Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Celtic" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-28 z 28
Tytuł:
Ein mögliches keltisches Lehnwort im Slavischen
A possible Celtic loanword in Slavic
Autorzy:
Vykypěl, Bohumil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699958.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
etymology
Celtic
Slavic
Opis:
The author discusses the possibility to explain Slavic *voldyka as a Celtic loanword.
Źródło:
Studia Etymologica Cracoviensia; 2012, 17, 3; 137-139
1427-8219
Pojawia się w:
Studia Etymologica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wojen z Galami na rozwój rzymskiego uzbrojenia ochronnego
Autorzy:
Dmowski, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810686.pdf
Data publikacji:
2020-09-27
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
Celtic warriors, Roman armament, war, absorption
Opis:
The article presents the elements of Roman armament that were absorbed from Celtic warriors
Źródło:
Officina Historiae; 2020, 3, 1; 23-32
2545-0905
Pojawia się w:
Officina Historiae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Celtycki miecz z Małej Wsi nad Wartą
The Celtic sword from Mała Wieś near Warta River
Autorzy:
Urbański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28766356.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
miecz celtycki
osadnictwo celtyckie
Bojowie
centralna Polska
Celtic sword
Celtic settlement
Boii
central Poland
Opis:
Na wielkim cmentarzysku w Małej Wsi niedaleko Sieradza autor odkrył w 1980 r. bogato wyposażony grób wojownika z celtyckim mieczem. Grób otrzymał nr 27, a po weryfikacji nr 508. Miecz był w żelaznej pochwie z okuciami na krawędziach i ze wzmacniającymi wąsami, a zakończonej trzewikiem z guzikowatą końcówką. Długość całkowita wynosi 106 cm. Sztych ostrołukowy, głownia w przekroju soczewkowata ma długość 84 cm, szerokość 6–6,5 cm. Trzpień do rękojeści o długości 16 cm był zakończony zgrubieniem. Rękojeść od miecza oddzielał ruchomy dzwonowaty jelec. Oprócz miecza w skład wyposażenia wchodziły: grot włóczni, tok, umbo, fibula, nóż, pochewka, nity, gwoździe, pierścień, pęseta i inne – wszystko z żelaza. Znaleziono także ok. 660 fragmentów ręcznie lepionych naczyń glinianych. Długie przedmioty metalowe były zorientowane wzdłuż linii W–E. Taki zestaw zabytków wskazuje na celtyckie pochodzenie zmarłego lub silne kontakty z celtyckim środowiskiem wojskowym. Miecz można zaklasyfikować do typu I/1 P. Łuczkiewicza, a trzpień do typu B. Pochwa należy do typu V Tomasza Bochnaka. Taki zestaw T. Bochnak i L. Tyszler określają jako broń celtycką, datowana na fazę A2 lub A2/A3. Okaz miecza z Małej Wsi można traktować jako kolejny dowód na pobyt celtyckich Bojów w centralnej Polsce.
On a large cemetery at Mała Wieś near Sieradz, the Autor discovered in 1980 a rich furnished grave of warrior with Celtic sword. The grave received number 27, and after verification 508. Sword was preserved in iron scabbard with iron fittings on the sheath edge. The chape of the sword scabbard has button-like end. Total length 106 cm. The blade of the sword is lenticular in cross-section and his length have 84 cm and width 6–6.5 cm. Sword’s point in a form of a pointed arch. The handle was separated from the blade by a ogival crossguard. Except the sword the grave contained a iron shield boss, spear with tok (butt), fibula, knife with scabbard, rivets, ring, tweezers and others items. And moreover 660 fragments of hand made pottery. Long metal objects were oriented in the grave pit. Such a set of items indicates Celtic origin or close ties to the Celtic military milieu. The sword can be classified as type I/1 by P. Łuczkiewicz, grip as type B. Scabbard belongs to the type V by T. Bochnak. Such a set may be dated to a phase A2 or A2/A3 after T. Bochnak and L. Tyszler. The sword from Mała Wieś can be treated as another proof of the stay of the Celtic Boii in central Poland.
Źródło:
Eastern Review; 2022, 11, 1; 77-83
1427-9657
2451-2567
Pojawia się w:
Eastern Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Possible Solutions for Long-standing Problems Involving Old English Nominal Forms
Autorzy:
L, White, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/888818.pdf
Data publikacji:
2020-09-14
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
West Germanic
Old English
Celtic influence
equivalence interference
Opis:
Solutions are presented, most involving Celtic influences in West Germanic (WG) dur- ing the ancient period, for some long-standing problems involving nominal forms. The M N-SG forms of /n/-stems in WG may be seen as due to loss of /-n/ (in analogical /-ͻͻn/) having happened after shortening. Apparent replacement of the F G-SG by the D-SG in WG may be seen as due to the D-SG of the F personal pronoun being employed, in “external possession”, as a kind of indirect reflexive, after /siin-/ became limited (for reasons connected with Celtic influence) to M SG meaning. This case has analogues in Romance. Final /-s/ in the A-PL of M /a/-stems may be seen as due to Celtic influence causing /-nz/ to be replaced by /-ns/.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2020, 29/2; 27-53
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Possible Solutions for Long-Standing Problems Involving Old English Verbs
Autorzy:
White, David L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973919.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Brittonic, Celtic,
analogy,
equivalence interference,
Germanic,
verbs
Opis:
Solutions based on “equivalence interference” are proposed for various problems involving OE verbs. WG verbs with 1SG /-ͻͻmi/ were modeled on Celtic verbs with /-aami/. Pre-OE eode is from /eiͻͻde/, analogical to 1SG /eiͻͻmi/ from /eimi/. OE dyd- is from reinterpretation of peasant /dïd-/, from low-stressed /ded-/ used as a non-emphatic periphrastic, as noble /düd-/. WG /bii-/ ‘be’ was modeled on Celtic /bii-/ ‘(habitual-future) be’. Habitual-future /bi-/ (lost on the continent) re-developed in OE on the model of habitual-future /bi-/ in Brittonic. The English rule that non-indicative forms of BE are /b/-forms is from Brittonic. 3PL bi(o)đon was modeled on Brittonic /biđont/. Pre-OE /ist/ and /im/ were influenced by Brittonic /is/ and /æm/. Loss of distinct endings before 1PL and 2PL subject pronouns and loss of distinct preterit subjunctive endings were both modeled on their analogues in Brittonic.
Źródło:
Anglica. An International Journal of English Studies; 2019, 28/2; 25-45
0860-5734
Pojawia się w:
Anglica. An International Journal of English Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mars Braciaca (RIB 278) at Haddon Hall, Derbyshire
Autorzy:
Breeze, Andrew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137329.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Tematy:
Mars
Celtic Languages
Welsh
Roman Britain
Inscriptions
Opis:
Braciaca, on an altar to Mars at Haddon Hall (near Bakewell, in the north Midlands of England), has been related to Welsh brag 'malt' and explained as 'he of (divine) intoxication'. Yet this is hard to see, and a new explanation from Welsh bragad 'army, host; battle' seems preferable. It ts the God of War better than 'malt' does (a product more apt for Bacchus than Mars). If so, Braciaca 'of the hosts' will be one of many terms from Roman Britain that Welsh (and related languages) can explain. To show this, we rst consider Celtic attitudes to Mars, and then go on to brag and its cognates.
Źródło:
Language. Culture. Politics. International Journal; 2022, 1; 103-111
2450-3576
2719-3217
Pojawia się w:
Language. Culture. Politics. International Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irlandzki dramat Casimira Markiewicza: anty-imperializm i awangarda w Dublinie
Casimir Markievicz’s Irish Drama: anti-imperialism and the avant-garde in Dublin
Autorzy:
Arrington, Lauren
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967695.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Irish drama
Celtic Revival
Casimir Markievicz
Constance Gore Booth
Opis:
The article traces the lives of the daughter of the landed class in the West of Ireland, Constance Gore Booth and a son of a Polish aristocratic family, Casimir Markievicz. She, the future Irish revolutionary, he a painter and playwright, through marriage and fruitful collaboration, managed for a period of time to mingle politics and art as well as the political and historical experiences of the Polish and Irish nations. The article traces these mutual interconnections, by looking at a number of plays and paintings by Casimir Markievicz and by analyzing the political and social engagements carried out by Constance Gore Booth. In case of Markievicz and his plays the article interestingly shows how he was able to connect the contemporary, Ibsenian, form of what was then called “New Drama” with coded messages concerning the current politics and his own political views. What is more, Arrington carefully traces the elements of the thesis play and melodrama in his works, reconstructing from authentic reviews of the period the impact they made both on the reviewers and political commentators of the day. Additionally, the article not only paints an interesting picture of the literary Dublin of the inter-war period but also shows how Markievicz’s writing refers to and borrows from the canonical works of such playwrights as Synge, Yeats and Lady Gregory.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2014, 24, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Late La Tène scabbards with openwork decorative fittings
Późnolateńskie pochwy mieczy z ażurowymi okładzinami
Autorzy:
Czernecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/442505.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
Tematy:
scabbard
Celtic imports
Late pre-Roman/Early Roman period
Opis:
Metal scabbards decorated with open work plates (mostly copper alloy, rare silver, exceptionally iron), dated to the turn of the 1st century AD, were found on a vast area from the west of Rhine through middle Europe to Bulgaria and Slovenia. The considerable part of these sheaths was discovered on the territories of the central and northern Europe inhabited by Germanic tribes, where they are treated as Celtic imports. Most of them were made of two iron sheets, often with additional bronze/brass sheet in front, and a high, ladder-form chape with boat-form or with spur-like end. Despite many similarities, there are differences in quality of execution, stylistic form, used motifs in the decorative plates and also in the construction of the scabbards. The general idea of these scabbards – metal sheets, bell shaped mouth, way of suspending, is undoubtedly rooted in Celtic tradition. They were produced, most probably in new Roman provinces, former Celtic regions. The Thraco-Dacian territory is also not excluded. Such scabbards were luxury goods, and could function as ceremonial gifts for allies or clients. Beside scabbards with fine opus interasile decorated plates, there is a group of scabbards decorated with openwork grid pattern, made solely of iron, known exclusively from the Przeworsk culture, Oksywie culture and the Elbian circle and dated to the phase A3. They were not unsuccessful imitation of high quality objects, but objects inspired by a Celtic style or “fashion” of decorating scabbards with open work, executed most probably, by local smiths in favourite material – iron.
Pochwy mieczy, zdobione w górnej części nakładaną ażurową płytką z rozbudowanym ornamentem pojawiają się u schyłku okresu lateńskiego na rozległym obszarze od terenów położonych na zachód od Renu przez Europę środkową po Bułgarię i Słowenię (ryc. 1), a więc na obszarach celtyckich, sąsiadujących z nimi germańskich, oraz dackich i trackich na południowym wschodzie. Mimo licznych podobieństw nie tworzą całkowicie homogenicznej grupy. W dotychczasowych opracowaniach wyróżniano dwa podstawowe warianty: pochwy z nakładaną płytką ażurową ze skomplikowanymi motywami zdobniczymi, których wykonanie wymagało dużych umiejętności i posiadania odpowiednich narzędzi, a także grupę pochew zdobionych prostym motywem nałożonej kratki, wykonanych wyłącznie z żelaza, i uważanych, poczynając od J. Wernera (1977, 383), za lokalne naśladownictwo. Egzemplarze z okładzinami z wyrafinowanym opus interrasile występują zarówno na stanowiskach związanych z kulturą lateńską, jak i na obszarach poza jej zasięgiem, gdzie traktowane są jako importy. Prawie wszystkie pochodzą z cmentarzysk, trzy z depozytów wodnych (por. katalog) Dotychczasowe próby podziałów typologicznych (Werner 1977; Böhme-Schönberger 1998) uwzględniały tylko stylistykę i sposób wykonania ażurowych okładzin pomijając całą konstrukcję pochwy. Jednak sposób wykonania samej pochwy jest równie ważnym elementem, pozwalającym na ustalenia chronologiczne, a także dającym możliwość identyfikacji ewentualnych warsztatów. Nakładane okucia ażurowe mogły być wykonywane osobno i montowane (lub nie) na gotowych pochwach (Bochnak, Czarnecka 2005, 32; Harasim 2013, 19). Płytki ażurowe o podobnej formie zakładano na pochwy różniące się szczegółami konstrukcji (trzewik, zawieszka), z drugiej strony, na identycznych pochwach pojawiają się okładziny różniące się detalami wykonania. Najczęściej pochwy złożone są z dwóch blach żelaznych, lub żelaznej spodniej i wierzchniej wykonanej ze stopu miedzi, połączonych za pomocą okuć bocznych. Charakterystycznym elementem jest wysoki trzewik zaopatrzony w poprzeczne szczebelki tworzące drabinkę sięgającą, na ogół, 2/3 wysokości pochwy. Zakończenia trzewika mają różny kształt. Wcześniejszy chronologicznie wydaje się typ łódkowaty. Taki trzewik mają również okazy zdobione ażurowymi nakładkami (ryc. 2:1, 8:1, 2). Najczęściej zakończenie ma formę ostrogowatą (ryc. 2:2–4). Późniejsze egzemplarze mają półkolisty trzewik uformowany poprzez zagięcie spodniej blachy na wierzchnią, które określam jako typ Zemplin (Czarnecka 2014, ryc. 4) (ryc. 2:5). Te egzemplarze wykonane są w całości ze stopu miedzi, wyjątkowo ze srebra. Zawieszki mają lateńską formę prostokątnej przewleczki przymocowanej dwoma płytkami z nitami. Nakładane ozdobne ażurowe płytki najczęściej były wykonane ze stopu miedzi, rzadziej srebra (ryc. 6:8, 15) i zupełnie wyjątkowo z żelaza (ryc. 6:10, 11). Mają różną długość, na ogół 12–16 cm, kształt górnej krawędzi odpowiada zazwyczaj kształtowi wylotu pochwy – prosty lub, częściej, dzwonowaty. Ornament składa się z dwóch lub trzech pól. Część centralna, największa, składająca się z pięciu pionowych pasm elementów w układzie: arkadka pozioma – łącznik – owal centralny – łącznik – arkadka pozioma (ryc. 6:1–11). W kilku przypadkach pojawił się motyw koła (ryc. 7:1–5). Motyw podwójnego S, dość charakterystyczny dla ozdób celtyckich, w tym również (wcześniejszych wprawdzie) pochew pojawił się w dwóch przypadkach (ryc. 6:1.2). Dość wyjątkowy jest motyw równoramiennego krzyża, znany z zachowanej fragmentarycznie okładziny pochwy z Kopaniewa. Znane są też ażurowe nakładki odbiegające formą i doborem wzorów od omówionych powyżej, niemniej należące do tego samego szerokiego kręgu pochew zdobionych ornamentem ażurowym (np. Lamadelaine, Metzler-Zens, Meniel 1999, tabl. 20, 21). (ryc. 8, 1). Inny rodzaj okładzin należących do grupy pochew z ozdobnymi ażurowymi płytkami to, zaproponowany przez J. Wernera (1977, 382, 383), typ Wabenmuster, „plaster miodu” zbudowany z zestawionych ze sobą niskich sześciokątów. Żelazny egzemplarz takiej płytki umieszczonej na pochwie miecza pochodzi z grobu 3 z cmentarzyska w Mutynie (Terpilovskij 2014, ryc. 6:3) (ryc. 9:4) i z cmentarzyska Zaguminki-Zvenigorod, na Ukrainie (Svešnikov 1957, ryc. 21:1; Kokowski 1999, ryc. 6) (ryc. 9:3), a także z cmentarzyska kultury oksywskiej w Rządzu (Rondsen), 1/1883 (Bohm 1985, 5; Anger 1890, 11, tabl. 16:20; Czarnecka 2007b, ryc. 4) (ryc. 9:2). Istnienie wzoru „plastra miodu” w środowisku celtyckim potwierdzają ażurowe płytki znalezione na oppidum Bibracte (Bochnak, Czarnecka 2005, ryc. 5, 6) (ryc. 9:1). Sądzę, że można, choć z pewną ostrożnością, wyróżnić jeszcze jeden dotychczas niezauważony rodzaj zdobienia ażurowych okładzin złożony z pasm pionowych niewielkich prostokątów i kwadratów oddzielonych poziomymi listwami zdobionymi poziomymi rytymi liniami i małymi punktami. Brak motywów arkadek czy perełkowań, niemniej jest to wzór bardziej rozbudowany niż zwykła prosta kratka. Należą tutaj pochwy z Szentendre/Pomaz (Hunyady 1942, tabl. 44:5; Hellebrandt 1999, 35–36, tabl. 4:4) i Kostieva (Tackenberg 1929, 270, ryc. 135) (ryc. 11:1, 2). Taki motyw pojawił się też na niekompletnie zachowanych okładzinach z Łuczki (Lučka) i Tuczna. Są one jednak zachowane tylko w niewielkich fragmentach, nie można więc wykluczyć, że są to pozostałości ozdobnych płytek z bogatym ornamentem. Jeszcze inną, rzadko spotykaną formą zdobienia płytek opus intrerrasile jest wykorzystanie motywów krzywolinijnych, stylizowanej wici roślinnej. Taki ornament pojawił się na okładzinie pochwy miecza z Goeblingen Nospelt, grób C (ryc. 13). Na krótkim mieczu (sztylecie) z inhumacyjnego grobu w Palluau-sur-Indre (Coulon, Cufez 1976, ryc. 2:1, 2, 4; 3; Bulard 1980, ryc. 4:2) zachowały się fragmenty brązowej ażurowej okładziny z motywami połączonych dużych S-ów (ryc. 14:1.1a). W łącznikach pomiędzy nimi znajdują się niewielkie otworki (na nity?). Niezwykle interesujące jest, że fragment bardzo podobnej ażurowej nakładki pochodzi z cmentarzyska kultury lipickiej w Bolotni na Ukrainie, z ciałopalnego grobu 61 (ryc. 14:2.2a). Do grupy ażurowych okładzin z nietypowym wzorem dodać można znalezisko z Bułgarii, z bogatego trackiego cmentarzyska Čatalka (Stara Zagora). J. Werner (1977, 393, ryc. 19) Srebrna płytka opus interrasile została wykonana przez wysokiej klasy specjalistę złotnika-kowala, w nieco innym stylu niż dotychczas omawiane egzemplarze. Należy przyjąć istnienie więcej niż jednego centrum produkcji tych przedmiotów, ze względu zarówno na różnice w konstrukcji samych pochew i w drugorzędnych cechach stylistycznych okładzin, jak i rozrzut terytorialny oraz chronologiczny. Jednym z takich centrów był zapewne „kraj Trewerów”, obecny Luksemburg (Goeblingen Nospelt, 2 razy, Titelberg, Lamadelaine) i sąsiadujący rejon ujścia Mozeli do Renu (Büchel, Wederath i nieco dalej Badenheim). Drugim wyraźnym skupieniem jest niewątpliwie Noricum z dwoma pochwami z samego Magdalensbergu, i ziemie Taurysków ze Słowenii, skąd pochodzą znaleziska takich militariów ze Strmec Bela Crkev i rzeki Ljubljanicy, a także z cmentarzyska Verdun, grób 131 (Istenič 2010, ryc. 10). Kolejne skupisko wyodrębnia się w Bułgarii. Uderzający brak tak zdobionych pochew z terenu Czech czy górnego Renu związany jest, zapewne, z odmiennym obrządkiem pogrzebowym i brakiem cmentarzysk. Bardzo nieliczne są znaleziska pochew z ażurowymi okładzinami na obszarach celtyckich z Galii czy Brytanii. Poza obszarem kultury lateńskiej, wyraźne skupisko omawianych militariów jest na wschodniej Słowacji (3 egzemplarze z Zemplina), i zachodnia Ukraina (Zaguminki, Łuczka, Bołotnia). Zapewne należy dołączyć znalezioną na tym terenie pochwę z Hryniowa, z znacznie bogatszą, bo z ornamentem figuralnym, dekoracją. Znaleziska te, prawdopodobnie wiązać się mogą z wpływami lub nawet osadnictwem dackim. Należy je traktować, podobnie jak egzemplarze znane z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i grupy Gross Romstedt, jako niewątpliwie importy. Tylko część omawianych pochew pochodzi z zespołów zwartych, umożliwiających datowanie. Większość datowana jest na fazę LT D2 do czasów Augusta, a na obszarze Barbaricum na fazę A3 do poczatków fazy B1. Najwcześniejsze wydają się groby z zachodniej, nadreńskiej strefy ich występowania. Wśród pochew z opus interasile znalezionych na obszarze kultury przeworskie najwcześniej, na fazę A2/A3 i początek A3, datowane są grób 3 z Wesółek i grób 301 z Kamieńczyka. Nieco później, na schyłek A3 można datować Wesółki, grób 50, a na początek B1 – grób 147/1937 z Witaszewic, a także znaleziska z Łuczki i Zaguminek. Pochwy zdobione okładziną opus interrasile znalezione na obszarze kultury przeworskiej i oksywskiej to niewątpliwie importy. Powstaje jednak pytanie, czy są to importy celtyckie (lateńskie) czy też rzymskie? Oczywiście same przedmioty należą bez wątpienia do tradycji militariów i stylistyki czy estetyki celtyckiej – w sposobie wykonania (metalowe blachy) i zdobienia – dobór motywów i sposób wykonania. Niemniej, chronologia wskazuje, że mogły być wytwarzane w warsztatach na terenach zajętych przez Rzymian i będących już administracyjnie częścią państwa rzymskiego (Werner 1977; Istenič 2010, 145; Czarnecka 2014, 74). Funkcjonowanie warsztatów płatnerskich czerpiących z umiejętności i tradycji celtyckich, ale przyjmujących pewne techniki rzymskie potwierdzać mogą nieliczne wprawdzie znaleziska łączące rozwiązania techniczne charakterystyczne dla obu kultur. Przykładem może być okaz z Amiens, Square Jules Bocquet (Maheo 1979). Jest to pochwa krótkiego miecza (gladiusa) z osady (obozu rzymskiego?), z trzewikiem zakończonym kulką i ażurową okładziną zaopatrzona w typową dla egzemplarzy lateńskich zawieszką z prostokątną przewleczką i płytkami mocującymi, umieszczoną na spodniej ściance. Jeszcze ciekawsze jest nowe znalezisko z ziem polskich – brązowa pochwa z cmentarzyska kultury przeworskiej z Orenic (Czarnecka, Siciński 2015). Innym przykładem łączenia dwóch tradycji może być okładzina pochwy, niestety z nieznanej miejscowości, niedawno restaurowanej w RGZM w Moguncji (Miks 2015) (ryc. 17:2). Ma ona bogatą dekoracją figuralną, dwa pola: z gryfem i z jeźdźcem dokładnie odpowiadają motywom z pochwy z Hryniowa (Ryc. 17:1). Dwa pozostałe to przedstawienia w stylu rzymskim – postać nagiego bóstwa (?) i odcisk z falery z przedstawieniem cesarza (Miks 2015, ryc. 4). Omawiane pochwy robią wrażenie towarów luksusowych, ich wykonanie wymagało umiejętności i wkładu pracy. Niewątpliwie robione były na zamówienie albo z przeznaczeniem dla szczególnych klientów – wodzów, przedstawicieli elit związanych pochodzeniem czy tradycją z kulturą lateńską, Celtami. Przykładem sygnalizującym udział w jakieś wydarzeniach politycznych może być unikatowe cmentarzysko małej grupy wojowników w Mutynie (Terpilovskij, Zharov 2013; Terpilowskij 2014), bardzo bogato wyposażone w zestawy militariów najwyższej rangi, w tym hełmy, i naczynia brązowe. Jako szczególny dar dla sojusznika traktować można omawianą powyżej pochwę z nieznanej miejscowości z kombinacją przedstawień figuralnych (Miks 2015, 296). Oprócz omówionych pochew z płytkami opus interrasile, znamy też dość liczne (kilkanaście sztuk) znaleziska żelaznych pochew z żelaznymi okładzinami ze znacznie prostszym wzorem określanym jako Gittermuster, kratka. Tworzą wyraźnie wydzielającą się grupę znalezisk pochodzących prawie wyłącznie z obszarów kultury przeworskiej, oksywskiej i Germanów nadłabskich, natomiast niewystępujących na terenach kultury lateńskiej. Na kilku egzemplarzach można zaobserwować podział ornamentu kratki na strefy boczne – poziomych prostokątów i strefę centralną, którą tworzy pionowe pasmo kwadratów (ryc. 18:1–5.9). W przypadku egzemplarza z Oblina, z grobu 297, pionowe poprzeczki są zdobione nacinaniem, a poziome głębokim skośnym facetowaniem, co daje efekt sekwencji esek. Identyczne zdobienie ma okładzina z Łubnic, zaopatrzona w dolnej części w dodatkowe elementy zdobnicze. Unikatowy charakter ma brązowa nakładka pochwy z Hedegård (Madsen 1999, ryc. 26) (ryc. 19:3). Ich relacja do znalezisk należących bezsprzecznie do wytworów kultury lateńskiej jest przedmiotem dyskusji. Przez J. Wernera (1977, 383) i innych badaczy (Bockius 1991, 289; Böhme-Schönberger 1998, 238) zostały uznane za lokalne naśladownictwo bardziej wyrafinowanych lateńskich pierwowzorów. Sądzę jednak, że są to niezależnie wypracowane elementy dekoracyjne nawiązujące do zwyczajów zdobienia i estetyki swojego czasu i milieu kulturowego. Pojawiają się w tym samym czasie (początek fazy A3) co najwcześniejsze pochwy z ozdobnym ażurem i stanowią osobny, inny sposób dekoracji. Wszystkie płytki z zachowaną górną częścią mają kształt dzwonowaty, zapewne odpowiadające kształtowi wylotu pochwy. Wszystkie zachowane w całości egzemplarze pochew, z wyjątkiem Hedegård i Łubnic mają wysokie, (do 2/3 długości pochwy, lecz nie więcej) drabinkowate trzewiki z ostrogowatym zakończeniem. Mają one różne, mniej lub bardziej rozbudowane formy, zakończenia mogą być sztabkowate lub wachlarzowate, niekiedy dodatkowo zaopatrzone w elementy dekoracyjne. Wyraźna koncentracja takich trzewików jest na terenach poza obszarem kultury lateńskiej, niemniej spotykane są również w tym okresie na terenach rdzennie celtyckich zarówno zachodnich (np. Büchel, Bad Nauheim, Kr. Wetterau), jak i pd. wschodnich (Verdun, gr. 37, Kostievo). Ciekawych obserwacji mogą też dostarczyć zawieszki. Przy dokładniejszej obserwacji można dostrzec powtarzalność pewnych – pozornie przypadkowych rozwiązań. Sądzę, że właśnie te drugorzędne szczegóły, takie jak omawiany sposób mocowania poprzeczki czy asymetryczny występ na zakończeniu trzewika mogą wskazywać na pochodzenie z jednego warsztatu tych, dość podobnych pochew. Nie da się utrzymać podziału ozdobnych okładzin pochew na dwie wyraźnie rozdzielone grupy: dobrej jakości z wypracowanym, skomplikowanym ażurem z wzorami arkadek, wykonane ze stopu miedzi oraz gorszej jakości, nieskomplikowane, żelazne proste kratki (Łuczkiewicz 2006, 192). Pośród egzemplarzy grupy pierwszej można wskazać wytwory różnej jakości, niekiedy o uproszczonej formie lub w ogóle o innym zestawie motywów – bez arkadek i perełkowanych elementów, Również wzór „kratki” (Gittermuster) w większości przypadków nie jest „kratką”, w sensie poziomych i pionowych prętów przecinających się, w równych odstępach, pod kątem prostym. Omawiane pochwy różnią się między sobą starannością wykończenia, bogactwem detalu, co może po prostu świadczyć o indywidualnych umiejętnościach poszczególnych kowali, ich zaangażowaniu w wykonanie tego konkretnego egzemplarza, mogło się też przekładać na ich cenę.
Źródło:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 85-142
0137-3285
Pojawia się w:
Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social Partnership in Ireland
Autorzy:
Byszewski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942403.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
social partnership
Ireland
Celtic Tiger
economic sociology
economics
Opis:
The Irish 'Social Partnership' is the way that corporatist accommodates the trade unions, farmers, community and voluntary sector of organisations. It was the foundation for a period of rapid growth, so-called 'Celtic Tiger', but now most of us have little doubt that social partnership has been a key factor in the economic success of the Republic of Ireland. This simple 'tripartite' model became a platform for negotiations between groups of various interests and aspirations. Now 'Social Partnership' is open to criticism on ground of effectiveness but it would be a mistake to renounce to it. The important question is how democracy may be deepened within social partnership and other similar model as a potential successor. What has developed may contribute to the theorising of 'Social Partnership' as a new form of 'multi-level' and 'flexible' governance and is considered as an instrument of direct participatory democracy. Social Partnership became an important process in Europe since the 1990's and each country had surprisingly different experiences. This paper examines the origins and significance of the social dialogue in relation to a financial, fiscal and social crisis and also a distrust of legitimacy for the political elite in Ireland.
Źródło:
Warsaw Forum of Economic Sociology; 2012, 3, 5; 139-163
2081-9633
Pojawia się w:
Warsaw Forum of Economic Sociology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć i przemiana w dramatach Williama Butlera Yeatsa
Death and Transformation in William Butler Yeats’ Drama
Autorzy:
Wąchocka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967680.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
W.B. Yeats
Irish drama
Celtic revival
C.G Jung
Opis:
The article analyses the motifs of faith, sacrifice and transcendence as well as a variety of methods in which they are represented in the dramatic works of W.B. Yeats. The article also tackles the difficult theme of creating national myths through dramatic and political activity that Yeats was so keen to engage with. Additionally, Wąchocka discusses the mythological imagination in Yeats’s drama in the context of the Celtic mythological tradition, pointing to how certain motifs and subjects (especially lives of gods and heroes) find their way into his plays. Wąchocka pays particular attention to the irrational, subconscious elements in Yeats’s work, identifying a variety of traditions he was drawing his inspiration from. The article also discusses the topic of reincarnation, and the theme of return to life of Yeats’s heroes, and interprets images and symbols used to represent them.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2014, 24, 2
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikonografia Daniela miedzy lwami na krzyżach celtyckich
The Iconography of Daniel Between the Lions on the Celtic Crosses
Autorzy:
Bulas, Ryszarda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954305.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
krzyże celtyckie
ikonografia
sztuka irlandzka
Celtic crosses
iconography
Irish art
Opis:
The author presents iconography of Daniel between the lions on the crosses, which were made in Ireland and Scotland in the period 8th-12th centuries. This scene is represented on eleven Irish crosses (Kells, Kilree, Moone, Casteldermot, Galoon, Clones, Arboe, Drumcliff) and on two crosses from Scotland (Iona, Maigle). The author divides all scenes with Daniel between the lions on three groups: Daniel with two lions, Daniel with four lions, Daniel with seven lions. The autor states that scene with Daniel symbolizes on the Celtic Crosses very important step of the spiritual ladder to the heaven. This idea was basic for the monastic live of Irish monks in Christian Ireland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 241-264
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ozdoby celtyckie na ziemiach polskich
Celtic Ornaments in the Polish Territories
Autorzy:
Szpindowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954298.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka celtycka
Celtowie na ziemiach polskich
zdobnictwo epoki żelaza
ornamentyka celtycka
Celtic art
Celts in Polish territories
ornaments in the epoch of iron
Celtic ornamentation
Opis:
The author has presented and classified various types of ornaments used by Celts who inhabited the present territories of Poland from the beginning of the fourth century B.C. until the first decades of A.D. The ornaments have been divided according to the material from which they were made (metal, glass, sapropel, bone, and amber), for it was a material that imposed the form of an ornament and its decoration. The techniques that were applied then have been discussed, decorative motifs characters of various kinds of ornaments (clasps, bracelets, epaulettes, shin-guards, necklaces, buckles, rings, and pendants).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 79-118
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Movement or stabilization? The Upper San River basin in the second half of the 1st millennium BC
Autorzy:
Bochnak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042460.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
La Tène culture
celtic culture
middle La Tène
San basin
brine springs
Opis:
The ‘Celtic episode’ of the prehistoric Sanok region should be associated with a group of colonists from the south who, during phase LT C, used the local brine springs to produce salt and supply it to the population of the Upper Tisa River basin. For now, no finds definitely associated with phases LT B or LT D have been discovered in the region. The settlers probably relied on both agriculture and animal husbandry to sustain their communities. It seems unlikely they were able to produce any food surpluses, considering the unfavourable climate and poor soil conditions. When the expansion of Dacian tribes to the south of the Carpathians began to cause shifts in the political landscape and the trade routes’ network, the San River Valley cultural centre lost its economic significance and entered a period of decline. Presumably, some of the population may have migrated north into the more fertile lands, while others might have returned to the areas of their origin. According to the available data, there seems to be no clear continuity between the La Tène occupation and the oldest Przeworsk culture finds dated to the end of the early pre-Roman period.
Źródło:
Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 25-56
0001-5229
2719-4841
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Carpathica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino irlandzkie w XXI wieku
Irish Cinema in 21st Century
Autorzy:
O’Connell, Díóg
Kosińska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341023.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
kino irlandzkie
celtycki tygrys
kino współczesne
Irish cinema
Celtic tiger
contemporary cinema
Opis:
Autorka, przyglądając się kinu irlandzkiemu XXI w., patrzy z perspektywy zmian, jakie dokonały się w społeczeństwie Irlandii w ostatnich 50 latach, kiedy to kraj ten przeszedł drogę od tradycji do nowoczesności. Choć autorka skupia się na kinie najnowszym, a więc zrealizowanym po epoce boomu gospodarczego, „celtyckiego tygrysa”, przedstawia też zarys wcześniejszych etapów w historii tej kinematografii, ściśle związanych z przemianami społeczno-ekonomiczno-politycznymi. Tak więc w połowie lat 90. film irlandzki skupiał się na tzw. wielkiej trójcy tematów: Irlandii wiejskiej, Irlandii Północnej i Irlandii katolickiej. Po 1998 r. nastąpił zwrot – kino irlandzkie zdominowały współczesne filmy gatunkowe oraz produkcje przedstawiające Irlandię jako kraj wielkomiejskiego szyku. Filmy, które powstały już po epoce „celtyckiego tygrysa”, odrzuciły jednak tę poetykę, wracając do starych tematów, ale traktując je w nowy, przede wszystkim pod względem narracyjnym, sposób. Te nowe narracje miały przyczynić się do rozbicia mitu cudu gospodarczego i przedstawić alternatywne, peryferyjne, często prowokacyjne doświadczenie tego czasu.
Dióg O’Connell, in her examination of the Irish cinema of the 21st century, looks from the perspective of changes that occurred in the Irish society over the last 50 years, as the country moved from tradition to modernity. Although the author focuses on the latest films, and thus realized after the era of the economic boom, the so called “Celtic tiger”, she also outlines the earlier stages in the history of Irish cinematography closely related to socio-economic-political changes. So in the mid-1990s, Irish film focused on the so called great trinity of themes: rural Ireland, Northern Ireland and the Catholic Ireland. After 1998, there was a change - Irish cinema was dominated by modern genre films and productions depicting Ireland as a country of urban chic. The films that were created after the era of the “Celtic tiger”, however, rejected this poetics, returning to the old themes, but treating them in a new way, particularly in terms of narrative. These new narratives were supposed to break the myth of the economic miracle and present an alternative, peripheral, often provocative experience of this time.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2018, 101-102; 92-102
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Blisko natury. Przyroda w wierzeniach starożytnych Celtów
Close to Nature. Environment in the beliefs of ancient Celts
Autorzy:
Dobrska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32466437.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Fundacja PSC
Tematy:
the Celts
pre-Roman period
Celtic religion
places of worship
zoomorphic motifs
Opis:
The subject of the text oscillates around the beliefs of the ancient Celts, in particular the question of the attachment of these peoples to the natural world. It is impossible to speak of a precise diagnosis of the problem, because of the limited number of historical sources. The knowledge is provided by the results of archaeological research, which involves quite a number of monuments related to the Celtic material culture. The text will discuss such issues as: sacred groves in the Celtic world, the cult of springs and water reservoirs, as well as totemistic worship of specific animal or plant species. It is necessary to cite the content created by ancient chroniclers and some monuments related to the rituals of the Celts.
Źródło:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne; 2021, 2(6); 5-16
2719-9851
Pojawia się w:
Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celtic sword with bronze hilt elements from Siarzewo, Nieszawa Commune, Kuyavian-Pomeranian voivodeship
Autorzy:
Kieca, Piotr
Sobczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774652.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Siarzewo
Celtic sword
pseudo-anthropomorphic hilt
La Tène Culture
chagrinage decoration
crescent- shaped punchmark
Opis:
A  sword with bronze pseudo-anthropomorphic hilt elements typical of the Middle La Tène was found in the Vistula River not far from the village of Siarzewo, Nieszawa commune, Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. The scabbard was discarded and lost, but the sword is now in the Kujawy and Dobrzyń Land Museum in Włocławek. The hilt consists of three solid bronze elements: the guard, the tang ring, and the pommel. At present, these elements are separated by empty spaces which were previously covered with elements made from organic materials. The pommel and guard are decorated on the surface with three small circles with a point inside. The blade of the sword is also very interesting. The surface of the sword is covered with a chagrinage decoration. In the middle part of the blade, below the top part of the hilt end, a crescent-shaped, star-like stamp (punchmark) is located. Similar bronze hilts and hilt elements are more typical of Celtic daggers and short swords, hence a sword with these elements appearing a long way north of the main Celtic area is a major surprise and mystery.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 71-81
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Celtic Languages in the Сравнительные Словари (1787–1789): An Introduction
Autorzy:
Ó Fionnáin, Mark
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753870.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Peter Simon Pallas
języki celtyckie
Сравнительные Словари
słownik wielojęzyczny
Celtic languages
comparative vocabularies
Opis:
In the 1780s, a multilingual dictionary was published in Saint Petersburg in the Russian Empire, under the editorship of the German Peter Simon Pallas (1741–1811). As its title— Сравнительные Словари Всѣхъ Языковъ и Нарѣчiй [Comparative Vocabularies of all Languages and Dialects]—explains, it aimed to be a comparative dictionary of almost 300 headwords and numbers in Russian and their equivalents in 200 languages and dialects from all over Europe and Asia. Amongst these are five of the six Celtic languages—Irish, Scottish Gaelic, Welsh, Cornish and Breton, as well as an unknown “Celtic”—and this paper gives a brief overview of the background to the dictionary, and then focuses on the first 10 lexemes in each of the Celtic languages as they are presented in the dictionary itself, pointing out various inaccuracies, but also the historical value therein.
Pod koniec XVIII wieku w Petersburgu opublikowano wielojęzyczny słownik, którego redaktorem był niemiecki uczony – Peter Simon Pallas (1741–1811). Zgodnie z tytułem – Сравнительные Словари Всѣхъ Языковъ и Нарѣчiй (Słownik porównawczy wszystkich języków i dialektów) – miał to być wielojęzyczny słownik zawierający 300 haseł i liczby z języka rosyjskiego oraz ich odpowiedniki w 200 językach i dialektach z terenów Europy i Azji. Pośród nich jest sześć języków celtyckich – irlandzki, szkocki, walijski, kornwalijski (kornicki), bretoński, oraz nieznany „celtycki”. Artykuł skrótowo przedstawia historię powstania słownika oraz skupia się na analizie 10 wybranych leksemów z każdego z wymienionych języków celtyckich wskazując na różne nieścisłości, jak również podkreślając wartość historyczną haseł zawartych w słowniku.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 11 Zeszyt specjalny; 171-187
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irlandzka architektura jako wyraz wartości kulturowych
Irish Architecture as an Expression of Cultural Values
Autorzy:
Gierek, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013079.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
architecture
Celtic cross
circle
human head
round tower
sheela-na-gig
stone church
Opis:
The architecture in Ireland has been developed in various periods: from megalithic times, through antiquity, the Middle Ages, to modern times. Irish architecture has preserved elements of three significant cultures flourishing in Ireland which Seán Ó Duinn calls “three streams”: the megalithic, the Celtic and the Christian cultures. With the Celtic culture is connected the term “Celtic spirituality” which is expressed in: affirmation of life and creature, harmony of man with nature and cosmos, and above all in the divine presence in the world and in human life. The author of this article also indicates to its manifestation in Irish architecture. The author of the article characterises selected elements of Irish architecture, pointing to their meaning, like: circularity in general, circle (as a solar symbol), stone, corbel technique, round tower, Celtic cross, human head, sheela-na-gig. The author based her study on historical, archaeological and literary sources, supplemented with her own field works conducted in Ireland in 1995–2016.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2021, 14; 153-172
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brachiopods from the uppermost Lower Ordovician of Peru and their palaeogeographical significance
Autorzy:
Gutierrez-Marco, J C
Villas, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22645.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
systematics
Peru
Celtic Province
Lower Ordovician
brachiopod
Ordovician
geological setting
paleogeography
Ahtiella
geographic setting
Brachiopoda
paleontology
Opis:
The studied brachiopod assemblages from the uppermost Lower Ordovician beds of Peru are of very low diversity and are among the northernmost known strata of that age in South America. They have been collected at the Carcel Puncco canyon of the Inambari River, near San Gabán in the easternmost Eastern Cordillera. Of the six species described, Euorthisina orthiformis and Paralenorthis immitatrix were already known from the Bolivian outcrops of the same Andean Eastern Cordillera; two species are new: Ahtiella zarelae Villas sp. nov. and Paralenorthis carlottoi Villas sp. nov. The new species of Ahtiella, of late Floian age, represent the oldest record of the genus characteristic of Celtic assemblages. During the early Mid Ordovician the genus migrated eastward from this region into the north margin of proto−Avalonia and after that, in Llanvirn times, into Baltica. During the early Llanvirn Ahtiella also migrated westward reaching the Precordillera Argentina region. Brachiopod faunal affinities suggest that there was a closer proximity of Avalonia with the Central Andean Basin, in similar temperate latitudes, than with the Southwestern European Platform, placed in very high latitude. Paralenorthis does not give any palaeogeographical signal, since it is known from all latitudes and palaeocontinents. Nevertheless, the occurrence of Euorthisina reinforces the Gondwanan signature of the region, since this genus spread during the Arenig throughout the middle latitude belt at the Gondwana margins, although it also colonised sub−polar latitudes, coinciding with the Llanvirn transgression over North Gondwana.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bibracte – współczesna historia celtyckiego oppidum
Bibracte – the modern history of the Celtic oppidum
Autorzy:
Skowron, Katarzyna
Bochnak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/547047.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Museum of Celtic Civilization museology
research centre
archaeology
Muzeum Cywilizacji Celtyckiej muzeologia
centrum badawcze
archeologia
Opis:
Bibracte-Centre archéologique Européen is a complex comprising of an archaeological site, Research Centre and Museum, located in the Morvan Regional Park (France). Location of the complex is determined by the fortified Celtic settlement, identified with oppidum Bibracte, located on Mont Beuvray. The inauguration of Bibracte-Centre archéologique européen took place in 1995. The Research Centre ensures a high level of field work on the oppidum, is responsible for the storage of artifacts and creates space for archaeological research. Bibracte is a place of scientific meetings and cooperation for European researchers. Over the years, archaeologists from Austria, Belgium, the Czech Republic, France, Spain, Germany, Poland, Switzerland, Hungary, Great Britain, Italy, and the United States have worked there. Bibracte-centre archéologique européen is also prepared for cooperation with university institutions. Excavations carried out on Bibracte constitute a convenient opportunity to organise field practice for students of archaeology. Open internships are a complement of summer excavations. The educational packet dedicated to children is also noteworthy. During the summer season, there are two-week excavation camps for teens. Young people, under the tutelage of the qualified archaeologists, lead archaeological research on the site. The Museum of Celtic Civilization is aimed at the dissemination and popularisation of the knowledge of the oppidum. The exhibition, renovated during the years 2011-2013, is divided into two parts. The first one shows the Celtic culture in Europe with the presentation of methods used by archaeologists, while the second is focused on the oppidum Bibracte.
Bibracte – Centre Archéologique Européen to kompleks obejmujący stanowisko archeologiczne, centrum badawcze oraz muzeum, położony w Parku Regionalnym Morvan (Parc Régional du Morvan). Powodem powstania i zarazem trzonem kompleksu jest zlokalizowana na Mont Beuvray ufortyfikowana osada celtycka identyfikowana ze znanym ze źródeł pisanych oppidum Bibracte. Inauguracja Bibracte – Centre Archéologique Européen miała miejsce w 1995 r. Centrum badawcze zapewnia odpowiedni poziom prac archeologicznych na oppidum, odpowiada za przechowywanie pozyskanego materiału archeologicznego oraz umożliwia naukowe opracowanie znalezisk. Bibracte stanowi miejsce spotkań i pole współpracy dla badaczy europejskich. Na oppidum pracowali lub nadal pracują archeolodzy z Austrii, Belgii, Czech, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Polski, Szwajcarii, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch oraz Stanów Zjednoczonych. Bibracte – Centre Archéologique Européen to także ośrodek nastawiony na współpracę z placówkami uniwersyteckimi. Prowadzone tam wykopaliska stanowią dogodną okazję do organizowania praktyk terenowych dla studentów archeologii. Uzupełnieniem letnich prac wykopaliskowych są otwarte staże. Na uwagę zasługuje oferta edukacyjna kierowana do dzieci. W sezonie letnim organizowane są dwutygodniowe obozy wykopaliskowe dla nastolatków, podczas których młodzi ludzie pod opieką wykwalifikowanych archeologów prowadzą badania archeologiczne na Mont Beuvray. Muzeum Cywilizacji Celtyckiej natomiast ma na celu upowszechnianie wiedzy na temat prowadzonych na stanowisku wykopalisk. Ekspozycja, odnowiona w latach 2011–2013, jest podzielona na dwie części. Pierwsza przedstawia kulturę celtycką na terenie Europy, przy okazji prezentując metody stosowane przez archeologów, natomiast druga koncentruje się na celtyckim oppidum Bibracte.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2017, 3, 2; 5-33
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pride, Pottery and Nationalism in Nineteenth-Century Ireland
Duma, ceramika i nacjonalizm w XIX-wiecznej Irlandii
Autorzy:
Hamera, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/169080.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Vodrey
Belleek
Irish pottery
porcelain
Celtic Revival
nineteenth century Ireland
ceramika irlandzka
porcelana
Odrodzenie Celtyckie
Irlandia XIX w.
Opis:
Throughout the nineteenth century it was oftentimes mentioned by British politicians or the British press that Ireland should utilize its natural resources in order to improve its condition. In the 1850s the discovery of feldspar and kaolin in County Fermanagh in the north-western part of Ireland ushered in the pottery industry on the Emerald Isle. The Belleek pottery allowed the Irish to feel proud. What is more, the clayware from Belleek found patrons in Queen Victoria and her son, who bought some specimens and, thus, popularized it in Great Britain. On the heels of the spectacular success of the Belleek came Fredrick Vodrey who not only produced excellent pottery but by employing Celtic motifs became a part of the Gaelic Revival, which helped to the Irish to bolster their national identity and mitigate the influence of Anglo-Saxon culture. The article shows what role the Belleek and Vodrian pottery played in Ireland in the nineteenth century when the Irish where trying to gain independence.
W XIX wieku zarówno Brytyjscy politycy, jak i brytyjska prasa często wspominali o tym, że aby uzdrowić swoją sytuację Irlandia powinna wykorzystać bogactwa naturalne. Odkrycie skalenia i kaolinu w latach 50. XIX w. w hrabstwie Fermanagh w północno-zachodniej części Irlandii zapoczątkowało przemysł ceramiczny na Szmaragdowej Wyspie. Ceramika Belleek pozwoliła Irlandczykom poczuć dumę. Co więcej, ceramika z Belleek miała za patronów królową Wiktorię i jej syna, którzy kupili pochodzące stamtąd produkty i tym samym uczynili je popularnymi w Wielkiej Brytanii. Zaraz po spektakularnym sukcesie ceramiki Belleek nadszedł czas na Fryderyka Vodrey, który nie tylko wytwarzał doskonałą ceramikę, ale wykorzystując celtyckie motywy odegrał rolę w Odrodzeniu Celtyckim. To pozwoliło Irlandczykom umocnić tożsamość narodową oraz przeciwdziałać wpływowi kultury anglosaskiej. W artykule autor stara się ukazać, jaką rolę w XIX-wiecznej Irlandii, okresie walk o niepodległość, odegrały ceramika z Belleek oraz ceramika Vodreya.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2014, R. 65, nr 5, 5; 21-24
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irlandia a Bizancjum. Ikonografia "Trzech Hebrajczyków w piecu ognistym" na krzyżach celtyckich
Ireland and Byzantium. The Iconoghraphy of the Three Hebrews in the Burning Furnace on the Celtic Crosses
Autorzy:
Bulas, Ryszarda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613896.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Piec ognisty
Księga Daniela
Ikonografia
krzyż celtycki
Irlandia
Bizancjum
Burning furnace
Book of Daniel
Iconography
celtic cross
Ireland
Byzantium
Opis:
The article presents illustrations of Dn 3,19-24 in first millennial art. The author shows three types of iconography and compositions this biblical history: Roman, Coptic-Nubian and Irish-Byzantine. The Roman type has character of illustrations instead two others from Christian East are symbolical.
Artykuł analizuje przedstawienia wydarzeń z Dn 3,19-24 w sztuce pierwszego tysiąclecia. Autor ukazuje trzy typy ikonografii i kompozycje tej biblijnej historii: rzymską, koptyjsko-nubijską i irlandzko-bizantyjską. Typ rzymski ma charakter ilustracji, a dwie inne z chrześcijańskiego Wschodu są symboliczne.
Źródło:
Vox Patrum; 2008, 52, 1; 61-76
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brytyjskie naczynie z emaliowanym zoomorficznym wylewem z Łęgu Piekarskiego – nowe ustalenia i hipotezy
The British Vessel with an Enamelled Zoomorphic Spout from Łęg Piekarski – New Explications and Hypotheses
Autorzy:
Bochnak, Tomasz
Czarnecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550977.pdf
Data publikacji:
2020-01-28
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
celtyckie naczynie brązowe
groby książęce kultury przeworskiej
medycyna antyczna
Celtic bronze vessel
princely graves of the Przeworsk Culture
ancient medicine
Opis:
From the accidently discovered “grave I” from Łęg Piekarski (Turek County, Poland) comes a unique bronze bowl with a perforated wall and an enamelled, zoomorphic spout, which finds analogies among the Late Celtic vessels from the British Isles. A re-analysis, which took into account the increase in the reference material, made it possible to present a new interpretation of this unusual find, both in regard to its form and supposed use. The strainer and spout suggest that the vessel might have been used to prepare herbal infusions. We do not know if it was used in this manner in the territory of the Przeworsk Culture.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2020, LXX, 70; 105-127
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozmowa o historii misji średniowiecznych
An interview on the history of Chistian mission in the Middle Ages
Autorzy:
Strzelczyk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617953.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
medieval missions
methodology of history
Celtic and Slavonic culture
Hiberno-Scottish mission
misje średniowieczne
metodologia historii
kultura Celtów
kultura Słowian
misja iroszkocka
Opis:
On September 25-26th 2014 the Institute of History, Adam Mickiewicz University in Poznań, has organized a conference „Christianization of Europe. The Church at the turn of the first and second millenium”. It was the first of planned three conferences which preceed the 1050 anniversary of the baptism received by Polish prince Mieszko I in 966 and the official introduction of Christianity to Poland. Prof. Strzelczyk was one of the main organizers of this conference and the discussion reported below touches the subjects related to his professional career as a historian, focusing on the study of the history of Christian missions in Middle Ages.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 7-35
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Logik der Sünde und das Sakrament der Beichte
Logika grzechu a sakrament spowiedzi
Autorzy:
Kuźmicki, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920328.pdf
Data publikacji:
2021-06-05
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
sin
denial of sin
excommunication
penance
reconciliation
confession
history of confession
Celtic (Irish-Scottish) monks
anthropology
Church
grzech
negacja grzechu
ekskomunika
pokuta
pojednanie
spowiedź
historia spowiedzi
iroszkoccy mnisi
antropologia
Kościół
Opis:
Moral and theological reflection on sin is based on an anthropology that presupposes human weakness. Although this assumption has met with criticism that even led to the denial of sin, a universal view on anthropology leaves no doubt about human error or guilt. A constructive approach to the logic of sin has encouraged many believers to receive the sacrament of confession that has taken various forms over the centuries. The first indications of a positive experience of sin can already be found in the Old Testament, and in particular in the saving work of Jesus Christ. The early Church faced the difficulty of assessing the genuineness of conversion in cases when sins were repeated. At the same time, the faithful were motivated to a profound change by means of excommunication, penance and reconciliation. Initially, this was only possible once in a lifetime, which made some of the faithful do penance just before death. It was not until the 6th century that the Celtic monks introduced the custom of repeated confession as a practice of the spiritual life. Subsequent Councils sanctioned the role of repeated confession in the Church. Immediately after the Second Vatican Council, however, it was noticed that in the countries of Western Europe from the 1970s onwards confession was less and less frequent, until finally the practice almost disappeared. These events and an analysis of the historical development of confession allow us to draw three conclusions. Firstly, man should confront the fact of his personal sin. Secondly, in this confrontation the community of the Church comes to his aid. Thirdly, the believer discovers the mystery of his conversion in the encounter with the forgiving God in confession as an ever-present aporia of the dialectical experience of sinfulness and holiness.
Moralnoteologiczna refleksja nad grzechem opiera się na antropologii, która zakłada ludzką słabość. Chociaż to założenie spotkało się z krytyką, aż po negowanie grzechu, to uniwersalne spojrzenie na antropologię nie pozostawia wątpliwości o ludzkim błędzie czy winie. Konstruktywne spojrzenie na logikę grzechu prowadziło wielu wierzących do sakramentu spowiedzi, który na przestrzeni wieków przybierał różne formy. Pierwsze przesłanki związane z pozytywnym przeżywaniem grzechu znajdujemy już w Starym Testamencie, a w szczególności w zbawczym dziele Jezusa Chrystusa. W pierwotnym Kościele mierzono się z trudnością oceny prawdziwości nawrócenia przy ciągle powtarzających się grzechach. Jednocześnie wiernych motywowano do głębokiej przemiany ekskomuniką, pokutą i rekoncyliacją. Początkowo było to możliwe tylko raz w życiu, co prowadziło do sięgania po pokutę tuż przed śmiercią. Dopiero w VI wieku iroszkoccy mnisi wprowadzili zwyczaj powtarzalnej spowiedzi jako praktyki życia duchowego. Kolejne postanowienia soborów usankcjonowały w Kościele rolę powtarzalnej spowiedzi. Bezpośrednio po Soborze Watykańskim II dostrzeżono jednak, że w krajach Europy Zachodniej od lat 70. XX wieku spowiadano się coraz rzadziej, aż w końcu zupełnie zdystansowano się do tego sakramentu. Wydarzenia te oraz analiza historycznego rozwoju spowiedzi pozwalają wyciągnąć trzy wnioski. Po pierwsze, człowiek powinien skonfrontować się z faktem osobistego grzechu. Po drugie, w tej konfrontacji przychodzi z pomocą wspólnota Kościoła. Po trzecie, wierzący odkrywa tajemnicę swojego nawrócenia w spotkaniu z przebaczającym Bogiem w spowiedzi jako ciągle istniejącej aporii dialektycznego doświadczenia grzeszności i świętości.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 207-226
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The New Devolution in Wales as a Result of Emerging the Small Nation
Autorzy:
Sopoćko, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647870.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Blair Tony
Cameron David
Celtic
Cymru
Devolution
Economy
Elections
Finances
First Minister
Government
Identity
Jones Carwyn
Lloyd George David
Nation
National Assembly
Power
Prime Minister
Referendum
Reforms
Regional
Wales
Opis:
In this article, an author proves that devolution based on the national identity fosters political development in Wales. The main historical facts are briefly recalled, coming smoothly to Tony Blair’s reforms and their partly failure. Author considers them as irreversible process’ elements, later continued by David Cameron who saw them as vital to awake national identity of Wales. Such efforts finally result in economic success of the whole region, based on devolution of powers, as it is concluded at the end. 
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2016, 23, 1
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wirujące tarcze. Nowe znalezisko peltakształtnego okucia z Dziekanowic jako przykład wymiany kulturowej między Cesarstwem Rzymskim a Barbaricum
Whirling shields. A new find of pelta-shaped fitting from Dziekanowice as an example of cultural exchange between the Roman Empire and Barbaricum
Autorzy:
Przybylski, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26917847.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
okres wpływów rzymskich
legiony i auxilia
okucia pasów i uprzęży
badania powierzchniowe
wykrywacze metali
sztuka celtycka
rzymskie militaria w Barbaricum
amulety
jezioro Lednica
period of Roman influence
legions and auxilia
belt and harness fittings
surface surveys
metal detectors
Celtic art
Roman militaria in Barbaricum
amulets
Lednica Lake
Opis:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy w ramach prospekcji terenów na wschodnim brzegu jeziora Lednica wykrywaczami metali realizowanej we współpracy z WGEH – „GNIAZDO” pozyskało setki zabytków metalowych o różnorodnej chronologii. Wśród nich znajduje się kilkadziesiąt artefaktów pochodzących z okresu wpływów rzymskich. Jednym z nich jest tytułowe peltakształtne okucie, które pochodziło z uprzęży końskiej lub pasa użytkowanego przez rzymskiego żołnierza. Forma aplikacji wykazuje związek z estetyką celtycką, pod której wpływem na przełomie II i III wieku n.e. kształtował się wygląd oporządzenia imperialnej armii. Artykuł jest próbą zrozumienia symboliki i funkcji tej szczególnej ozdoby w oparciu o licznie zebrane analogie. Przedstawia także możliwe scenariusze napływu tego rodzaju przedmiotów na tereny Barbaricum.
In the course of prospections of the shores of Lednica Lake with metal detectors carried out in cooperation with WGEH (Wielkopolska Exploratory – Historical Group) – “GNIAZDO”, the Museum of First Piasts has acquired hundreds of metal relics of various chronologies. Among them are also dozens of artefacts dating back to the period of Roman infl uence. One of them is the eponymous pelta-shaped fitting, which came from a horse harness or belt used by a Roman soldier. The form of the appliqué indicates a connection with Celtic aesthetics which infl uenced the look of the imperial army’s armament in the late 2nd and early 3rd centuries AD. The articleis an attempt to understand the symbolism and function of this particular ornament based on the numerous analogies collected, and presents possible scenarios for the influx of this type of object into Barbaricum.
Źródło:
Studia Lednickie; 2023, XXII; 61-96
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symboliczne wcielenia Oskara Kokoschki - Tristan
Symbolic incarnations of Oskar Kokoschka – Tristan
Autorzy:
Długosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887884.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Oskar Kokoschka
Alma Mahler
Gustav Mahler
Walter Gropius
Richard Wagner
Tristan
Izolda
król Marek
„Die Windsbraut”
wachlarze
trubadurzy
średniowiecze
rycerz
pasowanie
dramat muzyczny
triada celtycka
symboliczna identyfikacja
autokreacja artysty
autoportret
ekspresjonizm
Wiedeń ok. 1900
Iseult
King Mark
fans
troubadours
Middle Ages
knight
knighting
musical drama
Celtic triad
symbolic identification
artist's self-creation
selfportrait
expressionism
Vienna around 1900
Opis:
From the very beginning of his artistic career Oskar Kokoschka systematically used historical, literary and mythological persons, whose figures, being recognizable in culture, facilitated the expression of his own psychological states and life experiences. The young painter, familiar with the classic works of literature, was also fascinated by music. One of his most vivid musical memories mentioned in an interview after more than half a century, was connected with his visits at the Vienna opera horse where he hare heard concerts directed by Gustav Mahler. A an especially enduring memory was that of the performance of R. Wagner’s drama Tristan und Isolde. From that time on the story of the mythical couple of lovers dominated the artist’s imagination, and after his meeting with Gustav's widow, Alma Mahler, he was able to assume a personified figure involving all the three people. As a result Kokoschka and Alma's love affair was supposed to develop according to the historical and mythical scenario of the medieval, and originally Celtic, saga. The artist first played the role of a life-guardsman seeking the favor of the patron of the Vienna cultural elite, and also seeking the hand of the inaccessible „queen” left by the dead director, „the old king”. Having won her acceptance the painter was able to be in her good graces for some time as her lover. However, a tragic turnabout, and at the same time the end of the relation, was inevitably inscribed in the process, in which the „young pretender” Kokoschka, having entered the role of the king, next had to give way to the next candidate. Stages of this symbolic process can be seen in Kokoschka’s letters as well as in his literary and visual works from the period of his relationship with Alma Mahler in the years 1912-1915, when one compares the facts from the protagonists’ lives with, among others, the medieval versions of the Tristan legend and its version composed by Wagner.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 4; 159-203
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-28 z 28

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies