Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cyprian" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 262
Tytuł:
Святые Западной Руси времен преподобного Сергия
Święci Zachodniej Rosji w czasach św. Sergiusza
The Saints Of Western Russia from the epoch of Sergius of Radonezh
Autorzy:
Федюкина, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420444.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Западная Русь
святость
конфессиональная ситуация
выбор веры
митрополии Литовская и Галицкая
виленские мученики
преподобный Сергий Радонежский
подвиг
митрополит Киприан
Ruś Zachodnia
świętość
sytuacja wyznaniowa
wybór wiary
Litewska i Halicka metropolie
męczennicy wileńscy
święty Sergiusz z Radonieża
poświęcenie
metropolita Cyprian
Western Russia
sacredness
confessional situation
the choice of religion
Lithuanian and Galician metropoles
Vilnius
martyrs
Saint Sergius of Radonezh
feat
Metropolitan Cyprian
Opis:
Специфика историко-культурного развития Западной Руси обусловлена длительным соседством с народами-завоевателями Польшей и Литвой, а также воздействием униатских устремлений определенных сил. Автор пользуется названием Западная Русь для обозначения ареала проживания предков современного белорусского народа и отчасти Галицко-Волынской Руси, т.е. современной северо-западной Украины. Непосредственными героями повествования стали святые, которых взрастил народ Белой Руси, соотносимые с эпохой преподобного Сергия Радонежского. Этнически, это были представители как русского, так и литовского народов. В статье затрагивается проблема выбора Литвой веры и ее влияние на судьбы православных подвижников. Неотъемлемыми чертами западнорусской святости автор считает служение правде и служение Церкви в сочетании с истинной просвещенностью.
Specyfika rozwoju historyczno-kulturowego Rusi Zachodniej uwarunkowana jest sąsiedztwem z ukierunkowanymi zaborczo wobec niej Polską a Litwą, jak również wpływem ówczesnych dążeń unickich. Autor używa nazwy Ruś Zachodnia na oznaczanie regionu zamieszkania przodków współczesnych Białorusinów oraz po części ludności Rusi Halicko-Wołyńskiej, czyli współczesnej północnozachodniej Ukrainy. Jako bezpośredni bohaterowie występują tu święci, których wyłonił naród Białej Rusi w epoce chronologicznie skorelowanej z okresem życia św. Sergiusza z Radonieża. Pod względem etnicznym byli to przedstawiciele tak Rusinów (szerzej, Słowian), jak i Litwinów. W artykule jest poruszany problem wyboru wiary przez Litwę, poprzez jego wpływy na losy prawosławnych świętych. Wśród nieodzownych cech świętości Rusi Zachodniej autor wymienia służbę prawdzie i Cerkwi, którym towarzyszyły wysokie dążenia oświeceniowe.
The peculiarity of historical and cultural development of Western Russia is caused by the long-term vicinity of conquering countries, such as Poland and Lithuania, and also by the influence of uniate aspiration os specific forces. Author uses the name of Western Russia for marking the habitation area of modern Belorussians’ ancestors and partly Galician-Volhynian Russia, i.e. modern Notrh-Western Ukraine. The direct narration heroes were the saints grown by the people of White Russia. These saints are correlated with the epoch of Sergius of Radonezh. Ethnically they were the representatives of both Russian and Lithuanian people. The article touches on the problem of choosing Lithuania its religion and its impact on the fate of Orthodox men of faith. The author considers minestering the truth and Church service coupled with true enlightenment to be essential feature of Western Russian sacredness.
Źródło:
ELPIS; 2015, 17; 59-64
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Felieton. Gatunek romantyczny?
Autorzy:
Żyrek-Horodyska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090152.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
felieton
romantyzm
Honoré de Balzac (1799–1850)
Cyprian Kamil Norwid (1821–1883).
Frédéric Soulié (1800–1847)
genologia dziennikarska
Opis:
This article examines the origins and the early decades of the history of the feuilleton in Poland and in France. A comparative analysis shows that the career of this journalistic genre is closely connected with the rise of Romanticism. Both its formal characteristic as well as its hybrid topicality established the feuilleton as an emblematic example of the Romantic poetic. The feuilleton owes its success to the contemporary vogue for commingling literary and journalistic discourses as well as the impact of Romantic writers whose opinion columns became a regular feature of many newspapers.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 1; 3-19
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ODA O URNIE GRECKIEJ I MARMUR-BIAŁY W KONTEKŚCIE POGLĄDÓW ESTETYCZNYCH JOHNA KEATSA I CYPRIANA KAMILA NORWIDA
“ODE ON A GRECIAN URN” AND “MARMUR-BIAŁY” IN THE CONTEXT OF AESTHETIC VIEWS OF JOHN KEATS AND CYPRIAN KAMIL NORWID
Autorzy:
Żyrek-Horodyska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911725.pdf
Data publikacji:
2019-03-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Cyprian Kamil Norwid
John Keats
aesthetics
romanticism
ode
estetyka
romantyzm
oda
Opis:
Głównym celem niniejszego artykułu jest komparatystyczne spojrzenie na twórczość Cypriana Kamila Norwida i Johna Keatsa. Przedmiotem analiz są dwa wiersze: Marmur-biały oraz Oda o urnie greckiej, które mogą być odczytywane w kontekście poglądów estetycznych obu romantycznych twórców. Szczególną uwagę zwracam przede wszystkim na stosunek przedstawicieli drugiej generacji romantycznej do tradycji grecko-rzymskiej. Ponadto interesowała mnie również refleksja obu autorów nad zagadnieniami związanymi ze sztuką i miejscem autora w procesie twórczym.
The main aim of this article is to discuss the poetry of Cyprian Kamil Norwid and John Keats in the comparative perspective. I focused on two poems: Marmur-biały and Ode on a Grecian urn that can be read in the context of aesthetic views of both romantic artists. I am particularly interested in the attitude of the representatives of the second generation of romantic poets to the Greco-Roman tradition. Moreover, I also focus on the reflection of both authors on issues related to art and the place of the author in the creative process.
Źródło:
Porównania; 2018, 22, 1; 127-143
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podwójny splot. Norwida poetyka myślenia otwartego
Double Weave. Norwid’s Poetics of Open Thinking
Autorzy:
Zwierzyński, Leszek Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129165.pdf
Data publikacji:
2022-06-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Cyprian Norwid
alegoria
symbol
epifania
allegory
epiphany
Opis:
Artykuł jest opisem mechanizmu w poezji Norwida zapewniającego precyzję i charakter otwarty myśleniu w niej rozwijanemu. Służąca temu celowi, skonstruowana przez poetę, podwójna figura poetycka zostaje zbadana zmodyfikowaną metodą krytyki tematycznej. Pierwszą fazę figury stanowi nowoczesna alegoria umożliwiająca, dzięki swym dwóm metonimicznie połączonym poziomom, skuteczne diagnozowanie zjawisk świata nowoczesnego. Wysiłek myślowo-wyobraźniowy wierszy nie zatrzymuje się jednak w granicach przestrzeni nowoczesnego świata; wypracowują one na bazie alegorii symbol otwierający myślenie poetyckie Norwida na niewyrażalne. Nie jest ono tu jednak ujęte w kształt teologiczny, lecz dane jako fenomen bezpośredniego doświadczenia − epifania.
The article describes a mechanism employed in Norwid’s poetry that permits precision and openness in reflecting on his poetry. In order to achieve that, Norwid introduces a double stylistic device which is examined by means of an alternative method of thematic criticism. The first stage of this stylistic device is constituted by a modern allegory which recognises manifestations of the contemporary world; it proves effective due to its two interrelated metonymic levels. However, the entire process of thinking effort that takes place in the poems does not stop within the limits of the contemporary world. The poems develop a symbol on the grounds of this allegory and open Norwid’s poetic thinking to the ‘inexpressible’. This thinking does not bear any theological stamps, it is granted as an absolutely remarkable straightforward experience that is epiphany.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2022, 12 (15); 317-336
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pojemności semantycznej wybranych słów i wyrażeń w wybranych kontekstach, o ich konotacjach
On the semantic capacity of chosen words and expressions in different contexts and their connotations
Autorzy:
Żuławska-Umeda, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179175.pdf
Data publikacji:
2016-12-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
homonymia
suppress
translation
poetics of silence
Japanese literature of Middle Age
Japanese literature of Modern Age
Cyprian Kamil Norwid
homonimia
przemilczenie
przekład
poetyka milczenia – japońska literatura okresu średniowiecza
Opis:
Można zastanowić się nad różnymi sposobami budowania wieloznaczności. Jednym sposobem będzie użycie homonimów, skojarzeń, sugestii, nawet cytatów. Drugim zaś odwrotnie – „nie mówienie”, czyli „przemilczenie”. Pierwszy wydaje się bardziej konkretny, wręcz słownikowy, drugi jedynie intuicyjny, wymykający się próbom naukowego opisu. Zarówno homonimiczna gra słów, czy przywoływanie dalekich skojarzeń i inne ars poetica wykorzystywane, jako ozdobnik w japońskiej literaturze pięknej, jak i przemilczenie pozwalają odbiorcy na wielorakie rozumienie skąpego obrazu. Fascynujące jest to, że Cyprian Kamil Norwid tworzył według podobnego klucza, nie tylko w aspekcie estetycznym, ale podnosił wartość milczenia, jako postawę etyczną. Podobny w tym był do japońskich twórców okresu średniowiecza (w. XII-XVI) i nowożytności (w. XVII-XIX). Poetyka milczenia uważanego za część mowy, przemilczenia, niedomówienia, paraboli, elipsy, znaku, dalekiej aluzji, tak charakterystycznych dla sztuki Norwida – jak pisze Krzysztof Andrzej Jeżewski – w zadziwiający sposób, bez modyfikacji opisuje także sztukę słowa w kontekstach japońskiej literatury. Wieloznaczność rodzi się z milczenia – może brzmi to paradoksalnie, okazuje się jednak możliwe.
Many ways of building ambiguity can be enumerated. One of the ways is to use homonyms, associations, suggestions, or even quotes. Another way is „not to say anything” or „be silent about it”. The first way seems more concrete, even dictonary-like. The other is more intuitive and difficult to attempt to describe in a scientific manner. Both the homonymy-based language game or recalling distant associations as well as other ars poetica used as decorations in the Japanese literature or not saying something allow the reader to understand the simple image in a myriad of ways. It is fascinating that Cyprian Kamil Norwid created his works in the same style not only in the aesthetical aspect but he also raised the value of silence as an ethical basis. He was similar in this respect to the Japanese artists of the late Medieval period (XII-XVI c.) and the modernity (XVII-XIX century). The poetics of silence considered as part of speech, silence, understatement, parabole, elipse, symbol, allusion, typical for Norwid – according to Krzysztof Andrzej Jeżewski – surprisingly, without modifications allow to describe Japanese literature. Ambiguity is born out of silence – although it may sound as a paradox, it turns out to be possible.
Źródło:
Porównania; 2016, 18; 23-43
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyprian Kamil Norwid z perspektywy współczesnej szkolnej recepcji i w odbiorze lokalnego środowiska
Cyprian Kamil Norwid from the Perspective of Contemporary School Reception and in the Reception of the Local Environment
Autorzy:
Żórawska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1845678.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Cyprian Kamil Norwid
good practice
schoolchildren
patron of the school
literature
dobra praktyka
młodzież szkolna
patron szkoły
literatura
Opis:
Artykuł dotyczy szkolnej recepcji twórczości Cypriana Kamila Norwida. Projekt pn. „Bielski Norwid” (2001–2019), zrealizowany w Gimnazjum im. Cypriana Kamila Norwida w Bielsku w województwie mazowieckim, jest przykładem tego typu dobrej praktyki. W opracowaniu opisano wartości będące efektem obcowania młodzieży szkolnej z twórczością tego poety jako patrona szkoły. Autorka ponadto odpowiada na podstawowe pytanie dydaktyki polonistycznej, czyli jak zaciekawić uczniów literaturą i zaangażować ich do działań interdyscyplinarnych.
The article concerns the school reception of Cyprian Kamil Norwid’s work. The project entitled “Bielski Norwid” (2001–2019), realized at the Gymnasium of Cyprian Kamil Norwid in Bielsko in the Mazowieckie Voivodeship is an example of this type of good practice. The study describes the values that result from the interaction of schoolchildren with the work of this poet as the patron of the school. The author also answers the basic question of Polish studies didactics, i.e. how to make students interested in literature and involve them in interdisciplinary activities.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 205-233
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Początki szkolnego czytania Norwida do roku 1918
School reception of Cyprian Norwids works since the beginning until 1918
Autorzy:
Żórawska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466313.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
Cyprian Norwid
historia edukacji
dydaktyka literatury na poziomie szkoły średniej
podręczniki
history of education
didactics of literature (taught in secondary schools)
handbooks
Opis:
Obecność Norwida w podręcznikach szkolnych nie byłaby możliwa bez uprzedniego włączenia jego tekstów w szerszy obieg życia literackiego. W obszarze swoistej prehistorii szkolnej recepcji dzieł pisarza mieszczą się edytorskie i popularyzatorskie działania Zenona Przesmyckiego, Tadeusza Piniego oraz prace pierwszych norwidologów. Do czasu odzyskania niepodległości autor Promethidiona w niewielkim stopniu był obecny w środowisku szkolnym. Podczas gdy szczególnie nauczyciele galicyjscy ugruntowali w społeczeństwie rolę „trzech wieszczów” i tam świadomość narodową młodzieży kształtowały dzieła Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego. Artykuł ukazuje początki stawania się autora Czarnych kwiatów szkolnym pisarzem na szerszym tle uwarunkowań historycznych. Pierwsze ślady obecności autora Fortepianu Szopena w podręcznikach liczą od kilku wersów do kilku stron. Ważnym źródłem informacji o początkach stawania się Norwida szkolnym autorem są Sprawozdania gimnazjów galicyjskich, które pełniły rolę programów szkolnych i były wydawane przez wszystkie szkoły średnie na terenie całej monarchii austro-węgierskiej. Opublikowano w nich zaledwie dwie rozprawy dotyczące Cypriana Norwida. Okazuje się, że tak naprawdę trudno mówić o szkolnej recepcji dzieł autora Fortepianu Szopena przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości.
The article presents the process of Norwid becoming a school author. The text informs about the facts foretelling the introduction the author’s works into curriculum as obligatory readings and underline the scarce presence of the forth romanticist before.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2014, 6; s. 223-235
0860-5637
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vade-mecum drogami cnoty. O poetyckiej aretologii Cypriana Norwida
Paths of virtue in Vade-mecum. Cyprian Norwid’s poetic aretology
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17931122.pdf
Data publikacji:
2021-11-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
cnota
aretologia
męstwo
umiarkowanie
sprawiedliwość
kalokagathia
virtue
aretology
valour
moderation
justice
Opis:
Artykuł dotyczy obrazowania i koncepcji cnoty w cyklu poetyckim Vade-mecum. Przedmiot analizy stanowią utwory, w których mamy do czynienia z bezpośrednimi nawiązaniami do tej problematyki (Larwa, Fatum, Ironia, Zawody, Centaury, Królestwo, Cnót-oblicze, Bohater, Ideał i reformy, Fortepian Szopena), jednak widzianymi w kontekście całego dzieła pisarza i sytuowanymi na tle starożytnej, greckiej i rzymskiej, oraz chrześcijańskiej refleksji aretologicznej. Poetycka aretologia Norwida pozostaje w ścisłym związku z wymienionymi tradycjami, podlega również inspiracjom literackim (zwłaszcza Homer, Prudencjusz, Dante), a także artystycznym (ikonografia cnoty). Jak dowodzą przeprowadzone analizy, wątek aretologiczny, obejmujący przede wszystkim refleksję nad takimi cnotami, jak męstwo, umiarkowanie, sprawiedliwość i kalokagathia, jest ważnym czynnikiem spójności Vade-mecum (na poziomie kreacji podmiotu dzieła, w epickiej płaszczyźnie cyklu, w obrębie problematyki antropologiczno- etycznej). Jest to zespół zagadnień pozwalających lepiej zrozumieć Norwidowską koncepcję poety-moralisty oraz Norwidowską diagnozę kryzysu człowieczeństwa w XIX wieku.
This article discusses the concept and imagery of virtue in Norwid’s cycle of poems Vademecum, focusing on lyrical pieces that refer directly to this subject (“Larwa” [The Larva], “Fatum” [Fate], “Ironia” [Irony] ,“Zawody” [Disappointments], “Centaury” [Centaurs], “Królestwo” [Kingdom], “Cnót-oblicze” [Face-of-Virtues], “Bohater” [Hero], “Ideał i reformy” [Ideal and Reforms],“Fortepian Szopena” [Chopin’s Piano]). They are nevertheless considered in the light of his entire body of work and on the backdrop of ancient – Greek and Roman – as well as Christian aretology. Norwid’s poetic study of virtue remains closely connected with these traditions, but is also inspired by literature (especially Homer, Prudentius and Dante) and art (the iconography of virtue). As analyses demonstrate, an aretology that involves reflection on virtues such as valour, moderation, justice and kalokagathia constitutes an important factor that binds together Vade-mecum at the levels of the development of the lyrical subject, the epic dimension of the cycle, as well as the anthropological and ethical issues it raises. These questions facilitate better understanding of Norwid’s concept of a poet-moralist and his diagnosis regarding the crisis of humanity in the nineteenth century.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39; 5-30
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na maskaradzie żywota. O „Tyrteju – Za kulisami”
The masquerade of life. On Norwid’s "Tyrtej – Za kulisami"
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152448.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
Cyprian Norwid
dramat
widowisko kulturowe
koncepcje poezji
cywilizacja i antropologia XIX wieku
drama
cultural performance
concepts of poetry
19th-century civilisation and anthropology
Opis:
This article discusses one of the most polyphonic works by Cyprian Norwid – the dramatic diptych" Tyrtej – Za kulisami" [Tyrtej – Behind the Scenes], proposing a multifaceted interpretation. Given that the compositional chaos and gaps in the manuscript gave rise to the textual and editorial disputes that proved critical for the interpretation of the work, this paper first focuses on the manuscripts of both plays and their most recognised editions (by Zenon Przesmycki, Juliusz W. Gomulicki, and by Julian Maślanka). Second, it examines the attitude of Norwid’s diptych to dramatic forms and traditions, including ancient tragedy, different variants of comedy, Romantic tragedy, music drama, nativity play, and cultural performance. The analysis of the ideological layer sheds some light on several issues such as: the condition and the mission of the poet (the confrontation of Tyrtaeus [Tyrtaios, Tyrtej] with the contemporary poet Omegitt as Norwid’s interpretation of the concept of poetry), questions about the nature and development trends of human civilisation (the confrontation of the formation systems of ancient Athens, Sparta, and the 19th-century population as an expression of the author’s historiosophical pessimism), and the anthropological reflection inspired by Diogenes of Sinope, referred to in Za kulisami, and his ‘search for an honest man’ (as Norwid’s critique of the human condition in the 19th century and the expression of his anthropological ideal).
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2021, 116, 4; 163-180
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwid’s dialogues of things
Norwidowskie dialogi rzeczy
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17834438.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mask
Norwid’s world of things
rzeczy
dialog
maska
Cyprian Norwid
Opis:
The article presents the problems of Norwid’s things based on a selection of works written in various phases of the poet’s life (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja) in which things have the status of talking heroes, capable of entering into dialogues or quasi-dialogues. A literary and anthropological analysis of the above material allowed us to observe the mediating role of things in the poetic world of Norwid. The poet lends them the status of a material sign of the spiritual basis of reality, Divine transcendence, Truth; he makes them means of expression of the human self, their content, structure and acts; he entrusts the things with functions typical of the tools of social interaction, initiation, ritualistic activities of individual and collective identity. The evolution of the poet’s views on the world of things is noteworthy, namely the transition from the imagination of things animated by the power of the spiritual to the imagination threatened by the objectification of the human being.
Artykuł przedstawia problematykę Norwidowskich rzeczy, opartą na grupie utworów poety, należących do różnych faz jego twórczości (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja), w których rzeczy posiadają status bohaterów mówiących, zdolnych do wchodzenia w relacje dialogowe lub quasi-dialogowe. Literaturoznawcza i antropologiczna analiza powyższego materiału pozwoliła na zaobserwowanie mediacyjnej roli rzeczy w świecie poetyckim Norwida. Poeta nadaje im status materialnego znaku duchowej podstawy rzeczywistości, Boskiej transcendencji, Prawdy; czyni je nośnikami ekspresji ludzkiej jaźni, jej treści, struktury i aktów; powierza rzeczom funkcję narzędzi interakcji społecznych, inicjacji, działań rytualnych stanowiących o jednostkowej i zbiorowej tożsamości. Znacząca okazuje się ewolucja poglądów poety na temat świata rzeczy, a mianowicie przejście od wyobrażenia rzeczy ożywionych mocą tego, co duchowe, do wyobrażenia zagrożonego urzeczowieniem człowieka.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 23-41
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowski dramat „transfiguracji społecznych”
Norwid’s drama of “social transfigurations”
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1799343.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
estetyka dramatu
dramat społeczny
widowisko kulturowe
obrzędy przejścia
aesthetics of drama
social drama
cultural performance
rites of passage
Opis:
Artykuł zawiera rozważania na temat Norwidowskiej koncepcji dramatu i teatru, zakładającej ich ścisły związek z życiem społecznym i jego historycznymi przemianami. Analizy wypowiedzi metadramatycznych i metateatralnych poety, czyli przede wszystkim szkicu Widowiska w ogóle uważane, Białych kwiatów, fragmentów wykładów O Juliuszu Słowackim oraz przedmowy do Pierścienia Wielkiej-Damy,dostarczają szeregu argumentów na rzecz tezy o intencjonalnym kształtowaniu przez Norwida dramaturgii osnutej wokół idei „transfiguracji społecznych”. Co więcej, charakter jego dorobku dramatopisarskiego pozwala na zastosowanie w interpretacji poszczególnych dziełantropologiczno-socjologicznych kategorii dramatu społecznego i widowiska kulturowego.Większość utworów dramatycznych Norwida unaocznia bowiem sytuację przemiany społecznej, ujętej w ramy obrzędów przejścia i steatralizowanych praktyk społecznych (społeczne ceremonie, rytuały interakcyjne). Dzięki temu Norwidowski dramat staje się artystyczną reprezentacją sił działających w przestrzeni życia zbiorowego, narzędziem ich rozumienia w duchu antropologii społecznej, a także ważnym czynnikiem formowania człowieka.
The article discusses Norwid’s concept of drama and theatre; notably, he assumes their close relationship with social life and its historical changes. Basing on analyses of meta-dramatic and meta-theatrical statements made by the poet, contained primarily in the essays “Widowiska w ogóle uważane” and “Białe kwiaty” [Performances considered in general; White flowers], in passages from lectures on Słowacki (O Juliuszu Słowackim), and in the introduction to Pierścień Wielkiej-Damy [The Ring of a Great Lady], it is possible to formulate the thesis that Norwid intentionally developed a vision of drama based on the idea of “social transfigurations.”What is more, the character of his dramatic works enables one to interpret his particular theatrical pieces in the light of anthropological and sociological categories of social drama and cultural performance. After all, most of Norwid’s dramatic works depict situations of social change in terms of rites of passage and theatricalized social practices, e.g. social ceremonies or ritualized interactions. As a result, Norwidian drama becomes an artistic representation of forces shaping collective life, a lens facilitating their understanding in the spirit of social anthropology, and an important factor in the formation of man.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2021, 39 Specjalny; 71-91
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowski dramat w nowych dekoracjach
Norwid’s dramatic works in new costume
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18029974.pdf
Data publikacji:
2022-09-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
wiek XIX
dramat
dramat poetycki
tragedia
komedia
the twentieth century
drama
poetic drama
tragedy
comedy
Opis:
Artykuł jest recenzją naukową książki: Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty, red. naukowa W. Rzońca, K. Samsel, Warszawa 2019. Autorka dokonuje przeglądu i interpretacji zamieszczonych w książce studiów, sytuując je na tle aktualnego stanu badań nad dramaturgią Norwida. Recenzja ukazuje wartość książki, polegającą przede wszystkim na prezentacji nowych odczytań Norwidowskiego dramatu ‒ przez pryzmat nowych kontekstów i z różnorodnych perspektyw badawczych: filologicznej, teatrologicznej, tekstologiczno-edytorskiej, estetycznej, antropologicznej, kulturologicznej, komparatystycznej. Książka jest też głosem w sprawie miejsca dramaturgii Norwida w procesie literackim, bowiem w większości opublikowanych w niej prac wyeksponowany został ścisły związek pisarza z literaturą i kulturą premodernizmu lub modernizmu. W związku z tym podjęta została w recenzji kwestia znaczenia tradycji dramatu romantycznego dla specyfiki postawy twórczej Norwida-dramaturga.
The article is an academic review of the multi-author monograph Dramaty Cypriana Norwida. Teksty – konteksty – interteksty [Cyprian Norwid’s dramatic works: texts, contexts and intertexts] edited by Wiesław Rzońca and Karol Samsel (Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki, 2019). It surveys and examines studies contained in the volume, placing them in the context of current state of research on Norwid’s dramatic works. The review argues that the chief merit of the discussed book consists primarily in presenting new interpretations of Norwid’s dramas, which account for fresh contexts and represent a variety of research angles, including philology, textology and scientific editing, studies of theatre, aesthetics, anthropology as well as cultural and comparative studies. The volume also reconsiders the place of Norwid’s dramatic works in literary history, most chapters foregrounding the strong relationship this author had with the literature and culture of pre-modernism and modernism. Owing to this, the review also addresses the meaning of the Romantic drama tradition for Norwid’s specific artistic position as a dramatist.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2022, 40; 209-222
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Norwidowskie dialogi rzeczy
Norwid’s dialogues of things
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117265.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
rzeczy
dialog
maska
mask
Norwid’s world of things
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę Norwidowskich rzeczy, opartą na grupie utworów poety, należących do różnych faz jego twórczości (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja), w których rzeczy posiadają status bohaterów mówiących, zdolnych do wchodzenia w relacje dialogowe lub quasi-dialogowe. Literaturoznawcza i antropologiczna analiza powyższego materiału pozwoliła na zaobserwowanie mediacyjnej roli rzeczy w świecie poetyckim Norwida. Poeta nadaje im status materialnego znaku duchowej podstawy rzeczywistości, Boskiej transcendencji, Prawdy; czyni je nośnikami ekspresji ludzkiej jaźni, jej treści, struktury i aktów; powierza rzeczom funkcję narzędzi interakcji społecznych, inicjacji, działań rytualnych stanowiących o jednostkowej i zbiorowej tożsamości. Znacząca okazuje się ewolucja poglądów poety na temat świata rzeczy, a mianowicie przejście od wyobrażenia rzeczy ożywionych mocą tego, co duchowe, do wyobrażenia zagrożonego urzeczowieniem człowieka.
The article presents the problems of Norwid’s things based on a selection of works written in various phases of the poet’s life (Wieczór w pustkach (fantazja), Toast. Fantazja, Bajka, [Na „Kazanie Skargi” Jana Matejki], [O, jakże drogim jest klejnotem], [Miło być od swojego czasu zrozumianym], Garstka piasku. Legenda, Krakus. Tragedia, Za kulisami. Fantazja) in which things have the status of talking heroes, capable of entering into dialogues or quasi-dialogues. A literary and anthropological analysis of the above material allowed us to observe the mediating role of things in the poetic world of Norwid. The poet lends them the status of a material sign of the spiritual basis of reality, Divine transcendence, Truth; he makes them means of expression of the human self, their content, structure and acts; he entrusts the things with functions typical of the tools of social interaction, initiation, ritualistic activities of individual and collective identity. The evolution of the poet’s views on the world of things is noteworthy, namely the transition from the imagination of things animated by the power of the spiritual to the imagination threatened by the objectification of the human being.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 23-40
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
OD PÓŹNEGO WORONICZA DO WCZESNEGO WITTGENSTEINA. KARIERA PIEŚNI O WIKLEFIE I WIKLEFA W XIX-WIECZNEJ POLSCE
Autorzy:
Zieliński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624210.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Pieśń o Wiklefie
Jędrzej Gałka z Doboczyna
Stanisław Trembecki
Julian Ursyn Niemcewicz
Jan Paweł Woronicz
Adam Mickiewicz
Cyprian Norwid
Paweł Czaykowski
Józef Ignacy Kraszewski
Opis:
The article is interested in following the history of the reception of the exceptional example of fifteenth-century poetry in Polish Pieśń o Wiklefie by Jędrzej Gałka of Dobczyn in the period between the discovery of the text in 1815 and the beginning of the First World War. The author discusses the reception of Pieśń o Wiklefie in later works of the Enlightenment poets as well as in texts by Mickiewicz and Norwid (the latter was friends with the poet Antoni Czajkowski, whose father first published Pieśń o Wiklefie). The article concludes with a discussion of the intellectual contacts between the logician Michał Dziewicki – one of the publishers of Wycliffe’s works – and Wittgenstein, who served in the military in Cracow.
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2016, 20, 1; 29-43
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cyprian u Tymoteusza. Odwołania do decyzji synodalnych Cypriana z Kartaginy w polemice w Kościele Orientalnym w VIII wieku
Cyprian at Timothy I. Appeals to the Decision of the Synod of Cyprian of Carthage in Controversy in the Oriental Church in the Eighth Century
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614243.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tymoteusz I
Cyprian
Synod Kartagiński
Kartagina
Synod w Laodycei
chrzest
Timothy I
Carthage
synod of Laodicea
Baptism
synod of Carthage
Opis:
The analysed texts taken from Lettersof Timothy I the Patriarch of Baghdad on his dispute with Solomon, Bishop of Hedata – a dispute over recognition of baptism given in communities outside the Assyrian Church of the East (Severians and Melkites, or Monophysites and Orthodoxy followers in older terminology) – do not give the basis for claiming there was any kind of close contact between the Oriental Christians and Christians in Africa. Being aware of the controversies and struggles of Africans and the letters written in this context in Africa Proconsularis, in the Middle East and Middle Asia gives no grounds for forming categorical judgments either. A reference to specific judgments originating from Carthage is a fact. The quotes, however, may as well come from collections of legal documents consisting of the synod's decisions (without the context of their origin). This type of collection was common at that time and we know that both adversaries had access to them. Nevertheless, one thing is certain: for both debaters, Timothy and Solomon living in Mesopotamia in the 8th century, the heritage of African Synods from the 3rdcentury is their own heritage, and the decisions taken there applied to them. Being aware of the common tradition and communication is an axiom both in the dispute and the reasoning.
Analizowane teksty zaczerpnięte z Listów Tymoteusza I, patriarchy Bagdadu dotyczące jego sporu z Salomonem, biskupem Hedaty, sporu o uznanie ważności chrztu udzielonego we wspólnotach nie pozostających w łączności z Asyryjskim Kościołem Wschodu (Sewerianie i melkici, to jest w starszej terminologii, monofizyci i ortodoksi), nie dają podstaw do mówienia o bliskich kontaktach chrześcijan orientalnych z chrześcijanami w Afryce. Znajomość kontrowersji, z którymi borykali się Afrykańczycy jak i pism powstałych w tym kontekście w Afryce prokonsularnej na Bliskim i Środkowym Wschodzie też nie daje podstaw do formułowania kategorycznych sądów. Jest faktem odwołanie do konkretnych orzeczeń pochodzących z Kartaginy. Prezentowane cytaty mogą jednak pochodzić, równie dobrze, z kolekcji  prawnych, w których zbierano orzeczenia synodów bez wnikania w kontekst ich powstania. Ten rodzaj zbiorów był rozpowszechniony w tym czasie i wiemy, że obaj adwersarze mieli do nich dostęp. Tym niemniej jedno jest pewne. Dla obu dyskutantów, Tymoteusza i Salomona, mieszkających na terenie Mezopotamii w VIII wieku, dziedzictwo synodów afrykańskich z III wieku jest ich dziedzictwem, a rozstrzygnięcia tam podjęte obowiązują także ich. Świadomość wspólnej tradycji i łączności jest aksjomatem w toczonym sporze jak i używanej argumentacji.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 72; 121-130
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 262

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies