Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cerkwie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
Wooden orthodox churches of Galicia
Drewniane cerkwie Galicyi
Autorzy:
Kurek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2176498.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Greek Catholicism
wooden churches
wooden structures
cerkwie drewniane
grekokatolicyzm
konstrukcje drewniane
Opis:
Since the end of the nineteenth century (i.e., for over 150 years), many studies that presented and analysed the structural systems and forms of wooden Orthodox churches. Various researchers classified and named elements and forms of these church buildings differently – especially so in the case of the individual parts of the churches. The author has investigated the structures and forms of wooden Orthodox Eastern Catholic churches since 1989. The research problem presented in this paper is architecture – the structure and form of Greek Catholic wooden churches that have survived their turbulent histories in Poland and Ukraine.
Od końca XIX wieku (czyli od ponad 150 lat) ukazało się wiele opracowań prezentujących i analizujących układy konstrukcyjne i formy cerkwi drewnianych. Poszczególni badacze różnie klasyfikowali i nazywali elementy i formy tych budowli sakralnych – szczególnie w przypadku poszczególnych części cerkwi. Autor zajmuje się konstrukcją i formami drewnianych cerkwi greckokatolickich od 1989 roku. Problemem badawczym przedstawionym w artykule jest architektura – budowa i forma drewnianych cerkwi greckokatolickich, które przetrwały burzliwą historię Polski i Ukrainy.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2022, 52; 255--276
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architekt Jakiw Rudnycki i jego cerkwie
Architect Yakiv Rudnytsky and His Orthodox Churches
Autorzy:
Słobodian, Wasyl
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20740672.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
cerkwie drewniane
cerkwie murowane
projekt cerkwi murowanej
rekonstrukcja cerkwi
badania cerkwi
architekt Jakiw Rudnycki
architekt Jakiw Rudnyćkyj
architekt Jakub Rudnicki
projekt cerkwi drewniane
wooden Orthodox churches
bricked Orthodox churches
design for a wooden Orthodox church
reconstruction of an Orthodox church
architect Yakiv Rudnytsky
architect Jacob Rudnytsky
architect Jakub Rudnicki
design for a bricked Orthodox church
Orthodox church research
Opis:
Na przełomie XIX i XX w. Galicja doświadczyła intensywnego rozwoju gospodarczego. Objął on m.in. budownictwo, w tym również sakralne. Wśród architektów tamtego okresu pojawiła się grupa architektów ukraińskich, którzy oprócz budownictwa świeckiego skierowali swoje wysiłki na kształtowanie ukraińskiej architektury sakralnej. W gronie takich wybitnych architektów znaleźli się Sylwestr Hawryszkewycz (Sylwester Hawryszkiewicz), Wasyl i Jewhen Nahirny, Iwan i Lew Łewynscy (Lewińscy), Ołeksandr Łuszpynski (Aleksander Łuszpiński). Wnieśli oni ogromny wkład w rozwój tego kierunku. Byli również mniej zauważalni twórcy, którzy jednak pozostawili po sobie widoczny ślad. Do nich należał architekt Jakiw Rudnycki (Jakub Rudnicki), któremu poświęcona jest ta publikacja. Do tej pory jego życie i działalność zawodowa nie były przedmiotem badań, chociaż jego dzieła zachowały się w niektórych miejscowościach zarówno na Ukrainie (Chodorów, Strzeliska, Łopatyn, Tuczapy i inne), jak i w Polsce (Polany, Rzepnik, Zapałów). Warto poznać jego twórczość, projekty zrealizowane i te niezrealizowane oraz ewolucję jego stylu w ciągu całej pracy twórczej.
At the turn of the 20th century, Galicia went through intense economic development. It covered i.a. construction, including religious buildings. Among the architects of that period, there was a group of Ukrainian architects who, in addition to secular buildings, focused their efforts on developing Ukrainian religious architecture. This group of outstanding architects included Sylvester Gavrishkevich, Vasyl and Jewhen Nahirny, Ivan and Lev Levynskyi, and Alexander Lushpinsky. They made a huge contribution to the development of this field. There were also less noticeable artists who, however, left a visible mark. One of them was the architect Yakiv Rudnytsky whom this publication concerns. Thus far, neither his life nor professional activity have been the subject of research, although his works have been preserved in some places both in Ukraine (Chodoriw, Strzeliska, Lopatyn, Tuczapy and others) and in Poland (Polany, Rzepnik, Zapałów). It is worthwhile to get to know his work, completed and uncompleted designs, and the evolution of his style throughout the architect’s work.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2021, 1; 51-69
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polichromie cerkwi Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Gródku. Próba rozpoznania
Polychromes of the Church of the Nativity of the Blessed Virgin Mary in Gródek. Recognition Attempt
Autorzy:
Tomalska-Więcek, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2169992.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Podlasie
prawosławie
cerkwie na Podlasiu
cerkiew
Gródek
polichromie
Adam Stalony-Dobrzański
Orthodoxy
Orthodox Churches in Podlasie
Orthodox
Church
polychromes
Opis:
Byzantine temples were richly equipped with polychromes, mosaics and frescoes, constituting a very carefully thought-out ideological complement to the church. In each artistic era, they were an expression of their times. In the modern era, sometimes there were polychromes referring to Byzantine works or – in Uniate churches – corresponding to the spirit of the era, as in the church in Czyże in Podlasie. In the mid-twentieth century, Adam Stalony-Dobrzański, an artist associated with Krakow, undertook the creation of new polychromes in new Orthodox churches in Podlasie, corresponding to the challenges of contemporary art. The content of the article is, above all, an attempt to introduce this masterpiece in the first place.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 283-291
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Ksiądz” Jan Lewiarz – organizator i odnowiciel Cerkwi prawosławnej w południowo-wschodniej Polsce
Autorzy:
Misiołek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608475.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
prawosławie
Łemkowszczyzna
grekokatolicy
cerkwie
konwersje
Orthodox Church
Lemkovyna
Greek Catholics
Orthodox churches
conversions
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie działalności Jana Lewiarza jako organizatora i odnowiciela Cerkwi prawosławnej w południowo-wschodniej Polsce. Nie wiadomo, czy faktycznie przyjął święcenia kapłańskie, mimo to stał się jedną z najważniejszych osób w Kościele prawosławnym w Polsce. Jego aktywność – połączona ze ścisłą współpracą z władzami państwowymi – doprowadziła do przejmowania wielu pounickich majątków, w tym świątyń, które stały się podstawą do tworzenia nowych parafii prawosławnych w południowo-wschodniej Polsce.
The purpose of the article is to present the activities of Jan Lewiarz as the organiser and restorer of the Orthodox Church in south-eastern Poland. There are several versions of the biography of Jan Lewiarz, which do not make it possible to say whether he actually was ordained a priest. However, he became one of the most important people in the Orthodox Church in Poland. His activity, joined with close cooperation with state authorities, led to the taking over of many properties and temples which belonged to the Greek Orthodox Church. Many of them became the basis for the creation of new Orthodox parishes in south-eastern Poland.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akcja burzenia cerkwi na Lubelszczyźnie w roku 1938 – konsekwencje kulturowe
Demolition of the Eastern Orthodox Churches in the Lublin Region in 1938: Cultural Consequences
Autorzy:
Grzesiak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807405.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawosławie
Lubelszczyzna
akcja rewindykacyjno-polonizacyjna
cerkwie
okres międzywojenny
Orthodoxy
Lublin region
Polonisation and restitution
Eastern Orthodox churches
interwar period
Opis:
In 1938 (from mid-May to mid-July) in Lublin region the authorities have demolished about 130 Eastern Orthodox churches. They were of Greek Catholic or Eastern Orthodox origin. The greater part of them has been closed since 1915; they have not been claimed by the Catholic Church nor become permanent Eastern Orthodox parishes. Some of them were the seats of not full-time parishes and were not recognized officially by the state, but they were tolerated until 1938. The elimination of so many sacred buildings had a huge impact on the cultural face of the described area and greatly diminished its Eastern Christian character. From the landscape of the Eastern Lublin region disappeared several old Uniate churches, mostly wooden, from the 17th, 18th and 19th centuries. They were often objects of great historical value. The next few churches were of Eastern Orthodox origin. They were built in the late nineteenth and early 20th century. Being recently built, they were not been seen as historical monuments, however a much greater was their material value (new buildings, often of bricks). The list of closed buildings should be completed by small chapels, built in the interwar period. Their material value were negligible and they had no historical significance. The churches were supplied with utensils among which were the objects of great artistic and cultural value. Their fate varied. Many of them have been transferred to the permanent Eastern Orthodox parishes or to Eastern Orthodox believers. Significant part was destroyed by the authors of the demolition action. The Catholic Church was interested in some objects of Uniate origin and took over some of them.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2013, 4, 1; 5-34
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research, preservation and restoration of wooden churches in Ukraine
Badania, ochrona i restauracja drewnianych kościołów na Ukrainie
Autorzy:
Dyomin, Mykola
Ivashko, Yuliia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218228.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
wooden temples
Ukraine
architectural
monuments
restoration
drewniane cerkwie
Ukraina
zabytki architektury
konserwacja
Opis:
This article concerns the features of the construction of wooden Christian churches in Ukraine. At all times, wooden architecture strongly expressed the regional characteristics of each region and country. Its formation was influenced by climatic factors, historical events and ethnographic features. Given its higher susceptibility to adverse external factors, in comparison to stone architecture, it is necessary to preserve as many wooden churches as possible. On the example of the church of the village of Zarubintsy, we identified the main features of wooden Orthodox churches in the territory of the Kyiv province and described the main restoration techniques applied to wooden architectural monuments.
Artykuł dotyczy typologii konstrukcji drewnianych kościołów chrześcijańskich na Ukrainie. Od dawna architektura drewniana wyrażała regionalne cechy budownictwa poszczególnych regionów każdego kraju. Miały na nią wpływ czynniki klimatyczne, wydarzenia historyczne oraz etnografia. Biorąc pod uwagę większą podatność na niekorzystne czynniki zewnętrzne w porównaniu z architekturą murowaną, ważna jest właściwa konserwacja prowadząca do zachowania jak największej liczby drewnianych kościołów. Na przykładzie kościoła we wsi Zarubintsy zidentyfikowano główne cechy drewnianych cerkwi w obwodzie kijowskim i opisano podstawowe techniki renowacji stosowane podczas konserwacji drewnianych zabytków architektury.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2020, 61; 85-90
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROBLEMATYKA WYBORU OBIEKTÓW DO ANALIZY GEOMETRYCZNO-WYTRZYMAŁOŚCIOWEJ HISTORYCZNYCH POŁĄCZEŃ CIESIELSKICH
THE KEY ISSUES OF OBJECTS SELECTION FOR GEOMETRIC AND STRENGTH ANALYSIS OF TRADITIONAL CARPENTRY JOINTS
Autorzy:
Zybała, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441745.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
architektura drewniana
zabytkowe cerkwie Podkarpacia
historyczne połączenia ciesielskie
określenie pola badawczego
wooden architecture
historical wooden Greek Catholic churches in Polish Subcarpathia
historical carpentry joints
determination of the research field
Opis:
Pierwszym etapem prac naukowych w zakresie architektury jest ustalenie pola badawczego, czyli grupy obiektów, która będzie podstawą do dalszych analiz i opracowań. Jego wybór musi być uzasadniony. Polega na przyjęciu odpowiednich kryteriów doboru obiektów. Niniejsza praca opisuje szczegółowo kolejne etapy zadania. Artykuł jest poświęcony selekcji budowli drewnianych, dokonanej w celu przeprowadzenia analizy historycznych połączeń ciesielskich ścian wieńcowych. Celem pracy było wyznaczenie pola badawczego. Analizowaną szczegółowo grupę obiektów stanowiły zabytkowe cerkwie Podkarpacia. We wstępie pracy przybliżono problematykę i charakter badań. W dalszej części artykułu szczegółowo zaprezentowano kryteria selekcji obiektów. Pierwszym etapem pracy był wybór grupy budynków, następnie należało wyznaczyć zakres terytorialny ich występowania. Jeżeli to zasadne, tak jak w przypadku przeprowadzonej analizy, grupę obiektów można było zawęzić do zabytków. Ważnym czynnikiem był także brak odeskowania ścian, co umożliwiało pomiar geometrii i wilgotności konstrukcji złączy ciesielskich. Kolejnym kryterium było wyznaczenie przedziału czasowego i wieku wytypowanych drewnianych cerkwi. Najważniejszym czynnikiem dla badacza, determinującym wybranie danej świątyni do badań terenowych był autentyzm konstrukcji ścian wieńcowych. Stwierdzono to wstępnie na podstawie kwerendy archiwalno-bibliotecznej dostępnych zasobów. Ostatnim etapem było przeprowadzenie wizji lokalnych i uzyskanie zgody na badania wytypowanych świątyń. W trakcie selekcji zabytków, ważnym elementem całego procesu był kontakt z pracownikami instytucji i organów administracji publicznej, odpowiedzialnych za ochronę i kontrolę zabytków. Finalnie jako zespół obiektów do planowanych badań wybrano grupę cerkwi, w których można wykonać badania nieniszczące, widocznych, autentycznych, historycznych złączy ciesielskich. Ze 118 zabytkowych cerkwi polskiego Podkarpacia wybrano cztery świątynie do badań terenowych w Cewkowie, Chotylubiu, Prusiu i Wólce Żmijowskiej.
Many scientists conduct research related to architecture. The first stage is to establish a research field. It is a group of objects that will be the basis for their further analyses. The selection must be prepared correctly, using appropriate criterias. The article is devoted to the selection of wooden structures, to provide an analysis of historical carpentry joints. The purpose of the article is to determine the research field. The historical Greek Catholic churches of Polish Subcarpathia are analysed in this paper. The introduction of the work presents the problem and nature of the research. In the next part of the article, criteria for objects selection are presented in detail. The first stage of the work is the choice of buildings group and its territorial range. In some cases, it might be analysed only historical monuments. The lack of siding is an important factor. It allows to measure the geometry and humidity of the structure. The most important factor for researchers is the authenticity of walls construction. It was determined on archival and library query. The final stage is to conduct local visions and obtain permission for research. An important element of the work is a contact with employees of institutions and public administration responsible for the protection and control of the monuments. Final list of historical churches, where it is possible to provide research consists of four temples in Cewków, Chotylub, Prusie, Wólka Żmijowska. A non-destructive testing of visible, authentic historic carpentry joints might be performed in this objects.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2018, 14/II; 159-177
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artefakty przeszłości jako ślady pamięci. Dziedzictwo kulturowe Aromanów na Bałkanach
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631535.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Aromanians/Vlachs, Balkans, cultural heritage, cultural memory, symbolic places, churches and monasteries, icons, buildings, multiculturalism and conflict
Aromanie/Wołosi, Bałkany, dziedzictwo kulturowe, pamięć kulturowa, miejsca symboliczne, cerkwie i monastyry, ikony, budownictwo, wielokulturowość i konflikt
Opis:
The purpose of this article is to answer several questions: (1) What traces of the Aromanian (Vlach) tangible cultural heritage can be found in present-day Albania, Greece, and the Republic of Macedonia?; (2) What do such traces tell us about the local community and its history and significance in European culture?; (3) Is there today any Aromanian collective memory of the places where the traces of this heritage have been found? The article describes the regions, which used to be inhabited by Aromanians, presents the initial criteria for the division of their cultural heritage into groups by attributing selected examples of historical monuments to this ethnos and also indicates the selected meanings related to Aromanian culture, which we discover when treating these monuments as the text of culture. I used qualitative field research methods, including photographic documentation, interviews and participant observations linked with the traces of this heritage in selected villages of Greece, Albania and Republic of Macedonia. The research also focused on the secondary (historic and ethnographic) sources as well as on resources available on the Internet-I analyzed the narratives about the relevant monuments in ethnographic sources (past and contemporary memories of Aromanians) published in the new media, including on blogs and websites. The analysis is based on the comparative historical paradigm and on the interpretative paradigm, which made it possible to study the hidden cultural meanings and codes related to the Aromanian heritage.The study showed that the Balkans is home to numerous Aromanian cultural heritage artifacts with which this ethnicity associates different meanings (i.e. space organization, real and symbolic places, multiculturalism and conflict).
Celem tego artykułu jest odpowiedź na kilka pytań: (1) jakie ślady materialnego dziedzictwa kulturowego Aromanów (Wlachów) odnajdujemy na terenach dzisiejszej Albanii, Grecji i Republiki Macedonii; (2) co mówią one o społeczności lokalnej, jej historii i znaczeniu w kulturze europejskiej; (3) czy istnieje współcześnie aromańska pamięć zbiorowa dotycząca miejsc, w których zachowały się ślady tego dziedzictwa? W tekście dokonano opisu regionów, które zamieszkiwali Aromanie, zaprezentowano wstępne kryteria podziału ich dziedzictwa kulturowego na grupy, przypisując im wybrane przykłady zabytków, a także wskazano, jakie wybrane znaczenia i sensy związane z kulturą aromańską odkrywamy, traktując owe zabytki jako tekst kultury. W artykule wykorzystano jakościowe metody badań terenowych, w tym wywiady i obserwacje związane ze śladami tego dziedzictwa w wybranych miejscowościach Grecji, Albanii i Republiki Macedonii, wraz z wykonaniem dokumentacji fotograficznej. Badaniu poddano także źródła zastane (historyczne i etnograficzne) oraz zasoby dostępne w Internecie – przeanalizowano narracje dotyczące odpowiednich zabytków w źródłach etnograficznych (dawnych i współczesnych wspomnieniach Aromanów) znajdujące się w nowych mediach, w tym na blogach i portalach internetowych. W analizie posłużono się paradygmatem historyczno-porównawczym i interpretatywnym, co pozwalało na badanie ukrytych znaczeń i kodów kulturowych związanych z dziedzictwem aromańskim.Badania pokazały, że na terenie Bałkanów zachowały się liczne artefakty dziedzictwa kulturowego Aromanów, z którymi związane są rozmaite sensy i znaczenia (m.in. organizacja przestrzeni, przestrzenie realne i mityczne, wielokulturowość i konflikt).
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artefakty przeszłości jako ślady pamięci. Dziedzictwo kulturowe Aromanów na Bałkanach
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631557.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Aromanians/Vlachs, Balkans, cultural heritage, cultural memory, symbolic places, churches and monasteries, icons, buildings, multiculturalism and conflict
Aromanie/Wołosi, Bałkany, dziedzictwo kulturowe, pamięć kulturowa, miejsca symboliczne, cerkwie i monastyry, ikony, budownictwo, wielokulturowość i konflikt
Opis:
Celem tego artykułu jest odpowiedź na kilka pytań: (1) jakie ślady materialnego dziedzictwa kulturowego Aromanów (Wlachów) odnajdujemy na terenach dzisiejszej Albanii, Grecji i Republiki Macedonii; (2) co mówią one o społeczności lokalnej, jej historii i znaczeniu w kulturze europejskiej; (3) czy istnieje współcześnie aromańska pamięć zbiorowa dotycząca miejsc, w których zachowały się ślady tego dziedzictwa? W tekście dokonano opisu regionów, które zamieszkiwali Aromanie, zaprezentowano wstępne kryteria podziału ich dziedzictwa kulturowego na grupy, przypisując im wybrane przykłady zabytków, a także wskazano, jakie wybrane znaczenia i sensy związane z kulturą aromańską odkrywamy, traktując owe zabytki jako tekst kultury. W artykule wykorzystano jakościowe metody badań terenowych, w tym wywiady i obserwacje związane ze śladami tego dziedzictwa w wybranych miejscowościach Grecji, Albanii i Republiki Macedonii, wraz z wykonaniem dokumentacji fotograficznej. Badaniu poddano także źródła zastane (historyczne i etnograficzne) oraz zasoby dostępne w Internecie – przeanalizowano narracje dotyczące odpowiednich zabytków w źródłach etnograficznych (dawnych i współczesnych wspomnieniach Aromanów) znajdujące się w nowych mediach, w tym na blogach i portalach internetowych. W analizie posłużono się paradygmatem historyczno-porównawczym i interpretatywnym, co pozwalało na badanie ukrytych znaczeń i kodów kulturowych związanych z dziedzictwem aromańskim.Badania pokazały, że na terenie Bałkanów zachowały się liczne artefakty dziedzictwa kulturowego Aromanów, z którymi związane są rozmaite sensy i znaczenia (m.in. organizacja przestrzeni, przestrzenie realne i mityczne, wielokulturowość i konflikt).
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cerkwie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO – kryteria wyboru
Orthodox churches inscribed on the UNESCO World Heritage Site – the selection criteria
Autorzy:
Gleń, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390234.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
cerkwie
lista UNESCO
dziedzictwo
architektura sakralna
Orthodox churches
UNESCO list
heritage
Opis:
Artykuł traktuje o wartościach kulturowych, jakie reprezentuje sobą drewniana architektura sakralna. Autor skupia się na przykładach cerkwi w polskim i ukraińskim regionie Karpat. Obfitość budulca jakim jest drewno w tym regionie a także samo ukształtowanie terenu spowodowało, iż tutejsza architektura cerkiewna stała się unikalna i niezwykle charakterystyczna. Autor artykułu przedstawia wpisane dnia 21 czerwca 2013 roku na 37 sesji UNESCO odbywającej się w Kambodży na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO drewniane cerkwie na terenie Polski oraz Ukrainy. Na liście znajduje się obecnie 16 cerkwi z regionu karpackiego, 8 świątyń ze strony polskiej oraz 8 ze strony ukraińskiej [1]. Przedstawione cerkwie regionu Karpat wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa są świadectwem przenikania się kultury chrześcijańskiej charakterystycznej dla wschodu i zachodu ukazując wspólną relację pomiędzy społecznością polską i ukraińską [2].
The article deals with cultural values that represents the wooden church architecture. Author focuses on the examples of the church in the Polish and Ukrainian region of Carpathian mountains. The abundance of wood as a building material in the region, as well as the landform and the localization, resulted that the local architecture Orthodox Church has become a unique and highly characteristic. The author of the article, presents the wooden churches in the Poland and Ukraine inscribed on the UNESCO World Heritage Site which took place on 21 June 2013, at the 37 session. On that list is currently 16 Orthodox churches of the Carpathian region: 8 temples on the Polish side and 8 from the Ukrainian side. The churches of the Carpathian region inscribed on the UNESCO World Heritage are a testament to the interpenetration of Christian culture characteristic of the East and the West showing the relationship between the Polish and Ukrainian community.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 235-240
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O przetrwanie dziedzictwa. Wielokulturowe świątynie południowo-wschodniej Polski – historia zapisana w drewnie
For survival of heritage. Multicultural temples of south-eastern Poland – history written in wood
Autorzy:
Wrana, J.
Fitta-Spelina, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/390363.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
cerkwie
Pogranicze
ochrona zabytków
wielokulturowość
rewitalizacja
orthodox churches
Borderland
protection of monuments
multiculturalism
revitalization
Opis:
Południowo-wschodnia Polska – rejon Pogranicza – przez wieki była miejscem współistnienia kultur, języków i religii. Symbolem i pozostałością tej wielokulturowości są świątynie wielu wyznań – katolickie kościoły, prawosławne cerkwie, protestanckie zbory i żydowskie synagogi, w znacznym procencie wzniesione z drewna – zwłaszcza w rejonach wiejskich. Niegdyś będące dumą i chlubą swoich wyznawców, obecnie – w związku ze zmianą struktury wyznaniowej regionu, nierzadko w wyniku tragicznych wydarzeń - najczęściej zmieniają przeznaczenie lub popadają w ruinę i niszczeją. Ich ochrona i konserwacja jest niezbędna nie tylko ze względu na ich wartość architektoniczną, lecz przede wszystkim w celu zachowania pamięci o tych, którzy już przeminęli. W niniejszym artykule autorzy przyglądają się aktualnej sytuacji drewnianych świątyń regionu południowo-wschodniej Polski (zarówno prawosławnych, jak i katolickich oraz greckokatolickich), w wybranych przypadkach dokładniej analizując ich przeszłość i rozpatrując szanse na przyszłość. Poruszają także temat współczesnych sposobów na ich ochronę w zakresie formalno-prawnym oraz możliwości zachowania – poprzez rewitalizację, adaptację i zmianę funkcji.
South-eastern Poland - the Border region -for centuries was a place of coexistence of cultures, languages and religions. The symbol of multiculturalism and the remains of the temples are among others many faiths – Catholic churches, Orthodox churches, Protestant churches and Jewish synagogues, a large percentage built of wood - especially in rural areas. Once the pride and glory of his followers, now - due to changes in religious structure of the region, often as a result of tragic events - most likely to change destiny or fall into ruin and deteriorate. Their protection and maintenance is necessary not only because of its architectural value, but above all in order to preserve the memory of those who have already passed away. In this article, authors look at the current situation of wooden temples of eastern Polish region (both Orthodox and Catholic and Greek Catholic), in some cases more accurately by analyzing their past and considering opportunities for the future. Authors also speak about contemporary ways of their protection in terms of formal and legal, and the ability to preserve - through revitalization, adaptation and change functions.
Źródło:
Budownictwo i Architektura; 2015, 14, 3; 45-58
1899-0665
Pojawia się w:
Budownictwo i Architektura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drewniane świątynie odzyskują blask – prace konserwatorskie przy wybranych zabytkach północno-wschodniego dorzecza Sanu (północnej części województwa podkarpackiego) na przykładzie Ulanowa, Dąbrówki, Krzeszowa i Huty Krzeszowskiej
Wooden churches regain their glamour – conservation works at the selected monuments of the north-eastern basin of the San river (the northern part of the Podkarpackie Voivodeship), the cases of Ulanów, Dąbrówka, Krzeszów and Huta Krzeszowska
Autorzy:
Podubny, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539548.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
architektura sakralna
architektura drewniana
drewniane kościoły
drewniane cerkwie
prace remontowo-konserwatorskie
Opis:
The article presents a group of wooden churches located in the northern part of the Podkarpackie Voivodeship, in the area of the Nisko county. The county is divided by the San river, and the monuments in question are located on the right-bank part, at a close distance from each other. In the introduction the author presents the reasons for selecting the churches in Dąbrówka, Krzeszów, Huta Krzeszowska and Ulanów. The main argument was the fact that they have been subjected to serious repair and maintenance works in recent years. Another one is an attempt to present these not well-known monuments to a wider audience. Then the reasons for their limited recognition are explained. The article also briefly discusses the context of a historic changes of national and governmental affiliation of the area where the churches are located and the effects of them. In the next part of the text, which is fundamental for the article, the author presents individual monuments. First, the cemetery church in Ulanów is described. Its fire in 2002 drew greater attention to other surviving wooden churches in the area. Works at this temple have already been accomplished, while in recent years a renovation of the parish church in Ulanów were started (another monument described in the article). The description of particular monuments includes their history presented in a synthetic manner, a short description of the buildings with a focus on the most significant parts, as well as a reference to the valuable elements of the equipment. A greater emphasis was put on the presentation of the known repair and maintenance works from around 19th century, through the 20th century, and finally underlining the works carried out in recent years. A longer paragraph is devoted to another wooden church situated in Dąbrówka because the building has several enigmatic features suggesting that it should become an object of a broader historical and architectural research. After the description of the recent conservation works concerning the monuments, the article shows the direction in which the subsequent projects proposed by the owners should follow, and it suggests other objectives as worth considering. This is the case of the description of the next church located in Huta Krzeszowska. In the church bell tower there is a polychrome under which the author noticed another, older painted layer. Owing to the condition of the polychrome, it is suggested to urgently examine it and perform conservation works. The last monument described is located in Krzeszów. It is an extraordinary church, owing to its form, size and an exceptionally precious inner decoration. In this case, attention was focused on local Association “Rotunda” which made a great contribution to rescue and gradually restore the church in Krzeszów. The article is summed up by a short description of the progress of works on particular monuments and the presentation of conclusions. They relate to the applied method of covering wall and roof. It is also emphasized that there is a need of care for accurate reproduction of woodwork. Another conclusion is a visible great commitment of the parishioners to the preparation and conduct of the repair works. A final remark concerns other churches which, unfortunately, are not treated with such care as the described ones. The church in Zarzecze, close to Ulanów, was given as an example.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2014, 1; 119-140
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć i tożsamość. Zabytki kultury materialnej z Listy światowego dziedzictwa UNESCO w Rumunii (krótka prezentacja tematu)
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640142.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
dziedzictwo materialne, UNESCO, Rumunia, cerkwie prawosławne, twierdze dackie, zabytkowe miasta, twierdze obronne, tożsamość, pamięć zbiorowa
Opis:
Memory and Identity. Tangible cultural heritage from the UNESCO World Heritage List in Romania (a short presentation)In recent years the Romanian cultural heritage has been gaining more and more interest from European scholars. It is understandable, since the turn of the 20th and 21th century is regarded as the moment of the explosion of interest in the subject of heritage and collective memory. Romania, which in the time of Communist regime was a “stronghold” on the border of the East and West, can still boast unknown and unresearched monuments, which provide a lot of new information on Byzantine and post-Byzantine culture, as well as on the cultures of ethnic and religious minorities living in this country. This article presents the characteristics of cultural heritage management in Romania, as well as the most important institutions dealing with this. Tangible cultural heritage listed as UNESCO World Heritage Sites are presented, e.g. the painted orthodox churches and monasteries of Bukovina, the wooden churches of Maramure, the Dacian Fortresses of the Orăştie Mountains, and the fortified churches in Transylvania. The discourse around these monuments in the Romanian culture is also briefly commented on. It revolves around the ancient settlement myth referring to the Dacian heritage, the orthodox faith understood as fidelity to original Christianity and, gradually, the multicultural heritage of other ethnicities so strongly inhabiting the Romanian territory. It shows that Romania, just like other European countries, has the need to present its history through tangible heritage and emphasizing the Dacian-Roman and Orthodox identity, as well as the need to create new narrative and new post-communist countenance, with a clearly  emphasized aspect of a multicultural country inhabited by various ethnicities and religions.
Źródło:
Zarządzanie w Kulturze; 2014, 15, 3
2084-3976
Pojawia się w:
Zarządzanie w Kulturze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jarosław – ślady wielokulturowości. Cz. 1
Jarosław – traces of multiculturalism. Pt 1
Autorzy:
Fitta, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/370435.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
Jarosław
wielokulturowość
pogranicze
kościoły
cerkwie
multiculturalism
borderland
churches
Orthodox churches
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie wielokulturowego bogactwa Jarosławia, miasta położonego na skrzyżowaniu szlaków handlowych, związanego z trzema religiami: rzymskokatolicką, greckokatolicką oraz żydowską. Pozostałości po wielokulturowym dziedzictwie to liczne kościoły, cerkwie i synagogi, a także wpływ na krajobraz kulturowy miasta. Barwna i międzynarodowa przeszłość to wyraźny atut Jarosławia.
The purpose of the article is to show the cultural diversity of Jaroslaw, a town situated at the crossing of trade routes and a meeting point of three religions, Roman-Catholic, Greco-Catholic and Jewish. The remnants of this diversity are numerous sanctuaries, Orthodox churches and synagogues, and an impact on the town's current cultural landscape. An international and colourful history is one of the town's strongest assets.
Źródło:
Przestrzeń i Forma; 2013, 19; 315-328
1895-3247
2391-7725
Pojawia się w:
Przestrzeń i Forma
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies