vangelo di Marco con il verbo (αποστέλλω) riferito ai discepoli
Autorzy:
Bąk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035927.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
ewangelia św. marka
uczniowie
misja
czasownik αποστέλλω
gospel of mark
disciples
mission
the verb αποστέλλω
Opis:
Nel Vangelo di Marco, come già abbiamo visto nella prima parte dell'articolo1, ci sono circa 20 versetti in cui ricorre il verbo avposte,llw. Ma soltanto 4 di loro si riferiscono ai discepoli mandati da Gesù (Mc 3,15; 6,7; 11,1; 14,13). Nel nostro lavoro vogliamo analizzare proprio il signifi cato di questi 4 casi, in cui si “manda” il discepolo. Sapendo che non possiamo trattare i nostri versetti separatamente, vogliamo analizzarli là dove ricorrono nei loro contesti. Questa parte del lavoro ci serve per presentare brevemente le pericopi nelle quali incontriamo il verbo avposte,llw riferito ai discepoli di Gesù. L'analisi introduttiva di ciascuno dei brani sarà fatta secondo lo schema applicato dall'esegesi
Te verb αποστέλλω appears on nearly twenty occasions in the Gospel according to Mark but only in four instances it is used in the context of sending out the disciples namely in the stories on: a. establishment of the Twelve (Mk 3,13-19), b. dispatching the disciples(Mk 6,7-13), c. solemn entry of Jesus to Jerusalem (Mk 11,1-11), and d. preparations for Passover (Mk 14,12-16). This article is focused on analyzing the above-listed perycopes, particularly where they use the verb αποστέλλω. Te analysis is based on the synchronistic method of approaching biblical text which breaks the analytical process into several stages such as: delimitation, textual criticism, structural determination and synoptic comparison.Te analysis of the four perycopes, presented in this article, is essential for developing subsequent parts of the planned series of articles, which is devoted to the meaning of the verb ἀποστέλλω, llw in the context of Jesus’ teachings in the Gospel According to Mark.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2018, 25; 5-29
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus Chrystus – pierwszy powołany i powołujący
Jesus Christ – first called and calling
Autorzy:
Demitrów, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40020703.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
powołanie
Sługa Pański
uczniowie
apostołowie
odejście
vocation
Servant of the Lord
disciples
apostles
departure
Opis:
Rzeczywistość powołania zakłada istnienie osoby wołającej i wołanej, jak również pozytywnej odpowiedzi w formie przyjęcia wołania i podjęcia wynikających z niego konsekwencji. Jezus Chrystus, będąc zarazem Synem Bożym, w swoim człowieczeństwie doświadczył rzeczywistości powołania ze strony Boga. Dane ku jej poznaniu zawarte są w pismach prorockich Starego Testamentu, zwłaszcza w Pieśniach o Słudze Pańskim, które – poddane podejściu kanonicznemu w lekturze Pisma Świętego – dostarczają wymownego klucza w odczytaniu realizacji misji Jezusa w Nowym Testamencie. Równocześnie teksty Nowego Testamentu zawierają świadectwa, w których to sam Chrystus powołuje konkretnych ludzi, jednak z różnym skutkiem: natychmiastowego pójścia za Nim, odmowy w podjęciu wezwania czy stawiania wstępnych warunków. Również u samych powołanych, którzy natychmiast odpowiedzieli na wezwanie, pojawiła się niewierność i opuszczenie Jezusa w godzinie próby krzyża. Rzeczą znamienną jest fakt, że po swoim zmartwychwstaniu Pan Jezus powtórnie ich wezwał i potwierdził ich misję apostolską.
The reality of a vocation presupposes the existence of a person calling and being called, as well as a positive response in the form of accepting the call and taking up the consequences that follow. Jesus Christ, being at the same time the Son of God, in his humanity, experienced the reality of vocation on the part of God. The data for its knowledge are contained in the prophetic writings of the Old Testament, especially in the Songs of the Servant of the Lord, which, when subjected to a canonical approach in the reading of Scripture, provide an eloquent key in reading the realisation of Jesus' mission in the New Testament. At the same time, the New Testament texts contain testimonies in which it is Jesus himself who calls specific people, but with varying results: immediate following, refusal to take up the call or the imposition of preconditions. Also in the very people called, who immediately responded to the call, there was infidelity and abandonment of Jesus in the hour of the trial of the cross. It is significant that after his resurrection, the Lord Jesus called them again and confirmed their apostolic mission.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 11-52
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’esortazione alla vigilanza (Mc 13,33-37). Un tentativo di analisi e di interpretazione
Wezwanie do czuwania (Mk 13,33-37)
Autorzy:
Demitrów, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578769.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
przyjście Pana
zadania uczniów
czuwać
nie zasypiać
coming of the Lord
disciples tasks
keep watch
stay awake
Opis:
Mowa eschatologiczna Jezusa w redakcji wszystkich trzech ewangelii synoptycznych kończy się wezwaniem do czuwania (zob. Mt 24,42-51; 25,13-15; Mk 13,33-37; Łk 21,34-36). Wezwanie to jest w Ewangelii św. Marka krótkie, a zarazem szczególnie intensywne. Zawiera w sobie zarówno konkluzję mowy eschatologicznej, a zarazem jej wymowne zwieńczenie z wyznaczeniem konkretnych zadań dla uczniów, którzy nie znając czasu wypełnienia się zapowiedzi końca czasów, otrzymują zadanie szczególnej czujności. Krótka, ale wymowna przypowieść o Panu domu który, opuszczając na pewien czas swój dom, wyznaczył każdemu obowiązki, zawiera istotne zadanie odźwiernego czuwającego w oczekiwaniu na powrót Pana. Ewangelista przekazuje zarazem przestrogę przed postawą przeciwną, jakim jest uśpienie, które dotyka ludzi szczególnie w nocnej porze. Kontekst całej ewangelii wskazuje, że uczniowie doświadczyli prawdy słów Pana w nocy Jego wydania (Mk 14,14-72), gdy właśnie im zabrakło postawy czujności. Tym bardziej prawdziwe i przynaglające pozostaje wezwanie skierowane do wszystkich: „czuwajcie” (Mk 13,37).
Eschatological Jesus’s speech in editing of all three synoptic gospels ends with the appeal for watchfulness (see: Mt 24,42-51; 25,13-15; Mk 13,33-37; Lk 21,34-36). That appeal in Gospel of Mark is both conclusion of eschatological speech and its meaningful culmination with determination of particular tasks for disciples, who not knowing the time of impletion of prediction of end of time, receive the task of special watchfulness. Short but eloquent parable about host who while leaving his house scheduled duties to everyone, contains vital task of wakeful doorman waiting for his Lord’s back. Evangelist conveys both warning about oppose attitude, which is latency that concerns people especially at night. The context of the whole gospel points that disciples go to the truth of Lord’s words at the night of His release (Mk 14,14-72) just when they were out of watchfulness. All the more reason genuine and urgent stays the appeal for everybody “watch” (Mk13,37)
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 133-170
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współpraca: nauczyciel – uczeń – rodzic. Wymiary relacji wychowawczej i edukacyjnej
Collaboration: Teacher – Student – Parent. Dimensions of Educational and Upbringing Relationships
Autorzy:
Dubis, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449076.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
nauczyciel
rodzic
uczeń
relacje
współpraca
podmiotowość
teacher
parent
children (disciples)
relations
cooperation
subjectivity
Opis:
Proces nauczania i wychowania przebiega w określonym środowisku, którego charakter w dużym stopniu zależy od jakości wzajemnych relacji i interakcji, przy czym w szkole to przede wszystkim od nauczyciela zależy, jakie będą relacje między nim a uczniem i między nim a rodzicem ucznia. We współczesnej szkole zauważa się pewne niedociągnięcia we współpracy rodziców ze szkołą. Celem przedstawionych w artykule badań było poznanie opinii rodziców i nauczycieli i uczniów na temat ich wzajemnych kontaktów oraz różnorodnych form współpracy rodziców ze szkołą, sposobów jej podejmowania i oceny. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Badania zostały przeprowadzone wśród nauczycieli oraz uczniów szkół gimnazjalnych i ich rodziców mieszkających na terenie województwa podkarpackiego. Z przeprowadzonych analiz wynika, że trójpodmiotowa współpraca w szkole w dużym stopniu zależy od jakości wzajemnych relacji i interakcji. Trójpodmiotowa współpraca w szkole powinna tworzyć synergistyczny system, oparty na autentycznej, partnerskiej i podmiotowej relacji rodziców, nauczycieli i uczniów.
The teaching and learning process takes place in a unique environment, the character of which depends to a great extent on the quality of the interactions and relations which take place within it. At school, it is primarily the teacher who depends on the relationship between themselves and the student and between themselves and the parent of the student. In schools today, there are some shortcomings in terms of the cooperation of parents. The purpose of the research presented in the article was to acknowledge the opinions of parents, teachers and students about their mutual contacts, and to introduce various forms of cooperation between parents and school, in order to draw some conclusions. The diagnostic survey method was utilized to this end. These studies were conducted among parents and teachers, and students in middle schools, from different towns in the Podkarpackie voivodeship. The analyzes show that the three-way co-operation in school depends to a great extent on the quality of the interactions and relations therein. Three-way cooperation at school should create a synergistic system based on the authentic, partner and subjective relationship of parents, teachers and students.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 1; 149-175
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il Messia fa discepoli: luce che sorge per Israele e per le Nazioni. Analisi della composizione retorico-biblica di Mt 4
Autorzy:
Graziano, Fracesco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035607.pdf
Data publikacji:
2020-12-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Wybranie
Sługa Pański
uczniowie
Galilea pogan
retoryka biblijna
dwu ogniowa kompozycja
Servant of the Lord
disciples
Galilee of Nations
biblical rhetoric
two fires composition
Opis:
The sub-sequence of Mt 4:12-25 concludes the first literary section of the Gospel of Matthew and introduces the Sermon on the Mount (Mt 5–7) and the narrative about the messianic works of Jesus (Mt 7–8). The exegetes recognize at least three episodes in this pericope (vv. 12-17; vv. 18-22; vv. 23-25), without considering, however, the possibility of reading them as a whole. The analysis by means of biblical and Semitic rhetoric (RBS) takes into consideration the composition of larger units of biblical text. As a result, it demonstrates that the literary unit in question and its three episodes serve as a mediator of a message for the entire dimension of Matthew’s Gospel.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 2; 184-213
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cinque discepoli, radunati ai piedi della croce, accompagnano Gesù morente come il vero e autentico Maestro (Gv 19, 24h-27)
Five Disciples, gathered at the Foot of the Cross, accompany dying Jesus as the true and authentic Master (John 19:24h-27)
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/512219.pdf
Data publikacji:
2019-03-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
disciples of Jesus
rabbi
women
Jn 19,25-27
Opis:
The episode of the division of Jesus’ garments (Gv 19,23-24g) and the scene of the “testament from the cross” (Jn 19:24h-27) is strongly contrasted by the correlative and antithetical particles μέν-οὖν-δέ (Jn 19:24h.25a). It suggests, among other things, to see precisely four women below the cross of Christ (and the disciple whom Jesus loved). Other arguments also lead to this conjecture. The importance concerning the number of Jesus’ followers, accompanying their dying Master, is connected with a rabbinical tradition that says: to deserve the title of a true and authentic master it was necessary to have at least five disciples around him. The inclusion of the whole Fourth Gospel, obtained thanks to the pericopes Jn 1:35-51 and Jn 19:24h-27, where five disciples appear – first called by Jesus to follow him, then present at the foot of the cross – leads to the conclusion that Jesus, from the beginning of his activity on earth until his last breath, appears as the true and authentic Master, always ac-companied by his disciples, whose number was incessantly sufficient to ascribe to Jesus the title of the Rabbi.
Źródło:
Studia Ełckie; 2019, 21, 1; 11-26
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom (J 10,1 – 18; 18,1 – 14)
The Good Shepherd, Arrested in the Garden, Gives a New Life to His Disciples (Jn 10:1 – 18; 18:1 – 14)
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148599.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
dobry pasterz
pojmanie Jezusa
uczniowie
zbawienie
nowe życie
good shepherd
arrest of Jesus
disciples
salvation
new life
Opis:
Perykopa J 18,1–14, mówiąca o „Pojmaniu Jezusa w Ogrójcu” – nawet jeśli położona jest w Czwartej Ewangelii w dość dużej odległości w stosunku do J 10,1–18 i nie występują w niej takie terminy, jak „pasterz”, „owce”, „brama”, owczarnia”, itp. – stanowi relekturę „Przypowieści o Dobrym Pasterzu”. Niniejszy artykuł prezentuje siedem elementów (motywów, idei, słów) wspólnych obu tekstom, co stanowi mocny link łączący je ze sobą. Paralelna lektura obu perykop przekonuje, że to, co Jezus zapowiedział w J 10,1–18, doskonale zrealizowało się na początku Jego Męki (J 18,1–14). Dlatego uzasadnionym jest stwierdzenie, że „Dobry Pasterz, pojmany w Ogrójcu, daje życie swoim uczniom”.
The pericope Jn 18:1 – 14, speaking of „The arrest of Jesus in the garden” – even though its location in the Fourth Gospel is rather far from Jn 10:1 – 18 and there are no terms like „shepherd”, „sheep”, „pasture”, „gate” ecc. in it – constitutes a rereading of „The parable of the Good Shepherd”. The article presents seven elements (motives, ideas, words) common to both texts which are strong links connecting them and showing that what is foretold byJesus in Jn 10:1 – 18, in the beginning of His Passion (Jn 18:1 – 14) is perfectly fulfilled. This is why it is legitimate to say that „The Good Shepherd, arrested in the garden, gives a new life to His disciples”.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 323-350
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Godzina uczniów Jezusa (J 16,32; 18–19) okazją do objawiania się Mistrza
The Hour of Jesus’ Disciples (Jn 16:32; 18–19) as an Opportunity for the Revelation of the Master
Autorzy:
Grochowski, Zbigniew Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043870.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg świętego Jana
narracja o Męce Pańskiej
uczniowie Jezusa
„godzina” Jezusa
„godzina” uczniów Jezusa
objawienie Jezusa
Fourth Gospel
Passion Narrative
discipleship
the hour of Jesus
the hour of Jesus’s disciples
revelation of Jesus
Opis:
Pojęcie „godzina próby w Czwartej Ewangelii” najczęściej kojarzy się z męką Pańską. Okazuje się, że jest to moment trudnego doświadczenia, jaki będą przeżywać także uczniowie Jezusa, zarówno podczas pojmania Mistrza (por. J 16,32), jak i później, gdy przyjdą prześladowania chrześcijan (por. J 16,2.4.21). Niniejszy artykuł prezentuje sześć typów postaw uczniów Jezusa opisanych w „Męce Pańskiej” (J 18–19), ale także – aby nie zaniedbać chrystologii – pokazuje, w jaki sposób stają się oni przy tej okazji „lustrem” dla objawienia Jezusa. Chrystus objawia się bowiem nie tylko za pośrednictwem własnych verba et facta, lecz czyni to także dzięki interakcji ze swymi uczniami lub w zestawieniu (σύγκρισις) własnej postawy z ich zachowaniem. W ten sposób stają się oni locus theologicus objawienia Jezusa. Godzina uczniów staje się więc okazją, w której objawienie Mistrza wybrzmiewa jeszcze dobitniej i w sposób bardziej zrozumiały.
The term “the hour of trial” in the Fourth Gospel is most often associated with the Passion of the Lord. The present work reminds us that Jesus’ disciples lived through and reacted to this difficult and pivotal experience as well, both during the arrest of the Master (cf. Jn 16:32) and later, when the persecution of Christians comes (cf. Jn 16:2.4.21). This article presents six types of attitudes exhibited by Jesus’ disciples as described in the Passion Narrative (Jn 18–19). In addition, from a  Christological perspective, it demonstrates how the disciples’ various responses become a “mirror” for Jesus’ own revelation on this occasion. Christ gives his revelation not only through his own verba et facta, but also through interaction with his disciples, or in the juxtaposition (σύγκρισις) of his own attitude with their behavior. In this way, they become the locus theologicus of Jesus’ revelation. Thus the hour of the disciples becomes an occasion in which the revelation of the Master resounds even more forcefully and in a more understandable way.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 1; 149-177
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powołanie Jezusowych uczniów w świetle tekstu Mk 1, 16-20
Autorzy:
Haręzga, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053477.pdf
Data publikacji:
2017-06-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mistrz
uczniowie
powołanie
naśladowanie
formacja
Master
disciples
calling
following
formation
Opis:
Nell’articolo si cerca di dimostrare la chiamata dei discepoli di Gesù Cristo in Mc 1, 16-20. Il racconto si distingue per la sua unità e al tempo stesso per il suo schematismo. Composto di due scene che raccontano ciascuna la chiamata di due discepoli, presenta, per quanto riguarda la costruzione, uno stretto parallelismo. Con la lettura sincronica del racconto si cerca di presentare due caratteristiche della chiamata: l’iniziativa di Gesù e la risposta dei chiamati. Gli elementi comuni dell’azione di Gesù sono: il movimento, il suo vedere le persone, il suo chiamare alla sequela, la motivazione e lo scopo della chiamata. La risposta dei chiamati consiste di due parti: lasciare e seguire. La prima riguarda il passato: abbandonano l’ambiente in cui finora hanno vissuto. La seconda è orientata al futuro che sarà determinato dal rapporto con Gesù. Chi accetta la sua chiamata acceta pure l’appartenenza alla comunità dei chiamati. La comunità dei discepoli e la loro comunanza di vita con Gesù devono essere considerate come il luogo preferito in cui Gesù si è rivelato.
Źródło:
The Biblical Annals; 2004, 51, 1; 45-55
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Winsome Munro – życie i działalność naukowa. Kobiety w roli uczniów Chrystusa na kartach Nowego Testamentu
Winsome Munro – Life and Academic Activity. Women in the Role of the Christ’s Disciples on Pages of the New Testament
Winsome Munro- Lebenund wissenschaftliche Tätigkeit. Frauen in der Rolle der Jünger Christi im Neuen Testament
Уинсом Манро: жизнь и научная деятельность. Женщины в роли учеников Иисуса на страницах Нового Завета
Autorzy:
IwonaW, Baraniec
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494604.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Winsome Munro
kobiety
uczniowie
Nowy Testament
women
disciples
New Testament
Opis:
Winsome Munro - le travail de lutte contre tous. Le rôle des femmes en tant que disciples de Jésus. Winsome Munro, la femme qui est devenue une théologienne. Elle est née en Afrique du Sud en 1925. Sans aucun doute, elle était en avance sur son époque. Dès sa jeunesse, Winsome est en avance sur le reste de sa classe. Elle a très tôt appris le grec ancien. Grâce à çela, elle a commencé à lire le Nouveau Testament dans l'original. On peut la décrire comme une féministe luttant pour les droits des femmes et s'engagant dans la politique de son pays natal. Diplômé de théologie, Winsome Munro a été ordinée à la période où ces services sont réservés presque exclusivement aux hommes et gérés par eux-mêmes. En raison de restrictions politiques, ell est doit fuir son pays. Elle décide de s'installer pendant de nombreuses années aux États-Unis, où, avec succès, elle tient compte des travaux de l'Université comme un professeur de Nouveau Testament. Munro examine les livres bibliques et s'exprime sur le rôle des femmes. En particulier, elle insiste sur le rôle des femmes en tant que disciples de Jésus. Suite au changement politique dans son pays natal, elle retourne en Afrique du Sud. Elle vote lors des premières élections libres en 1994. C’était pour elle une occasion de réaliser ses rêves. Malheureusement, peu de temps après, elle meurt. Aujourd'hui en Afrique, Winsome Munro reste une personne inconnue. Quand même, elle est l'auteure de deux livres et d’un certain nombre d'articles. Tous çela jette la lumière sur l’exégèse de Nouveau Testament. Elle restera certainemen fort prisée pour leur participation à la vie sociale, pour la lutte contre l'injustice et pour toutes les activités dans le domaine scientifique.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2012, 54, 1-2; 69-82
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ks. Zbigniew Grochowski, Il discepolo di Gesù nell’ora della prova (Gv 18 – 19), luogo di rivelazione del maestro, Studia Biblica Lublinensia XIII, Wydawnictwo KUL, Lublin 2015, ss. 556
Rev. Zbigniew Grochowski, The disciple of Jesus in the hour of trial (Jn 18 - 19), the place of revelation of the Master, Studia Biblica Lublinensia XIII, Wydawnictwo KUL, Lublin 2015, pp. 556
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150953.pdf
Data publikacji:
2016-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Ewangelia św. Jana
uczniowie
godzina próby
Gospel of St John
disciples
the hour of trial
Źródło:
Studia Elbląskie; 2016, 17; 313-314
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
,,Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie? - czynienie uczniów jako gwarancja pozytywnej odpowiedzi na pytanie Jezusa
Will the Son of Man Find Faith on the Earth when He Comes? - Making Disciples as a Guarantee of a Positive Answer to the Question of Jesus
Autorzy:
Kolberg, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047853.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
disciple
making disciples
strategy
the school of Jesus
faith
mission
new evangelization
formation of successors teacher
disciples' mentality
uczeń
czynienie uczniami
strategia
szkoła Jezusa
wiara
misja
nowa ewangelizacja
formacja następców
nauczyciel
mentalność ucznia
Opis:
Misja głoszenia Ewangelii poprzez czynienie uczniów jest nakazem, który dotyczy Kościoła i każdego z jego członków, którzy na mocy chrztu mają udział w prorockiej, kapłańskiej i królewskiej misji Chrystusa. Apostołowie nie powołali „szkoły uczniów”, ale dla wspólnot, które zakładali, stali się nauczycielami. Czyniąc uczniami następne pokolenie, przekroczyli granice miejsca i czasu.Człowiek staje się uczniem Jezusa, odpowiadając natychmiast na zaproszenie Jezusa do pójścia za Nim, jedynym Nauczycielem, pozostawiając wszystko, co przeszkadza i biorąc swój krzyż. Proces formacji obejmuje poznanie treści wiary, prowadzi do przyjęcia wobec nich konkretnej postawy i weryfikuje się w postępowaniu zgodnym z wyborem. W szkole Jezusa formacja ucznia nie ogranicza się jedynie do przemiany osobistej, ale prowadzi do odkrycia swego miejsca we wspólnocie uczniów – Kościele i uzdalnia do podjęcia odpowiedzialności za formowanie następców. Nieuwzględnienie tego wymiaru formacji prowadzi zawsze do kryzysu wiary.Czynienie uczniów jest nie tylko zaproszeniem do głoszenia Dobrej Nowiny, ale strategią ewangelizacji, którą realizował Jezus w czasie swej publicznej działalności. Odkąd przywrócił człowiekowi godność dziecka Bożego, Jego uczniowie realizują podstawowe powołanie do bycia płodnymi matkami i ojcami rodząc do nowego życia w Chrystusie uczniów – synów i córki Boga – i, podobnie jak ich Mistrz, oddają za nich życie. �ynącą z wiary.
The mission of proclaiming the Gospel by making disciples is an imperative that applies to the Church and each of its members who, by virtue of Baptism participate in the Priestly, Prophetic and Kingly Mission of Christ. The apostles did not set up a „school of disciples", but they became teachers for the communities they established. By making disciples of the next generation, they crossed the boundaries of time and  place.A man becomes a disciple of Jesus by responding immediately to the invitation of Jesus to follow him - an only Teacher, leaving everything that hinders us and taking up our cross. The formation process involves learning the content of faith, leads to the adoption of a particular attitude towards it and is verified by behaviour in accordance with the choice made. Forming disciples in the school of Jesus is not limited only to a personal transformation, but it leads to the discovery of their place in the community of disciples - the Church, and enables them to take responsibility for the formation of successors. Failure to take account of this dimension of formation always leads to a crisis of faith.Making disciples is not only an invitation to preach the Good News, but the strategy of evangelization which Jesus put into practice during his public ministry. Since he has restored human dignity as a child of God, his disciples fulfill a basic vocation to be fertile mothers and fathers giving birth to a new life in Christ of disciples - sons and daughters of God - and, like their Master, give their life for them.
Źródło:
Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 117-124
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jezus wychowuje swoich uczniów w Mk 1,35-39
Jesus Educates His Disciples in Mark 1:35-39
Autorzy:
Kotecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622272.pdf
Data publikacji:
2015-08-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia wg św. Marka
Mk 1
35-39
uczniowie
Jezus - Wychowawca
formacja
wychowanie
Gospel of Mark
Mark 1
disciples
Jesus - Educator
formation
education
Opis:
The article focuses on the issue of Jesus as the master educator of his disciples in Mark 1:35-39. The study provided is based on the principles of narrative and contextual analysis. The article consists of three parts: (1) Analysis of Mark 1:35-39; (2) Mk 1:35-39 in the context of 1:14-20; (3) Jesus master educator in 1:35-39 in the context of the Gospel of Mark. The pericope shows a certain tension between what Jesus must accomplish in terms of his mission given by the Father and what his disciples expect from him. The attitude of Simon and his companions (Andrew, Jacob and John) is expressed in Peter’s actions (“pursued him [Jesus]”) and in the apostles’ common words: ““Everyone is looking for you” (1:37). He shows that they have not yet reached the ideal personality as proposed by Jesus, which should be expressed in the attitude of repentance and faith (cf. 1:15). Their attempt to limit Jesus’ mission to Capernaum shows also that they are not yet ready to meet the goal of their vocation i.e. become fishers of men. In such context, through his command “Let us go somewhere  else to the towns nearby, so that I may preach there also; for that is what I came for” (1:38), Jesus corrects their attitude and invites them to strengthen their bond with him in the perspective of a universal mission. In this way Jesus reveals himself as an educator, who encourages his disciples by his own example and his own words (encouragement, commands, reproaches, prohibitions and questions) to absolute clinging to him.
Źródło:
Verbum Vitae; 2012, 21; 107-137
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kerygmatu Jezusa do kerygmatu Kościoła w Ewangelii według św. Marka
Autorzy:
Kotecki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178451.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ewangelia św. Marka
początki przepowiadania
uczniowie Jezusa
Gospel of St. Mark
beginning of the preaching
disciples of Jesus
Opis:
L’autore del saggio propone uno studio sul tema della proclamazione nel Vangelo secondo Marco. L’ordine dei paragrafi è seguente: I. Il kerygma di Gesù; II. Il kerygma dei guariti; III. Il kerygma dei Dodici; IV. Il kerygma della Chiesa; V. Discepolato – una forma del kerygma. In Mc si nota la vera intensificazione temporale, geografica ed oggettiva della proclamazione. L’oggetto del kerygma nel secondo vangelo è molto ampio: l’avvicinamento della signoria di Dio; Gesù come Messia e Figlio di Dio, che tramite la sua proclamazione e le opere, morte e risurrezione, aveva confermato, che in Lui ed attraverso di Lui, Dio si è reso veramente e pienamente vicino all’uomo. La risposta adeguata al kerygma è il seguire Gesù, che suppone un’entrata alla comunione con Lui e una realizzazione di tutto ciò essa richiede. Solo così il kerygma in quanto è creduto diventa anche proclamato.
Źródło:
The Biblical Annals; 2003, 50, 1; 51-66
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies