Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Christian Pedagogy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Pedagogia Ojców Kościoła w ujęciu Siergieja Awierincewa. Z zagadnień recepcji chrześcijańskiego antyku we współczesnym pisarstwie rosyjskim
Autorzy:
Banasiak, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158071.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pedagogy
Sergei Awierintsev
Byzantium
Russian literature
Disciple of Christ
Early Christian literature
pedagogia
Siergiej Awierincew
Bizancjum
literatura rosyjska
uczeń Chrystusa
literatura wczesnochrześcijańska
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki bycia uczniem Chrystusa. Temat Kościoła jako szkoły, Jezusa jako nauczyciela, chrześcijan jako uczniów i dzieci Bożych był podejmowany często przez Ojców Kościoła. W związku z tym wykorzystane zostały takie teksty patrystyczne, jak: Paedagogus Klemensa Aleksandryjskiego, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi Atanazego Aleksandryjskiego, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII Teodoreta z Cyru, De Spiritu Sancto Bazylego Wielkiego, Vita Moysis Grzegorza z Nyssy, De perfectione hominis Efrema Syryjczyka. W artykule przeanalizowany został esej naukowy o pedagogii patrystycznej: Świat jako szkoła (1977) Siergieja Awierincewa, rosyjskiego intelektualisty, zafascynowanego spuścizną wczesnochrześcijańskich autorów. Analiza przedstawia eseistyczne przybliżenie, ukazujące takie zagadnienia, jak: szkoła uczniów Chrystusa, szkoła dzieci Bożych, niemowląt, dzieci-starców i starców-dzieci, szkoła prostoty, pokuty i chrześcijańskich zmagań. Metodologia badawcza oparta jest tu przede wszystkim na hermeneutycznym wczytywaniu się w teksty (patrystyczne, eseistyczne, poetyckie), ale też na wychwyceniu eseistycznej optyki Awierincewa, przy uwzględnieniu kontekstów historycznych, społeczno-politycznych, biograficznych, literaturoznawczych. Siergiej Awierincew, zajmujący się patrystyką w niesprzyjających ateistycznych warunkach państwa totalitarnego, poprzez swoje, na pozór nieaktualne i zupełnie niekoniunkturalne badania nad chrześcijańskim antykiem wniósł niebagatelny wkład w duchowe odrodzenie społeczeństwa w czasach schyłku Związku Radzieckiego oraz na początku transformacji polityczno-gospodarczej.
The article deals with the issue of being a disciple of Christ. The topic of the Church as a school, Jesus as a teacher, Christians as disciples and children of God was often taken up by the Fathers of the Church. Therefore, the article uses such patristic texts as: Paedagogus by Clement of Alexandria, Epistola encyclica, De incarnatione Verbi by Athanasius of Alexandria, De Sancta et Vivifica Trinitate, In psalmum XLVII by Theodoret of Cyrus, De Spirit of Sancto by Basil the Great, Vita Moysis by Gregory of Nyssa, De perfectione hominis by Efrem the Syrian. The article analyzes the essayist approach to patristic pedagogy in the text Mir kak shkola (1977) by Sergei Awierintsev, a Russian intellectual, fascinated by the legacy of early Christian authors. The analysis presents an essayistic approximation showing such issues as: the school of Christ's disciples, the school of God's children, the school of infants, the school of old and old children, the school of simplicity, the school of penance, the school of struggle. The research methodology is based here primarily on hermeneutical reading into texts (patristic, essayistic, poetic), but also on capturing Awierintsev's essayistic optics, taking into account historical, socio-political, biographical and literary contexts. Sergey Awierintsev, who dealt with patristics in the unfavorable atheistic conditions of a totalitarian state, through his seemingly outdated and completely non-cyclical research on Christian antiquity, made a significant contribution to the spiritual revival of society in the days of the decline of the Soviet Union and the beginning of the political and economic transformation.
Źródło:
Vox Patrum; 2022, 81; 111-126
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem pedagogii Bożej w praktyce wychowawczej. Refleksja filozoficzna
The Issue of Divine Pedagogy in Educational Practices. A Philosophical Reflection
Autorzy:
Boużyk, Maria M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811145.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pedagogia Boża
poznanie naturalne
wiara
wychowanie chrześcijańskie
metafizyka
divine pedagogy
natural cognition
faith
Christian education
metaphysics
Opis:
This article attempts to theoretically define the term “divine pedagogy”, which is very important for Christian education practices. On the basis of natural cognition the meaningfulness of this term is based on the view on the existence of personal God, which decontradictifies the existence of a being composed of the act of existence and essence. The human person participates in God. This vertical dimension of human life may also be regarded metaphysically as a continuous keeping in existence. Also, the issue of the personal being of man, his/her natural religiosity are important components that create the intellectual climate of philosophy open to faith. In contemporary culture, this lack of such openness is visible in, which does not facilitate a perception of the place of Christian pedagogy in academic discourse. Philosophical solutions are responsible for this state of affairs. Overall, the point is whether man can cognitively ascertain the reality of the religious relationship on the part of its object, i.e. personal God, and thereby integrate the horizontal dimension of education with vertical one whereby the act of upbringing, human pedagogy is performed in the perspective of divine pedagogy. Therefore, the article recalls the Thomistic metaphysics and its thesis that reason and faith are complementary.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 4; 23-37
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunki badań Katedry Pedagogiki Chrześcijańskiej
Directions of Research of the Department of Christian Pedagogy of KUL
Autorzy:
Braun, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810933.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pedagogika chrześcijańska
kierunki badań
Christian Pedagogy
research directions
Opis:
Artykuł jest prezentacją badań prowadzonych przez pracowników Katedry. Składa się z trzech części. W pierwszej zaprezentowano przedmiot badań pedagogiki chrześcijańskiej i okoliczności powstania Katedry; w drugiej przeanalizowano tematykę badawczą, podejmowaną przez pracowników Katedry; jako ostatni element zaprezentowano działalność upowszechniającą wyniki badań naukowych w postaci konferencji organizowanych przez Katedrę oraz wydawane publikacje.
The article Directions of research of the Department of Christian Pedagogy of KUL is a presentation of the research conducted by the staff of the Department of Pedagogy. It consists of three parts. The first will be presentation the subject of research in Christian pedagogy and the circumstances of the founding of the Cathedral; in the second will be presented research direction run by employees of Department; in the third the dissemination of research results will be presented.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2018, 10(46), 1; 21-37
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie filozofii w konstruowaniu koncepcji edukacji religijnej. Współczesne odczytania sporu ks. Józefa Tischnera z przedstawicielami polskiego tomizmu (lata 1977-1978)
The Importance of Philosophy in Constructing the Concept of Religious Education. Contemporary Interpretations of Józef Tischner’s Dispute with Representatives of Polish Thomism (1977-1978)
Autorzy:
Dąbrowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147662.pdf
Data publikacji:
2020-12-13
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
Józef Tischner
tomizm
neotomizm
filozofia chrześcijańska
filozofia
teologia
krytyczna pedagogika religii
Thomism
neo-Tomism
Christian philosophy
philosophy
critical pedagogy of religion
Opis:
The text presents a fragment of a philosophical and religious dispute that took place between Józef Tischner and the representatives of the Polish Thomistic school (1977-1978). The analy-sis below focuses on the last phase of the polemic, in which the adversaries made an analysis of their own epistemological and anthropological assumptions. Showing the structure and the issues in this dispute may lead to the specific context of understanding Christian philosophy, as well as contemporary discussions on the shape and structure of religious education. One of the central questions, which has hitherto not lost its relevance, is the one of the relationship that ex-ists between philosophy and religious thought (especially religious education). The following analysis is to provide the reader with a spectrum of possible answers to this question.
Źródło:
Ars inter Culturas; 2020, 9; 273-292
2083-1226
Pojawia się w:
Ars inter Culturas
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Podstawy współczesnej pedagogiki” Stefana Kunowskiego jako przykład kreowania pedagogiki ogólnej
Stefan Kunowski’s ‘Fundamentals of contemporary pedagogy’ as an example of creation of a general pedagogy
Autorzy:
Dziaczkowska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550304.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika ogólna
pedagogika teoretyczna
pedagogika religijna
pedagogika chrześcijańska
general pedagogy
pedagogical theory
religious pedagogy
Christian pedagogy
Opis:
This article is an analysis of Stefan Kunowski’s work Fundamentals of Contemporary Pedagogy from the point of view of its representativeness for general pedagogy. It emphasizes the concept of the author’s theoretical pedagogy by posing questions about the essence and principal content of this concept, attempts to evaluate it in the context of diverse perspectives of general pedagogy and the current challenges in educational reality. In addition, the article confronts the views considering this idea to be a concept of Christian education and a part of religious pedagogy.
Artykuł stanowi analizę rozprawy Stefana Kunowskiego Podstawy współczesnej pedagogiki pod kątem jej reprezentatywności dla pedagogiki ogólnej. Na tym tle uwypukla koncepcję pedagogiki teoretycznej autora, stawiając pytania o istotę i zasadnicze treści tej koncepcji, podejmuje próbę jej oceny w kontekście zróżnicowanych ujęć pedagogiki ogólnej i aktualnych wyzwań rzeczywistości wychowawczej, konfrontuje się również ze stanowiskiem uznającym wskazaną koncepcję za przykład koncepcji wychowania chrześcijańskiego i część pedagogiki religijnej.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 59-69
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie i potrzeba chrześcijańskiego wychowania moralnego w kontek-ście kryzysu moralnego Europy.
Understanding and the Need of Christian Moral Education in the Context of the European Moral Crisis
Autorzy:
Filipczuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496067.pdf
Data publikacji:
2017-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
pedagogika chrześcijańska
Jezus Chrystus
personalizm
wychowanie moralne
kształtowanie sumienia
manipulacja
europejska tożsamość
Christian pedagogy
Jesus Christ
personalism
moral upbringing
formation of conscience
manipulation
European identity
Opis:
Kryzys europejskiej cywilizacji objawia się w kryzysie człowieczeństwa, kry-zysie sumienia, w prawnie usankcjonowanym przekreśleniu życia. Dodat-kowo wielu kompromituje chrześcijaństwo brakiem zastosowania zasad moralnych w codziennym życiu. Warto więc podjąć spór o wartości funda-mentalne, na których wznoszony jest gmach struktury społeczeństwa i jego kulturowy firmament. Kształtowanie dojrzałych postaw ludzkich i chrześcijańskich stanowi współ-cześnie wielkie wyzwanie. Aby temu procesowi podołać, należy ukazać isto-tę chrześcijańskiej pedagogii, wskazać na fundamentalną rolę sumienia w wychowaniu oraz dostrzec poważne zagrożenie ukryte w manipulacji. Po-wyższe zagadnienia, w skrótowej oczywiście formie, stanowią strukturę tego artykułu.
The crisis of European civilization manifests itself in the crisis of humanity, crisis of conscience as well as in the legitimate devaluation of life. Apart from it, many people compromise Christianity as they fail to follow moral principles in everyday life. It is, therefore, most important to undertake a discussion on the essential values which constitute the founda-tions on which the edifice of the structure of society and its cultural back-ground is being erected. The shaping of mature human and Christian attitudes appears to be nowadays a great challenge. To cope with this process, it is necessary to visualize the notion of Christian pedagogy, to emphasize the fundamental role of conscience in education, as well as to indicate the threat hidden in manipulation. The above issues, presented, of course, in a concise form, constitute the essence of this article.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 1; 23-36
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dziecko jako podmiot katechezy w kontekście zmieniającej się sytuacji społeczno‑kulturowej
The child as the subject of catechesis in the context of changing socio‑cultural situation
Autorzy:
Filipiak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558827.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
dziecko
katecheza
pedagogika
personalizm chrześcijański
podmiotowość
przemiany kulturowe
wychowanie religijne
catechesis
child
Christian personalism
cultural transformations
pedagogy
religious education
subjectivity
Opis:
Dokumenty Kościoła na temat katechezy postulują postrzeganie dzieci jako aktywnych i świadomych podmiotów przekazu wiary. Artykuł podejmuje kwestię rozumienia podmiotowości dziecka w historii katechezy oraz problematykę dzieciństwa we współczesnej kulturze. Dzieci żyją w coraz bardziej skomplikowanym świecie, w którym dochodzą do głosu takie zjawiska jak indywidualizm, pluralizm i zerwanie z tradycją. W tym kontekście pojawia się pytanie o zadania, które ma do spełnienia katecheza, by sprostać wyzwaniom obecnego czasu i jednocześnie pozostać „wierną człowiekowi”. W tym celu konieczne jest przede wszystkim uznanie prawa dziecka do „pierwszej naiwności”, poszukiwanie adekwatnego języka oraz uczenie wiary, a nie tylko religii.
Christian anthropology is personalistic, i.e. the man is a person who has unique position among other beings. The current catechetical documents of the Church require therefore that those to whom communication of the faith is addressed are seen as active, conscious subjects and not as passive objects of education. This also applies to children. Social changes of the past 20 years have had a decisive influence on the situation of the child in Poland. The article approaches the issue of understanding the child’s subjectivity in the history of catechesis as well as the problems of childhood in contemporary culture. It may be said that the children of today live in an increasingly complex world in which such processes as (i) individualism, (ii) pluralism and (iii) breaking the continuity of tradition come to the fore. In this context, the question arises what tasks catechesis has to perform, in order to meet the challenges of our times. At the same time catechesis should remain faithful to the principle that in the process of the faith communication, the child must be an active subject, conscious and co‑responsible, and not merely a silent and passive recipient. For this purpose it is necessary (i) to recognize the right of the child to “first naivety”, (ii) to search for an adequate language and (iii) to teach the faith, not just religion by means of incorporating elements of the celebration combined with recounting the history of salvation to the catechetical process.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 43-71
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Divine Pedagogy in the Face of Educational Crisis. On the Approach of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Pedagogia Boża wobec kryzysu wychowawczego w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:
Górecka, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339300.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Joseph Ratzinger
Benedict XVI
crisis of faith
Christian education
spiritual development of youth
personalistic approach
theo- and Christocentrism
integral approach
formation of conscience
divine pedagogy
Benedykt XVI
pedagogia Boża
kryzys wychowawczy
wychowanie w kluczu chrześcijańskim
duchowy rozwój młodzieży
ujęcie personalistyczne
teo- i chrystocentryzm
podejście integralne
kształtowanie sumienia
Opis:
Joseph Ratzinger – Benedict XVI, one of the greatest thinkers of mankind and the greatest Pope-theologian in the history of the modern Church, has devoted much attention to a critical analysis of the spirit of the age and the spiritual condition of modern people, living as if God did not exist. The Pope’s diagnosis is unequivocal and utterly pessimistic. He writes openly about the spiritual void, the drama of the times and even the tunnel in which humanity has found itself. At the core of this condition, according to Benedict XVI, there are two postmodern phenomena: relativism and secularism, leading people, above all young people, into spiritual regress and deformation. In the face of these threats and their disastrous consequences, the Pope from Germany proposes that the spiritual development of young people become the most urgent challenge and priority task to be carried out jointly by all the different groups of educators: parents, teachers, pedagogues, catechists, and the clergy. Of the many tasks and remedies needed to achieve success, which Benedict XVI outlined for educators in his speeches and writings, three aspects are particularly fundamental: personalism, theo- and Christocentrism, and integrity and reference to conscience. The perception of a young person as a subject through his or her ontological relationship with the living God revealed in Jesus Christ and the formation of a conscience, through which a young person may take responsibility for himself or herself and co-responsibility for others, guarantee authentic education and can restore hope to contemporary people and the world.
Joseph Ratzinger – Benedykt XVI, jeden z najwybitniejszych myślicieli ludzkości i największy Papież-teolog w historii współczesnego Kościoła, bardzo wiele uwagi poświęcił krytycznej analizie ducha epoki i naznaczonej nim kondycji duchowej współczesnego człowieka, żyjącego tak, jakby Bóg nie istniał. Papieska diagnoza jest jednoznaczna i nader pesymistyczna. Pisze on otwarcie o duchowej pustyni, dramaturgii czasu, a wręcz tunelu, w jakim znalazła się ludzkość. U podłoża takiego stanu rzeczy leżą, według Benedykta XVI, dwa postmodernistyczne fenomeny: relatywizm i sekularyzm, prowadzące człowieka – w pierwszej kolejności człowieka młodego – do duchowego regresu i deformacji. W obliczu tychże zagrożeń i ich zgubnych skutków, Papież z Niemiec postuluje, by duchowy rozwój młodych ludzi potraktować jako najpilniejsze wyzwanie i priorytetowe zadanie, realizowane wspólnie przez poszczególne grupy osób wychowujących: rodziców, wychowawców, pedagogów, katechetów i duchownych. Z wielu zadań i służących ich osiągnięciu środków zaradczych, jakie Benedykt XVI w swoich przemowach i pismach nakreślił przed wychowawcami, trzy wskazania są fundamentalne: personalizm, teo- i chrystocentryzm oraz integralność i odniesienie do sumienia. Podmiotowe postrzeganie młodej osoby przez pryzmat jej ontologicznej relacji z żywym Bogiem objawionym w Chrystusie Jezusie i formowanie sumienia, poprzez które młody człowiek bierze odpowiedzialność za siebie i współodpowiedzialność za innych, są warunkami autentycznego wychowania, które może na nowo przywrócić współczesnemu człowiekowi i światu nadzieję.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 61-75
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojciec Leon Dehon i szkoła świętości
Fr. Leon Dehon and school of holiness
Autorzy:
Grzejda, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553485.pdf
Data publikacji:
2020-05-28
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Bóg
człowiek
edukacja chrześcijańska
kształcenie
Leon Dehon
miłość
pedagogika
społeczeństwo
szkoła
świętość
wiara
wychowanie
the Christian education
faith
God
holiness
human
love
pedagogy
school
society
teaching
upbringing
Opis:
Troska o wychowanie młodego pokolenia jest zawsze sprawą kluczową. Aby człowiek mógł przetrwać w świecie, potrzebuje nieustannie się rozwijać. Chęć inwestowania w siebie jednocześnie pokrywa się z zaangażowaniem na polu edukacji i wychowania. Współpraca międzypokoleniowa wytwarza bowiem odpowiedni potencjał, który służy całemu społeczeństwu. Działalnością pedagogiczną na różnych szczeblach przestrzeni edukacyjnej zajmował się o. Leon Dehon. On to w wyniku okoliczności społecznych i kulturowych oraz za przyczyną zawierzenia Sercu Jezusa wynikającego z łaski wiary zorganizował w Saint-Quentin apostolat wychowawczy. Biorąc pod uwagę trudne czasy, w których żył, z odwagą podejmował inicjatywy, które miały szczególny wpływ na ukształtowanie się nowego porządku społecznego, kulturalnego i religijnego. Dzięki swojemu wykształceniu i dobrym relacjom interpersonalnym założył szkołę, w której kształciły się przyszłe elity społeczne Francji, oraz dał początek nowemu zgromadzeniu zakonnemu organizującemu głównie formację kapłańską. Celem tego artykułu jest przedstawienie modelu dehoniańskiej pedagogiki, która dała nowy impuls zarówno środowisku kościelnemu, jak i robotniczej społeczności francuskiej żyjącej w XIX wieku. Ze względu na owocność tego dzieła, które propagowało ideał miłości i sprawiedliwości społecznej, również dziś warto czerpać ze skarbca doświadczeń o. Leona Dehona. Próba odwołania się do jego myśli pozwala odnaleźć współczesne zapotrzebowanie na wychowanie i formację mające na celu prowadzenie człowieka ku świętości.
Care for the upbringing of youth has always been a key issue. For people to survive in the world, they need to constantly develop. The inclination to invest in oneself coincides at the same time with the commitment in the field of education and upbringing. The inter-generational co-operation creates an adequate potential, which serves the whole society. One of those who devoted themselves to pedagogical activity was Father Leon Dehon. He, due to social and cultural circumstances, as well as motivated to confide in the Heart of Jesus brought forth by his faith, organised an educational apostolate in Saint-Quentin. Considering the difficult times in which he lived, he undertook with courage initiatives that particularly influenced the shaping of new social, cultural and religious order. Thanks to his education and good interpersonal skills he established a school which trained France’s future social elites, as well as gave rise to a new religious congregation, organising mainly priestly formation. The aim of this article is to present a model of Dehonian education, which gave a new impulse to both the ecclesial environment and the working-class society of the 19th-century France. Due to the fruitfulness of his work, which promulgated an ideal of charity and social equality, today we also want to peruse the treasures of Father Dehon’s experiences. An attempt to invoke his thought allows us to rediscover the contemporary demand for education and formation aiming to guide humanity to holiness.
Źródło:
Sympozjum; 2020, 1(38); 233-249
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy pedagogii Jana Pawła II
Elements of John Paul IIs Pedagogy
Autorzy:
Jusiak, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1849905.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pedagogia Jana Pawła II
wychowanie chrześcijańskie
rozwój osobowy wychowawcy i wychowanka
czynność wychowawcza
John Paul II's pedagogy
Christian education
personal development of the educator and the pupil
educational action
Opis:
Pope John Paul II is definitely the greatest authority of modern times. As Pope, the head of the Catholic Church, he taught and educated the faithful. He issued a lot of magnificent Church documents: encyclicals, adhortations, apostolic letters that put the issues connected with religion in order and made one realize the need of proper opening to the world, man and God. With his personal behavior he gave a model of Christian life. The Holy Father was considered to be amaster and a „prophet” of our times. He always had the courage of unambiguously preaching Jesus Christ's message to the world. He conducted diverse and intensive apostolic activities. Analysis of John Paul II's statements and behavior shows that when carrying out the mission of evangelizing the world he had a very well thought out and consistent conception of education. Hence talking about John Paul II's own peculiar pedagogy is fully justified. The personalist-theological perspective is the basic element of this pedagogy. The chief thesis in the Pope's attitude towards education was accepting such an anthropology that considers both the positive elements of the human being (because he is a God's child), and his weaknesses, shortcomings, lack of order, which result from the original sin. In the process of education and self-education the human being is obliged by God Himself to realize in his life certain values, and especially: faith, hope and love. The basic aim of education is to develop the human being's subjectivity and to transmit the proper canon of values to him, including moral and religious values. First of all, the Pope wanted to direct man towards Christ, and to do this, besides his personal influence he used various external means, which he appreciated both in his teachings and in practice. Today it can be said that the fruit of John Paul II's pedagogical actions can be seen in many people's attitudes. The fact that many young people pronounce themselves in favor of the values accepted by John Paul II and that his attitude is meaningful is expressed in the movement defined as The John Paul II Generation.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2006, 34, 2; 9-26
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie jako wartość wychowawcza. Perspektywa pedagogiki chrześcijańskiej
Mercy as an educational value. A Christian approach to pedagogy
Autorzy:
Kornas-Biela, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565559.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
miłosierdzie
wychowanie
rodzina
szkoła
pedagogika chrześcijańska
mercy
education
family
school
Christian pedagogy
Opis:
Miłosierdzie jest elementem powszechnego doświadczenia ludzkiego, gdyż na przestrzeni życia ciągle liczymy na nie, świadczymy je i otrzymujemy. Oprócz filozoficznego i teologicznego wymiaru, miłosierdzie ma również wymiar edukacyjny i wychowawczy. W artykule, po wyjaśnieniu potocznego i laickiego rozumienia miłosierdzia, skupiono się na jego rozumieniu w ujęciu religii chrześcijańskiej, na przejawach miłosierdzia w życiu codziennym oraz na charakterystyce stylu życia człowieka miłosiernego (na podstawie cytatów z Biblii oraz nauczania papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI oraz Franciszka). W kolejnych trzech częściach artykułu omówiono wychowanie do miłosierdzia w rodzinie, w szkole i organizacjach dziecięco-młodzieżowych oraz wartość miłosierdzia w życiu osób dorosłych oraz w okresie starości.
Mercy is an element of common human experience, on which we count, which we express and receive throughout all our life. Apart from its philosophical and theological dimension, mercy has also an educational quality. The article explains the common understanding of the concept of ‘mercy’ and focuses on its perception from the Christian perspective and its manifestations in everyday life. A merciful person’s lifestyle is described in regard to the quotes from the Bible and the teaching of popes, i.e. John Paul II, Benedict XVI and Francis. The following parts of the paper investigate the issue of mercy education in family, school and youth organizations. The final part of the article discusses the value of mercy in the life of adults and elderly persons.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2017, 11, 1; 5-15
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłosierdzie w wychowaniu osób z niepełnosprawnością. Perspektywa pedagogiki chrześcijańskiej
Mercy in Care and Education of Persons with a Disability. The Perspective of Christian Pedagogy
Autorzy:
Kornas-Biela, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811278.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
wychowanie
osoba z niepełnoprawnością
pedagogika chrześcijańska
nauczanie Kościoła
mercy
education
person with a disability
Christian pedagogy
teaching of the Church
Opis:
Miłosierdzie jest jądrem chrześcijańskiej moralności i wymogiem życia chrześcijanina. Wyraża się ono w słowach, czynach i modlitwie. W artykule zostało przedstawione chrześcijańskie ujęcie miłosierdzia w odniesieniu do relacji opiekuńczo-wychowawczych z osobą z niepełnosprawnością (rodziców, nauczycieli, pedagogów, terapeutów). Odniesiono się do przykładów miłosierdzia objawianego przez Boga Ojca oraz Chrystusa. Wskazano na to, co jest istotne w przygotowaniu wychowawców do spełniania swej roli w duchu miłosierdzia, scharakteryzowano istotę miłosiernej postawy wychowawcy oraz jej cechy (przejawy praktycznego realizowania czynnej miłości). Realizację miłosierdzia w relacjach wychowawca–osoba z niepełnosprawnością opisano przez odwołanie do rozumienia miłosierdzia jako rahămim (łono matki, i tej miłości, jaka towarzyszy matce wobec swojego dziecka). Podkreślono również, że w relacji wychowawczej, która podporządkowana jest zasadzie miłości miłosiernej, nie ma dobroczyńcy i „dobro-biorcy”, są dwie równe sobie w godności ludzkiej osoby, z których każda daje i otrzymuje miłosierdzie, chociaż o innym charakterze, w innej formie. Skupiono się również na problemach związanych z wychowaniem do miłosierdzia osób z niepełnosprawnością oraz koniecznością samowychowania w tym zakresie.
Mercy is the core of Christian morality and a prerequisite of Christian life. It may be expressed in words, deeds and prayer. The article presents a Christian view on the relations that occur in the care and education of persons with a disability (relations with parents, teachers, educators, therapists). The author presents examples of mercy revealed by God the Father and Christ and points to the crucial aspects in the preparation of educators to carrying out their tasks in the spirit of mercy. She also describes the essence and characteristic features of a merciful attitude of an educator (manifestations of active love and charity in practice). The practical implementation of mercy in the relations educator-person with a disability refers to understanding mercy in the context of rahămim – the mother’s womb – and the love that a mother has towards her child. Another key issue is that in the relation of education that is run by the rules of merciful love there is no benefactor and beneficiary, but there are two persons who are equal in human dignity, and each one of them gives and receives mercy, although in a different form. The paper also presents problems related to the education of persons with a disability towards mercy and to the necessity of self-education in this respect.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2016, 8(44), 3; 39-64
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rec.:] Pedagogiczna inspiracja w nauczaniu Jana Pawła II, red. Marian Nowak, Cezary Kalita, Instytut Pedagogiki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Papieża Jana Pawła II, Biała Podlaska 2005, 486 s.
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951854.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
education
pedagogy
Christian pedagogics
religious education
John Paul II
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 249-258
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Rev.:] Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania, Alina Rynio et al. (ed.), Wydawnictwo KUL, Lublin 2012, 448 s.
Religious and Moral Dimension of Development and Upbringing
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/440982.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
Tematy:
religious education
Christian education
religious and moral upbringing
pedagogy of religion
Christian pedagogy
catholic pedagogy
literary religious culture
moral education
catholic education
religious development
Opis:
Publikacja pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania pod redakcją Aliny Rynio, Katarzyny Braun, Anny Lendzion i Danuty Opozdy, została zaadresowana do wszystkich zatroskanych o religijno-moralne wychowanie społeczności. Książkę podzielono na następujące kręgi tematyczne (rozdziały): 1) wychowanie religijno-moralne w nauce i myśli Kościoła, 2) obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby oraz 3) środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego. Dwudziestu sześciu autorów z różnych ośrodków naukowych polskich i zagranicznych podjęło się opracowania poszczególnych zagadnień. Tom otwiera wprowadzenie Aliny Rynio na temat znaczenia pojęcia ‘wychowanie religijno-moralne’. Tekst jej autorstwa ukazał funkcję środowisk wychowawczych w procesie formacji moralno-religijnej, przedstawił dokumenty Kościoła odnoszące się do tego zagadnienia, zawierając ogólną prezentację kwestii tego typu wychowania, akcentując prawo jego obecności w życiu publicznym i postulat realnego określenia wychowania religijno-moralnego jako zadania priorytetowego. Autorka przypomniała powszechne powołanie do świętości oraz kwestię udziału dzieci w praktykach religijnych. Ks. Zbigniew Marek omówił Wychowanie religijno-moralne, wskazując następujące aspekty tej problematyki: religię w życiu człowieka, pedagogikę religijną (pedagogikę religii), wychowanie religijne, wychowanie moralne. Wymieniając punkty wspólne ‘wychowania’ i ‘wychowania religijnego’, zaakcentował kwestię poszerzenia zakresu samopostrzegania człowieka i świata jako jeden z rezultatatów procesu wychowania chrześcijańskiego. Stanisław Kość w rozważaniach Idea rozwoju całego człowieka – wkład nauki społecznej Kościoła w integralną wizję wychowania, omówił stosowne dokumenty i określił okoliczności służące rozwojowi człowieka w powołaniu chrześcijańskim oraz postulat uwzględniania wymiaru transcendentalnego w wychowaniu. Alina Rynio w artykule pt. Pedagogiczne przesłanie błogosławionego Jana Pawła II gwarantem tożsamości pedagogiki chrześcijańskiej, wyjaśniła znaczenie terminu ‘wychowanie’, ukazując zarówno „papieski paradygmat pojmowania integralności, rozwoju i wychowania” (s. 62), jak i „teologiczno-antropologiczną podstawę papieskiego przesłania pedagogicznego” (s. 70), konstatując, że to nauczanie jest źródłem nadziei, przetrwania cywilizacyjnego zamętu oraz budzi z uśpienia moralnego. To opracowanie nabrało znamion osobistego świadectwa, bo obok pięciu racjonalnie uargumentowanych tez, autorka odwołała się się także do swoich osobistych spotkań z Ojcem Świętym Janem Pawlem II. Jarosław Horowski w tekście pt. Inicjacyjny charakter wychowania – próba rekonstrukcji idei w odwołaniu do myśli Karola Wojtyły zanalizował pojęcie ‘inicjacji’ oraz inicjacyjny charakter wychowania na przykładzie teorii wychowania odwołującej się do myśli Karola Wojtyły oraz praktyk inicjalnych w wychowaniu. Roman Jusiak w artykule pt. Papieża Jana Pawła II wychowanie społeczne omówił kwestię wychowania społecznego u Jana Pawła II. Tekst koncentruje się na podstawach realizowanej przez papieża koncepcji wychowania. Skupił się na podstawie antropologicznej (filozoficznej), teologicznej (teologii katolickiej), osobowym autorytecie Jana Pawła II, ogólnej charakterystyce papieskiej pedagogii i Jego zasługach, elementach społecznych w wychowaniu oraz regułach jego urzeczywistnienia, z zaakcentowaniem faktu, że Jan Paweł II wykreował swego rodzaju własną, osobistą, językową ekspresję, gesty, znaki, symbole, wykorzystywał śpiew, osobowy kontakt z ludźmi, a w centrum procesu samowychowania umieścił Boga. Małgorzata Tomczyk w tekście pt. Integralna pedagogika katolicka w ujęciu o. Jacka Woronieckiego zaprezentowała nowatorskie pojęcie pedagogiki tegoż dominikanina w kontekście ujęć nowożytnych i współczesnych, syntetyczny i chrześcijańskie model kształcenia i wychowania, a także formację sprawności cnót, eksponując zasadnicze idee o charakterze postulatywnym i konstatując, że „(...) szczytem doskonałości jest zachować umiar we wszystkim, co się robi” (s. 121). Ryszard Polak w artykule pt. Wychowanie religijne człowieka w ujęciu ks. Józefa Winkowskiego przedstawił postać zakopiańskiego katechety, kapłana, który poświęcił się wychowaniu młodzieży szkolnej. Autor przybliżył jego dzieła i teorię wychowania, przestrzegając przed naturalistyczną koncepcją pedagogiczną jako jednym z najważniejszych zagrożeń. Zwrócił się do pedagogów chrześcijańskich oraz filozofów, psychologów, socjologów i historyków o większe zaangażowanie w wychowanie religijne człowieka, które ma na celu doprowadzenie nie tylko chrześcijan do Chrystusa. Maria Opiela w rozważaniach pt. Koncepcja pedagogiczna bł. Edmunda Bojanowskiego scharakteryzowała źródła inspiracji dla rozwoju jego myśli pedagogicznej, jej społeczno-kulturowy kontekst rozwoju. Przedstawiła także kwestię integralnego rozwoju dziecka i ważności wczesnego wychowania. Skoncentrowała się na zagadnieniu osoby i wartości w kontekście dynamiki przedstawionej koncepcji pedagogicznej, konstatując, po pierwsze, że Bojanowski wskazał na Chrystusa jako centrum historii oraz żywiołów wychowawczych, po wtóre, że „ze swoją wizją wychowania i nowatorskimi rozwiązaniami organizatorskimi wpisał się w nurt rodzącej się w XIX wieku pedagogiki wieku przedszkolnego” (s. 158). Druga część omawianej książki nosi tytuł Obszary rozwoju religijno-moralnego i urzeczywistniania się osoby i zawiera osiem artykułów. Lucyna Dziaczkowska w tekście pt. Religijno-moralny wymiar rozwoju i wychowania człowieka. Potrzeby i zagrożenia skupiła się na swoistej pochwale wychowania człowieka oraz przedstawiła specyfikę wychowania moralnego. Autorka opisała wychowanie religijne i moralne jako szczególną szansę dla budowania tożsamości człowieka w kontekście zagrożeń wynikających z pseudowychowania moralnego i religijnego, postrzegając, że trwałość czy głębia wiary zależy przede wszystkim od świadectwa życia najbliższych. Religia jest siłą życiodajną i przynosi wiele korzyści, przede wszystkim pozwala uchronić dorastające pokolenie przed nihilizmem, barbarzyństwem, poczuciem braku sensu życia, psychicznym i fizycznym samozniszczeniem. Witold Starnawski w artykule pt. Unikalność – jej konsekwencje dla poznania i rozwoju osoby dotknął problemu znaczenia pojęcia ‘indywidualności’ oraz analizował je w kontekście kształtu poznania oraz działania w rozwoju człowieka. Autor podkreślił praktyczny charakter pedagogiki, także negatywne przejawy indywidualizmu. Iwona Jazukiewicz poddała analizie na nowo kwestię greckiej arete w tekście pt. Cnota jako kategoria urzeczywistniania się osób w wychowaniu, akcentując istotę cnoty, właściwości wszystkich cnót, specyfikę pracy wychowawczej oraz cnotę wychowaniu. Grzegorz Grzybek w artykule pt. Wychowanie jako rozwój osobowości etycznej w czynie ukazał zagadnienie ‘samostanowienia’ jako warunek samowychowania oraz czyn jako warunek rozwoju osobowości etycznej, wskazując przy tym na elementy składowe czynu samowychowania w ludzkiej strukturze dążenia do celu. Stanisław Czesław Michałowski w tekście pt. Na spotkanie człowieka. Edukacja integralna w aksjomacie personologicznym skupił się na kwestii wizji pedagogii osoby jako nadziei współczesności, nadto wskazał możliwości interpretacji osoby człowieka oraz relacji ludzkich w świetle ekofilozofii życia. Przedstawił edukację integralną jako uczenie się całościowego rozumienia rzeczywistości w kontekście praw życiowych oraz czynników wychowania. Stanisława Konefał w artykule pt. Miejsce i rola przyjaźni w wychowaniu chrześcijańskim zaprezentowała przyjaźń jako wartość. Nawiązując do historii wielkich, duchowych przyjaźni, uznała, że podstawą autentycznej przyjaźni jest integralny obraz osoby ludzkiej, a przyjaźń to niezbywalny element wychowania chrześcijańskiego, do którego wyzwaniem jest sytuacja egzystencjalna człowieka XXI w. Ewa Panecka w tekście pt. Zachowania altruistyczne młodzieży drogą do prawdziwego człowieczeństwa przedstawiła zagadnienie postaw młodych ludzi wobec nowej rzeczywistości, ukazała obraz współczesnej młodzieży, potrzebę nowej formacji. Podkreśliła kwestie rozumienia zachowań altruistycznych, służby w rodzinie jako drogi do prawdziwego człowieczeństwa. Zaprezentowała stanowisko Kościoła wobec zachowania altruistycznego młodych ludzi. Określiła szkołę jako miejsce urzeczywistniania zachowań altruistycznych, konstatując przy tym, że „Wychowanie do miłości braterskiej jest dzisiaj nieodzownym warunkiem ładu społecznego” (s. 271). Zbigniew Rudnicki tekście pt. Wychowawcze aspekty refleksji o umieraniu i śmierci zanalizował zagadnienie tajemnicy śmierci. Autor przedstawił śmierć jako sytuację graniczną w perspektywie refleksji pedagogicznej. W trzecim rozdziale pt. Środowiskowy kontekst wychowania religijno-moralnego zamieszczono dziewięć artykułów. Jerzy Kołaczkowski w artykule pt. Zasady wychowania dziecka w rodzinie w świetle „Listu do Efezjan (Ef. 6,4)” wskazał na rodzinę jako najważniejsze środowisko wychowawcze, na ojca jako wychowawcę, zanalizował metody wychowywania dziecka w rodzinie, w tym zwrócił uwagę na karcenie oraz „napominanie Pańskie”, przy jednoczesnym unikaniu pobudzania dziecka do gniewu. Mieczysław Rusiecki w tekście pt. Wychowanie religijne w rodzinie podjął problematykę wychowania religijnego, kwestię prawa rodziców do niego, problem uwarunkowań potrzebnych do zachodzenia prawidłowych oddziaływań wychowawczych ze strony rodziców na dziecko. Autor omówił zagadnienie etapów religijności w dzieciństwie i okresie dorastania. Poruszył problematykę religijności w życiu dorosłego człowieka, ukazując jej fenomen, umożliwiający wytrwanie „w dobrym do końca i dojścia do doskonałości” (s. 334). Czesław Galek w artykule pt. Wychowanie religijne młodzieży szkolnej w II połowie XIX wieku w świetle polskiej literatury pamiętnikarskiej i beletrystycznej ukazał środki i metody wychowania religijnego młodzieży gimnazjalnej na ziemiach polskich na terenie trzech zaborów (rosyjskiego, austriackiego i pruskiego). Uwzględnił przy tym kwestię obowiązkowych praktyk religijnych, funkcję katechezy w formacji religijnej dzieci i młodzieży szkolnej oraz rezultaty wychowania religijnego. Autor pokazał, że „Dla wielu uczniów okres gimnazjum był czasem pogłębienia wiary wyniesionej z rodzinnych domów” (s. 351). Małgorzata Kowalik w tekście pt. Nauczyciel polonista jako wychowawca wspierający rodzinę w wychowaniu religijnym dzieci ukazała założenie, że polonista winien być wychowawcą wspierającym, który musi uzupełniać pracę rodziców poprzez dążenie do wzoru osobowego przez siebie obranego, nadto poprzez przemyślaną współpracę z rodzicami, pomoc świadczoną w rozwoju wiary oraz zabiegi dydaktyczne i określone metody pracy, aby ukształtować pełną dojrzałość chrześcijańską i zagwarantować rozwój osobowości uczniów. Lidia Dakowicz w artykule pt. Wartości religijne w przekazie nauczycieli wybranych szkół w Białymstoku omówiła odnośną kwestię w procesie rozwoju człowieka. Zaprezentowała przy tym w jedenastu tabelach dane statystyczne mające potwierdzić jej tezy. W podsumowaniu wyników swoich badań stwierdziła przeszkody w urzeczywistnianiu wartości religijnych. Dorota Frąk w tekście pt. Rola środowisk wychowujących na przykładzie instytucji wychowawczych prowadzonych przez Zgromadzenie Sług Jezusa, zajęła się kwestią oddziaływania środowiska wychowawczego na osobę, pokazując przy tym wypracowany wzorzec wychowania „na fundamencie wartości chrześcijańskich” (s. 391). Dariusz Widelak w artykule pt. Resocjalizacja i ekumeniczny wymiar opieki duszpasterskiej w zakładach karnych, zajął się zagadnieniem wychowawczej funkcji kapelana więziennego, konstatując m.in., że „człowiek zawsze ma otwartą drogę powrotu do społeczeństwa” (s. 415). Piotr Zańko w opracowaniu pt. Obrazoburstwo czy pedagogika. Religia w wytworach wizualnych polskich prowokatorów kultury podjął analizę wybranych aspektów zjawiska prowokacji kulturowej w Polsce, wskazując na ukryte i zaskakujące (w odróżnieniu od prowokatorów kultury zachodniej) pytania nawiązujące do religii i duchowości we współczesnym świecie oraz konstatując m.in., że „Z analizowanych wytworów wizualnych prowokatorów kultury wyłania się obraz religii zdesakralizowanej, będącej narzędziem przemocy” (s. 432). Elżbieta Kopacz w artykule pt. Kapliczki, figury i krzyże przydrożne jako lokalne dziedzictwo kulturowe i wyzwanie dla współczesnego wychowania poruszyła zagadnienie elementów religii w edukacji regionalnej, w kontekście „obiektów małej architektury sakralnej” (s. 438). Wskazała przy tym na kształcenie systemu wartości religijnych przez („małą”) architekturę. Omówiona książka zbiorowa jest przyczynkiem do badań nad celowością wychowania religijnego.
Źródło:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2013, 3(3); 135-140
2299-9922
Pojawia się w:
Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisława Jachowicza wychowanie do wartości – na podstawie Ćwiczeń pobożnych rozwijających myśl
Stanisław Jachowicz's Education Aiming at Respecting Values – on the Basis of `Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl'
Autorzy:
Kowalik, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857107.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
wartości chrześcijańskie i uniwersalne
wzór postępowania
prawy człowiek i katolik
pedagogika kultury
education
Christian and universal values
model of behavior
righteous man and Catholic
pedagogy of culture
Opis:
In the present article the meaning of `education' is discussed from the position of pedagogy of culture and the values are pointed to that are realized by Stanisław Jachowicz (1796-1857) in Ćwiczenia pobożne rozwijające myśl (1857) – the highest, most important, most valuable values, that are a perfect model for Christian education. Hence, the structural analysis of Jachowicz's selected texts and their problems are discussed and their worldview, spiritual, ethical and cognitive values are pointed to; next, the kinds of utterances and the techniques used by the writer are shown in order to pronounce the fact that he professed Christian principles and wanted his readers to become pious, good people who would propagate the good. The analytical method is mainly used, and it is complemented with the method of statistical analysis, which allows discovering more deeply Jachowicz's pedagogical thought that, in the author's opinion, belongs to the so-called pedagogy of culture. It has been found that in the collection Jachowicz declares his adherence to the Catholic worldview and becomes its exponent and apologist. He emphasizes the greatness, omnipresence and uncommonness of God, at the same time teaching his readers to worship Him. This is done in various ways: he orders it, prays, and teaches. It has been calculated that as many as 91.5% of all the statements in the examined works worship God. Jachowicz also distinctly expresses spiritual values, such as man's contact with God; Christian virtues: faith, hope, trust, vocation and responsibility; struggle against evil; and man's participation in the salutary Passion of Redemption. Also another group is distinguished – that of ethical values (moral imperatives), like: honest work, piety, honor, respect for life, man's dignity, intellectual development, humility; as well as cognitive values containing the image of real world and man's activity, shaping the recipient's consciousness and teaching him to foresee the results of his actions and reasoning, expressing the care for human life marked with chastity, piety, unselfishness, continuously remembering about God and about eternal salvation. These values are expressed in three forms: order-appeal, prayer and direction (instruction). Also the techniques that are used and the kinds of statements have been examined in order to prove that orders having the informative-instructive, instructive, esthetic, captivating, instructive-captivating, and captivating-esthetic functions dominate. By means of them Jachowicz educates with the aim of respecting Christian values, calling for a fully happy life, united with God, for sainthood. It turns out that to this goal he also uses various kinds of prayer: adoration, request, imploration; and he utters evaluating statements – which has not been yet emphasized – as a priest with an intensive inner life. Hopefully the present article will allow pedagogues to make the young generation consciously and more profoundly make the discussed values come true in their lives. However, it must be added that the present article is the first result of studies on Stanisław of Dzików's literary output and it does not exhaust the issue; nevertheless the author hopes to meet the challenge in the future.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2003, 31, 2; 21-41
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies