Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Czysta Forma" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Próba artykulacji
An Attempt at Articulation
Autorzy:
Sztaba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392610.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Witkiewicz
Witkacy
Czysta Forma
uczucie matefizyczne
jedność w wielości
Opis:
Witkacy’s Pure Form expresses the metaphysical essence of art. On the one side, it symbolizes the structure of the world, the unity in plurality (which is demonstrated in the picture’s composition) and, on the other, the notion deals with the processes of creating and perceiving an art work. The moment in which the self feels itself embedded in the wholeness of the world is the moment in which the metaphysical feeling arises, and in which the experience of art is fulfilled. Witkacy provides many examples for situations evoking this feeling. He describes them in his novels, he finds synonyms as suchness, curiosity of existence, mystery of being or unity of identity, he switches from scientific to poetic language. And he emphasizes that this feeling, while defying verbalization, is a real, not a supernatural one: a psychophysical phenomenon accessible to introspection, and inseparable from one's cultural and individual background.  
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2010, 14; 107-121
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzeń barwna Czystej Formy. Kolor w teorii i praktyce twórczej Stanisława Ignacego Witkiewicza
The Colourful Space of Pure Form. The Problem of Colour in Theory and Practice in the Work of Stanisław Ignacy Witkiewicz
Autorzy:
Żakiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392592.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
S. I. Witkiewicz
Witkacy
teoria malarstwa
Czysta Forma
kolor
przestrzeń
Opis:
Colour was a very important problem in the whole work of Stanisław Ignacy Witkiewicz. Not only a whole chapter of his basic theoretical work Nowe formy w malarstwie (New Forms in Painting, published 1919) was devoted to that but the artist also examined his theory in practice executing many paintings presenting his ideas (e.g. Self-portrait, 1913, Portrait of Feliks Lewiński, 1917, Portrait of Maria Witkiewiczowa, 1918 and many others). A base for that was a harmony of complementary colours: green and red, blue and orange, violet and yellow. Many theorists before Witkacy were interested in that: Wolfgang Goethe, Philip Otto Runge, Wassili Kandinsky. The artist didn’t mention them in his deliberations but a psychologist, Hermann Ebinghaus (Grundzüge der Psychologie, 1897) and other artists only: Paul Gauguin and Pablo Picasso. Witkacy even copied one of Gauguin’s paintings, Te Arii Vahine and described it in his writings as the best example of Pure Form. Witkacy enthusiastically described Picasso’s paintings in his first novel 622 upadki Bunga (622 Downfalls of Bungo, written ca. 1910, first published 1972) and mentioned many times in his theoretical works. The artist appreciated also Georges Seurat’s paintings and his thoughts on colours. Witkacy himself created a detailed system presenting the best colour schemes and described many compositions corresponding to that. In 1938 the artist wrote an article O istocie malarstwa (On the Essence of Painting), which was an opposition to his earlier thoughts. In the end of his life the artist decided that the most important was imagination instead of theoretical rules.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2010, 14; 123-13
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka jako Sztuka Czysta. Stanisław Ignacy Witkiewicz i Konstanty Regamey
Music as Pure Art. Stanisław Ignacy Witkiewicz and Konstanty Regamey
Autorzy:
Sokół, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392631.pdf
Data publikacji:
2010-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
S. I. Witkiewicz
Witkacy
K. Regamey
estetyka
teoria
muzyka
Czysta Forma
Opis:
In Witkacy’s aesthetics, the problem of the essence, function and status of music in the system of pure arts has never been finally resolved. Many important questions remained unanswered. In spite of numerous announcements, Witkacy never developed a theory of music. To an extent, this work was unexpectedly carried out by Konstanty Regamey (Constantin Regamey, 1907–1982), Polish-Swiss composer, critic, theorist of music, linguist and India specialist, who for some time was a friend of Witkacy and admitted to being associated with the latter’s aesthetics. In 1933 Regamey published a study Treść i forma w muzyce [Content and Form in Music] which on a number of points follows closely not only Witkacy’s ideas but even his stylistics. In my opinion, yet another essay by Regamey should be taken into consideration in sketching relations between his and Witkacy’s theories of music; it is Próba analizy ewolucji w sztuce [An Attempt at Analysis of Evolution in Art]. The inclusion of these and other issues relating to music in a more detailed discussion of Witkacy’s aesthetics allows us both to understand this aesthetics better, and to dispel some of the hastily made and still unanswered criticisms.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2010, 14; 33-84
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BRUTALIZM W ARCHITEKTURZE; CIĄGŁOŚĆ TRADYCJI
Brutalism in Architecture; the Continuity of Tradition
Autorzy:
Tobolczyk, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440015.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
architektura
brutalizm
czysta forma
forma prostopadłościenna
szorstka faktura
architecture
brutalism
pure form
strong cubical form
Opis:
Brutalizm, nurt architektury modernistycznej, który rozwinął się w Europie wkrótce po II wojnie światowej, wyróżniający się surowym monumentalizmem kubicznych form i szczerą ekspresją użytych materiałów, przeżywa dziś renesans. Wzrost zainteresowania tego typu architekturą potwierdzają werdykty jurorów corocznie przyznawanej nagrody Pritzkera. Charakter budowli, autorstwa nagrodzonych w dwóch ostatnich latach laureatów- chilijskiego architekta Alejandro Aravena (Pritzker 2016) oraz zespołu RCR Arquitectes Rafael Aranda, Carme Pigem i Ramon Vilalta) z Hiszpanii (Pritzker 2017) zdaje się potwierdzać, że idee zainicjowane przez liderów brutalizmu połowy XX wieku – Le Corbusiera, Jaapa Bakemę, Alison i Petera Smithsonów, Louisa Kahna, Paula Rudolpha oraz Marcela Breuera, odkrywane są dziś ponownie. Zważywszy na nieporównywalny kontekst polityczno-ekonomiczny i technologiczny, w którym działali twórcy połowy XX wieku i współcześni, dzisiejsza fascynacja brutalizmem wydaje się szczególnym fenomenem. Celem artykułu jest analiza tego zjawiska oraz przedstawienie ciągłości tradycji brutalistycznej w odmiennych uwarunkowaniach społecznych i cywilizacyjnych. Metoda badawcza opiera się na analizie przedstawianych obiektów architektury, przeprowadzonej na podstawie literatury, dostępnej dokumentacji architektonicznej, ale przede wszystkim własnego doświadczenia znajomości kilku omawianych przykładów z autopsji. Przeprowadzone studia przypadku i badania mają wartość edukacyjną i praktyczną, stanowiąc źródło wiedzy i inspiracji dla twórczości architektonicznej.
The brutalist movement in architecture, thriving in Europe in the years 1950–1960 following the period of World War II, introduced a new style in architecture expressing in monumental cubical forms the strength and plasticity allowed by innovative technologies, reinforced concrete, steel and glass. The character of architecture represented by the last two winners of the Pritzker Award – Chilean architect Alejandro Aravena (Pritzker 2016), and RCR Office (Rafael Aranda, Carme Pigem, and Ramon Vilalta) from Spain (Pritzker 2017) – seems to confirm that the ideas initiated by brutalist architects in the middle of the twentieth century (Le Corbusier, Alison and Peter Smithson, Louis Kahn, Paul Rudolph and Marcel Breuer) are currently being rediscovered. Considering the incomparable political-economic and technological context the modern and mid-20th century creators worked in, the current fascination with brutalism is remarkable. The aim of the article is to explain this phenomenon and to present the continuity of the brutalist tradition under different social, political and technological circumstances. The research method is an analysis of the selected architecture examples based on the literature, architectural documentation available, but above all on the author’s own experience of visiting some of the presented sites. The carried out case studies and research have an educational and practical value, acting as a source of knowledge and inspiration for architectural creativity.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2017, 4(54); 71-81
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bolesław Miciński i Stanisław Ignacy Witkiewicz. Z dziejów intelektualnej i artystycznej przygody
Bolesław Miciński and Stanisław Ignacy Witkiewicz: From the History of an Intellectual and Artistic Journey
Autorzy:
Zajączkowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097320.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
psychoanaliza
estetyka
Czysta Forma
szkoła lwowsko-warszawska
esej filozoficzny
psychoanalysis
aesthetics
Pure Form
Lvov–Warsaw school
philosophical essay
Opis:
Artykuł omawia wzajemne kontakty i wspólnotę myśli dwóch wybitnych pisarzy i filozofów Bolesława Micińskiego i Stanisława Ignacego Witkiewicza (Witkacego), którzy mimo dużej różnicy wieku byli blisko zaprzyjaźnieni. Podejmowane przez nich problemy odsyłają do międzywojennej atmosfery filozoficznej w Polsce i w Europie, a także do ożywionych dyskusji w gronie krytyków literackich i awangardowych pisarzy. Witkiewicz jako pierwszy Polak zapoznał się z psychoanalizą i znacznie wpłynął na jej znajomość u Micińskiego, choć ich sposoby rozumienia teorii Freuda wyraźnie się rozeszły. Miciński był też gorącym zwolennikiem teorii Czystej Formy, realizatorem jej założeń w swojej twórczości i rzecznikiem unaukowienia krytyki literackiej poprzez jej mocne osadzenie w filozofii. Witkacy patronował jego poglądom estetycznym wyłożonym najpełniej w nieopublikowanej pracy magisterskiej Rzeczywistość i jej deformacja w sztuce (1937) napisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza. Obaj zdecydowanie opowiadali się przeciw wszelkiemu redukcjonizmowi w filozofii; byli przeciwnikami fizykalizmu Koła Wiedeńskiego oraz antymetafizycznego nastawienia szkoły lwowsko-warszawskiej. Zwłaszcza Miciński dostrzegał słabość myśli analitycznej i poszukiwał dla filozofii formy bardziej pojemnej. W końcowym okresie twórczości Micińskiego stanął w wyraźnej opozycji wobec totalitaryzmu i mechanizacji życia, co było znamienne również dla Witkacego. Dla autora Portretu Kanta Witkiewicz był z pewnością mistrzem w dziedzinie filozofii, wciąż jednak pozostaje otwarte pytanie, ile od swego młodszego przyjaciela zaczerpnął autor Szewców?
This article describes mutual contacts and shared ideas of two outstanding writers and philosophers, Bolesław Miciński and Ignacy Witkiewicz (Witkacy), who despite a significant age difference were close friends. The philosophical problems they raised relate to the interwar intellectual atmosphere in Poland and Europe as well as lively discussions among literary critics and avantgarde writers. Witkiewicz was the first Pole to become acquainted with psychoanalysis; he made it significantly more familiar to Miciński, although their interpretations of Freud’s theory clearly diverged. Miciński was also a strong supporter of the Pure Form theory and realized its propositions in his works. He was also an advocate of a scientific approach to literary criticism through its firm grounding in philosophy. Witkacy was also a patron of his aesthetic views which were most fully set forth in an unpublished thesis, Reality and its Deformation in Art (1937), written under Władysław Tatarkiewicz’s supervision. They were both strongly opposed to any reductionism in philosophy; they were opponents of Vienna Circle physicalism and the anti-metaphysical approach of the Lvov–Warsaw school. In particular, Miciński saw the weakness of analytical thought and sought a more capacious form for philosophy. The final period of Miciński’s work shows a strong objection to totalitarianism and a mechanization of life which was also characteristic of Witkacy. For the author of A Portrait of Kant, Witkiewicz was surely a master of philosophy, but the question of how much was borrowed from the younger colleague by Witkacy, the author of The Shoemakers, remains open.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 2; 207-226
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies