Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Church renewal" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dialóg v službe obnovy Cirkvi v kontexte dokumentu Medzinárodnej teologickej komisie Synodalita v živote a misii Cirkvi
Dialogue in the service of the Church renewal in the context of the International Theological Commission’s document Synodality in the Life and Mission of the Church
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32676402.pdf
Data publikacji:
2023-06
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
synoda
synodalita
služba
dialóg
Cirkev
obnova
synod
synodality
ministry
dialogue
Church
renewal
Opis:
Dokument Medzinárodnej teologickej komisie z roku 2018 s názvom „Synodalita v živote a v misii Cirkvi“ venuje pozornosť synodalite v živote a v misii Cirkvi. Synodálny proces vytvára priestor pre osobitný druh stretnutia, vzájomného počúvania, všímavosti a dialógu. Vtelenie Ježiša Krista predstavuje mimoriadny spôsob otvorenia sa Boha pre trvalý dialóg s Bohom. Uskutočňuje sa v živote Cirkvi a jej stálom misijnom poslaní. Predmetný dokument zachytáva oblasti života viery a Cirkvi, v ktorých otvorený dialóg vo vnútri cirkevného spoločenstva napomáha komunitnému rozlišovaniu a má význam aj pre ekumenickú cestu. Zámerom príspevku je poukázať, ako sa otvorený dialóg v Cirkvi stáva prostriedkom v konkrétnom prehĺbení a obnove života veriaceho človeka a cirkevného spoločenstva.
In the document Synodality in the Life and Mission of the Church, the International Theological Commission presents Pope Francis’ initiative as a continuation of efforts to renew the life of the Church according to the intentions of the Second Vatican Council and Pope Paul VI. The community of believers is in permanent relationship with the world; for this reason, a constant renewal of life according to the teaching handed down to the Church by her founder, Jesus Christ, is essential. Believers are to be faithful witnesses of the Gospel of Christ according to the plan of salvation. The Church fulfils her mission in a particular environment which is the stimulus for her growth and renewal, which consists in the growth of moral and spiritual excellence in contact with the transformations of the world around. Dialogue has an indispensable place in the renewal of the Church, which is based on a mature self-awareness of the Church in the history of the world. Hence the very nature of synodal dialogue, which depends more on the courage to listen than to speak. Dialogue in the service of the renewal of the Church requires specific attitudes for the fulfilment of the mission of the synodality: love, respect for the opinions of others, trust and discernment in judgment and word.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 1; 63-75
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opat Adalbert Kurzeja OSB (1920–2016) – życie i posługa
Abbot Adalbert Kurzeja OSB (1920–2016) – Life and Service
Autorzy:
Pawlak, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408375.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
o. Adalbert Franz Kurzeja OSB
Kościół po II wojnie światowej
opactwo w Maria Laach
posoborowa odnowa liturgiczna Kościoła
Niemiecki Instytut Liturgiczny
Father Adalbert Franz Kurzeja OSB
Church after II World War
Abbey of Maria Laach
litrugical renewal after the Second Vatican Council
German Liturgical Intitute
Opis:
O. Adalbert (Franz) Kurzeja urodził się w 1920 r. w rodzinie Paula i Agnes Kurzejów. Jego młodość przypadła na niełatwy okres historii. Po ukończeniu gimnazjum w Raciborzu wstąpił do seminarium duchownego we Wrocławiu. Naukę jednak szybko przerwała wojna, ponieważ został zwerbowany do wojska. Koniec wojny zastał go we Włoszech, gdzie jako ochotnik odgruzowywał zniszczone opactwo na Monte Cassino. Dalsze lata wypełniały studia teologiczne w Rzymie, przyjęcie święceń kapłańskich i wreszcie życie jako mnich benedyktyński w konwencie opactwa w Maria Laach. W 1967 r. ukończył studia z liturgiki, wieńcząc je doktoratem. Przez wiele lat udzielał się w Trewirze i odpowiedzialny był za prace w ramach reformy liturgii po Soborze Watykańskim II w Niemczech. W latach 1977–1990 pełnił funkcję opata Maria Laach.
Father Adalbert (Franz) Kurzeja was born in 1920 to Paul and Agnes Kurzeja. His youth fell during an uneasy period in history. After graduating from high school in Raciborz, he entered the seminary in Breslau. However, his studies were quickly interrupted by the war, as he was recruited into the army. The end of the war found him in Italy, where he volunteered to deconstruct the destroyed abbey on Monte Cassino. The following years were filled with theological studies in Rome, taking ordination as a priest and finally living as a Benedictine monk at the abbey convent of Maria Laach. In 1967 he completed his studies in liturgy, crowning it with a doctorate. He was active in Trier for many years and was responsible for the work of liturgical reform after Vatican II in Germany. From 1977 to 1990, he served as abbot of Maria Laach.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2023, 43, 2; 211-232
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma Kościoła i w Kościele. Formuła Ecclesia semper reformanda w aspekcie historycznym
Reform of the Church and in the Church. The Historical Aspect of the Formula Ecclesia semper reformanda
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36831720.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
reformatio Ecclesiae
reformation
reform
renewal
Church
God's Word
reformacja
reforma
odnowa
Kościół
słowo Boże
Opis:
Dzisiaj już wiemy, że Kościół, posiadający obok wymiaru boskiego także wymiar ludzki, stale potrzebuje adekwatnej i poprawnej teologicznie odnowy i reformy. Droga do powszechnego przyjęcia tego przekonania była bardzo długa, aż wyraziła się ostatecznie w znanej formule Ecclesia semper reformanda. Odwołujemy się do niej w teologii i w życiu Kościoła, starając się ją zrozumieć i odpowiednio zastosować. W tym miejscu proponujemy historyczne spojrzenie na jej genezę, która ukazuje także jej ogólne znaczenie eklezjalne i teologiczne, ale także jej ograniczenia, gdyż jej treść nie jest bynajmniej jednoznaczna.
This article attempts to trace the origins of the formula Ecclesia semper reformanda which is frequently referred to in ecclesiology as well as in debates on certain issues which have to be tackled in the contemporary Church. Although the idea of the reform of the Church is as old as the Church itself, the very formula dates back to the circles of the Dutch Reformed Church, with its author being reverend Jodocus van Lodenstein (1620‒1677) who included the formula in his treatise Beschouwinge van Zion (Utrecht 1674). It is likely that the formula, along with the very idea of the reform, was not acknowledged in the Catholic Church because of its origins. Contemporary theology has to undertake an important task and to give the formula the authentic meaning which will correspond with the catholic ecclesiology, which is definitely promoted by the Second Vatican Council and the teachings of post-conciliar popes.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2023, 17, 2; 33-55
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektoniczna dominanta sakralna kościoła Matki Bożej Częstochowskiej w Knurowie
The dominant architectural sacrum of the Church of Our Lady in Częstochowa in Knurów
Autorzy:
Bogdan, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172575.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
PWB MEDIA Zdziebłowski
Tematy:
odnowa liturgiczna
tabernakulum
funkcja
konstrukcja
kościół
architektura posoborowa
liturgical renewal
tabernacle
function
structure
church
post-conciliar sacred architecture
Opis:
Artykuł przedstawia obraz posoborowej architektury sakralnej kościoła Matki Bożej Częstochowskiej wzniesionego jednocześnie z kompleksem sakralnym w Knurowie w latach 1980-1986 według projektu prof. arch. Adama Lisika. Metodyka badawcza prezentowana w artykule oprócz ustawodawstwa kościelnego głównie uwzględnia publikacje autora koncepcji knurowskiego kościoła. Nawiązując do aspektu historycznego i definiując Knurów jako nowe miejsce dla parafii oraz jej kościoła, prezentuje się uwarunkowania strukturalno-krajobrazowe oraz urbanistyczne działki związanej z nowym obiektem. Artykuł ma na względzie uwarunkowania wykonawcze, techniczne i liturgiczne posoborowe. Opisuje architektoniczny język funkcjonalny, a także formalny wzniesionej świątyni. Definiuje ją jako architektoniczną dominantę, której kompozycja plastyczna wyraża ekspresyjnie centralizację kultu eucharystii. Artykuł definiuje obraz uszanowania tradycji, języka symbolicznego i szlachetny formalizm architektury służącej przekazowi treści liturgicznych.
The article presents a picture of the post-conciliar sacred architecture of the Church of Our Lady of Częstochowa erected together with the sacred complex in Knurów in 1980-1986 according to the design of Prof. arch. Adam Lisik. The research methodology presented in the article, apart from church legislation, mainly takes into account the publications of the Author of the concept of the church in Knurów. Referring to the historical aspect and defining Knurów as a new place for the parish and its church, the structural, landscape and urban conditions of the plot related to the new facility will be presented. The article has performance, technical and post-conciliar liturgical conditions. It describes the functional and formal architectural language of the erected temple. He defines it as an architectural dominant whose artistic composition expressively expresses the centralization of the worship of the Eucharist. The article defines the image of respect for tradition, symbolic language and noble formal architecture serving the transmission of liturgical content.
Źródło:
Builder; 2022, 26, 11; 11--19
1896-0642
Pojawia się w:
Builder
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synodalność nadzieją Kościoła? Doświadczenia Drogi Synodalnej Kościoła w Niemczech
Synodality as the Hope of the Church? Experiences of the Synodal Way of the Church in Germany
Autorzy:
Przygoda, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108704.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
synod
synodalność
Niemiecka Droga Synodalna
odnowa Kościoła
synodality
German Synodal Way
renewal of the Church
Opis:
Papież Franciszek jest przekonany, że Bóg oczekuje od Kościoła trzeciego tysiąclecia odważnego wejścia na drogę synodalną. Papieżowi nie chodzi o udoskonalenie znanych dotychczas w Kościele form synodalności, lecz o nowe ujęcie Kościoła, który w jego przekonaniu stale jest wspólnotą w drodze prowadzoną przez Ducha Świętego. Chodzi o partycypację całego ludu Bożego (duchowieństwa, świeckich i osób konsekrowanych) we wzajemnym słuchaniu się, kształtowaniu we wspólnocie konkretnych form życia eklezjalnego oraz wspólnym ponoszeniu odpowiedzialności za przyszłość Kościoła. Nowa wizja synodalności jest wciąż nieostra. Pozostaje wiele pytań otwartych, np. kto i w jakim stopniu może partycypować w procesie podejmowania istotnych dla życia Kościoła decyzji? Droga Synodalna Kościoła w Niemczech jest bacznie obserwowana przez dziennikarzy, teologów, a także kardynałów z Watykanu i samego papieża Franciszka, gdyż obiecuje katolikom niemieckim dosyć radykalne zmiany w życiu eklezjalnym. Synodalność jest niewątpliwie nadzieją na odnowę Kościoła, ale czy doświadczenie Drogi Synodalnej w Niemczech jest w stanie spełnić powyższą nadzieję? Odpowiedź na to pytanie jest przedmiotem i celem tego opracowania. Artykuł mieści się w nurcie współczesnej teologii pastoralnej, której zadaniem jest poszukiwanie dróg odnowy Kościoła w aktualnym kontekście przemian społecznych, kulturowych i eklezjalnych. Źródłem zawartych w tym opracowaniu analiz są dokumenty Drogi Synodalnej, wypowiedzi jej uczestników oraz komentarze obserwatorów.
Pope Francis expressed his conviction that God expects the Church of the third millennium to courageously embark on the synodal path. This call to synodality is not a question of perfecting its existing forms known within the Church, rather this call is intended to be a new understanding of the structure of the Church which, in his opinion, is a community perpetually guided by the Holy Spirit. True synodality, therefore requires participation of the entire People of God (clergy, laity and consecrated persons) by listening to one another, by forming concrete framework for ecclesial life in the community and in bearing common responsibility for the future of the Church. This new vision of synodality is still blurred. Many open questions remain, for example who precisely will participate, and to what extent will they participate in the process of making decisions integral to the life of the Church? The precedent to such questions may reside in the Synodal Path of the Church in Germany. The German Synodal Way is currently being closely watched by journalists, theologians, as well as cardinals from the Vatican and Pope Francis himself, because it promises German Catholics quite radical changes in ecclesial life. Synodality undoubtedly presupposes a hope for the renewal of the Church; but is the experience of the Synodal Way in Germany able to fulfill this hope? The purpose of this study is to answer this question within the construct of current contemporary pastoral theology, whose task is to search for ways of renewal of the Church in the current context of social, cultural and ecclesial changes. This study analyzes the documents of the Synodal Way, statements of its participants and the comments of observers.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 6; 27-46
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Accompanying Migrants” as a Touchstone of the Realisation of the Synodal Church Idea. A Canonist’s Remarks
Autorzy:
Pastwa, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2015929.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
kairós of synodality
mission of synodal Church
Pope Francis
“accompanying migrants”
rights of (Christian) migrants
the “millennial” path of the Church’s renewal
the postulate of the Church law renewal
ecumenical context
Opis:
“Synodality is a style, it is walking together, and it is what the Lord expects of the Church in the third millennium” (Francis). The specific motto and wording of this study in the quoted “programme” thought of Pope Francis, articulated in the Address to Members of the International Theological Commission (2019). The Pope expresses appreciation for the extensive work of the Commission crowned with the “theological clarification” of the mentioned idea, and above all by demonstrating the importance in the perception of the mission of the Church today. If, in the opinion of the Holy Father, factual and competent expert argumentation, step by step, reveals the truth that “a synodal Church is a Church of participation and co-responsibility,” such a determination cannot remain without impact on the praxis of undertaking the most serious pastoral challenges of the present time — on various levels of realization: local, regional, and universal, including ecumenical commitment. This applies in its entirety to the creation of strategies and specific actions of the Church towards the growing phenomenon of human mobility, especially in its forms that manifest themselves as dramatic and devastating to families and individuals. What we mean here is the Church’s multi-track postulate — or more precisely: communion, synodal — efficiency (with its determinants: dynamics, efficiency, effectiveness), for which in 2016 Francis coined the term: “accompanying migrants”. Consequently, in recent years there have been a number of normative and operational activities of the present successor of St. Peter, which in our time — rightly called: “the era of migration” (Francis) — set a new trend of clothing/embellishing the aforementioned critical area of salus animarum with synodal accents. As it is showed in the study, a canonist, with the horizon of the principle of ius sequitur vitam before his eyes, cannot remain passive towards the pressing challenges delineated here. Indeed, within the orbit of the study of canon law a weighty question appears — what conclusions of a canonical nature stem from the “millennium” project of the realization of the Synodal Church Idea.
Źródło:
Ecumeny and Law; 2021, 9, 2; 7-40
2353-4877
2391-4327
Pojawia się w:
Ecumeny and Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antoni Młotek – teolog moralista
Antoni Młotek – Moralist Theologian
Autorzy:
Reroń, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1995825.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
renewal of moral theology
determinants of Christian life
moral doctrine of the Fathers of the Church
history of theology at the University of Wrocław
sacramental life
Christian vision of marriage and the family
defence of human life
odnowa teologii moralnej
wyznaczniki życia chrześcijańskiego
doktryna moralna Ojców Kościoła
historia teologii na Uniwersytecie Wrocławskim
życie sakramentalno-kultyczne
chrześcijańska wizja małżeństwa i rodziny
obrona życia ludzkiego
Opis:
The Second Vatican Council required of moral theology to make attempts to renew its methodological approach and ways of communication to a wider audience. Theologians participating in this process had to reckon with the current views of the discipline and the rapid changes that were taking place in the present world. Professor Father Antoni Młotek was among theologians distinguished in the field of the renewal of moral theology in Poland. Through his love of the Holy Bible and the Church, he actively co-created the environment for practicing moral theology. He pointed to the basic determinants of a Christian’s moral life, the value of referring to patristic tradition and to some issues of detailed moral theology.
Po Soborze Watykańskim II w teologii moralnej zostały podjęte próby jej odnowy w zakresie podejścia metodologicznego i sposobu przekazu szerszemu gronu odbiorców. Uczestniczący w tym procesie teologowie musieli liczyć się z dotychczasowymi ujęciami uprawianej dyscypliny oraz z szybkimi przemianami, jakie zachodzą w obecnym świecie. Do takich ludzi, zasłużonych na polu odnowy teologii moralnej w Polsce, należał ks. prof. Antoni Młotek. Przez swoją miłość do Pisma Świętego i Kościoła aktywnie współtworzył środowisko uprawiania teologii moralnej. Wskazywał na podstawowe wyznaczniki życia moralnego chrześcijanina, wartość odnoszenia się do tradycji patrystycznej oraz na niektóre zagadnienia teologii moralnej szczegółowej.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 227-249
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krytyka Kościoła – źródła, typy i granice
Criticism of the Church – sources, validity and limitations
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011244.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Kirche
Menschwerdung
Kritik
Heiligkeit
Reform
Erneuerung
Church
incarnation
criticism
holiness
reform
renewal
Kościół
wcielenie
krytyka
świętość
reforma
odnowa
Opis:
Krytyka Kościoła jest jednym z pilniejszych zadań do podjęcia w ramach refleksji teologicznej. Chodzi o to, by określić jej źródła, prawomocność, a także wskazać na ograniczenia, którym ona podlega. Źródłem krytyki Kościoła jest sama jego natura, która posiada wewnętrzny wymiar ludzki i historyczny, która czyni go nieadekwatnym w stosunku do jego ideału ukazanego w Jezusie Chrystusie. W artykule uwaga zostaje zwrócona głównie na dwa wymiary krytyki Kościoła, to znaczy krytykę wewnętrzną i krytykę zewnętrzną. W ramach krytyki wewnętrznej, która jako jedyna jest uzasadniona, można wskazać na dwa sposoby jej dokonywania. Pierwszym rodzajem krytyki, którą można uznać za prawomocną i wyjątkowo skuteczną, jest krytyka oparta na osobistej świętości, której przykładem jest św. Ignacy Loyola. Drugi rodzaj krytyki wyraża się w mocnym słowie o charakterze napominającym i oskarżającym – jej wyjątkowym przykładem jest św. Katarzyna ze Sieny. Krytyka zewnętrzna traci swoją prawomocność, ponieważ najczęściej łączy się z odchodzeniem od Kościoła, a tym samym kwestionuje to, co zamierza osiągnąć.
Criticism of the Church is one of the most urgent tasks to be undertaken as part of theological reflection. The point is to define its sources, legitimacy, and indicate the limitations to which it is subject. The source of the criticism of the Church is her very nature, which has an internal human and historical dimension that makes her inadequate to her ideal as revealed in Jesus Christ. The article focuses mainly on two dimensions of the criticism of the Church, that is, internal and external criticism. Within the framework of internal critique, which is the only one that is justified, there are two ways of making it. The first type of criticism that can be considered legitimate and extremely effective is that based on personal holiness, exemplified by St. Ignatius of Loyola. The second type of criticism is expressed in a strong admonishing and accusing word – an exceptional example of which is St. Catherine of Siena. External criticism loses its validity because it is most often associated with abandoning the Church and thus questions what it intends to achieve.
Kirchenkritik ist eine der dringlichsten Aufgaben der theologischen Reflexion. Es geht darum, ihre Quellen und ihre Legitimität zu definieren und die Grenzen anzugeben, denen sie unterliegt. Die Quelle der Kritik an der Kirche ist ihre Natur, die eine innere menschliche und historische Dimension hat, die sie ihrem in Jesus Christus offenbarten Ideal unangemessen macht. Der Artikel konzentriert sich hauptsächlich auf zwei Dimensionen der Kirchenkritik, nämlich interne und externe Kritik. Im Rahmen der internen Kritik, die als einzige berechtigt ist, gibt es zwei Möglichkeiten, sie zu machen. Die erste Art von Kritik, die als legitim und äußerst wirksam angesehen werden kann, ist die, die auf der persönlichen Heiligkeit beruht, wie sie der hl. Ignatius von Loyola. Die zweite Art der Kritik wird in einem stark warnenden und anklagenden Wort ausgedrückt - St. Katharina von Siena. Äußere Kritik verliert ihre Gültigkeit, weil sie meist mit dem Austritt aus der Kirche in Verbindung gebracht wird und damit deren Zielsetzungen hinterfragt.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 177-196
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le comunità ecclesiali di base nel rinnovamento della Chiesa nelle Filippine
The Basic Ecclesial Communities in the Renewal of the Church in the Philippines
Autorzy:
Orečný, Stanislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026027.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Basic Ecclesial Communities
Renewal of the Church
Parish
Communion
Laity
Opis:
Renewal of the Church with active participation of the laity has given rise to the birth of the basic ecclesial communities (in abbreviation “BEC”), which have become reality in many continents. According to the author, the Church of the Philippines can testify that, following the teaching of the Second Vatican Council and that of the Second Plenary Council of the Philippines, it has begun its renewal through the BEC. They have grown into places of evangelization, of listening and proclaiming the Gospel in parishes and dioceses. The BEC have also become a hope for the universal Church. The BEC differ in shape and structure in rural and urban areas, but when all the agents of the BEC, especially the priests of the parish and the laity, cooperate in the spirit of the Gospel, the renewal is effective and fruitful. All BEC agents are invited at all times and in all places to form a community of the disciples who live in communion, through participation in the mission of Christ as a priestly, prophetic and royal community, in its identity of poverty.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 162-177
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa Kościoła w ujęciu Hansa Künga
Renewal of the Church from the Perspective of Hans Küng
Autorzy:
Wąsek, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144015.pdf
Data publikacji:
2021-02-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Küng
Kościół
reforma
odnowa
Church
reform
renewal
Opis:
The article is an attempt to answer the questions: How to renew the Church? What means can a reformer use? On the basis of a book by H. Kung: The Council, Reform and Reunion, the author suggests that the link between divine and human elements in the Church causes a danger of deformation. That is why there is a constant need for renewal. The reform should follow four steps: (1) feeling pain because of the Church, (2) prayer for its intentions, (3) skilful criticism of errors, (4) prudent actions.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 215-228
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatological Ecclesiology and Its Relationship with Permanent Ecclesiogenesis. Selected Aspects
Pneumatologiczna eklezjologia i jej związek z permanentną eklezjogenezą. Wybrane aspekty
Autorzy:
Dziewulski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375511.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Church
genesis
Christ
Holy Spirit
personalism
renewal
cclesiology
charisms
communio
Kościół
geneza
Chrystus
Duch Święty
personalizm
odnowa
eklezjologia
charyzmaty
Opis:
The Christological-pneumatological character of post-conciliar ecclesiology, which appreciates the personal-communal (relational), as well as historico-redemptive and eschatological character of the Church, and restores institutional-social dimension of the Church to its proper place in ecclesiology, opens the possibility of extending the traditional approach to the establishment of the Church as a historico-redemptive set of Christ’s actions. Deepened theological reflection on the pneumatological-personal (communio) character of the Church allows us to speak of its permanent personal-pneumahagic process of constant birth in the baptized ones and in the community of faith. Constant presence and influence of the Spirit in the community of the Church and its activities include its offices, evangelizing mission and means of sanctification, but also various gifts (charisms) of the Holy Spirit, as well as development or renewal of the faith life of individual Christians and the community. Aspects of permanent ecclesiogenesis can vary in intensity and form, but they all derive from the influence of the Spirit sent by Christ to His disciples, and are based on the personal, communal, event-oriented (historical) and processual character of faith as communio with Christ and brothers. The forms of permanent ecclesiogenesis can be seen in eschatological Church-directing tension dynamism between ‘already’ and ‘not yet’ of the Kingdom of God, in event-donative nature of faith as a communion with Jesus and its processual character, in life-giving character and fruitfulness of faith, in generating new ecclesial realities, clearly beyond human possibilities, in moving towards the missionary future, theological openness, and universality of the Church.
Chrystologiczno-pneumatologiczny charakter posoborowej eklezjologii, dowartościowujący osobowo- wspólnotowy (relacyjny) i historiozbawczo-eschatologiczny charakter Kościoła oraz przywracający właściwe miejsce w eklezjologii instytucjonalno-społecznościowemu wymiarowi Kościoła otwiera możliwość poszerzenia tradycyjnego ujęcia ustanowienia Kościoła jako historiozbawczego zespołu działań Chrystusa. Pogłębiona refleksja teologiczna nad pneumatologiczno-osobowym (communio) charakterem Kościoła pozwala mówić o jego permanentnym personalno-pneumahagijnym procesie nieustannego rodzenia się w osobie ochrzczonego i we wspólnocie wiary. Stała obecność i oddziaływanie Ducha we wspólnocie Kościoła i jej działaniach obejmuje urzędy, posłannictwo ewangelizacyjne i środki uświęcenia, ale także różnorakie dary (charyzmaty) Ducha Świętego i rozwój bądź odnowę życia wiary pojedynczych chrześcijan i wspólnoty. Aspekty permanentnej eklezjogenezy mogą mieć różny stopień intensywności i formy, wszystkie one są jednak pochodną oddziaływania Ducha posłanego uczniom przez Chrystusa i bazują na osobowym, komunijnym, wydarzeniowym (historycznym) i procesualnym charakterze wiary jako communio z Chrystusem i braćmi. Postacie permanentnej eklezjogenezy można widzieć w eschatologicznym, ukierunkowującym Kościół dynamizmie napięcia między „już” a „jeszcze nie” królestwa Bożego, w wydarzeniowo-donatywnym charakterze wiary jako przeżywanej wspólnoty z Jezusem i jej procesualnym charakterze, w sposobie nadawania życiodajnego charakteru i owocności wierze, w generowaniu nowych rzeczywistości eklezjalnych, wyraźnie przekraczających ludzkie możliwości, w ukierunkowaniu ku przyszłości misyjnej i teologicznej otwartości i uniwersalności Kościoła.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 53-75
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the Holy Spirit confused with Kundalini Shakti during many healing ministries? The comparative study of spiritual manifestations among Christian charismatics and the followers of Hinduism
Autorzy:
Nyske, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134317.pdf
Data publikacji:
2020-10-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Kundalini
Shaktipat
Holy Spirit
Neo-Pentecostalism
Catholic Church
Catholic Charismatic Renewal
Opis:
Healing ministries, typical of Christian charismatics in many different denominations, gained popularity over the past 50 years with the expansion of Neo-Pentecostalism in Protestant communities as well as the Charismatic Renewal among the Catholic Church. According to Christian as well as Hindu preachers, healing of the body, mind, and soul seems to be indispensable for one’s spiritual growth. In order for the follower to be healed, a supernatural force needs to be employed. Christians associate this particular entity with the Holy Spirit, whereas the followers of Hinduism – with Kundalini Shakti. What appears to be interesting is the fact that although these two religions differ to a great extent, the symptoms of the spiritual awakening are similar. The aim of this study is to analyze the actions ascribed to the Holy Spirit during the so- called healing ministries and compare them with the manifestations of Kundalini Shakti that can be observed during the Hindu ceremony known as Shaktipat.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 2/276; 147-164
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan XXIII. Papież odnowy Kościoła
John XXIII. The Pope of the Renewal of the Church
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1418444.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
John XXIII
renewal of the Church
modernization of the Church (aggiornamento)
the signs of the times
Opis:
The canonization of Pope John XXIII, which took place on the 27th of April 2014, caused many commentators of the Church and theologians to reconsider his life and work. The greatness of this Bishop of Rome shows particularly in his work on the renewal of the Church. Owing to the Good Pope, as he was often referred to, the Church opened itself to the contemporary world and started a dialogue with it, but also met with it and offered a clear answer to the problems of individual people and the whole of mankind. Throughout his short, nearly 5-year-long pontificate (1958-1963) the Bishop of Rome managed to transform the image of the Church and propose concrete projects of the new organization of the society. There are two characteristic and closely related elements of the ecclesial renewal in the papal teachings: the modernization of the Church and reading the signs of the times. Without permanent modernization the Church cannot effectively fulfil its mission of continuing Christ’s work and preaching the Good News of salvation. John XXIII looked optimistically on contemporary processes and perceived God’s intentions revealed through them – the signs of the times which are the characteristic features of an epoch transpiring in the course of history. Discerning the signs of the times is a necessary condition for the Church to understand the ever changing reality of the world to which it is sent. The most important event of John XXIII’s pontificate was the preparation and convention of the Second Vatican Council.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 4; 439-452
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misja Kościoła — niezwykła zwykłość nauczania papieża Franciszka
The mission of the Church — the extraordinary ordinariness of the teaching of Pope Francis
Autorzy:
Gardocki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375631.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Church of the poor
preferential option for the poor
mercy
renewal
mission
discernment
dialogue
Kościół ubogi
opcja preferencyjna na rzecz ubogich
miłosierdzie
odnowa
misyjność
rozeznanie
dialog
Opis:
With Pope Francis a new chapter has begun in the history of the Church. This newness refers to the new internal situation of the Church, new “signs of time”, and new challenges which the Church has to face. Through the symbolic gestures of his pastoral practice and the directions indicated in his homilies and encyclical letters Francis responds to these challenges in the spirit of the Gospel. His whole pontificate is characterized by the profound desire to impart the newness and fresh- ness of the Gospel as well as what constitutes the core of its teaching. In this endeavor of returning to the sources, he sees the possibility of renewal of the Church. This entails a discernment of what constitutes the center and core of the Christian proclamation versus what is secondary, as well as how Jesus’ teaching has been distorted and deformed over the centuries. Francis speaks about the necessity of the apostolic and pastoral conversion of the Church. The Church has to undertake the “option for mission” and “apostolic dynamism”. She must go to the peripheries. In his teaching Pope Francis imparts the traditional doctrine of the Church. But he does it in a new way, using new language, new gestures and a new way of life. Like his predecessors, he wants to serve the faith. He does not wish to change what constitutes the core of the Christian faith. But he wants the Church to grow in the understanding of the Gospel as well as in the discernment of the ways of the Spirit. Therefore, he emphasizes the constant need for the attitude of discernment. This is what he has learned above all from Ignatian spirituality and his pastoral experience: “the discernment of the spirits”.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 107-129
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologiczno-eklezjalne aspekty bierzmowania w świetle programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce na lata 2017-2019
Theological and Ecclesial Aspects of Confirmation in Light of the Church’ s Pastoral Program for 2017-2019 in Poland
Autorzy:
Kowalczyk, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035026.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wtajemniczenie chrześcijańskie
Chrystus
Kościół
Duch Święty
bierzmowanie
apostolstwo
odnowa świata
Królestwo Boże
Christian initiation
Christ
Church
Holy Spirit
confirmation
apostolate
renewal of the world
God’s kingdom
Opis:
Biorąc pod uwagę posoborowe podejście do sakramentologii, oparte na idei Kościoła Chrystusowego jako żywej historii zbawienia, treść artykułu odnosi się do eklezjalnych aspektów programu duszpasterskiego Kościoła w Polsce. Dlatego sakrament bierzmowania jest ujęty w perspektywie eklezjologicznej, bez zbytniego zgłębiania problematyki katechetycznej czy liturgicznej. Najpierw zwraca uwagę na sakrament dojrzałości chrześcijańskiej w aspekcie trwałości Kościoła jako ludu Bożego. W kolejnym paragrafie koncentruje się na uczestnictwie tych, którzy przyjęli sakrament bierzmowania w apostolskich zadaniach ludu Bożego, akcentując zwłaszcza przyjęcie przez nich pełnej odpowiedzialności za losy Kościoła. Zwieńczeniem artykułu jest zobrazowanie ewangelizacji współczesnego świata przez ubogacenie świata nowym obliczem świętości na miarę królestwa Bożego, które przez Chrystusa w mocy Ducha Świętego nieustannie wzrasta wśród ludzi, aż do ostatecznego spełnienia w Bogu, który będzie „wszystkim we wszystkich” (por. 1 Kor 15,24.28).
Theological and ecclesial aspects of confirmation Summary Considering the post-conciliar approach to sacramentology based on the idea of the Church of Christ as a living history of salvation, the article presents the sacrament of confirmation in its ecclesiological aspect. First, it draws attention to the sacrament of Christian maturity in the aspect of the Church’s stability as the people of God. In the next paragraph it focuses on the participation of those who have accepted the sacrament of confirmation in the apostolic tasks of God’s people, emphasizing in particular their taking full responsibility for the fate of the Church. The climax of the article is the depiction of the modern world’s evangelization by enriching the world with a new ideal of holiness according to the Kingdom of God, which through Christ in the power of the Holy Spirit is constantly increasing among people until the final fulfillment in God who will be „all in all” (see 1 Cor 15:24.28).
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 33-55
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies