Temat: Christentum - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Archidiecezja przemyska : zarys dziejów i organizacji
Die Archidiözese Przemyśl : Ein geschichtlicher Abriß
Autorzy:: Borcz, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1040984.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Symposium
Geschichte
Przemyśl
Christentum
sympozjum
historia
chrześcijaństwo
symposium
history
Christianity
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 79; 33-119
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Glaube und Krise
Faith and crisis
Wiara i kryzys
Autorzy:: Werbick, Jürgen
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595517.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Glaube
Krise
Christentum
Existenzanägste
therapeutische Dimension vom Christentum
wiara
kryzys
chrześcijaństwo
lęki egzystencjalne
terapeutyczny wymiar chrześcijaństwa
faith
crisis
Christianity
existential fears
therapeutic dimension of Christianity
Opis:: Terapeutyczny wymiar chrześcijaństwa jest podważany na różne sposoby. W związku z tym rodzi się pytanie o to, czy nie wykorzystuje ono ludzkich kryzysów – lęku egzystencjalnego, doświadczeń granicznych – zamiast w ich ramach prowadzić w kierunku dojrzałego i spełnionego człowieczeństwa? Duszpasterstwo w duchu Jezusa Chrystusa musi mieć w takich sytuacjach charakter terapeutyczny, zarówno w sensie indywidualnym, jak i społecznym. Powodem jest to, że gromadzi ono ludzi wokół zbawczej obecności Bożej tak, że nie odczuwają oni konieczności zabezpieczenia swojej tożsamości przez samopotwierdzenie i wykluczenie. Duszpasterstwo terapeutyczne otwiera przestrzenie spotkania, w których to, co wypierane może zostać pojednawczo przepracowane. Wówczas ludzie będą życzyli sobie wzajemnie uczestnictwa w tym wszystkim, co daje pełnię życia. Chodzi o przestrzenie, w których także lęki egzystencjalne tracą swoją nieujarzmioną moc.
The therapeutic dimension of Christianity is leveraged in different ways. Does Christianity use human crisis – existential fear, experience of limits – to rule over? Or, does Christianity instead help shape towards a more mature and fulfilled humanity being followed? The pastoral, as found in the spirit of Jesus Christ, should in such situations display a therapeutic dimension towards the individual as in relation to social meaning. The reason being that it gathers people around the saving presence of God so that they do not need to save their identity by self-confirmation or by exclusion. The therapeutic pastoral opens spaces for gathering and for concentration in what is displaced and what can be reconciled. Then the people will wish that each other’s participation in all that gives them a full life. It is about spaces in which existential fear loses its power.
Die therapeutische Dimension des Christlichen wird vielfach in Frage gestellt. Beutet es nicht die Krisen des Menschseins – Existenzangst, Grenzerfahrungen – aus, statt in ihnen auf ein reiferes und erfülltes Menschsein hinzuführen? Eine Pastoral im Sinne Jesu Christi müsste sich darin als individual- und sozial-therapeutisch erweisen, dass sie die Menschen in die erlösende Gottesgegenwart hinein sammelt, sodass sie sich nicht mehr genötigt sehen, Identität durch Selbstbehauptung und Exklusion zu sichern. Therapeutische Pastoral öffnet Räume der Sammlung und Konzentration, in die das Verleugnete versöhnend eingebracht werden kann und die Menschen einander gönnen, an all dem teilzuhaben, was das Leben in Fülle ausmacht; Räume, in denen so auch die Daseins-Ängste ihre bezwingende Macht verlieren.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 23-38
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Czy Kościół ma receptę na sekularyzm? Religia jako czynnik sprawczy w polityce w kontekście zmierzchu chrześcijańskiej Europy
Autorzy:: Perszon, Jan
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041232.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Europa
Christentum
Säkularisierung
Politik
Europe
Christianity
secularization
politics
chrześcijaństwo
sekularyzacja
polityka
Opis:: Od co najmniej dwóch stuleci Europejczycy, a dokładniej ich elity polityczne, przyjmują założenie, że nowoczesność i rozumny charakter cywilizacji wymagają marginalizacji religii. Rozdzielenie i przeciwstawienie rozumu i wiary, nauki i religii, państwa i Kościoła uznaje się niemal za oczywistość. Stopniowo jednak słuszna zasada wolności religijnej zaczęła być rozumiana jako postulat „oczyszczenia” życia publicznego z wszelkich odniesień do sacrum, zaś samą religię – jako sferę irracjonalnych, dowolnych mniemań - umieszczono w sferze „prywatnej”. W ten sposób doprowadzono do przekonania, że religia (chrześcijaństwo) nie ma, a nawet mieć nie powinna, żadnego znaczenia dla życia społecznego, porządku państwowego, systemu prawnego i szeroko pojętej sfery politycznej. Odpowiedź na podjęte w artykule pytanie o możliwość odwrócenia kierunku, jaki wybrała cywilizacja europejska, uwarunkowana jest nie tylko zmianą sekularystycznej polityki Zachodu na orientację „życzliwą” tradycji chrześcijańskiej (choćby poprzez oparcie się na prawie naturalnym), ale – być może w jeszcze większym stopniu – rewitalizacją życia religijnego Kościołów i wspólnot chrześcijańskich.
For at least two centuries Europeans, in particular the political elites of Europe, have assumed that modernity and the rational character of the civilization require a marginalization of religion. A separation and juxtaposition of reason and faith, science and religion or the state and the church are regarded as almost obvious. Gradually the legitimate principle of religious freedom has started to be understood as a postulate of “purification” of public life from any references to sacrum and religion itself as an area of irrational and random opinions has been located in the private sphere. This has led to the conviction that religion (Christianity) does not have or should not have any significance in social life, the public order, the legal system or the widely understood political sphere. The central issue of the paper, which is the possibility of reversing the direction taken by European civilization, is conditioned not only by making the secularist policy of the West more friendly towards Christian tradition (for instance by grounding it on natural law) but still more by the revitalization of religious life of the Churches and Christian communities.
Seit wenigstens zwei Jahrhunderten nehmen die Europäer, genauer ihre politischen Eliten, an, dass die Modernität und der rationale Charakter der Zivilisation eine Marginalisierung der Religion erzwingen. Das Auseinanderdividieren und die Gegenüberstellung von Vernunft und Glauben, Wissenschaft und Religion, Staat und Kirche wird für eine Selbstverständlichkeit gehalten. Schrittweise jedoch wurde das richtige Prinzip der Religionsfreiheit als ein Postulat der "Bereinigung" des öffentlichen Lebens von allen Verweisen zum Sacrum verstanden. Die Religion selbst, als eine Späre von irrationalen also beliebigen Behauptungen, wurde in die Privatsphäre verwiesen. Auf diesem Weg entstand die Überzeugung, dass Religion (Christentum) für gesellschaftliches Leben, staatliche Ordnung, Rechtssystem und breit verstandene Sphäre der Politik keine Bedeutung hat oder sogar haben darf. Die Antwort auf die im Artikel analysierte Frage nach der Möglichkeit der Umkehrung dieser Richtung, welche die europäische Zivilisation eingeschlagen hat, hängt nicht nur ab von einer Änderung der säkularistischen Politik des Westens in eine gegenüber der christlichen Tradition mehr "freundliche" (um nur auf ein mögliches Neubedenken des Naturrechtes zu verweisen), sondern ‒ vielleicht in noch größerem Maß ‒ von der Revitalisierung des religiösen Lebens der Kirchen und christlichen Gemeinschaften.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2014, 9; 103-122
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Chrześcijańskie korzenie Europy. Wprowadzenie do sympozjum
Die christlichen Wurzeln Europas : Einführung in das Symposium
Autorzy:: Zahajkiewicz, Marek T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1040379.pdf
Data publikacji:: 2006-12-15
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Christentum
Europa
Kulturerbe
Geschichte
chrześcijaństwo
dziedzictwo
historia
Christianity
Europe
legacy
history
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 86; 5-8
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zur Rolle deutschsprachiger Priester-Dichter im „Literaturstreit“ katholischer Journale um 1900
The role of German-speaking priests-writers in the dispute on the “literary modernism“ at the turn of the 20th century.
Autorzy:: Chylewska-Tölle, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364973.pdf
Data publikacji:: 2016-04-19
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: Religion – priests -writers – literary modernism – Christianity
: Religion – Priester -Dichter – literarischer Modernismus – Christentum
Opis:: Die Erneuerung der christlich inspirierten Literatur war am Übergang vom 19. zum 20. Jahrhundert in Europa eine heftig diskutierte und zugleich kontroverse Erscheinung. Das Hauptziel meines Beitrags ist die Überprüfung der Rolle von den drei katholischen Priester-Dichtern Heinrich Federer (1866‒1928), Peter Dörfler (1878‒1955) und Joseph Wittig (1879‒1949) im Streit um den „katholischen Modernismus“ in der Literatur. Es sollen u.a. literarisch-kulturelle Entwicklungen sowie Prozesse in der Herausbildung der geistigen Positionen der genannten Autoren untersucht werden.
The renewal of Christian literature was a vividly discussed and controversial phenomenon in Europe at the turn of the 20th century. The aim of this paper is to present the role of the Catholic priests-writers Heinrich Federer (1866‒1928), Peter Dörfler (1878‒1955) and Joseph Wittig (1879‒1949) in this dispute on “Catholic modernism“ in literature. Literary and cultural development of these writers, as well as the processes of forming their literary profile will be analysed.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 183-194
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wizja religii cesarstwa rzymskiego według Tertuliana na podstawie Apologetyka
The vision of religion of the Roman Empire according to Tertullian based on Apologeticum
Autorzy:: Łobos, Łukasz Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595579.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Apologetic
Tertulian
Christentum
Heidentum
Religion
Apologetyk
Chrześcijaństwo
Pogaństwo
religia
Apologeticum
Tertullian
Christianity
Paganism
Opis:: Tertullian, a zealous follower of Christianity, could not have accepted that pagans believed in gods in such a naive way. Gods which do not exist and their cult practices which were rather for people than deities. The follower requires that a deity makes his desires come true, and the follower limits only to offer, which best part is taken to himself anyway. There was not anything sacred in such behavior. Tertullian witnessed only an opportunity to binge and for drunkenness to occur during religious practices. It seems to be that this behavior affected Tertullian so much that he left the cult of pagan lesser gods, where everything is rather unstructured and very human. On the other hand Christianity, where everything is structured, and reasonable results in a more divine presence.
Artykuł prezentuje myśli Tertuliana na temat religii pogańskiej i chrześcijańskiej w Cesarstwie Rzymskim w II w., które zawarł w Apologetyku. W poszczególnych punktach artykułu są prezentowane porównania religii chrześcijańskiej z pogańską. Po przedstawieniu argumentów Tertuliana można stwierdzić, że nawołuje on wszystkich pogan, aby zostali chrześcijanami. Tylko w chrześcijaństwie odnajduje on prawdziwie Bogaoraz czystość obyczajów, których nie ma w religiach pogańskich. Dzięki Tertulianowi poznajemy kształtowanie się chrześcijaństwa w dwóch pierwszych wiekach, a także kulty i obyczaje pogan.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 89-116
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Cechy swoiste sztuki w pismach Dostojewskiego i Tołstoja. Kilka uwag
Autorzy:: Cichocka, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/643940.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Kunst
Schönheit
das Gute
Christentum
art
beauty
good
Christianity
sztuka
piękno
dobro
chrześcijaństwo
Opis:: Im Artikel wird gezeigt, wie Fjodor Dostojewskij und Leo Tolstoi die Kunst definieren. Für den ersten bestand das charakteristische Merkmal der Kunst darin, die Schönheit zu erzeugen. Diese Schönheit gehört aber nicht nur dem Bereich der Ästhetik, sondern auch dem der Ethik an. Laut Tolstoi sollten wir uns nicht mit der Erklärung begnügen, die die Schönheit zum Hauptkriterium der Kunst erhebt, sondern nach einer anderen allgemeinen Erklärung suchen, die es gestatten würde, eindeutig zwischen Kunst und Nicht-Kunst zu unterscheiden. Tolstoi kommt zum Schluss, dass die Kunst eine Art Medium ist, das sich von anderen menschlichen Umgangsformen durch ihre Fähigkeit unterscheidet, mit Gefühlen „anzustecken“. Beide Russen sind sich darin einig, dass die Kunst eine große Wirkungsmacht auf den Menschen hat und dass sie die Welt retten wird.
The article discusses Fyodor Dostoyevsky’s and Lev Tolstoy’s definitions of art. The former believes art’s defining feature to be the creation of beauty. This beauty, though, does not belong solely to the sphere of aesthetics, but also to that of ethics. According to Tolstoy, we should not contend ourselves with a definition based on beauty, but rather look for another, general perspective, which would allow us to unequivocally decide what is and what is not art. Eventually, Tolstoy reaches the conclusion that art is a kind of a medium distinguished from other forms of interpersonal communication by its ability to transmit feelings. Both Russians agree as to art’s enormous powers of affecting man and believe it capable of saving the world.
W artykule pokazuję, w jaki sposób sztukę definiuje Fiodor Dostojewski oraz Lew Tołstoj. Według pierwszego, sztukę charakteryzuje to, że wytwarza piękno. Piękno należy jednak nie tylko do estetyki, lecz także do etyki. Zdaniem drugiego, nie powinniśmy zadowalać się określeniem sztuki odwołującym się do piękna, lecz poszukiwać innego, ogólnego, takiego, które pozwoli jednoznacznie rozstrzygać, co jest, a co nie jest sztuką. Tołstoj dochodzi ostatecznie do wniosku, że sztuka jest swego rodzaju medium, a tym, co ją odróżnia od innych form obcowania międzyludzkiego, jest jej zdolność do zarażania uczuciami. Obaj Rosjanie zgadzają się co do tego, że sztuka ma wielką moc od-działywania na człowieka i że to właśnie ona uratuje świat.
Źródło:: Kultura i Wartości; 2013, 7
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Die vertauschten Geschwister – Christenheit und Heidentum in Friedrich de la Motte Fouqués „Undine“
Switched Sisters – Christianity and Paganism in Friedrich de la Motte Fouqués Undine
Autorzy:: Kotin, Andrey
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364923.pdf
Data publikacji:: 2016-04-19
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: Romanticism – Paganism – Middle Ages – Mermaid -Motive in Literature – Christianity
Romantik – Heidentum – Mittelalter – Nymphenmotiv in der Literatur – Christentum
Opis:: Das Thema des vorliegenden Artikels ist die künstlerische Darstellung der wechselseitigen Beziehungen zwischen Christenheit und Heidentum im berühmtesten Werk von Friedrich de la Motte Fouqué, dem romantischen Liebesmärchen Undine. Das Konzept der romantischen Liebe in ihrer metaphysischen Ausprägung, die Versöhnung der Widersprüche zwischen dem heidnischen und dem christlichen Weltbild sowie die literarisch-philosophische Gestaltung des Mittelalterraumes sind die wichtigsten Aspekte, die dabei in den Blickpunkt geraten.
The topic of the following article is the artistic depiction of the mutual relation between Christendom and Paganism in Undine, the most famous work by Friedrich de la Motte Fouqué. It is a romantic fairy-tale about a knight who has fallen in love with a mermaid. The concept of the metaphysical dimension of romantic love, of crossing the boundaries between the pagan and the Christian worlds as well as an image of the Middle ages as a literary-philosophical space are among the most important aspects of my analysis.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 71-82
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Otwartość chrześcijaństwa na całą rzeczywistość w perspektywie personalistycznej
Autorzy:: Rusecki, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041427.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: person
Dialog
trinitat
erlosung
Welt
kirche
christentum
osoba
dialog
Trójca Święta
zbawienie
grzech
świat
Kościół
chrześcijaństwo
Opis:: Niniejszy szkic przedstawia ważkie zagadnienie otwartości chrześcijaństwa na całą rzeczywistość, a więc na świat, historię, dzieje, osobę ludzką i społeczną, kultury i religie, gdyż dzięki tej postawie możliwy jest owocny dialog. ukazano więc trynitarne podstawy otwartości. trójca ad intra pozostaje we wzajemnych, osobowych relacjach zasadą, którą jest miłość i darowanie Osoby pozostałym Osobom. trójca ad extra to otwarcie się trójjedynego Boga na świat, człowieka, ludzkość, dzieje, które powołał do istnienia z nadmiaru miłości wewnątrztrynitarnej i wezwał stworzenie do udziału w życiu Bożym, by obdarzyć je Bożymi nadprzyrodzonymi darami. W sposób najdoskonalszy Bóg otworzył się na całość stworzenia we wcielonym Synu, Jego życiu i działalności, a przede wszystkim w wydarzeniach paschalnych. We Wcieleniu jako Bóg-człowiek otworzył się na każdego człowieka; w swoim życiu i misji Jezus był otwarty na każdego będącego w potrzebie, biednego, chorego, skrzywdzonego, wykluczonego społecznie, grzesznego, a nawet zmarłego. Jezus ukazywał Bożą miłość i okazywał realną pomoc. W wydarzeniach paschalnych Jezus – oddając życie za wszystkich, z miłości – otworzył na nowo grzesznego człowieka na Boga i bliźniego. W zmartwychwstaniu otworzyłwszystkim niebo, by mogli dojść do domu Ojca i uczestniczyć w komunii świętych. Aby człowiek mógł przyjąć dar zbawienia i inne dary nadprzyrodzone, musi być na nie otwarty. Bóg stworzył człowieka jako otwartego na siebie, drugiego, świat. Grzech zamyka człowieka w sobie (egoizm grzechu). Bóg w swojej miłości okazuje miłosierdzie grzesznikowi, otwiera go na nowo, bo człowiek nie jest monadą i nie może istnieć bez koniecznościowych relacji do świata, bliźniego, Stwórcy. Może jedynie istnieć na wzór Osób Trójcy Świętej. Dzieło otwierania człowieka na całą rzeczywistość i obdarowywania ludzi objawieniowo-zbawczymi darami kontynuuje kościół chrystusowy, który to dzieło współtworzy („który jest, który był i który przychodzi”). Aktualizuje on Boże dzieła dokonane w dziejach i kontynuuje aż do końca świata na wzór Trójcy Świętej pozostaje otwarty na całą rzeczywistość.
Die vorliegende Skizze bezieht sich auf das wichtige problem der christlichen Offenheit für die ganze Wirklichkeit, d.h. für die Welt, Geschichte, den einzelmenschen und die person im sozialen Sinn, wie auch für kultur und religion. Durch diese Offenheit kann das christentum in allen diesen Bereichen einen edeihenden Dialog führen. im folgenden wurden die trinitären Grundlagen der Offenheit gezeigt. Die trinität ad intra bleibt im gegenseitigen personalen Verhältnis dessen prinzip die Liebe und die Selbsthingabe der eigenen person an die beiden anderen personen bilden. Die trinität ad extra bedeutet die Offenheit des Dreieinigen Gott für die Welt, den Menschen, die Menschheit, Geschichte, und für alles, was er aus Überfuss an nnentrinitären Liebe ins Dasein gerufen hat, indem er auch das Geschöpf zur teilnahme am göttlichen Leben berufen hat, um es mit den göttlichen übernatürlichen Gaben zu beschenken. Am vollkommensten hat sich Gott für die ganze Schöpfung im Menschgewordenen Gottes Sohn, seinem Leben und Werk – vor allem aber im österlichen Geschehen – geöffnet. Durch die inkarnation hat Gott sich für jeden Menschen geöffnet; in seinem Leben und tätigkeit öffnete sich Jesus für jeden Bedürftigen, kranken, Geschädigten, gesellschaftlich Verstoßenen, Sündhaften und nicht zuletzt auch den toten.Jesus zeigte die Liebe Gottes und tatsächlich leistete er auch Hilfe. im österlichen Geschehen machte Jesus den Menschen für Gott und den nächsten wieder auf, indem er sein Leben aus Liebe für alle dahingab, die gesündigt haben. Durch die Auferstehung hat er allen Menschen den Himmel geöffnet, damit sie ins Haus des Vaters kommen und an der Gemeinschaft der Heiligen teilnehmen können. Damit der Mensch das Heilsangebot und die übernatürlichen Gaben aufnehmen könnte, muß er selbst für sie aufgeschlossen sein (eine verschlossene Haltung trennt von diesen Gaben). Gott hat den Menschen als offenes Wesen für ihn, für den nächsten und für die Welt erschaffen. Durch die Sünde verschließt sich der Menschenjedoch in sich selbst (egoismus der Sünde). Gott in seiner Barmherzigkeit macht den Sünder wieder auf, weil der Mensch keine in sich verschlossene Monade ist, die ohne Verhältnis zu Gott, dem nächsten und der Welt existieren könnte. Der Mensch kann nur nach dem Vorbild der Dreifaltigkeit leben. Der prozess des Öffnens des Menschen für die ganze Wirklichkeit wie auch die dauernde Beschenkung des Menschen und der Menschheit mit den offenbarungs-heilsamen Gaben wird von der kirche christi fortgesetzt, indem sie diese Gaben iterzeugt („Der ist da, der war da und kommt immer wieder“). Die kirche aktualisiert die Werke Gottes in der Geschichte bis an das Weltende. nach dem Vorbild der Hl. Dreifaltigkeit bleibt sie offen für die ganze Wirklichkeit.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2010, 5; 11-21
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Rola Oświecenia chrześcijańskiego w kulturze wieku XVIII
Autorzy:: Janeczek, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/644281.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: das 18. Jahrhundert
Aufklärung
Christentum
Kultur
XVIIIth century
Enlightenment
Christianity and culture
wiek XVIII
oświecenie
chrześcijaństwo i kultura
Opis:: Der Artikel bespricht im Geiste der Geschichte der intellektuellen Kultur die Problematik der ideellen Eigenart der Kultur des 18. Jahrhunderts. Entgegen einflussreichen Überzeugungen vieler Historiker, die den dominierenden Charakter der Säkularisierungsprozesse der Kultur der Aufklärung unterstreichen, weist der Artikel darauf hin, dass das Christentum trotz unzweifelhafter Anwesenheit von rationalistischen Motiven ein integraler Bestandteil der Kultur dieser Epoche geblieben sei. Die Untersuchungen, die auf dem Boden der Wissenschaftskultur und des Bildungswesens, also den fundamentalsten Werkzeugen der Verbreitung der zeitgenössischen Kultur, durchgeführt wurden, lassen sogar die Feststellung zu, dass die christliche Inspiration nicht nur ein wesentlicher, sondern sogar ein elementarer Bezugspunkt der Kultur des 18. Jahrhunderts geblieben sei. Daher bildet die sog. religiöse Aufklärung, allen voran die christliche Aufklärung im Sinne der durch die gegenwärtige Historiographie betonten langen Dauer (longue durée) nicht nur eine kulturelle Tatsache, sondern sie konstituiert eine dominierende Strömung (mainstream Enlightenment). Ins Deutsche übersetzt von Anna Pastuszka
Artykuł w duchu historii kultury intelektualnej omawia problematykę specyfiki ideowej kultury wieku XVIII. Wbrew wpływowym przekonaniom wielu historyków, podkreślających dominujący charakter proces sekularyzacji kultury Oświecenia, wskazuje, że mimo niewątpliwej obecności wątków racjonalistycznych chrześcijaństwo pozostało integralnych elementem kultury tej epoki. Analizy na gruncie kultury naukowej i szkolnictwa, a więc najbardziej fundamentalnych narzędzi upowszechniania ówczesnej kultury upoważniają nawet do stwierdzenia, że chrześcijańska inspiracja pozostała nie tylko istotnym, ale wręcz podstawowym punktem odniesienia kultury wieku XVIII. Stąd, w duchu tzw. długiego trwania (longue durée), podkreślanego przez współczesną historiografię, Oświecenie religijne, nade wszystko Oświecenie chrześcijańskie jest nie tylko faktem kulturowym, ale nawet stanowi nurt dominujący (mainstream Enlightenment).
This paper has been written in the spirit of the history of intellectual culture, and it discusses the problems of the specific ideological culture of the eighteenth century. Contrary to the influential views held by many historians who stress the dominant process of secularization in the culture of the Enlightenment, the paper indicates that despite rationalist elements Christianity remained an integral element of the culture of this epoch. By virtue of analyses conducted on the grounds of scientific culture and education, therefore the most fundamental tools of popularization of the then culture, we are entitled even to state that Christians inspiration was not only an essential, but actually basic point of reference for eighteenth-century culture. Thus in the spirit of the so-called long duration (longue durée), underlined by contemporary historiography, the so-called religious enlightenment, above all Christian Enlightenment is not only a cultural fact, but it does make up the mainstream Enlightenment. Summarised by Stanisław Janeczek
Źródło:: Kultura i Wartości; 2015, 15
2299-7806
Pojawia się w:: Kultura i Wartości
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zabytkowe paramenty z bazyliki Grobu Bożego w Miechowie
Historische Paramente aus der Basilika zum Heiligen Grab in Miechów
Autorzy:: Śniegulska-Gomuła, Magdalena
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1040863.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Liturgie
Orden dem Heiligen Grab
Christentum
Gechichte
Denkmal
liturgia
bożogrobcy
chrześcijaństwo
historia
zabytek
lliturgy
Order of the Holy Sepulchre
Christianity
history
antiquity
Opis:: Das im Katalog präsentierte historische Material umfaßt die in der Schatzkammer der Basilika zum Heiligen Grab in Miechów aufbewahrten Gewebestoffe und Stickereien. Die frühesten, in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts entstandenen Objekte bilden italienische Gewebegeschorene und umrandete Samtstoffe mit Pflanzen-mustern. Den eigentlichen Grundstock bilden die vorwiegend französischen Gewebe aus dem 18. Jahrhundert, unter denen sich Atlasstoffe, Ripse und Brokatstoffe befinden. Nur einige wenige Gewebe sind orientalischer Herkunft, und es gibt auch einige Stoffe, deren Herkunft unmöglich festgestellt werden kann. Das präsentierte Ensemble historischer liturgischer Gewänder steht im Zusammenhang mit dem Orden der Kanoniker der Wächter vom Heiligen Grab, der seit dem 12. Jahrhundert in den polnischen Gebieten präsent war. Da es sich bei allen präsentierten historischen Stoffen um liturgische Gewänder handelt, wurden im einführenden Text kurz ihre Arten, die Entwicklung ihrer Formen und die liturgischen Farben besprochen. Die historischen Objekte aus der Schatzkammer von Miech6w sind bisher nicht für Forschungen zur Geschichte künstlerischer Gewebestoffe genutzt worden. Die im Katalog präsentierten historischen Textilobjekte, die je nach den liturgischen Bedürfnissen und der Geste ihrer Spender zufällig zusammengetragen wurden, ergänzen einander in ihrer chronologischen Aufeinanderfolge. Dadurch bilden sie eine Sammlung mit einer gewissen historischen Kontinuität und präsentieren trotz all ihrer Mängel den Prozeß der Entwicklung der Seidenweberei, ihrer Technologie und der Herausbildung der Typen der Textilornamentik.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2003, 80; 281-329
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Mecenat - różnorodne formy wspierania działalności Kościoła przez sejmik Ziemi Chełmskiej w latach 1648-1717
Das Mäzenat – unterschiedliche Formen der Unterstützung des Wirkens der Kirche durch den Landtag des Gebiets Chełm in den Jahren 1648-1717
Autorzy:: Kozyrski, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1040452.pdf
Data publikacji:: 2006-06-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: katholische Kirche
Mäzenatentum
17.-18. Jahrhundert
Christentum
Kościół katolicki
mecenat
XVII-XVIII wiek
chrześcijaństwo
Catholic Church
patronage
17th-18th century
Christianity
Opis:: Am Beispiel der vom Provinziallandtag des Gebiets Chełm in den Jahren 1648-1717 getroffenen Entscheidungen wird die Bedeutung des Mäzenats zur Unterstützung des Wirkens der Kirche und der Ordensgemeinschaften präsentiert. Dieses Mäzenat beruhte auf der fi nanziellen Subventionierung und der Freistellung bestimmter kirchlicher Einrichtungen von obligatorischen Leistungen zugunsten des Staates. Allerdings war es von vielen Faktoren abhängig. Zu den wichtigsten Umständen, die die Initiative der finanziellen Unterstützung einer bestimmten Einrichtung förderten, gehörten: das Vorhandensein eines entsprechenden Befürworters im Landtag (eines Wohltäters oder Stifters) sowie die Lage der Kirche oder des Klosters selbst, am besten in der Nähe des Ortes, an dem der Landtag zusammenkam. Nur selten wurden Privatpersonen subventioniert, öfter dagegen verschiedene kirchliche und Priesterbruderschaften. Außerdem konnten gewöhnlich diejenigen Ordensgemeinschaften mit der Freigiebigkeit des Landtags rechnen, die eine bestimmte Funktion im Gebiet Chełm erfüllten (z.B. stellten sie Kirchen als Beratungsstätten zur Verfügung, leiteten Armenhäuser und Hospize oder pfl egten Kranke und Verwundete). Auch auf dem Forum des Reichstages (des Sejm) der Adelsrepublik Polen in der Zeit vor den Polnischen Teilungen wurde versucht, die fi nanziellen Schwierigkeiten der Kirche zu beheben. Aber das geringe Interesse der Deputierten an solchen Angelegenheiten sowie die überaus häufi ge Unterbrechung der Reichstage bewirkten, daß diese Problematik öfter bei den Beratungen der Landtage als der Reichstage behandelt wurde und daß die größten, die Kirche quälenden Probleme dort gelöst wurden. Sporadisch überwiesen die Bewohner von Chełm auch Geld an kirchliche Einrichtungen, die außerhalb des Chełmer Landtagsbezirks lagen. Im Berichtszeitraum wurden lediglich das Paulinerkloster in Jasna Góra (Tschenstochau) sowie die polnische Kirche in Rom mit angeschlossenem Spital fi nanziell unterstützt. Für die Ablehnung der Zuwendung jeglicher fi nanzieller Hilfe war meistens das Fehlen von Geldmitteln für diesen Zweck verantwortlich. Aus denselben Gründen kam es auch oft zu Verzögerungen bei der Überweisung der bewilligten Gelder an bestimmte Kirchern und Klöster.
Źródło:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2006, 85; 123-147
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:: Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zmagania o tożsamość i chrześcijańskiego ducha Europy.
The struggle for identity and the Christian spirit of Europe.
Autorzy:: Bokwa, Ignacy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2041054.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Joseph Ratzinger
Benedikt XVI.
Europa
Geschichte
Kultur
Werte
Christentum
Zukunft
Benedict XVI
Europe
history
culture
values
christianity
future
Benedykt XVI
historia
kultura
wartości
chrześcijaństwo
przyszłość
Opis:: Niemiecki kardynał Joseph Ratzinger, później papież Benedykt XVI, należy do najwybitniejszych teologów katolickich XX i XXI wieku. Główną dziedziną jego teologicznej aktywności jest teologia fundamentalna, która pojmuje on jako płaszczyznę szeroko pojętego dialogu o wiarygodności chrześcijaństwa we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł podejmuje próbę analizy poglądów Josepha Ratzingera/Benedykta XVI dotyczących chrześcijańskiej tożsamości Europy. Poszczególne zagadnienia tego opracowania są następujące: Europa jako zjawisko kulturowej interakcji; Prawo do miejsca chrześcijaństwa w Europie jutra; Europejski kryzys wartości; Europejski homo oeconomicus a Ewangelia; Pożegnać dawny eurocentryzm; Odwaga w zmaganiach nowe oblicze chrześcijańskiej Europy. W zakończeniu autor wskazuje na aktualność myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na temat przyszłości Europy w kontekście bieżących przemian w Unii Europejskiej i kryzysu migracyjnego.
German Cardinal Joseph Ratzinger, later Pope Benedict XVI, is one of the greatest Catholic theologians of the 20th and 21st century. The main field of his theological activity is fundamental theology, which is perceived by him as the area of a broadly understood dialogue on the credibility of Christianity in the modern world. This article attempts to analyze the views of Joseph Ratzinger/ Benedict XVI on the Christian identity of Europe. The various issues of this study are as follows: Europe as a phenomenon of cultural interaction; Right to the place of Christianity in the Europe of tomorrow; European crisis of values; European Homo oeconomicus and the Gospel; Dismissing former Eurocentrism; Courage in the struggles of the new face of Christian Europe. In the conclusion the author emphasizes validity of Joseph Ratzinger’s/ Benedict XVI’s thoughts on the future of Europe in the context of the ongoing changes in the European Union and the migration crisis.
Der deutsche Kardinal Joseph Ratzinger, später Papst Benedikt XVI., gehört zu den herausragendsten katholischen Theologen des 20. und 21. Jahrhunderts. Der wichtigste Bereich seiner theologischen Aktivität ist die Fundamentaltheologie, die er als die Plattform eines breitgefächerten Dialogs über die Glaubwürdigkeit des Christentums in der heutigen Welt versteht. Der vorliegende Artikel stellt ein Versuch der Analyse des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI. bezüglich der christlichen Identität Europas dar. Die einzelnen Fragen des Artikels sind folgende: Europa als ein Ereignis der kulturellen Interaktion; Daseinsrecht des Christentums im Europa von morgen; europäische Krise der Werte, europäischer homo oeconomicus und das Evangelium; Abschied vom alten Eurozentrismus; Mut im Tauziehen um ein neues Gesicht des christlichen Europas. Zum Schluss verweist der Autor auf die Aktualität des Gedankenguts von Joseph Ratzinger/Benedikt XVI, über die Zukunft von Europa im Kontext der gegenwärtigen Umwälzungen in der Europäischen Union und der Migrationskrise.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 211-231
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Über das Paradoxon einer Beschränktheit, die sich „kühn ans Ewige“ drängen will. Die Gottesvorstellung in Urania von Christoph A. Tiedge im Dialog mit Philosophie und Literatur
On the paradox of a humility striving “boldly for the eternal”. The concept of God in Christoph A. Tiedge’s Urania in dialogue with philosophy and literature
Autorzy:: Haas, Agnieszka K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1364919.pdf
Data publikacji:: 2016-04-19
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:: God – Christianity
physico -theology – liber naturae – religion of reason – Plato – Kant –
Leibniz – Herder – Hamann – Schiller – Hölderlin
Gott – Christentum – Physikotheologie – liber naturae – Vernunftreligion – Plato –
Kant – Leibniz – Herder – Hamann – Schiller – Hölderlin
Opis:: Der deutsche Dichter Christoph August Tiedge (1752‒1841), bekannt für sein Gedicht „Urania“, berührte theologische und philosophische Fragen, die in seiner Dichtung zu einem metaphysischen Phänomen wurden, in dem „ein Gott“ als widersprüchliches und paradoxes Wesen dargestellt wird.
The German poet Christoph August Tiedge (1752‒1841), known for his poem “Urania”, raised theological and philosophical questions, which in his work became a metaphysical phenomenon and where “a god” is shown as a contradictory and paradoxical being.
Źródło:: Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 58-70
1230-6045
Pojawia się w:: Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Przedstawiciele zawodów scenicznych w świetle dokumentów wczesnochrześcijańskich synodów (IV-V w.)
Autorzy:: Piechocka-Kłos, Maria
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2040952.pdf
Data publikacji:: 2019-12-29
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Schauspieler
Mime
Zirkuskutscher
Synode
frühes Christentum
römisches Kaisertum
Geschichte des Altertums
actor
mime
circus driver
synod
early Christianity
Roman Empire
ancient history
aktor
mim
woźnica cyrkowy
wczesne chrześcijaństwo
cesarstwo rzymskie
historia starożytna
Opis:: Formy i środki teatralnego wyrazu w antycznej kulturze rzymskiej, obfitując różnorodnością form artystycznych, miały doskonałe warunki do rozwoju. Kulturowa działalność człowieka w naturalny sposób stworzyła potrzebę uprawiania zawodów scenicznych. W niniejszej publikacji przedstawiono szczegółową analizę postanowień synodów zwoływanych i obradujących w I V i V wieku n.e. oraz dokładnie przywołano ich treści, względem aktorów, mimów i woźniców cyrkowych. Powodem takiego zarysu badań jest wspólna dlatych wszystkich zawodów klasyfikacja ogólnie ich określająca jako przedstawicieli sztuk scenicznych. Analizie w tej kwestii poddano m.in. kanony ogłoszone w E lwirze (306), Arles (314), Kartaginie (15 VI 401), Hipponie (427) oraz ponownie w Arles (442–506). W celu pełniejszego ukazania przywołanego w temacie zagadnienia omówiono również sytuację przedstawicieli sztuk scenicznych na przykładzie aktorów w rzymskim prawie publicznym.
Forms and means of theatrical expression in ancient Roman culture, abounding in the diversity of artistic forms, had perfect conditions for development. The cultural activity of man has naturally created the need for stage performances. This publication presents a detailed analysis of the provisions of the synods summoned and debating in the 4th and 5th centuries, A.D. T heir content was carefully referenced, in relation to actors, mimes and circus drivers. The reason for such an outline of research is the classification common to all these professions generally describing them as representatives of performing arts. The analysis on this matter was subjected, inter alia, to canons proclaimed in Elvira (306), Arles (314), Carthage (15 June 401), Hippo (427) and again in Arles (442–506). In order to more fully illustrate the issue cited in the subject, the situation of representatives of performing arts was also discussed on the example of actors in Roman public law and a short description of the history of synods in the ancient Church was presented.
Die mannigfaltigen Formen und Mittel des theatralen Ausdrucks konnten sich in der antiken römischen Kultur sehr gut entwickeln. Die kulturelle Aktivität des Menschen erzeugte natürlicherweise das Bedürfnis, Bühnenberufe auszuüben. Im folgenden Artikel wird die detaillierte Analyse der Synodenbeschlüsse aus dem 4. und 5 Jh. durchgeführt, indem Texte benannt werden, die Schauspieler, Mime und Zirkuskutscher betreffen. Das Auswahlkriterium ist die für all diese Personen gemeinsame Bezeichnung als Vertreter derBühnenberufe. Es wurden u.a. die entsprechenden Canones der Synode in Elvira (306), Arles (314), Karthago (15 VI 401), Hippone (427) und wiederum Arles (442–506) analysiert. Um das Titelproblem ausführlich zu skizieren wurde auch die Situation der Vertreter der Bühnenberufe am Beispiel der Akteure im römischen öffentlichen Recht besprochen. Es wurde auch kurz die Entwicklungsgeschichte der Synode in der alten Kirche skizziert.
Źródło:: Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 89-102
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:: Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Christentum" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język