Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Criminal Tax Proceedings" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Obowiązek raportowania schematów podatkowych przez korzystających wobec wolności od samooskarżania w kontekście wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka J.B. przeciwko Szwajcarii
    Users obligation to report tax schemes versus the freedom from self-incrimination in the context of the judgment of the European Court of Human Rights J.B. v. Switzerland
    Autorzy:
    Szymacha, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912062.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-28
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Privilege against self-incrimination
    presumption of innocence
    Mandatory Disclosure Rules
    Right to remain silent
    Criminal Tax Proceedings
    schematy podatkowe
    raportowanie
    przepisy MDR
    zakaz samooskarżania
    prawa człowieka
    Opis:
    Przedmiot badań: Orzeczenie J.B. przeciwko Szwajcarii wydane przez ETPCz jest jednym z wyznaczników standardu ochrony wolności od samooskarżenia. Zgodnie z treścią tego orzeczenia, jednostka powinna być chroniona przed przymusem składania dokumentów, które dostarczyłyby informacji mogących stanowić dowód przeciwko niej. Przepisy MDR (Mandatory Disclosure Rules – raportowanie schematów podatkowych), zawarte w rozdziale 11a Ordynacji podatkowej, nakładają na korzystających obowiązek raportowania do Szefa Krajowej Informacji Skarbowej każdej działalności prawnej mającej skutki w prawie podatkowym. Cel badawczy: Celem niniejszego artykułu jest przeprowadzenie analizy prawno-porównawczej regulacji MDR z wyrokiem w sprawie J.B. przeciwko Szwajcarii i wykazanie możliwych analogii z regulacją MDR, które mogą pomóc rozpoznać możliwe naruszenia zakazu zmuszania do samooskarżania, wywodzonego z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Celem artykułu jest także sprawdzenie, na ile MDR stanowi obowiązek autodonosu. Metoda badawcza: W artykule zastosowano komparatystyczną analizę orzeczeń Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Analiza została też wsparta analizą dogmatyczno-prawną obowiązku raportowania schematów podatkowych. Wykorzystano głównie orzeczenie ETPCz J.B. przeciwko Szwajcarii w zakresie prawa do zachowania milczenia. Porównano też standard ochrony wolności od samooskarżania odtworzony na przykładzie J.B. z normami MDR. Wyniki: Przepisy MDR mogą stanowić ciche zbieranie dowodów na potrzeby innych postępowań i są niezgodne z prawem do milczenia, szczególnie w przypadku osób fizycznych, a postępowanie podatkowe może mieć charakter karny. Nie ma znaczenia formalne rozdzielenie postępowań. W tym zakresie stanowisko ETPCz podziela też TSUE.
    Background: The presented study concerns the J.B v. Switzerland ruling by the ECtHR as one of the benchmarks for the standard protecting freedom from self-incrimination. According to the ruling, an individual should be protected from being compelled to submit documents that would provide information that could constitute evidence against them. The MDR (Mandatory Disclosure Rules) contained in chapter 11a of the Polish Tax Ordinance impose an obligation on users (relevant tax payers) to report to the Head of the National Tax Information any legal activity that has tax law consequences. Research purpose: The purpose of this article is to conduct a comparative legal analysis of the MDR regulation with the judgment in J.B. v. Switzerland and to show possible analogies with the MDR regulation that may help to identify possible violations of the freedom against self-incrimination derived from Article 6 of the European Convention on Human Rights. The article also aims to examine to what extent the MDR constitutes a duty of self-denunciation. Methods: The article uses a comparative analysis of the judgments of the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union. The analysis is also supported by the dogmatic-legal analysis of the obligation to report tax schemes. The main principle of the ECHR, J.B. v. Switzerland, concerning the right to remain silent was used. The standard of protecting freedom from self-incrimination reproduced in the example of J.B. was also compared with MDR standards. Conclusions: The MDR laws may constitute tacit collection of evidence for other proceedings and are inconsistent with the right to remain silent, especially in the case of individuals, when tax proceedings may be criminal in nature. Moreover, the formal separation of proceedings is irrelevant. In this respect, the view of the ECtHR is also shared by the CJEU.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 119; 107-128
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kilka uwag o szkodliwości konstrukcji idealnego zbiegu przestępstwa skarbowego i przestępstwa – z perspektywy karnoprocesowej
    Comments on the harmfulness of the construction of perfect concurrence of a tax offence and a criminal offence – from a procedural perspective
    Autorzy:
    Kowalski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147085.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-29
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    przestępstwo skarbowe
    przestępstwo
    idealny zbieg
    postępowanie karne
    oszustwo podatkowe
    tax offence
    crime (offence)
    perfect concurrence
    criminal proceedings
    tax fraud
    Opis:
    W artykule podjęto bardzo kontrowersyjny, zarówno w teorii, jak i w praktyce, problem zbiegu przestępstwa skarbowego i przestępstwa. Autor uważa tę konstrukcję za szkodliwą i naruszającą zasadę ne bis in idem. Wskazując na dominujący w orzecznictwie pogląd, że reguły wyłączania wielości ocen mają zastosowanie jedynie w wypadku zbiegu przepisów ustawy, natomiast nie stosuje się ich w razie idealnego zbiegu czynów zabronionych, o którym mowa w art. 8 § 1 k.k.s., autor przedstawia jego ujemne następstwa w perspektywie karnoprocesowej. Ujawniają się one przede wszystkim w możliwości dwukrotnego prowadzenia postępowania karnego przeciwko osobie uznanej za sprawcę czynu zabronionego, realizującego ustawowe znamiona czynu zabronionego stypizowanego w Kodeksie karnym skarbowym i w innej ustawie karnej. Może to mieć szczególne negatywne skutki dla osób, które przyznają się do popełnienia przestępstwa skarbowego dlatego, że chcą skorzystać z instytucji zaniechania ukarania sprawcy i tym samym jak najszybciej zakończyć prowadzone przeciwko nim postępowanie. Osobami takimi mogą być zaś nie tylko podatnicy lub osoby zarządzające podatnikami będącymi jednostkami organizacyjnymi, lecz także księgowi czy doradcy podatkowi.
    The paper addresses the highly controversial problem, both in theory and in practice, of the confluence of a tax offence and a crime. The author considers this construction as harmful and violating the ne bis in idem principle. Pointing to the view, dominant in case law, that the rules of exclusion of plurality of assessments apply only in the case of a coincidence of provisions of an act, while they do not apply in the case of an ideal coincidence of offences referred to in Article 8 § 1 of the Fiscal Penal Code, the author points to its negative consequences in the procedural perspective. They manifest themselves primarily in the possibility of conducting criminal proceedings twice against a person recognised as the perpetrator of a prohibited act realising the statutory attributes of a prohibited act stipulated both in the Fiscal Penal Code and in another criminal law. This may have particularly negative consequences for persons who admit to having committed a tax offence only in order to benefit from the institution of abandoning the punishment of the perpetrator and thus end the proceedings against them as soon as possible. In turn, such persons may not only be taxpayers or managers of taxpayers that are organisational units, but also accountants or tax advisors.
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2022, 4; 215-237
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązania podatkowego z uwagi na wszczęcie postępowania karnoskarbowego w świetle najnowszego orzecznictwa sądów administracyjnych
    Suspension of the limitation period of a tax obligation due to initiation of proceedings in matters of revenue offences in light of the most recent judgments of administrative courts
    Autorzy:
    Pilarczyk, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30097952.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    suspension of limitation period
    tax obligation
    criminal proceedings
    administrative court
    Tax Ordinance Act
    zawieszenie przedawnienia
    zobowiązanie podatkowe
    postępowanie karne
    sąd administracyjny
    ordynacja podatkowa
    Opis:
    Celem artykułu jest przeanalizowanie najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych dotyczących art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej i ustalenie, jak wpłyną one na stosowanie tego przepisu. Przewiduje on bowiem możliwość wstrzymania rozpoczęcia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego lub jego zawieszenia, jeżeli został już rozpoczęty, z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania. Przepis ten budzi duże wątpliwości co do zasadności swojego obowiązywania z uwagi na brak przekonującego uzasadnienia dla jego obecności w polskim porządku prawa, jak i na wątpliwości dotyczące wykładni jego treści. Grozi on także nadużywaniem jego stosowania przez administrację podatkową. Z tego względu w ostatnich latach sądy administracyjne wydały wiele orzeczeń ograniczających możliwość wykorzystywania tego przepisu przez organy podatkowe. Autor dokonał analizy tez tych orzeczeń, stosując metodę dogmatycznoprawną i odnosząc się przy tym do opinii przedstawicieli doktryny na temat analizowanej instytucji oraz także w pewnym stopniu do danych statystycznych dotyczących jej stosowania. Niestety w opinii autora z dokonanej analizy nie wynika, by przywołane orzeczenia eliminowały ryzyko nadużywania tej instytucji, dlatego autor postuluje konieczność ingerencji ustawodawcy w celu uchylenia przepisu powodującego możliwość naruszania podstawowych praw podatników.
    The aim of this article is to analyse the most recent judgments of administrative courts concerning Article 70(6)(1) of the Tax Ordinance Act in order to determine how they will affect the application of this provision. It provides for the possibility to suspend the commencement of the limitation period of a tax obligation or to suspend it, if it has already commenced, on the day of commencement of the proceedings in the case of a revenue offence or a revenue petty offence of which the taxpayer was notified, if the suspicion of an offence or petty offence is associated with failure to perform the obligation. This article also faces a threat that its application might be abused by the tax administration. For this reason, in recent years, administrative courts have issued a number of rulings limiting the tax authorities’ right to use this provision. The author analyses their theses using the research method of an analysis of the law in force, referring at the same time to the opinions of legal scholars and commentators on the institution analysed and also to some extent to statistical data on its application. However, in the author’s opinion, the analysis does not show that these rulings eliminate the risk of abuse of this institution. Therefore, the author postulates that the legislator should intervene in order to repeal the provision which creates room for infringement of basic taxpayers’ rights.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2023, 42; 113-134
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komentarz na kanwie Uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego I FPS 1/21 – sądowa kontrola instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego a prawo do sądu
    Commentary on the basis of the instrumental initiation of fiscal penal proceedings and the right to court of the resolution of the supreme administrative court i fps 1/21 – judicial control
    Autorzy:
    Szymacha, Adam
    Rogalski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878733.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Resolution I FPS 1/21
    instrumental initiation of criminal fiscal proceedings
    tax liabilities
    right to fair trial
    right to property
    legal certainity principle
    suspension of the limitation period for tax liability
    Opis:
    The purpose of the article/hypothesis: The presented article focuses on a new resolution of the Supreme Administrative Court I FPS 1/21. In this resolution an assessment of instrumental initiation of criminal fiscal proceedings in order to suspend the running of the limitation period of a tax liability has been undertaken. The Supreme Administrative Court assessed that administrative courts have the right to examine the legitimacy of initiation of such proceedings. This position is important insofar as it also touches upon the issue of the right to a fair trial, as well as the right to property and legal certainty. The main aim of this article is to check the impact of this resolution on described fundamental rights. Methodology: This article will use the comparative law method. Especially the case law of different courts will be shown. The dogmatic-legal method will also be used as an auxiliary. Results of the research: This resolution is crucial for the fundamental right for fail trial. It has also impact on the right to property and principle of legal certainity. It may also be some element that strengthens the rule of law.
    Źródło:
    Finanse i Prawo Finansowe; 2021, 3, 31; 151-162
    2391-6478
    2353-5601
    Pojawia się w:
    Finanse i Prawo Finansowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy sąd administracyjny może odstąpić od kontroli nadużycia prawa popełnionego przez organy skarbowe? Uwagi na tle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r. (sygn. I FSK 759/15)
    Can the administrative court refrain from review the abuse of rights committed by tax authorities? Comments regarding the judgment of the Supreme Administrative Court of November 24, 2016 (I FSK 759/15)
    Autorzy:
    Dominik-Ogińska, Dagmara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/617780.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    zawieszenie przedawnienia zobowiązania podatkowego
    postępowanie karne skarbowe
    prawo do sądu
    suspension of the statute of limitation on a tax liability
    criminal and fiscal proceedings
    right to a fair trial
    Opis:
    The author of the article points to the erroneous practice of administrative courts, according to which they do not examine the initiation of criminal fiscal proceedings by tax authorities in order to merely suspend the limitation period pursuant to art. 70 § 6 item 1 of the Tax Ordinance Act (abuse of rights). Such action is incompatible with the constitutional and EU right to court, as well as the rule of law and the principles derived from them: legality, legal certainty and the right to good administration. Consequently, the abandonment of such judicial review leads to a violation of the taxpayer’s property right.
    Autorka artykułu wskazuje na błędną praktykę sądów administracyjnych, zgodnie z którą nie badają one wszczęcia postępowania karnego skarbowego przez organy skarbowe w celu jedynie zawieszenia biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 ustawy – Ordynacja podatkowa (nadużycie prawa). Takie działanie jest niezgodne z konstytucyjnym i unijnym prawem do sądu, a także z zasadą państwa prawa i wywodzonych z nich zasad: legalności, praworządności, pewności prawa oraz prawa do dobrej administracji. W konsekwencji rezygnacja z takiej kontroli sądowej doprowadza do naruszenia prawa własności podatnika.
    Źródło:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego; 2018, 4; 39-61
    1509-877X
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Prawa Podatkowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy w polskim systemie podatkowym powinny funkcjonować konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego na wzór wniosku o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym (art. 335) oraz dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej (art. 387) w świetle Kodeksu postępowania karnego?
    Should there be consensual methods of determining the amount of tax liability in the Polish tax system, modeled on an application for issuing a conviction at a hearing and imposing penalties agreed with the accused (Article 335) and voluntary submission to criminal liability (Article 387) of the Code of Criminal Procedure?
    Autorzy:
    Dmowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28763022.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-30
    Wydawca:
    Instytut Studiów Podatkowych Modzelewski i wspólnicy
    Tematy:
    koncyliacyjne formy wymiaru podatku
    konsensualne formy zakończenia postępowania podatkowego
    umowa podatkowa
    mediacja podatkowa
    porozumienie w zakresie wysokości należnego podatku
    konsensualne metody wymiaru podatku
    orzeczenie uzgodnionej kary
    dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
    umorzenie zaległości podatkowej
    conciliatory forms of tax assessment
    consensual forms of ending tax proceedings
    tax agreement
    tax mediation
    agreement on the amount of tax due
    consensual methods of tax assessment
    adjudication of an agreed penalty
    voluntary submission to criminal liability
    write-off of tax arrears
    Opis:
    Obowiązujący system podatkowy nie przewiduje konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Z wyjątkami uregulowanymi w przepisach dotyczących uzyskania porozumienia między podatnikiem a organem podatkowym (np. uprzednie porozumienie cenowe) – zakończenie postępowania podatkowego jest oparte na władczym rozstrzygnięciu w stosunku do podatnika. W toku szeroko rozumianego postępowania podatkowego organy podatkowe są każdorazowo zobowiązane do precyzyjnego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających z mocy prawa lub jednoznacznego ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w przypadku zobowiązań podatkowych powstających na podstawie decyzji wymiarowych. Mając na uwadze podstawową funkcję podatków, którą jest funkcja fiskalna (zapewnienie wpływów budżetowych), oraz chęć obniżania kosztów wymiaru i samego poboru zobowiązań podatkowych, należy zastanowić się nad pytaniem, czy system podatkowy powinien przewidywać konsensualne metody określenia wysokości zobowiązania podatkowego i/lub konsensualne metody określenia wysokości należnego podatku do zapłaty. Należy podkreślić, że z sukcesem funkcjonują w procedurze karnej konsensualne metody zakończenia postępowania karnego, m.in. wniosek o wydanie na posiedzeniu wyroku skazującego i orzeczenia kar uzgodnionych z oskarżonym oraz dobrowolne poddanie się odpowiedzialności karnej. Wprowadzenie nowego sposobu powstania zobowiązania podatkowego na podstawie hipotetycznej umowy (porozumienia) między podatnikiem a organem podatkowym wydaje się niecelowe. Ponadto mogłoby podważać założenia całego systemu podatkowego i konstrukcji samego podatku jako świadczenia cechującego się przymusowym charakterem, bezzwrotnością i nieodpłatnością, jednostronnością ustalania (władztwo państwa), ogólnym charakterem, formą pieniężną. Wysokość zobowiązania podatkowego nie powinna podlegać negocjacji między podatnikiem a organem podatkowym, lecz powinna zostać określona (ustalona) zgodnie z przepisami prawa podatkowego w prawidłowej wysokości, co podlega kontroli sądowoadministracyjnej. Jednakże do rozważenia pozostaje wykorzystanie instytucji z zakresu władztwa państwa, polegającej na umorzeniu części zaległości podatkowej, uregulowanej w art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa1. Zdaniem autora istnieje możliwość wprowadzenia konsensualnych form zakończenia postępowania podatkowego. Potencjalny konsensus między podatnikiem a organem podatkowym mógłby zakładać z jednej strony potwierdzenie przez podatnika pełnej wysokości istniejącego zobowiązania podatkowego (potwierdzenie obiektywnego faktu istnienia zobowiązania podatkowego w sprecyzowanej wysokości) z jednoczesną faktyczną zapłatą uzgodnionej z organem podatkowym części zaległości podatkowej, a z drugiej strony umorzenie przez organ podatkowy bądź zobowiązanie organu podatkowego do umorzenia części zaległości podatkowej – pod pewnymi warunkami. Wspomniany konsensus mógłby się przyczynić do istotnego skrócenia skomplikowanych i długotrwałych postępowań podatkowych i sądowoadministracyjnych, generujących istotne koszty, a równocześnie do zwiększenia wpływów fiskalnych w przypadkach obarczonych dużym ryzykiem nieściągalności należności publicznoprawnych.
    The current tax system does not provide for consensual forms of ending tax proceedings. Apart from the exceptions regulated in the regulations regarding obtaining an agreement between the taxpayer and the tax authority (e.g. advance pricing agreement), the conclusion of tax proceedings is based on an authoritative decision in relation to the taxpayer. In the case of broadly understood tax proceedings, the tax authorities are each time obliged to precisely determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising under the law or to clearly determine the amount of tax liability in the case of tax liabilities arising on the basis of assessment decisions. Bearing in mind the basic function of taxes, which is the fiscal function (ensuring budgetary revenues), and the desire to reduce the costs of assessment and collection of tax liabilities, the question should be considered whether the tax system should provide for procedures of consensual methods of determining the amount of tax liability and/or consensual methods of determining amount of tax payable. It should be emphasized that consensual methods of ending criminal proceedings successfully function in the criminal procedure, e.g. a motion to issue a conviction at the hearing and to adjudicate the penalties agreed with the defendant and to voluntarily submit to criminal liability. The implementation of a new method of creating a tax liability on the basis of a hypothetical „contract/agreement” between the taxpayer and the tax authority seems pointless and could undermine the assumptions of the entire tax system and the construction of the tax itself as a compulsory service, its non-refundable and free of charge, one-sided determination (state authority), of a general nature and in the form of cash. The amount of the tax liability should not be negotiated between the taxpayer and the tax authority, which should be determined/determined in accordance with the provisions of the tax law in the correct amount, which is subject to judicial and administrative control. However, the potential possibility of using the institution within the scope of the State’s authority to write off part of the tax arrears remains to be considered – today regulated in accordance with Art. 67a of the Tax Ordinance. According to the author, it is possible to introduce consensual forms of ending tax proceedings. A potential consensus between the taxpayer and the tax authority could assume confirmation by the taxpayer of the full amount of the existing tax liability (confirmation of the objective fact of the existence of the tax liability in a specified amount), with the simultaneous actual payment of the part of the tax arrears agreed with the tax authority by the taxpayer, and, on the other hand, write-off/liability of the tax authority tax office to write off part of the tax arrears under certain conditions. The indicated consensus could contribute to a significant shortening of complicated and lengthy tax and court administrative proceedings involving significant costs, while at the same time increasing fiscal revenues in cases bearing a significant risk of non-collection of public law liabilities.
    Źródło:
    Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych; 2023, 3(319); 5-17
    1427-2008
    2449-7584
    Pojawia się w:
    Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kluczowe aspekty ścigania sprawców oszustw podatkowych
    Key Aspects of Prosecuting Tax Fraud Perpetrators
    Autorzy:
    Oczkowski, Tomasz
    Zgoliński, Igor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1770810.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    odpowiedzialność karna skarbowa
    prawo karne skarbowe jako odrębna gałąź
    prawa karnego
    nowy kształt przestępczości podatkowej
    dwutorowość reakcji karnej
    samodzielność
    jurysdykcyjna sądu w postępowaniach karnych skarbowych
    fiscal criminal liability
    fiscal law as a separate branch of criminal law
    the “double-track” criminal response
    jurisdictional independence of the court in
    fiscal penal proceedings
    new shape of a tax crime
    Opis:
    W treści artykułu autorzy przedstawiają obecny kształt i mankamenty przepisów związanych z pociągnięciem do odpowiedzialności karnej skarbowej sprawców oszustw podatkowych. Wskazują, że istniejące rozwiązania są często niepraktyczne, nie przystają do otoczenia społeczno-gospodarczego. Dla zobrazowania tego zagadnienia koncentrują swe rozważania wokół nowo przyznanych kompetencji rzeczowych finansowych organów postępowania przygotowawczego oraz wymiarowej decyzji podatkowej, postrzeganej jako prejudykat w sprawach karnoskarbowych. Konkluzją artykułu jest propozycja, aby dokonać weryfikacji zasadności dalszego utrzymywania dotychczasowego kształtu rozwiązań prawnokarnych oraz rozważyć możliwość przesunięcia odpowiedzialności tzw. właściwych oszustw podatkowych na płaszczyznę odpowiedzialności administracyjnej. Odpowiedzialności karnej skarbowej w tym świetle podlegaliby wyłącznie sprawcy najpoważniejszych przestępstw, dokonywanych zasadniczo na przedpolu oszustw podatkowych. W tym bowiem przypadku kryminalne zabarwienie czynu posiada bardzo wyraźną przewagę nad jego zabarwieniem fiskalnym, w ramach szeroko rozumianej społecznej szkodliwości tego rodzaju przestępstw. To niewątpliwie winno determinować odpowiedzialność karną.
    In the content of the article, the authors present the current shape and shortcomings of the provisions related to bringing tax perpetrators to tax liability. They indicate that existing solutions are often impractical and do not fit into the socio-economic environment. To illustrate this issue, they focus their considerations on newly granted competences of the financial authorities of preparatory proceedings and dimensional tax decision, seen as a prejudication ruling in fiscal penal cases. The conclusion of the article is a proposal to verify the legitimacy of further maintaining the current shape of criminal law solutions and to consider the possibility of shifting the responsibility of the so-called “proper tax frauds” on the plane of administrative liability. In this view, fiscal criminal liability would only apply to the perpetrators of the most serious crimes committed generally in the foreground of tax fraud. In this case, the criminal tone of the act, has a very clear advantage over its fiscal tone, as part of the broadly understood social harmfulness of such crimes. This undoubtedly should determine criminal liability.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 2; 77-92
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies