Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Causal attribution" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Atrybucja przyczynowa doświadczenia konsumenta a kształtowanie postaw konsumenckich
Consumer experience causal attribution and the origination of consumer attitudes
Autorzy:
Trzebiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/590916.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
Atrybucja przyczynowa
Doświadczenie konsumenta
Postawy konsumenckie
Causal attribution
Consumer attitudes
Consumer experience
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie propozycji modelu teoretycznego opisującego rolę atrybucji doświadczeń konsumentów w kształtowaniu ich postaw wobec organizacji. Jako wniosek z analizy istniejących w literaturze przedmiotu modeli i wyników empirycznych wskazano, że nawet w przypadku atrybucji poza organizacją (tj. gdy konsument uznaje przyczynę swojego doświadczenia za niezwiązaną z organizacją) istnieją mechanizmy (określone jako: rola emocji, rola skojarzeń oraz sprzężenie interakcji), poprzez które doświadczenie konsumenta może wpływać na jego postawę wobec organizacji. Omówiono możliwości wykorzystania przez organizacje informacji dotyczących atrybucji doświadczeń swoich klientów.
The paper aims to present a proposed framework depicting the role of consumer experience attribution in the origination of consumer attitudes towards the organization. As a conclusion from the analysis of models and empirical findings existing in the literature, it has been suggested, that even in case of the experience attribution outside an organization, there exist mechanisms (based on emotions, associations and interaction feedback) through which the experience can impact the consumer attitudes towards this organization. There were discussed the possibilities of how an organization can utilize the information on customer experience attribution.
Źródło:
Studia Ekonomiczne; 2017, 337; 174-183
2083-8611
Pojawia się w:
Studia Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Atrybucja przyczyn sytuacji kryzysowych w przedsiębiorstwach
Causal attribution of crisis situation in companies
Autorzy:
Gorbaniuk, Oleg
Długoborska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128489.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
causal attribution
consensus
distinctiveness
congruity
Kelleys cube
corporation
crisis
experiment
atrybucja przyczynowa
powszechność
wybiórczość
spójność
sześcian Kelleya
sytuacja kryzysowa
przedsiębiorstwo
eksperyment
Opis:
W ramach 5-czynnikowego eksperymentu, manipulując opisami ośmiu sytuacji kryzysowych i trzema czynnikami (powszechność, wybiórczość, spójność), sprawdzano, w jaki sposób wpływają one na postrzeganie przyczyn negatywnych zdarzeń w przedsiębiorstwie. W badaniach wzięło udział 400 studentów. Wyniki badań wykazały wyraźną tendencję do upatrywania przyczyny sytuacji kryzysowej w podmiocie gospodarczym - bez względu na racjonalne przesłanki. Podstawowymi czynnikami warunkującymi kierunek atrybucji przyczynowej była specyfika sytuacji kryzysowej i informacja na temat spójności. Najmniej istotna w procesie atrybucji okazała się informacja o powszechności zdarzenia. Wyniki badań są konfrontowane z normatywnymi oczekiwaniami wynikającymi z modelu współzmienności Kelleya.
Manipulation of descriptions of eight crisis situations and three factors (consensus, distinctiveness, congruity) was carried out within 4-factor experiment to check how they influence the perception of negative events in a company. Four hundred students took part in this research. The results showed a clear tendency to seek causes of a crisis situation in business entity without any connection to rational assumptions. The key factors that were to impose the direction of causal attribution were: the specific character of crisis situation and information about a congruity. Information about consensus of the event was the most irrelevant in the process of attribution. The outcomes of the research were confronted with normative expectations which result from Kelley’s covariation model.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2010, 13, 2; 101-123
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Introducing Emotioncy as an Invisible Force Controlling Causal Decisions: A Case of Attribution Theory
Autorzy:
Pishghadam, Reza
Abbasnejad, Hannaneh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2128627.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
emotioncy
judgments
causal attributions
external attribution
internal attribution
Opis:
Given the prominence of studies aimed at determining the factors influencing causal judgments, this study attempts to introduce the newly-developed concept of emotioncy as one of the guiding factors pushing attribution judgments toward a certain spectrum. To this end, two scales of attribution and emotioncy were designed using ten hypothetical situations. A total number of 309 participants filled out the scales. The construct validity of the scales was substantiated through confirmatory factor analysis (CFA). Afterwards, structural equation modeling (SEM) was utilized to examine the possible relationships among the sub-constructs of attribution and emotioncy scales. The results indicated that as the participants’ emotioncy level increases, it becomes more likely for them to attribute probable causes to external factors. Moreover, it was revealed that while the involved individuals attribute causes to external factors, the exvolved ones attribute them to internal factors. In the end, implications of the findings were discussed in the realm of judgment and decision making.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2017, 1; 129-140
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contributions of an Attribution Approach to Emotion and Motivation
Autorzy:
Weiner, Bernard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
attribution
causal beliefs
emotion
expectancy
help giving
Opis:
In this paper, the empirical and theoretical contributions of an attribution approach to emotion and motivation are reviewed. It is contended that reported empirical findings regarding when causal search is initiated, the perceived causes of events, the three underlying properties of causes (locus, stability, and control), and the relations between these properties and emotion and expectancy are definitively replicable. In addition, these data provide the foundation for both interpersonal (e.g., help-giving) and intrapersonal (e.g., achievement strivings) theories of motivation. Hence, attribution theory has left a theoretical foundation and a supporting array of data. In addition, the theory sheds light on some weaknesses of other approaches to motivation, which err in their understanding of phenomenal causality. The characterization of attribution theory as naïve or “grandmother” psychology is discussed and it is contended that a distinction must be made between its empirical versus conceptual features.
Źródło:
Polish Psychological Bulletin; 2018, 49, 1; 3-10
0079-2993
Pojawia się w:
Polish Psychological Bulletin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZANIECHANIE OSOBY TRZECIEJ JAKO NEGATYWNA PRZESŁANKA OBIEKTYWNEGO PRZYPISANIA SKUTKU – NA PRZYKŁADZIE ODPOWIEDZIALNOŚCI KARNEJ LEKARZA ZA BŁĄD MEDYCZNY
Third Party Negligence as a Premise Preventing an Objective Attribution of Culpability: a Physician’s Liability for a Medical Error
Autorzy:
Piech, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096552.pdf
Data publikacji:
2020-07-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przypisanie skutku; związek przyczynowy; błąd medyczny; odpowiedzialność lekarza; zaniechanie.
attribution of culpability; causal relationship; medical error; medical liability; negligence.
Opis:
Artykuł dotyczy odpowiedzialności karnej lekarza za błąd medyczny stanowiący zaniechanie wymaganego przez prawo działania. Autorka rozpatruje to zagadnienie z punktu widzenia problematyki negatywnych przesłanek obiektywnego przypisania skutku. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, kiedy zaniechanie lekarza włączającego się do rozpoczętego wcześniej przez innego pracownika medycznego łańcucha kauzalnego stanowić będzie przesłankę wyłączenia odpowiedzialności karnej tego pracownika. W tymże celu autorka, opierając się na metodzie dogmatyczno-prawnej, dokona analizy dorobku doktryny prawa karnego materialnego oraz orzecznictwa polskich sądów karnych. Autorka rozważy również, czy stwierdzenie, że zaniechanie ma charakter przyczynowy lub że nie posiada cechy przyczynowości, ma istotny wpływ na możliwość wyłączenia odpowiedzialności karnej osoby, która jako pierwsza stwarza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta. Autorka, wskazując przesłanki wyłączenia odpowiedzialności takiej osoby, w zakończeniu udziela odpowiedzi na powyższe pytania.
The article considers a physician’s liability under Polish criminal law for a medical error due to breach of duty. I examine the issue from the point of view of the premises which hinder or prevent an objective attribution, my aim being to answer the question when negligence on the part of a physician who joins a causal chain initiated by another medical professional will constitute a condition for his exemption from criminal liability. I apply the legal doctrine method to review the doctrine of Polish substantive criminal law and the jurisprudence of Polish criminal courts, and consider whether the determination that the negligence was or was not causative makes a difference to the possibility of exempting the person who first endangered the patient’s health or life from criminal liability. I enumerate the premises for the exemption of such a person from criminal liability, and conclude by giving an answer to the question put at the beginning of the article.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 2; 141-162
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeszcze o związku przeciwobowiązkowości jako kryterium obiektywnego przypisania. Czy należy odrzucić założenia nauki o zwiększeniu ryzyka?
More on norm violation as the criterion for objective attribution. Should the assumptions of increased risk theory be rejected?
Autorzy:
Dębski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596052.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
objective attribution of effect, causality, perpetration, causal link in norm violation (illegality link), increased risk theory
obiektywne przypisanie skutku, przyczynowość, sprawstwo, związek przeciwobowiązkowości (związek bezprawności), nauka (teoria) o zwiększeniu ryzyka
Opis:
Background: This research centres on one of the underlying criteria of the objective attribution of effect, referred to in the German criminal law science as the causal link in norm violation (sometimes also called the illegality link or the risk link). Despite the fact that the theory of the objective attribution of effect is still considered to be “novel” in Polish jurisprudence and judicature, it is gaining ever greater recognition with regard to the decisions of courts, especially those of the Supreme Court. This means the rejection of the old concepts according to which establishing a causal link between conduct and effect was sufficient to attribute blame to the alleged perpetrator. Currently, it is assumed that in order to establish perpetration it is also necessary to apply normative criteria (apart from the ontological link). The basic formula for objective attribution of effect refers the arbiter who is examining whether an act meets the statutory features of a prohibited act to two types of criteria which are related to the assessment of the faultiness of conduct (norm violation), as well as to its link with the effect. The way in which this link is established is considered debatable in the legal doctrine. The assumptions of the increased risk theory best correspond to political-criminal requirements. However in the literature on the subject, various objections are raised against this theory, which are connected with both the theory of law as well as the dogma of law. Research purpose: The analysis carried out by the Author aims at verifying whether the objections raised against the increased risk theory (Risikoerhöhungslehre) are sufficiently serious, and justified to such an extent, as to necessitate the rejection of the assumptions of the theory. In particular, whether it is necessary to lend support, in this scientific dispute, to the competing theory of avoidability (Vermeidbarkeitstheorie) which prevails in the jurisprudence and the decisions of courts, even though its consequences in political-criminal and social intuition terms seem hard to accept. Methods: The research relies on the analysis of the literature on the subject in both Polish and German, with particular emphasis put on the most recent German textbooks. The survey of German textbooks, in which the issues being the subject of research are discussed far more thoroughly than in Polish course books of a similar character, enables the Author to present diverse views on the analysed problems set forth therein in an essential and clear manner. Conclusions: The analysis carried out by the Author indicates that the most serious objections raised by the opponents of the increased risk theory are not convincingly and sufficiently justified. This particularly concerns the argument regarding the violation of the in dubio pro reo principle, as well as the objection with regard to converting the offences constituted by violation of legal interests (Verletzungsdelikte) into offences consisting in concrete endangerment of legal interests (konkrete Gefährdungsdelikte). Nevertheless, the increased risk theory obviously requires further study and a more detailed specification of the criteria formulated by its supporters.
Przedmiot badań: Przedmiotem badań jest jedno z fundamentalnych kryteriów obiektywnego przypisania skutku nazywane w niemieckojęzycznej nauce prawa karnego związkiem przeciw-obowiązkowości (niekiedy: związkiem bezprawności lub związkiem ryzyka). Nauka o obiektywnym przypisaniu skutku – pomimo, iż w polskim piśmiennictwie i judykaturze uważana jest wciąż za teorię „nową” – znajduje coraz większe uznanie w orzecznictwie, zwłaszcza Sądu Najwyższego. Oznacza to odrzucenie dawnych koncepcji, według których do przypisania skutku przestępnego domniemanemu sprawcy wystarczyło ustalenie związku przyczynowego łączącego zachowanie ze skutkiem. Obecnie przyjmuje się, że dla ustalenia sprawstwa skutku niezbędne jest również (oprócz powiązania ontologicznego) zastosowanie kryteriów normatywnych. Podstawowa formuła obiektywnego przypisania skutku odsyła arbitra badającego wypełnienie znamion czynu zabronionego do dwóch grup kryteriów, które dotyczą zarówno oceny wadliwości (przeciw-obowiązkowości) zachowania się, jak i jej związku ze skutkiem. Sposób ustalania tego związku jest w doktrynie sporny. Wymaganiom politycznokryminalnym najlepiej odpowiadają założenia nauki o zwiększeniu ryzyka. Przeciwko tej teorii podnosi się jednak w piśmiennictwie różne, teoretycznoprawne i dogmatycznoprawne zarzuty. Cel badań: Przeprowadzona analiza ma na celu zbadanie, czy zarzuty podnoszone wobec nauki o zwiększeniu ryzyka (Risikoerhöhungslehre) są w tym stopniu poważne i uzasadnione, aby należało odrzucić założenia tej teorii. Zwłaszcza, czy w sporze naukowym należy opowiedzieć się za dominującą w piśmiennictwie i orzecznictwie konkurencyjną teorią uniknioności (Vermeidbarkeitstheorie), której konsekwencje z punktu widzenia kryminalnopolitycznego i intuicji społecznej wydają się trudne do zaakceptowania. Metoda badawcza: Badania oparte są na analizie piśmiennictwa polskiego i niemieckojęzycznego, ze szczególnym uwzględnieniem najnowszych podręczników niemieckojęzycznych. Przegląd podręczników niemieckojęzycznych, w których badanym zagadnieniom poświęca się znacznie więcej uwagi niż w opracowaniach polskich o podobnym charakterze, pozwala na przedstawienie zróżnicowanych poglądów dotyczących analizowanej problematyki – wyrażanych tam w sposób esencjonalny i w pełni klarowny. Wnioski: Przeprowadzona analiza wskazuje, iż najcięższe zarzuty podnoszone przez przeciwników nauki o zwiększeniu ryzyka nie są przekonująco ani dostatecznie uzasadnione. Dotyczy to zwłaszcza argumentu o naruszeniu zasady in dubio pro reo oraz zarzutu przekształcania typów przestępstw naruszających dobra (Verletzungsdelikte) w przestępstwa z narażenia (konkrete Gefährdungsdelikte). Nauka o zwiększeniu ryzyka wymaga jednak – co oczywiste – dalszych badań i pełniejszego określenia (doprecyzowania) kryteriów formułowanych przez jej zwolenników.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2020, 114
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies