Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christian religions" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-24 z 24
Tytuł:
Islam jako religia w ujęciu papieża Benedykta XVIIslam jako religia w ujęciu papieża Benedykta XVI
Islam as religion in the interpretation of Pope Benedict XVI
Autorzy:
Królikowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480452.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Benedict XVI
the Islam
the teaching of the Church
non-Christian religions
Opis:
W artykule autor podejmuje kwestię rozumienia islamu jako religii przez Benedykta XVI. Zauważając, że papież w czasie swego pontyfikatu poświęcił wiele uwagi muzułmanom, analizuje jego wypowiedzi, by odpowiedzieć na pytanie o status islamu jako religii w nauczaniu Kościoła. Za punkt wyjścia autor przyjął rozumienie religii jako związku człowieka z Bogiem, którą konstytuują następujące elementy: doktryna, zasady życia moralnego, kult, organizacja. Autor wykazuje, że trzy pierwsze elementy są wyraźnie obecne w wypowiedziach Ojca Świętego, zwłaszcza zagadnienia związane z zasadami życia moralnego, zaś element organizacyjny jest tylko implikowany. Ponieważ Benedykt XVI mocno akcentuje, że pojęcie religii, w tym także islamu, nie może być łączone z przemocą, autor poświęca temu zagadnieniu osobny punkt. Przedstawia w nim myśl papieża, który odrzuca przemoc jako zafałszowanie i wypaczenie religii. Ostateczniemautor dochodzi do wniosku, że w świetle przemówień Ojca Świętego do muzułmanów, można przyjąć, iż rozumie on islam jako religię w podanym wyżej znaczeniu. Jednak przemówienia papieża są też podstawą do kolejnego wniosku, a mianowicie że nie we wszystkichmwspólnotach muzułmańskich islam jako religia się realizuje.
The article shows the problem of the Islam as it is understood by Pope Benedict XVI. As we can see, the Pope paid a lot of attention to the Moslems during his pontificate. The author analyses his statements concerning the Islam to answer the question about the status of the Islam as religion in the teaching of the Church. The understanding of religion as connection between man and God, was taken by the author as the point of departure for that. The following elements are the essential parts of that concept: the doctrine, principles of moral life, worship and organization. The author indicates that the first three elements are clearly present in the statements of the Holy Father, especially issues connected with the principles of moral life, whereas the organization is merely implied. Because Pope Benedict XVI stresses strongly that the concept of religion as a whole and the Islam as well cannot be connected with violence, the author dedicates a separate point to that issue. He presents in it the idea of the Pope, who rejects violence as a distortion of religion. Ultimately the author draws the conclusion that he himself assumes an attitude towards religion that is similar to that one of the Pope in the light of his statements. It leads, however, to a further thought that the Islam is not realized as religion in all Moslem communities.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 10-31
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cel misyjnej działalności Kościoła w świetle współczesnej teologii religii
The Goal of the Missionary Activity of the Church in the Light of Contemporary Theology of Religion
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554099.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
misje ad gentes
teologia religii
religie niechrześcijańskie
mission ad gentes
theology of religions
non-Christian religions
Opis:
Do Vaticanum II głównym celem misji było zbawienie ludzi, którzy nie wierzyli w Chrystusa. Uznanie przez Sobór obecności elementów prawdy, dobrej i autentycznej świętości w religiach zrodziło pytanie o sens misji w nowym świetle. Rezultatem było nowoczesne odejście od zbawczego eklezjocentryzmu i powrót do chrystocentryzmu w teologii. W świetle współczesnej teologii religii do zbawienia nie jest konieczne formalne członkostwo w Kościele. Celem misji jest jednak przede wszystkim plantatio Ecclesiae. Obecność Kościoła jako przekaziciela objawienia i pośrednika zbawczej łaski jest konieczna dla pełnego zbawienia świata. Jego rola jest analogiczna do roli Chrystusa i wyczerpuje się w byciu powszechnym sakramentem zbawienia dla całej ludzkości, tj. w jednoczeniu ludzi z Bogiem i między sobą.
Up to Vatican II, the main goal of the mission was the salvation of people who did not believe in Christ. The Council’s recognition of the presence of elements of truth, good and authentic holiness in religions posed a question about the sense of mission in a new light. The result was modern departure from salvific ecclesiocentricism and return to christocentrism in theology. In the light of modern theology of religion, no formal membership of the Church is necessary for salvation. The mission’s purpose, however, is first and foremost plantatio Ecclesiae. The Church’s presence as a trader of revelation and mediator of saving grace is necessary for the full salvation of the world. Role of the Church is analogous to the role of Christ himself and is exhausted in being a universal sacrament of salvation for all humanity, i.e. in uniting people with God and among themselves.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 77-91
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Stellung und Rolle der Offenbarung Gottes im interreligiösen Dialog
Pozycja i rola Bożego objawienia w dialogu międzywyznaniowym
The importance and the role of Gods Revelation in the interreligious dialogue
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047506.pdf
Data publikacji:
2018-01-06
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Revelation
Christianity
non-Christian religions
Islam
interreligious dialogue
Objawienie
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
islam
dialog międzyreligijny
Opis:
Abstrakt dostępny w papierowej wersji czasopisma.
The current migration crisis in Europe is a practical context of this study.  A lot of refugees, predominantly Muslims,  are constantly coming to our continent. This fact raises important questions and challenges not only to politics and economy, but also to the Church and its theology. It has already occured many times that one should focus not only on finding  practical solutions to the problem, but also a deeper, honest theoretical reflection that takes into account the foundations of Christian doctrine. In this case, it is mainly about the relationship of Christianity to other religions. Contemporary theology, especially fundamental theology practiced in the Polish and German linguistic areas, underlines the importance of the question about the truth In the context of God’s revelation, its meaning In the context of the relationship of Christianity to other religions and other religions among themsleves. God’s revelation is the source and principle of all theology, including the criterion of reference of Christianity to non- Christian religions. Practical principles of dialogue between Christianity and Islam can be developed on such a foundation. The new concept by the German theologian Henning Enogemann, demanding the transition from theology of religion to theology of interreligious relations turns out to be particularly interesting for theology of religion. His theory of interreligious relations is a practical application of theoretical findings.  Interreligious dialogue calls for new competences from all its participants.
Źródło:
Teologia i moralność; 2017, 12, 2(22); 273-290
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog czy przepowiadanie? Działalność misyjna Kościoła w kontekście dialogu międzyreligijnego
Dialogue or Preaching? Missionary Activity of the Church in the Context of Interreligious Dialogue
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52158620.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
religie niechrześcijańskie
dialog międzyreligijny
misje
przepowiadanie
Kościół
zbawieni
non-Christian religions
interreligious dialogue
missions
preaching
Church
salvation
Opis:
Celem artykułu jest próba określenia relacji między działalnością misyjną Kościoła a dialogiem międzyreligijnym w świetle dokumentów Magisterium Ecclesiae oraz teologii katolickiej. Na początku omówiono pojęcie i cel misji oraz ukazano nowe spojrzenie na religie niechrześcijańskie, jakie przyniósł Sobór Watykański II. Ponieważ zgodnie z nauczaniem tegoż Soboru Kościół jest powszechnym sakramentem zbawienia (KK, nr 48), w kolejnym kroku ukazano relację między Kościołem a zbawieniem. W dwóch ostatnich punktach omówiono teologiczne podstawy dialogu międzyreligijnego oraz określono relację dialogu do przepowiadania. Autor dochodzi do wniosku, że nie ma sprzeczności między dialogiem a przepowiadaniem, zaś dokumenty kościelne sytuują dialog wewnątrz misji chrześcijańskiej. Dokumenty te podkreślają jednocześnie, że dialog ma wartość samą w sobie. Dialog i przepowiadanie, choć stykają się ze sobą i przecinają się nawzajem, nie są identyczne. W efekcie Kościół nie widzi sprzeczności między głoszeniem Jezusa Chrystusa a dialogiem międzyreligijnym i pragnie, aby „oba te elementy zachowały swą ścisłą więź i zarazem swą odrębność” (RM, nr 55).
The article attempts to define the relationship between the Church’s missionary activity and interreligious dialogue in the light of the documents of the Magisterium Ecclesiae and Catholic theology. At the beginning it discusses the concept and purpose of mission and shows the new perspective on non-Christian religions brought by the Second Vatican Council. According to the Council’s teaching, the Church is the universal sacrament of salvation (LG 48), then the relationship between the Church and salvation is shown. The last two sections discuss the theological basis of interreligious dialogue and define the relationship of dialogue to preaching. The author concludes that there is no contradiction between dialogue and preaching, and that Church documents situate dialogue within Christian mission. At the same time these documents emphasise that dialogue has a value in itself. Although dialogue and preaching meet and intersect each other, they are not identical. As a result the Church does not see a contradiction between the proclamation of Jesus Christ and interreligious dialogue and wishes that “the two retain their close relationship and at the same time their distinctiveness” (RMis, no. 55).
Źródło:
Nurt SVD; 2023, 1; 132-157
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijaństwo i religie niechrześcijańskie w myśli Karla Bartha
Christianity and Non-Christian Religions in the Thought of Karl Barth
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595121.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jesus Christ
Christianity
religion
non-Christian religions
revelation
faith
Church
Jezus Chrystus
chrześcijaństwo
religia
religie niechrześcijańskie
objawienie
wiara
Kościół
Opis:
The aim of the article is to present Christianity and non-Christian religions in the thought of Karl Barth. The ideas of the Swiss theologian about religions are characterized by a deep evolution, which allows to single out three basic phases of shaping his thought. In the first phase, present in the first edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1919), the author allows a view that pagans who are aided by the light of reason may get to cognition of God. Religions in such a view present themselves as meaningful testimony to human rising towards God. This vision is given up in the next phase, in the second edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1922), and in The Church Dogmatics (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religions are viewed here as the “unbelief” (Unglaube), an expression of human hubris and an attempt of self-justification. In the third phase of his theological activity Barth revised and slightly moderated his views by stressing universality of the Word of God and the whole work of Creation as possible means of conveying God’s truth. In the modern theology of religion the position of Barth is described as Christocentric exclusivism and considered to be overcome. In the last part of the article a critical evaluation of Barth’s concept has been performed, showing its strong and weak points.
Celem artykułu jest ukazanie chrześcijaństwa i religii niechrześcijańskich w myśli Karla Bartha. Poglądy szwajcarskiego teologa na religie cechuje głęboka ewolucja, pozwalającą wyróżnić trzy zasadnicze fazy kształtowania się jego myśli. W pierwszej fazie, obecnej w pierwszym wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1919), autor dopuszcza pogląd, że poganie wspomagani przez światło rozumu mogą dojść do poznania Boga. Przy takim spojrzeniu religie przedstawiają się jako wymowne świadectwa wznoszenia się człowieka ku Bogu. Ta wizja zostaje porzucona w następnej fazie, w drugim wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1922) oraz w „Dogmatyce kościelnej” (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religie jawią się tutaj jak „niewiara” (Unglaube), wyraz pychy człowieka oraz próba samousprawiedliwienia. W trzeciej fazie swej teologicznej aktywności Barth zrewidował i nieco złagodził swoje poglądy, podkreślając uniwersalność Słowa Bożego oraz całego dzieła stworzenia jako możliwego nośnika Bożej prawdy. We współczesnej teologii religii stanowisko Bartha określane jest mianem ekskluzywizmu chrystocentrycznego i uważane jest za przezwyciężone. W ostatniej części artykułu dokonano krytycznej oceny koncepcji Bartha, wskazując jej mocne i słabe strony.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 335-364
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological and Religious Research Studies at John Paul II Catholic University of Lublin
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036345.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
the theology of religion
the concept of religion
the revelatory genesis of religion
the pluralism of religion
Christianity vs. non-Christian religions
Opis:
The article presents the history of theological and religious research conducted by the Institute of Fundamental Theology, Faculty of Theology at the John Paul II Catholic University of Lublin. In particular, it highlights the contribution of the Institute’s employees to contemporary theological and religious research questions as well as presents their publication output. Their main research achievements include: the innovative association of the concept of religion and its theologically understood truthfulness with its genesis (the theory of the revelatory origin of religion); the original concept of theology of religion as an interdiscipline; the possibility to justify the plurality of religion de iure while maintaining the unique status of Christianity among the world religions; the close relationship between the theology of religion and fundamental theology in justifying this uniqueness, especially in discussions with representatives of the pluralist-relativistic theology of religion.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9 English Online Version; 117-132
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog chrześcijaństwa z religiami pozachrześcijańskimi.
Autorzy:
Dola, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041455.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dialogue
religion
christianity
non-christian religions
theology
trinity
israel
covenant
dialog
religia
chrześcijaństwo
religie pozachrześcijańskie
teologia
Trójca Święta
Izrael
przymierze
duchowość
nawrócenie
modlitwa
Opis:
Od Soboru Watykańskiego II ukazało się wiele dokumentów kościelnych różnej rangi, które są wyraźnie poświęcone dialogowi z religiami niechrześcijańskimi lub zawierają wypowiedzi na ten temat; istnieje również bardzo obszerna bibliografia dotycząca dialogu międzyreligijnego. W artykule przedstawiono trzy zagadnienia, które zajmują znaczące miejsce w tych pracach. Pierwsza z nich to teologiczne podstawy dialogu. Zostały one wyrażone w strukturze trynitarnej. Sercem dialogu jest wiara w Boga, Stwórcę i Ojca wszystkich ludzi, w Syna, przez którego dokonało się powszechne zbawienie oraz w Ducha, który wszędzie uosabia Boże dzieło zbawienia w Trzech Osobach. Drugie zagadnienie, które jest treścią artykułu, wyraża wyjątkową pozycję judaizmu w dialogu chrześcijaństwa z innymi religiami. Znaczenie Izraela dla powstania i istnienia Kościoła, a jednocześnie dla jego zbawczej roli dla całego narodu żydowskiego, jest ważnym bodźcem do refleksji nad zbawczą relacją chrześcijaństwa z innymi religiami. Dialog ten jest trudny do prowadzenia bez odpowiedniej postawy duchowej. Kwestia ta jest przedmiotem zainteresowania trzeciego punktu artykułu. Duchowość ukształtowana przez postawy nawrócenia i poddania się woli Boga, zwłaszcza w modlitewnym uniesieniu ludzkiego serca, staje się źródłem zachowań sprzyjających dialogowi.
Since Vatican ii there have been issued many church documents of different rank, which are explicitly devoted to dialogue with non-christian religions or contain statements on the matter; there is also a very comprehensive bibliography on interreligious dialogue. the article presents three issues which occupy a signifcant place in these works. the frst is the theological bases for dialogue. they have been expressed in the trinitarian structure. At the heart of the dialogue is faith in God, the creator and father of all people, in the Son, through whom universal salvation took place and the Spirit, which everywhere personifes the salvation work of God in three persons. The second issue, which is the content of the article, expresses a unique position of Judaism in dialogue of christianity with other religions. the importance of israel for the emergence and existence of the church, and at the same time for her salvation role for the entire Jewish people, is an important spur to the refection on the salvation relationship of christianity to other religions. the dialogue is diffcult to operatewithout a proper spiritual attitude. this issue is the subject of interest of the third point in the article. Spirituality shaped by attitudes of conversion and submission to the willof God, especially in the prayerful elation of the human heart, becomes a source of behaviours which are conducive to dialogue.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 199-208
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powszechne pośrednictwo Chrystusa a religie niechrześcijańskie
The Universal Mediation of Christ and Non-Christian Religions
Autorzy:
White, Thomas Joseph
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20434361.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
salvation
grace
redemption
Christology
non-Christian religions
Thomas Aquinas
universal mediation of Christ
universal salvation
zbawienie
łaska
odkupienie
chrystologia
religie niechrześcijańskie
Tomasz z Akwinu
powszechne pośrednictwo Chrystusa
powszechne zbawienie
Opis:
Nowy Testament, tak jak jest rozumiany w ramach katolickiej tradycji intelektualnej, potwierdza, że Jezus z Nazaretu jest jedynym powszechnym pośrednikiem zbawienia dla rodzaju ludzkiego. Jednocześnie Kościół katolicki uznaje, że Chrystus żył i umarł, aby zbawienie mogło być ofiarowane wszystkim ludziom, także tym, które nie mają bezpośrednio możliwości przyjęcia chrztu lub uzyskania pełni środków zbawienia w widzialnym Kościele katolickim. W niniejszym artykule powyższe twierdzenia są analizowane poprzez odwołanie się do teologii Tomasza z Akwinu. Jaka jest jego koncepcja odkupienia i powszechnej skuteczności męki i zasług Chrystusa? Jak jego koncepcja łaski wskazuje na sposoby, w jakie Bóg może działać w życiu osób nieochrzczonych? W jaki sposób życie tych, którzy otrzymują łaskę, jest ukierunkowane poprzez wewnętrzną przemianę na uznanie istotnych prawd moralnych i teologicznych? Odpowiedzi na tak postawione pytania udzielane są w oparciu na kluczowych tekstach z dojrzałej twórczości Akwinaty, jak również poprzez odniesienie do nowożytnej i współczesnej literatury tomistycznej.
The New Testament, as understood within the Catholic intellectual tradition, affirms that Jesus of Nazareth is the unique universal mediator of salvation for the human race. At the same time, the Catholic Church affirms that Christ lived and died so that salvation might be offered to all human beings, including those who have no immediate access to baptism or to the fulness of the means of salvation, in the visible Catholic Church. This essay seeks to understand these affirmations by recourse to the theology of Thomas Aquinas. What is his conception of redemption and of the universal efficacy of the passion and merits of Christ? How does his conception of grace provide an indication of the ways God might work in the lives of persons who are not baptized? How are the lives of those who receive grace oriented by inward transformation toward the recognition of significant moral and theological truths? These questions are explored in this essay by recourse to key texts in the mature corpus of Aquinas as well as by consideration of modern and contemporary Thomistic literature.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 2; 63-86
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy teologia komparatywna zastąpi teologię religii?
Will Comparative Theology Replace Theology of Religion?
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595089.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
comparative theology
theology of religion
inclusivism
methodology
non-Christian religions
dialogue
hermeneutics
revelation
religious language
teologia komparatywna
teologia religii
inkluzywizm
metodologia
religie niechrześcijańskie
dialog
hermeneutyka
objawienie
język religijny
Opis:
Among religiological disciplines comparative theology occupies a special place. Some of its representatives advance a quite radical thesis that it should take the place of theology of religion. The question of validity of that thesis is the main issue of this paper. The article consists of four parts. After presenting the essential assumptions of both theology of religion and comparative theology current relationships between the disciplines will be analysed. In the last part the possibility of cooperation between comparative theology and theology of religion will be considered. The author declares for the model of creative cooperation of them the result of which could be comparative theology of religion.
Wśród dyscyplin religiologicznych szczególne miejsce zajmuje teologia komparatywna (copmarative theology). Niektórzy jej przedstawiciele wysuwają dość radykalną tezę, iż winna ona zająć miejsce teologii religii. Pytanie o słuszność tej tezy stanowi główną problematykę niniejszego opracowania. Artykuł składa się z czterech części. Po przedstawieniu istotnych założeń teologii religii i teologii komparatywnej przeanalizowane zostaną aktualne relacje między obydwiema dyscyplinami. W części ostatniej rozpatrzona zostanie możliwość współpracy między teologią komparatywną a teologią religii. Autor opowiada się za modelem twórczej kooperacji obydwu dyscyplin. Efektem tego mogłaby być komparatywna teologia religii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 319-358
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog czy misja? Dokumenty misyjne Kościoła wobec dialogu międzyreligijnego
DIALOGUE OR MISSION? DOCUMENTS OF THE CATHOLIC CHURCH ON MISSION TOWARDS INTERRELIGIOUS DIALOGUE
Autorzy:
Rzym, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618095.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
interreligious dialogue; missionary documents; missions ad gentes; Second Vatican Council; Church towards non-Christian religions
dialog międzyreligijny; dokumenty misyjne; misje ad gentes; Sobór Watykański II; Kościół wobec religii niechrześcijańskich
Opis:
The Second Vatican Council opened a new perspective for interreligious dialogue for the Church. Theological refl ection, including non-Christian religions, pointed out the elements of truth and holiness present in them and confi rmed their value as preparation for the Gospel. This positive image of religion does not confl ict with missionary activity. The conciliar and post-conciliar documents of the Church emphasize the constant validity of the missionary mission of Christians and indicate dialogue as one of the forms of mission. Signifi cantly, the topic of interreligious dialogue is primarily addressed in missionary documents that recognize it as an integral part of the preaching of the Gospel. The Council decree Ad gentes divinitus, the exhortation of Paul VI Evangelii nuntiandi, the encyclical of John Paul II Redemptoris missio are just some of the Church’s many missionary documents that develop the concept of interreligious dialogue.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2019, 24; 101-118
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania teologicznoreligijne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II
Theological and Religious Studies at John Paul II Catholic University of Lublin
Autorzy:
Ledwoń, Ireneusz S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036344.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
pojęcie religii
objawieniowa geneza religii
pluralizm religii
chrześcijaństwo a religie niechrześcijańskie
theology of religion
the concept of religion
revelatory genesis of religion
pluralism of religion
Christianity vs non-Christian religions
Opis:
Artykuł ukazuje dzieje badań teologicznoreligijnych prowadzonych w Instytucie Teologii Fundamentalnej na Wydziale Teologii KUL. W tekście szczególnie uwypuklono wkład pracowników Instytutu we współczesną problematykę teologicznoreligijną; zaprezentowano także dorobek piśmienniczy w tej materii. Do głównych osiągnięć badawczych zaliczono: nowatorskie powiązanie pojęcia religii i jej teologicznie rozumianej prawdziwości z jej genezą (teoria objawieniowej genezy religii); oryginalną koncepcję teologii religii jako dyscypliny pogranicza; możliwość uzasadnienia pluralizmu religii de iure z zachowaniem wyjątkowego statusu chrześcijaństwa pośród religii świata; ścisły związek teologii religii z teologią fundamentalną w uzasadnianiu tej wyjątkowości, zwłaszcza w dyskusji z przedstawicielami pluralistyczno-relatywistycznej teologii religii.
The article presents the history of theological and religious research conducted at the Institute of Fundamental Theology, Faculty of Theology of John Paul II Catholic University of Lublin. In particular, it highlights the contribution of the Institute’s employees to contemporary theological and religious research questions as well as presents their publication output. The main research achievements include: the innovative association of the concept of religion and its theologically understood truthfulness with its genesis (the theory of the revelatory origin of religion); the original concept of theology of religion as an interdiscipline; the possibility to justify the plurality of religion de iure while maintaining the unique status of Christianity among the world religions; the close relationship between the theology of religion and fundamental theology in justifying this uniqueness, especially in discussions with representatives of the pluralist-relativistic theology of religion.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 9; 117-130
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ze studiów nad elitarną kulturą ludności grodów tzw. centralnych państwa pierwszych Piastów, czyli ponownie o wczesnośredniowiecznym grzebieniu ze Stroszek pod Gieczem. Ujęcie porównawcze
Studies on the elite cult ure of the population of the so -called central strongholds at the beginning of the Piast dynasty : another look at an early -medieval comb from Stroszki near Giecz . A comparative approach
Autorzy:
Kara, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037899.pdf
Data publikacji:
2020-03-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stroszki
Giecz
Wielkopolska
Scandinavia
Frisia
the first Piast's dominion
Viking period
combs made from antlers
fish in net motif
water
combing hair
Scandinavian mythology
magic
pagan and Christian religions
strongholds
emporia
mentality
elite culture
Opis:
The article presents results of a repeated analysis of an ornamental comb made from an antler, discovered in an early-medieval open settlement in Stroszki (site 1, Nekla county, Wielkopolska province) from the late 9th century or the beginning of the second half of the 10th century. The settlement was a part of the backup facilities of the stronghold in Giecz, one of several the so-called central settlements in the Piasts’ oldest state. The comb stands out for its ornaments in the form of a large fish in a net immersed in water, made by engraving the side lining which serves as the comb’s grip. It has been established that it is an exclusive piece of work of Scandinavian craftsmanship, a single specimen or one from a short series that comes from the 9th/10th centuries or the first half of the 10th century. It represents type IB-VIII-1a according to E. Cnotliwy (1973), identical with type B1:2 according to K. Ambrosiani (1981). The ornaments bear a close resemblance to the ornaments on what is considered Frisian combs from the 9th century or, possibly, the early 10th c. An iconographic analysis of the comb has led to a hypothesis that the hygienic activities that it was used for (combing dirt and insects from hair) had a concealed symbolic sense. In this case, the comb together with similar specimens ornamented by slanting checks or filled diamonds reminiscent of a fishnet, performed the function of an anti-demon instrument. The analysed comb has been attributed to the culture of the oldest state of the Piasts where it ended up most probably as a part of ceremonial exchange between the local elites and the elites of the Baltic communities, including Scandinavian ones. It is regarded that the object’s diffusion was facilitated by mental concurrence, combining the then peoples of “barbarian” Europe.
Źródło:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim; 2019, 60; 107-191
0080-9993
Pojawia się w:
Slavia Antiqua: rocznik poświęcony starożytnościom słowiańskim
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
MIEJSCE CHRZEŚCIJAŃSTWA W SZWEDZKIEJ SZKOLE PODSTAWOWEJ. ZARYS HISTORYCZNY I WSPÓŁCZESNY DYSKURS SPOŁECZNY
THE PLACE OF CHRISTIANISM IN SWEDISH PRIMARY SCHOOLS: HISTORICAL OUTLINE AND CONTEMPORARY SOCIAL DISCOURSE
Autorzy:
Teodorowicz-Hellman, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549787.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Szwecja
szwedzka szkoła
programy nauczania
chrześcijaństwo
dyskurs o religii w szkole
religia w Szwecji
obiektywizm w nauczaniu religii
etyka
Sweden
Swedish school
religion in school
religion in Sweden
Christian religions
impartiality in religious education
ethics
Opis:
Autorka ukazuje, w jaki sposób w perspektywie czasowej zmieniało się miejsce chrześcijaństwa w programach nauczania szwedzkiej szkoły podstawowej. Przedstawiona analiza wskazuje, że przedmiot religia z katechezy Lutra stał się nauką o religiach światowych i lekcjami o problematyce etycznej. O charakterze przedmiotu i jego treściach decydować zdaje się nie tylko daleko posunięta w Szwecji laicyzacja i sekularyzacja, ale też w znacznym stopniu rozwój społeczeństwa szwedzkiego w kierunku wielokulturowości i relatywizmu. Religia i wiara coraz bardziej stają się w Szwecji jedynie sprawą prywatną. Prezentowany dyskurs społeczny na temat tradycji religijnych w działalności współczesnej szwedzkiej szkoły ukazuje, jak pewne ugrupowania starają się wyeliminować z edukacji wszelkie elementy chrześcijańskie, nie zawsze zdając sobie sprawę z tego, że są one integralną częścią szwedzkiej kultury.
The author shows how the place for Christian religions in Swedish elementary school curricula has changed over time. The presented analysis reveals that religious education classes have evolved from lessons devoted to Luther’s teachings to lessons about world religions and ethical issues. It appears that religious education classes in their present form, including their teaching content, are the result of Sweden’s advanced laicization and secularization, but also, to a large extent, the result of Swedish society’s shift towards multiculturalism and relativism of values. Faith is becoming more and more an individual and private issue in Sweden. The social discourse on religious traditions as an element of the activity of contemporary Swedish schools presented in the paper indicates how certain organizations are attempting to eliminate Christian elements from the education of the young generation, often without realizing that they constitute an inherent element of Swedish culture.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2014, 1; 55-72
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małżeństwo i rodzina w religiach niechrześcijańskich – wyzwaniem dla dialogu międzyreligijnego
Marriage and the Family as a Challenge to Interreligious Dialogue
Autorzy:
Sakowicz, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041416.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ehe
Mischehe
Familie
nichtchristliche Religionen
Dialog
eheliche Ethik
interreligiöser Dialog
Marriage
mixed marriages
the family
non-Christian religions
dialogue
ethics of marriage
interreligious dialogue
małżeństwo
małżeństwo mieszane
rodzina
religie niechrześcijańskie
dialog etyka małżeńska
dialog międzyreligijny
Opis:
W niniejszym artykule omówiona została istota małżeństwa w głównych religiach świata (judaizm, islam, hinduizm, buddyzm religie ludów pierwotnych). Przedstawiono też zwyczaje i formy zawierania małżeństwa. Zwrócono uwagę na etykę współżycia małżeńskiego. W dalszej kolejności wskazano na wybrane wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat małżeństwa i rodziny w różnych religiach. Przedstawiono aspekty: religioznawczy, prawny, dialogiczny małżeństwa międzyreligijnego, czyli tzw. małżeństwa mieszanego. Po naświetleniu fenomenu tej instytucji zwrócono uwagę na pasterską troska Kościoła katolickiego o małżeństwa mieszane i ich rodzinny. Troska ta jest wyrazem dialogu międzyreligijnego. Nie ulega wątpliwości, że małżeństwo i rodziną stanowią fundament życia społeczeństw różnych kultur i religii. W epoce wielokulturowości (i związanych z nią różnych światopoglądów, systemów normatywnych) małżeństwa międzyreligijne stają się wyzwaniem do dialogu interreligijnego. Ważne jest wobec powyższego poznanie rozlicznych tematów, problemów i dylematów dotyczących małżeństwa i rodziny w religiach niechrześcijańskich.
This paper discusses the essence of marriage in the world’s major religions (Judaism, Islam, Hinduism, Buddhism, religions of primitive peoples) and presents the customs and forms of concluding marriage as well as the ethics of marital cohabitation. The paper goes on to analyse selected statements by the teaching office of the Church on the subject of marriage and family in various religions. The question of “mixed” or interreligious marriage is analysed from the perspective of religious rules, law and interreligious dialogue. Attention is drawn to the pastoral care shown by the Catholic Church to mixed marriages and families. This care is a manifestation of interreligious dialogue. Each religion has its own unique understanding of the institution of marriage and family. A mixed marriage brings together two different views of this institution: these views are mutually exclusive in some aspects and coincident in other aspects. Marriage and family undoubtedly constitute the foundation of societies representing various cultures and religions. The religious views on marriage exert an indisputable impact on the moral and social order of individual groups, communities and societies. 
Im folgenden Artikel wird das Wesen der Ehe in den großen Weltreligionen (Judaismus, Islam, Hinduismus, Buddhismus, Religionen der Urvölker) besprochen. Es werden auch Bräuche und Formen der Eheschließung sowie die Ethik der vorehelichen Geschlechtsverkehrs analysiert. Weiter werden ausgewählte Verlautbarungen des kirchlichen Lehramtes bezüglich der Ehe und Familie in anderen Religionen angeführt. Wichtig sind dabei religionswissenschaftliche, rechtliche und dialogische Aspekte der religionsverschiedenen Ehe also der sogenannten Mischehe. Nach der Darstellung dieses Phänomens wird der seelsorgliche Einsatz der katholischen Kirche um die Mischehen und ihre Familien betrachtet. Es steht außer Frage, dass Ehe und Familie ein gesellschaftliches Lebensfundament verschiedener Kulturen und Religionen bilden. In der multikulturellen Epoche werden Mischehen zu einer Herausforderung für den interreligiösen Dialog. Wichtig ist es, verschiedene Probleme im Bezug auf die Ehe und Familie in nichtchristlichen Religionen zu kennen.     
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 141-164
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dialog z judaizmem w nauczaniu papieża Franciszka
Dialogue with Judaism in the teaching of pope Francis
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480196.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
judaizm
papież Franciszek
Sobór Watykański II
pope Francis
interreligious dialogue
Judaism
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions
Second Vatican Council
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano nauczanie papieża Franciszka, które podejmuje problematykę dialogu z wyznawcami judaizmu. Ukazano różne formy dialogu międzyreligijnego, jego znaczenie, a także program dialogu Kościoła katolickiego z judaizmem. Podkreślono, że papież nawiązywał do znaczenia Soboru Watykańskiego II oraz dokumentów soborowych, m.in. Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate.
The author of the article presents documents, messages, speeches, homilies, reflections and apostolic journeys of pope Francis concerning dialogue with the adherents of Judaism. She examines various forms of interreligious dialogue, its importance, programme of dialogue of the Catholic Church with Judaism. She notices pope’s references to the relevant documents of the Second Vatican Council, like Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions, Nostra aetate.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 516-535
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zen na poddaszu. Przyczynek do recepcji buddyzmu w Polsce
Autorzy:
Tracz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/689920.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Buddhism
Zen Buddhism
Buddhism in Poland
religions and denominations in Poland
non-Christian religions in Poland
denomination policy
informal religious movements
drugs
counterculture
buddyzm
buddyzm zen
buddyzm w Polsce
religie i wyznania w Polsce
religie niechrześcijańskie w Polsce
polityka wyznaniowa
nieformalne ruchy religijne
narkotyki
kontrkultura
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia dziejów recepcji buddyzmu w powojennej Polsce, jako elementu przenikania nad Wisłę zjawisk charakterystycznych dla cywilizacji zachodniej (atlantyckiej) w drugiej połowie XX w. Przedstawione zostały główne, pozauniwersyteckie ośrodki i grupy, w których podejmowano próby praktyk buddyjskich, oraz osoby, które przyczyniły się do popularyzacji różnych odmian buddyzmu, ze szczególnym uwzględnieniem nurtu zen i roli, jaką w jego rozpowszechnianiu w Polsce odegrał amerykański nauczyciel buddyzmu zen, Philip Kapleau. Przedstawiono również działania prowadzone przeciwko polskim buddystom przez policję polityczną oraz drogę prowadzącą do rejestracji i tym samym zalegalizowania działalności pierwszej wspólnoty buddyjskiej w Polsce, co nastąpiło dopiero w 1981 r. Zen in the attic. A contribution to the reception of Buddhism in PolandThe reception of Buddhism, which in Europe began already in the nineteenth century, did not pass over Poland. Initially limited to scientific milieus and small social circles, in time Buddhism became more widely present, especially in artistic communities and youth subculture groups. After the World War Second, despite of being cut off by the Iron Curtain from main cultural changes, Poland was permeated by fashions and phenomena characteristic of the Atlantic civilisation, including the fascination for Oriental religiosity, especially Buddhism. Oriental studies were carried out at universities, while individuals and groups of enthusiasts tried on their own to study Buddha’s writings and teachings. There were among those people Władysław Misiewicz from Radom and Piotr Boniński from Gliwice. Their interest, however, was limited to intellectual reflection and they did not practice Buddhism. One of the first groups to practice Buddhist meditation was the circle of artist Andrzej Urbanowicz, who in 1967, together with his friends established an artistic group called “Oneiron”. Texts and intellectual quest led them towards Zen Buddhism, and Urbanowicz’s atelier became the first place in Poland where meditation was practiced. Meetings were also held at Mąchocice Kapitulne near Kielce. Activities of the still unformal group of Buddhists were kept under surveillance by the secret police. In 1975 Philip Kapleau, an American teacher of Buddhism, answered the group’s invitation, and from that time on, he visited Poland many a time. After Urbanowicz left Poland, in 1978, architect Andrzej Korbel became the leader of the group; in time, the Warsaw circle took the lead, with psychotherapist Wojciech Eichelberger. In the meantime, however, efforts to legalise the group encountered obstacles and it was not until 1981 that the first Zen Buddhist Community in Poland was established. Later on, next groups were organised but, despite the fact that a real breakthrough took place after 1989, already in the 1980s there were four officially registered Buddhist communities, with branches and circles in different towns and cities.
Źródło:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały; 2018, 16
2450-8365
Pojawia się w:
Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny oddźwięk Deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
The Political Response to the Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
Autorzy:
Górzna, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619610.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
the Second Vatican Council
Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate
interreligious dialogue
Islam
Judaism
Sobór Watykański II
Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate
dialog międzyreligijny
islam
judaizm
Opis:
The opening of the Catholic Church to dialogue with other religions has its source in the Second Vatican Council (1962-1965), which inmany documents expressed the positive attitude of the Catholic Church to non-Christian religions. It was a special landmark event in the history of the Catholic Church. The author presents a conciliatory document, which proposes that the faithful of the Church should establish a dialogue with the followers of different religions to respect the values present in these religions. The Declaration on the Relation of the Church to Non-Christian Religions Nostra Aetate began the process of the re-orientation of the Church towards the followers of different religions, among others Islam and Judaism, which are based on the belief in one God (monotheism). Particular attention should be paid to item 3 of this Declaration, which emphasizes that the Catholic Church has regard for the followers of Islam and item 4, which contains the formulation of the Jewish responsibility for deicide and raises the painful issue of anti-Semitism, but not for political reasons. Through the Declaration, a lot of Catholics have changed their approach towards the followers of other religions. This document is a testimony confirming the special concern of the Church about establishing friendly relations with the followers of different religions, among others Islam and Judaism. The author is convinced that the document contributes to the peaceful coexistence of religions, which should work towards peace between nations.
Otwarcie Kościoła katolickiego na dialog z innymi religiami ma swoje źródło w Soborze Watykańskim II (1962-1965), który w wielu dokumentach wyraził pozytywny stosunek Kościoła katolickiego do religii niechrześcijańskich. Był wydarzeniem szczególnym i przełomowym w dziejach Kościoła katolickiego. Autorka przedstawiła dokument soborowy, który proponuje, aby wierni Kościoła nawiązali dialog z wyznawcami różnych religii, aby szanowali wartości obecne w tych religiach. Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate rozpoczęła proces reorientacji Kościoła wobec wyznawców różnych religii m.in. islamu i judaizmu, której podstawąjest wiara w jednego Boga (monoteizm). Należy zwrócić uwagę zwłaszcza na numer 3. tej deklaracji, który podkreśla, iż Kościół katolicki z szacunkiem odnosi się do wyznawców islamu oraz numer 4., który zawiera sformułowanie zdejmujące z Żydów odpowiedzialność za Bogobójstwo, porusza bolesną sprawę antysemityzmu, jednak nie z pobudek politycznych. Dzięki Deklaracji wielu katolików zmieniło podejście do wyznawców innych religii. Ten dokument jest świadectwem potwierdzającym szczególną troskę Kościoła o nawiązanie przyjaznych relacji z wyznawcami różnych religii m.in. islamu i judaizmu. Autorka jest przekonana, iż dokument przyczynia się do pokojowego współistnienia religii, które powinny podjąć służbę na rzecz pokoju między narodami, co stanowi o jego politycznym wymiarze.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2015, 1; 191-203
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religie świata i ich stanowisko wobec eutanazji
Religions of the World and their Positions on Euthanasia
Autorzy:
Skura-Madziała, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/964239.pdf
Data publikacji:
2009-05-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
death
euthanasia
religions of the world
Christian ethics
Opis:
The attitude towards death and dying reflects the society’s view on a human being as a subject. Due to the progress in medical science a growing interest has been observed in the problem of death, including the right to dignified dying. One of the issues connected with the phenomenon of dying is the problem of euthanasia seen as one’s right to decide on one’s own death in extreme cases. The question of the legality of euthanasia is becoming a subject of consideration more and more often, which is a result of a celebratory culture of death and the obsolescence of faith and religious practice. The aim of the following report is to show the attitude of major religions of the world towards euthanasia. What arguments of religious nature are against the legality of mercy killing? Both Christian and non-Christian religions rise to speak on the matter. All religions stress their veto over mercy killing, justifying their view in various ways. Christians claim that God is the donor and lord of life; a man cannot decide on ending human life as he or she is only the user, not the owner of it. Judaism assumes that human life has an absolute value, is sacred, untouchable, as God’s gift. Islam, quoting Koran, also preserves life as God’s gift. According to Buddhist ethics, the annihilation of both one’s own and someone else’s life is the worst of evil deeds. Will the arguments of religious nature mean enough to stop the legality of euthanasia?
Źródło:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym; 2009, 12, 2
1899-2226
2353-4869
Pojawia się w:
Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legenda o svätých sestrách Pudenciane a Prassede a začiatkoch Rímskej cirkvi
The legend of the holy sisters Pudentiana and Prasseda and the beginnings of the Roman Church
Autorzy:
Szaniszló, Inocent-Mária Vladimír
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443905.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
Tematy:
legendárne životopisy sv. Pudenciany a Prassedy
stručná história ich bazilík
tajomná koexistencia židovského a kresťanského náboženstva na Via Balbo v Ríme
legendary biographies of St. Pudentiane and Praxedis
a brief history of their Basilicas
the mysterious coexistence of the Jewish and Christian religions on the Via Balbo in Rome
Opis:
Cieľom nášho príspevku je predstaviť tajomné postavy z obdobia antiky, sväté Pudencianu a Prassedu, dcéry senátora Pudensa, ktorého staroveké legendy identifikujú medzi prvými ľuďmi, ktorých v Ríme obrátil apoštol Pavol. Pudens vlastnil vilu, ktorej pozostatky sú deväť metrov pod súčasnou bazilikou (po celé storočia sa verilo, že ide o najstarší kresťanský kostol v Ríme), v ktorej ukrýval prenasledovaných kresťanov, podľa niektorých zdrojov dokonca aj apoštola Petra. Keď Pudens zomrel ako mučeník, vybudovali Prasseda a Pudenciana so súhlasom pápeža Pia I. v rokoch 142/145 n. l. v otcovom dome baptistérium pre krst nových kresťanov. Počas prenasledovania cisára Antonia Pia však boli umučené aj Prasseda a Pudenciana. Po smrti Pudenciany Prasseda použila dedičstvo svojej rodiny na postavenie kostola „sub titulo Praxedis“. Skrývala mnoho prenasledovaných kresťanov, a keď títo boli odhalení a umučení, zhromaždila ich telá a pochovala ich na cintoríne sv. Priscily na Via Salaria, kde bola aj ona sama neskôr pochovaná v hrobe spolu so sestrou a otcom. Toľko hovoria legendy, náš vedecký záujem vzbudila blízkosť baziliky Santa Pudentiana a rímskej synagógy Oratorio Castro ako symbolu koexistencie náboženstiev pre mierový rozvoj ľudskej civilizácie v zmysle encyklík pápeža Františka.
Our contribution aims to present mysterious figures from the period of antiquity of Saints Pudentiane and Praxedis, the daughters of Senator Pudens, whose ancient legends identify them among the first people to be converted in Rome by the Apostle Paul. Pudens owned a villa, the remains of which are nine meters below the present basilica (for centuries it was believed to be the oldest Christian church in Rome), in which he hid persecuted Christians, according to some sources, even the Apostle Peter. When Pudens died a martyr, they built Praxedis and Pudentiane with the consent of Pope Pius I in 142/145 AD in the father's house a baptistery for the baptism of new Christians. However, during the persecution of Emperor Antonio Pius, Praxedis and Pudentiane were also tortured. After the death of Pudentiane, Praxedis used the heritage of her family to build the church "sub titulo Praxedis". She hid many persecuted Christians, and when they were exposed and tortured, she gathered their bodies and buried them in the cemetery of St. Priscilla on Via Salaria, where she was later buried in the grave with her sister and father. Legends say so much, our scientific interest was aroused by the proximity of the Basilica of Santa Pudentiane and the Roman synagogue Oratorio Castro as a symbol of the 2000 years of the mysterious coexistence of religions they serve for the peaceful development of human civilization in the sense of Pope Francis' encyclicals.
Źródło:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 32-55
1335-8081
2644-6928
Pojawia się w:
ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Religionstheologische Interiorismus und Das Jüdisch-Christliche Verhältnis
Interiorism in Theology of Religions and the Jewish-Christian Relationship
Autorzy:
Gäde, Gerhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040739.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
interioryzm
dialog chrześcijańsko-judaistyczny
Theology of Religions
Interiorism
Jewish-Christian Dialogue
Opis:
Als Interiorismus bezeichnet man eine Weise, das theologische Verhältnis der christlichen Botschaft zu den nichtchristlichen Religionen zu bestimmen, die jenseits der gewöhnlichen Klassifikationsmodelle des Exklusivismus, des Inklusivismus und des Pluralismus liegt. Der Verfasser dieses Artikels sieht im kanonischen Verhältnis der beiden biblischen Testamente das theologische Paradigma, um das Verhältnis auch zu anderen Religionen zu bestimmen. Der Interiorismus möchte sowohl eine Haltung der Superiorität anderen Religionen gegenüber vermeiden, als auch eine Relativierung des eigenen religiösen Wahrheitsanspruchs. Der christliche Interiorismus erkennt damit auch anderen Religionen nicht nur partielle, sondern ebenso unüberbietbare Wahrheit zu. Sein methodischer Ausgangspunkt ist die radikale Problematisierung des Offenbarungsbegriffs aufgrund der philosophischen Einsicht in die Einseitigkeit der realen Relation alles Geschaffenen auf Gott (Thomas von Aquin, Peter Knauer). Auf dieses Problem antwortet die christliche Botschaft mit ihrem trinitarischen Gottesverständnis. Allein unter Voraussetzung dieses Gottesverständnisses lässt sich eine reale Relation Gottes auf das Geschaffene aussagen ohne in einen Widerspruch zu vernünftiger Einsicht zu geraten. Und erst so bekomme der Begriff „Wort Gottes” einen verstehbaren Sinn und die Botschaft der Schrift Israels eine universale Verstehbarkeit als Altes Testament. Dieses hermeneutische Verhältnis der christlichen Botschaft zur Schrift Israels lässt sich mutatis mutandis auch auf das Verhältnis zu anderen Religionen anwenden. Der Beitrag stellt diese und andere Voraussetzungen dieser religionstheologischen Position heraus und geht dann auf kritische Einwände ein, die das jüdisch-christliche Verhältnis berühren und im Interiorismus die Gefahr sehen, die Einzigartigkeit dieses Verhältnisses zu untergraben. Der Beitrag will im Gegenteil zeigen, dass die Einzigartigkeit des jüdisch-christlichen Verhältnisses auch darin besteht, uns den Weg zu weisen, wie wir uns angemessen zu anderen Religionen verhalten können.
Teologicznoreligijny interioryzm i relacja żydowsko-chrześcijańska Celem artykułu jest interpretacja relacji chrześcijaństwa do judaizmu w ramach zaproponowanego przez Autora teologicznoreligijnego interioryzmu. Nie kwestionując wyjątkowego charakteru relacji chrześcijaństwo−judaizm, stawia on tezę, iż stosunek między Starym i Nowym Testamentem posiada znaczenie dla całej historii objawienia i zbawienia, w związku z czym można widzieć w nim wskazany przez samą Biblię model odniesienia chrześcijaństwa do wszystkich religii, a nie tylko do judaizmu. Tezę tę Autor uzasadnia w trzech następujących etapach. Na początku objaśniona została specyfika teologicznoreligijnego interioryzmu. Chodzi w nim o takie określenie relacji chrześcijaństwa do religii niechrześcijańskich, które będzie wykraczało poza klasyczny schemat ekskluzywizm – inkluzywizm – pluralizm, uważany przez Autora za niewystarczający. Żadne bowiem z wymienionych w nim stanowisk nie daje zadowalającej interpretacji istnienia pluralizmu religii w świecie. Ekskluzywizm i inkluzywizm podkreślają wprawdzie wyjątkowy charakter chrześcijaństwa, jednak deprecjonują prawdę innych religii. W ramach tych ujęć religie niechrześcijańskie są albo nieprawdziwe, albo tylko częściowo prawdziwe (zawierają „elementy” prawdy). Pluralizm przeciwnie: dowartościowuje inne religie, uznając ich pryncypialną równorzędność, jednak za cenę relatywizacji prawdy chrześcijaństwa. Wyjściem z tej sytuacji jest − zdaniem Autora − teologicznoreligijny interioryzm, który rezygnuje z postawy superiorystycznej względem innych religii (przez co różni się od inkluzywizmu), jednak bez relatywizowania prawdy własnej tradycji religijnej (czym różni się od pluralizmu). W ten sposób chrześcijański interioryzm przyznaje religiom niechrześcijańskim nie tylko „elementy” prawdy, ale „całą” i nieprzekraczalną prawdę (nie ma religii „mniej” i„bardziej” prawdziwych), jednak przy zachowaniu wiary w jedyność i nieprzekraczalność objawienia i zbawienia dokonanego w Osobie i dziele Jezusa Chrystusa. Od strony metodologicznej (filozoficznej) interioryzm wychodzi od radykalnego sproblematyzowania pojęcia objawienia Bożego (św. Tomasz z Akwinu, Peter Knauer). Pojęcie to zakłada, że Bóg może wchodzić w relację ze światem. O ile jednak relacja stworzenia do Boga, jako swego principium et finis, jest dla rozumu oczywista, to relacja Boga do stworzenia wymaga osobnego uzasadnienia. Świat nie może bowiem być konstytutywnym terminem realnej relacji Boga do niego. Gdyby tak było, Bóg byłby w jakiś sposób zależny od świata, gdyż każda realna relacja jest ontologicznie współkonstytuowana przez jej punkt referencyjny, jej „dokąd”. Zrozumienie jednostronności relacji Bóg–świat ma poważne konsekwencje dla teologii religii. Wszystkie religie odwołują się bowiem do objawienia Bożego, tzn. rozumieją siebie jako konsekwencję interwencji Boga (Transcendencji) w świat. Roszczenie to domaga się jednak uzasadnienia. Zdaniem Autora, jedynie chrześcijaństwo może uzasadnić relację Boga do świata, a w konsekwencji usprawiedliwić kategorię objawienia Bożego. Usprawiedliwienie to ma swoją podstawę w dogmacie trynitarnym: Ponieważ Bóg sam jest relacyjny, może wchodzić w relację z innymi (ze światem, z człowiekiem). Zatem to nie świat konstytuuje relację Boga do świata, lecz relacja Boga-Syna do Boga-Ojca w ich wzajemnym odniesieniu (w Bogu-Duchu Świętym). W takiej perspektywie również kategoria „słowa Bożego” zyskuje właściwy sobie sens, a przesłanie pism Izraela może być rozumiane jako Stary Testament. W ten sposób chrześcijaństwo nie tylko nie deprecjonuje innych religii, ale nadto dostarcza im możliwości uzasadnienia ich własnych roszczeń prawdziwościowych (stąd nazwa „interioryzm”). W drugim punkcie swoich rozważań Autor podejmuje problematykę prawdziwości religii. Wychodzi on z założenia, że prawda wiary jest niepodzielna i niepodlegająca relatywizacji. Religie zatem, będące świadectwem wiary w Boga objawienia, nie mogą być „mniej” lub „bardziej” prawdziwe. Widać to przede wszystkim w odniesieniu do religii Izraela. Z chrześcijańskiego punktu widzenia judaizm nie jest ani fałszywy (ekskluzywizm), ani częściowo tylko prawdziwy (inkluzywizm). Przeciwnie, w jego centrum znajduje się nieprzekraczalna prawda o przymierzu Boga ze swoim Ludem. Jednak dopiero przez Chrystusa i w Chrystusie starotestamentalna idea przymierza staje się zrozumiała i możliwa do zaakceptowania przez rozum (jednostronność relacji Bóg–stworzenie). Przymierze musi bowiem – podobnie jak „słowo Boże” – być identyczne z Bogiem, musi być wyrazem przymierza wewnątrzboskiego – przymierza Ojca z Synem w Duchu Świętym – w którym zarówno Żydzi jak i poganie mają uczestnictwo. W takiej perspektywie staje się również jasne, dlaczego przymierze to może być nazywane niezłomnym i nieodwołalnym. Orędzie chrześcijańskie spełnia zatem swoistą służbę wobec religii Izraela. Dzięki trynitarnej (relacyjnej) wizji Boga pozwala ono w sposób zasadny i prawomocny mówić o przymierzu (relacji) Boga z ludźmi, zaś dzięki chrystologii daje możliwość posługiwania się kategorią „słowa Bożego”. Pojęcie to ma bowiem sens jedynie wtedy, gdy Bóg spotyka nas w historii jako człowiek, jako „Słowo wcielone”. To samo należy odnieść do Koranu. W ostatniej części artykułu Autor stawia tezę, że relacja Nowego Testamentu do Starego (chrześcijaństwa do judaizmu) może być rozumiana jako paradygmat relacji chrześcijaństwa do religii w ogóle. Nie znaczy to, że relacji chrześcijaństwa do religii Izraela odmawia się szczególnego charakteru. Należy jednak podkreślić, iż dotyczy ona całej historii zbawienia i objawienia, obejmując sobą wszystkie narody i ich religie. Na tym też polega uniwersalizm zbawczy zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu. Zwłaszcza teksty nowotestamentalne zgodnie świadczą o tym, że chrześcijaństwo od początku usiłowało godzić relację do Izraela z misją ad gentes. Chrześcijańsko-judaistyczny ekskluzywizm nie znajduje zatem żadnego uzasadnienia. Przeciwnie, to właśnie relacja chrześcijaństwa do judaizmu pozwala zrozumieć, że nie chodzi w niej ani o sam judaizm, ani tylko o Kościół, lecz o całą ludzkość, która w Chrystusie od samego początku (por. Kol 1, 16) włączona jest w odwieczne przymierze Ojca i Syna w Duchu Świętym.
Interiorism in theology of religions, a term coined to describe an alternative to exclusivism, inclusivism and pluralism, is a way of establishing the theological relationship of the Christian message with non-Christian religions, which goes beyond these usual models. The author of this article grasps the canonical relationship between the two biblical Testaments as a theological paradigm to define the relationship of Christian religion with the other religions. Interiorism can avoid an attitude of superiority of Christian religion towards the other religions (e.g. exclusivism, inclusivism), as well as a relativization of the Christian truth-claims (pluralism). Christian interiorism thus recognizes other religions to be not only depositaries of a partial or relative truth, but also of an insuperable truth. His methodological starting point is a radical problematization of the concept of divine revelation due to the philosophical understanding according to which the ontological relation between the creation and God is merely unilateral (St. Thomas Aquinas, Peter Knauer). Christian religion provides an answer for this fundamental problem through its Trinitarian concept of God. Only through the latter a real relationship between God and the world can be thought about without running into a contradiction. In this way the concept of “Word of God” reveals its understandable sense turning the message of Israel's Holy Scriptures universally understandable as Old Testament. This hermeneutical relation between the biblical Testaments can be – mutatis mutandis – extended to other religions. The present work highlights this and other assumptions of theological interiorism. It eventually enters into the debate about critical objections concerning the Jewish-Christian relationship, which accuse interiorism of not respecting the uniqueness of this relationship. This article indeed aims to emphasize that the uniqueness of the Jewish-Christian relationship consists precisely in indicating the right way to relate ourselves to the other religions.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 9; 5-32
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
TEIZM UMIARKOWANY JAKO INTEGRACJA TEIZMU CHRZEŚCIJAŃSKIEGO I ATEIZMU. PRÓBA PORÓWNANIA TRZECH STANOWISK W KWESTII ISTNIENIA BOGA
MODERATE THEISM AS AN INTEGRATION OF CHRISTIAN THEISM AND ATHEISM. AN ATTEMPT AT A COMPARISON OF THREE APPROACHES TO THE EXISTENCE OF GOD
Autorzy:
Ciesielski, Mieszko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418675.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
comparison of religions
Christian theism
atheism
moderate theism
death of God
God’s mercy
ontological argument
Opis:
The article compares three religious a comparison of three approaches to religion: Christian theism, atheism, and moderate theism – a concept built by the author of the article and presented in its first part. Moderate theism is one possible approach to the Supreme Being, within the framework of the classification formed by the intersection of two criteria: the beginning or a lack of the beginning of the existence of the Absolute and the end or a lack of the end of the existence of the Absolute. The author proposes the thesis that moderate theism, i.e. an approach which presupposes that the absolute does not have a beginning of its existence but that there is an end to it (it is eternal regressively but not eternal progressively) may be a concept which in a specific manner generalizes theism and atheism. What is more, a comparison of moderate theism with Christian theism and with atheism allows us to suppose that the concept of moderate theism avoids the weak points of both theism (i.a. the problem of reconciling human freedom and responsibility with the existence of a caring Good-shepherd, the problem of religious violence) and atheism (i.a. the problem of satisfying the existential need to exist after death, the problem of the ultimate justification of moral norms). The author also presents in his article a mercy-based argument for the current non-existence of God, which constitutes a philosophical justification of moderate theism.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 3; 19-37
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interreligious Dialogue in Practice. Letter to a New Bishop
Chrześcijańskie świadectwo w dialogu międzyreligijnym. List do Nowego Biskupa
Autorzy:
Körner, Felix
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480190.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Interreligious dialogue
theology of religions
Christian-Muslim encounter
pastoral programme
dialog międzyreligijny
teologia religii
relacje między chrześcijanami i muzułmanami
program duszpasterski
Opis:
How can a local Church be, at the same time, a credible, convincing witness to Christ’s Kingdom and pro-active in the attitude of openness, reconciliation, understanding and collaboration? In other words, how to be God’s people in mission and in dialogue? Letter to a New Bishop offers theological grounds and provides some suggestions and material for a truly Catholic encounter with other believers. It begins with a brief overview of the relevant terminology: mission, evangelisation, interreligious dialogue and proclamation. It then proposes several concrete propositions of how to set up and run a diocesan office, or an organisation, charged with interreligious dialogue and related matters. The Letter addresses also some common misconceptions about the idea of interreligious dialogue, and encourages its advocates to carry on this difficult, but so desperately needed, work.
W jaki sposób Kościół może praktykować postawę otwartości, pojednania, zrozumienia i współpracy, niosąc zarazem wiarygodne i przekonujące świadectwo o Królestwie Bożym? Innymi słowy, w jaki sposób winniśmy być chrześcijanami, a przy tym ludźmi misji i dialogu? List do Nowego Biskupa, teologicznie spójny, stanowi zaproszenie do skorzystania z kilku propozycji w tym względzie. Po krótkim przeglądzie terminologii tematu jak misja, ewangelizacja, dialog międzyreligijny i proklamacja, jego autor przechodzi do konkretnych sugestii dotyczących ustanowienia i prowadzenia specjalnej komórki, lub organizacji diecezjalnej, obarczonej zadaniem prowadzenia dialogu międzyreligijnego i zajmowania się wszelkimi innymi związanymi z nim tematami. W dalszym ciągu Listu jego autor zmierza się z kilkoma najbardziej rozpowszechnionymi błędnymi mniemaniami na temat dialogu międzyreligijnego, oraz zachęca jego zwolenników do kontynuowania tego trudnego, ale jakże potrzebnego, dzieła.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 325-337
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pluralistyczno-relatywistyczny model chrystologii Paula Knittera
Paul Knitters Pluralistic-Relativistic Model of Christology
Autorzy:
Romaszko-Banaś, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144018.pdf
Data publikacji:
2021-02-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Pluralistyczna teologia religii
pluralizm
relatywizm
teologia
eklezjologia
chrześcijaństwo
Królestwo Boże
regnocentryzm
chrześcijanie
niechrześcijanie
Zbawiciel
zbawienie
objawienie
Kościół
dialog religijny
pluralistic theology of religion
pluralism
relativism
theology
ecclesiology
Christianity
kingdom
regnocentric
Jesus
Christian
non-Christians
saviors
salvation
revelation
church
dialogue of religions
Opis:
Pluralistic theology of religion is getting more and more popular in Poland. This kind of theology deals with such questions as: Are all religions equal? Does Christianity surpass all these religions? Is there any way to state clearly how one should relate to Jesus Christ today' word that strikes a balance between these two extremes? No set of questions concerns Christian theologians more today. No questions have more practical relevance in the religiously most pluralistic country in the world. No American theologian has kept these questions on the theological agenda over the past three decades with more consistency than Paul Knitter. And none is more expert in his or her knowledge of the field. He is the chief disseminator of these views. Paul F. Knitter is Paul Tillich Professor of Theology, World Religions and Culture at Union Theological Seminary in the City of New York He was formerly Emeritus Professor of Theology at Xavier University in Cincinnati, Ohio. He is a leading theologian of religious pluralism. He holds a licentiate in theology from the Pontifical Gregorian University in Rome (1966) and a doctorate from the University of Marburg, Germany (1972). Knitter's journey into interreligious dialogue began in 1964 when he was a seminarian in Rome and experienced the Second Vatican Council firsthand, at a time when the Roman Catholic Church declared its new attitude towards other religions. Since publishing his acclaimed book, No Other Name? (1985), Knitter has been widely known for his religious pluralism. Along with his friend and colleague, the Protestant philosopher of religion John Hick, Knitter has come under harsh criticism from Cardinal Ratzinger (presently the Pope of the Roman Catholic Church). Knitter is against using absolutist language to depict the Saviour in interreligious dialogue, and writes about the relational understanding of the uniqueness of Jesus: the Saviour is to be understood in relation to other saviours. Although Jesus is truly the Word of God, Knitter states that he is not the only word: he is God's universal, decisive and indispensable manifestation of saving truth and grace. According to Knitter, the creed and other Christian dogmas concerning Jesus are to be interpreted symbolically as expressions of the church's experience of Christ. Here Knitter's insight is contrary to the traditional church's teaching on Jesus as far as it has an ontological foundation. Knitter's teaching about the relational uniqueness of Jesus is naturally unacceptable to bishops, because it alters the way the faith is proclaimed and it also deviates from what is central to Christianity.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 157-177
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Herkunft und Zukunft von Nostra aetate. Fünfzig Jahre nach der Konzilserklärung
Autorzy:
Kutschera, Rudolf
Buckenmaier, Achim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041140.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nostra eatate
Judentum
jüdisches Volk
Antijudaismus
pluralistische Religionstheologie
Religionspluralismus
Volk Gottes
Zweites Vatikanum
Katechismus
jüdische Wurzeln des Christentums
jüdisch-christliches Erbe
Nostra aetate
Judaism
Jewish people
antijudaism
pluralistic theology of religions
religious pluralism
people of God
Second Vatican Council
Catechism
Jewish roots of Christianity
Jewish-Christian heritage
judaizm
Żydzi
antyjudaizm
pluralistyczna teologia religii
pluralism religijny
lud Boży
Drugi Sobór Watykański
katechizm
żydowskie korzenie chrześcijaństwa
żydowsko-chrześcijańskie dziedzictwo
Opis:
Soborowa deklaracja Nostra aetate została wprawdzie oficjalnie zasadniczo wcielona w  życie, jednak potrzebne wydaje się jej docenienie i dalszy rozwój. Jako niezmiennie aktualne należy uznać jej zakorzenienie w Rz 9-11, jak też fakt, że mimo silnych sprzeciwów w trakcie jej przygotowania została w ogóle ogłoszona. Wśród wielu komentarzy na płaszczyźnie Kościoła powszechnego na szczególne docenienie zasługuje nr 528 Katechizmu Kościoła Katolickiego: trzej magowie z opowiadania o Epifanii Jezusa poganom, są przykładowymi przedstawicielami religii pogańskich, które muszą zwrócić się do Żydów, by „przyjąć obietnicę mesjańską”. Zrozumienie tego koryguje romantyzujący pluralizm religijny, który manifestuje się np. w pojęciu trzech „religii abrahamowych”. Niezbędny dzisiaj dalszy rozwój Nostra aetate zawiera dwa dezyderaty. Po pierwsze należy przezwyciężyć zawężenie Judaizmu i Chrześcijaństwa do rangi „religii” bez związku z takimi rzeczywistościami jak „ziemia”. Po drugie należy teologicznie pogłębić obecne w stwierdzeniu „lud Boży” ukierunkowanie chrześcijaństwa na judaizm.
Although the Council‘s declaration Nostra aetate has been absorbed by the magisterium, there are new challenges suggesting its acknowledgement and further development. The document’s significance resides in its foundation on Romans 9-11 and in the fact that it has been promulgated at all, in spite of enormous resistance in the years ahead. No. 528 from the Catechism of the Catholic Church rises up out of various official statements with respect to this topic: The three wise men from Jesus’ Epiphany are typical representatives of the pagan religions who have to turn to the Jews in order to receive “from them the messianic promise”. This insight corrects a romanticizing pluralism of religions as it becomes manifest in the terminology of the three “Abrahamic religions”. A further development of Nostra aetate should include two aspects: Overcoming the narrowing down of Judaism and Christianity as a “religion” without reference to realities like “the land”, and, secondly, deepening the theological understanding of the referral of Christianity towards Judaism, particularly in connection with the term “People of God”. 
Die Konzilserklärung Nostra aetate wurde zwar offiziell weitgehend rezipiert, neue Herausforderungen legen aber eine Würdigung und Weiterentwicklung nahe. Bleibend bedeutsam ist die Fundierung dieses Dokuments in Röm 9-11, sowie das Faktum, dass es trotz enormer Widerstände im Vorfeld überhaupt veröffentlicht wurde. Unter den zahlreichen gesamtkirchlichen Stellungnahmen ist Nr. 528 aus dem Katechismus der Katholischen Kirche besonders zu würdigen: Die drei Magier aus der Epiphanieerzählung Jesu sind exemplarische Vertreter der heidnischen Religionen, die sich an die Juden wenden müssen, um „die messianische Verheißung [zu] empfangen“. Diese Erkenntnis korrigiert einen romantisierenden Religionspluralismus wie er sich etwa im Sprechen von drei „abrahamitischen Religionen“ manifestiert. Eine heute notwendige Weiterentwicklung von Nostra aetate enthält zwei Desiderate: Erstens wäre die Engführung von Judentum und Christentum als „Religion“ ohne Bezug zu Realitäten wie dem „Land“ zu überwinden und zweitens gilt es, gerade unter dem Begriff „Volk Gottes“ das Verwiesensein des Christentums auf das Judentum theologisch zu vertiefen.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2016, 11; 155-172
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-24 z 24

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies