Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Camus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
O buncie w twórczości Alberta Camusa
Revolt in Albert Camus’ works
Autorzy:
Błaszczyk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828524.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
egzystencjalizm
bunt
człowiek
egzystencja
Albert Camus
existentialism
revolt
human being
existence
Opis:
The paper presents a critical approach to Buntownik. Ewolucja i kryzys w twórczości Alberta Camusa [The Rebel. Evolution and Crisis in the Works of Albert Camus] by Maciej Kałuża (Kraków 2017). Its goal is, firstly, to present the basic theses described in the dissertation; secondly – to depict them in a broader context of contemporary existential philosophy; thirdly – to encourage the readers to reflect on the issues of revolt in the works by Albert Camus.
Źródło:
Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 369-374
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obcy Albert Camus? Przechwycenie jako postkolonialna strategia pisania na przykładzie Sprawy Meursaulta Kamela Daouda
Is Albert Camus a stranger? Détournement as a postcolonial strategy of writing in Kamel Daoud’s The Meursault Investigation
Autorzy:
Bryja, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009131.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
postcolonialism
détournement
Kamel Daoud
canon
Albert Camus
postkolonializm
przechwycenie
kanon
Opis:
W oparciu o literaturę poświęconą kategorii przechwycenia autorka przeprowadza komparatystyczną analizę Sprawy Meursaulta Kamela Daouda oraz dzieł Alberta Camusa (zwłaszcza Obcego i Upadku). Teoria przechwycenia zrekonstruowana na podstawie pism Guy Deborda, Jacquesa Derridy oraz Judith Butler staje się podstawą dla interpretacji literatury postkolonialnej. Celem artykułu jest wskazanie przechwycenia jako jednej z postkolonialnych strategii tworzenia narracji. Według autorki jej istotą jest renegocjacja struktury kanonu i miejsca twórców wyłączonych – ze względu na ekonomiczne, polityczne i kulturowe uwarunkowania – z pełnego udziału w jego współtworzeniu. W pierwszej części artykułu autorka przedstawia podstawowe wyróżniki przechwycenia oraz struktury kanonu literackiego sformułowanej przez Davida Damroscha. Dalej przeanalizowane zostały dwie dialogujące ze sobą narracje literackie. Porównanie usankcjonowanej w kanonie opowieści o morderstwie i procesie Meursaulta Camusa oraz Sprawy Meursaulta Daouda ujawnia ścisłe związki między dwiema powieściami. W opowieści Daouda odwrócona została narracja o wydarzeniach – w książce dominuje perspektywa ofiary, której wyrazicielem jest brat zabitego przez Meursaulta bezimiennego Araba. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że przechwycenie utworu kanonicznego i jego rekontekstualizacja jest bardziej rewolucyjnym gestem pisarzy postkolonialnych, pragnących wynegocjować własne miejsce w obrębie kanonu, niż natywistyczne, utopijne odtwarzanie przedkolonialnej przeszłości. Wybór tej strategii pisania świadczy o autorskiej świadomości dwojakiego rodzaju: każda literatura jest iterowalna, a każda rewolucja jest tylko pozornym zerwaniem.
The author makes a comparative study of The Meursault Investigation by Kamel Daoud and Albert Camus’ works (especially The Stranger and The Fall) based on the literature describing the category of détournement. The theoretical basis of  the notion of détournement is reconstructed from the works of Guy Debord, Jacques Derrida and Judith Butler and it becomes the basic category in the interpretation of postcolonial literature. The main aim of the article is to highlight the importance of this category as one of the strategies of postcolonial writing. The author claims that the purpose of using interception in literature is to renegotiate the structure of the canon and position of writers excluded from its structure because of economic, political and cultural conditions. In the first part of the article, the author points out the essential differentiators of détournement. She introduces the formula of the structure of the literary canon created by David Damrosch. Next she analyses two literary narrations dialoguing with each other. Comparison of the canonical story about Meursault’s murder and trial by Camus and The Meursault Investigation by Daoud reveals a strict relation between these novels. In Daoud’s story, the narration is inverted—the perspective of a victim, which is expressed by the brother of nameless Arab, dominates in the book. The analysis ends with the conclusion that détournement of a canonical work, and its recontextualization, is a more revolutionary gesture, made by postcolonial writers, who want to renegotiate their position in the structure of the canon, compared to nativist, utopian reproduction of the precolonial past. The choice of this particular strategy of writing confirms the truth of two claims of which Daoud is aware (as evidenced in novel): first, that every literary work is iterable and, second, that every revolution is only an apparent renouncement. 
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 34, 4
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nihilizm a kwestia przemocy: casus Maxa Stirnera
Nihilism and Violence: Max Stirner’s Case
Autorzy:
Feć, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945982.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nihilizm
przemoc
egoizm
nihilism
violence
egoism
Max Stirner
Albert Camus
Opis:
The paper presents a relation between nihilism and violence by using the theory of Max Stirner. The author’s choice of the philosopher is driven by her view that nihilism has reached its maturity in his main work. Even more, a key critique raised with respect to the author of "The Ego and his Own" touched exactly on the issue of violence (among others, in deliberations of Dostoyevsky and Camus). The study represents a polemic with the opinions presented in "The Rebellious Man", that Stirner glorified aggression and justified crime. Misreading of his philosophy, the philosophy of egoism, is founded in mixing might with violence which in fact are in that theory irreconcilable. Stirner's affirmation refers to the former whereas he is ambivalent to the latter.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę absurdu: Filipowicz - Camus
Into the absurd: Filipowicz - Camus
Autorzy:
Gorzkowicz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033828.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
Kornel Filipowicz
Albert Camus
absurd
doxa
beliefs about the world
Opis:
Based on selected works by Kornel Filipowicz, the article presents the writer’s reflection on the absurdity of the world in relation to Albert Camus’s literary and philosophical concept. The article has been divided into ve entitled parts, of which the rst one is an introduction to the article, and the last one is its conclusion. In Disintegration of the World two short stories by Filipowicz are presented, in which the theme of absurdity appears. According to the article’s author, they can refer to the idea of absurdity by Albert Camus. The part: Mapping the absurd uses the examples of Camus’s essays and Filipowicz’s stories to outline the ontic status of the absurd that both writers give. The next subsection, Two Sides of the Same, juxtaposes the reflections contained in one of Filipowicz’s short stories and Camus’s early parable, directing attention to both thinkers’ understanding of the idea of the absurd. In the Blind Men, the context of Pieter Bruegel’s painting „The Blind Leading the Blind” additionally appears in order to emphasise Filipowicz’s reflection on the existence of two opposing epiphanies in the world at the same time – absurdity and sense. The article closes Doxographical landscape with absurdity in the background. According to the author’s findings, the absurd in Filipowicz’s work appears in the doxographical impressions of his characters and is an expression of the subjectivity of human experience.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2021, 1; 79-91
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fait divers ou avatar de l’histoire du fils prodigue : Niespodzianka de Rostworowski et Le Malentendu de Camus
Chronicles or Avatar of the Story of the Prodigal Son: Niespodzianka by Rostworowski and Le Malentendu by Camus
Autorzy:
Jakubczuk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408330.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
chronicles
Camus
Rostworowski
prodigal son
fait divers
fils prodigue
Opis:
The current article – focused on two plays about the killing of a son by his family – has a double objective: firstly it questions the probable source of a folkloric story of the prodigal son, and secondly, it places side by side theatre plays based on a legendary theme. After presenting the playwrights, Karol Hubert Rostworowski and Albert Camus, as well as the terminological propositions of Eric Durnez, the article analyses the convergences and divergences that we find in using the subjects from chronicles quasi mythical.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 225-232
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le vide dans le théâtre camusien
The void in Camus Theater
Autorzy:
Jakubczuk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483548.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Camus
Caligula
Le Malentendu
emptiness
God
Opis:
This article is an analysis of two plays by a great French literature writer, Albert Camus: Caligula (1945) and Le Malentendu (The Misunderstanding, sometimes published as Cross Purpose, 1944). After a careful presentation of the plots of the play, we are proposing a definition of the following terms: the absence and the void. Afterwards, we examine the nature of the absences presented and we offer a classification of such absences. We establish four categories of the void: philosophical, spiritual, physical, and the absence of the closest kin. A re-reading of the dramaturgical texts serves to appreciate the manner in which these texts are presented to the reader/spectator and to prove that the Camusian void is in a strict relation with an existential pain associated with the absence of God in people’s life.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2012, 2; 54-65
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Day After. The Post-Crisis IASA and Daemons That Can Help (A Farewell Address)
Autorzy:
Jędrzejko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/35195897.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
demon
pandemic
Nietzche
IASA mission
Ricoeur
Camus
Existentialism
Daimōn
Daemonium
Crisis
International American Studies Association
Opis:
Amid the chaos of pandemics or wars, the conflict extends beyond mere human struggles with (their) commonsensically understood “demons”—fears, ambitions, traumas, desires, angsts, and all of other conditions and structures always-already in place even before we become aware of them. Although, beyond doubt, such “side effects” of being-in-the-world or being-with-others generate facts that are effect-producing, whether these facts prove to be morally actionable depends on if and how we engage them. Summing up the mission of the post-Crisis IASA, I build my argument around Friedrich Nietzsche's concept of personal responsibility in the face of the Daemon of Eternal Recurrence, Paul Ricoeur’s phenomenological hermeneutics, and leading Western existentialists to demonstrate that, at least in the Western perspective, the conflict also entails, perhaps more crucially, a fierce battle between the daimōn and the daemonium. Recognizing the eternal recurrence of such catastrophes such as pandemics or wars, the “Greek mindset,” embracing the daimōn, fosters an existential philosophy that emphasizes participation in the realm of immanence, shaping our ethical considerations and propelling actions. In contrast, the “Latin approach,” in constant fear of the daemonium, seems to foster self-perception as constantly plunged in “fear and trembling,”  despairingly “sick unto death,” and prone to attributing malevolent forces to the “evil spirits,” thereby generating configurations that shift the narrative towards self-absolution, and ultimately legitimize refigurations that, diluting personal responsibility, delegate it to transcendence. Embracing Greek thought, we engage in an ongoing quest with facta-ficta, revising language critically (Gr. κρίνω), without expecting finality in our categories, acknowledging that our imperfect language is essential for defining our existence within immanence. Conversely, “Latin thinking,” in which demons are seen as elements of a transcendent realm—unreachable without relinquishing the self, or as part of a faith-based narrative, and in which human is potentially lacking tangible impact—involves the risk of rendering us indifferent to historical lessons, legitimizing a fatalistic nihil novi as a self-fulfilling prophecy. 
Źródło:
Review of International American Studies; 2023, 16, 2; 5-15
1991-2773
Pojawia się w:
Review of International American Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking for the Stranger. Albert Camus and the Life of a Literary Classic. Esej recenzyjny o monografii Alice Kaplan
Autorzy:
Kałuża, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1961737.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
Recenzja
Alice Kaplan
Looking for The Stranger
Camus and the Life of a Literary Classic
Źródło:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2018, 1, 1; 206-214
2719-8278
Pojawia się w:
Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The woman had to fall? Jean-Baptiste Clamence and the literary infection by evil
Dziewczyna musiała upaść? Jean-Baptiste Clamence i literacka infekcja złem
Autorzy:
Kałuża, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042246.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
zło
literatura a filozofia
Camus
Upadek
evil
literature and philosophy
The Fall
Opis:
The article presents the concept of evil, as developed in the literary as well as philosophical works of Albert Camus. After a short, preliminary notice on the relationship between literature and evil, the article presents two spheres, in which the problem of evil was grasped by the author of The Rebel. In the main part of the article, the complexity of the problem of evil, as represented by Jean-Baptiste Clamence from The Fall is shown. It is seen as a development of the concept of evil from The Plague, with the potency to disseminate onto others. It is also perceived, as something resulting from severe trauma of the main character. In conclusion, I claim, that the problem of evil, as experienced by Clamence may be understood as a still relevant metaphor of contemporary culture, struggling with passivity against the rise of social evil.
Artykuł przedstawia koncepcję zła, rozwiniętą zarówno w dziełach literackich, jak i filozoficznych Alberta Camusa. Po wstępnym omówieniu o związku między literaturą a złem, w artykule przedstawiam dwie sfery, w których problem zła został uchwycony przez autora Człowieka zbuntowanego. W głównej części artykułu ukazana zostaje złożoność problemu zła, którą reprezentuje postać Jean-Baptiste Clamence’a z Upadku. Zło jest postrzegane w kontekście refleksji zawartych w Dżumie, szczególnie w związku z jego możliwością rozprzestrzeniania się, infekowania innych. Ale jest również analizowane jako coś wynikającego z ciężkiej, wojennej traumy głównego bohatera. W podsumowaniu argumentuję, że problem zła, którego doświadcza Clamence, może być rozpatrywany jako wciąż aktualna metafora współczesnej kultury, zmagającej się z biernością wobec zła społecznego.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 81-99
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
We should rather rebel than return to normal. An essay on re-reading The plague in the times of an epidemic
Autorzy:
Kałuża, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076813.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
The plague
solidarity
rebellion
repetition
Albert Camus
Opis:
When the pandemic broke out in 2020, it was reported that interest in Albert Camus’ book, The plague, had significantly risen. Throughout the past year, many scholars and editors have attempted to formulate reasons for interest in Camus’ existential novel. In the light of these readings and interpretations, we tend to see recent events, our contemporary social and political crises, through the symbols and myths represented in Camus’ novel. This essay offers an attempt at a contemporary re-reading of Camus’ novel, focusing on the character of Tarrou and his appeal to social and political action, as well as resistance and creation. My point is that it is actually Tarrou that represents our struggle, given the complex, social and political aspects of our crisis. My reading, based on Kierkegaard’s idea of repetition, offers a nuanced vision of what rebellion against the plague could mean in the light of our contemporary situation.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 1; 223-239
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’art et l’artiste dans les Discours de Suède d’Albert Camus
Autorzy:
Kaznowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/572002.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Albert Camus
artist
Opis:
W pierwszej połowie XX wieku rola artysty, a w szczególności pisarza, uległa radykalnej przemianie. Jean-Paul Sartre jako jeden z pierwszych apelował, by literatura stała się literaturą „zaangażowaną”. Autorzy powinni zabierać głos w sprawach bieżących, gdyż zobowiązuje ich do tego powołanie. Laureat Nagrody Nobla, Albert Camus, w mowie o roli artysty i sztuki wygłoszonej w Sztokholmie i na konferencji w Uppsali w grudniu 1957, przemawiał w podobnym duchu. Twierdził, że artysta powinien zawsze reagować na niesprawiedliwość oraz nieść nadzieję innym. Sztuka nie może być jednak podporządkowana żadnej ideologii, ponieważ wtedy, stając się kłamstwem, zamienia się w narzędzie polityczne i traci rację bytu. Artysta zaś musi być niezależny i tworzyć w imię prawdy, piękna i wolności.
Źródło:
Acta Philologica; 2014, 45; 165-172
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Drogi absurdu. W stulecie urodzin Alberta Camusa
The ways of absurdity. At the century of birth of Albert Camus
Autorzy:
Olszewski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595348.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
absurd, Albert Camus, człowiek absurdalny, egzystencjalizm, etyka
absurd, Albert Camus, absurd man, existentialism, ethics
Opis:
W twórczości Alberta Camusa wyróżnić można dwa okresy wyznaczone przez dwa tematy obecne od początku jego intelektualnej drogi: temat absurdu i temat buntu. Rozwój myśli francuskiego filozofa zilustrować można wzrostem znaczenia kwestii etycznych i społecznych wraz z rozwinięciem poglądów na temat kategorii buntu. Wraz ze wzrostem znaczenia i rozwojem kategorii buntu w myśli Camusa zmienił się jednak sposób rozumienia przez niego kategorii absurdu. Artykuł ukazuje przemianę w rozumieniu kategorii absurdu przez Camusa. Wyraża się ona poprzez odejście od egzystencjalnego sposobu myślenia o absurdzie w stronę coraz większego doceniania wartości etycznych i społecznych, jakie ze sobą niesie. Autor analizując wybrane pisma filozoficzne i utwory literackie Camusa, wydobywa z nich istotne elementy świadczące o zmianie podejścia do problematyki absurdalności istnienia. Ponadto w artykule została dokonana próba krytyki kategorii absurdu. Refleksje rozpoczyna przedstawienie rysu biograficznego, gdyż nie jest ono bez znaczenia dla rozumienia twórczości Camusa. Filozofia absurdu Alberta Camusa jest i pozostanie jedną z dyskutowanych koncepcji filozoficznych, budzących wiele wątpliwości, a zarazem zachwyt. Dzięki temu, że czerpie ona bezpośrednio z ludzkiego doświadczenia, odwołując się do pragnień, miłości i niepokojów człowieka, mimo upływu lat nie traci na swojej aktualności, poruszając umysły kolejnych pokoleń myślicieli.
The category of the absurd is one of main themes around which the whole philosophical and literary work of Albert Camus is focused upon. Initially, the category of the absurd was an existential category which places man in the face of devastating tragedy of his own fate. The only salvation for man, according to Camus, is a conscious experience of the absurdity of his own existence. Furthermore, the awareness of the absurdity of the human condition implies a number of consequences which are: revolt, an absurd freedom, and ethics of quantity. However, the attitude of the conscious experience of absurdity was not enough for Camus. The answer to the question of how to live in a meaningless world was not discovered because, together with the consequences outstretched from the absurdity of human existence, came the question of moral justification of murder. Along with the increasing appreciation for social values such as human solidarity and responsibility and the development of the concept of revolt, the category of the absurd took on new meaning. In the second phase of Albert Camus’ work the absurdity becomes a foundation of a community based on fraternity and love, and a space for dialogue between people. We will see that clearly by comparing the early works of Camus, such as The Myth of Sisyphus, The Stranger, Caligula and The Misunderstanding with his late works such as The Plague and The Rebel. This article aims to capture the change in the meaning of the category of the absurd in the work of the French philosopher and moralist. The life of Camus had a huge impact on his philosophical thought, thus a brief introduction to the life of our thinker allows us to explore the origins of his philosophical concepts. After that, we follow Camus to uncover the evidence of a change in approach to the absurdity of human existence.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 47-63
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyk w siedemnastowiecznej teorii powieści: d’Urfé, Camus
L’Antiquité dans la poétique du roman au XVIIe siècle : d’Urfé et Camus
Autorzy:
Pawłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19322608.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
recepcja Antyku
Honoré d’Urfé
Jean-Pierre Camus
teoria powieści
Opis:
Honoré d’Urfé dans sa préface à "L’Astrée" se montre favorable à "La Poétique" d’Aristote et au principe de l’imitation des Anciens. En définissant l’activité du romancier en termes de régularité, d’Urfé lui accorde, en même temps, le droit à l’originalité. L’écrivain admet que les textes anciens possèdent des qualités esthétiques supérieures mais, en même temps, il remarque que les problèmes et idées qu’ils présentent peuvent être anachroniques. Jean-Pierre Camus, dans ses péritextes, joint la connaissance profonde de la culture antique au rejet de cette dernière. L’évêque de Belley, en moraliste, souligne la supériorité de la civilisation chrétienne, conteste ouvertement les valeurs de la culture de l’Antiquité païenne et encourage les auteurs de romans à créer des œuvres originales, soumises aux exigences du didactisme moral chrétien et non à l’esthétique classique. L’attitude des romanciers envers les valeurs antiques est donc complexe et révèle l’impact décisif de la Querelle du "Cid" dans la formation de l’esthétique romanesque du XVIIe siècle.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 149-157
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jean-Pierre Camus : la moralisation d’un genre immoral est-elle possible ?
Jean-Pierre Camus: Is It Possible to Render an ‘Immoral Genre’ Moral?
Autorzy:
Pawłowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483433.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Jean-Pierre Camus
roman dévot (pious romance)
novel
immoral genre
French 17th century novel
Opis:
Camus complements his novels with long peritexts, thus using his ecclesiastic authority to legitimise their moral and didactic value. In these peritexts he juxtapposes the licentious novels with his own devout works of fiction, which are, in his own words, not only valuable and worth recommending, but also capable of saving the readers’ souls, put in danger by other texts. In any case, a close reading of these peritexts reveals a view which challenges the idea of the novel’s insidiousness and which bears witness to Camus’s great fascination with this officially condemned literary genre.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2013, 3; 32-39
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yoko Taro’s NieR: Automata—An Existential Journey through the Absurd
NieR: Automata Yoko Taro. Egzystencjalna podróż przez absurd
Autorzy:
Pęcak, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828339.pdf
Data publikacji:
2021-03-10
Wydawca:
Uniwersytet Bielsko-Bialski
Tematy:
Yoko Taro
absurd
machines
androids
Camus
Sisyphus
maszyny
androidy
Syzyf
Opis:
The focus of this article is Yoko Taro’s NieR: Automata in general and its four main characters—androids 2B and 9S as well as machines Adam and Eve—in particular. Following their evolution in the game, I intend to show that they serve its author as a tool with which to propose that the sense of absurd, and the sense of life’s meaninglessness around which their world is created, can be fought with selflessness.
Głównym tematem artykułu jest gra NieR: Automata Yoko Taro, w szczególności jej cztery główne postaci—androidy 2B i 9S, a także maszyny Adam i Eve. Śledząc ich ewolucję w grze, tekst pokazuje, że służą one jako narzędzie, dzięki któremu autor gry może zaproponować tezę, że walka z poczuciem absurdu i bezsensowności życia, wokół którego powstaje ich świat, jest możliwa i że da się je pokonać za pomocą bezinteresowności.
Źródło:
Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 211-227
1731-3317
Pojawia się w:
Świat i Słowo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies