Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Barth, Karl" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Pastor, którego Hitler miał dość
    Autorzy:
    Bem, Kazimierz.
    Powiązania:
    Newsweek Polska 2020, nr 4, s. 42-45
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Barth, Karl
    Ewangelikalizm
    Teolodzy protestanccy
    Teologia ewangelicko-reformowana
    Artykuł z tygodnika opinii
    Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
    Biografia
    Opis:
    Artykuł przedstawia biografię szwajcarskiego teologa Karla Bartha. Został zmuszony do opuszczenia Niemiec w 1935 roku. Przyczyną był brak zgody na przysięgę na wierność Adolfowi Hitlerowi.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia czasu w protestantyzmie reformowanym (kalwinizmie)
    Theology of time in reformed Protestantism (Calvinism)
    Autorzy:
    Bokwa, Ignacy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595147.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    czas, teologia czasu, protestancka teologia reformowana, Karl Barth, Emil Brunner, Jürgen Moltmann
    time, theology of time, protestant reformed theology, Karl Barth, Emil Brunner, Jürgen Moltmann
    Opis:
    Protestant reformed theology cultivates unambiguous theology of time. However, it concerns the contemporary – the twentieth century reformed theology as such a reflection can not be found in the writings of the reformed Protestant classics (John Calvin, Huldrych Zwingli). Protestant theological thought approaches human wisdom, and thus philosophy, with reserve and skepticism, suspecting it of contamination by the effects of original sin. Reformed Protestants rely on God’s revelation in Jesus Christ and on the Word of God to find data on the concept of time. It must be admitted that Jürgen Moltman, the reformed German theologian, is the most sympathetic for the philosophical concepts. One can find many references to philosophy in his reflection on time. However, it is not taking over these threads uncritically, but the constant awareness of the presence of philosophy in culture, also contemporary culture. The reformed concept of time is thoroughly theology of time, as the authors mentioned in the article (especially Karl Barth, Emil Brunner and Jürgen Moltmann) make a lot of effort and prove that time exists by God’s will and intention and is His work related to him as Lord and Creator. Time is of historical importance and is a kind of God’s story with man. Reformed theology does not know the concept of secular time. Time is the work of God, eternity and God’s existence are inseparable from time, and the authority of God is absolute and manifests itself in the eschatological completion of time. It seems that such a condensed concept of time, proposed by Protestant reformed theology, difficult to extract and systematize, can be a valuable counterpoint to all the concepts of time dividing it into the secular and sacred spheres.
    Protestancka teologia reformowana uprawia jednoznaczną teologię czasu. Dotyczy to jednak dopiero współczesnej, bo dwudziestowiecznej teologii reformowanej, jako że w pismach klasyków protestantyzmu reformowanego (Jan Kalwin, Huldrych Zwingli) takiej refleksji znaleźć nie można. Teologiczna myśl protestancka podchodzi do ludzkiej mądrości, a tym samym do filozofii, z rezerwą i sceptycyzmem, podejrzewając ją o skażenie skutkami grzechu pierworodnego. Protestanci reformowani zdają się więc na Boże Objawienie w Jezusie Chrystusie i na Boże Słowo, by tam znaleźć dane na temat pojęcia czasu. Trzeba przyznać, że największą sympatię dla koncepcji filozoficznych przejawia niemiecki teolog reformowany, Jürgen Moltmann. W jego refleksji na temat czasu można odnaleźć sporo odniesień do filozofii. Nie jest to bynajmniej bezkrytyczne przejmowanie tych wątków, lecz stała świadomość obecności filozofii w kulturze, także współczesnej. Reformowana koncepcja czasu jest na wskroś teologią czasu jako że przywołani w artykule autorzy (zwłaszcza Karl Barth, Emil Brunner i Jürgen Moltmann) wkładają wiele trudu w udowodnienie tego, że czas istnieje z woli i zamysłu Boga, jest Jego dziełem i ma związek z Nim jako Panem i Stwórcą. Czas ma znaczenie historiozbawcze, jest rodzajem historii Boga z człowiekiem. Teologia reformowana nie zna pojęcia czasu świeckiego. Czas jest dziełem Bożym, wieczność i bycie Boga mają nierozerwalny związek z czasem, a władztwo Boga jest absolutne i przejawia się również w eschatologicznym dopełnieniu czasu. Wydaje się więc, że tak streszczona koncepcja czasu, zaproponowana przez protestancką teologię reformowaną, trudna do wydobycia i systematyzacji, może stanowić cenny kontrapunkt względem wszystkich koncepcji czasu, dzielących go na sferę świecką i sakralną.
    Źródło:
    Studia Oecumenica; 2018, 18; 203-223
    1643-2762
    Pojawia się w:
    Studia Oecumenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karla Bartha teologia Słowa Bożego w Römerbrief oraz Kirchliche Dogmatik
    Karl Barth’s Theology of the Word of God in The Epistle to the Romans and Church Dogmatics
    Autorzy:
    Orłowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037259.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karl Barth
    List do Rzymian
    Dogmatyka kościelna
    teologia liberalna
    metoda dialektyczna
    metoda analogii
    The Epistle to the Romans
    Church Dogmatics
    liberal theology
    dialectical method
    analogical method
    Opis:
    List do Rzymian (niem. Römerbrief, 1919 i 1922) i Dogmatyka kościelna (niem. Kirchliche Dogmatik, 1932-1967) to dwa najważniejsze dzieła K. Bartha, kamienie milowe na drodze rozwoju jego myśli teologicznej, które znacząco wpłynęły na rozwój teologii XX wieku – ewangelickiej i katolickiej. Użyte w tytule pracy określenie „teologia Słowa Bożego” jest adekwatne w odniesieniu do całej refleksji teologicznej bazylejczyka, w tym Listu do Rzymian i Dogmatyki kościelnej. Dla K. Bartha teologia była bowiem reakcją człowieka na Słowo Boże, które wymaga odpowiedzi, ponieważ skupia się na Jezusie Chrystusie – jedynym Objawieniu całkowicie odmiennego, transcendentnego Boga.
    The Epistle to the Romans (Germ. Römerbrief, 1919 and 1922) and Church Dogmatics (Germ. Kirchliche Dogmatik, 1932-1967) are the two most important Karl Barth’s works –milestones on the path of his theology development. And it had a great influence for whole 20th century theology – Evangelic and Catholic. Phrase used in the title – „theology of the Word of God”—is especially appropriate in a context of a whole theological thought of the citizen of Basel, including The Epistle to the Romans and Church Dogmatics. For K. Barth theology was man’s response to the Word of God. The Word requires response, as it focuses on Jesus Christ– the only revelation of wholly different and transcendent God.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 7; 17-36
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Człowieczeństwo Boga w chrystologicznej interpretacji Karla Bartha
    The Humanity of God in Karl Barths Christological Interpretation
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040215.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    chrystologia Karla Bartha
    zbawienie
    humanizm
    człowieczeństwo
    Karl Barth's Christology
    salvation
    humanism
    humanity
    Opis:
    Artykuł ukazuje kluczowe aspekty chrystologicznego ujęcia nauki Karla Bartha na temat „człowieczeństwa Boga”. Autor dowodzi, iż w lustrze człowieczeństwa Jezusa Chrystusa objawia się włączone w Jego boskość człowieczeństwo Boga. To w Jezusie Chrystusie w zadziwiający sposób spotykają się kenosis i gloria, humanum i divinum, które w przestrzeni negocjacyjnej, jaką jest Jego Osoba, wzajemnie się wyjaśniają, przemawiając donośniej własnym głosem. Stąd punktem wyjścia do refleksji nad postawionym tematem jest przyjrzenie się formalnym podstawom uprawianej przez Bartha teologii. Centralne miejsce Jezusa Chrystusa – pod względem treści, formy i metody – uznawane jest za jeden z najważniejszych jej atrybutów. Swoją naukę o człowieczeństwie Boga, autor Die Kirchliche Dogmatik rozpoczyna od omówienia preegzystencji Jezusa Chrystusa za pomocą doktryny „łaskawego wyboru”, która stanowi zmodyfikowaną koncepcję jego wcześniejszej teologii trynitarnej. Mówi ona, że Bóg „od początku” jest ukierunkowany na człowieka, przypisując proludzki charakter Boskiego bycia i działania. W świetle barthiańskiej doktryny Jezus Chrystus, jako druga Osoba Trójcy, jest nie tylko „przedmiotem wyboru” (object of election), ale jest On także „wybierającym podmiotem” (the electing subject). Jako Pragnący wykonać zbawcze dzieło Ojca, stanowi uzasadnienie i gwarancję naszego zbawienia. Barth z całą stanowczością opowiada się za paradygmatem chrystologicznym Objawienia, stwierdzając, że wokół historii i dialogu, w którym Bóg i człowiek spotykają się razem i są ze sobą – wokół rzeczywistości obustronnie utrzymywanego i dokonanego związku – istnieje najpełniejsze otwarcie i wymiana. Dokonuje się ona w Osobie, ponieważ Jezus Chrystus jest w stopniu jedynym i najwyższym: prawdziwym Bogiem człowieka (Gott des Menschen) i prawdziwym Człowiekiem Bożym (Mensch Gottes). Wypowiedź o „człowieczeństwie Boga” – to Emmanuel, do którego zmierzamy z chrystologicznego centrum, mając na uwadze wypływajace z tego ruchu konsekwencje teologiczne i antropologiczne.
    The article shows the key aspects of the Christological approach to Karl Barth's teaching about “the humanity of God”. The author argues that in the mirror of Jesus Christ's humanity the humanity of God included in Jesus's divine nature is revealed. It is in Jesus Christ that kenosis and gloria, humanum and divinum meet in an amazing way; and in the negotiating space which is constituted by His Person they explain each other, speaking more sonorously with their own voice. Hence the point of departure for a reflection on the problem that is posed here, is looking closely at the formal basis of Barth's theology. Jesus Christ's central place – with respect to the contents, form and method – is considered to be one of its most important attributes. The author of Die Kirchliche Dogmatik starts his argument by discussing Jesus Christ's pre-existence with the help of the doctrine of “the gracious election” that is a modified conception of his earlier Trinitarian theology. It says that God “from the beginning” is directed to man, suggesting a pro-human character of God's being and acting. In the light of Barth's doctrine Jesus Christ, as the second Person of the Trinity, is not only the object of election”, but He is also the electing subject. As the One Who Wants to complete the Father's salutary work, he is the justification and guarantee of our salvation. Barth categorically pronounces himself in favor of the Christological paradigm of the Revelation saying that around history and the dialogue, in which God and a man meet and are together – around a mutually made and kept relation – there is the most complete opening and exchange. It happens in the Person, since Jesus Christ is in the only and in the highest degree: a true God's man (Gott des Menschen) and a true Divine Man (Mensch Gottes). The phrase about the “humanity of God” – is Emmanuel, to whom we pass from the Christological centre, taking into consideration the theological and anthropological consequences following this movement.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2; 263-283
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Humanity of God in Karl Barth’s Christological Interpretations
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040175.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karl Barth’s Christology
    salvation
    humanism
    humanity
    Opis:
    The article shows the key aspects of the Christological approach to Karl Barth’s teaching about “the humanity of God”. The author argues that in the mirror of Jesus Christ’s humanity the humanity of God included in Jesus’s divine nature is revealed. It is in Jesus Christ that kenosis and gloria, humanum and divinum meet in an amazing way; and in the negotiating space which is constituted by His Person they explain each other, speaking more sonorously with their own voice. Hence the point of departure for a reflection on the problem that is posed here, is looking closely at the formal basis of Barth’s theology. Jesus Christ’s central place – with respect to the contents, form and method – is considered to be one of its most important attributes. The author of Die Kirchliche Dogmatik starts his argument by discussing Jesus Christ’s pre-existence with the help of the doctrine of “the gracious election” that is a modified conception of his earlier Trinitarian theology. It says that God “from the beginning” is directed to man, suggesting a pro-human character of God’s being and acting. In the light of Barth’s doctrine Jesus Christ, as the second Person of the Trinity, is not only the object of election”, but He is also the electing subject. As the One Who Wants to complete the Father’s salutary work, he is the justification and guarantee of our salvation. Barth categorically pronounces himself in favor of the Christological paradigm of the Revelation saying that around history and the dialogue, in which God and a man meet and are together – around a mutually made and kept relation – there is the most complete opening and exchange. It happens in the Person, since Jesus Christ is in the only and in the highest degree: a true God's man (Gott des Menschen) and a true Divine Man (Mensch Gottes). The phrase about the “humanity of God” – is Emmanuel, to whom we pass from the Christological centre, taking into consideration the theological and anthropological consequences following this movement.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 221-239
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barthowskie spekulacje angelologiczne w Die kirchliche Dogmatik w świetle katolickich wypowiedzi dogmatycznych o aniołach
    Barth’s angelological speculations from Die kirchliche Dogmatik in the light of Catholic dogmatic statements on angels
    Autorzy:
    Prokop, Adam R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595442.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Karl Barth, Dogmatyka kościelna, angelologia, dogmaty anielskie
    Karl Barth, Church Dogmatics, angelology, angelic dogma
    Opis:
    Zasadniczą problematyką artykułu jest analiza wykładni angelologicznej dokonana przez Karla Bartha w jego monumentalnym dziele Dogmatyka kościelna i porównanie jej z katolicką ortodoksją Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Celem jest obrona tezy, że nauka o aniołach – tylko o tych, które nie upadły – zarysowana przez kontrowersyjnego, ale też znaczącego protestanckiego teologa, w żadnym wypadku nie musi stać w sprzeczności z powściągliwymi i mało precyzyjnymi stwierdzeniami odnośnie do istot anielskich, które przez Kościół rzymskokatolicki uznane zostały za wypowiedzi dogmatyczne. W pierwszej części artykułu został przedstawiony historyczny rozwój angelologii w oparciu o retrospektywne interpretacje K. Bartha. Centralna część to omówienie Barthowskiej koncepcji królestwa niebieskiego i aniołów. Na koniec przedstawione zostały katolickie dogmaty anielskie.
    The article essentially looks at two issues, namely the analysis of angelological interpretation made by Karl Barth in his monumental thirteen-volume opus magnum Church Dogmatics and comparing his views with Catholic doctrine of the Church’s Magisterium. The purpose of this piece is to defend the thesis that the study of angels – but only of those who have not fallen – outlined by this controversial, yet influential Protestant theologian, does not have to stand in contradiction to elusive and vague statements with regard to angelic beings, the statements considered dogmatic by the Roman Catholic Church. Historical development of angelology, based on retrospective interpretations made by K. Barth, is presented in the first part of the article. Barth’s concept of the Kingdom of Heaven and angels is discussed in its central part, while Catholic angelic dogmas are addressed in the last part hereof.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 133-149
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karl Barth’s doctrine about Menschlichkeit Gottes. Theological and hermeneutical implications
    Nauka Karla Bartha na temat Menschlichkeit Gottes. Implikacje teologiczne i hermeneutyczne
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950665.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Karl Barth
    Menschlichkeit Gottes
    teologia
    hermeneutyka
    Zbawienie
    uczłowieczenie
    theology
    hermeneutics
    salvation
    humanization
    Opis:
    Nauka Karla Bartha na temat Menschlichkeit Gottes („Człowieczeństwo Boga”) uchodzi za wizytówkę twórczości wielkiego bazylejczyka, która implikuje ważne treści i aspekty teologiczne oraz hermeneutyczne. Koncepcję tę szwajcarski teolog opiera na regule metodologicznej, determinującej specyficzne rozumienie Boskiego samoobjawienia się, które ma rozjaśnić i zinterpretować każdą postać chrześcijańskiej doktryny w świetle tego, co zostało poznane w Jezusie Chrystusie. Zgodnie z regułą, potwierdzającą kierunkowość i powszechność chrystologicznego myślenia, Barth podejmuje wysiłek opisania za pomocą tzw. „doktryny łaskawego wyboru” (doctrine of gracious election) preegzystencję Jezusa Chrystusa, aby pokazać, że Bóg „od początku” jest ukierunkowany na człowieka; jest jego odwiecznym „Miłośnikiem”. Z nauki o Menschlichkeit Gottes, której sedno stanowi relacja Boga wobec ludzi, wyrażająca Jego łaskawość, wynikają liczne implikacje teologiczne i hermeneutyczne.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2015, 14, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Religia, z którą można zrobić, co się chce. Recenzja książki Finis Christianismi: wybór pism Franza Overbecka
    Religion which can be used to everything. A review of Franz Overbeck’s Finis Christianismi
    Autorzy:
    Jędrzejek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013505.pdf
    Data publikacji:
    2015-04-21
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Franz Overbeck
    Hans Blumenberg
    Karl Barth
    finis Christianismi
    political theology
    eschatology
    cultural Protestantism
    teologia polityczna
    eschatologia
    protestantyzm kulturowy
    Opis:
    The aim of an article is to analyse a problem of belief and history in Franz Overbeck’s selected writings. Overbeck (1837–1905), a German theologian-agnostic and historian of Christianity, known also in regard to his close friendship with Friedrich Nietzsche, describes in his works the eschatological and countercultural dimension of an origin Christianity. During the history of the Church eschatology was slowly replaced by a conservative project with its aim to maintain and to stabilize the Western culture and civilization. For this reason Overbeck – defending Christianity as an integral cultural phenomenon and referring to its universalist heritage – criticizes representatives of the “cultural Protestantism” (A. Harnack) and post-Christian and nationalistic alternatives (P. Lagarde, D.F. Strauss). In my paper I argue that from the perspective of eschatological Christianity Overbeck’s remarks against traditionalistic, liberal and leftist political theology remain valid. I present also two separate ways of Overbeck’s reception in 20th-century German thought – a revival of Protestantism as a “state of exception” religion (K. Barth) and a critique of theology and a skeptical-ironic farewell to Christianity (H. Blumenberg).
    Celem tej recenzji jest analiza problemu wiary i historii w wybranych pismach Franza Overbecka. Overbeck (1837–1905), niemiecki teolog-agnostyk, historyk chrześcijaństwa, przyjaciel Fryderyka Nietzschego, opisuje w swoich pracach eschatologiczny i kontrkulturowy wymiar pierwotnego chrześcijaństwa. Dzieje Kościoła opierają się według niego na powolnym wypieraniu eschatologii oraz zastąpieniu jej konserwatywnym projektem podtrzymywania i stabilizowania zachodniej kultury i cywilizacji. Z tego powodu Overbeck – broniąc integralności chrześcijaństwa jako kulturowego fenomenu oraz jego uniwersalistycznego dziedzictwa – krytykuje zarówno współczesny mu protestantyzm kulturowy (A. Harnack) jak i postchrześcijańskie i nacjonalistyczne alternatywy (D.F. Strauss, P. Lagarde). W artykule wskazuję na aktualność Overbeckowskich zastrzeżeń wobec wszelkiej – tradycjonalistycznej, liberalnej i lewicowej – teologii politycznej z punktu widzenia chrześcijaństwa zorientowanego na eschatologię. Analizuję również dwie ścieżki recepcji myśli Overbecka w dwudziestowiecznych Niemczech: próbę odnowienia protestantyzmu jako religii stanu wyjątkowego (K. Barth) oraz krytykę teologii i sceptyczno-ironiczne pożegnanie z chrześcijaństwem (H. Blumenberg).
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hiob und seine modernen Freunde. Die Entstehung des Hiobproblems im alten Israel, sein Gebrauch und seine Problematik in der Theologie der Moderne - Teil II
    Job and his Modern Friends. The Formation of the Job Problem in Old Israel, its Usage and Questionability in Modern Theology - Part II
    Job i jego współcześni przyjaciele. Formowanie się problemu Joba w starożytnym Izraelu, jego funkcjonowanie oraz budzący wątpliwość status problemu we współczesnej teologii - Część II
    Autorzy:
    Boysen, Knud Henrik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/425568.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Parafia Ewangelicko-Augsburska w Gdańsku z siedzibą w Sopocie
    Tematy:
    Job, suffering
    History of Modern Theology
    Gerhard Ebeling
    Karl Barth
    Friedrich Mildenberger
    Job
    cierpienie
    Historia Współczesnej Teologii
    Opis:
    Part I of this article was published in the yearbook of 2013 and dealt with the biblical and exegetical backgrounds of the Job Problem. Part II of the article now deals with three classical answers given in the theology of the 20th century: (1) The „christological answer” to the Job problem in the theology of G. Ebeling and his school, (2) its „functional attribution” in Karl Barth’s Church Dogmatics, and (3) its „lasting aporia” in Friedrich Mildenberger’s „Biblical Dogmatics”. Here it is pointed out that some answers to the problem of human suffering given in 20th century theology follow closely the footsteps of Job’s friends 2500 years ago. In the end the author asks how Christian theology can deal with the problem of human suffering without repeating the mistake of a sheer theological explanation that remains outside of the suffering itself.
    Część I niniejszego artykułu została opublikowana w Gdańskim Roczniku Ewangelickim w 2013 roku i traktowała o biblijnym i egzegetycznym tle problemu Joba. Obecna część II artykułu zajmuje się trzema klasycznymi odpowiedziami udzielonymi w teologii dwudziestego wieku: (1) „odpowiedzią chrystologiczną” na problem Joba w teologii G. Ebelinga i jego szkoły, (2) odpowiedzią w postaci „atrybucji funkcjonalnej” problemu zawartej w Dogmatyce Kościelnej Karla Bartha oraz (3) odpowiedzią w postaci „trwałej aporii” w Dogmatyce Biblijnej Friedricha Mildenbergera. W artykule wskazano, że pewne odpowiedzi w kwestii ludzkiego cierpienia udzielone w teologii wieku dwudziestego idą ściśle śladami przyjaciół Joba sprzed 2500. Na koniec autor zadaje pytanie jak teologia chrześcijańska może ujmować problem ludzkiego cierpienia nie powtarzając błędu czysto teologicznego wyjaśnienia, które pozostaje poza cierpieniem jako takim.
    Źródło:
    Gdański Rocznik Ewangelicki; 2014, 8; 222-245
    1898-1127
    Pojawia się w:
    Gdański Rocznik Ewangelicki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies