Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Camus" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-28 z 28
    Tytuł:
    Humanizm Alberta Camusa
    The humanism of Albert Camus
    Autorzy:
    Piwowarczyk, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/901877.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    humanism
    Albert Camus
    Albert Camus’ worldview
    Opis:
    The article discusses the evolution of Albert Camus’ worldview as expressed in his writings. A lot of emphasis is put on the his childhood and youth and their influ ence on his worldview, from the opposition to God, materialism to existentialism and his absurd. The author searches for positive aspects in this difficult worldview, finding them in the humanism of Albert Camus, concentrating on his fascination with beauty, recognising human innate drive to the good, theneed of love which, when confronted with evil, can take on a form of entirely selfless, altruistic caritas.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2011, 8; 351-367
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’art et l’artiste dans les Discours de Suède d’Albert Camus
    Autorzy:
    Kaznowski, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/572002.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
    Tematy:
    Albert Camus
    artist
    Opis:
    W pierwszej połowie XX wieku rola artysty, a w szczególności pisarza, uległa radykalnej przemianie. Jean-Paul Sartre jako jeden z pierwszych apelował, by literatura stała się literaturą „zaangażowaną”. Autorzy powinni zabierać głos w sprawach bieżących, gdyż zobowiązuje ich do tego powołanie. Laureat Nagrody Nobla, Albert Camus, w mowie o roli artysty i sztuki wygłoszonej w Sztokholmie i na konferencji w Uppsali w grudniu 1957, przemawiał w podobnym duchu. Twierdził, że artysta powinien zawsze reagować na niesprawiedliwość oraz nieść nadzieję innym. Sztuka nie może być jednak podporządkowana żadnej ideologii, ponieważ wtedy, stając się kłamstwem, zamienia się w narzędzie polityczne i traci rację bytu. Artysta zaś musi być niezależny i tworzyć w imię prawdy, piękna i wolności.
    Źródło:
    Acta Philologica; 2014, 45; 165-172
    0065-1524
    Pojawia się w:
    Acta Philologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drogi absurdu. W stulecie urodzin Alberta Camusa
    The ways of absurdity. At the century of birth of Albert Camus
    Autorzy:
    Olszewski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595348.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    absurd, Albert Camus, człowiek absurdalny, egzystencjalizm, etyka
    absurd, Albert Camus, absurd man, existentialism, ethics
    Opis:
    W twórczości Alberta Camusa wyróżnić można dwa okresy wyznaczone przez dwa tematy obecne od początku jego intelektualnej drogi: temat absurdu i temat buntu. Rozwój myśli francuskiego filozofa zilustrować można wzrostem znaczenia kwestii etycznych i społecznych wraz z rozwinięciem poglądów na temat kategorii buntu. Wraz ze wzrostem znaczenia i rozwojem kategorii buntu w myśli Camusa zmienił się jednak sposób rozumienia przez niego kategorii absurdu. Artykuł ukazuje przemianę w rozumieniu kategorii absurdu przez Camusa. Wyraża się ona poprzez odejście od egzystencjalnego sposobu myślenia o absurdzie w stronę coraz większego doceniania wartości etycznych i społecznych, jakie ze sobą niesie. Autor analizując wybrane pisma filozoficzne i utwory literackie Camusa, wydobywa z nich istotne elementy świadczące o zmianie podejścia do problematyki absurdalności istnienia. Ponadto w artykule została dokonana próba krytyki kategorii absurdu. Refleksje rozpoczyna przedstawienie rysu biograficznego, gdyż nie jest ono bez znaczenia dla rozumienia twórczości Camusa. Filozofia absurdu Alberta Camusa jest i pozostanie jedną z dyskutowanych koncepcji filozoficznych, budzących wiele wątpliwości, a zarazem zachwyt. Dzięki temu, że czerpie ona bezpośrednio z ludzkiego doświadczenia, odwołując się do pragnień, miłości i niepokojów człowieka, mimo upływu lat nie traci na swojej aktualności, poruszając umysły kolejnych pokoleń myślicieli.
    The category of the absurd is one of main themes around which the whole philosophical and literary work of Albert Camus is focused upon. Initially, the category of the absurd was an existential category which places man in the face of devastating tragedy of his own fate. The only salvation for man, according to Camus, is a conscious experience of the absurdity of his own existence. Furthermore, the awareness of the absurdity of the human condition implies a number of consequences which are: revolt, an absurd freedom, and ethics of quantity. However, the attitude of the conscious experience of absurdity was not enough for Camus. The answer to the question of how to live in a meaningless world was not discovered because, together with the consequences outstretched from the absurdity of human existence, came the question of moral justification of murder. Along with the increasing appreciation for social values such as human solidarity and responsibility and the development of the concept of revolt, the category of the absurd took on new meaning. In the second phase of Albert Camus’ work the absurdity becomes a foundation of a community based on fraternity and love, and a space for dialogue between people. We will see that clearly by comparing the early works of Camus, such as The Myth of Sisyphus, The Stranger, Caligula and The Misunderstanding with his late works such as The Plague and The Rebel. This article aims to capture the change in the meaning of the category of the absurd in the work of the French philosopher and moralist. The life of Camus had a huge impact on his philosophical thought, thus a brief introduction to the life of our thinker allows us to explore the origins of his philosophical concepts. After that, we follow Camus to uncover the evidence of a change in approach to the absurdity of human existence.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 47-63
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Job: A Christian Sisyphus? Humor and the Triumph o f Humań Experience
    Autorzy:
    Vanhoutte, Kristof K. P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953985.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    Sisyphus
    Job
    Camus
    absurd
    happiness
    laughter
    Opis:
    Over the past decades humor and laughter have come to be accepted as serious topics in academic research and a number of diverse theories on humor and the role of laughter have been developed. These theories, however, consider laughter mainly in its daily aspects or in normal life situations. Starting ffom Albert Camus’ concept of the happy Sisyphus, this paper considers whether the figurę of Job, who seems to inhabit a comparably absurd situation, could also be considered as happy, even laughing. The paper concludes with a distinctive reading of the divine words found at the end of The Book of Job that ma> be fundamental in linking Sisyphus w.th Job.
    Źródło:
    Stylistyka; 2010, 19; 263-278
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Le vide dans le théâtre camusien
    The void in Camus Theater
    Autorzy:
    Jakubczuk, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483548.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Camus
    Caligula
    Le Malentendu
    emptiness
    God
    Opis:
    This article is an analysis of two plays by a great French literature writer, Albert Camus: Caligula (1945) and Le Malentendu (The Misunderstanding, sometimes published as Cross Purpose, 1944). After a careful presentation of the plots of the play, we are proposing a definition of the following terms: the absence and the void. Afterwards, we examine the nature of the absences presented and we offer a classification of such absences. We establish four categories of the void: philosophical, spiritual, physical, and the absence of the closest kin. A re-reading of the dramaturgical texts serves to appreciate the manner in which these texts are presented to the reader/spectator and to prove that the Camusian void is in a strict relation with an existential pain associated with the absence of God in people’s life.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2012, 2; 54-65
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwierzęca natura czy absurd istnienia? Rozważania nad zwierzęcością Meursaulta – bohatera „Obcego” Alberta Camusa
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/667981.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Camus Albert
    The Stranger
    French literature
    animality
    Opis:
    The purpose of this paper is to attempt to answer the question of how the interpretation of the main character in The Stranger by Albert Camus as „an animal in the human skin” can be applied to understanding the actions of the character in the world. The next question posed is whether Camus describes Meursault literally as an animal or refers to the character symbolically. The author argues that such an extreme treatment of „the animality” of the character is useless in the broader context of this book since Meursault has a human nature which proves the complexity of his mental processes.
    Źródło:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2014, 4
    2391-6540
    2083-9952
    Pojawia się w:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Upadek Alberta Camus i wzlot Jacka Dobrowolskiego
    The Fall by Albert Camus and Rise of Jacek Dobrowolski
    Autorzy:
    Polak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945997.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    nowoczesność
    nicość
    egzystencjalizm
    filozofia
    literatura
    Camus
    Dobrowolski
    Opis:
    The Rise and the Fall of the Modern Man is an excellent philosophical essay written by Jacek Dobrowolski. The author – which is contemporary, existential nihilist with pretensions to a minimum of compassion-morality – tracks the development of the idea of the modern subjectivity, swinging between literature and philosophy. He mastered the rare art of concise updates of momentous philosophical issues, by which he refers in hedge-hopping vivacious style. The review notes the advantages (and shortcomings) of the essay, exposing the main focal points present in its insightful narration developed from disenchanted antiquity to the exhausted post-modernity.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    We should rather rebel than return to normal. An essay on re-reading The plague in the times of an epidemic
    Autorzy:
    Kałuża, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076813.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    The plague
    solidarity
    rebellion
    repetition
    Albert Camus
    Opis:
    When the pandemic broke out in 2020, it was reported that interest in Albert Camus’ book, The plague, had significantly risen. Throughout the past year, many scholars and editors have attempted to formulate reasons for interest in Camus’ existential novel. In the light of these readings and interpretations, we tend to see recent events, our contemporary social and political crises, through the symbols and myths represented in Camus’ novel. This essay offers an attempt at a contemporary re-reading of Camus’ novel, focusing on the character of Tarrou and his appeal to social and political action, as well as resistance and creation. My point is that it is actually Tarrou that represents our struggle, given the complex, social and political aspects of our crisis. My reading, based on Kierkegaard’s idea of repetition, offers a nuanced vision of what rebellion against the plague could mean in the light of our contemporary situation.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 1; 223-239
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół publikacji Wydawnictwa Karakter
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/629630.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Wydawnictwo Karakter
    literatura afrykańska
    kolonializm
    terroryzm
    Albert Camus
    Opis:
    The purpose of this draft is to invite readers to read several novels, which Wydawnictwo Karakter from Cracow in the past few years introduced on the Polish publishing market. Joanna Ros explains why Karakter, popularizing the work of African writers, does the fancies of Albert Camus a favour. The novels cited by Joanna Roś testify to the fact that their authors are well acquainted with the literature of the author of The Plague and propose a completely new and unexpected encounters with it in the pages of his own works.
    Źródło:
    Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM; 2016, 13; 165-167
    2081-8270
    Pojawia się w:
    Refleksje. Pismo naukowe studentów i doktorantów WNPiD UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fait divers ou avatar de l’histoire du fils prodigue : Niespodzianka de Rostworowski et Le Malentendu de Camus
    Chronicles or Avatar of the Story of the Prodigal Son: Niespodzianka by Rostworowski and Le Malentendu by Camus
    Autorzy:
    Jakubczuk, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408330.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-16
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
    Tematy:
    chronicles
    Camus
    Rostworowski
    prodigal son
    fait divers
    fils prodigue
    Opis:
    The current article – focused on two plays about the killing of a son by his family – has a double objective: firstly it questions the probable source of a folkloric story of the prodigal son, and secondly, it places side by side theatre plays based on a legendary theme. After presenting the playwrights, Karol Hubert Rostworowski and Albert Camus, as well as the terminological propositions of Eric Durnez, the article analyses the convergences and divergences that we find in using the subjects from chronicles quasi mythical.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 225-232
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Yoko Taro’s NieR: Automata—An Existential Journey through the Absurd
    NieR: Automata Yoko Taro. Egzystencjalna podróż przez absurd
    Autorzy:
    Pęcak, Martyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828339.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    Yoko Taro
    absurd
    machines
    androids
    Camus
    Sisyphus
    maszyny
    androidy
    Syzyf
    Opis:
    The focus of this article is Yoko Taro’s NieR: Automata in general and its four main characters—androids 2B and 9S as well as machines Adam and Eve—in particular. Following their evolution in the game, I intend to show that they serve its author as a tool with which to propose that the sense of absurd, and the sense of life’s meaninglessness around which their world is created, can be fought with selflessness.
    Głównym tematem artykułu jest gra NieR: Automata Yoko Taro, w szczególności jej cztery główne postaci—androidy 2B i 9S, a także maszyny Adam i Eve. Śledząc ich ewolucję w grze, tekst pokazuje, że służą one jako narzędzie, dzięki któremu autor gry może zaproponować tezę, że walka z poczuciem absurdu i bezsensowności życia, wokół którego powstaje ich świat, jest możliwa i że da się je pokonać za pomocą bezinteresowności.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2021, 36, 1; 211-227
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obcy Albert Camus? Przechwycenie jako postkolonialna strategia pisania na przykładzie Sprawy Meursaulta Kamela Daouda
    Is Albert Camus a stranger? Détournement as a postcolonial strategy of writing in Kamel Daoud’s The Meursault Investigation
    Autorzy:
    Bryja, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009131.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    postcolonialism
    détournement
    Kamel Daoud
    canon
    Albert Camus
    postkolonializm
    przechwycenie
    kanon
    Opis:
    W oparciu o literaturę poświęconą kategorii przechwycenia autorka przeprowadza komparatystyczną analizę Sprawy Meursaulta Kamela Daouda oraz dzieł Alberta Camusa (zwłaszcza Obcego i Upadku). Teoria przechwycenia zrekonstruowana na podstawie pism Guy Deborda, Jacquesa Derridy oraz Judith Butler staje się podstawą dla interpretacji literatury postkolonialnej. Celem artykułu jest wskazanie przechwycenia jako jednej z postkolonialnych strategii tworzenia narracji. Według autorki jej istotą jest renegocjacja struktury kanonu i miejsca twórców wyłączonych – ze względu na ekonomiczne, polityczne i kulturowe uwarunkowania – z pełnego udziału w jego współtworzeniu. W pierwszej części artykułu autorka przedstawia podstawowe wyróżniki przechwycenia oraz struktury kanonu literackiego sformułowanej przez Davida Damroscha. Dalej przeanalizowane zostały dwie dialogujące ze sobą narracje literackie. Porównanie usankcjonowanej w kanonie opowieści o morderstwie i procesie Meursaulta Camusa oraz Sprawy Meursaulta Daouda ujawnia ścisłe związki między dwiema powieściami. W opowieści Daouda odwrócona została narracja o wydarzeniach – w książce dominuje perspektywa ofiary, której wyrazicielem jest brat zabitego przez Meursaulta bezimiennego Araba. Przeprowadzona analiza prowadzi do wniosku, że przechwycenie utworu kanonicznego i jego rekontekstualizacja jest bardziej rewolucyjnym gestem pisarzy postkolonialnych, pragnących wynegocjować własne miejsce w obrębie kanonu, niż natywistyczne, utopijne odtwarzanie przedkolonialnej przeszłości. Wybór tej strategii pisania świadczy o autorskiej świadomości dwojakiego rodzaju: każda literatura jest iterowalna, a każda rewolucja jest tylko pozornym zerwaniem.
    The author makes a comparative study of The Meursault Investigation by Kamel Daoud and Albert Camus’ works (especially The Stranger and The Fall) based on the literature describing the category of détournement. The theoretical basis of  the notion of détournement is reconstructed from the works of Guy Debord, Jacques Derrida and Judith Butler and it becomes the basic category in the interpretation of postcolonial literature. The main aim of the article is to highlight the importance of this category as one of the strategies of postcolonial writing. The author claims that the purpose of using interception in literature is to renegotiate the structure of the canon and position of writers excluded from its structure because of economic, political and cultural conditions. In the first part of the article, the author points out the essential differentiators of détournement. She introduces the formula of the structure of the literary canon created by David Damrosch. Next she analyses two literary narrations dialoguing with each other. Comparison of the canonical story about Meursault’s murder and trial by Camus and The Meursault Investigation by Daoud reveals a strict relation between these novels. In Daoud’s story, the narration is inverted—the perspective of a victim, which is expressed by the brother of nameless Arab, dominates in the book. The analysis ends with the conclusion that détournement of a canonical work, and its recontextualization, is a more revolutionary gesture, made by postcolonial writers, who want to renegotiate their position in the structure of the canon, compared to nativist, utopian reproduction of the precolonial past. The choice of this particular strategy of writing confirms the truth of two claims of which Daoud is aware (as evidenced in novel): first, that every literary work is iterable and, second, that every revolution is only an apparent renouncement. 
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2019, 34, 4
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komunikowanie absurdu życia i śmierci. O spektaklu „Nieporozumienie” na podstawie sztuki Alberta Camusa w reżyserii Stanisława Hebanowskiego
    Communicating the absurdity of life and death. “The misunderstanding” of Albert Camus di-rected by Stanisław Hebanowski
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514818.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    The Misunderstanding
    Albert Camus
    Stanisław Hebanowski
    absurd
    death
    nieporozumienie
    śmierć
    Opis:
    In 1976 Stanisław Hebanowski, a theater director, has staged on the scene of the Wybrzeże Theatre “The Misunderstanding” – a play written in 1943 in occupied France by Albert Camus. This spectacle was significant for Hebanowski, not only be-cause of it`s evaluation, which shows that the weakness of the Camus’ play have been overcome on the scene, what author of the article demonstates. “The Misunderstand-ing” by Hebanowski is also interesting for philosophical thought because of the votes of reviewers of spectacle, circulating around the question about timeliness of the con-sideration about the absurdity of life and death of the individual in the 70s in Poland. Joanna Roś analyzes this comments and draws conclusions from them.
    Źródło:
    Amor Fati; 2015, 2; 83-108
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Królewskie palmy, drzewa świętojańskie, migdałowce w dolinie konsulów… Kilka refleksji na temat roślinności w twórczości Alberta Camusa
    Royal palm trees, locust trees, almond trees in the Valley of the Consuls... Some reflections on the vegetation in the works of Albert Camus
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514957.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    Albert Camus
    vegetation
    Algeria
    French literature
    roślinność
    Algieria
    literatura francuska
    Opis:
    In this article the author argues that in the works of Camus people are particularly associated with vegetation. Joanna Roś analyzes the selected passages from the three literary works by Albert Camus, successively proving that: in The first man the fun with a palm tree is a symbol of passion for life, which is inextricably linked with nature as a model of survival; in Happy death vegetation teaches the hero that what would dishonor him as a man is the desire of death, denial of life; and Camus, presenting in The Minotaur or The Stop in Oran this city as a place where vegetation is masked, shows how this space devoid of vegetation urges a man to seek a counterbal-ance in a wild nature.
    Źródło:
    Amor Fati; 2015, 1; 51-68
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fatum i absurd. Inspiracja tragedią grecką w twórczości Alberta Camusa
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/667937.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    absurd
    fate
    Greek drama
    Greek tragedy
    Oedipus
    Prometheus
    Camus A.
    Opis:
    The purpose of this article is to show that the Greek drama for Albert Camus was an expression of the universal experience of the cruelty of fate. Dramatic stories of Oedipus and Prometheus were for him a kind of map of the world with space selected for the man and his denial of suffering. Camus knows that in the tragedy even a man who is a „plaything of the gods”, maintains strength and honor in his defeat, and that the hero embroiled in horror stories, preserves the dignity, which adds faith and courage. This is where Camus found the connotation between the concept of fate and absurd, because absurd can’t be defeated by force of human will, a munity directed against absurd does not save the Man from misfortune.
    Źródło:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki; 2013, 3
    2391-6540
    2083-9952
    Pojawia się w:
    Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nihilizm a kwestia przemocy: casus Maxa Stirnera
    Nihilism and Violence: Max Stirner’s Case
    Autorzy:
    Feć, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945982.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    nihilizm
    przemoc
    egoizm
    nihilism
    violence
    egoism
    Max Stirner
    Albert Camus
    Opis:
    The paper presents a relation between nihilism and violence by using the theory of Max Stirner. The author’s choice of the philosopher is driven by her view that nihilism has reached its maturity in his main work. Even more, a key critique raised with respect to the author of "The Ego and his Own" touched exactly on the issue of violence (among others, in deliberations of Dostoyevsky and Camus). The study represents a polemic with the opinions presented in "The Rebellious Man", that Stirner glorified aggression and justified crime. Misreading of his philosophy, the philosophy of egoism, is founded in mixing might with violence which in fact are in that theory irreconcilable. Stirner's affirmation refers to the former whereas he is ambivalent to the latter.
    Źródło:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 35 (4)
    1689-4286
    Pojawia się w:
    Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W stronę absurdu: Filipowicz - Camus
    Into the absurd: Filipowicz - Camus
    Autorzy:
    Gorzkowicz, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033828.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
    Tematy:
    Kornel Filipowicz
    Albert Camus
    absurd
    doxa
    beliefs about the world
    Opis:
    Based on selected works by Kornel Filipowicz, the article presents the writer’s reflection on the absurdity of the world in relation to Albert Camus’s literary and philosophical concept. The article has been divided into ve entitled parts, of which the rst one is an introduction to the article, and the last one is its conclusion. In Disintegration of the World two short stories by Filipowicz are presented, in which the theme of absurdity appears. According to the article’s author, they can refer to the idea of absurdity by Albert Camus. The part: Mapping the absurd uses the examples of Camus’s essays and Filipowicz’s stories to outline the ontic status of the absurd that both writers give. The next subsection, Two Sides of the Same, juxtaposes the reflections contained in one of Filipowicz’s short stories and Camus’s early parable, directing attention to both thinkers’ understanding of the idea of the absurd. In the Blind Men, the context of Pieter Bruegel’s painting „The Blind Leading the Blind” additionally appears in order to emphasise Filipowicz’s reflection on the existence of two opposing epiphanies in the world at the same time – absurdity and sense. The article closes Doxographical landscape with absurdity in the background. According to the author’s findings, the absurd in Filipowicz’s work appears in the doxographical impressions of his characters and is an expression of the subjectivity of human experience.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe PUNO; 2021, 1; 79-91
    2052-319X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe PUNO
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Antyk w siedemnastowiecznej teorii powieści: d’Urfé, Camus
    L’Antiquité dans la poétique du roman au XVIIe siècle : d’Urfé et Camus
    Autorzy:
    Pawłowska, Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322608.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    recepcja Antyku
    Honoré d’Urfé
    Jean-Pierre Camus
    teoria powieści
    Opis:
    Honoré d’Urfé dans sa préface à "L’Astrée" se montre favorable à "La Poétique" d’Aristote et au principe de l’imitation des Anciens. En définissant l’activité du romancier en termes de régularité, d’Urfé lui accorde, en même temps, le droit à l’originalité. L’écrivain admet que les textes anciens possèdent des qualités esthétiques supérieures mais, en même temps, il remarque que les problèmes et idées qu’ils présentent peuvent être anachroniques. Jean-Pierre Camus, dans ses péritextes, joint la connaissance profonde de la culture antique au rejet de cette dernière. L’évêque de Belley, en moraliste, souligne la supériorité de la civilisation chrétienne, conteste ouvertement les valeurs de la culture de l’Antiquité païenne et encourage les auteurs de romans à créer des œuvres originales, soumises aux exigences du didactisme moral chrétien et non à l’esthétique classique. L’attitude des romanciers envers les valeurs antiques est donc complexe et révèle l’impact décisif de la Querelle du "Cid" dans la formation de l’esthétique romanesque du XVIIe siècle.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2013, 008; 149-157
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O buncie w twórczości Alberta Camusa
    Revolt in Albert Camus’ works
    Autorzy:
    Błaszczyk, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828524.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Bielsko-Bialski
    Tematy:
    egzystencjalizm
    bunt
    człowiek
    egzystencja
    Albert Camus
    existentialism
    revolt
    human being
    existence
    Opis:
    The paper presents a critical approach to Buntownik. Ewolucja i kryzys w twórczości Alberta Camusa [The Rebel. Evolution and Crisis in the Works of Albert Camus] by Maciej Kałuża (Kraków 2017). Its goal is, firstly, to present the basic theses described in the dissertation; secondly – to depict them in a broader context of contemporary existential philosophy; thirdly – to encourage the readers to reflect on the issues of revolt in the works by Albert Camus.
    Źródło:
    Świat i Słowo; 2020, 35, 2; 369-374
    1731-3317
    Pojawia się w:
    Świat i Słowo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The woman had to fall? Jean-Baptiste Clamence and the literary infection by evil
    Dziewczyna musiała upaść? Jean-Baptiste Clamence i literacka infekcja złem
    Autorzy:
    Kałuża, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042246.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    zło
    literatura a filozofia
    Camus
    Upadek
    evil
    literature and philosophy
    The Fall
    Opis:
    The article presents the concept of evil, as developed in the literary as well as philosophical works of Albert Camus. After a short, preliminary notice on the relationship between literature and evil, the article presents two spheres, in which the problem of evil was grasped by the author of The Rebel. In the main part of the article, the complexity of the problem of evil, as represented by Jean-Baptiste Clamence from The Fall is shown. It is seen as a development of the concept of evil from The Plague, with the potency to disseminate onto others. It is also perceived, as something resulting from severe trauma of the main character. In conclusion, I claim, that the problem of evil, as experienced by Clamence may be understood as a still relevant metaphor of contemporary culture, struggling with passivity against the rise of social evil.
    Artykuł przedstawia koncepcję zła, rozwiniętą zarówno w dziełach literackich, jak i filozoficznych Alberta Camusa. Po wstępnym omówieniu o związku między literaturą a złem, w artykule przedstawiam dwie sfery, w których problem zła został uchwycony przez autora Człowieka zbuntowanego. W głównej części artykułu ukazana zostaje złożoność problemu zła, którą reprezentuje postać Jean-Baptiste Clamence’a z Upadku. Zło jest postrzegane w kontekście refleksji zawartych w Dżumie, szczególnie w związku z jego możliwością rozprzestrzeniania się, infekowania innych. Ale jest również analizowane jako coś wynikającego z ciężkiej, wojennej traumy głównego bohatera. W podsumowaniu argumentuję, że problem zła, którego doświadcza Clamence, może być rozpatrywany jako wciąż aktualna metafora współczesnej kultury, zmagającej się z biernością wobec zła społecznego.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 81-99
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Święty Augustyn i Albert Camus. Przyczynek do dialogów – nie tylko filozoficznych
    St. Augustine and Albert Camus. Contribution to the dialogue – not just philosophical
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/509901.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Albert Camus
    święty Augustyn
    Algieria
    chrześcijaństwo
    egzystencjalizm
    St. Augustine
    Algeria
    christianity
    existentialism
    Opis:
    Wyczytanie myśli Augustyna z tekstów Camusa, aby można było nazwać je komplementarnym, musiałoby polegać na analizie całości dzieła francuskiego pisarza, jako że echa camusowskiej lektury Augustyna nie urywają się w żadnym momencie jego działalności literackiej, natomiast zaczynają – być może najgłośniej – pobrzmiewać już w jednym z pierwszych pism, jakie wyszły spod pióra młodego Camusa. Artykuł ten ma więc służyć jako przypomnienie dotychczasowych ustaleń, a zarazem jako szkic do pogłębionej monografi i, wykazujący różnorodność pól, na których toczy się dialog Camusa z Augustynem, zawierający odniesienia do tych, na jakich dotychczas nie szukano „spotkań” obu myślicieli.
    Finding St. Augustine’s influence on texts of Albert Camus, in order to call it complementary, would have to rely on the analysis of the whole work of the French writer, since the “presence” of Augustine in work of Camus does not break off at any time of his literary activity. In contrast, it starts to have its overtone in the one of the first texts which have come out from the pen of young Camus. Thus this article has to serve as a reminiscence of the previous findings and at the same time their explanation (as they are not always methodologically satisfactory), and also as a sketch for a thorough monograph, showing a variety of fields, in which dialogue of St. Augustine with Camus takes place, containing a reference to those fields, that have not been the subject of interest yet.
    Źródło:
    Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL; 2015, 4; 25-42
    2300-9357
    Pojawia się w:
    Scripta Philosophica. Zeszyty Naukowe Doktorantów Wydziału Filozofii KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Looking for the Stranger. Albert Camus and the Life of a Literary Classic. Esej recenzyjny o monografii Alice Kaplan
    Autorzy:
    Kałuża, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1961737.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Ośrodek Badawczy Facta Ficta
    Tematy:
    Recenzja
    Alice Kaplan
    Looking for The Stranger
    Camus and the Life of a Literary Classic
    Źródło:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media; 2018, 1, 1; 206-214
    2719-8278
    Pojawia się w:
    Facta Ficta. Journal of Theory, Narrative & Media
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jean-Pierre Camus : la moralisation d’un genre immoral est-elle possible ?
    Jean-Pierre Camus: Is It Possible to Render an ‘Immoral Genre’ Moral?
    Autorzy:
    Pawłowska, Maja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/483433.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
    Tematy:
    Jean-Pierre Camus
    roman dévot (pious romance)
    novel
    immoral genre
    French 17th century novel
    Opis:
    Camus complements his novels with long peritexts, thus using his ecclesiastic authority to legitimise their moral and didactic value. In these peritexts he juxtapposes the licentious novels with his own devout works of fiction, which are, in his own words, not only valuable and worth recommending, but also capable of saving the readers’ souls, put in danger by other texts. In any case, a close reading of these peritexts reveals a view which challenges the idea of the novel’s insidiousness and which bears witness to Camus’s great fascination with this officially condemned literary genre.
    Źródło:
    Quêtes littéraires; 2013, 3; 32-39
    2084-8099
    2657-487X
    Pojawia się w:
    Quêtes littéraires
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Day After. The Post-Crisis IASA and Daemons That Can Help (A Farewell Address)
    Autorzy:
    Jędrzejko, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35195897.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    demon
    pandemic
    Nietzche
    IASA mission
    Ricoeur
    Camus
    Existentialism
    Daimōn
    Daemonium
    Crisis
    International American Studies Association
    Opis:
    Amid the chaos of pandemics or wars, the conflict extends beyond mere human struggles with (their) commonsensically understood “demons”—fears, ambitions, traumas, desires, angsts, and all of other conditions and structures always-already in place even before we become aware of them. Although, beyond doubt, such “side effects” of being-in-the-world or being-with-others generate facts that are effect-producing, whether these facts prove to be morally actionable depends on if and how we engage them. Summing up the mission of the post-Crisis IASA, I build my argument around Friedrich Nietzsche's concept of personal responsibility in the face of the Daemon of Eternal Recurrence, Paul Ricoeur’s phenomenological hermeneutics, and leading Western existentialists to demonstrate that, at least in the Western perspective, the conflict also entails, perhaps more crucially, a fierce battle between the daimōn and the daemonium. Recognizing the eternal recurrence of such catastrophes such as pandemics or wars, the “Greek mindset,” embracing the daimōn, fosters an existential philosophy that emphasizes participation in the realm of immanence, shaping our ethical considerations and propelling actions. In contrast, the “Latin approach,” in constant fear of the daemonium, seems to foster self-perception as constantly plunged in “fear and trembling,”  despairingly “sick unto death,” and prone to attributing malevolent forces to the “evil spirits,” thereby generating configurations that shift the narrative towards self-absolution, and ultimately legitimize refigurations that, diluting personal responsibility, delegate it to transcendence. Embracing Greek thought, we engage in an ongoing quest with facta-ficta, revising language critically (Gr. κρίνω), without expecting finality in our categories, acknowledging that our imperfect language is essential for defining our existence within immanence. Conversely, “Latin thinking,” in which demons are seen as elements of a transcendent realm—unreachable without relinquishing the self, or as part of a faith-based narrative, and in which human is potentially lacking tangible impact—involves the risk of rendering us indifferent to historical lessons, legitimizing a fatalistic nihil novi as a self-fulfilling prophecy. 
    Źródło:
    Review of International American Studies; 2023, 16, 2; 5-15
    1991-2773
    Pojawia się w:
    Review of International American Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Outsider czy zwierzę? Rozważania nad „zwierzęcością” Meursaulta – bohatera Obcego Alberta Camusa
    Animal nature or absurd of existence? Reflections on the “animality” of the main hero of “Stranger” by Albert Camus
    Autorzy:
    Roś, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514952.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    Albert Camus
    French literature
    existentailism
    alienation
    animalisty
    stereotype
    ritual
    literatura francuska
    egzystencjalizm
    alienacja
    zwierzęcość
    stereotyp
    rytuał
    Opis:
    The purpose of this paper is an attempt to answer the question: how the interpretation of the main hero of "The Stranger"’s Albert Camus as “an animal in human skin” can be applied to understanding the actions of the hero in the world and whether Camus de-scribes Meursault as an animal in fact, and not just symbolically. The author argues that such extreme treatment of “the animality” of a hero is useless in the broader con-text of this book and Meursault has human nature – the complexity of his psyche con-firms this.
    Źródło:
    Amor Fati; 2015, 3; 125-142
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jerzy Stempowski i Lew Szestow – egzystencjalizm spowity wschodnią melancholią. Krótka historia przyjaźni
    Autorzy:
    Zimnowoda, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944691.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Russian existentialism
    French existentialism
    Mihajlo Mihajlov
    Albert Camus
    Fiodor Dostoevsky
    reason
    irrationality
    absurd
    the tragic
    pessimism
    Opis:
    Jerzy Stempowski and Lev Shestov - existentialism imbued with eastern melancholy. A short history of a friendship: The main objective of this article is to present the friendship between Jerzy Stempowski - Polish writer, essayist and Lev Shestov - Russian writer and philosopher. The article consist of three parts an and short conclusion. In the first part I focus on Stempowski’s predilections for Eastern Europe, and I also explore Stempowski’s complicated, though clearly evident, relation with existentialism. It is in this context that I show both Stempowski’s close affinity with Shestov philosophy, and his evident antipathy to French existentialism. In the second part I attempt to answer the following question: why did Stempowski have such a strong aversion to Albert Camus’ work. In this part of my essay I briefly refer to a Serbian writer and dissident - Mihajlo Mihajlov. In the third part I explore Stempowski’s friendship with Shestov and I also sketch the ideological horizon they both shared. Moreover, I mention Shestov’s presentations at the philosophical conferences in Kraków and Berlin as well as his meeting with Edmund Husserl in Amsterdam. In the short conclusion to my article I suggest that Stempowski’s existentialism is an individual, original project even if his existentialism draws upon most of the major themes in philosophical treatises and literature of existentialism. His “existential project” is based on: 1. reason which rationally orders reality, 2. sympathy towards antirational and prophetic philosophy of Russian thinkers which he analyses from the positions of a professed atheist and 3. deeply-rooted humanistic values.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2018, 8, 2
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vers les « mers heureuses » : l’espace métaphorique dans L’État de siège et La Peste d’Albert Camus
    W stronę „mórz szczęśliwych”: przestrzeń metaforyczna w Stanie oblężenia i Dżumie Alberta Camusa
    Autorzy:
    Wielosz, Mirosława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953818.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Camus
    przestrzeń przedstawiona
    przestrzeń wyobrażona
    przestrzeń dramatyczna
    przestrzeń przywołana
    przestrzeń metaforyczna (poetycka)
    metonimia
    personifikacja
    represented space
    imaginative space
    dramatic space
    evoked space
    metaphorical space
    metonymy
    personification
    Opis:
    W artykule podjęto próbę zanalizowania przestrzeni metaforycznej (zwanej również wewnętrzną lub poetycką) w sztuce teatralnej i w powieści, na przykładzie dwóch utworów Alberta Camusa: Stanu oblężenia i Dżumy. Autorka definiuje przestrzeń metaforyczną jako stanowiącą część przestrzeni wyobrażonej, która w odróżnieniu od przestrzeni przedstawionej nie stanowi bezpośredniego tła wydarzeń. Przestrzeń metaforyczna, będąc subiektywnym wytworem postaci i/lub narratora, a przez to odbiciem osobowości samego autora, skrywa bogactwo znaczeń, których właściwe odszyfrowanie może być kluczem do odkrywczej analizy tekstu. Metaforyczne obrazy przestrzeni zostały pogrupowane według zaproponowanego przez Gastona Bachelarda podziału na cztery żywioły, tj. ziemię, wodę, powietrze i ogień. Ziemia jawi się jako hermetycznie zamknięte miasto-więzienie, ponura arena mrocznych wydarzeń, poczekalnia przed gabinetem śmierci. A jednak to Miasto właśnie osadza Camus w roli właściwego bohatera swoich utworów. Powietrze i ogień to żywioły, które poprzez niszczycielskie właściwości stają się sprzymierzeńcami epidemii. I tylko woda jest przestrzenią uprzywilejowaną, szczęśliwą, wolną, ale choć znajduje się w bezpośredniej bliskości Oranu i Kadyksu, dla mieszkańców tych miast pozostaje na długo niedosiężnym rajem utraconym.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2005, 53, 5; 67-80
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koń trojański albo dziecko w literaturze absurdu
    Trojan horse or child in the world of absurd
    Autorzy:
    Włoczewska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558727.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    absurd
    anty‑sztuka
    Camus
    dziecko
    Ionesco
    koń trojański
    Mauron
    obraz
    psychokrytyka
    sieć metaforyczna
    symbol
    teatr absurdu
    anti‑drama
    child
    image
    metaphoric net
    psychocritics
    theatre of absurd
    Trojan horse
    Opis:
    W literaturze świeckiej adresowanej do dorosłego odbiorcy dziecko nie funkcjonuje jako samodzielny symbol utrwalony tradycją literacką. Niemniej w pewnych tekstach nabiera ono głęboko symbolicznego sensu. Przekonujących przykładów dostarcza XX‑wieczna francuska literatura absurdu, w której staje się ono symbolem na płaszczyźnie estetycznej i biograficznej. Twórcą pojęcia absurdu jest Albert Camus, a rozwinęli je dramaturdzy lat 50. W powieściach i dramatach Camusa oraz w anty‑sztukach Ioneski dziecko występuje jako element fundamentalnych antynomii życia i śmierci, wiedzy i wiary, bytu i poznania, logiki i spontaniczności. Symbolizuje anty‑absurd, a ulegając bezdusznym siłom stawia dramatyczne pytania o możliwość ocalenia człowieka. Ów obraz systematycznie powracający w twórczości wymienionych pisarzy tworzy, według zasady psychokrytyki Maurona, zindywidualizowaną sieć metaforyczną odzwierciedlając ich podświadomość. Ta zaś, w przypadku Camusa i Ioneski, wyraża bunt wobec oficjalnie wyznawanej filozofii absurdu, ujawnia tęsknotę za światem wartości, za wiarą i Absolutem. Jeśli zestawić pełne napięć i tragizmu obrazy literackie z biografiami pisarzy okaże się, że mają one źródło w doświadczeniach z dzieciństwa. Camus, półsierota wojenny, wychował się w Algierii, w środowisku zubożałych kolonów. Zaznał biedy materialnej, a jednocześnie przesiąkł śródziemnomorską filozofią kultu dla życia i piękna natury skażonego świadomością śmierci, która zrodziła w nim bunt. Ionesco przedstawia kryzys małżeństwa, rodziny, języka i całkowitą niezdolność ludzi do porozumienia się. Tragiczny obraz podyktowany jest traumatyczną historią XX w. oraz osobistym doświadczeniem. Wyrwany z ojczystej Rumunii i porzucony przez ojca tworzy pełne pesymizmu obrazy literackie. Dziecko w literaturze absurdu każe zadawać pytania o jego sens; odpowiedzi na nie podważają fundamenty tej filozofii, stąd jako symbol sensu, spełniania, wiary pełni ono funkcję konia trojańskiego.
    In most rhetoric dictionaries, the child, apart from the Infant Jesus, is not considered as an autonomous symbol. The fiction authors addressing adult readers seldom present the child’s image. However, a 20th century branch of French literature, precisely the absurd school, makes the child one of its important metaphors revealing a deeper sense of the texts. Albert Camus, who initiated the philosophy of absurd in the 1940s, as well as Eugène Ionesco who promoted the theatre of absurd, evoke the child as the symbol of sense, faith and hope. What is more interesting, the child’s meaning is not strictly limited to the text, but also reveals some details about the inner self of the authors called “hidden personality”. To unveil it, one should apply the psychocritics, a literary analysis method proposed by a famous French critic and thinker Charles Mauron. The child in the world of absurd becomes a symbol of some past experiences as well as of secret wishes and unspoken expectations. Sometimes the authors themselves are not aware of their inner needs, as they are the part of the subconscious discussed in detail by Freud. In this context, the child as a symbol becomes a real Trojan horse, and shakes its fundaments by posing the essential questions about the principles of absurd.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2011, 28; 349-364
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-28 z 28

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies