Temat: Cemetery - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Surface prospection of burial grounds and new research tools (on the example of the study of changes in cemetery boundaries)
Autorzy:: Majewska, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1201813.pdf
Data publikacji:: 2017-03-31
Wydawca:: Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii
Tematy:: LiDAR
Jewish cemetery
Protestant cemetery
Catholic cemetery
boundaries
inventory
cultural heritage
Opis:: Basing on own experiences in studying cemetery space, the possibilities of using LiDAR visualization in acquiring information on changes in the boundaries of Christian and Jewish necropolises were demonstrated on selected examples. The application of the methods indicated in the article comprises the significant supplementation of terrain inspection, considerably expanding knowledge about a given site. The use of digital elevation models has been popular since their introduction, especially in the archaeological community, as it allows for feature recognition without conducting invasive prospection, including excavation. As it has turned out, in the course of the research conducted by the author, the use of LiDAR tools should be an integral part of the geographical analysis. This highlights the need to promote interdisciplinary in the research on cultural heritage sites.
Źródło:: Journal of Geography, Politics and Society; 2017, 7, 1; 60-69
2084-0497
2451-2249
Pojawia się w:: Journal of Geography, Politics and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dziewiętnastowieczny cmentarz ewangelicki w Brzynie
THE PROTESTANT CEMETERY IN BRZYNO (FROM 19th CENTURY)
Autorzy:: Błażejewska, Michalina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/425554.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:: EVANGELIC CEMETERY
BRZYNO
FLIESSBACH
ZITZEWITZ
RURAL CEMETERY
Opis:: Evangelic cemetery in Brzyno is the subject of the article. The only en¬trance to that cemetery is placed on the north side. Spatial layout is charac¬terized by regularity and symmetry. A visitor, firstly traverses through long birch alley, which next changes into birch-yewen alley led till the main axis in south part where chapel is placed as well. On the right hand side there are only single burials. The best preserved monument in this part is Eckhard Charles Hugon Flieβbach monuments. Left wing of the cemetery is characterized by row, regular setting of graves. Despite being devastated you can still notice original elements of fu¬neral art. Being in the center of cemetery, it is recommended to visit the chapel mentioned before, it was constructed in 1935, inside the chapel you can find two the oldest tombstones of Friedrich Heinrich Gerhard von Zitzewitz and his daughter.
Źródło:: Gdański Rocznik Ewangelicki; 2012, 6; 13-35
1898-1127
Pojawia się w:: Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: „Zgasły nasze imiona, lecz nasze czyny jaśnieją” (Tarnowskie nekropolie Heinricha Scholza)
“Our names faded away, but our deeds shine bright” (Tarnów necropolises of Heinrich Scholz)
Autorzy:: Osiński, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/217315.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Heinrich Scholz
cmentarz
architektura cmentarna
cemetery
cemetery architecture
Opis:: Rozprawa traktuje o eminentnej personie Heinricha Scholza, znakomitego rzeźbiarza wiedeńskiego, określanego przez Jaroslava Haska ironicznym mianem „dekującego się ochotnika”. Podczas I wojny światowej Scholz pełnił funkcję kierownika artystycznego VI Tarnowskiego Oddziału Grobów Wojennych na terenie dawnej Galicji Zachodniej. Scholz był artystą wszechstronnym, który potrafi pracować w kamieniu i drewnie, a ponadto posiadał doskonałe wyczucie materiału. Jego niespełna trzyletnia praca zaowocowała powstaniem ponad 40 realizacji cmentarnych, które odznaczają się nadzwyczajnym dopracowaniem szczegółów, precyzją wy- konania oraz doskonale wpisują się w otaczający krajobraz. Cmentarze Scholza, tworząc pod względem estetycznym stosunkowo zwartą grupę, mieszczą się w szerokim nurcie „dwudziestowiecznego klasycyzmu”. Modus ten odznacza się symetrią, prostotą, horyzontalizmem, oszczędnością środków wyrazu, powagą i osiowością. Poszczególne rozwiązania, z uwagi na różnorodność zastosowanych przez artystę motywów architektonicznych i dekoracyjnych, emblematów i rzeźb, są unikalne i zakorzeniają tę twórczość w najwartościowszych wytworach klasycyzmu, a poprzez estetykę przełomu XVIII i XIX wieku, wiążą ją wprost z artystyczną spuścizną śródziemnomorskich cywilizacji antycznych. Plastyczność, przestrzenność, mistrzowskie operowanie perspektywą i planami, umiejętność wkomponowania nekropolii w najbardziej wydawałoby się niesprzyjające warunki terenowe i optymalne wykorzystanie walorów rzeźbiarskich szczególnie predestynują te budowle do ekspozycji w pełnym słońcu, kiedy ostre promienie wydobywają z najdrobniejszego detalu zdumiewającą grę światła i cieni. Efekty takie osiągał Scholz zarówno w przypadku skromnych powierzchniowo mogił zbiorowych, jak i ogromnych założeń cmentarnych, nawiązujących do idei parku krajobrazowego i rozciągających się na przestrzeni kilku bądź kilkunastu hektarów. W grupie tych ostatnich sytuuje się cmentarz wojenny nr 193 w Dąbrówce Szczepanowskiej, ulokowany na powierzchni nieomal 1800 m2 i zaprojektowany z uwzględnieniem naturalnego ukształtowania terenu. O nadzwyczajnym znaczeniu tego założenia świadczy fakt, iż w jego obręb inkorporowano cały sąsiadujący teren ze wszystkimi zmianami spowodowanymi przez Wielką Wojnę (w ostatnich latach zrekonstruowano m.in. część rosyjskich rowów strzeleckich i schronów). Pierwotnie liczył on ponad 4 ha i był ogrodzony płotem z siatki na betonowych słupach. Mogiły poległych walczących armii zostały zgrupowanie w dwóch odrębnych zespołach grobowych, pomiędzy którymi ulokowano majestatyczny pomnik centralny z podniosłymi inskrypcjami pióra kapitana Hansa Hauptmanna, poety i oficera w krakowskim Wydziale Grobów Wojennych. I oto w granicach tego kompleksu doszło ostatnio do marnej inwestycji, urągającej pamięci pochowanych tu poległych, a także podważającej międzynarodową rangę tak unikalnego wojennego zbytku. O jej rozmiarach świadczą m.in. przedłożone zdjęcia.
The work presents the eminent personage of Heinrich Scholz, a superb Viennese sculptor, ironically described by Jaroslav Hasek as “a scrimshanking volunteer”. During World War I, Scholz was the artistic director of VI Tarnow Unit of War Graves in the area of old Western Galicia. Scholz was a many-talented artist, who could work in wood and stone, and possessed a perfect sense of material. His three-year long work resul- ted in creating over 40 cemetery realizations, characterised by unusual care for detail, precision workmanship, and fitted perfectly into the surrounding landscape. Scholz’s cemeteries, by constituting a relatively compact group from the aesthetic point of view, fit into the vast trend of the “twentieth-century classicism”. That mode is characterized by symmetry, simplicity, horisontalism, frugality in means of expression, solemnity and axiality. Particular designs, because of the variety of architectonic and decorative motifs, emblems and sculptures used by the artist, are unique and root his output among the most valuable creations of classicism, and via the aesthetics of the turn of the 18th and 19th century connect it directly to the artistic inheritance of the antique civilizations of the Mediterranean. Plasticity, spatiality, mastery in using perspective and planes, ability to integrate the necropoles into the seemingly most unfavourable landscape conditions and optimum use of advantages of sculpting, particularly predestine those buildings to be exhibited in bright sunlight, when harsh sun- rays enhance the amazing play of light and shade on the smallest detail. Scholz achieved such effects both in cases of spatially modest mass graves, and enormous cemetery complexes alluding to the idea of landscape parks and stretching over the area from a few to several hectares. Military cemetery no 193 in Dąbrówka Szczepanowska, covering the area of almost 1800 m2 and designed with consideration for the natural landform features, belongs to the latter group. The unique significance of this complex has been confirmed by the fact that the whole neighbouring, area with all the alterations caused by the Great War, has been incorporated into the site (in recent years some of the Russian trenches and bunkers have been reconstructed). Originally it covered over 4 ha and was surrounded with a wire fence on concreto posts. The graves of the fallen from the fighting armies were grouped in two separate grave complexes between which a majestic central monument with solemn inscriptions by Captain Hans Hauptmann, a poet and officer in Krakow Department of War Graves, was situated. However, recently a poor investment has been made within the boundaries of the complex, which insults the memory of the fallen soldiers buried here and undermines the international rank of such a unique war memorial, as can be seen in the enclosed photographs.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 114-121
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Awaria cmentarza
Cemetery breakdown
Autorzy:: Czapliński, Przemysław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2013675.pdf
Data publikacji:: 2014-06-02
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: kultura pogrzebowa
cmentarz narcystyczny
cmentarz histeryczny
cmentarz nieczysty
funeral culture
narcissistic cemetery
hysterical cemetery
impure cemetery
Opis:: The article discusses the breakdown of Polish cemetery culture based on the literature of the last quarter century. The cause of the “breakdown” is a model of narcissistic cemetery formed after World War II; it mainly includes the dead worthy of commemoration, or the Poles who died acceptable death, and it excludes the ethnic strangers and unworthy form of death. However, the actions taken after 1989 for the sanctification of the dead Jews proved that death with dignity may also exist outside the narcissistic cemetery. In response, the Polish funerary community creates hysterical cemetery. In this cemetery, the society incorporates odious aspects of death into the mourning culture. The “abominable” content gives the basis for the establishment of the impure cemetery, which may include the death of the excluded, but is extended to the entire living space.
Źródło:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2014, 4(7); 195-208
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:: Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Oblicza nekropolii – Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie
Powązki Military Cemetery in Warsaw
Autorzy:: Wodnicka-Kasprzak, Urszula
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/22443178.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Mazowieckie Biuro Planowania Regionalnego w Warszawie
Tematy:: cmentarz
Cmentarz Wojskowy na Powązkach
nagrobek
cemetery
Powązki Military Cemetery
tombstone
Opis:: To miejsce jedyne w swoim rodzaju. Jego tożsamość wyznaczyły polskie dzieje i człowiek jako twórca form materialnych we współpracy z procesami natury. Jest dziełem zbiorowym, kształtowanym wciąż od ponad stulecia. Wizerunek kreowany przez kolejne pokolenia nieustannie na nowo daje się czytać – jako całość lub wycinkowo – poprzez pojedyncze nagrobki i pomniki, szczególnie te o wartości artystycznej. A są na Wojskowych Powązkach ślady działalności uznanych twórców, których nazwiska i same dzieła w przestrzeni cmentarza zwyczajnie pozostają nieeksponowane. Niniejsze opracowanie ma na celu zatrzymanie uwagi na niektórych realizacjach, by pozbawić je anonimowości co do autora, aby mogły być również odbierane w pełniejszym kontekście kultury i czasu, w którym powstały. Artykuł jest efektem wielokrotnych wycieczek po cmentarzu z aparatem w ręku, trudu kadrowania możliwie wyizolowanych z otoczenia ujęć interesujących form pomników oraz poszukiwań danych dotyczących ich autorów. Rdzeń założenia cmentarza określono w pierwszych latach po I wojnie światowej. Powązki Wojskowe kształtowane były wówczas przez polskie państwo jako panteon pamięci o ofiarach walk narodowowyzwoleńczych (powstanie styczniowe), bitew I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Następne, masowe pochówki nastąpiły w 1939 r. i po ekshumacjach poległych powstańców warszawskich i ludności cywilnej Warszawy w 1945 r. Władze komunistyczne nie były zainteresowane kontynuowaniem narodowych i katolickich treści w kulturze, dlatego decyzją z 1964 r. postanowiono nadać nekropolii bardziej świecki charakter, zmieniono wtedy nazwę na „Cmentarz Komunalny dawny Wojskowy”. Utworzona została Aleja Zasłużonych z monumentalnymi grobowcami Bieruta i Marchlewskiego oraz grobami wielu osób ze świata elity, wśród nich artystów. Pomijając ograniczenia wynikające z ówczesnej ideologii patronat państwowy w okresie PRL-u miał pozytywny wpływ na poziom artystyczny realizowanych upamiętnień m.in. przez organizowane konkursy. Ze względu na ograniczoną dostępność informacji o autorach realizacje z tego czasu (lata 60. i 70. XX w.) stanowią większość prezentowanych w pracy przykładów.
The place is unique. Its identity has been determined by Polish history, human as the creator of material forms supported by the nature. It is a collective work, continuously shaped for over a century. “Cemeteries are not for the dead, but for the living” – as Wiktor Zin stated. The image, created by successive generations, still can be reinterpreted – as a whole or selectively as individual tombstones and monuments of exceptional artistic value. In Powązki Military Cemetery there can be found traces of activities of recognized artists, whose names and work remain undisplayed in the cemetery. This study aims to highlight some of monuments in order to remove author’s anonymity and to show their work in broader cultural and historical context. The article is a result of numerous visits to the cemetery with a camera in an effort to frame images of monuments. In addition, the paper shows effects of research for data on monuments’ authors. The core cemetery structures were settled in the first years after the First World War. The Polish state established Powązki Military Cemetery as a memorial for the victims of national liberation struggles (January Uprising), the battles of the First World War and the Polish-Soviet War. Subsequent mass burials took place in 1939 and after exhumations of Warsaw Uprising insurgents and civilians in 1945. The communist authorities were not interested in preserving national and Catholic content in culture, therefore in 1964 the necropolis was given more secular character. Its name was changed to “Municipal Former Military Cemetery”. The Lane of Honor was established with the monumental tombs of Bierut, Marchlewski and graves of many members of the contemporary elite, including artists. Leaving aside the limitations imposed by the ideology of the time, state patronage during PRL (Polish People's Republic) period had a positive influence on an artistic quality of projects carried out in the cemetery, for example through the organised competitions. Due to limited accessibility of information about the authors, projects from this period (1960s and 1970s) constitute the majority of examples presented in this article.
Źródło:: MAZOWSZE Studia Regionalne; 2023, 46; 97-116
1689-4774
Pojawia się w:: MAZOWSZE Studia Regionalne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Cmentarze niekatolickie Wielkopolski – kłopotliwa spuścizna?
Non‐catholic cemeteries of Wielkopolska region – troublesome legacy?
Autorzy:: Rydzewska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87748.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: Wielkopolska
krajobraz kulturowy
cmentarz zabytkowy
cmentarz ewangelicki
cmentarz żydowski
cultural landscape
historic cemetery
evangelical cemetery
jewish cemetery
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2008, 10; 241-247
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kulturowa i religijna funkcja cmentarza
The Cultural and Religious Roles of the Cemetery
Autorzy:: Rabczyński, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343177.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: cmentarz
funkcje cmentarza
kulturowa funkcja cmentarza
religijna funkcja cmentarza
cemetery
roles of the cemetery
cultural role of the cemetery
religious role of the cemetery
Opis:: Cmentarz jest przestrzenią przenikania się profanum i sacrum, wartości kulturowych i religijnych. Celem niniejszego opracowania było syntetyczne ukazanie kulturowej i religijnej funkcji cmentarza. Zostały one przedstawione na kanwie dziejów, które podzielono na pięć charakterystycznych dla praktyk inhumacyjnych okresów: pochówki prehistoryczne, nekropolie poza miastem, cmentarze w miastach, pochówki w kościołach, nowe cmentarze poza miastem. Poza nielicznymi wyjątkami, w niniejszym opracowaniu ograniczono się głównie do analiz pochówków na terenie Europy Zachodniej. Wykorzystano materiał źródłowy i metodologię nauk humanistycznych (archeologii, historii, nauk o kulturze i religii) oraz nauk teologicznych. Na umiejscowienie i kształt nekropolii miała zawsze wpływ określona kultura danej społeczności, tradycja religijna, względy światopoglądowe, geograficzne i sanitarne. W tym sensie cmentarze są pomnikami cywilizacji i kultury oraz religii. Mimo zmieniających się w ciągu dziejów zasad inhumacji można stwierdzić, że kulturowa i religijna funkcja cmentarza należą do podstawowych i niezastępowalnych. Wzajemnie się przenikają i twórczo kooperują.
The cemetery is a place where the sacred and the profane, cultural and religious values overlap. The aim of the following work is a synthetic portrayal of the cultural and religious roles of the cemetery. Their presentation will be based on history divided into five periods characterised by inhumation practices: prehistoric burial, necropolis outside city limits, cemeteries within city limits, burial in churches, modern cemeteries outside city limits. Apart from several exceptions the analysis focuses on burials on the Western European territory. It utilises the source material and the methodology of humanist studies (archeology, history, culture and religion studies) and theology. The location and characteristics of a necropolis has always been shaped by the specific culture of the given community, religious tradition, worldview, geography as well as sanitary considerations. In this sense cemeteries constitute monuments of civilizations, cultures and religions. Despite the changing rules of inhumation throughout time it can be stated that the cultural and religious roles of the cemetery are elementary and irreplaceable. The two roles overlap and creatively cooperate.
Źródło:: Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 175-191
2353-7272
Pojawia się w:: Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Grzebowiska dla zwierząt w Polsce
Pet cemeteries in Poland
Autorzy:: Myślińska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293413.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: grzebowisko
cmentarz
pochówek
zwierzęta
pet cemetery
animal cemetery
pet burial
animals
Opis:: W niniejszym artykule podjęto tematykę miejsc pochówku zwierząt. Problem został omówiony w odniesieniu do terenu Polski na tle przykładów z zagranicy. Współczesne grzebowiska dla zwierząt powstają w naszym kraju od niedawna i mimo że cmentarze dla zwierząt są u nas stosunkowo nowym zjawiskiem, to już teraz można dostrzec ich typowe cechy przestrzenne. Autorka, na co dzień zajmująca się zagadnieniami z dziedziny architektury, starała się opisać i ocenić grzebowiska pod kątem zagadnień z interesującej ją problematyki: cech położenia, układu przestrzennego, wielkości parcel, z jednej strony unifikowania, a z drugiej – indywidualizowania grobów. W trakcie badania zjawiska, jakim są cmentarze dla zwierząt w Polsce, okazało się, że niezaspokojona potrzeba emocjonalna jest głównym motorem sprawczym ich powstawania, ważnym elementem pracy stało się więc omówienie ich genezy i formy własności.
This article deals with the topic of animal burial sites. The problem was discussed referring to the territory of Poland against the background of examples from abroad. Modern pet cemeteries have been created in our country for a short time, and their issue has not been discussed in any detail so far. Despite the fact that animal cemeteries are a relatively new phenomenon in Poland, it is already possible to notice their typical spatial features. The author, who deals with issues in the field of architecture on a daily basis, tries to describe and evaluate the pet cemeteries from the following angle of interest: location, spatial layout, parcel size, unification, and, on the other hand, the individualization of graves. In the course of the study of the phenomenon of cemeteries for animals in Poland, it turned out that the unsatisfied emotional need is the main driving force behind their formation, so an important element of the work became the analysis of their genesis and form of ownership of pet cemeteries.
Źródło:: Architectus; 2018, 1 (53); 89-98
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Historia wspólnoty ewangelickiej w Wejherowie i jej cmentarza w latach 1643-1951
History of Lutheran community and cemetery in Wejherowo between 1643 - 1951
Autorzy:: Kurpiewski, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/425530.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
Tematy:: Wejherowo
Lutherans
Evangelical cemetery
Opis:: I. Community Wejherowo which was established in 1643 since its inception enjoyed the status of religious tolerance. Its founder Jakub Wejher withdrew the privilege of free and public confession of Lutheranism shortly before his death in 1657. This state of affairs lasted until the end of the eighteenth century. When in 1772 Prussia and Wejherowo by virtue of the Treaty of Partition were seized by the Prussian state, there has been a change in attitude of the authorities to the Protestant population. Over the next decade there has been the rapid influx of them. On the day Prussia intercepted Wejherowo there were only a few dozen protesters in a town. In 1900 the number increased to more than 2.5 thousand (4002 Catholics). In the first quarter of the nineteenth century Wejherowo evangelicals still belonged in terms of organization to the municipality in Bolszewo. They had their own temple there. Their cemetery quarter was designated back to the time of Jakub Wejher in the parish cemetery at St. Trinity Church in Wejherowo . In 1823 several towns were separated from the municipality in Bolszewo and along with Wejherowo a new Evangelical parish was created. At the time the Lutheran church was founded in the town as well as the cemetery in the suburbs. In the years 1907 - 1909 the community built a new grander temple. Change of the borders and retake of Wejherowo by the Polish state in 1920 caused that most of the Evangelical community from the town emi-grated to Germany. During the interwar period the number of faithful fell to about 400 people in the town. The outbreak of war in 1939 for many Germans in Wejherowo was a willed come back to times before 1920. In March 1945 the Evangelical Church was passed by the Polish mu-nicipalities and counties to the Catholic Church in intention for school youth. Today this place is hosted by Catholic Parish of St. Leon, and the church itself is called St. Stanisław Kostka one. II. Cemetery Establishment of a separate Lutheran cemetery should be combined with the rise and construction of a new parish church in Wejherowo in 1823. The cemetery was built around 1826 on the rustic outskirts of Wejherowo at some distance from the church, located on the main street leading to Bolszewo and further to Lębork. It was the double terrace object of a rectangular shape with dimensions of approximately 180 m x 65 m. After 1945 due to a lack of maintenance the cemetery fell into increasing disrepair. The last official funeral was held there in 1947. In 1951, the transformation of evangelical cemetery into the city park was started. Tombs were leveled and mortuary was demolished as well as brick fence surrounding the cemetery. In 2005, at the initiative of the Association of Cemeteries Remembrance and Burial Places in Wejherowo a memorial boulder commemorating the past of this place was erected in the former Protestant cemetery. In October 2012 archaeological excavations were conducted at the former site of the cemetery. The study has been subjected to a small area of approximately 60 m x 10 m located in the front in the oldest part of the structure. The re- burial of the remains excavated during archaeological works belonging to 45 people took place in November 5th 2012.
Źródło:: Gdański Rocznik Ewangelicki; 2013, 7; 82-113
1898-1127
Pojawia się w:: Gdański Rocznik Ewangelicki
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Nowe cmentarzysko w Rzeczycy Suchej, gm. Dwikozy, woj. świętokrzyskie
New cemetery in Rzeczyca Sucha, Dwikozy com., Świętokrzyskie voivodeship
Autorzy:: Florek, Marek
Kurzawska, Aldona
Płaza, Dominik Kacper
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/567535.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:: Rzeczyca Sucha
cemetery
shell pendants
Opis:: In 2014, accidentally ploughed human bones were discovered in the field in the village Rzeczyca Sucha, Sandomierz district, and a year later rescue and trial archaeological excavations were carried out. In the course of research, two poorly preserved human burials were uncovered. One of them contained grave goods and those were two pendants made of shells. It was possible to establish C14 dating on the basis of one of the skeletons. The results of the research indicate the end of the Neolithic period.
Źródło:: Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego; 2018, 39; 137-147
0137-5725
Pojawia się w:: Materiały i Sprawozdania Rzeszowskiego Ośrodka Archeologicznego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Cemetery" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język