Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Carl Jung" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Wewnętrzna podróż do Demiana – archetypy jungowskie w "Demianie" Hermanna Hessego
Autorzy:
Szyszka, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089982.pdf
Data publikacji:
2021-09-25
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Hermman Hesse
Demian
Carl Jung
archetypes
the process of individuation
Opis:
This paper analyses Hermann Hesse’s novel Demian in the context of Jungian psychological archetypes. Hesse’s in-depth interest in psychoanalysis is evident in his works. The content of Demian was particularly influenced by Carl Jung’s psychoanalytic concepts since the author had undergone Jungian psychoanalytic treatment prior to writing the novel. The paper claims that most major characters in Demian are in fact personifications of Jungian archetypes of: self, shadow, and anima. It is indicated that it would be impossible to understand the novel properly without basic knowledge of these archetypes. It is demonstrated that Demian is in fact a novel dealing with the inner psychological development of an individual even though it may not appear so if the characters and events are interpreted literally.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2021, 2, XXIII; 177-194
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The teleology of the sign user
Autorzy:
Almen, Byron
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/780155.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
narrative
hermeneutics
personality theory
discourse
Carl Gustav Jung
Opis:
In my 2009 book A Theory of Musical Narrative, I argued that narrativity in music can be productively understood according to the principle of transvaluation as defined by the American semiotician James Jakob Liszka. An important aspect of this principle - and hence of musical narrative - is what Liszka describes as “the teleology of the sign user”: that is to say, the critical role played by the interpreter’s cognitive, cultural, and ideological perspective in formulating and presenting an interpretation. When this role is considered at all, it is frequently confined to a general, cautionary usage wherein the notion of a single, “correct” narrative interpretation of a work is repudiated and a sensitivity to context encouraged. In this chapter, I attempt to move beyond this general usage to consider ways in which it might be more fully characterized and formalized. To that end, I consider certain interpretive perspectives that might be characterized as possessing a cognitive (as opposed to a situational or cultural) component and understood within a framework of binary oppositions. In particular, I call attention to the fundamental formative roles that such perspectives can play in shaping and directing interpretive details. For example, the perception of - and hermeneutic engagement with - patterns deemed to be of narrative significance can arise either from a bounded (or centripetal) perspective, in which case the interpretive details tend to reinforce one another, circling around a relatively unified and coherent narrative, or they can arise from an unbounded (or centrifugal) perspective, in which case the interpretive details tend to push outward, suggesting the possibility of other non-selected yet viable alternative narratives. These and other binary formulations to be discussed are applied to musical narratives but also have implications for narrative interpretation in general.
Źródło:
Interdisciplinary Studies in Musicology; 2015, 14; 15-33
1734-2406
Pojawia się w:
Interdisciplinary Studies in Musicology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktorka, archetyp, amnezja. Na marginesie „Persony” Bergmana
The Actress, the Archetype, the Amnesia: On the Margins of Bergman’s “Persona”
Autorzy:
Nadgrodkiewicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341199.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Ingmar Bergman
Carl Gustav Jung
Elisabet Vogler
archetyp
amnezja
archetype
amnesia
Opis:
Nadgrodkiewicz prezentuje interpretację jednego ujęcia z filmu Ingmara Bergmana Persona (1966) – ujęcia ukazującego aktorkę Elisabet Vogler w chwili porzucenia roli w przedstawieniu Elektry i moment jej tajemniczego zamilknięcia na scenie. Według autora traumatyczne doświadczenie Elisabet można analizować w kontekście psychologii głębi Carla Gustava Junga, a zwłaszcza w odniesieniu do proponowanej przez niego koncepcji oddziaływania wiecznotrwałych archetypów. Egzystencjalne doświadczenie Vogler zostaje ponadto zestawione z przypadkami utraty pamięci dokonującymi się w trakcie spektaklu, które w swoich wspomnieniach opisują Krystyna Janda i Helena Modrzejewska. W oparciu o zachodzące tu analogie Nadgrodkiewicz wysuwa wniosek, że aktorskie doświadczenie amnezji i wiążącego się z nią milczenia może być efektem porażenia mocą starodawnego archetypu, który według Junga preegzystuje w nieświadomości kolektywnej, a w świadomości ujawnia się dopiero w procesie tworzenia dzieła sztuki.
Nadgrodkiewicz presents an interpretation of one shot from the film by Ingmar Bergman Persona (1966) - the shot showing the actress Elisabet Vogler at the time of abandoning the role in the performance of Electra and the moment of her mysterious silence on the stage. According to the author, Elisabet’s traumatic experience can be analysed in the context of the depth psychology of Carl Gustav Jung, and especially in relation to the concept of the impact of the everlasting archetypes proposed by him. Vogler’s existential experience is also compared with the cases of memory loss occurring during the performance, which Krystyna Janda and Helena Modrzejewska describe in their memoirs. Using the analogies that are taking place here, Nadgrodkiewicz concludes that the actor’s experience of amnesia and the silence connected with it can be attributed to the effect of being struck down with the power of the ancient archetype, which according to Jung exists in the collective unconscious and which reveals itself in the process of creating a work of art.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2017, 100; 213-221
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The sexuality of crime in David Lynch’s „Blue velvet” (1986) and „Lost highway” (1997)
Seksualność zbrodni w filmach Davida Lyncha „Blue velvet” (1986) i „Lost highway” (1997)
Autorzy:
Zegarlińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936217.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
David Lynch
seksualność
zbrodnia
archetypy
Carl Gustav Jung
niesamowitość
kompleks
zaburzenia osobowości
Opis:
David Lynch to artysta wyjątkowy, który nie obawia się poruszania w swojej twórczości tematów trudnych i kontrowersyjnych. Jednym z nich jest seksualność zbrodni, a dokładniej związek między zbrodnią a popędami ludzkimi. Rozprawa omawia zastosowanie tych motywów w „Blue Velvet” (1986) i „Lost Highway” (1997, pol. „Zagubiona autostrada”). Podstawą analizy jest teoria archetypów Gustawa Karola Junga. Złoczyńcy w świecie Lyncha są postaciami borykającymi się z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami osobowości i kompleksami na tle seksualnym. Popełniane przez nich przestępstwa są motywowane frustracjami seksualnymi i mają być sposobem na wyparcie emocjonalnej i fizycznej impotencji. Rozprawa szeroko cytuje uznanych badaczy twórczości Davida Lyncha.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 295-309
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychoanalityczne koncepcje sztuki a metoda aktorska Konstantego Stanisławskiego
Psychoanalytic Concepts of Art and Konstantin Stanislavski’s Acting Method
Autorzy:
Sanetra, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521689.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
sztuka
aktorstwo
psychoanaliza
Sigmund Freud
Carl Gustav Jung
Konstanty Stanisławski
art
actingpsychoanalysis
Opis:
Celem artykułu jest porównanie wczesnopsychoanalitycznych koncepcji sztuki z metodą aktorską Konstantego Stanisławskiego oraz wykazanie analogii pomiędzy nimi. Na początku przedstawiono zarys głównych założeń metody aktorskiej rosyjskiego reżysera, następnie wskazano na podobieństwa zachodzące między nią a poszczególnymi elementami Freudowskiej i Jungowskiej koncepcji sztuki.
Źródło:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 321-340
1234-4087
Pojawia się w:
Humanistyka i Przyrodoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The idea of incarnation revisited by Jung, Gadamer and Henry
Autorzy:
Sznajder, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437454.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Hans‑Georg Gadamer
incarnation
Michel Henry
Carl Gustav Jung
individuation
language
body
Opis:
The idea of incarnation is one of the Christian theological concepts that has exerted the strongest influence on philosophical thought in Europe and which was repeatedly referred to in the twentieth century. The paper presents three reinterpretations of this biblical category. Carl Gustav Jung interprets incarnation in the spirit of Gnosticism, as a process of the psychological individuation of God and man; Hans‑Georg Gadamer employs the idea of the inner Word, Verbum interius, to analyse the dogmas of incarnation and the Trinity: seeking in them a solution to the mystery of language; while Michel Henry reaches for the Bible and theology to face anew the issue of human corporeality. These attempts to rethink the theological aspects of the Incarnation of the Son of God reveal the role of this notion in the development of modern psychology, the hermeneutic philosophy of language as well as in anthropology. At the same time, a philosophical reinterpretation of incarnation provides an impulse to rephrase the questions about the relationship between philosophy and theology, as well as faith and reason, good and evil, the relationship between God and man, the mind and the body, as well as speech and thinking. On the other hand, provisional answers to these questions may rekindle theological thought and contribute to the revival of reflection on issues such as the Holy Trinity, the Immaculate and Virgin Conception, or a privation theory of evil. The article provides a starting point for just such a multi‑faceted analysis.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 2; 289-302
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PEDAGOGY TOWARDS THE PROBLEM OF INITIATION. THE FIRST INSTALLMENT: FROM CONCEPT TO APPLICATION, AN ATTEMPT TO RECONSTRUCT LITERATURE ON THE SUBJECT. THREADS SCATTERED
PEDAGOGIKA WOBEC PROBLEMU INICJACJI. ODSŁONA PIERWSZA: OD POJĘCIA PO APLIKACYJNOŚĆ, PRÓBA REKONSTRUKCJI LITERATURY PRZEDMIOTU. WĄTKI ROZPROSZONE
Autorzy:
Ratkowska-Pasikowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480053.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
initiation,
ritual,
psychology of rebirth,
Carl G. Jung,
Mircea Eliade
inicjacja,
rytuał,
psychologia odrodzenia,
Jung,
Eliade
Opis:
The article is the first installment of looking at the category of initiation, trying to gather as many observations as possible, reflections on it. Therefore, by means of a mapping strategy, we are building certain fields, areas in which it is possible to find tracks that will help to establish the category of initiation in pedagogy.
Artykuł stanowi pierwszą odsłonę, przyjrzenia się kategorii inicjacji, próbując zebrać jak najwięcej spostrzeżeń, refleksji na jej temat. Budując tym samym, za pomocą strategii mapowania, pewne pola, obszary, w których to właśnie odnaleźć można tropy, które pozwolą ugruntować kategorię inicjacji w pedagogice.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 17; 35-46
1896-4591
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Quest for Natural Living: the Taoist and Jungian Roots of Arnold Mindell’s Therapeutic Path
Autorzy:
Kowalski, Arian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22770330.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
natural living
process-oriented psychology
wu wei
Arnold Mindell
Carl Gustav Jung
Tao
Opis:
In this article, I would like to take a closer look at the philosophical meaning of the term “process,” which is a fundamental category in Arnold Mindell’s psychology. The Taoist origins of this concept go back to the Tao – the principle of the universe. Tao is the process of passing into each other the opposite aspects of the monastically understood Qi energy. Mindell was also inspired by the analytical psychology of Carl Gustav Jung, which emphasizes the importance of archetypal, unconscious mental processes and their impact on the ego through random thoughts, fantasies or dreams. Mindell distinguishes between a primary process (mental content that we are aware of) and a secondary process (mental content that we are not aware of) to explain what connects a person with her natural living – an unadulterated existence through rigid boundaries between the two processes acquired during one’s upbringing. The purpose of this article is to explore the Jungian and Taoist roots of Mindell’s psychology and to characterize individual lives as confronting their entire processual being, thus becoming natural living.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 2; 75-88
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogańscy bogowie nieświadomości. Przed-filozoficzna myśl grecka a koncepcja polimorficznego umysłu w psychologii głębi
The Pagan Gods of the Unconscious. Pre-philosophical Greek Thought and the Concept of the Polymorphous Mind in Depth Psychology
Autorzy:
Sawicki, Michał
Kowalski, Arian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22711683.pdf
Data publikacji:
2022-07-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
wewnętrzni bogowie
archetypy
nieświadomość
Carl Gustav Jung
Jean Shinoda Bolen
gods
archetypes
unconscious
Opis:
Niniejszy tekst podejmuje kwestię bogów i bohaterów mitów greckich, odnosząc ją do obecnej w psychologii głębi koncepcji archetypów i nieświadomości zbiorowej. Główny cel badań sprowadza się tym samym do bacznego przyjrzenia się potencjalnej korelacji pomiędzy zewnętrznymi (względem „ja”) w rozumieniu starożytnego Greka postaciami bogów i bogiń (wpływających na niego podobnie jak na bohaterów homeryckich), a wewnętrznymi przejawami nieświadomości zbiorowej, które mogą stanowić – według Carla Gustava Junga – istotę antycznych bóstw. Ponadto został poddany namysłowi problem wpływu „wewnętrznych bogów” na sposób myślenia, odczuwania i działania jednostki, wpływu zarówno pozytywnego, jak i negatywnego. Wynikająca z przeprowadzonych badań konkluzja zwraca uwagę na wartość sfery irracjonalnej – źródła pochodzenia zapomnianych, politeistycznych bogów, zamieszkujących psychikę współczesnego człowieka.
This article investigates the gods and heroes of Greek myths by means of depth psychology’s notions of archetypes and collective unconscious. Its main goal is to take a closer look at the potential correlation between the external (in relation to the ego) figures of gods and goddesses as understood by the ancient Greeks (influencing them in a way similar to the Homeric heroes) and the internal manifestations of the collective unconscious, which may constitute – according to Jung – the essence of the ancient deities. The article also examines the influence (both positive and negative) of the “inner gods” on the individual way of thinking, feeling and acting. Lastly, the conclusion draws attention to the value of the irrational sphere – the source of the origin of the forgotten, polytheistic gods that inhabit the psyche of modern man.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 1; 141-157
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anima possession”. „Opętanie” Andrzeja Żuławskiego w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi
Anima Possession: “Possession” by Andrzej Żuławski in the Context of the Notion of the Phantasm and Depth Psychology
Autorzy:
Maron, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38623117.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Andrzej Żuławski
Carl Gustav Jung
James Hillman
psychologia głębi
archetypy
anima
psychology of depth
archetypes
Opis:
Autor analizuje film Andrzeja Żuławskiego Opętanie (Possession, 1981) w kontekście pojęcia fantazmatu oraz psychologii głębi Carla Gustawa Junga oraz jego uczniów, Ericha Neumanna i Jamesa Hillmana, a także powiązań z gnozą. W pierwszej części artykułu została przedstawiona filozoficzna i psychoanalityczna genealogia pojęć fantazmatu i fantazji. Druga część wyjaśnia filmowe odniesienia do naczelnych koncepcji Junga. W trzeciej części autor wskazuje na ambiwalentny charakter obrazów Opętania odsyłających do psychologii archetypowej Hillmana. Inspiracje tymi koncepcjami ujawniają się w filmie Żuławskiego w powiązaniu problemu nieświadomości indywidualnej i zbiorowej, w wizerunku zła jako siły realnej, w „numinalnym”, czyli swoiście religijnym charakterze doświadczeń bohaterów, w tendencji do ujmowania tych problemów w sposób obrazowy, a także – ogólniej – w kreowaniu przez reżysera fikcji wyobrażeniowej, fantastycznej narracji traktowanej jako gra, spektakl, „lustra” indywidualnych i zbiorowych przeżyć psychicznych mających grunt archetypowy.
The author analyses Andrzej Żuławski’s film Possession (1981) in the context of the notion of the phantasm, as well as the connections with the depth psychology of Carl Gustav Jung and his followers: Erich Neumann and James Hillman. The first part of the article presents the philosophical and psychoanalytic genealogy of the notions of phantasm and fantasy. The second part explains film references to Jung’s principal ideas. In the third part, the author indicates the ambivalence of film images from Possession, which can be associated with J. Hillman’s archetypal psychology. Andrzej Żuławski’s inspirations by Jung’s depth psychology are expressed in the film through the themes of individual and collective unconsciousness, the image of “evil” as a real force in the “numinal” – that is, in a sense, religious – nature of the protagonists’ experiences and, ultimately, the tendency to think and grasp these problems in a pictorial way, as well as – more generally – in the imaginary fiction created by the director, which is a fantasy narration treated as a play, a show, as “mirrors” of individual and collective mental experiences, possibly based on archetypes.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2024, 126; 97-122
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okiem odbiorcy: obrazy naoczne i wyobrażone. Album "Echoes Shades" Piotra Zbierskiego
Autorzy:
Zarychta, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186442.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
photography
visual anthropology
Piotr Zbierski
Mircea Eliade
Carl Gustav Jung
interpretation of photography
visual sociology
Opis:
This essay is a proposal of such an interpretation of an artistic project that constantly balances on the border of meanings arising, in this case, from the relationship (or even tensions) between the content, form and arrangement of photographs. Viewing the album is treated here as a task immersed in both scientific reflection and – referring to Carl Gustaw Jung – as experiencing (also that which escapes rationality) and feeling, as Mircea Eliade would say, as a pre-reflection grasp, and in addition, as Kantian Ehrfahrung also immersed in memory structures. Entering the ground of discursive spaces, related, among others to anthropology as well as symbolic reflection arising from the reception of the works of Jung and Eliade, is here above all, an impulse for analysis, one of the spaces for asking questions, expanding contexts and following one’s own paths of associations and emotions, inevitably, dependent on both a professional and emotional view. The photographs gathered in the album entitled Echoes Shades (2020), taken over the past five years, illustrate the author’s ‘mystical’ journey – his search for a ‘common magical thinking’ this time in the African Omo Valley, Indonesian region of Tana Toraja.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 525-551
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alina Motycka – filozofka nauki
Alina Motycka - philosopher of science
Autorzy:
Bytniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41309641.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
Alina Motycka
philosophy of science
epistemology
C.G. Jung
archetypes
myth
filozofia nauki
epistemologia
Carl G. Jung
archetypy
twórczość naukowa
mit
Opis:
W artkule przedstawiam poglądy Aliny Motyckiej, polskiej filozofki nauki, zmarłej w 2018 roku. Działalność naukową Motyckiej lokuję w historycznym kontekście dwóch tradycji filozofii nauki – uhistorycznionej jej wersji sygnowanej nazwiskiem Thomasa Kuhna i tradycji logicznej rekonstrukcji nauki jaką w drugiej połowie XX wieku ożywiała myśl Karla Poppera. Sądzę, że taka właśnie sytuacja historyczna stanowi kontekst, w jakim Motycka kształtowała swój pogląd na filozofię nauki, a także z uwagi na tak określony kontekst, problematyzowała własny w niej udział. Co zatem stanowi o oryginalności Jej drogi? Dwie kwestie wysuwają się tu na plan pierwszy. Pierwsza, to rekonstrukcja zasadniczego problemu filozofii nauki, jakim według Motyckiej, jest zagadnienie konfrontacji dwóch teorii naukowych z których wcześniejsza (T1) jest zastępowana przez późniejszą i konkurencyjną względem pierwszej (T2). Motycka w warstwie krytycznej swojej filozofii nauki ukazuje niezdolność epistemologii drugiej połowy XX wieku do adekwatnego ujęcia tej relacji. Przyczynę upatruje w jej braku wytworzenia środków intelektualnych do problematyzowania sytuacji „T1–T2”. Stąd wywodzi się drugi obszar dociekań Autorki, jakim jest kwestia twórczości w nauce. Inspiracji dla skonstruowania adekwatnej epistemologii obejmującej to zagadnienie dostarczają Motyckiej poglądy Carla G. Junga. Przedmiotem jej zainteresowania jest – w tym kontekście – możliwość użycia na terenie filozofii nauki takich pojęć, jak archetyp i mit.
In the paper, I present the views of Alina Motycka, a Polish philosopher of science who died in 2018. I place Motycka’s scholar activity in a historical context, relative to two traditions of the philosophy of science—its historical version signed by Thomas Kuhn, and the tradition of logical reconstruction of science which in the second half of the twentieth century was revived by the thought of Karl Popper. I believe that this historical situation forms the context in which Motycka shaped her view of the philosophy of science and, because of such a particular context, she has participated in it with her own problematizations. So, what constitutes the originality of her way? Two issues come to the fore here. The first is the reconstruction of the fundamental problem of the philosophy of science, which, according to Motycka, is the question of confronting two scientific theories, of which the earlier (T1) is replaced by a later and competitive one (T2). Motycka shows the inability of the epistemology of the second half of the 20th century to adequately capture this relationship. The reason for this is the lack of intellectual means to problematize the situation T1–T2. The second area of the author’s interest is the issue of creativity in science. She was inspired by the theories of Carl G. Jung. In this context, it is of interest to use the philosophy of science of terms such as archetype and myth.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2020, 8, 2; 217-229
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiozoficzny apokaliptyzm C. G. Junga
Autorzy:
Bytniewski, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600550.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Carl Gustav Jung
psychoanaliza
psychologia głębi
gnoza
krytyka kultury
New Age
psychoanalysis
depth psychology
gnosis
critique of culture
Opis:
Critique of culture is one of the biggest parts of philosophy/psychology created by Carl Gustav Jung. Jung was witness of World War I and World War II, his thought was deeply influenced by writings of F. Nietzsche, who assured us that we (modern people) are sentenced to Age of nihilism. Jung seemed to take over this belief, developing it inside his own philosophical system. In Jung’s way of thinking Age of nihilism turned into a monumental discourse about New Age, where overgrown Enlightment’ Reason must abdicate, leaving its position to The Age of new spirituality. In my paper I’m trying to present thought of The Swiss psychologist as an apocalyptical prophecy, but not only apocalyptical. My aim is to find bright beam among this very pessimistic part of his oeuvre.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 B (4B)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education as a Personal Journey: An Excursion into Jung’s Notion of Individuation
Edukacja jako osobista podróż. Wyprawa ku Jungowskiemu pojęciu indywiduacji
Autorzy:
Tsempelis, Evangelos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448960.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Carl Gustav Jung
individuation
analytical training
person
apophaticism
Christian orthodox tradition
indywiduacja
szkolenie analityczne
osoba
apofatyzm
chrześcijańska tradycja prawosławna
Opis:
After more than six years of Jungian training in Zurich, the task of talking about “individuation” is still a perplexing one. Rather than attempting to recapitulate Jung’s theory of individuation, this exposé aims to sketch the rough contours of a matrix for the exploration of individuation in a wider frame which includes my experiences and diverse readings. As such, this text marks a point of departure, a general itinerary for a continued exploration rather than an attempt to tie threads together or to offer an exhaustive critique. After hundreds of hours of training analysis, courses, psychiatric internships, control cases and seminars, aimed at training a candidate into an analyst, I find myself reflecting on that experience as a whole. Where am I as I reach the final stages of my training in comparison to where I started? What does this “education” actually consist of? What has been learned? What can be put in words as to be properly recounted? Does the gist of psychoanalytic training consist in learning a theory and in mastering a certain analytical/clinical toolkit ensuing from it? Or is there something else, additional or extraneous, that provides the under-bed, the foundation, for one’s actual conversion into an analyst that needs to occur as a consequence of the training process? In the same vein, what is it that analysis affects, as a therapeutic method, to its clients/patients/trainees? What does its cure consist of? Does it properly belong to the realm of medicine, where psychotherapy firmly resides in our days, or is rather education its more natural and authentic field of belonging? Such questions, although not directly addressed, nevertheless inform this ongoing inquiry from the background.
Po sześciu miesiącach Jungowskich szkoleń w Zurychu zadanie mówienia o „indywiduacji” wciąż pozostaje dla mnie kłopotliwym wyzwaniem. W swym artykule, bardziej niż na usiłowaniu rekapitulacji Jungowskiej teorii indywiduacji, skupiam się na naszkicowaniu pobieżnych zarysów modelu badania indywiduacji w szerszych ramach, obejmujących moje doświadczenia i rozmaite lektury. Jako taki powyższy tekst oznacza raczej punkt wyjścia, ogólny przewodnik po badaniach, a nie próbę powiązania rozmaitych wątków lub wyczerpujące omówienie krytyczne. Po setkach godzin kursów, praktyk psychiatrycznych, analiz dokonywanych w ramach ćwiczeń, przypadków kontrolnych i seminariów, które miały uczynić ze mnie analityka, zastanawiam się nad tym doświadczeniem jako całością. Gdzie znajduję się po osiągnięciu ostatnich etapów mojego szkolenia, a gdzie było moje miejsce, gdy owo szkolenie się rozpoczynało? Z czego w rzeczywistości składa się to „kształcenie”? Czego mnie nauczono? Jakich słów należałoby użyć, by to właściwie opisać? Czy istotę psychoanalitycznego szkolenia można sprowadzić do wyuczenia się teorii i opanowania pewnych analitycznych/klinicznych metod, które z niej wynikają? Czy też tkwi w tym jeszcze coś dodatkowego lub pobocznego, co stanowi bazę, fundament rzeczywistej przemiany w analityka, a co należy traktować jako konsekwencję procesu szkoleniowego? Podążając dalej w tym samym duchu: w jaki sposób analiza, jako metoda terapeutyczna, oddziałuje na klientów/pacjentów/praktykantów? Z czego składa się jej działanie terapeutyczne? Czy właściwie należy ona do medycyny, w obrębie której w dzisiejszych czasach sytuuje się psychoterapię, czy też raczej do edukacji, jako bardziej dla niej naturalnej i bardziej w stosunku do niej komplementarnej? Takie pytania, choć postawione niebezpośrednio, informują o kontekście tych ciągłych zapytywań, choć jest to informacja niejako z drugiego planu.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 247-263
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies