Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Cemetery" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 211
Tytuł:
A model of roadside memorials in Poland
Autorzy:
Przybylska, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44772510.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
cemetery traditions
memorial crosses
roadside memorials
roadside crosses
Opis:
The aim of the paper is to present a model of the principal driving forces responsible for the proliferation of roadside memorials in Poland. Based on desk research, fieldwork and interviews, a three dimensional model has been developed. There are three dimensions of road[1]side memorials: 1) global, 2) societal, and 3) individual. Each of the dimensions is composed of two pairs of distinctive elements, i. e. motoring heritage and memorial mania, wayside crosses and cemetery traditions, and trauma and religiosity.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2023, 2/288; 81-90
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia nagrobka Adolfa Dygasińskiego na Starych Powązkach – kradzież i restauracja
The story of Adolf Dygasiński’s gravestone in the Stare Powązki cemetery – its theft and restoration
Autorzy:
Cegliński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352195.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Adolf Dygasiński
cmentarz Powązkowski
renowacja
XIX wiek
sztuka sepulkralna
Powązki cemetery
renovation
nineteenth century
sepulchral art
Opis:
Praca opisuje historię pomnika nagrobnego wykonanego przez słynnego warszawskiego rzeźbiarza i portrecistę Czesława Makowskiego. Nagrobek został wystawiony Adolfowi Dygasińskiemu, dziewiętnastowiecznemu pisarzowi i pedagogowi, na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Artykuł skupia się przede wszystkim na powstaniu pomnika, kradzieży z niego elementów metalowych w 2000 roku oraz jego restauracji, która nastąpiła kilkanaście lat później. Zwraca też uwagę na proceder, który od dziesiątków lat zagraża zabytkowym cmentarzom w Polsce. W tekście przedstawione zostały dwie inicjatywy społeczne w postaci zbiórek na rzecz pomnika Dygasińskiego, jedna z początku XX wieku, zorganizowana przez jego najbliższych, gdy stawiano nagrobek. Druga zaś z ostatnich lat, kiedy z inicjatywy podmiotów związanych ze słynnym literatem dokonywano renowacji pomnika. Publikacja porusza również wątek kierunku, jaki obrano w trakcie restauracji nagrobka Dygasińskiego, oraz zadaje pytania o jego słuszność. Z jednej strony bowiem zrekonstruowano część skradzionych elementów, używając surowców, które nie są tak narażone na kradzież jak brąz, z drugiej zaś zatracono wymiar artystyczny, jakim nagrobek szczycił się przed dewastacją.
This work recounts the history of the gravestone monument made by the famous Warsaw sculptor and portraitist Czesław Makowski. The tombstone was erected for Adolf Dygasiński, a nineteenth-century writer and educator, at the Powązki Cemetery in Warsaw. The article focuses primarily on the creation of the monument, the theft of its metal elements in 2000 and its restoration which took place several years later. It also draws attention to a malpractice that has been threatening historic cemeteries in Poland for decades. The text describes two social initiatives in the form of collections for Dygasiński’s monument, one dating from the beginning of the twentieth century, organized by his relatives when the tombstone was being erected. The other is more recent and was undertaken when the monument was renovated on the initiative of entities connected with the famous novelist. Furthermore, this article also addresses the approach which was taken during the restoration of Dygasiński’s tombstone, and asks questions about its appropriateness. On the one hand, some of the stolen elements were reconstructed using materials that are not as susceptible to theft as bronze, whereas on the other hand, this led to the loss of the tombstone’s artistic value before its vandalization.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2023, 2; 165-177
0029-8247
2956-6606
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwatera wojenna z I wojny światowej na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Szadku
The war quarter from 1914 located on the Evangelical-Augsburg cemetery in Szadek
Autorzy:
Czyżewski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27844010.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cmentarz ewangelicko-augsburski
kwatera wojenna
Szadek
I wojna światowa
identyfikacja
Evangelical-Augsburg cemetery
war quarter
First World War
identification
Opis:
Na terenie cmentarza ewangelicko-augsburskiego w Szadku istnieje kwatera wojenna z czasów I wojny światowej. Pochowano na niej żołnierzy, walczących pod koniec 1914 r. w toku tzw. Operacji Łódzkiej. Na terenie kwatery wojennej zostało pochowanych 31 żołnierzy niemieckich i 2 austro-węgierskich, dodatkowo na sąsiadującym cmentarzu rzymskokatolickim spoczęło 3 żołnierzy rosyjskich. Obecnie na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Szadku odnaleźć można jedynie 13 żołnierskich nagrobków, przy czym dwa z nich znajdują się poza obszarem kwatery wojennej. Autor pracy na podstawie zachowanych inskrypcji nagrobnych oraz odnalezionych dokumentów podjął próbę zidentyfikowania poległych żołnierzy.
At the Evangelical-Augsburg cemetery in Szadek is located a war quarter from the Times of First World War. There were buried several dozen soldiers fallen after the Battle of Łódź in November–December 1914. Nowadays only 13 soldier’s tombstones can be found. The author has made an attempt to identify the fallen soldiers on the basis of preserved inscriptions and documents.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2023, 23; 33-54
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Labirynt żywych i umarłych. Mitologizacja przestrzeni Cmentarza Olszańskiego w trylogii „Trýznivé město” Danieli Hodrovej
A Maze of the Living and the Dead: Mythologisation of the Space of Olšany Cemetery in the Trilogy “Trýznivé město” by Daniela Hodrová
Autorzy:
Woszczerowicz, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44930941.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Daniela Hodrová
Trýznivé město
literatura czeska
cmentarz
labirynt
mit
przestrzeń
Tryznivé město
Czech literature
cemetery
labyrinth
myth
space
Opis:
This article is devoted to the issue of the mythologisation of the space of Olšany Cemetery performed by Daniela Hodrová in her trilogy Trýznivé město (City of Torment). The article consists of two parts: the first one is a theoretical introduction about the concepts of myth, cemetery and maze, and the cultural connection between them. The second part contains an analysis of Olšany Cemetery as presented in the trilogy. Hodrová depicts the cemetery as a kind of mythical space which has the nature of a maze, where the living and the dead both share the fate of being prisoners.
W niniejszym artykule podjęto problematykę mitologizacji przestrzeni Cmentarza Olszańskiego w trylogii Trýznivé město autorstwa Danieli Hodrovej. Pierwsza część artykułu poświęcona jest teoretycznemu wprowadzeniu dotyczącemu pojęć mitu, cmentarza, labiryntu oraz kulturowego związku między nimi. Druga natomiast zawiera analizę mitologizacji przestrzeni cmentarza w trylogii. Cmentarz Olszański został przez Hodrovą przedstawiony jako rodzaj mitycznej przestrzeni o charakterze labiryntu, z którego wyjścia poszukują zarówno żywi, jak i umarli.
Źródło:
Adeptus; 2023, 20
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy Kolegium Kościelnego Wyznania Ewangelicko-Augsburskiego do architekta Chrystiana Piotra Aignera (1756-1841) w związku z nieznanym projektem kaplicy pogrzebowej na cmentarzu luterańskim w Warszawie oraz zestawienie wydatków związanych z budową tejże kaplicy
Letters from the Church College of the Evangelical Augsburg Confession to the architect Chrystian Piotr Aigner regarding an unknown design of a funeral chapel in the Lutheran cemetery in Warsaw and a statement of expenses related to the construction of the chapel
Autorzy:
Skrodzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407967.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
architektura neoklasycystyczna
luteranie
zbór ewangelicko-augsburski
cmentarz ewangelicko-augsburski
kaplica Halpertów
Adolf Schuch
neoclassical architecture
Lutherans
Evangelical Church of the Augsburg Confession
Evangelical Lutheran Cemetery of the Augsburg Confession
Halpert family chapel
Opis:
W Archiwum Głównym Akt Dawnych znajdują się dokumenty dotyczące działalności Kolegium Kościelnego gminy ewangelicko-augsburskiej w Warszawie. Wśród nich ostatnio odnaleziono nieznane źródła, których edycja stanowi przedmiot niniejszej publikacji. Zawierają one informacje na temat zamówienia przez gminę u Chrystiana Piotra Aignera projektu kaplicy pogrzebowej na cmentarzu luterańskim w Warszawie. Dokumenty te stanowią dwa listy skierowane do Aignera, oraz kosztorys. Z dokumentów wiadomo, że do kosztorysu dołączony był pierwotnie także projekt kaplicy, który obecnie zaginął. Zamieszczone w dokumentach informacje stanowią istotny wkład w pełniejsze rozpoznanie dorobku polskiego architekta. 
The Central Archives of Historical Records contains documents relating to the activities of the Church College of the Lutheran Community in Warsaw. Among them, unknown sources have recently been found whose editing is the subject of this publication. They contain information on the commune's commissioning of a design for a funeral chapel from Ch.P. Aigner. The documents are two letters addressed to him, and a cost estimate. It is known from the documents that the cost estimate was also originally attached to the design of the chapel, but has now been lost. The information contained in the documents is an important contribution to a more complete recognition of the architect's work.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2023, 1, 30; 171-183
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oblicza nekropolii – Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie
Powązki Military Cemetery in Warsaw
Autorzy:
Wodnicka-Kasprzak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22443178.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:
cmentarz
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
nagrobek
cemetery
Powązki Military Cemetery
tombstone
Opis:
To miejsce jedyne w swoim rodzaju. Jego tożsamość wyznaczyły polskie dzieje i człowiek jako twórca form materialnych we współpracy z procesami natury. Jest dziełem zbiorowym, kształtowanym wciąż od ponad stulecia. Wizerunek kreowany przez kolejne pokolenia nieustannie na nowo daje się czytać – jako całość lub wycinkowo – poprzez pojedyncze nagrobki i pomniki, szczególnie te o wartości artystycznej. A są na Wojskowych Powązkach ślady działalności uznanych twórców, których nazwiska i same dzieła w przestrzeni cmentarza zwyczajnie pozostają nieeksponowane. Niniejsze opracowanie ma na celu zatrzymanie uwagi na niektórych realizacjach, by pozbawić je anonimowości co do autora, aby mogły być również odbierane w pełniejszym kontekście kultury i czasu, w którym powstały. Artykuł jest efektem wielokrotnych wycieczek po cmentarzu z aparatem w ręku, trudu kadrowania możliwie wyizolowanych z otoczenia ujęć interesujących form pomników oraz poszukiwań danych dotyczących ich autorów. Rdzeń założenia cmentarza określono w pierwszych latach po I wojnie światowej. Powązki Wojskowe kształtowane były wówczas przez polskie państwo jako panteon pamięci o ofiarach walk narodowowyzwoleńczych (powstanie styczniowe), bitew I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Następne, masowe pochówki nastąpiły w 1939 r. i po ekshumacjach poległych powstańców warszawskich i ludności cywilnej Warszawy w 1945 r. Władze komunistyczne nie były zainteresowane kontynuowaniem narodowych i katolickich treści w kulturze, dlatego decyzją z 1964 r. postanowiono nadać nekropolii bardziej świecki charakter, zmieniono wtedy nazwę na „Cmentarz Komunalny dawny Wojskowy”. Utworzona została Aleja Zasłużonych z monumentalnymi grobowcami Bieruta i Marchlewskiego oraz grobami wielu osób ze świata elity, wśród nich artystów. Pomijając ograniczenia wynikające z ówczesnej ideologii patronat państwowy w okresie PRL-u miał pozytywny wpływ na poziom artystyczny realizowanych upamiętnień m.in. przez organizowane konkursy. Ze względu na ograniczoną dostępność informacji o autorach realizacje z tego czasu (lata 60. i 70. XX w.) stanowią większość prezentowanych w pracy przykładów.
The place is unique. Its identity has been determined by Polish history, human as the creator of material forms supported by the nature. It is a collective work, continuously shaped for over a century. “Cemeteries are not for the dead, but for the living” – as Wiktor Zin stated. The image, created by successive generations, still can be reinterpreted – as a whole or selectively as individual tombstones and monuments of exceptional artistic value. In Powązki Military Cemetery there can be found traces of activities of recognized artists, whose names and work remain undisplayed in the cemetery. This study aims to highlight some of monuments in order to remove author’s anonymity and to show their work in broader cultural and historical context. The article is a result of numerous visits to the cemetery with a camera in an effort to frame images of monuments. In addition, the paper shows effects of research for data on monuments’ authors. The core cemetery structures were settled in the first years after the First World War. The Polish state established Powązki Military Cemetery as a memorial for the victims of national liberation struggles (January Uprising), the battles of the First World War and the Polish-Soviet War. Subsequent mass burials took place in 1939 and after exhumations of Warsaw Uprising insurgents and civilians in 1945. The communist authorities were not interested in preserving national and Catholic content in culture, therefore in 1964 the necropolis was given more secular character. Its name was changed to “Municipal Former Military Cemetery”. The Lane of Honor was established with the monumental tombs of Bierut, Marchlewski and graves of many members of the contemporary elite, including artists. Leaving aside the limitations imposed by the ideology of the time, state patronage during PRL (Polish People's Republic) period had a positive influence on an artistic quality of projects carried out in the cemetery, for example through the organised competitions. Due to limited accessibility of information about the authors, projects from this period (1960s and 1970s) constitute the majority of examples presented in this article.
Źródło:
MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 46; 97-116
1689-4774
Pojawia się w:
MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cemetery and the Fear of the Dead
Autorzy:
Carrassi, Vito
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343988.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
fear
beliefs
death
cemetery
cautionary tale
wager
Opis:
Fear is a characteristic feature of many legends. And the fear of the death is probably our deepest fear. Death is a crucial event in folk culture, as it triggers an existential crisis which must be duly managed. The living need to distance themselves from the dead in order not to lose their own “presence” in the world. To maintain this distance, people can rely on a dedicated place, the cemetery, where the fear of the dead can be mastered and framed in a sacred dimension. Cemetery may be regarded as a liminal, hybrid space, connecting life and death, the human and the divine, the visible and the invisible. Hence, it can turn into a critical, dangerous place, a “legend landscape”, where odd, mysterious, frightening encounters are possible or, at least, believable. This is especially so if one enters a cemetery at night, when it is forbidden to the living and the darkness creates the perfect stage for fearsome presences. In the ATU 1676B narrative type, an individual bets to enter a cemetery at night in order to show her/his courage and/or refute the belief of the dead as ghosts, but this gamble results in a death from fright. A different case concerns the fate of those who face the night in the cemetery with genuine courage and respect towards the dead, as in a folktale collected by W.B. Yeats (ATU 326), and a (true) story of a woman sleeping in the cemetery (Motif Index C735.2.5). Overall, the cemetery emerges as an ideal setting for a cautionary tale, through which local communities meditate on key issues such as death, fear and belief/non-belief.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2023, 67, 1-2; 153-168
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińcy na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie
Ukrainians at the Central Cemetery in Szczecin
Autorzy:
Mieczkowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520045.pdf
Data publikacji:
2023-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
mniejszość ukraińska
cmentarz
tożsamość narodowa
Ukrainian minority
cemetery
national identity
Opis:
The aim of the text is to reflect on the importance of burials and remembrance of the dead in preserving the national identity of Szczecin’s Ukrainians. The author believes that the cemetery is a place where social and political dependencies related to the ethnic sphere can be observed. The writer’s interests focus on the role of social memory and ethnic moblization.
Celem tekstu jest refleksja nad znaczeniem pochówków i pamięci o zmarłych w zachowaniu tożsamości narodowej szczecińskich Ukraińców. Autor uważa, że cmentarz jest miejscem, w którym można zaobserwować zależności społeczne i polityczne związane ze sferą etniczną. Zainteresowania piszącego koncentrują się na roli pamięci społecznej i mobilizacji etnicznej.
Źródło:
Pomiędzy. Polsko-Ukraińskie Studia Interdyscyplinarne; 2023, 11(4); 57-65
2543-9227
Pojawia się w:
Pomiędzy. Polsko-Ukraińskie Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biogramy osób pochowanych na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Uniejowie na podstawie zachowanych inskrypcji nagrobnych
Biographical sketches of people buried at evangelical-augsburg cemetery in Uniejów based on preserved tombstone inscriptions
Autorzy:
Czyżewski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130179.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
biogram
Buchholtz
Buchwitz
cmentarz ewangelicko-augsburski
genealogia
Honker
Uniejów
biographic sketch
Buchholz
Evangelical-Augsburg cemetery
genealogy
Opis:
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Uniejowie został założony w latach 70. XIX w. i funkcjonował do 1945 r. W okresie powojennym uległ dewastacji i zapomnieniu. Mimo zniszczenia nekropolii zachowały się trzy nagrobki z czytelnymi inskrypcjami. Autor artykułu podjął próbę przybliżenia historii życia osób pochowanych na ewangelicko-augsburskim cmentarzu w Uniejowie, których nagrobki przetrwały, oraz genealogicznego opracowania dziejów poszczególnych rodzin, opierając się na zachowanych dokumentach.
Evangelical-Augsburg cemetery in Uniejów was founded in the 1870s and functioned until 1945. After the second world war the cemetery was completely demolished. Fortunately three tombstones with readable inscriptions survived. The author has made an attempt to show who these people were and to reconstruct their genealogical roots on the basis of preserved documents.
Źródło:
Biuletyn Uniejowski; 2022, 11; 81-94
2299-8403
Pojawia się w:
Biuletyn Uniejowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarz Łyczakowski - miejsce spoczynku lwowskich techników: dwie mogiły dyrektorów inżynierii miejskiej
A journey the place of Lviv technicians eternal rest: two graves of the city engineering directors
Autorzy:
Ivakhiv, Orest
Kryżaniwskyj, Andrij
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097822.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Gdańska. Wydział Elektrotechniki i Automatyki
Tematy:
cmentarz Łyczakowski
Lwów
technicy
Lychakiv Cemetery
Lviv
technicians
Opis:
Cmentarz Łyczakowski jest wspaniałym pod względem artystycznym miejscem wiecznego spoczynku wielu wybitnych osobowości, powiązanych ze Lwowem. Są to przedstawiciele różnych dziedzin działalności, różnych poglądów oraz różnych narodowości – czas wyrównał wszystko, wymagają oni jedynie modlitwy, pokoju i pamięci. Wśród nich znajduje się szereg wybitnych techników. W artykule wspominamy tylko nielicznych z nich, m.in. Stanisława Aleksandrowicza i Adama Teodorowicza.
The Lyczakiv Cemetery is an artistically wonderful place of the eternal rest for many outstanding personalities associated with Lviv. They are representatives of various fields of activity, different natalities and different views - time has made everything right, now they require only prayer, peace and remembrance. Among them, a number of outstanding technicians, but only a few of them are mentioned in the article, i.e. Stanisław Aleksandrowicz and Adam Teodorowicz.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej; 2022, 74; 125-129
1425-5766
2353-1290
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wydziału Elektrotechniki i Automatyki Politechniki Gdańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarz wojenny w Szadkowicach – próba identyfikacji poległych żołnierzy na podstawie zachowanych nagrobków
War cemetery in Szadkowice – An attempt to identify fallen soldiers through survived tombstones
Autorzy:
Czyżewski, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/18827583.pdf
Data publikacji:
2022-09-15
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
cmentarz wojenny
Szadkowice
I wojna światowa
identyfikacja
polegli żołnierze
war cemetery
First World War
identification
killed soldiers
Opis:
W okresie listopada–grudnia 1914 r. na ziemi szadkowskiej doszło do zaciekłych walk między armiami Niemiec, Austro-Węgier oraz Rosji. W ich efekcie powstało w okolicach Szadku kilkanaście cmentarzy i kwater wojennych, na których pochowano poległych żołnierzy. Jednym z takich miejsc jest istniejący do dzisiaj cmentarz wojenny w Szadkowicach. Początkowo na jego terenie spoczęło 21 żołnierzy, jednak wskutek ekshumacji i likwidacji innych cmentarzy wojennych ostatecznie pogrzebano tam ok. 200 poległych. Wraz ze szczątkami żołnierzy na cmentarz w Szadkowicach trafiły także pomniki nagrobne ze zlikwidowanych nekropolii. Do czasów współczesnych zachowało się na szadkowickim cmentarzu jedynie 60 takich obiektów, przy czym na zaledwie 33 z nich znajdują się jakiekolwiek inskrypcje. Opierając się na napisach z nagrobków autor artykułu podjął próbę zidentyfikowania poległych żołnierzy i ustalenia na podstawie zachowanych dokumentów, w jakich jednostkach służyli, gdzie się urodzili i mieszkali, czy mieli rodzinę.
After heavy fights between German, Austro-Hungarian and Russian armies in November-December 1914, a dozen or so war cemeteries were created in the vicinity of Szadek. One of such places is the war cemetery in Szadkowice, which still exists today. Initially 21 soldiers were buried there, but after exhumations and closing down of several other war cemeteries, about 200 more bodies were moved to Szadkowice. Along with the remains of the soldiers, tombstones from other necropolises were moved to the Szadkowice war cemetery. Until now, only 60 tombstones have survived in the Szadkowice cemetery, and only 33 of them have inscriptions. Based on these inscriptions the author of the article made an attempt to identify the killed soldiers and to find out in which units they served and where they lived or were born.
Źródło:
Biuletyn Szadkowski; 2022, 22; 25-71
1643-0700
Pojawia się w:
Biuletyn Szadkowski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cmentarzysko ciałopalne kultury bogaczewskiej w Bargłowie Dwornym, pow. augustowski
A Cremation Cemetery of the Bogaczewo Culture at Bargłów Dworny, Augustów County
Autorzy:
Iwanicki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328237.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
kultura bogaczewska
okres wpływów rzymskich
cmentarzysko
Bogaczewo Culture
Roman Period
cemetery
Opis:
Cmentarzysko w Bargłowie Dwornym leży ok. 10 km na SW od Augustowa (Ryc. 1). Zostało ono zgłoszone do PMA w roku 1937 i było badane ratowniczo przez Józefa Marciniaka w roku 1939 i Mariana Kaczyńskiego w latach 1969 i 1972. Ogółem zbadano obszar ponad 900 m2, odkrywając 37 grobów kultury bogaczewskiej (Ryc. 2). Niestety znaczna część z nich była mocno zniszczona na skutek intensywnych prac rolnych. <br></br> Spośród pozyskanych w trakcie badań zabytków na uwagę zasługuje kilka o charakterze lokalnym, ograniczonym do kultury bogaczewskiej, bądź też charakterystycznych dla całego kręgu zachodniobałtyjskiego. Do pierwszej grupy należy zapinka trójgrzebykowa odmiany mazurskiej z grobu 7 (Ryc. 6/7:1). Reprezentuje ona wyróżnioną w niniejszym opracowaniu grupę drugą tych fibul, charakteryzującą się niewielkim występem w górnej części tulei. Okazy takie występują w kulturze bogaczewskiej w stadium C1a. Do zabytków typowych dla kultury bogaczewskiej należą m.in. również wisiorek ósemkowaty typu A z grobu 18B (Ryc. 9:1) oraz dwa toporki żelazne, z grobu 4B i znaleziony luźno (Ryc. 5/4B:1, 16/03:5). Zabytki te datowane są na fazy B2b i B2/C1. Grupę drugą przedmiotów o szerszym, zachodniobałtyjskim charakterze reprezentują m.in. zapinka podkowiasta zdobiona emalią z grobu 4A (Ryc. 4/4A:1), pochodzące z tego samego zespołu dwie bransolety mankietowe typu A (Ryc. 4/4A:2.3), oraz znaleziona luźno siekierka tulejkowata (Ryc. 15/02:1). Bransolety z grobu 4A datowane są na fazę B2/C1–C1a, siekierka na fazy B2–B2/C1. <br></br> Na cmentarzysku w Bargłowie Dwornym odkryto także pojedyncze importy z obszarów kultur sąsiednich. Najprawdopodobniej przeworskie pochodzenie ma sprzączka typu G.3 z grobu 18 (Ryc. 9/18:1), datowana na fazę B2b i B2/C1. Z oddziaływaniami kultury wielbarskiej wiąże się luźno znaleziony zielony paciorek typu TM183 (Ryc. 15/02:2), często spotykanego na nekropolach tej kultury w zespołach grobowych z fazy C1. Z kultury DolIkeim-Kovrovo pochodzą brązowe rozdzielacze kolii z grobu 1 (Ryc. 3/1:3b), występujące na jej terytorium w zespołach z faz B2 i B2/C1. <br></br> Unikatowym znaleziskiem jest zachowany we fragmentach naszyjnik odkryty w przemieszanej warstwie stropowej grobów 28A i 28B (Ryc. 12:1). Stanowi on ciekawe połączenie stylistyki bałtyjskiej (zdobienie emalią) z „germańską” formą zapięcia. Niezbyt liczna ceramika znaleziona na cmentarzysku jest typowa dla kultury bogaczewskiej. Zwraca uwagę obecność w grobach drobnych fragmentów mis i kubków reprezentujących tzw. ceramikę stołową. Jest to, jak się wydaje, lokalna cecha obrządku pogrzebowego, obserwowana dotychczas jedynie na cmentarzyskach z tzw. skupienia rajgrodzkiego. <br></br> Szczegółowa analiza zabytków pozwoliła ustalić czas użytkowania zbadanej części cmentarzyska na okres od fazy od B2 do fazy C2 okresu wpływów rzymskich.
The cemetery at Bargłów Dworny is located approx. 10 km to the SW of Augustów (Fig. 1). It was reported to the State Archaeological Museum in 1937. Rescue excavations were undertaken at the site first in 1939, under the supervision of Józef Marcinak, and then in 1969 and 1972, led by Marian Kaczyński. In total, an area of more than 900 m2 was excavated, and 37 Bogaczewo Culture graves were uncovered (Fig. 2). Unfortunately, most of them were severely damaged as a result of intense agricultural works. <br></br> Among the artefacts recovered during the excavations, there are several of local – limited to the Bogaczewo Culture – character as well as those typical of the entire West Balt cultural circle that deserve attention. The former group includes a triple-crested brooch of the Mazurian variant found in grave 7 (Fig. 6/7:1). It represents the second group of this fibula type, distinguished in this paper, which is characterised by a small protrusion in the upper part of the sleeve. Such specimens are found in the Bogaczewo Culture in phase C1a. The artefacts typical of the Bogaczewo Culture also include a figure-of-eight-shaped pendant of type A from grave 18B (Fig. 9:1) and two iron axes – one from grave 4B, the other a stray find (Fig. 5/4B:1, 16/03:5). These artefacts are dated to phases B2b and B2/C1. The other artefact group, of broader, West Balt character, is represented, among others, by an enamelled penannular brooch from grave 4A (Fig. 4/4A:1), two cuff bracelets of type A from the same feature (Fig. 4/4A:2.3) and a stray find of a small socketed axe (Fig. 15/02:1). The bracelets from grave 4A and the axe are dated to phase B2/C1–C1a and phase B2–B2/C1 respectively. <br></br> The Bargłów Dworny cemetery also yielded isolated imports from the areas of neighbouring cultures. A G.3 type belt buckle from grave 18A (Fig. 9/18:1) is probably of Przeworsk origin; it is dated to phase B2b and B2/C1. A stray find of a green bead of type TM183 (Fig. 15/02:2) is associated with the influence of the Wielbark Culture, in which such artefacts are often encountered in graves from phase C1. The bronze necklace separators from grave 1 (Fig. 3/1:3b) come from the Dollkeim-Kovrovo Culture, in the area of which they are found in assemblages from phases B2 and B2/C1. <br></br> A unique find is a fragmentarily preserved neck-ring discovered in the intermingled top layer of graves 28A and 28B (Fig. 12:1). It represents an interesting combination of Balt style (enamel decoration) with a “Germanic” form of the fastener. <br></br> The scarce pottery found at the site is typical of the Bogaczewo Culture. Of note is the presence in the graves of small sherds of bowls and mugs representing the so-called tableware. It seems to be a local feature of the funeral rite, to date observed only at cemeteries of the so-called Rajgród Group. <br></br> A comprehensive analysis of the artefacts allowed establishing that the excavated part of the cemetery was in use from phase B2 to phase C2 of the Roman Period.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 193-233
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elite Burden. Totenkrone-Type Necklaces from the ‘Mosiężysko’ Cemetery in Szurpiły
Autorzy:
Jończyk, Ludwika
Żołędziowski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408475.pdf
Data publikacji:
2022-12-07
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Mosiężysko cemetery
Szurpiły
Totenkrone
Pruthenia
Opis:
The paper discusses necklaces from the Mosiężysko cemetery in the settlement complex in Szurpiły (Suwałki District). All of them represent the Totenkrone type, characteristic of the Pruthenian lands. The stylistic features, spatial distribution within the Pruthenian lands as well as in other parts of Europe, way of manufacture, purpose and chronology of these necklaces are discussed.
Źródło:
Światowit; 2021, 60; 59-75
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowa i religijna funkcja cmentarza
The Cultural and Religious Roles of the Cemetery
Autorzy:
Rabczyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343177.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
cmentarz
funkcje cmentarza
kulturowa funkcja cmentarza
religijna funkcja cmentarza
cemetery
roles of the cemetery
cultural role of the cemetery
religious role of the cemetery
Opis:
Cmentarz jest przestrzenią przenikania się profanum i sacrum, wartości kulturowych i religijnych. Celem niniejszego opracowania było syntetyczne ukazanie kulturowej i religijnej funkcji cmentarza. Zostały one przedstawione na kanwie dziejów, które podzielono na pięć charakterystycznych dla praktyk inhumacyjnych okresów: pochówki prehistoryczne, nekropolie poza miastem, cmentarze w miastach, pochówki w kościołach, nowe cmentarze poza miastem. Poza nielicznymi wyjątkami, w niniejszym opracowaniu ograniczono się głównie do analiz pochówków na terenie Europy Zachodniej. Wykorzystano materiał źródłowy i metodologię nauk humanistycznych (archeologii, historii, nauk o kulturze i religii) oraz nauk teologicznych. Na umiejscowienie i kształt nekropolii miała zawsze wpływ określona kultura danej społeczności, tradycja religijna, względy światopoglądowe, geograficzne i sanitarne. W tym sensie cmentarze są pomnikami cywilizacji i kultury oraz religii. Mimo zmieniających się w ciągu dziejów zasad inhumacji można stwierdzić, że kulturowa i religijna funkcja cmentarza należą do podstawowych  i niezastępowalnych. Wzajemnie się przenikają i twórczo kooperują.
The cemetery is a place where the sacred and the profane, cultural and religious values overlap. The aim of the following work is a synthetic portrayal of the cultural and religious roles of the cemetery. Their presentation will be based on history divided into five periods characterised by inhumation practices: prehistoric burial, necropolis outside city limits, cemeteries within city limits, burial in churches, modern cemeteries outside city limits. Apart from several exceptions the analysis focuses on burials on the Western European territory. It utilises the source material and the methodology of humanist studies (archeology, history, culture and religion studies) and theology. The location and characteristics of a necropolis has always been shaped by the specific culture of the given community, religious tradition, worldview, geography as well as sanitary considerations. In this sense cemeteries constitute monuments of civilizations, cultures and religions. Despite the changing rules of inhumation throughout time it can be stated that the cultural and religious roles of the cemetery are elementary and irreplaceable. The two roles overlap and creatively cooperate.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 175-191
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznane cmentarzysko ludności kultury łużyckiej z Kępki Szlacheckiej, pow. włocławski
An Unknown Cemetery of the Lusatian Culture from Kępka Szlachecka, Włocławek County
Autorzy:
Purowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328240.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
ceramika
Kujawy
cmentarzysko
kultura łużycka
Cemetery
Lusatian Culture
Kuyavia
Pottery
Opis:
W latach 50. XX wieku w Kępce Szlacheckiej zostały przypadkowo znalezione groby ciałopalne ludności kultury łużyckiej. Stanowisko archeologiczne położone jest na wzniesieniu otoczonym od południa i zachodu Jeziorem Kępskim, zaś od wschodu – rzeką Lubieńką (Ryc. 1; 4). Obecnie niewielka część odkrytych przedmiotów znajduje się w rękach prywatnych. Do dziś przetrwały dwa nieduże naczynia gliniane oraz pojedyncze fragmenty przepalonych kości ludzkich. Wiadomo, że zbiór uzupełniała przynajmniej większa popielnica, która zaginęła. Zachowana ceramika to: 1. Mała amfora, zdobiona u nasady szyjki poziomo rytą bruzdą (Ryc. 2:a-c). 2. Niewielki czerpak lub kubek (Ryc. 2:d-f). Opisane przedmioty są pozostałością po zniszczonym grobie ciałopalnym ludności kultury łużyckiej. Wymiary naczyń glinianych wskazują, że w przeszłości pełniły funkcję przystawek. Ceramikę można datować w szerokim przedziale chronologicznym, od IV okresu epoki brązu do podokresu Hallstatt D. <br></br> Nekropola z Kępki Szlacheckiej nie była do tej pory znana w literaturze. Na mapie AZP na północ od Jeziora Kępskiego zlokalizowanych jest 5 stanowisk archeologicznych (ryc. 3), ale tylko na jednym (nr 4) znaleziono 3 fragmenty ceramiki, które być może pochodzą z czasu rozwoju kultury łużyckiej.
In the 1950s, cremation graves of the Lusatian Culture were discovered by chance at Kępka Szlachecka. The archaeological site is located on a hill surrounded to the south and west by Kępskie Lake and to the east by the River Lubieńka (Fig. 1, 3, 4). <br></br> Two small earthen vessels and few fragments of cremated human bones have survived to this day in the hands of private owners. It is known that at least one more, larger, vessel – a cinerary urn, now lost – complemented the assemblage. The preserved pottery consists of:1. A small amphora, decorated at the base of the neck with a horizontal groove (Fig. 2:a–c); 2. A small cup or mug (Fig. 2:d–f). The dimensions of the artefacts suggest that they served as accessory vessels. The dating of the pottery falls within a broad chronological range extending from Bronze Age IV to Hallstatt D. <br></br> The cemetery at Kępka Szlachecka has not been previously mentioned in the literature. A map of the Archaeological Polish Record shows five archaeological sites located to the north of Kępskie Lake (Fig. 3), but only one of them (no. 4) yielded three pottery sherds that may date to the time of the development of the Lusatian Culture.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2022, LXXIII, 73; 241-244
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 211

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies