Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Benedictine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-48 z 48
    Tytuł:
    An Overview of the Documents of the Archive of Kaunas Benedictine Convent
    Autorzy:
    Vasiliauskaite, Ausra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11372567.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Archive of Kaunas Benedictine Convent
    archival funds of Kaunas Benedictine Convent
    Opis:
    In 2024, Kaunas Benedictine Convent will celebrate its 400th anniversary. Throughout this period, the convent’s existence has not been interrupted. During the Soviet period, from 1948 to 1988, the convent still operated in secret. However, the archives of the convent began to be organized anew at the beginning of the 21st century revealing important documentation not only for the convent, but also for monastic research. It is for this reason that this article aims to present the documents of Kaunas Benedictine Convent’s archive.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2021, 11, 2; 225-241
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KSZTAŁTOWANIE SIĘ STROJU ZAKONNEGO W POCZĄTKACH MONASTYCYZMU W EUROPIE (IV-X W.). RECEPCJA FORM UBIORÓW ŚWIECKICH. CZ. II
    THE DEVELOPMENT OF MONASTIC GARMENTS IN EARLY MONASTICISM IN EUROPE (IVTH-XTH CENTURIES). ADAPTATION OF SECULAR FORMS OF CLOTHING. PART 2
    Autorzy:
    ŁUKAWSKA, MAŁGORZATA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/512379.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Western monasticism
    monastic garments
    Benedictine habit
    Opis:
    Second part of this article aims at an analysis of monastic garments, their use and symbolism from the fourth to tenth centuries in Europe. This was the period of the greatest development of monastic life, especially Benedictine. The analysis is based on the early monastic ideas of East Church and literary, juridical, and iconographic evidence which constituted monastic garments, their evolution and importance in West Church. The texts included in the article have been supplemented with iconographic material that illustrates the process of adaptation of secular forms of clothing to the requirements of monastic life as well as its transformation stages.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2015, 17, 3; 237-254
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benedykt – stan zdrowotny najstarszego kasztanowca w Polsce
    Benedykt – health status of the oldest horse chestnut in Poland
    Autorzy:
    Jankowski, Krzysztof
    Mincel, Marta
    Divos, Ferenc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1196157.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-27
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Dendrologiczne
    Tematy:
    natural monument
    the oldest horse chestnut
    Benedictine abbey
    Opis:
    Horse chestnuts, Aesculus hippocastanum, are among the most decorative trees, often planted in stately places. The oldest specimen of the species in Poland is the horse chestnut which grows beside the Benedictine Abbey in Lubiń (Wielkopolskie Voivodeship), whose age is estimated at 260 years. The aim of the research conducted in 2018–2019 was to determine the health status of the tree using the latest research methods applied in modern dendrology. The results indicate that despite extensive decay within the trunk, Benedykt is in good condition. The tree shows high wind resistance in terms of both the stability of the root system and trunk flexibility. The rare fungi species Climacodon septentrionalis also present on the tree.
    Źródło:
    Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego; 2020, 68; 91-100
    2080-4164
    2300-8326
    Pojawia się w:
    Rocznik Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Kazania Świętokrzyskie" a Bożogrobcy
    Autorzy:
    Skrzyniarz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042081.pdf
    Data publikacji:
    1995
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    rękopis
    Śląsk
    klasztor benedyktyński
    manuscript
    Silesia
    benedictine monastery
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 1995, 64; 595-600
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrukowana korespondencja ks. Antoniego Jagłowskiego z Siostrami Benedyktynkami Misjonarkami w latach 1945–1974 (na podstawie zbiorów archiwalnych w ABMO)
    Unpublished correspondence of Father Antoni Jagłowski with Missionary Benedictine Sisters in years 1945–1974. Based on the archival collections in ABMO
    Autorzy:
    Kalinowska, Jadwiga Ambrozja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154361.pdf
    Data publikacji:
    2014-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Rev. Antoni Jagłowski
    Benedictine Missionary Sisters
    unprinted correspondence
    Opis:
    The circumstances of writing this article was given in the brief introduction: the hundreth anniversary of the priestly ordination of Father Antoni Jagłowski and his fortieh anniversary of his death (1891–1914–1974). This article is divided into three short sections:The correspondents, The collection of the correspondence in ABMO: The content of the correspondence, The conclusion. The correspondents were presented to readers sequentially: Father Antoni Jagłowski and Missionary Benedictine Sisters after 1945 in Diocese of Warmia. Next the correspondence was disscused in general and the circumstances in which it was created with Missionary Benedictine Sisters and its two collections of the correspondence preserved in ABMO. Next the content of the correspondence was presented.There were presented current affairs of the Assembly of Missionary Benedictine Sisters after their expulsion from the eastern borderlands of the Second Polish Republic and their arrival on the nothern lands recovered.Next the biographical topic of father A. Jagłowski as their chaplain was presented. In the conclusion the efforts to develop the structures of Assembly by Father A. Jagłowski were presented particulary in Diocese of Warmia.The gratitude of Missionary Benedictine Sisters was emphasized. It was announced publication of the extensive monography of Father Antoni Jagłowski.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2014, 15; 33-42
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce klasztoru benedyktynek w Sierpcu i jego dóbr w obrazie kartograficznym miasta i okolicznych wsi w XVIII–XIX wieku
    Benedictine convent in Sierpc and its holdings in cartographic representation of the town and surrounding villages in the 18th–19th century
    Autorzy:
    Bartoszewicz, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364378.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-22
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Sierpc
    klasztor benedyktynek
    uposażenie
    mapy
    Benedictine convent
    endowments
    maps
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest obraz kartograficzny dóbr klasztoru benedyktynek w Sierpcu w XVIII i XIX w. Najstarsze zachowane kartografika ukazujące klasztor, jego okolice i uposażenie powstały po drugim rozbiorze Rzeczypospolitej. Wówczas Sierpc trafił pod panowanie pruskie. W 1793 r. znalazł się w granicach utworzonej prowincji Prusy Południowe, stając się siedzibą powiatu. Natomiast po trzecim rozbiorze Polski, w wyniku zmian w podziałach administracyjnych ziem przyłączonych do państwa pruskiego powiat sierpecki włączono do powiatu mławskiego, znajdującego się w granicach departamentu płockiego usytuowanego w prowincji Prusy Nowowschodnie. W 1796 r. północna część Sierpca, należąca do benedyktynek, została przejęta przez rząd pruski i przekształcona w miasto rządowe. Majątki ziemskie będące własnością klasztoru sierpeckiego przeszły pod zarząd skarbu królewskiego. Benedyktynkom pozostawiono ziemie na wzgórzu w sąsiedztwie klasztoru oraz grunty położone przy klasztorze między drogą do Rypina a rzeką Sierpienicą. W końcu XVIII w. podjęto szeroko zakrojone prace pomiarowe i kartograficzne, których celem było wykonanie map przejmowanego przez Prusy obszaru Rzeczypospolitej. Sporządzono wówczas zarówno mapy topograficzne obejmujące zasięgiem całe prowincje, jak i mapy wielkoskalowe miast, bądź ich części, a także mapy gruntów przechodzących na własność państwa pruskiego. Najstarszą mapą wielkoskalową Sierpca zachowaną w zbiorach polskich jest plan gruntów należących do klasztoru benedyktynek, sporządzony 22 XII 1797 r. przez pruskiego konduktora królewskiego Goeppnera. Między 1830 a 1835 r. powstał plan sytuacyjny i niwelacyjny klasztoru i kościoła benedyktynek autorstwa budowniczego obwodu mławskiego Augusta Karola Pachali’ego. W 1865 r. budowniczy powiatu mławskiego, Józef Maleszewski wykonał wielobarwną techniką rękopiśmienną czteroarkuszowy plan sytuacyjny z rysunkami architektonicznymi kościoła i klasztoru benedyktynek. Wśród zachowanych źródeł kartograficznych do dziejów klasztoru sierpeckich benedyktynek i jego własności ziemskiej na uwagę zasługują przede wszystkim wielkoskalowe mapy gruntowe wsi, które po 1796 r. przeszły pod zarządu skarbu Królestwa Prus. Mapy wsi należących przed 1796 r. do klasztoru sierpeckiego sporządzili między 1799 a 1806 r. pruscy geometrzy kameralni na postawie własnych pomiarów. Kartografika te tworzą jeden z najbardziej kompletnych zbiorów map dotyczących dóbr klasztorów znajdujących się na ziemiach polskich zaboru pruskiego przejętych na przełomie XVIII i XIX w. przez państwo. Dziesięć zachowanych gruntowych kartografików obejmuje swym zasięgiem część własności ziemskiej klasztoru sierpeckich benedyktynek w czasie przejmowanie jej przez pruski skarb państwa po 1796 r. Ukazują one obraz kartograficzny Urszulewa, Szczutowa, Blizna, Studzieńca, Żarówki, Suska i Rogieniczek, czyli siedmiu spośród jedenastu wsi, które w końcu XVIII w. należały do klasztoru w Sierpcu. Wszystkie te mapy zostały wykonane na postawie dokładnych pomiarów, dlatego ukazany na nich obraz kartograficzny jest niezwykle dokładny i starannie przedstawiony. Na mapach wykreślono sieć hydrograficzną, opisując nazwami rzeki i jeziora oraz sieć komunikacyjną, drogi i mosty. Oznaczono i opisano granice wsi i folwarków, wyróżniono grunty orne, ogrody, łąki i lasy. Przedstawiono zabudowę wsi i folwarków, wyróżniając niektóre budowle (dwory, budynki folwarczne, kościoły, młyny, wiatraki, karczmy, cegielnie).
    zThe article focuses on cartographic representation of the Benedictine convent property in Sierpc in the 18th and 19th century. The oldest preserved cartographic documentation depicting the convent, its surroundings and property was drawn up after the Second Partition of Poland. At that time Sierpc came under Prussian rule. In 1793 it became part of the newly established province of South Prussia, becoming the seat of a county (powiat). After the Third Partition of Poland, however, as a result of changes in administrative boundaries of the lands incorporated into the Prussian state, Sierpc county was incorporated into the Mława county, within the boundaries of the Płock Department located in the Province of New East Prussia. In 1796, the northern part of Sierpc, belonging to the Benedictine nuns, was taken over by the Prussian government and transformed into a government town. Land estates owned by the Sierpc monastery came under the administration of the royal treasury. The Benedictine nuns were allowed to keep land on a hill in the vicinity of the monastery and land situated near the monastery between the road to Rypin and the Sierpienica river. At the end of the 18th century, extensive surveying and cartographic work was undertaken to draw maps of the Polish territories being taken over by Prussia. At that time, topographic maps of entire provinces, large-scale maps of cities and towns, or parts thereof, as well as maps of land transferred to Prussian jurisdiction were drawn up. The oldest large-scale map of Sierpc preserved in Polish archives is a plan of properties belonging to the Benedictine convent, drawn on 22 December 1797 by Prussian royal surveyor Goeppner. Between 1830 and 1835, a site and leveling plan of the Benedictine convent and church was drawn by August Karol Pachali, a builder of the Mława county. In 1865, Józef Maleszewski, a builder of the Mława county, hand-drew a multi-coloured, four-sheet site plan with architectural drawings of the Benedictine church and convent. Among the preserved cartographic sources in the history of the Sierpc Benedictine convent and its land holdings, the most noteworthy are large-scale land maps of villages, which after 1796 came under the administration of the treasury of the Kingdom of Prussia. Maps of villages belonging to the Sierpc monastery before 1796 were made between 1799 and 1806 by Prussian surveyors based on their own measurements. These cartographic works form one of the most complete collections of maps concerning monastery properties located in the Polish lands under Prussian rule and taken over by the state at the turn of the 18th and 19th centuries. Ten preserved land maps cover part of the land properties of the Sierpc Benedictine convent at the time when the land was being taken over by the Prussian treasury after 1796. They provide a cartographic representation of Urszulewo, Szczutowo, Blizno, Studzieniec, Żarówka, Susko and Rogieniczki, i.e. seven out of eleven villages that belonged to the Sierpc monastery at the end of the 18th century. All these maps were based on precise measurements, therefore the cartographic representation they provide is extraordinarily accurate and meticulously presented. The maps show the hydrographic network, describing rivers and lakes by name, as well as the transportation network, roads, and bridges. The boundaries of villages and farms are marked and described; arable lands, gardens, meadows, and forests are distinguished. Buildings of villages and manor farms are described and some buildings (manors, farm buildings, churches, mills, windmills, inns, brickyards) are highlighted.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2021, 28; 89-107
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zjawiska niecodzienne, klęski elementarne i przemarsze wojsk w Wielkopolsce w XVII i XVIII w. i ich wpływ na funkcjonowanie klasztoru benedyktynek w Poznaniu w świetle Kronik Benedyktynek Poznańskich
    Extra-Ordinary Events, Disasters and Marching Armies in Greater Poland in 17th and 18th Century and Their Impact on Life of Nuns in the Benedictine Monastery in the records of the Monastic Chronicle
    Autorzy:
    Lewandowska, Ada
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449917.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Nuns in the Benedictine Monastery
    Poznan
    Monastery
    Disasters
    Army
    Opis:
    The Monastery in Poznań was founded in 1607 by Magdalena Mortęska - the reformer of the Benedictine Order. By analysing the monastic cornicles, the author wanted to show the influence of extra-ordinary events in Greater Poland and Poznan in 17th and 18th Century on life of enclosed nuns. The article describes what changed when people visited the monastery, what life of nuns looked like during epidemics, floods and other disasters that took place in Greater Poland. The influence of wars and quartering foreign armies in the city of Poznan on life of nuns in the Benedictine Monastery was also included.
    Źródło:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2017, 24; 184-197
    1232-1575
    Pojawia się w:
    Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence and significance of monastic lace workshops on the development of Polish lace-making (as exemplified by the Benedictine Convent in Staniątki)
    Wpływ i znaczenie przyklasztornych warsztatów na rozwój koronkarstwa polskiego (na przykładzie opactwa Benedyktynek w Staniątkach)
    Autorzy:
    Szlęk, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560453.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    bobbin lace
    lacemaker
    Staniątki
    Benedictine
    koronka klockowa
    koronczarstwo
    benedyktynki
    Opis:
    The running of schools by the Benedictine nuns at Staniątki was the most important aspect of the external activities of the convent and with time it became one of their main and most important activities in general. Free Education “Maidens lay” was their duty. That apartment next to the Prayer was the basic assumptions of the reformed Benedictine Rule “pray and work”. This article presents selected examples of lace from the collections of the Benedictine monastery in Staniatki. That would represent only a small fraction of these treasures stored weight of Historical Walls. Undoubtedly the number and also the quality of the laces are evidence of extraordinary artistic craftsmanship. That works, probably made not only by nuns or monastery school students but also by their lacemakers, had a great importance and influence on the development of Polish lace tread.
    Prowadzenie szkół przez benedyktynki staniąteckie było najważniejszym aspektem zewnętrznej aktywności klasztoru, stając się z biegiem czasu jednym z jego podstawowych działań. Nauka robót ręcznych, w tym szczególnie interesujące nas koronkarstwo, rozwinęła się tu na dość dużą skalę i przyczyniła się do rozwoju polskiego koronkarstwa. Bezpłatne kształcenie „panien świeckich” było główną powinnością sióstr, która obok modlitwy stanowiła podstawowe założenia zreformowanej reguły benedyktyńskiej: „Módl się i pracuj”. W niniejszym artykule przedstawiono wybrane przykłady koronek ze zbiorów klasztoru Benedyktynek w Staniątkach, które to stanowią tylko niewielki ułamek skarbów przechowywanych w tych historycznych murach. Niewątpliwie ilość, a także jakość przedstawionych koronek świadczą o niezwykłym kunszcie artystycznym, które zapewne posiadały siostry zakonne lub też uczennice szkoły przyklasztornej, podczas gdy ich działalność koronczarska miała wielkie znaczenie i wpływ na rozwój polskiego koronkarstwa klockowego.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 483-496
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Lorsch – dziedzictwo Karolingów. Wstęp do badań nad dziedzictwem kulturowym miasta
    Lorsch – Carolingian heritage. Introduction to research on the cultural heritage of the town
    Autorzy:
    Kuśnierz-Krupa, D.
    Krupa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/217871.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    średniowiecze
    Lorsch
    opactwo benedyktynów
    Altenmünster
    Middle Ages
    Benedictine abbey
    Opis:
    Niniejszy artykuł dotyczy krajobrazu kulturowego średniowiecznego miasta Lorsch, które jest położone na terenie Niemiec, nad rzeką Weschnitz. W skład zasobu dziedzictwa kulturowego Lorsch wchodzi układ urbanistyczny miasta, charakterystyczna dla tego regionu drewniana zabudowa o konstrukcji szachulcowej oraz, a może przede wszystkim, relikty zespołu dawnego opactwa i klasztoru Altenmünster z epoki karolińskiej. Kompleks ten w 1991 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Od tego czasu na terenie dawnego opactwa prowadzone są prace rewaloryzacyjne, dzięki którym dla zwiedzających udostępniane są kolejne relikty tego cennego założenia. Planuje się także utworzenie tutaj tzw. „osi kulturowej”, będącej połączeniem reliktów opactwa benedyktynów z miejscem, gdzie zlokalizowane było Altenmünster. Tak poprowadzona trasa ma umożliwić turystom zwiedzanie Altenmünster i zapewniać połączenie z archeologicznym parkiem Lauresham. Wszystkie elementy architektoniczne, relikty archeologiczne oraz wątki kulturowe położone na „osi” będą odpowiednio zaakcentowane i opisane przy pomocy tablic informacyjnych. Jeżeli plan ten będzie sfinalizowany, to zespół kulturowy Lorsch stanie się zapewne jedną z najciekawszych tego typu otwartych przestrzeni muzealnych w Europie.
    This article concerns the cultural landscape of the medieval town of Lorsch which is located in Germany, on the river Weschnitz. The cultural heritage of Lorsch includes the urban layout of the town, timber-frame buildings characteristic for this region and, or perhaps primarily, relics of the former abbey and monastery Altenmünster from the Carolingian epoch. In 1991, the complex was inscribed onto the UNESCO World Heritage List. Since then revalorization work has been conducted in the former abbey, due to which visitors gain access to further relics of this valuable complex. It is also planned to create here the so-called “cultural axis” which would link the relics of the Benedictine abbey with the site where Altenmünster was once situated. Such a route would enable tourists to visit Altenmünster, and ensure connection to the Lauresham archaeological park. All architectonic elements, archaeological relics and cultural themes located along the “axis” will be properly highlighted and described on information boards. If the plan is finalized, the cultural complex in Lorsch will probably become one of the most interesting open museum spaces in Europe.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 50; 20-29
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siostry Benedyktynki Mijsonarki w Grajewie (1958–2008)
    The Missionary Benedictine Nuns in Grajewo (1958–2008)
    Autorzy:
    Kalinowska, Jadwiga Ambrozja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2165493.pdf
    Data publikacji:
    2013-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Benedictine Sisters of Missionaries
    Grajewo
    violence
    communist rule
    Polska
    Opis:
    Presented here, and yet never printed, the article consists of an introduction, four small chapters, Teminations and Annex source. It was based on non-print sources: 1) religious, located in the archives of General House of the Missionary Benedictine Sisters in Otwock (ABMO), as well as the archives of the Institute of National Remembrance (IPN) in Białystok, and the few studies concerning violence of totalitarian communist regime in the People’s Republic in the overall scale. The Introduction containts a brief history of Grajewo. The first chapter is shown origins and beginnings of the religious house of the Benedictine Sisters of Missionaries in that city and in the second – showing violence against the people’s sisters by unlawful use of evictions from nine to three rooms in the house sisters and quartered for this religious building at Marchlewskiego street 26, a number of multi-family. The theme of the third chapter is, lasting several years, defending religious institutions sisters who did not undergo passive people’s power and have not left, despite the harassment, his home. In the fourth chapter indicated a positive result of a previous home defense sisters in Grajewo in a document-decision of the Office for Religious Affairs in Warsaw, dated 26 Februrary 1975, revoking the decision of the Department of Religious Affairs PRN in Białystok on the dissolution of the religious house of sisters in Grajewo. It was pointed out that from now began to normal development of the religious institutions and describes the Golden Jubilee celebrations of the religious house erection. In conclusion briefly summarizes the reflections previous chapter article. The Annex contains: Decree erectile religious house in Grajewo, Letter of Fr. A. Jagłowskiego the Benedictine missionaries is Grajewo, semipublic decree of erection of the chapel in the hous of the Benedictine Sisters of Grajewo and against the local superiors in the same house in the years 1958–2008.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2013, 14; 21-36
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szkoła w opactwie benedyktynek w Staniątkach w latach 1919–1953
    School at the Benedictine abbey in Staniątki from 1919 to 1953
    Autorzy:
    Włodarek, Andrzej
    Zimny, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076858.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów
    Tematy:
    opactwo benedyktynek
    Staniątki
    Galicja
    szkoła
    Benedictine abbey
    Galicia
    school
    Opis:
    The girls’ school at the Benedictine abbey in Staniątki was one of the oldest nun-run educational establishments in Poland. Its well-preserved collections and documentation allow for a faithful presentation of its history in the 20th century. In the period of the Partitions of Poland, teaching was not suspended. The school enjoyed the reputation of being one of the best in Austrian Galicia. Its activity expanded after Poland regained independence and was noted for a high level of teaching. The establishment of a boarding school enabled a wider range of educational undertakings. Throughout the German occupation, children of Jewish origin also stayed in the abbey and teaching was conducted in secret. Since 1945, schooling faced increasing difficulties due to the pressure exerted by the communist authorities which led to the closure of the school in 1953. The article is a result of research conducted at the Archives of the Benedictine Abbey in Staniątki (school archives, including accounting books, school catalogues, reports and certificates as well as preserved photographs) and a search query of museum collections (school equipment).
    Źródło:
    Rozprawy z Dziejów Oświaty; 2019, 56; 165-188
    0080-4754
    Pojawia się w:
    Rozprawy z Dziejów Oświaty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stručné dejiny Slovanskej benediktínskej kongregácie
    The Slavonic Benedictine Congregation
    Autorzy:
    Somorjai, Ádam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32443923.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Comenius University Bratislava. Faculty of Roman Catholic Theology of Cyril and Methodius
    Tematy:
    Československo
    sui iuris kláštor benediktínov v Komárne
    rozpustenie počas komunizmu
    Uhorská kongregácia
    Benediktínske kongregácie všeobecne
    Schválenie konštitúcií jednotlivých kongregácií do roku 1959
    Slovanská kongregácia 1945, 1969
    Kláštory Slovanskej kongregácie 1925, 2015
    Czechoslovakia
    Benedictine Convent of Komárno sui iuris
    Suppression of the Benedictine Convent of Komárno
    Hungarian Benedictine Congregation
    Benedictine Congregations in general
    Benedictines in 1925 and in 2015
    List according to the foundation of all the Benedictine Congregations
    Slavonic Benedictine Congregation 1945, 1969
    Opis:
    Od roku 1776 bol kláštor benediktínov v Komárne domom Maďarskej kongregácie benediktínov (založenej v roku 1514). Po vytvorení Slovanskej benediktínskej kongregácie v roku 1945 sa dekrétom Rehoľnej kongregácie vo Vatikáne v septembri 1947 stal sui iuris a Domom slovanskej benediktínskej kongregácie sv. Vojtecha a svätej Margity (Uhorskej) (OSB). V tomto prehľade nachádzame vysvetlenie významu slova kongregácia v benediktínskej interpretácii, kongregácie v dejinách benediktínov a v dejinách strednej a východnej Európy. Potom autor opisuje krátke dejiny Slovanskej kongregácie so zvláštnym zreteľom na jej rozpustenie počas komunizmu a nové založenie po Annus Mirabilis v roku 1989, ponúka niektoré štatistické údaje kláštorov združených v tejto Kongregácii v roku 1925 a v roku 2015. V tabuľkách je uvedený zoznam benediktínskych kongregácií podľa pápežského schválenia až do roku 1959.
    Since 1776, the Benedictine Convent of Komárno was a House of the Hungarian Benedictine Congregation (established in 1514). After the creation of the Slavonic Benedictine Congregation in 1945, the Convent became sui iuris with decree of the Congregation for Religious in the Vatican in September 1947, and a House of the Slavonic Benedictine Congregation of Saint Adalbert and Saint Margaret (OSB). In this overview we find the introduction of the meaning of the word Congregation in the Benedictine interpretation, the Congregations in Benedictine History and in the History of East-Central Europe. Then the Author describes the short history of the Slavonic one, with special regard to the dispersion during Communism, and the refoundation after the Annus Mirabilis in 1989, he offers some statistical data of the Monasteries united in this Congregation in 1925 and in 2015. In the Tables a list of the Benedictine Congregations is offered according to the Pontifical approval until 1959.
    Źródło:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis; 2023, 2; 78-92
    1335-8081
    2644-6928
    Pojawia się w:
    ACTA facultatis theologicae Universitatis Comenianae Bratislaviensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Pomoc nie tylko dla zgromadzenia mego…” Działalność edytorska benedyktynek wileńskich za rządów ksieni Franciszki Anny Wołłowiczówny
    “Help not only for my congregation...” Editorial Activity of Vilnius Benedictine Nuns under the Reign of the Prioress Franciszka Anna Wołłowiczówna
    Autorzy:
    Gwioździk, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/535046.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Grand Duchy of Lithuania
    Benedictine nuns
    Wołłowiczówna
    editorship
    18th century
    Opis:
    At the end of Saxon times and in the king Stanisław period, the Benedictine monastery in Vilnius was a community of people who used various types of prints; in accordance with the patterns of behavior and communication habits characteristic of the feminine contemplative community. The merits of Wołłowiczówna were twofold: she initialized the creation of the texts and she resumed and subsidized prints, which were published for the use of the monastery and to meet the religious needs of the society. The created texts were mainly works in the field of theology of spirituality, which certified the role of the written word in the monastery, and normative as well as formative works, which were used in the internal circulation of the monastery (and in other monasteries of various rules). The translated and native ascetical literature and brackish texts, however, were made available not only to the Benedictines, but also to the public. Also,occasional prints were published: those created and maintained the monastery’s bonds with the clergy and the local society and, at the same time,  documented important events in the life of the community.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2017, 10, 2; 68-91
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duchowość pasyjna w kręgu ksieni Magdaleny Doroty Daniłowiczówny (ok. 1607–1687)
    Passion spirituality in the circle of the abbess Magdalena Dorota Daniłowiczówna (ca. 1607–1687)
    Autorzy:
    Gwioździk, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/557627.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    manuscripts
    meditations
    Passion spirituality
    brotherhoods
    Benedictine Sisters
    Magdalena Dorota Daniłowiczówna
    Lviv
    Opis:
    Religiousness related to the Passion was developing particularly in the monastic circles and included practicing various forms of godliness, amongst others, handwritten and printed reflections. The 1641 translation of the Meditation on the Holiest Wounds of our Saviour from Italian was dedicated to the Lviv abbess of the Benedictine Sisters, Magdalena Dorota Daniłowiczówna. The article, in the context of the Passion spirituality of the convent, analyzes the content of the text and possible circumstances of its creation as well as points to the references of the text to the character of abbess’ activity and her piety. It also points to the brotherly references of the unanalyzed manuscript, currently stored in Saint Petersburg.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia; 2013, 11; 93-102
    2081-1861
    2300-3057
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia ad Bibliothecarum Scientiam Pertinentia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelizator napełniony Duchem Świętym. Formacja świadków Ewangelii w Zgromadzeniu Sióstr Benedyktynek Misjonarek
    Evangelizer Filled with the Holy Spirit. Formation of the Witnesses of the Gospel in the Congregation of the Benedictine Sisters of the Missionaries
    Autorzy:
    Michalak, Mariola Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571185.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Duch Święty
    ewangelizator
    formacja
    benedyktynka misjonarka
    Holy Spirit
    evangelizer
    formation
    benedictine missionary
    Opis:
    Apostołowie „zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał” (Dz 2, 4). Towarzyszyły temu spektakularne znaki, takie jak gwałtowny wicher oraz tajemnicze języki ognia. Dokładnie tak, jak przepowiedział to Jezus, wydarzyło się coś niezwykłego, coś, co sprawiło, że życie uczniów radykalnie się zmieniło. Podstawą tego doświadczenia jest historyczny fakt krzyża i zmartwychwstania Jezusa. Dzieło ewangelizacji, podjęte przez benedyktynkę misjonarkę, potwierdza autentyczność życia chrześcijańskiego w Duchu Świętym, jakie stało się również udziałem apostołów i tych, którzy przyjęli dar Ducha Świętego. Dzięki temu benedyktynka misjonarka stała się świadkiem Chrystusa, i we wspólnocie Kościoła realizuje otrzymaną misję. Budowaniu historii zbawienia, w Duchu Świętym, służy formacja chrześcijańska. Świadomość daru chrztu świętego, wprowadzającego niejako przez „bramę” w nową jakość życia – życia według Ducha, sprawia, że każde działanie benedyktynki misjonarki jest uwielbieniem Boga, komunią z Nim i „źródłem” więzi z każdym człowiekiem.
    The apostles „were filled with the Holy Spirit, and began to speak in other languages, as the Spirit permitted them” (Acts 2. 4) That was accompanied by spectacular signs, such as a violent wind and tongues of fire. Just as Jesus foretold it, something unusual happened, something that made the lives of the students radically changed. The basis of this experience is the historical fact of the cross and resurrection of Jesus. The work of evangelization undertaken by the Benedictine missionary confirms the authenticity of Christian life in the Holy Spirit, which also happened to the Apostles, and those who brought the gift of the Holy Spirit. Thanks to this, the Benedictine missionary became a witness of Christ and accomplishes the mission she received in the Church community. The Christian formation is used to build the history of salvation in the Holy Spirit. The awareness of the gift of the Holy Baptism, introducing the new quality of life by „the gate”, which is life according to the Spirit, that makes every action of the Benedictine missionary a praise of God, communion with Him and „a source” of bond with every human being.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 135-148
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The musical practice of the Sandomierz Benedictine nuns during the eighteenth century
    Autorzy:
    Walter-Mazur, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780139.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    musical culture
    eighteenth century
    Benedictine nuns
    Sandomierz
    musical sources
    musical instruments
    performance practice
    Opis:
    The congregation of the Benedictine nuns of Sandomierz, active between 1615 and 1903, belonged to wealthy magnatial foundations, which allowed the convent to foster cultural activities. Special emphasis was placed on musical performance of various types - the musical adornment of the liturgy. The ‘Glory of God’, as Benedictine nuns referred to it, constituted the essence of their congregational life. On weekdays, the celebration of the Liturgy of the Hours, Masses and - occasionally - other services in choir took six hours, and on numerous feast days of the liturgical year, when the Liturgy of the Hours was sung, not read, it required even more time. The higher the rank of the feast day, the greater was the effort to stress its importance by providing it with a proper musical setting, which led to the cultivation of musical practices of various kinds on special occasions. The musical repertory of the Sandomierz Benedictine nuns comprised plainchant without instrumental accompaniment, plainchant with organ accompaniment, polyphonic a cappella singing (referred to as ‘figure’), vocal instrumental music (‘fractus’) and instrumental music. A picture of religious musical practice emerges primarily from extant musical sources, and also from a ‘choir agenda’ from 1749, a convent chronicle of the years 1762-1780, ‘treasury records’ from 1739-1806 and convent registers. Eighteenth-century sources document the musical activity of twenty-four nuns of the Sandomierz convent, some of them considered to be ‘professional’ musicians and referred to as ‘singers and players’. The most interesting, but also most problematic, areas are vocal instrumental practice and the likely consitution of the nuns’ music chapel. We find information about nuns playing keyboard instruments, violin, viola da gamba, tromba marina and horn.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 187-198
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Dyrekcya zakonnego życia” – nieznany traktat z 1744 roku o formacji monastycznej nowicjuszek benedyktyńskich
    “Dyrekcya zakonnego życia” – an unknown treatise from 1744 on the monastic formation of Benedictine novice nuns
    Autorzy:
    Gwioździk, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602480.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    benedyktynki wileńskie
    Joanna Sybilla Reytanówna
    nowicjat
    formacja zakonna
    Vilnius Benedictine Sisters
    novitiate
    religious formation
    Opis:
    W 1744 r. wileńska ksieni benedyktynek Joanna Sybilla Reytanówna opublikowała książkę Dyrekcya zakonnego życia. Chodziło o rodzaj praktycznego zbioru tekstów, przydatnego w całodziennej formacji nowicjuszek, stąd zawarto tu przede wszystkim konkretne nauki, dotyczące różnych sposobów doskonalenia życia w zakonie. Uzupełniały je odpowiednie modlitwy. O praktycznej funkcji książki świadczy także jej mały format, umożliwiający lekturę w każdej dostępnej sytuacji, tym bardziej że przewidziane ćwiczenia należało prowadzić w trakcie zajęć przygotowanych na cały dzień, zgodnie z rytmem życia w klasztorze. Podstawowa grupa zagadnień poruszanych w Dyrekcji zakonnego życia odnosiła się do konkretnych metod kształtowania życia we wspólnocie. Każda czynność miała odniesienie do sfery duchowej. Odrębnie uczono sposobu medytacji oraz prowadzenia rozmowy duchownej. Przewidziano także opis naśladowania cnót św. Benedykta, z podziałem na poszczególne miesiące, oraz ćwiczenia się w doskonałości (z podziałem na dni tygodnia). W traktacie J.S. Reytanówna odwoływała się zarówno do ideałów formacji kongregacji chełmińskiej, jak i do nauk oraz zwyczajów modlitewnych, propagowanych przez benedyktynów, dawnych spowiedników konwentu oraz innych autorów ascetycznych. W konsekwencji powstało unikalne kompendium, mające na celu pomoc w formacji zakonnej, a jednocześnie ukazujące sposób ujęcia ideału życia mniszego w wileńskiej wspólnocie.
    In 1744, Joanna Sybilla Reytanówna, a Vilnius Benedictine abbess, published a book entitled “Dyrekcya zakonnego życia” (“Directions on Religious Life”). The tome comprises a collection of practical texts which were useful in the all-day formation of novices, hence it primarily contains specific teachings on various ways of improving life in the convent. The teachings are accompanied by appropriate prayers. The practical nature of the book can also be presumed given its small format, which means it could be read in any situation – all the more as the recommended exercises had to be performed throughout the activities planned for the entire day, following the rhythm of life in the monastery. The basic group of issues addressed in “Dyrekcya zakonnego życia” was related to specific methods of structuring the community life. The book presents a practical link between every activity and the spiritual realm, e.g. teaching distinct methods of meditation and spiritual conversation. It also provides instruction on imitating the Benedictine ‚virtues’ broken down into separate months as well as on practising excellence (broken down into days of the week). In her treatise, Joanna Sybilla Reytanówna referred both to the formation ideals pursued in the Chełmno congregation and the teachings and prayer customs promoted by Benedictines, former convent confessors and other ascetic authors. As a result, she managed to compose a unique compendium aimed at facilitating religious formation in a convent, which, at the same time, presents the ideals of monastic life in the Vilnius community.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 109-129
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblioteka Opactwa św. Wojciecha Mniszek Benedyktynek w Staniątkach
    The Library of St. Adalbert’s Abbey of Benedicine Nuns in Staniatki
    Autorzy:
    Dudziak-Kowalska, Małgorzata
    Janczak, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1023153.pdf
    Data publikacji:
    2015-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    biblioteka klasztorna
    opactwo benedyktynek w Staniątkach
    monastery library
    Abbey of Benedictine Nuns in Staniątki
    Opis:
    The article is devoted to the history and present state of the library of The Abbey of Benedictine Nuns in Staniątki, one of the oldest monasteries in Poland. Development of the library throughout centuries has been outlined an the contents of the book collection have been described. Special attention has been paid to the musical collections originating from XVI-XVIII cc., which currently can be accessed by the digital library. The study is an attempt to present the isssue from a librarian’s point of view. The problems discussed in the article reflect difficulties and challenges that have to be faced by numerous Polish monastery libraries.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2015, 103; 39-60
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu. Ochrona, konserwacja i zarządzanie po II wojnie światowej
    Benedictine Abbey in Jarosław. Protection, conservation and management after World War II
    Autorzy:
    Stęchły, Jadwiga Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927078.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    opactwo benedyktyńskie w Jarosławiu
    klasztor benedyktynek w Jarosławiu
    zarządzanie dziedzictwem
    problematyka ochrony konserwatorskiej po II wojnie światowej
    Benedictine abbey in Jarosław, Benedictine monastery in
    Jarosław, heritage management, conservation protection after World
    War II
    Opis:
    Przedmiotem opracowania jest problematyka ochrony i zarządzania zespołem kościelno-klasztornym sióstr benedyktynek w Jarosławiu po II wojnie światowej. Analiza tematu w wyznaczonym przedziale czasowym pozwoliła nakreślić interesujący obraz przemian w podejściu do zabytku i zarządzaniu dziedzictwem kulturowym. Te zmiany widoczne są szczególnie w okresie, kiedy opactwo wróciło na własność kościo¬ła. Wówczas obiekt należący do skarbu państwa, w którym decydował konserwator nadzorujący prace finansowane z środków państwowych, przeszedł w ręce instytucji, która ciężar finansowania wzięła na siebie. Decydentem stał się nowy właściciel, a urząd konserwatorski zszedł na dalszy plan. Ta transformacja jest odzwierciedleniem zmian ustrojowych i społeczno-gospodarczych w całym państwie. Skutkowała ona nowy¬mi szansami, ale i zagrożeniami dla zabytku. W przypadku opactwa, co ważne, zarządca dość szybko zrozumiał znaczenie i wartość założenia kościelno-klasztornego, nie tylko jako kompleksu sakralnego, ale jako dziedzictwa niosącego ze sobą potencjał rozwoju kulturowego, duchowego, społecznego i ekonomicznego.
    The subject of the study is the issue of protection and management of the Benedictine Sisters church and monastery complex in Jarosław after World War II. The analysis of the topic within a set time period shows an interesting picture of the changes in the approach to the monument and the management of cultural heritage. These changes are particularly noticeable in the period when the abbey once again became the property of the church. At that time, the building which earlier belonged to the state treasury and was managed by the monument protection officer who supervised the works financed from state resources, passed into the hands of an institution which took over the burden of financing. Decisions were made by the new owner, and the monument protection office no longer played a decisive role. This transformation reflects systemic and socio-economic changes in the whole country. It resulted in new opportunities, but also threats to the monument. What is important, in the case of the abbey, the administrator quickly understood the meaning and value of the church and monastery complex, not only as a sacred complex, but also as a heritage with the potential for cultural, spiritual, social and economic development.
    Źródło:
    Ochrona Zabytków; 2019, 2; 31-62
    0029-8247
    Pojawia się w:
    Ochrona Zabytków
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The History of Modliborzyce Opatowskie
    Z dziejów Modliborzyc Opatowskich
    Autorzy:
    Kiryk, Feliks
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560700.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    Modliborzyce near Opatowa
    Łysa Góra
    Benedictine monks
    Sandomierz Chapter
    Modliborzyce k. Opatowa
    benedyktyni
    Kapituła Sandomierska
    Opis:
    The article describes the history of Modliborzyc, located in the vicinity of Opatowa. The author focuses mainly on the period of the sixteenth and seventeenth centuries, but does not ignore the Middle Ages. The is done by using current historical publications and source and chronicle editions, among others the writings of Jan Długosz. The main part of the article is based on materials held in the Collegiate Chapter Archives and Cathedral in Sandomierz. The author describes above all, the Church-religionquestion (including the relationship with the Benedictine monastery on Łysa Góra), as well as social, educational and economic questions.
    Artykuł opisuje historię Modliborzyc, zlokalizowanych w pobliżu Opatowa. Autor koncentruje się w głównej mierze na okresie XVI i XVII w., jednak nie pomija dziejów średniowiecznych. Te ostatnie prezentuje wykorzystując dotychczasowe publikacje histo-ryczne oraz edycje źródłowe i kronikarskie, m. in. przekaz Jana Długosza. Zasadnicza część artykułu opiera się na materiałach zgromadzonych w zbiorach Archiwum Kapituły Kolegiackiej i Katedralnej w Sandomierzu. Autor opisuje przede wszystkim kwestie ko-ścielno-religijne (w tym związek z klasztorem benedyktyńskim na Łysej Górze), jak rów-nież społeczne, szkolne i gospodarcze.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 31-46
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benedictina tynieckie w zbiorach lwowskich
    Benedictina from Tyniec in Lviv
    Autorzy:
    Gwioździk, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/472046.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
    Tematy:
    Benedictine,
    Tyniec
    Tarnów
    Lviv University Library
    old prints
    manuscripts
    benedyktyni
    Biblioteka Uniwersytetu Lwowskiego stare druki
    rękopisy
    Opis:
    Library Collections Manuscripts and printed books have been created, copied and gathered in Poland’s oldest benedictine abbey in Tyniec for centuries. The decision to dissolute the monastery resulted in scattering this rich and unique collection. Some of them were transported to the Lviv University Library in the years 1818-1819, others were destroyed by fire in 1848. Other manuscripts and books were handed down to Tarnów. Part of the University Library’s collection were also transported there. Other documents went to various institutions’ libraries and to private individuals. Remaining catalogues indicate the resource and organisation of the Tyniec library. In the article the the catalogue from the year 1787. Selected manuscripts and books that are to date in Lviv’s archive and libraries were presented.
    Źródło:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, 11; 29-57
    1897-0788
    2544-8730
    Pojawia się w:
    Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ambrozja Jadwiga Kalinowska OSB, Ksiądz Antoni Jagłowski. Życie i działalność (1891 – 1974) w świetle zachowanej spuścizny piśmienniczej, Wydawnictwo Wydziału Teologii UWM, Olsztyn 2016, ss. 524
    Ambrozja Jadwiga Kalinowska OSB, Father Antoni Jagłowski. Life and activity (1891 - 1974) in the light of the preserved written legacy, Wydawnictwo Wydziału Teologii UWM, Olsztyn 2016, pp. 524
    Autorzy:
    Ewertowski, Stefan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150951.pdf
    Data publikacji:
    2016-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    ks. Antoni Jagłowski
    Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek
    Rev. Antoni Jaglowski
    Congregation of the Benedictine Missionary Sisters
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2016, 17; 303-306
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Old polish Christmas carols by contemplative nuns (seventeenth and eighteenth centuries)
    Autorzy:
    Gwioździk, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/780137.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Christmas carols
    contemplative orders
    Benedictine nuns
    Carmelite nuns
    Poor Clares
    Republic of Poland
    seventeenth and eighteenth centuries
    Opis:
    Old Polish Christmas carols in the contemplative female orders of Benedictine nuns, Poor Clares and Carmelite nuns were written and functioned at the junction of traditions - Polish and European, lay and religious, noble and elite, monastic and folk - and also in the Polish borderlands, which exhibited great diversification in terms of nationalities, religious denominations and cultures. The numerous versions of carols confirm not only their popularity, but also the fact that they functioned in specific environments, with the mutual influence of various motives, particularly noticeable in this genre, which was susceptible to all sorts of interference. The singing of carols, including those types which were characteristic of the monastic environment, such as lullabies, religious carols, songs of the nativity and of adoration and New Year carols, was a traditional part of Christmas celebrations. Performed both as part of the liturgy and outside it, they constituted a sort of a paratheatrical spectacle, characteristic of the Baroque mentality and of the spirituality of a specific order.
    Źródło:
    Interdisciplinary Studies in Musicology; 2012, 11; 169-186
    1734-2406
    Pojawia się w:
    Interdisciplinary Studies in Musicology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Et dolores tanquam parturientis habens”. O przedstawieniach Ukrzyżowania w weneckim malarstwie szesnastego wieku
    “Et dolores tanquam parturientis habens.” Images of the Crucifixion of Jesus in 16th Century Venetian Painting
    Autorzy:
    RYBAŁT, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046989.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    macierzyństwo duchowe, Ukrzyżowanie, Maryja, Tintoretto, Veronese, reforma benedyktyńska
    spiritual motherhood, Mary, The Crucifixion, Tintoretto, Veronese, the Benedictine reform
    Opis:
    W szesnastowiecznym malarstwie weneckim dużą popularność zyskały nieznane wcześniej formy przedstawiania Maryi nie tylko współcierpiącej pod Krzyżem z umierającym synem, ale w sensie dosłownym – rodzącej Kościół. Paolo Veronese w swoim dziele Ukrzyżowanie, znajdującym się w Kaplicy Garzoniego kościoła św. Sebastiana w Wenecji, oraz Jacopo Robusti, Tintoretto, w swoich płótnach obrazujących ukrzyżowanie Chrystusa, znajdujących się w kościele Santa Maria del Rosario, w Gallerie dell’Accademia w Wenecji, w pinakotece Musei Civici w Padwie i w siedzibie bractwa św. Rocha, wzbogacili przedstawienie bólu Maryi o ukazanie fizycznego bólu kobiety rodzącej. Na popularność tematu wpłynęła zapewne szczególna sytuacja polityczna, ale też eklezjalna, w jakiej w szesnastym wieku znalazła się Republika Wenecka. Kościół wenecki uzyskał w piętnastym wieku status patriarchatu, łączący się z najwyższą możliwą autonomią w ramach Kościoła katolickiego. Kolejni weneccy papieże mogli natomiast wspomagać prowadzoną początkowo z sukcesem ważną reformę późnego średniowiecza – reformę klasztorów benedyktyńskich, której efektem było zawiązanie Kongregacji kasyneńskiej. W jej środowisku powstało dzieło Benedetta Fontaniniego Trattato utilissimo del Beneficio di Giesù Christo Crocifisso verso i Christiani, które przyczyniło się do spopularyzowania tematu nawrócenia wewnętrznego, duchowego, a w konsekwencji duchowej adopcji. Autor zwracał w nim uwagę na dysonans między wiedzą historyczną o Jezusie a wiarą w Jezusa i Jego łaskę. Rozróżnienie to stanowiło prawdziwe wyzwanie zarówno dla wierzących, jak i dla niewierzących w Chrystusa Zbawiciela. Pozorna zbieżność reformy benedyktyńskiej z ideałami reformacji przyczyniła się podczas Soboru Trydenckiego do zahamowania procesu rozprzestrzeniania się ideałów benedyktyńskich. Idea „cuius regio eius religio” spowodowała zaniechanie poszukiwania dróg adopcji duchowej i duchowego nawrócenia, (testamentu ukrzyżowanego Jezusa), a zatem także form duchowego macierzyństwa Maryi „rodzącej” pod krzyżem. Wenecja jednak – pozornie w imię bezinteresownego irenizmu – chciała pozostać ponad podziałami konfesyjnymi, a nawet religijnymi. Obrazy duchowego macierzyństwa Maryi, które pełniły funkcję wizualnej alegorii weneckiej eklezji, stały się czytelną odpowiedzią na zbrojne i polityczne konflikty szesnastowiecznej Europy. Egzystencjalne echo duchowości spirytuałów można odnaleźć w niepublikowanych dotąd testamentach mecenasów wspomnianych wcześniej dzieł Paola Veronesego i Tintoretta: Alvise Garzoniego i protonotariusza apostolskiego Giovanniego Vidala. Wyrazem odpowiedzialności za duchową adopcję Maryi były również jurysdykcyjne zabiegi podejmowane przez ksienię benedyktyńskiego klasztoru San Lorenzo w Wenecji. Jej właśnie autorka przypisuje mecenat dzieł obrazujących ukrzyżowanie Chrystusa a znajdujących się obecnie w galeriach Padwy i Wenecji. Podobnie członkowie bractwa św. Rocha, których handlowe interesy rozciągały się od Aleppo i Aleksandrii aż po Londyn, zapewne z nadzieją przyglądali się „rodzącej” pod krzyżem Maryi jako zapowiedzi zakończenia trwających konfliktów politycznych i ideologicznych. Tintoretto, którego dwie córki wstąpiły do benedyktyńskiego klasztoru św. Anny, musiał te nadzieje – także jako członek konfraterni – podzielać.
    The article is “dedicated to the iconography of the spiritual motherhood of Mary in 16th century Venetian painting. Beginning with the times of the Church Fathers, Mary, as the Theotokos, was considered also the Mother of the Church. However, this motherhood was devoid of the physical pain involved with childbirth. It was only Benedictine monk Rupert of Duetz (1075-1127) who addressed the issue of Mary’s birth pains. He stressed that not having experienced pain at the birth of Jesus, Mary did so later: while standing next to the cross, she was giving birth to the Church. Based on selected examples of Crucifixion images by Jacopo Tintoretto and Paolo Veronese the article describes the later spiritual motherhood of Mary depicted by Venetian artists. The presentation of hitherto unpublished documents demonstrates that the patrons of the works in question—Girolamo and Alvise Garzoni, Giovanni Vidal, Benedictines of the San Lorenzo monastery in Venice—were to a varying degree related to the Benedictine congregation of Santa Giustina in Padua, which had launched the order’s reform in the 15th century. Some aspects of Benedictine teachings, such as reducing the meaning of the original sin, or the problem of conversion modelled on the figures of St. Paul and St. Magdalene, resulted in the Council of Trento decrying their views as too close to the beliefs of Martin Luther. The Council of Trento spurned in particular the idea of impanatio—which identified the body of Christ with the host, but rejected transubstantiation. Jacopo Tintoretto may have referred to this idea in the special iconography of the crucified Christ in the host of the Brotherhood of Saint Roch of the Jesuati church. It may be inferred that the presentation of Mary in childbirth under the Cross was to be an incentive to conversion/transformation of countless figures, especially those of oriental background, who are presented around Crucifixions. In this way the spiritual motherhood of Mary, displayed at the Cross, may have been an expression of Venetian Irenicism. A particularly enhanced study of this issue may be referred to the Crucifixion depiction of the Brotherhood of Saint Roch.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 4 (120); 245-260
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Muzyka w służbie klasztornej dyplomacji
    Music in the service of monastic diplomacy
    Autorzy:
    Walter-Mazur, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408352.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    kultura muzyczna w XVIII wieku
    benedyktynki
    Marianna Siemianowska
    kasaty
    Sandomierz
    18th-century music culture
    Benedictine Nuns
    dissolution
    Opis:
    W XVII i XVIII wieku status ksieni żeńskiego klasztoru był zbliżony do statusu feudalnego władcy. Reprezentowała ona klasztor wobec władzy duchownej i świeckiej, oraz czuła się odpowiedzialna za jego materialny dobrostan, skąd nierzadko wynikała konieczność utrzymywania dobrych relacji i pertraktowania z osobami, od których klasztor był w jakimś względzie zależny. Dobre stosunki należało utrzymywać także z opiekunami potencjalnych bogatych kandydatek do zakonu, które mogły wnieść pokaźny posag, ważny z punktu widzenia materialnego funkcjonowania wspólnoty, a także z własnymi koligatami i wszelkimi osobami, które mogły wywierać wpływy w częstych sporach majątkowych. Nadciągający okres kasat klasztorów wymagał tego, by decydentom zaprezentować klasztor jako dobrze uposażony i wzorowo funkcjonujący. Wreszcie, w niespokojnych czasach, nieraz przychodziło się ksieniom układać z dowódcami przemaszerowujących przez ich ziemie lub miasta wojsk. Wychodząc od opisu wydarzeń utrwalonych w kronice benedyktynek sandomierskich, spisywanej w latach 1762-1780, ukazuję w jaki sposób w prowadzonych przez przełożoną działaniach dyplomatycznych była wykorzystywana muzyka wykonywana przez klasztorną kapelę. Przykłady, jakie chciałam tu przywołać, ukazują funkcję reprezentacyjną i „towarzyszącą” muzyki w klasztorze benedyktynek sandomierskich,  a także rolę koncertu jako „daru” powodującego zaciągnięcie zobowiązania.
    In the 17th and 18th centuries, a prioress or abbess at a nunnery had a status similar to that of a feudal lord. She represented the monastery in contacts with the ecclesiastic and secular authorities, and felt responsible for its material well-being, which frequently entailed the need to maintain good relations and to negotiate with persons on whom the convent was to some extent dependent, as well as with the parents or guardians of potential rich candidates for the cloistered life. The latter could bring in a large dowry, which was important for the material functioning of the monastic community. Another group of persons to remain on good terms with were the prioress’s relatives and all those who might influence the frequent disputes concerning property. In the period of monastic order dissolutions, it was important to prove to the decision-makers that the given convent was well-off and perfectly organised. Finally, in those turbulent times prioresses frequently had to negotiate with the commanders of troops passing through their lands or cities. I have used the description of events found in the chronicle of the Benedictine Nuns of Sandomierz, compiled in the years 1762–1780, to illustrate the ways in which music performed by the convent’s ensemble was used by the abbess in her diplomatic efforts. I give examples of the representative and ‘accompanying’ functions of music at the Benedictine Nuns’ Monastery in Sandomierz, as well as of the role of a concert as a ‘gift’ which creates an obligation.
    Źródło:
    Muzyka; 2019, 64, 2; 3-19
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rękopiśmienne wierszowane litteraria od średniowiecza do końca XVIII wieku w zbiorach benedyktynek sandomierskich. Część pierwsza: pieśni z kancjonału L 1642
    Religious Works in the Manuscripts of the Benedictine Sisters in Sandomierz from the Middle Ages to the end of the 18th Century. Part One: the Songs of Hymnal L 1642
    Autorzy:
    Trościński, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311232.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-06
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    hymnal
    manuscript
    religious work
    carol
    Passion songs
    Advent songs
    Easter songs
    Benedictine Sisters
    Benedictine Sisters in Sandomierz
    Diocesan Library in Sandomierz
    Walenty Bartoszewski
    Stanisław Serafin Jagodyński
    kancjonał
    rękopis
    pieśń religijna
    kolędy
    pieśni pasyjne
    pieśni wielkanocne
    benedyktynki
    benedyktynki sandomierskie
    Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu
    Opis:
    The object of interest is a description of manuscript L 1642 which belongs to the Diocesan Library in Sandomierz. This manuscript is a Hymnal, which was written in 1721 and it belonged to the Benedictine Sisters in Sandomierz. The material includes medieval European and Polish 16th and 17th century liturgical and paraliturgical songs. The texts in the manuscript are written in Latin and Polish. The Hymnal contains carols, the Advent, Easter and Passion songs among others; there are 77 works in total and only one has no musical notes (its text is written at the end of the manuscript). Most works are known and correspond with the content of other hymnals, e.g. the ones that belonged to the Benedictine Sisters in Staniątki, the Carmelite Sisters in Kraków, and the Clarisse Sisters in Gniezno. There are also some songs in Walenty Bartoszewski’s ("Parthenomelica albo Pienia nabożne o Pannie Najświętszej", 1613) and Stanisław Serafin Jagodyński’s works ("Pieśni katolickie nowo reformowane", 1638). The Hymnal is compiled by Anna Stogniewówna or, according to Magdalena Walter-Mazur, by Zofia Bratysiewiczówna. The manuscript is an interesting source of the known literary and musical culture of the Benedictine Sisters in Sandomierz. It also shows the popularity of these religious works. The Hymnal also contains some unknown versions of songs.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 225-249
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Materiały źródłowe do dziejów kartuzji bereskiej (1816–1825)
    Source Materials for the History of the Carthusian Monastery in Byaroza on the Eve of its Dissolution in 1831
    Autorzy:
    Królikowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19944790.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
    Tematy:
    kartuzi
    reforma
    Bereza
    powstanie listopadowe
    kasata
    kongregacja benedyktyńsko-cystersko-kartuska
    Carthusians
    reform
    Byaroza
    November Uprising
    dissolution
    Benedictine-Cistersian-Carthusian congregation
    Opis:
    Niniejsza publikacja zawiera zarys dziejów kartuzji bereskiej w ostatnim okresie jej istnienia oraz wybór materiałów źródłowych, które ilustrują ten okres (1816–1825). Ilustrują one przede wszystkim próbę zreformowania klasztoru mimo wewnętrznych i zewnętrznych trudności, które przeżywała. Wsparcie powstałej kongregacji monastycznej benedyktyńsko-cystersko-kartuskiej i obecność gorliwych mnichów nie wystarczyły do pełnego uprządkowania życia monastycznego i odbudowania duchowego kartuzji w jej pełnym kształcie. Ostatni etap istnienia kartuzji w Berezie znaczy udział mnichów w powstaniu listopadowym, który stał się bezpośrednią przyczyną kasaty klasztoru dekretem carskim z 28 VIII 1831.
    This article contains an outline of the history of the Byaroza Carthusian monastery in the last period of its existence and a selection of source materials that illustrate this period (1816–1825). The materials mainly illustrate the attempt to reform the monastery despite the internal and external difficulties it was experiencing. The support of the established Benedictine-Cistercian-Carthusian monastic congregation and the presence of zealous monks were not enough to fully organize monastic life and rebuild the spirituality of the Carthusians in its full form. The last stage of the history of the Carthusian monastery in Byaroza was marked by the participation of the monks in the November Uprising, which contributed directly to the dissolution of the monastery with the tsarist decree of 28th August 1831.
    Źródło:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2021, 28; 273-309
    0208-7626
    Pojawia się w:
    Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzynastowieczna tradycja mistyczna w barokowym obrazie Adoracji ran Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta z klasztoru Panien Benedyktynek w Przemyślu
    The Thirteenth-Century Mystical Tradition in the Baroque Painting the Adoration of Christ’s Wounds by Nuns of the Order of St. Benedict in the Benedictine Convent in Przemyśl
    Autorzy:
    Noworyta-Kuklińska, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1787927.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    malarstwo barokowe
    benedyktynki
    mistyka średniowieczna
    pobożność potrydencka
    Magdalena Mortęska
    Kasper Drużbicki
    baroque painting
    Benedictine nuns
    medieval mysticism
    post-Tridentine piety
    Opis:
    W klasztorze Panien Benedyktynek w Przemyślu znajduje się siedemnastowieczny obraz ukazujący adorację Chrystusa przez zakonnice reguły św. Benedykta. Przedstawienie to reprezentuje ducha mistyki pasyjnej. W XIII wieku nabożeństwo do człowieczeństwa Jezusa stawało się coraz bardziej powszechne, szczególnie w Niemczech. Prymat miłości w kontemplacji był cechą charakterystyczną tej mistyki oblubieńczej, zwanej też miłosną. W XVII wieku, w czasie kiedy powstał obraz, duchowość pasyjna kontynuowała myśl średniowieczną i oparta była w wielkiej mierze na tekstach objawień średniowiecznych wizjonerek, szczególnie św. Mechtyldy z Heckeborn i św. Gertrudy Wielkiej. Ogromną rolę w rozwoju kultu Męki Chrystusa i Jego Serca na ziemiach polskich odegrali wówczas ksieni benedyktynek chełmińskich Magdalena Mortęska i jezuita Kasper Drużbicki. Ukazane na obrazie zakonnice, poprzez zróżnicowany czas i miejsce życia, reprezentują także wielowiekową tradycję i historię zakonu benedyktynek i monastycyzmu benedyktyńskiego. 
    This paper looks at the 17th-century painting showing the adoration of Christ by nuns of the Order of St. Benedict, and which is to be found in the Convent of the Benedictine Sisters in Przemyśl. This depiction represents the spirit of the mysticism of the Passion. In the 13th century, devotion to the humanity of Jesus became more and more common, especially in Germany. The primacy of love in contemplation was a characteristic feature of this bridal mysticism, which was also known as love mysticism. In the 17th century, when the painting was created, this passionate spirituality continued this line of medieval thought, which was largely based on the texts of the revelations of medieval visionaries, especially those of St. Mechthild of Hackeborn and St. Gertrude the Great. A considerable role in the development of the cult of the Passion of Christ and His Heart in Poland was played by the prioress of the Benedictine nuns of Chełmno, Magdalena Mortęska, and the Jesuit Kasper Drużbicki. The nuns who are shown in the picture, from various times and places, represent the centuries-old tradition and history of the Benedictine Order and Benedictine monasticism.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 71-92
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Partimento po polsku? Nauka realizacji basso continuo i improwizacji organowej w przemyskim klasztorze benedyktynek
    Polish partimento? The teaching of basso continuo realization and organ improvisation in Benedictine monastery in Przemyśl
    Autorzy:
    Walter-Mazur, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521912.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
    Tematy:
    partimento
    organ manuscripts
    sources to the polish music history of 18th century
    the musical culture of Benedictine nuns
    Przemyśl
    Opis:
    The article is devoted to the fragment of manuscript ms 10 stored in the Archive of the Benedictine Sisters in Przemyśl. The manuscript consists of 70 cards and comes probably from the mid-eighteenth century. The book, intended for the organist, consists of liturgical chants written in the soprano key with an accompanying bass line, exercises based on the bass line and 77 organ works. In addition, on the cards 64V-69V of this manuscript some observations about organ teaching are written. Those observations are subject for this very considerations and the text in the original grammatical and spelling form is attached to this article. The teaching notes from ms 10 are titled Understanding of good and bad consonances and consist of 29 unnumbered points illustrated with musical examples. They provide guidance on the implementation of basso continuo, organ accompaniment for plainchant and polyphonic singing and composing or organ improvisation. It is so far the only known text of this kind in the Polish language dating the eighteenth century. Author and copyist of this text remain unknown, but we can assume that it has been prescribed from another source by a nun-organist, and only in a small part reformulated. Its relationship to a female religious community is indicated by, apart from place of preservation, the endings of verbs appearing in the teaching notes. From the course of argument it can be concluded that the method of teaching included in the Understanding of good and bad consonances refers to the partimento tradition that began in the late seventeenth century in the Italian conservatories, and later, in the eighteenth century and early nineteenth, has been popularized in many parts of Europe through published books. The term partimento determined bassline, with or without numbering, which is the basis for improvising or creating self-composition. While dealing with the bass lines, a student learned at the beginning about the construction of intervals and chords and the way of conducting voices. When it was no longer a problem, he could expand the bass to the accompaniment or to the solo piece.
    Źródło:
    Aspekty Muzyki; 2012, 2; 99-118
    2082-6044
    Pojawia się w:
    Aspekty Muzyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwagi o niektórych apektach biografii Magdaleny Mortęskiej
    Some notes on Magdalena Mortęska
    Autorzy:
    Borkowska OSB, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/545082.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    Piotr Kostka
    Benedyktynki
    Matka Magdalena Mortęska
    Matka Zofia Dulska
    ksieni
    biskup
    Benedictine
    Mother Magdalena Mortęska
    Mother Zofia Dulska
    Abbess
    Bishop
    Opis:
    Ponowne otwarcie (przez diecezję toruńską) procesu beatyfikacyjnego Służebnicy Bożej Magdaleny Mortęskiej (+1631) powoduje potrzebę dopracowania kwerendy historycznej co do niektórych punktów jej biografii. Tutaj poruszono cztery. Pierwszy dotyczy jej profesji zakonnej, która, jak się zdaje, nigdy nie miała miejsca. W roku 1579 biskupowi Kostce tak się śpieszyło reaktywować nie istniejącą już prawnie wspólnotę benedyktynek, że pominął uchwalone właśnie prawo, żądające do ważności profesji odbycia pełnego roku nowicjatu, a zastosował wcześniejszy zwyczaj, pozwalający biskupowi konsekrować dziewice na służbę Bożą i nie określający czasu trwania ich formacji. Otóż w XVI wieku konsekracja była już uważana za coś wyższego od zwykłej profesji i biskup uznał, że sama ona wystarczy. Konsekrował więc 13 kandydatek. Do skutków tego posunięcia należy liczyć zaistnienie około 20 nowych klasztorów, ale także liczne kontrowersje i trud budowania życia monastycznego od zera, bez tradycji ani doświadczenia. Punkt następny to korespondencja między ksienią Mortęską a jej dawną uczennicą, wówczas zaś przeciwniczką, ksienią Dulską. Zachowało się kilka przyjaznych listów m. Mortęskiej do Dulskiej z wczesnych lat dwudziestych XVII wieku i do niedawna zakładano, że ta korespondencja trwała do końca jej życia, tylko częściowo zaginęła. Okazuje się jednak, że musiała ustać około roku 1626: Dulska nie mogłaby już dłużej pisywać do osoby, którą jednocześnie szkalowała w wydanej drukiem książce. Ten artykuł zajmuje się dalej koligacjami rodzinnymi Magdaleny, a zwłaszcza jej siostrzenicami, które jej śladem napłynęły do klasztorów jej reformy; i wreszcie klasztornymi rachunkami gospodarczymi, rozpoczętymi w jej czasach i prowadzonymi równie usilnie co niefachowo.
    As the Diocese of Toruń has re-opened the Beatification Process for Mother Magdalena Mortęska (+1631), many points concerning her biography are waiting for an explanation. Four have been treated here. The first concerns her monastic profession which, it appears, never took place. In 1579 the Bishop was in such a haste to restore the (by then) legally inexistent community that he waived the Canon Law then in power (which demanded a full year of novitiate served for making a valid profession) and applied a much earlier custom, which allowed bishops to consecrate virgins without stating the amount of time necessary for their formation. Now, consecration was in the 16th century regarded as something superior to mere profession and Bishop Kostka believed it could do alone; so he consecrated the 13 candidates. The result was about 20 new monasteries started before 1650; but also much suffering caused by the necessity of building monastic life up from the start, without formation or experience. The next point is the correspondence between Abbess Mortęska and her old pupil (but by then adversary) the Abbess Dulska. There are some letters from the former to the latter dated around 1624 and very kind in tone, avoiding troublesome topics; it has been believed lately that this correspondence went on until 1631, but proof was found to show that after 1626 Dulska must have stopped corresponding with a person whom she insulted in a published book. This paper treats next with some family connections, namely Magdalena's nieces and grand-nieces who followed her to convent; and finally with the convent accounts which started at the time and were done in a way as much painstaking as inexperienced.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2017, 127; 81-107
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Placówki zgromadzenia sióstr benedyktynek czynnych utworzone za życia matki Jadwigi Kuleszy (1859–1931)
    Facilities of the Congregation of the Benedictic Sisters created during the life of mother Jadwiga Kulesza (1851–1931)
    Autorzy:
    Kalinowska, Jadwiga Ambrozja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147326.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    benedyktynki misjonarki
    Kolumba Janina Gabriel OSB
    Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Biała Cerkiew
    Lublin
    Kowel
    Łuck
    benedictine missionary sisters
    Columba Janina Gabriel OSB
    Opis:
    Prezentowany artykuł ma charakter przyczynkarski i pozostaje w korelacji do pierwszego niepełnego [z braku odpowiednich źródeł] wydania szkicu biografii matki Jadwigi Kuleszy OSB, założycielki polskiej benedyktyńskiej placówki w Białej Cerkwi pod Kijowem w 1917 r. [A. J. Kalinowska, Prosto na krzywych liniach, Olsztyn 1996] dla rzymskiego Zgromadzenia Suore Benedettine di Caritá, które zorganizowała w Rzymie matka Columba Gabriel OSB. Placówka ta po utracie domu w wyniku rewolucji bolszewickiej w 1919 r. przestała istnieć. Odrodziła się w 1920 r. w Kowlu i później została przekształcona przez bp. łucko-żytomierskiego Ignacego Dub-Dubowskiego w samodzielne zgromadzenie czynne na prawie diecezjalnym. M. Jadwiga Kulesza nie chciała się z tym faktem zgodzić. Gdy bp Dub-Dubowski zarządził kapitułę wyborczą 1921 r., opuściła to zgromadzenie i rozpoczęła trwające 6 lat itinerarium tułacze, próbując zakładać nadal placówki dla rzymskiego zgromadzenia w Polsce. Ponieważ matka Kulesza nie miała odpowiednich dokumentów, zlecających jej to zadanie, jej działania kończyły się fiaskiem. Do założenia placówki i jej erekcji konieczny był wiarygodny świadek, którym w 1926 r. w Lublinie okazał się wobec biskupa diecezjalnego ks. dr Paweł Dziubiński. Benedyktyńska placówka po erekcji funkcjonowała w Lublinie około 2 tygodnie. Po wymówieniu darowanego siostrom domu przy ul. Szpitalnej 10, ks. Dziubiński użyczył matce Kuleszy oraz aspirantce Julii mieszkania na swojej plebanii w Lublinie. Po spotkaniu kwestujących w Lublinie sióstr benedyktynek z Kowla, matka Jadwiga Kulesza wraz aspirantką przeniosła się do Kowla, a potem do Łucka. Przedłożony artykuł stanowi dopełnienie wcześniejszych publikacji autorki o osobach z otoczenia m. Jadwigi Kuleszy. Chodzi o takie postaci jak: ks. Jan Wüstenberg, ks. Antoni Jagłowski oraz Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz.
    The article presented here is contributory and remains in a correlation of the first incomplete publication of the sketch of Mother Jadwiga biography (due to lack of appropriate sources) the founder in 1917 of Polish Benedictine Branch Monastery in Biala Cerkiew near Kyiv [A. J. Kalinowska – („Straight on curved lines’’) – Prosto na krzywych liniach Olsztyn 1996.] for the Roman Congregation Suore Benedettine di Carita organized by MotherColumba Gabriel OSB in Rome. This institution after losing home during the bolshevik revolution in 1919 ceased to exist. It was reborn in 1920 in Kowl and later transformed by Dub-Dubowski Bishop of Łuck and Żytomierz to an independent congregation under diocesan law. Mother Jadwiga couldn’t agree with that.When above- mentioned bishop ordered the electoral chapter in 1921, she left the congregation and started itineraries wandering lasted six years trying to establish branches for Roman Congregation in Poland. Her attempts usually failed because of a lack of relevant documents for that task. A reliable witness was needed to establish the institution and its erection. That witness occurs Father doctor Paweł Dziubiński towards the Diocesan Bishop in 1926 in Lublin. That Benedictine institution functioned after the erection for about two weeks. The donated house which was in Szpitalna street 10 in Lublin was refused. Father Dziubiński then took Mother Jadwiga (with aspirant Julcia) into his presbytery in Lublin. On the occasion of a meeting of Benedictine Sisters from Kowl on the collection of charity the matter resolved itself. Mother Jadwiga and the aspirant were taken soon to Kowl and thento Łuck for better conditions. This article is part of the following publications of the abovementioned author about persons around Mother Jadwiga Kulesza. It is about such figures as: Fr. Jan Wüstenberg, Fr. Antoni Jagłowski and Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2020, 21; 91-103
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inwentarz realny średniowiecznych dokumentów pergaminowych i pieczęci z zespołu Monastica przechowywanych w Archiwum Akt Dawnych Diecezji Toruńskiej w Toruniu
    The inventory of the Medieval parchment documents and seals of the Monastica collection stored in the Historical Archive of the Diocese of Toruń in Toruń
    Autorzy:
    Włodarski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1021953.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-20
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Toruń
    średniowiecze
    dokumenty pergaminowe
    pieczęcie
    inwentarz realny
    archiwum diecezjalne
    benedyktynki-cysterki
    the Middle Ages
    parchment documents
    seals
    inventory
    diocesan archive
    Benedictine-Cistercian Sisters
    Opis:
    The following inventory presents parchment documents and medieval impressions of seals stored in the Historical Archive of the Diocese of Toruń. It only includes the archival materials stored in the aforementioned archive. Its task is primarily to fulfil the role of information and aid and to facilitate any archival research. The list published here contains seven parchment documents and five sigils, which are the most valuable part in the collection of this institution. Currently, they form part of the Monastica collection, Benedyktynki Toruń series, Diplomata subseries; initially, they constituted a fragment of the archival collection located at St. James the Apostle Parish in Toruń. The description of the individual archival units consist of the following elements: the number of regesta, the place and date of issuing a document, the regesta of a document in Polish, the current reference code, the physical description of a document, the actual condition of a document, previous editions and the description of seal impressions.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2016, 106; 343-354
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Benedyktyńskie dziedzictwo chrześcijańskiej Polski. Perspektywa współczesna
    The Benedictine Heritage of the Christian Poland: The Contemporary Perspective
    Autorzy:
    SAWICKI OSB, Bernard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047105.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    benedyktyni, monastycyzm, chrześcijaństwo, Europa, Kościół w Polsce, kultura, duchowość, historia, ekologia.
    Benedictine monks, monasticism, Christianity, Europe, Church in Poland, history, spirituality, culture, ecology
    Opis:
    Artykuł przedstawia w zarysie wkład benedyktynów w rozwój chrześcijaństwa w ciągu jego pierwszych wieków w Polsce. Przedstawienie to uwzględnia cztery aspekty aktywności benedyktyńskiej: historyczną, duchową, kulturalną i ekologiczną, przy czym ta ostatnia rozumiana jest w sposób integralny, tj. obejmujący ekonomię i zarządzanie. Ponadto przedstawiona została także szersza panorama współczesnych aktywności klasztorów benedyktyńskich w Europie, która pozwala ukazać, że intensywniejsze zwrócenie się ku tradycji benedyktyńskiej mogłoby ewentualnie pomóc w rozwiązaniu niektórych problemów stojących obecnie przed Kościołem w Polsce.
    The article presents an outline of the contribution of Benedictine monks into the development of Christianity in its first centuries in Poland. Four aspects are taken into consideration: historical, spiritual, cultural and ecological, the latter understood in an integral way, i.e., including economy and administration. Moreover, a wider panorama of the contemporary activities of the Benedictine monasteries in Europe is also outlined in order to show how a more intense turning towards the Benedictine tradition might be helpful in resolving some problems now faced by the Church in Poland.
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 3 (115); 66-90
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Co moment wyglądałam łaski Pańskiej WM Pani i Dobrodziki" – korespondencja Elżbiety z Lubomirskich Sieniawskiej, kasztelanowej krakowskiej z Joanną Gołyńską, ksienią jarosławskich benedyktynek jako przykład relacji klientalnych w czasach saskich
    Autorzy:
    Kicińska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33331449.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    patron
    client
    collator
    patron-client relations
    Elżbieta Sieniawska
    Joanna Gołyńska
    Benedictine nuns of Jarosław
    klient
    kolator
    relacje patron-klient
    benedyktynki jarosławskie
    dwór kobiecy
    Opis:
    W dawnej Polsce kobiety mocno angażowały się w działalność publiczną, a jednym z jej przejawów był sprawowany przez nie patronat religijny, który stanowił bardzo ważny element budowania więzi klientalnych. Znakomitym materiałem służącym do prześledzenia relacji pomiędzy daną patronką a jej duchowną klientelą są listy proszalne, w których pod pokładami rozbudowanej ceremonialności pojawiały się rzeczywiste cele i oczekiwania obu negocjujących ze sobą stron. W gronie owych zacnych kolatorek znalazła się również Elżbieta z Lubomirskich Sieniawska (zm. 1729), która wraz ze swym mężem Adamem Mikołajem (zm. 1726) dokonała wielu fundacji kościelnych. Pod opieką patronacką kasztelanowej krakowskiej znalazł się także konwent jarosławskich benedyktynek, w którym funkcję ksieni w tym okresie pełniła Joanna Gołyńska (zm. 1725). W przeanalizowanych listach, które wspomniana przełożona słała do swej dobrodziejki, przewija się kwestia relacji patronackich pomiędzy kolatorką a jej duchowną klientką oraz pojawiają się sprawy dotyczące codziennego funkcjonowania jarosławskiego konwentu. J. Gołyńska bezustannie narzekała na to, że nie ma za co utrzymać klasztoru, gdyż czasy, w których przyszło jej żyć, coraz bardziej pogrążają klasztor w długach i w ruinie. Warto zauważyć, że kierowane przez benedyktynkę proklamacje niejednokrotnie nie spotykały się z aprobatą, a nawet jakąkolwiek reakcją E. Sieniawskiej, co rzuca się cieniem na działalność kolatorską kasztelanowej krakowskiej. Mamy bowiem dowód na to, że nie każdemu proszącemu, a w tym wypadku klientowi duchownemu, Sieniawska, pomimo obowiązków wynikających z bycia patronką, mogła lub chciała w pełni pomóc.
    In the old Poland, women were heavily involved in public activities, and one of its manifestations was the religious patronage they exercised, which was a very important part of building cliental ties. An excellent resource for tracing the relationship between a given patron and her clerical clientele are the begging letters, in which, beneath the layers of elaborate ceremonialism, the real goals and expectations of the two parties negotiating with each other were explained. Among these worthy collators was also Elżbieta Sieniawska, née Lubomirska (d. 1729), who, together with her husband Adam Mikołaj (d. 1726), contributed many church foundations. Under the patronage of the castellan of Kraków was also the convent of the Benedictine nuns of Jarosław, in which the position of abbess at that time was held by Joanna Gołyńska (d. 1725). The analysed letters, which the said superior sent to her benefactress, display the issues of patronage relations between the collator and her clerical client, and matters concerning the daily functioning of the Jarosław convent. J. Gołyńska incessantly complained about not having enough money to support the monastery, as the times in which she lived increasingly plunged the establishment into debt and ruin. It is noteworthy that the proclamations directed by the Benedictine nun often did not meet with approval or even any reaction from E. Sieniawska, which casts a shadow over the collator activity of the Kraków castellan's wife, for we now have proof that not every requester, or in this case religious client, could or would enjoy full support of Sieniawska, despite her duties as a patroness.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 120; 241-260
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    INSPIRACJE RYTMICZNE ŚPIEWEM GREGORIAŃSKIM W MUZYCE ORGANOWEJ
    RHYTHMIC INSPIRATION OF GREGORIAN CHANT IN THE ORGAN MUSIC
    Autorzy:
    Białkowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/946884.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
    Tematy:
    śpiew gregoriański
    formy melizmatyczne
    benedyktyński organista-kompozytor
    inspiracja rytmiczna
    grupowanie harmoniczne akompaniamentu
    Gregorian chant
    melismatic form
    Benedictine organist-composer
    rhythmic inspiration
    harmonic accompaniment grouping
    Opis:
    Aside from its position in the liturgy of the Roman Catholic Church, that is the priority to liturgical singing, Gregorian chant ranks high in the musical culture of Western Europe. This was, among other things, due to the strong impact of the Gregorian vocal repertoire on the music literature, with particular emphasis on organ literature. Starting from the fifteenth century, a significant number of composers were inspired in their artistic work by Gregorian chant, mainly by popular syllabic forms. The Benedictine monasteries resound with Gregorian chant and the place of the missing songs is filled with organ music. Dom Paul Benoit (1893-1979) of the Luxembourg abbey in Clervaux, inspired by Alleluia modus IV (modal pattern), composed the prelude Au Cénacle, Ascension - Pentecôte. His harmonic accompaniment grouping of the cited melody corresponds to the melismatic grouping of Alleluia. In this case, we can speak not only about the citing of the Georgian melody but also about the rhythmic inspiration in the organ music.
    Źródło:
    Musica Ecclesiastica; 2016, 11; 85-92
    2353-6985
    Pojawia się w:
    Musica Ecclesiastica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Siostra Klara Staszczak (1905–1991) jako przykład heroicznej realizacji konsekracji zakonnej
    Sister Klara Staszczak (1905-1991) as an example heroic realization of religious consecration
    Autorzy:
    Michalak, Mariola Małgorzata M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571820.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    vocation
    Benedictine spirituality
    vows of chastity
    poverty and obedience
    realization of heroic consecration
    powołanie
    duchowość benedyktyńska
    śluby zakonne czystości, ubóstwa i posłuszeństwa
    heroiczna realizacja konsekracji
    Opis:
    Klementyna Staszczak – sister Maria Klara was born in Zdzarach in wlodzimierski county on November 6th 1905. In 1922 she joined the Congregation of the Sisters of Benedictine Missionaries. She took her initial vows of chastity on August 15, 1924 in Kowal and her everlasting vows on August 15, 1931 in Luck. From 1924 to 1943, from 1971 to 1986, and from 1989 to 1991 she lived in Ukraine. Sister Klara Staszczak particularly loved the region of Estern Boderlands to which she was wholeheartedly devoted. Her faith, life in her everyday prayer, as well as her commitment to overcoming the hardships required when walking according to the Gospel and God’s commandments, shaped her heroism in realization of the covenant’s consecration. Her ability to heroically overcome the difficulties arising on the way of the renewing of the Congregation on the Estern Boderlands, show how strongly sister Klara was unified with Christ. Thanks to her absolute devotion to Jesus as her Lord and Savior and her bona fide work, rooted in the spirit of the rules of St. Benedict, sister Klara was successful in initiating and developing the activity of the Congregation of the Sisters of Benedictine Missionaries in Ukraine. Her whole life was devoted to serve God, Church, Congregation, and to other men, especially those who were in most need of the Gospel care. She died on June 6th 1991 in Bar in Podole region and was buried there. To this day sisters in Ukraine are continuing the spiritual heritage of the Founding Mother, which sister Klara, after 60 years of nun’s absence, was able to re-establish in the Estern Boderlands region.
    Klementyna Staszczak – s. Maria Klara urodziła się 6 listopada 1905 roku w Żdżarach w powiecie włodzimierskim. W 1922 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek. Pierwsze śluby zakonne złożyła 15 sierpnia 1924 roku w Kowlu, śluby wieczyste – 15 sierpnia 1931 roku w Łucku. Na Ukrainie przebywała w latach 1924–1943; 1971–1986; 1989–1991. Siostra Klara Staszczak szczególnie umiłowała Kresy Wschodnie, którym oddała całe swe serce. Heroizm realizacji konsekracji zakonnej s. Klary ukształtowała wiara, przeżywana w codziennej modlitwie oraz podejmowanym trudzie kroczenia drogą przykazań i Ewangelii. Heroiczne wręcz pokonywanie trudności na drodze odnawiającego się zgromadzenia na Kresach Wschodnich pokazuje silne zjednoczenie s. Klary z Chrystusem. Dzięki całkowitemu oddaniu siebie Jezusowi jako Panu i Zbawicielowi oraz rzetelnej pracy w duchu Reguły św. Benedykta, s. Klarze udało się na nowo zaszczepić i rozwinąć działalność Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Misjonarek na Ukrainie. Całe jej życie było służbą Bogu, Kościołowi, zgromadzeniu i drugiemu człowiekowi, szczególnie temu najbardziej potrzebującemu ewangelicznej troski. Zmarła 19 czerwca 1991 roku w Barze na Podolu, tam też została pochowana. Do dnia dzisiejszego siostry na Ukrainie kontynuują spuściznę duchową matki założycielki, którą s. Klara po 60 latach nieobecności sióstr na Kresach Wschodnich zaszczepiła na nowo na tej ziemi.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2017, 21, 3(48); 147-166
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Česká medievistika a studium benediktinského mnišství na území dnešní České republiky (s důrazem na období 1990—2018)
    Czech Studies of Medieval Benedictine Monasticism (with emphasis on the period 1990-2018)
    Tschechische Studien zum mittelalterlichen Mönchtum der Benediktiner auf dem Gebiet der heutigen Tschechischen Republik (mit Schwerpunkt auf den Jahren 1990—2018)
    Czeskie studia mediewistyczne nad monastycyzmem benedyktyńskim na terenie obecnych Czech (z naciskiem na lata 1990—2018)
    Autorzy:
    Šrámek, Josef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/25468486.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Kirchengeschichte
    mittelalterliches Mönchtum
    Benediktiner in Tschechen
    moderne Geschichtsschreibung
    historia Kościoła
    monastycyzm średniowieczny
    zakon benedyktynów na ziemiach czeskich
    historiografia nowożytna
    Church history
    Medieval monasticism
    Benedictine monasticism
    Historiography
    Czech historiography
    Opis:
    W artykule zaprezentowano badania współczesnej czeskiej mediewistyki nad średniowiecznym monastycyzmem benedyktyńskim na terenie współczesnych Czech. Autor koncentruje się na zmianach, jakie w czeskiej historiografii przyniósł rewolucyjny rok 1989, który oznaczał koniec paradygmatu marksistowskiego, dlatego też skupia się na profilowaniu wyników badań w dziedzinie historii, pomocniczych nauk historycznych, archeologii i historii sztuki z lat 1990—2018. Dla niezbędnego kontekstu porównawczego szkicuje jednak także rozwój czeskiej historiografii krytycznej od przełomu XIX i XX wieku, z naciskiem na lata 1948—1989, które pod wieloma względami wpłynęły na kształt współczesnej historiografii.
    Der Artikel befasst sich mit den Studien der modernen tschechischen Mediävistik über das mittelalterliche Mönchtum der Benediktiner auf dem Gebiet der heutigen Tschechischen Republik. Der Autor konzentriert sich in erster Linie auf die Veränderungen, die das Revolutionsjahr 1989 durch das Ende der marxistisch orientierten Geschichtsschreibung mit sich brachte. Der Schwerpunkt wird dabei auf die Profilierung der Forschungsergebnisse im Bereich von Geschichtswissenschaft, historischen Hilfswissenschaften, Archäologie und Kunstgeschichte aus den Jahren 1990—2018 gelegt. Für die Zwecke des erforderlichen vergleichenden Kontextes wird auch die Entwicklung der tschechischen kritischen Geschichtsschreibung seit der Wende des 19. und 20. Jahrhunderts, unter besonderer Berücksichtigung der Jahre 1948—1989, die in vielerlei Hinsicht einen prägenden Einfluss auf die moderne Geschichtsschreibung hatten, verfolgt.
    The paper deals with the development of Czech medieval studies on ecclesiastical and religious history, with a focus on the study of the history of medieval Benedictine monasticism. The author sketches the historiography of his subject since the emergence of critical Czech historiography during the 19th century and points out the problems that such a profiled study had to face between 1948 and 1989 under the dominance of Marxist-orchestrated historiography. The bulk of the paper then presents an outline of the development in the field of study after the fall of the communist regime, i.e. in the years 1990—2018.
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2022, 14; 11-55
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Abbess Magdalena Mortęska – Her Life and Reformist Initiatives Aimed at Female Education in the Post-Tridentine Era
    Magdalena Mortęska – reformatorka edukacji dziewcząt w okresie potrydenckim
    Autorzy:
    Sztylc, Żaneta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038274.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Magdalena Mortęska
    edukacja klasztorna
    żeńska edukacja
    potrydencka reforma zakonna
    edukacja
    reforma sióstr benedyktynek
    convent education
    female education
    the post-Tridentine Monastic Reform
    education
    The Benedictine nuns of the Reform
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje średniowieczny model wychowania dziewcząt, w którym to główny nacisk kładziono na przygotowanie do roli żony i matki. W taki sposób została wychowana również Magdalena Motęska, która w wieku zaledwie kilku lat straciła matkę i została oddana przez ojca na wychowanie do ciotki. Było to zjawisko powszechne i zgodne z ówczesnymi zwyczajami. Ciotka wychowywała ją w sposób surowy, ucząc przede wszystkim pobożności, pracowitości, zaradności i gospodarności, przygotowując do roli przyszłej pani domu i matki. Uczyła ją również pracowitości, co dla małej zbyt dziewczynki okazało się zgubne, bo pomagając służbie w przygotowaniu posiłku, wykuła sobie prawe oko. Magdalena nie chciała jednak wyjść za mąż, ale wstąpić do chełmińskiego klasztoru benedyktynek, co było zdecydowanie przeciwne woli jej ojca. Dzięki wytrwałości i silnej wierze 4 czerwca 1579 r. złożyła śluby zakonne, a tydzień później została ksienią chełmińskich benedyktynek. Zapoczątkowała gruntowną reformę, polegającą na odczytaniu na nowo pierwotnych reguł i wprowadzeniu ich w życie. Reforma klasztoru w Chełmnie miała charakter fundamentalny, a wszelkie rozwiązania były tworzone przez nowe pokolenie mniszek, ponieważ zakonnice starej tradycji wymarły. Wypracowana przez lata eksperymentów interpretacja reguły stała się prawem doświadczonym na samych prawodawcach. Przy tej interpretacji bardzo istotna była troska o zachowanie tożsamości zakonu. Epoka renesansu, w której żyła i działała Mortęska, niosła nową potrzebę – promocję oświaty i kultury wśród kobiet. Świadoma tego podjęła wyzwanie i zreformowanej kongregacji stworzyła możliwość wychowania i edukacji dziewcząt. Rozszerzyła tą działalność na wszystkie zakładane fundacje i było to działanie prekursorskie jak na ówczesne czasy. W ten sposób mnożyła ośrodki skupiające młodzież żeńską, a przez akcję powszechnego kształcenia stała się pionierką wychowania kobiet.
    The paper presents a model of a medieval female education, which purpose was to prepare girls to the role of a wife and of a mother. Magdalena Mortęska, who was also educated in line with this model, lost her mother just as a few years old girl, and she was entrusted by her father under the tutelage of her aunt. This practice was very common and peculiar to the standards of that time. Magdalena’s aunt raised her in a severe discipline, teaching her, in the first instance, how to be devout, diligent, resourceful and thrifty person, and she prepared her to the role of a housewife and of a mother. However, some of these lessons turned out to be fatal for her, since in her early age she lost her right eye while she was cooking a meal with kitchen servants. Magdalena did not wish to be a married woman, on the contrary, she wanted to join the Benedictine nunnery of Chełmno, and thereby she refused the will of her father. Thanks to her stubbornness and strong faith, she made her convent vows on the 4th of June, 1579, and a week later she became the abbess of the Benedictine convent of Chełmno. As the abbess she initiated the fundamental reform, which purpose was the re-reading and enforcing of the original monastic rules. The Reform of the convent of Chełmno was fundamental and all the solutions were prepared by the new generation of nuns, since the old generation had ceased. The interpretation of the Rule, worked out through many years of experiences, became the law, which has been practiced by its own legislators. With this interpretation the preservation of the identity of the convent was very significant. The Renaissance era, in which Magdalena Mortęska lived and acted, saw the new demand to spread education and culture among women. Conscious of that, the abbess took the challenge thereby the reformed congregation was provided the opportunity to educate females. Magdalena Mortęska extended this activity upon all emerging foundations, and moreover, her labor was innovative to that time. Her efforts increased the number of centers associating female youth, and thanks to her pro-educational activity, she became the pioneer of females’ development.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 4; 53-73
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pomiędzy tradycją zakonu a tradycją rodu – treści ideowe fasady kościoła Benedyktynek pw. św. Katarzyny w Wilnie
    Between the tradition of the order and the tradition of the family – ideology behind the facade of the church of st. Catherine in Vilnius
    Autorzy:
    Czyż, Anna Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068253.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Wilno
    benedyktynki
    klasztory żeńskie
    Sybilla Pacówna
    Feliks Jan Pac
    Pacowie
    karawaka
    Kościół wojujący i triumfujący
    female monasteries
    the pac family
    caravak
    militant and triumphant church
    Benedictine nuns
    Vilnius
    Opis:
    Sprowadzone do Wilna między 1616 a 1618 r. benedyktynki utworzyły niewielką i skromnie uposażoną wspólnotę. Ich sytuacja zmieniła się w 1692 r., kiedy to dzięki bogatym zapisom Feliksa Jana Paca mogły wystawić murowany kościół konsekrowany w 1703 r. Hojność podkomorzego litewskiego nie była przypadkowa, bowiem do wileńskich benedyktynek wstąpiły jego córki Sybilla i Anna, jedyne potomstwo jakie po sobie pozostawił. Z nich szczególne znaczenie dla dziejów klasztoru miała Sybilla (Magdalena) Pacówna, która w 1704 r. została wybrana ksienią. Nie tylko odnowiła ona życie wspólnoty, ale stała się również jedną z najważniejszych postaci ówczesnego Wilna. Po pożarze w 1737 r. Sybilla Pacówna energicznie przystąpiła do odbudowy klasztoru i kościoła, którą kończyła już jej następczyni Joanna Rejtanówna. Wzniesioną wówczas według projektu Jana Krzysztofa Glaubitza fasadę ozdobiono stiukowo-metalową dekoracją o indywidualnie zaplanowanym programie ideowym odwołującym się i do tradycji zakonnej i rodowej – pacowskiej. W fasadzie wyeksponowano ideały związane z życiem benedyktyńskim sytuując je wśród aluzji o konieczności walki na płaszczyźnie ducha i ciała, włączając w militarną symbolikę także konieczność walki z wrogami Kościoła i ojczyzny oraz charakterystyczną dla duchowości benedyktyńskiej pobożność związaną z krzyżem w typie karawaka oraz z Opatrznością Bożą. Jednocześnie przypominano o bogactwie powołań w klasztorze benedyktynek wileńskich przyrównując mniszki do lilii. Porównanie to dzięki obecności w fasadzie herbu Gozdawa (podwójna lilia) oraz powszechnego w XVII i XVIII w. zwyczaju określania Paców „Liliatami” można było odnosić także do ich rodu, w tym do zasłużonej dla klasztoru ksieni Sybilli. Tak mocne wyeksponowanie fundatorów było nie tylko chęcią upamiętnia darczyńców, ale wraz z całym architektonicznym i plastycznym wystrojem świątyni wiązało się z koniecznością stworzenia przeciwwagi dla nowego i prężnie rozwijającego się pod patronatem elity litewskiej klasztoru Wizytek w Wilnie. Przy tym charakter dekoracji fasady kościoła pw. św. Katarzyny wpisuje się w inne fundacje Paców: kościół pw. św. Teresy i kościół pw. śś. Piotra i Pawła będąc ostatnią ważną inicjatywą artystyczną rodu w stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego.
    The Benedictines, who had been brought to Vilnius between 1616 and 1618, formed a small and modest community. Thanks to the generous legacy of Feliks Jan Pac, in 1692 their situation changed as they could erect a brick church, which was then consecrated in 1703. The generosity of the Lithuanian chamberlain was not a coincidence; his two daughters, Sybilla and Anna, the only offspring he left, had joined the Benedictine Sisters in Vilnius. Sybilla (Magdalena) Pac, who became an abbess in 1704, was particularly important for the history of the monastery. Not only did she renew the community life, but she also became one of the most important personalities of the then Vilnius. After the fire in 1737 Sybilla Pac vigorously started rebuilding the monastery and the church, which was completed by her successor, Joanna Rejtan. The facade which was then erected after Johann Christoph Glaubitz’s design was adorned with stucco and metal decorations with a perfectly devised ideological programme which referred to the tradition of the order and to the one of the Pac family. The facade presented ideals connected with the Benedictine life, which placed them among the hints of having to fight at the level of spirit and body, incorporating among the military symbols also the need to fight the enemies of the Church and the state, and the typical for the Benedictine spirituality piety connected with the Caravaca cross and the Divine Providence. At the same time, it reminded of the Benedictine vocations comparing nuns to lilies. This comparison, due to the presence of the Gozdawa coat-of-arms (double lilie) and the common nickname of the Pac family in the 17th and 18th cc. “the Liliats”, could also apply to their lineage, including the abbess Sybilla and her services to the monastery. Exposing founders in such an emphatic way was not only the will to immortalise them, but was also, together with the entire architectural and artistic decor of the church, connected with the need to counterbalance the new and dynamically developing Visitation Monastery in Vilnius. At the same time, the nature of the facade decoration of the Church of St. Catherine is in line with other foundations of the Pac family: St Theresa’s Church and the St Peter and St Paul Church, and was the last significant artistic initiative of the family in thecapital of the Grand Duchy of Lithuania
    Źródło:
    Artifex Novus; 2019, 3; 58-75
    2544-5014
    Pojawia się w:
    Artifex Novus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Najczystsze Zwierciadło Czystości” w klasztorze Benedyktynek w Staniątkach
    “The Purest Mirror of Purity” (“Najczystsze Zwierciadło Czystości”) in the Benedictine monastery in Staniątki
    Autorzy:
    Ponińska, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1602560.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Paolo Piazza
    Raphael Sadeler Młodszy
    Staniątki
    śluby zakonne
    Święta Rodzina
    św. Benedykt
    św. Scholastyka
    Holy Family
    St. Benedict
    St. Scholastica
    Benedictine nuns
    religious vows
    Raphael Sadeler the Younger
    Opis:
    W zbiorach klasztoru Benedyktynek w Staniątkach znajduje się obraz ukazujący założycieli zakonu adorujących Matkę Bożą z Dzieciątkiem i św. Józefem na tle ogrodu z fontanną i zabudowaniami. Ta z pozoru rodzajowa i łatwa do określenia tematyka przedstawienia, którą można odnaleźć odnotowaną w przechowywanych w konwencie archiwalnych zapisach, jest powielana przez wielu badaczy. Okazuje się jednak, że pod postaciami świętych Benedykta i Scholastyki, namalowanymi w tym konkretnym kontekście, mogą kryć się głębsze treści. Może za tym przemawiać wskazanie wzoru graficznego dokładnie odpowiadającego układem wersji malarskiej. Chodzi o jedną z rycin należącą do cyklu miedziorytów wykonanych przez Raphaela Sadelera Młodszego, na podstawie kompozycji kapucyna Paola Piazzy. Pod postaciami przedstawicieli najważniejszych zakonów (franciszkanów, benedyktynów i dominikanów) towarzyszących wydarzeniom z życia Zbawiciela starał się on zobrazować trzy podstawowe śluby zakonne: ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, będące zobowiązaniem do wypełniania rad ewangelicznych. Malowidło przechowywane w klasztorze w Staniątkach odpowiada wizualnie ilustracji cnoty czystości. Brak pozostałych obrazów wzorowanych na serii graficznej nie świadczy, że opisywane przedstawienie nie mogło być nośnikiem wskazanych w artykule treści. Równocześnie nie można mieć też pewności, czy tak było rozumiane jego znaczenie. Porównanie z niewątpliwym wzorem graficznym pozwala jednak nie tylko wskazać źródło formalne kompozycji. Stanowi również punkt wyjścia do wyjaśnienia teologicznych podstaw dzieła funkcjonującego w murach klasztoru.
    In the collection of the Benedictine monastery in Staniątki there is a painting showing the founders of the order adoring the Mother of God with the Child and St. Joseph against the background of a garden with a fountain and buildings. This, seemingly generic and easy to define subject of the portrayal, which can be found recorded in the archival records kept in the convent, has been duplicated by many researchers. It turns out, however, that the figures of Saints Benedict and St. Scholastica, painted in this specific context, may hide deeper content. This may be indicated by the pointing to a graphic pattern that exactly corresponds to the arrangement of the painted version. It is about one of the engravings belonging to the series of copperplate engravings made by Raphael Sadeler the Younger, based on the compositions of Capuchin Paolo Piazza. Under the figures of representatives of the most important orders (Franciscans, Benedictines and Dominicans) accompanying the events of the Savior's life, he tried to illustrate three basic religious vows: poverty, chastity and obedience, which are an obligation to fulfil the evangelical counsels. The painting kept in the monastery in Staniątki corresponds visually to the illustration of the virtue of chastity. The lack of other paintings modelled on the graphic series does not mean that the described representation could not be the carrier of the content indicated in the article. At the same time, it is also impossible to be certain that its meaning was understood in this way. A comparison with the implicit graphic pattern allows not only to indicate the formal source of the composition. It is also a starting point for explaining the theological foundations of the work functioning within the walls of the monastery.
    Źródło:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2021, 115; 323-336
    0518-3766
    2545-3491
    Pojawia się w:
    Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stan badań nad źródłami myśli Hildegardy z Bingen
    Research on the sources of the thoughts of Hildegard of Bingen
    Autorzy:
    Wieczorek, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/431009.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Hildegarda z Bingen
    filozofia średniowieczna
    neoplatonizm chrześcijański
    kosmologia średniowieczna
    antropologia średniowieczna
    teologia monastyczna
    kultura benedyktyńska
    Hildegard of Bingen
    medieval philosophy
    Christian neoplatonism
    medieval cosmology
    medieval anthropology
    monastic theology
    Benedictine culture
    Opis:
    Hildegarda z Bingen to jedna z najbardziej wpływowych postaci w dwunastowiecznej myśli chrześcijańskiej. Jest ona autorką bardzo oryginalnej wizji świata, w której antropologia i kosmologia chrześcijańska przenikają się z filozoficznymi ideami, głównie platońskimi i neoplatońskimi. Obecnie jej zróżnicowana twórczość jest obiektem szczegółowych studiów teologicznych i filozoficznych, gdyż okazuje się, iż Hildegarda była nie tylko autorką ciekawej syntezy teologicznej, ale znała też i twórczo wykorzystywała wiele poglądów filozoficznych, głównie zaś chrześcijański neoplatonizm. Artykuł przedstawia współczesny stan badań nad źródłami myśli Hildegardy z Bingen, pokazując zmianę, jaka zaszła w odczytywaniu jej spuścizny. Głównym celem artykułu jest ukazanie możliwości nowej interpretacji myślicielki z Bingen w perspektywie chrześcijańskiego neoplatonizmu, głównie w wydaniu Jana Szkota Eriugeny.
    Hildegard of Bingen was one of the most influential figures of 12th century Christianity. She is the author of a very original vision of the world, in which anthropology and Christian cosmology are intertwined with philosophical ideas, mainly Platonism and Neo-Platonism. Currently her diverse works are the subject of detailed theological and philosophical research; as it turns out, Hildegard was not only the author of interesting theological syntheses, but she also knew and incorporated many philosophical views, mainly Christian Neo-Platonism. The article outlines the current research on the philosophical works of Hildegard of Bingen, and shows the various ways in which her works have been interpreted. The article presents the latest and most important concepts for interpreting her views. The article’s main objective is to present the possibility of a new interpretation of Hilgedard’s thoughts, through the prism of Christian Neo-Platonism and mainly the thoughts of Johannes Scotus Eriugena.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 2; 137-158
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Saint Benedict Cross or the Saint Benedict Medal Based on a Find from Archaeological Research in Gniew (Pomerania Province)
    Krzyżyk czy medalik św. Benedykta na podstawie znaleziska z badań archeologicznych w Gniewie (woj. pomorskie)
    Autorzy:
    Michalik, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031987.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    archeologia
    nowożytność
    Gniew
    dewocjonalia
    krzyżyk
    św. Benedykt
    benedyktyni
    św. Zachariasz
    karawaka
    epidemia cholery
    archaeology
    modern era
    devotional items
    cross
    St. Benedict
    Benedictine monks
    St. Zacharias
    the cross of Saint Zacharias
    epidemics
    Opis:
    In 2015, during archaeological research conducted around the church in Gniew (Pomerania Province), a small fragment of a metal plate was found. After it was cleaned as part of restoration it turned out to be a cross. The excavation was located outside, near the chancel wall. Research conducted there confirmed the conclusions drawn in previous years, i.e. that the church grounds had been used as a graveyard. The fact that the graveyard had been used for a long time was proved by numerous burials, overlapping grave pits and ossuaries, meaning places where human remains were gathered after earlier burials in the graveyard and the church had been emptied. Devotional items, including medals, crucifixes, scapulars, and prayer ropes, have been long connected with the Christian tradition. The fact that they are found during excavations in churches and graveyards may indicate that they were popular in Late Middle Ages and in the Modern Era. Unfortunately, the cross has not been preserved whole. It is difficult to determine whether the missing loop and two fragments of the horizontal bar were damaged when it was used by its owner or as a result of corrosion taking place after it had been deposited in the ground. The first written sources concerning the medal itself come from an information leaflet dated to 1664. It depicts Saint Benedict in a gesture of benediction and a medal with a characteristic cross and letters. One of the most important works on the Saint Benedict Medal is the work by Prosper Guèranger from 1862. Saint Benedict medals and crucifixes are also known from many inventories of artefacts compiled during research conducted in graveyards, mostly from the Modern Era. Saint Benedict crosses in a form resembling a knight’s cross were found in, among others, Maniowy in Podhale, Gliwice, Lubiń near Kościan, Wrocław, and Częstochowa. Despite the three and a half centuries that have passed since the first information about the medal appeared, and the six centuries since the first mention of its symbolism, it is still very popular among Christians. Most probably, information about the miracles happening thanks to it are no longer the main reason why it is worn but it can be a kind of an amulet protecting against evil. Despite rather scarce literature on Saint Benedict devotional items found at archaeological sites, one should expect that as research progresses, doubts about the manufacturing places or more detailed relationships between the appearance of crosses and medals will be dispelled.
    W 2015 r., podczas badań archeologicznych wokół kościoła w Gniewie (woj. pomorskie), znaleziono drobny fragment blaszki, która po oczyszczeniu w czasie zabiegów konserwatorskich okazała się być krzyżykiem. Wykop zlokalizowany był na zewnątrz, niedaleko ściany prezbiterium. Badania w tym miejscu potwierdziły wnioski wysunięte w poprzednich latach badań, że teren wokół kościoła użytkowany był jako cmentarz. O długim użytkowaniu cmentarza świadczyły licznie odkryte pochówki, przecinające się jamy grobowe i ossuaria, czyli miejsca w których gromadzono szczątki ludzkie po oczyszczeniu z wcześniejszych pochówków z obszaru cmentarza i kościoła. Dewocjonalia, czyli między innymi medaliki, krzyżyki, szkaplerze czy sznury modlitewne, są związane z religią chrześcijańską długą tradycją. Ich znaleziska podczas badań wykopaliskowych w kościołach i na cmentarzyskach mogą świadczyć, że były one popularne wśród społeczeństw późnego średniowiecza i nowożytności. Niestety, krzyżyk nie zachował się w całości. Trudno jest ustalić czy brakujące uszko oraz fragmenty dwóch belek uległy uszkodzeniu w czasie jego użytkowania przez właściciela, czy też stało się to przez procesy korozyjne po zdeponowaniu w ziemi. Pierwsze źródła pisane o samym medaliku pochodzą z ulotki informacyjnej datowanej na 1664 r. Przedstawia ona świętego Benedykta z gestem błogosławieństwa i medalik z charakterystycznym krzyżem i literami. Jedną z najważniejszych prac o medaliku świętego Benedykta jest dzieło z roku 1862, autorstwa Prospera Guèrangera. Medaliki i krzyżyki św. Benedykta są także znane z wielu inwentarzy zabytków z badań cmentarzysk, głównie z okresu nowożytności. Krzyżyki św. Benedykta w formie zbliżonej do krzyża kawalerskiego zostały odnalezione między innymi w Maniowach na Podhalu, Gliwicach, Lubiniu pod Kościanem, Wrocławiu czy Częstochowie. Mimo upłynięcia ponad trzech i pół wieku od pojawienia się pierwszej informacji o medaliku, a ponad sześciu od pierwszej wzmianki o jego symbolice, to nadal medalik cieszy się dużą popularnością wśród chrześcijan. Zapewne informacje o cudach, jakie dzieją się za jego pośrednictwem, nie są już głównym motywem osób go noszących, tak może stanowić on swego rodzaju amulet, który ma chronić noszącego przed złem. Pomimo nadal dość skromnej literatury odnośnie do dewocjonaliów św. Benedykta pozyskanych ze stanowisk archeologicznych, należy liczyć, że wraz z postępem badań zostaną rozwiane niejasności odnośnie do miejsc produkcji, czy też bardziej szczegółowych zależności w wyglądzie między samymi krzyżykami i medalikami.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2020, 35; 167-187
    0208-6034
    2449-8300
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O notacjach muzycznych w antyfonarzu tynieckim
    About musical notations in the Tyniec Antiphonary
    Autorzy:
    Chachulska, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585149.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    antyfonarz
    Tyniec
    antyfonarz tyniecki
    antyfonarz opata Mścisława
    antyfonarz benedyktyński
    skryptorium tynieckie
    skryptorium benedyktyńskie
    benedyktyni
    notacja liniowa
    notacja kwadratowa
    notacja metzeńsko-gotycka
    gotycyzowana notacja mieszana metzeńsko-niemiecka
    system neum mieszanych metzeńko-niemieckich
    antiphonary
    an antiphonary from Tyniec
    antiphonary of abbot Mścisław
    the Benedictine antiphonary
    the Tyniec scriptorium
    the Benedictine sriptorium
    Benedictines
    musical notaion
    staff notation
    square notation
    Messine-Gothic notation
    Gothi- cized Messine-German mixed notation
    system of “contact neumes”
    Opis:
    Antiphonary of abbot Mścisław (Pl-Wn 12720 V) dating from before 1409 year and being one of the oldest surviving Tyniec books, documents not only its own history but also the history of the musical script in the Tyniec scriptorium from the turn of the 14th/15th century until the end of the 16th century. The manuscript testifies both one of the musical notations used in the scriptorium of the time, and the evolution of the musical notation in the scriptorium, including apart from the basic square notation various notation forms – both in the original and later layer (palimpsest fragments, margin entries, added cards) – which had been forming in this scriptorium over many years. In the scriptorium, first we can follow the changes of neumatic forms leading to square notation, and at the moment of its full formation, return to Gothic neumes. This study presents all the forms of musical record present in this book.
    Antyfonarz opata Mścisława (Pl-Wn 12720 V) sprzed 1409 roku, będący jedną z najstarszych zachowanych ksiąg tynieckich, dokumentuje nie tylko swą własną historię, ale i historię piśmiennictwa skryptorium tynieckiego od przełomu XIV/XV w. aż do końca XVI w. Kodeks jest świadectwem zarówno jednej z wówczas używanych notacji muzycznych w skryptorium tynieckim, jak i ewolucji pisma muzycznego w tymże skryptorium, zawierając poza zasadniczą notacją kwadratową, różne formy notacyjne – zarówno w warstwie pierwotnej (oryginalnej) jak i późniejszej (fragmenty palimpsestowe, wpisy na marginesach, dodane karty) – kształtujące się w tym skryptorium na przestrzeni wielu lat. W skryptorium tym najpierw można śledzić przemiany form neumatycznych prowadzące ku notacji kwadratowej, a w momencie jej pełnego ukształtowania się powrót do neum gotyckich. W niniejszym studium przedstawiono wszystkie formy zapisu muzycznego obecne w tej księdze.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 199-228
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    W sprawie dwu siedemnastowiecznych kamiennych tablic z Poznania. Przyczynek do historii poznańskiego klasztoru panien benedyktynek
    Autorzy:
    Stróżyk, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/949352.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    foundational plaque
    hierogram IHS
    Jesuit badge
    monastic heraldry
    St. Adalbert Hill in Poznań
    Benedictine convent in Poznań
    Magdalena Mortęska
    tablica fundacyjna
    godło jezuitów
    heraldyka zakonna
    Wzgórze św. Wojciecha w Poznaniu
    klasztor benedyktynek w Poznaniu
    Opis:
    Artykuł dotyczy pochodzenia dwóch kamiennych tablic znajdujących się na Wzgórzu Świętego Wojciecha w Poznaniu, łączonych z tamtejszymi fundacjami mieszczanina Macieja Mydelnika. Obiekty łączyć jednak należy z klasztorem benedyktynek, fundowanym w Poznaniu na początku XVII w. 
    The paper is concerned with origins of two stone plaques on St. Adalbert Hill in Poznań, traditionally connected with the foundations of the burgher Maciej Mydelnik for the church there. However, the plaques should be linked with the Benedictine convent founded in Poznań at the beginning of the 17th century.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2018, 84
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz i jej zasługi dla powstania oraz początkowego funkcjonowania Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Czynnych w Białej Cerkwi koło Kijowa
    Mrs Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz and her work for establishment and initial functioning of the congregations of active Missionary Benedictine Sisters in Biała Cerkiew near Kiev (1917)
    Autorzy:
    Kalinowska, Ambrozja Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147843.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek (OSB)
    S. Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz
    Ks. Antoni Jagłowski
    Congregation of the Benedictine Sisters Missionaries
    Sr. Jadwiga Józefa Kulesza OSB
    Mrs. Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz
    Priest Antoni Jagłowski
    Opis:
    Na Kresach II RP w dwudziestoleciu międzywojennym polskie rody ziemiańskie, z reguły wyznania rzymsko-katolickiego, w duchu nauki Chrystusa, pomagały często biednym i osieroconym dzieciom w przygotowywaniu się do życia dorosłego, a rannym na wojnie służyły medyczną pomocą. Klasycznym przykładem tego jest żyjąca na Podolu rodzina państwa Alexandrowiczów: Kazimierza i jego żony Jadwigi, szczególnie zaś „Jaśnie Pani” Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, która mimo swej licznej rodziny potrafiła znaleźć czas i pieniądze, by zapewnić, możliwie najlepszą opiekę i edukację sierot. Na dłuższą metę i przy wzroście podopiecznych nie można było jednak sprostać tak trudnym wyzwaniom w czasie inwigilacji zaborców, dlatego też szukała chętnych i wiarygodnych ludzi do pomocy, zwłaszcza sióstr zakonnych. Dotychczas takimi nielegalnymi sprawami zajmowały się w ukryciu siostry bezhabitowe, np. honoratki, czy też Siostry od Aniołów, itp. Tym razem było trochę inaczej. Nadarzyła się doskonała okazja do spotkania. Z jednej strony, pani Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, szerokie i otwarte serce mając, czyniła starania, by zorganizować obsługę stałej opieki i edukacji sierot. Z drugiej strony s. Jadwiga Józefa Kulesza wysłana z Rzymu przez M. Kolumbę Gabriel na kwestę w strony rodzinne, na Kijowszczyznę, na rzecz nowo powstałego tam Zgromadzenia Suore Benedettine di Caritá, za pośrednictwem kuzyna ks. Jana Wüstenberga została zarekomendowana „Jaśnie Pani” Jadwidze Russaanowskiej-Alexandrowicz i doszło do spotkania w majątku Derebczynka na Podolu. Wynikiem tego spotkania i dobrej współpracy tych dwóch pań powstała decyzja o założeniu w Białej Cerkwi Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek Czynnych. Podjęto pracę i starania w tym celu. Po spełnieniu wszystkich wymogów Prawa Kanonicznego w tej sprawie, 24 czerwca 1917 r. odbyły się w Białej Cerkwi w dworku o 10 pokojach, odkupionym przez protektorkę hrabinę Stefanię Sobańską od hrabiów Branickich – pierwsze obłóczyny 6 Sióstr Benedyktynek Czynnych – pierwszej w międzywojniu placówki zakonnej habitowej w diecezji Łucko-żytomierskiej. Kapelanem został ks. Antoni Jagłowski. Niedługo się siostry benedyktynki i pani Alexandrowicz cieszyły się tym sukcesem, gdyż nadciągała już na Kijowszczyznę złowroga fala bolszewizmu, która niosła śmierć i pożogę. Ta odzyskana wolność i suwerenność Polski była już wkrótce ogromnie zagrożona i traciła swój wigor przez podpisane złowrogiego paktu Ribbentrop-Mołotow (IV rozbiór Polski) i II wojna światowa.
    On the Borderlands of the Second Polish Republic in the interwar period Polish gentryfamilies, usually Roman Catholic, in the spirit of Christ’s teachings, often helped poor andorphaned children in preparing for adulthood, and wounded in the war served medical help.A classic example of this is the Alexandrowicz family Kazimierz and his wife Jadwiga inPodolia, especially „Ladyship” Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, who despite her large family was able to find time and money to ensure the best possible care and educationof orphans. However, in the long run and with the increase in charges, it was not possibleto overcome such difficult challenges during the surveillance of the invaders, which is whyshe was looking for willing and reliable people to help, especially religious nuns. Until now,such illicit matters were dealt with in the secret of non-gigabit sisters, such as honoraria orSisters from Angels, etc. This time it was a bit different: There was a great opportunity tomeet: on the one hand, Mrs. Jadwiga Russanowska-Alexandrowicz, wide and open hearthaving made efforts to organize permanent care and orphan education. On the mother hand,M. Jadwiga Józefa Kulesza sent from Rome by M. Columba Gabriel to the family issue inKiev for the newly formed Congregation Suore Benedettine di Caritá, through the cousin ofFr. Jan Wüstenberg was recommended „Ladyship” Jadwiga Russanowska-Alexandrowiczand there was a meeting at the Derebczynka estate in Podolia. The result of this meetingand good cooperation of these two ladies was the decision to found the Active BenedictineSisters in Biała Cerkiew. Work and efforts have been undertaken for this purpose. After meeting all the requirements of Canon Law in this matter, in the 24th of June, 1917 took placein the Biała Cerkiew in the manor with 10 rooms, bought by the Countess Stefania Sobańskafrom counts Branicki – the first investiture of 6 Sisters Benedictine – the first in the interwarhabitat in the Łuck-Żytomierz diocese. The chaplain was priest Antoni Jagłowski. Not longthe Benedictine sisters and Mrs. Alexandrowicz enjoyed this success, as the ominous waveof Bolshevism, which carried death and conflagration, was already approaching the Kievregion. This regained freedom and sovereignty of Poland was soon greatly threatened andlost its vigor through the signed ominous Ribbentrop-Molotov Pact (IV Partition of Poland)and the Second World War.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2018, 19; 79-106
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sukienka z habitu
    A Frock Made of the Habit
    Autorzy:
    JAKUBIEC SDS, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047425.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-13
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    życie zakonne, benedyktynki ormiańskie, historia klasztorów na Ukrainie po drugiej wojnie światowej, s. Jadwiga Jóżak, abp Józef Teodorowicz, abp Mieczysław Mokrzycki
    religious life, Armenian Benedictine Sisters, post-war history of monasteries and convents in Ukraine, S. Jadwiga Jóżak, Abp. Józef Teodorowicz, Abp. Mieczysław Mokrzycki
    Opis:
    Rok 2016 to rok jubileuszu 1050. rocznicy chrztu Polski oraz zakończenia roku życia konsekrowanego, który ogłosił papież Franciszek. W oba te wydarzenia w szczególny sposób wpisuje się fenomen życia zakonnego. Sukienka z habitu to spisane przeze mnie w roku 1981 wspomnienia siostry zakonnej, matki przeoryszy Jadwigi Jóżak, benedyktynki. Opowiedziała mi o nich pewnego letniego dnia podczas rekreacji – spędziłem z nią ten czas w klasztornym wirydarzu w Wołowie. W klasztorze tym wkrótce po otrzymaniu święceń kapłańskich w okresie wakacyjnym zastępowałem kapelana. Matka Przeorysza podzieliła się ze mną historią, w której uczestniczyła. Po zakończeniu drugiej wojny światowej benedyktynki ormiańskie, siostry klauzurowe, z powodu kasacji klasztorów musiały opuścić swój klasztor we Lwowie. Wyjeżdżając, głęboko wierzyły, że – jak zapowiedział im to abp Józef Teodorowicz – po siedemdziesięciu latach powrócą do Lwowa. Tak też się stało, albowiem właśnie w 2016 roku metropolita lwowski obrządku łacińskiego abp Mieczysław Mokrzycki sprowadził siostry benedyktynki z powrotem do Lwowa. Wspomnienia Matki Przeoryszy ukazują jej tułaczy los, próbę adaptacji do warunków życia poza klauzurą, w świecie świeckim, i tęskne oczekiwanie na powrót do życia zakonnego. Ukazują wierność powołaniu zakonnemu i dają świadectwo poświęcenia, które okazało się niezbędne, by można było pokonać przeszkody i dotrzeć do celu: powrócić do życia zakonnego.
    The year 2016 is the year of the 1050th anniversary of the Baptism of Poland, but it also saw the end of the year of consecrated life proclaimed by Pope Francis. Religious life is deeply relevant to both these events. “A Frock Made from the Habit” comprises the memories of S. Jadwiga Jóżak, a Benedictine nun and Mother Superior, which I wrote down in 1981. She shared them with me on a summer day during the recreation hours I spent with her on the patio in the Benedictine Sisters cloister in Wołów. Soon after being ordained I was serving there as a chaplain replacing the priest who was absent during the summer. It was then that Mother Superior shared with me the story of her life. After the second world war the Armenian Benedictines, sisters practicing strict enclosure, were forced to leave their convent in Lviv due to the closure of monasteries and convents in the Soviet Russia. Departing from Lviv they deeply believed that—as Abp. Józef Teodorowicz had predicted—after the period of 70 years Benedictine Sisters would return there. Indeed, the prediction came true: in 2016, Abp. Mieczysław Mokrzycki, the Latin Rite Metropolitan Bishop of Lviv, reinstituted the Benedictine Sisters there. S. Jadwiga Jóżak’s memories show her life in exile, her efforts to adapt to the secular reality, outside the enclosure, and her longing for the return to religious life. They show her fidelity to her vocation as well as her sacrifice which was necessary so that she could overcome the obstacles and accomplish her goal: return to the religious life. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2016, 29, 3 (115); 293-301
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oprawa "Homiliarum" z pełnopostaciowym wyciskiem radełka jagiellońskiego w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie
    The binding of the "Homiliarum" with a full figure image imprint made by the “Jagiellonian bookbinder finishing roll” in the collections of the Archdiocese Archives in Gniezno
    Autorzy:
    Franczak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/911858.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Jagiellonian bookbinders finishing roll
    Archdiocese Archives in Gniezno
    Cathedral Library in Gniezno
    Library of the Catholic Seminary in Gniezno
    Benedictine monastery in Lubin
    bindery
    bindings
    bookbinding studies
    radełko jagiellońskie
    Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie
    Biblioteka Katedralna w Gnieźnie
    biblioteka seminaryjna w Gnieźnie
    klasztor Benedyktynów w Lubiniu
    introligatorstwo
    oprawy
    tegumentologia
    Opis:
    Artykuł prezentuje oprawę Homiliarum z pełnopostaciowym radełkiem jagiellońskim przedstawiającym najprawdopodobniej Zygmunta I Starego i Bonę (ewentualnie Albrechta I Hohenzollerna). Opisywany wolumin odnaleziono w zasobie dawnej biblioteki seminaryjnej znajdującej się w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie. Na podstawie badań wycisku radełka oraz wpisów proweniencyjnych określam przypuszczalny czas i miejsce powstania narzędzia. W dalszej części artykułu przedstawiam jeszcze trzy woluminy, których oprawy z dużym prawdopodobieństwem pochodzą z tego samego warsztatu introligatorskiego. Dzięki ich analizie udało się nakreślić przypuszczalny czas i miejsce działania introligatora, który posługiwał się wspomnianym radełkiem jagiellońskim.
    The article presents the binding of the Homiliarum with a full image imprint made by a Jagiellonian bookbinders finishing roll that most probably shows King Sigismund I the Old (or Albrecht I Hohenzollern) and Bona Sforza. The volume under scrutiny has been found in the book collections of the former Seminary Library, now held in the collections of the Archdiocese Archives in Gniezno. While investigating the imprint made by the roll and the provenance entries for the volume, the present author attempts to determine the time and place of origination of the tool. Further on in the article three other volumes are presented whose bindings might have been made at the same binding shop. An analysis of the bindings has made it possible to determine the probable time and place where the book binder used the Jagiellonian roll in question.
    Źródło:
    Biblioteka; 2016, 20(29); 55-70
    1506-3615
    2391-5838
    Pojawia się w:
    Biblioteka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jako przykład recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego w polskim obrządku liturgicznym.
    Gradual, MS 7021, from the Medieval and Renaissance Manuscripts Section of Poznań University Library, as an example of post-Trent reception and implementation of Georgian plainchant in Polish liturgical celebration
    Autorzy:
    Sobczak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/912013.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Piotrkowczyk
    Benedictine nuns of the Chełmno congregation
    manuscript
    the seventeenth century.
    gradual
    Trent reform
    the Council of Trent
    Georgian chant
    Catholic Church
    liturgy of the Catholic Church
    rites
    antiphonary
    missal
    breviary
    graduał
    reforma trydencka
    sobór trydencki
    chorał gregoriański
    Kościół katolicki
    liturgia Kościoła katolickiego
    ryt
    antyfonarz
    mszał
    brewiarz
    benedyktynki kongregacji chełmińskiej
    rękopis
    XVII wiek.
    Opis:
    Graduał rkp 7021 Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu jest jednym z wczesnych przykładów recepcji potrydenckiej reformy chorału gregoriańskiego na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej. Księga pochodzi z toruńskiego skryptorium benedyktynek kongregacji chełmińskiej. Celem artykułu jest ukazanie przemian liturgicznych, jakie zaszły w Rzeczypospolitej na początku XVII wieku, na przykładzie analizy zawartości rękopisu benedyktynek i innych dostępnych źródeł, a także nakreślenie problemu reformy repertuaru gregoriańskiego wprowadzonego przez Stolicę Apostolską i jego polskiej recepcji. Dla liturgii Kościoła zachodniego najważniejszym osiągnięciem reformy potrydenckiej było ujednolicenie ksiąg liturgicznych, co prowadziło do unifikacji liturgicznej całego Kościoła. W Rzeczypospolitej przyjęto brewiarz i mszał rzymski oraz mające z nimi ścisły związek – antyfonarz i graduał. W księgach tych starano się jednak zachowywać tradycje lokalne, co nie pozwoliło na całkowite przyjęcie rytu rzymskiego. Graduał rkp 7021 BUAM pochodzący z toruńskiego skryptorium zakonu benedyktynek kongregacji chełmińskiej i będący przykładem wprowadzania przez zakonnice reformy trydenckiej na terenie XVII-wiecznej Rzeczypospolitej nie ma powiązania z tradycją lokalną czy zakonną. W historii recepcji reformy trydenckiej na terenie Rzeczypospolitej benedyktynki kongregacji chełmińskiej mają niewątpliwie wiele zasług. Odcinając się od reguły benedyktynów tynieckich i tworząc własną, opartą na postanowieniach soboru trydenckiego, okazały się zakonem nowatorskim i atrakcyjnym. Nie bez znaczenia jest tu ich współpraca z zakonem jezuickim, który był również propagatorem reformy liturgicznej. Artykuł ukazuje, jak ważne są badania polskich źródeł muzyczno-liturgicznych okresu potrydenckiego. Stanowi też ważny wkład w rozpoznanie i opisanie źródła, które do tej pory nie było powszechnie znane.
    The gradual MS 7021 (kept at Poznań University Library) is one of the earliest examples of the reception of post-Trent reform of Gregorian plainchant in the seventeenth century Poland. The volume comes from the scriptorium of Benedictine convent in the Chełmno congregation. The article’s aim is to present the liturgical alterations and changes that occurred in the Polish Republic in the early seventeenth century with the example provided by an analysis of the content of the Benedictine manuscript as well as other available sources. Additionally, the article examines the problem of the reform of the Georgian repertoire introduced by the Apostolic See and the its subsequent reception in Poland. In the liturgy of the Western World, the most significant outcome of the post- Trent reform was the introduction of standarised principal liturgical books, which in consequence led to a unification of liturgy in the whole of the Church’s life. The Polish–Lithuanian Commonwealth adopted the breviary and the Roman Missal, the liturgical book that contains the texts and rubrics for the celebration of the Mass in the Roman Rite of the Catholic Church, as well as the antiphonary and gradual. Local traditions, however, were attempted to be retained in these liturgical books, so that the proper Roman rite could not have been implemented to the full. However, the gradual, MS 7021 BU UAM, from the Toruń scriptorium of the Benedictine convent, is an example of the implementation the Trent reform in the seventeenth century Polish-Lithuanian Commonwealth that has no connections with any local or locallybased monastic tradition. The Benedictine nuns from the Chełmno congregation were undoubtedly prominent in the history of the Trent reform in the Republic of Both Nations. By dissenting from the spirit of St. Benedict’s rule professed by the Tyniec Benedictines, and by creating their own rule based on the resolutions of the Council of Trent, the convent adopted an innovative and attractive stance. The cooperation of the nuns with the Jesuits from the Society of Jesus, who were also promoters of the liturgical reform, was also instrumental. The article shows how important it is to carry on with research studies on Polish music and liturgical sources from the post-Trent period. The article is also an important contribution to the investigation and description of a source that, as yet, has not been satisfactorily addressed.
    Źródło:
    Biblioteka; 2015, 19(28); 7-30
    1506-3615
    2391-5838
    Pojawia się w:
    Biblioteka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-48 z 48

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies