Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christian hagiography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Св. Алексей, человек Божий, и пророк Елисей, человек Божий: как безымянный сирийский святой «римского» происхождения получил греческое имя
St. Alexius, the Man of God, and prophet Elisha, the Man of God: how an anonymous Syrian saint of ‘Roman’ origin received his Greek name
Autorzy:
Темчин, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171279.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Christian hagiography
St. Alexius of Rome
cult adaptation
onomastics
Opis:
It is a well known fact that for several centuries the Syrian cult of St. Alexius of Rome († ca 411) remained anonymous, and for the first time his name was attested in a Greek liturgical hymn composed by Joseph the Hymnographer († 886). The reason why he was given this name remains obscure. The author argues that this was due to the transformation of the originally Syrian cult into a new (Byzantine) linguistic and cultural environment and the process went through two subsequent stages. First, since in Byzantium, unlike Syria, anonymous cults were not usual, an attempt was made to deduce his name from the Bible, where the same expression Man of God (iš elohim in Hebrew) is regularly used for prophets: not only anonymous, but also Moses, Samuel, Shemaiah, Elijah, and Elisha. Most frequently this epithet is applied to the prophet Elisha, hence this name must have been initially chosen by Byzantine bookmen to be given to the anonymous Syrian saint. Second, since the name Elisha, although well known in Byzantium, remained basically alien to the Greek speaking public and used to be perceived as exclusively Hebrew (not merely in origin, but also functionally), it was spontaneously Hellenized by its substitution with the Greek name ’Αλέξιος which sounded quite similarly to ’Ελι(σ) σαĩος (Elisha) as the originally Syrian cult spread more widely in a Greek speaking milieu. This kind of substitution of personal names based on their phonetic similarity is by no means unparalleled and can be typologically verified. Somewhere outside Byzantium, the same Syrian cult was onomastically adapted using the same algorithm as in the first Byzantine stage. However, from the same list of the Hebrew prophets another name was chosen, and the same anonymous Syrian saint was called Moses (attested in Arabic and Georgian sources). This time his name was chosen not because of the frequency with which a Hebrew prophet was characterized as a Man of God in the Bible (as in the case of Elisha), but taking into consideration the significance of personality among the same five Hebrew prophets.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 53-63
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The image of Muslims and Islam in Christian Ethiopic hagiographies written in Gə‘əz
Autorzy:
Krawczuk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462516.pdf
Data publikacji:
2019-12-13
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
Tematy:
Hagiography
Ethiopian Islam
stereotype
Christian-Muslim relations
Ethiopia
Ethiopic language
Opis:
The purpose of the article is to reconstruct the image of Muslims and Islam in the Ethiopic hagiographical texts written in the Ethiopic (Gə‘əz) language. On the basis of ca. 20 texts (both edited and remaining in manuscripts) the author surveys how various themes related to Muslims and Islam are present in this genre of Ethiopic literature and what literary purpose they serve. These themes include: economic activities of Muslims, comparing them to Biblical figures, their conversion to Christianity or associating them with Satanic forces. Additionally the article offers a comprehensive overview of Ge’ez terms which are used in reference to the adherents of the Muslim faith.
Źródło:
Studies in African Languages and Cultures; 2019, 53; 91-116
2545-2134
2657-4187
Pojawia się w:
Studies in African Languages and Cultures
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturotwórcza rola apokryfów
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011830.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
literatura wczesnochrześcijańska
hagiografia
kultura
apokryfy
apocrypha
Early Christian Literature
Hagiography
Culture
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 12-24
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Trudnyś żywot zaczął”. O patronach chrześcijańskiego Wschodu przeciw chorobom zakaźnym. Postacie niektórych świętych z pierwszych wieków chrześcijaństwa w oparciu o Żywoty świętych starego i nowego zakonu na każdy dzień przez cały rok (1615) Piotra Skargi
“You started a difficult life.” About the Patrons of the Christian East Against Infectious Diseases. Figures of Saints from the First Centuries of Christianity Based on the Lives of the Saints of the Old and New Order for Every Day Throughout the Year (1615) by Piotr Skarga
«Ты начал трудную жизнь». О покровителях христианского Востока от заразных болезней. Фигуры некоторых святых первых веков христианства на основе «Житий святых старого и нового порядка на каждый день в течение года» (1615 г.) Петра Скарги
Autorzy:
Banaś, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176048.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Orient
saints
plague
Skarga
Christian
hagiography
Восток
святые
чума
Скарга
христианин
агиография
Opis:
The article is dedicated to the first patron of the Christian Orient, who passed away in God’s glory with faith and professing the truth. It aims to present the profiles of selected divine intercessors of the oriental world, often forgotten patrons for the time of the pandemic in today’s society. However, this topic is too extensive for one article, so it is only an introduction to the hagiography of the saints of the Orient.
Данная статья посвящена первому покровителю христианского Востока, ушедшему во славу Божию со своей верой и исповеданием истины. Этот текст призван представить профили избранных божественных заступников восточного мира, часто забываемых современным обществом во времена чумы. Однако эта тема слишком обширна для одной статьи, так что это лишь введение в агиографию святых Востока.
Źródło:
Studia Orientalne; 2022, 4(24); 172-184
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Enduring Value of the Testimony of Faith In the Story of the Forty Holy Martyrs of Sebaste in the Berlin Damaskin
Ponadczasowa wartość świadectwa wiary w Opowieści o czterdziestu męczennikach z Sebasty w Berlińskim damaskinie
Autorzy:
Stradomski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52169935.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Umiejętności
Tematy:
early Christian martyrs
damaskins
Christian ethics
Orthodox literature
hagiography
hagiografia
wczesnochrześcijańscy męczennicy
damaskiny
etyka chrześcijańska
literatura cerkiewna
Opis:
The manuscript collection of the Jagiellonian Library in Cracow contains the so-called Berlin Damaskin (Berl. Slav. Fol. 36, late 18th c.), a handwritten codex belonging to the former Prussian State Library in Berlin. Damaskin, as a book type, marks a transition in the literary tradition in the Balkans, and in particular in Bulgaria, between the medieval Church Slavonic, and the early modern tradition of the Orthodox Church. Its expression is characterised by simplified language, less formal register, and a more extensive use of the common (vernacular) spoken language. Among the forty-five texts included in the Berlin Damaskin there is the Story of the Forty Holy Martyrs of Sebaste. Based on medieval hagiographic sources, the Story is an interesting case of employing an old literary theme in the service of the new Bulgarian religious and homiletic literature. The present paper discusses the characteristic features of the Story’s composition and its plot, with special emphasis put on the narrative’s axiological message.
W zbiorach rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie znajduje się tzw. Berliński damaskin (Berl. Slav. Fol. 36, kon. XVIII w.) – rękopiśmienny kodeks pochodzący z dawnej Pruskiej Biblioteki Państwowej w Berlinie. Damaskiny jako typ księgi stanowią formę przejściową pomiędzy średniowieczną, cerkiewnosłowiańską a nowożytną, cerkiewną tradycją literacką na Bałkanach, w szczególności zaś w Bułgarii. Charakteryzują się uproszczoną formą wypowiedzi, obniżeniem stylu i szerszym wykorzystaniem języka mówionego (potocznego). Jednym z czterdziestu pięciu tekstów wchodzących w skład Berlińskiego damaskinu jest Opowieść o Czterdziestu Męczennikach z Sebasty. Oparty na średniowiecznych źródłach hagiograficznych tekst Opowieści jest ciekawym przykładem wykorzystania starego wątku literackiego dla celów nowego bułgarskiego piśmiennictwa religijnego i homiletycznego. Artykuł omawia charakterystyczne cechy kompozycyjne i fabularne Opowieści ze szczególnym uwzględnieniem akcentów położonych w nim na treści aksjologiczne.
Źródło:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU; 2023, XIX; 83-94
2451-4985
2543-9561
Pojawia się w:
Kultura Słowian. Rocznik Komisji Kultury Słowian PAU
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult świętego Klimenta w hagiografiach i podaniach ludowych (wizja macedońska)
Autorzy:
Stamatoski, Zdravko
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687050.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Christian orthodox religion
saint’s cult
hagiography
legends
prawosławie
kult świętych
hagiografie
legendy
Opis:
Saint Clemence from Ohrid is the most known pupil and follower of Saint Brothers from Thesalonic, Cyril and Methodius. His incredibly literary output by this days gives us a lot of very usefully information about the organization of orthodox people life, moralizing Christian education and wide comprehend literature on the area South Slavs. About his person by this days you can hear a lot of legends and stories, cult of this important saint is such strong, that it permit to the folklores, what is manifest in still strong tradition and maintain Saint Clemence’s cult. Saint Clemence is very interesting personage. His work has contributed a cyrylic alphabet to the range of more prestige, although the first alphabet which was in use on the area of Saint Clement’s activity (Ohrid and the western Macedonia) was the glagolic alphabet.His achievements are various and universal. Apart from the values mentioned above, we should underline the creation and organization of first "Slavic university" in Ohrid, where a group of monks and secular pupils afford the knowledge in various sphere of Christianity life (writing, prayers, proper celebration of church holidays, liturgical chant). In Macedonia his cult is treated timeless and he enjoy the unimpaired respect. He is also patron of all orthodox people and Macedonian Orthodox Church and a lot of public institutions like libraries, schools or streets are named by Saint Clemence.
Św. Kliment Ochrydzki to najbardziej znany uczeń wielkich Braci z Salonik – Cyryla i Metodego. Jego niezwykle bogata twórczość do dziś pozostawia nam dużo cennych informacji na temat organizacji życia wiernych, moralizatorskiej edukacji chrześcijańskiej oraz  piśmiennictwa szeroko pojętego na terenie zamieszkałym przez Słowian Południowych. Wokół jego postaci do dziś krążą liczne legendy, podania i opowiadania, kult tego wielkiego świętego jest na tyle silny, że przenika do tradycji ludowej, o czym świadczą wciąż żywe zwyczaje w zakresie pielęgnowania jego kultu. Św. Kliment to niezwykle barwna postać, zasłużona również w sprawie podniesienia cyrylicy do rangi bardziej prestiżowego alfabetu, mimo iż pierwszy alfabet używany na terenie, gdzie jego działalność się odbywała (Ochryd i okolice w zachodniej Macedonii), to głagolica. Jego zasługi są wielostronne i uniwersalne. Prócz wspomnianych walorów przede wszystkim należy wyróżnić powołanie i zorganizowanie pierwszej tzw. „słowiańskiej uczelni” w Ochrydzie, na której liczna grupa mnichów i świeckich uczniów zdobywała bogatą wiedzę w różnych zakresach życia chrześcijańskiego (nauka pisania, modlitwy, właściwy stosunek do obchodzenia świąt, śpiewy liturgiczne itp.).W Macedonii jego kult traktuje się ponadczasowo, cieszy się on nienaruszalnym autorytetem i jest odbierany również m.in. jako patron wszystkich prawosławnych oraz Macedońskiej Cerkwi Prawosławnej, a liczne publiczne instytucje, jak biblioteka czy szkoły i ulice, noszą jego nazwę.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesnochrześcijańskie rozważania o imieniu Jezus
Reflections on the Name of Jesus in Ancient Christianity
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław Celestyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607102.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus (name of)
Patristic spirituality
Christian piety
hagiography
Gospels
symbolism of letters
numerology
Jezus (imię)
duchowość patrystyczna
pobożność chrześcijańska
hagiografia
Ewangelie
symbolika liter
numerologia
Opis:
This study opens with a brief reflection on the typological value of the person and name of Josh- ua in the ancient Church. Christians saw the figure of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. According to patristic vision the order of grace in Jesus Saviour replaces the ancient order of the Law. On the basis of homonymy Joshua is associated with Christ. The intent of the study was also to present the historical beginning of the practice to invocate the Lord’s Name. To express the faith in Christ symbolically, the first Christians recurred to the use of numerology and to the nomina sacra. This article argues that the ancient Christian literature contains sustained and substantial references to the name of Jesus as ‘Saviour’. It is possible to find the theological finality in the interpretation of Lord’s name. At every point of the discussion in the Patristic tradition it is found a considerable richness and significance of the name of Jesus (biblical, doctrinal and spiritual).
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2018, 33; 129-161
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies