Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Balkans" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 197
Tytuł:
“The Lexicon of Migrating Ideas in the Slavic Balkans” and the Risk of Knowledge: Some Considerations Regarding Two Promotional Events for This Book
"Leksykon idei wędrownych na słowiańskich Bałkanach" a ryzyko wiedzy. Rozmyślania wokół dwóch wydarzeń promujących publikację
Autorzy:
Drzewiecka, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33300888.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
"The Lexicon of Migrating Ideas in the Slavic Balkans (18th-21st Centuries)"
Slavic studies
Modernity
knowledge
tenderness
scientific life
migrating ideas
Slavic Balkans
Leksykon idei wędrownych na słowiańskich Bałkanach (XVIII – XXI w.)
slawistyka
nowoczesność
wiedza
czułość
życie naukowe
idee wędrowne
słowiańskie Bałkany
Opis:
The text is an account of two events that promoted the extensive (ten-volume) monograph by Polish Slavic studies scholars (with contributions from scholars from a number of foreign research centres): Leksykon idei wędrownych na słowiańskich Bałkanach (XVIII – XXI w.) [The Lexicon of Migrating Ideas in the Slavic Balkans (18th-21st centuries)] (2018–2020). These events were held in 2021, during the COVID-19 pandemic, by means of social media and common communication platforms. As the Lexicon consists of many synthetically expressed, original, and source-based insights on the southern Slavic cultures’ struggles with modernity, the author comments on both the research project at the root of this publication and on the course of the discussion which emerged during these meetings. She does so in order to express her view on the capacity of the modern researcher by adapting Olga Tokarczuk’s notion of the tender narrator.  
Artykuł stanowi sprawozdanie z dwóch wydarzeń promujących dziesięciotomową monografię autorstwa kolektywu polskich slawistów (we współpracy z badaczami z kilku zagranicznych ośrodków naukowych) – Leksykon idei wędrownych na słowiańskich Bałkanach (XVIII – XXI w.) (2018–2020), jakie zostały zorganizowane za pośrednictwem platform społecznościowych oraz komunikacyjnych w 2021 roku, a więc w warunkach pandemii COVID-19. Autorka najpierw prezentuje sam projekt naukowy, który legł u podstaw publikacji, wskazując, że Leksykon zawiera wiele syntetycznie wyrażonych, oryginalnych, opartych na badaniach źródłowych refleksji na temat spotkania z nowoczesnością na gruncie kultur południowosłowiańskich. Następnie referuje przebieg dyskusji, jakie wynikły w trakcie obu spotkań promocyjnych, po czym odnosi się do kwestii kompetencji nowoczesnego naukowca, adaptując pojęcia czułego narratora Olgi Tokarczuk.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2022, 22
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Cultural Perspectıve to Leadership Practices in Balkans
Autorzy:
Doğar, Nizamettin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968722.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
leadership
Balkans
autocratic leadership
transformational leadership
culture
Opis:
The question of whether a single leader type will emerge as one of the possible effects of globalization has required research on the subject. In the context of culture, Hofsthede, Brodbeck et al, and GLOBE studies, revealing that different leadership characteristics come to the fore in different geographies with cultural influences, refuting the claim that a uniform leader model will emerge with globalization. Among the aforementioned studies, GLOBE studies went a little further and claimed that leadership is actually a function of culture. Leadership research in the Balkans, which is a tangle of cultures with its complex ethnic structure, is relatively less included in the literature. The main purpose of this article is; Despite this problem arising from the Cold War period, how the leadership styles are in the Balkans is to examine the relationship between Balkan style leadership and culture. At the same time, the article has a secondary purpose that questions whether the claim that “there is not a single Balkans” is also valid for leadership practices when it comes to culture. Literature review and observation method were used in the research. The observations mainly include the observations made in Albania between the years of 2012-2015. On the other hand, the literature review is based on the data obtained primarily from local studies about each country in the Balkans. The results obtained emphasize that when it comes to leadership in the Balkan countries, the first thing is that political leadership is understood, which draws attention to autocratic leadership from the socialist administration period. In the context of business leadership, it shows that autocratic leadership was effective in the 10-year transition period after the Cold War, and that transformational leadership began to come to the fore in the 2000s at varying speed and rate according to institutions and countries. As a result of the investigations, the article shows that quite similar leadership characteristics stand out for the Balkans, the culture of democracy has not yet fully settled in this context, the avoidance of uncertainty in social codes, the autocratic administration still has an important place as a reflection of cultural dimensions such as the distance of power, on the other hand, willingness to change with new generations, more democratic leadership expectations increase and transformational leadership comes to the fore with the change in geography. Although the article has limitations in terms of containing observations specific to one country, it supports the claims in terms of including the local research results of the countries and is considered to contribute to the literature for the Balkans where limited research is available.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2021, 12, 23; 110-136
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywność nacjonalistów ukraińskich na Bałkanach w latach 1929-1933. Wokół raportu z podróży inspekcyjnej Jarosława Baranowśkiego
Aktywność ukraińskich nacjonalistów na Bałkanach w latach 1929–1933. Wokół raportu z podróży inspekcyjnej Jarosława Baranowśkiego
Autorzy:
Gibiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156710.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Balkans
Organisation of Ukrainian Nationalists
Ukrainian emigration
Yaroslav
Baranovs’kyy
Senyk’s Archive
Bałkany
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
emigracja ukraińska
Jarosław Baranowśkyj
Archiwum Senyka
Opis:
W 1929 r. nastąpiło połączenie ugrupowań ukraińskich o profilu skrajnie nacjonalistycznym w Organizację Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) pod kierownictwem dotychczasowego przywódcy Ukraińskiej Organizacji Wojskowej (UWO) Jewhena Konowalca1. Jedną z głównych przyczyn zjednoczenia było wyczerpanie dotychczasowej formuły i zmiana profilu działalności nacjonalistów. Aktywność UWO, nastawiona w znacznej mierze na prowadzenie akcji terrorystycznych i przygotowania do zbrojnego powstania, częściowo ustąpiła miejsca strategicznej realizacji celów politycznych i szukania poparcia na arenie międzynarodowej2. Jednym z efektów tej decyzji był dynamiczny rozwój ośrodków emigracyjnych oraz powiązanych z nimi pozornie niezależnych instytucji skupiających diasporę ukraińską.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 160-177
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Albania w procesie integracji z UE – stan i perspektywy akcesji
Albania in the EU integration process - state and prospects of accession
Autorzy:
Podgórzańska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625719.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Albania
European Union
Western Balkans
EU enlargement policy
Unia Europejska
Bałkany Zachodnie
polityka rozszerzenia UE
Opis:
The Western Balkans has for years been an important player in the policy of the European Union, which sees the region as an important region for European security. One way to stabilise and consolidate peace in the region is to bring it closer to EU cooperation structures. This process is determined by various political, social, economic and cultural factors. The article focuses on the analysis of the determinants of the process of bringing Albania closer to the EU, defining the prospects for its accession to the EU, and articulating the benefits of EU enlargement to include the countries of the Western Balkans. In addition, attention is drawn to the possible implications of Albania’s accession from an EU security perspective.
Bałkany Zachodnie od lat zajmują istotne miejsce w polityce Unii Europejskiej, która postrzega ten region jako istotny z punktu widzenia bezpieczeństwa europejskiego. Jednym ze sposobów stabilizacji i umacniania pokoju w regionie jest jego zbliżenie ze strukturami unijnej współpracy. Proces ten jest determinowany różnorodnymi czynnikami natury politycznej, społecznej, gospodarczej, kulturowej. W artykule uwaga została skoncentrowana na analizie determinantów procesu zbliżenia Albanii z UE, określeniu perspektyw jej akcesji do Unii, oraz wyartykułowaniu korzyści płynących z poszerzenia UE o państwa Bałkanów Zachodnich. Dodatkowo zwraca się uwagę na możliwe implikacje akcesji Albanii z perspektywy bezpieczeństwa UE.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2018, 12; 209-224
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ante bellum: Uwarunkowania historyczne procesów dezintegracyjnych na terytorium Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii i jej państw sukcesyjnych po zimnej wojnie
Autorzy:
Pawłowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/647741.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
History of the Balkans, disintegration of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia, national- forming and state-building processes in the Balkans, external interventions in the Balkan region
Historia Bałkanów, rozpad Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii, procesy narodotwórcze i państwowotwórcze na Bałkanach, interwencje zewnętrzne w regionie Bałkanów
Opis:
Abstract: The article presents broad historical conditionings of the disintegration processes that occurred after the end of the Cold War in the territory of the former Socialist Federal Republic of Yugoslavia. It argues that in the last decade of the 20th century Yugoslav nations initialized a ‘return to history’, visible in their efforts to ‘reverse’ unfavorable historical processes, complete ‘unfinished’ state-building processes and unify the territories inhabited today or in the past by given ethnic groups. It indicates the centuries-old rule of the Ottoman Turkey in the Balkans, unresolved territorial disputes, the periods of open, armed confrontation between Balkan people, negative experiences of mutual relations and common statehood as well as a recurring policy of external interventionism and paternalism in 19th and 20th century. It claims that a complicated history of the Balkan region was not the main reason for the disintegration of SFRY, but it nevertheless contributed significantly to the breakup of the Yugoslav federation and the outbreak of armed conflicts in the 90s. It concludes that the ‘unfinished history’ continues to contribute to the political disintegration and instability of the Balkans, as well as to a serious dysfunctionality of some of the post-Yugoslav states.
W artykule przeanalizowano szerokie uwarunkowania historyczne procesów dezintegracyjnych, jakie wystąpiły po zakończeniu zimnej wojny na terytorium byłej Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii. Podkreślono w nim, iż w ostatniej dekadzie XX w. na obszarze jugosłowiańskim doszło do swoistego „powrotu historii”, wyrażającego się w dążeniach narodów bałkańskich do „odwrócenia” niekorzystnych procesów historycznych, „dokończenia” rozpoczętych jeszcze XIX w. procesów państwowotwórczych oraz zjednoczenia wszystkich terytoriów zamieszkiwanych współcześnie lub w przeszłości przez daną grupę etniczną w ramach własnego państwa narodowego. Wskazano także, iż skomplikowana historia regionu Bałkanów – w tym wielowiekowe rządy osmańskiej Turcji, nierozwiązane i sięgające mniej lub bardziej odległej przeszłości spory terytorialne, okresy otwartej, zbrojnej konfrontacji, ugruntowane w pamięci zbiorowej narodów Półwyspu negatywne doświadczenia wzajemnych relacji i wspólnej państwowości oraz wielokrotnie dająca o sobie znać w XIX i XX w. polityka zewnętrznego interwencjonizmu i paternalizmu – nie stanowiła wprawdzie głównego powodu dezintegracji SFRJ, ale mimo to w istotnym stopniu przyczyniła się do rozpadu federacji jugosłowiańskiej i wybuchu konfliktów zbrojnych na obszarze jej państw sukcesyjnych. Konkludując, można stwierdzić, iż „niedokończona historia” w dalszym ciągu przyczynia się do politycznej dezintegracji i niestabilności regionu oraz poważnej dysfunkcjonalności części państw pojugosłowiańskich.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2017, 24, 2
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artefakty przeszłości jako ślady pamięci. Dziedzictwo kulturowe Aromanów na Bałkanach
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631535.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Aromanians/Vlachs, Balkans, cultural heritage, cultural memory, symbolic places, churches and monasteries, icons, buildings, multiculturalism and conflict
Aromanie/Wołosi, Bałkany, dziedzictwo kulturowe, pamięć kulturowa, miejsca symboliczne, cerkwie i monastyry, ikony, budownictwo, wielokulturowość i konflikt
Opis:
The purpose of this article is to answer several questions: (1) What traces of the Aromanian (Vlach) tangible cultural heritage can be found in present-day Albania, Greece, and the Republic of Macedonia?; (2) What do such traces tell us about the local community and its history and significance in European culture?; (3) Is there today any Aromanian collective memory of the places where the traces of this heritage have been found? The article describes the regions, which used to be inhabited by Aromanians, presents the initial criteria for the division of their cultural heritage into groups by attributing selected examples of historical monuments to this ethnos and also indicates the selected meanings related to Aromanian culture, which we discover when treating these monuments as the text of culture. I used qualitative field research methods, including photographic documentation, interviews and participant observations linked with the traces of this heritage in selected villages of Greece, Albania and Republic of Macedonia. The research also focused on the secondary (historic and ethnographic) sources as well as on resources available on the Internet-I analyzed the narratives about the relevant monuments in ethnographic sources (past and contemporary memories of Aromanians) published in the new media, including on blogs and websites. The analysis is based on the comparative historical paradigm and on the interpretative paradigm, which made it possible to study the hidden cultural meanings and codes related to the Aromanian heritage.The study showed that the Balkans is home to numerous Aromanian cultural heritage artifacts with which this ethnicity associates different meanings (i.e. space organization, real and symbolic places, multiculturalism and conflict).
Celem tego artykułu jest odpowiedź na kilka pytań: (1) jakie ślady materialnego dziedzictwa kulturowego Aromanów (Wlachów) odnajdujemy na terenach dzisiejszej Albanii, Grecji i Republiki Macedonii; (2) co mówią one o społeczności lokalnej, jej historii i znaczeniu w kulturze europejskiej; (3) czy istnieje współcześnie aromańska pamięć zbiorowa dotycząca miejsc, w których zachowały się ślady tego dziedzictwa? W tekście dokonano opisu regionów, które zamieszkiwali Aromanie, zaprezentowano wstępne kryteria podziału ich dziedzictwa kulturowego na grupy, przypisując im wybrane przykłady zabytków, a także wskazano, jakie wybrane znaczenia i sensy związane z kulturą aromańską odkrywamy, traktując owe zabytki jako tekst kultury. W artykule wykorzystano jakościowe metody badań terenowych, w tym wywiady i obserwacje związane ze śladami tego dziedzictwa w wybranych miejscowościach Grecji, Albanii i Republiki Macedonii, wraz z wykonaniem dokumentacji fotograficznej. Badaniu poddano także źródła zastane (historyczne i etnograficzne) oraz zasoby dostępne w Internecie – przeanalizowano narracje dotyczące odpowiednich zabytków w źródłach etnograficznych (dawnych i współczesnych wspomnieniach Aromanów) znajdujące się w nowych mediach, w tym na blogach i portalach internetowych. W analizie posłużono się paradygmatem historyczno-porównawczym i interpretatywnym, co pozwalało na badanie ukrytych znaczeń i kodów kulturowych związanych z dziedzictwem aromańskim.Badania pokazały, że na terenie Bałkanów zachowały się liczne artefakty dziedzictwa kulturowego Aromanów, z którymi związane są rozmaite sensy i znaczenia (m.in. organizacja przestrzeni, przestrzenie realne i mityczne, wielokulturowość i konflikt).
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artefakty przeszłości jako ślady pamięci. Dziedzictwo kulturowe Aromanów na Bałkanach
Autorzy:
Kocój, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631557.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Aromanians/Vlachs, Balkans, cultural heritage, cultural memory, symbolic places, churches and monasteries, icons, buildings, multiculturalism and conflict
Aromanie/Wołosi, Bałkany, dziedzictwo kulturowe, pamięć kulturowa, miejsca symboliczne, cerkwie i monastyry, ikony, budownictwo, wielokulturowość i konflikt
Opis:
Celem tego artykułu jest odpowiedź na kilka pytań: (1) jakie ślady materialnego dziedzictwa kulturowego Aromanów (Wlachów) odnajdujemy na terenach dzisiejszej Albanii, Grecji i Republiki Macedonii; (2) co mówią one o społeczności lokalnej, jej historii i znaczeniu w kulturze europejskiej; (3) czy istnieje współcześnie aromańska pamięć zbiorowa dotycząca miejsc, w których zachowały się ślady tego dziedzictwa? W tekście dokonano opisu regionów, które zamieszkiwali Aromanie, zaprezentowano wstępne kryteria podziału ich dziedzictwa kulturowego na grupy, przypisując im wybrane przykłady zabytków, a także wskazano, jakie wybrane znaczenia i sensy związane z kulturą aromańską odkrywamy, traktując owe zabytki jako tekst kultury. W artykule wykorzystano jakościowe metody badań terenowych, w tym wywiady i obserwacje związane ze śladami tego dziedzictwa w wybranych miejscowościach Grecji, Albanii i Republiki Macedonii, wraz z wykonaniem dokumentacji fotograficznej. Badaniu poddano także źródła zastane (historyczne i etnograficzne) oraz zasoby dostępne w Internecie – przeanalizowano narracje dotyczące odpowiednich zabytków w źródłach etnograficznych (dawnych i współczesnych wspomnieniach Aromanów) znajdujące się w nowych mediach, w tym na blogach i portalach internetowych. W analizie posłużono się paradygmatem historyczno-porównawczym i interpretatywnym, co pozwalało na badanie ukrytych znaczeń i kodów kulturowych związanych z dziedzictwem aromańskim.Badania pokazały, że na terenie Bałkanów zachowały się liczne artefakty dziedzictwa kulturowego Aromanów, z którymi związane są rozmaite sensy i znaczenia (m.in. organizacja przestrzeni, przestrzenie realne i mityczne, wielokulturowość i konflikt).
Źródło:
Res Historica; 2016, 41
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Balkan in the Current European System of International Relationship
БАЛКАНИ В СУЧАСНІЙ ЄВРОПЕЙСЬКІЙ СИСТЕМІ МІЖНАРОДНИХ ВІДНОСИН
Autorzy:
Martynov, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894361.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Albania, Macedonia, Serbia, Slovenia, Croatia, Montenegro, the USA, Russia, the Balkans, EU, NATO
Албанія, Македонія, Сербія, Словенія, Хорватія, Чорногорія, США, Росія, Балкани, ЄС, НАТО
Opis:
Історичний період після початку світової економічної кризи прискорив процес трансформації балканської підсистеми європейської системи міжнародних відносин. В стратегічному сенсі Європейський Союз постав перед складною дилемою: європеїзуватиБалкани або ризикувати балканізацією Європи. ЄС разом зі США подолав сценарій балканізації Європи. Символами цього стало завершення процесу вступу до НАТО Албанії, Чорногорії та Македонії. Критично важливим є подолання конфлікту між Сербією і Косово. Росія намагається зберегти свій вплив у Сербії, яка залишається останнім російським форпостом на Балканах. Сербське суспільство залишається поділеним на ліберальний проєвропейський сегмент, орієнтований на європейську і євроатлантичну інтеграцію, і націоналістичний, який сподівається відновити загиблий на межі ХХІ ст. проект «Великої Сербії». Мир на Балкани може принести тільки завершення процесу включення цього регіону у систему європейської та євроатлантичної інтеграції.
The historical period after the beginning of the global economic crisis has accelerated the transformation of the Balkan subsystem of the European system of international relations. In a strategic sense, the European Union faces a complex dilemma: to Europeanize the Balkans, or to risk the balkanization of Europe. The European Union, together with the United States, has overcome the scenario of European balkanization. Symbols for this were the completion of the process of joining NATO Albania, Montenegro, and Macedonia. It is critically important to overcome the conflict between Serbia and Kosovo. Russia is trying to maintain its influence in Serbia, which remains the last Russian outpost in the Balkans. Serbian society remains divided into a liberal pro-European segment focused on European and Euro-Atlantic integration, and a nationalist segment that hopes to reestablish the "Great Serbia" project on the verge of the 21st century. The peace in the Balkans can only bring the completion of the process of including this region into the system of European and Euro-Atlantic integration.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2019, 7; 101-116
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bałkański szlak migracyjny w polityce krajów tranzytowych
Balkan migration route in the transit countries politics
Autorzy:
Wiskulski, T.
Wendt, J. A.
Skomski, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321638.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
Bałkany
imigranci
kryzys migracyjny
migracje
szlak tranzytowy
uchodźcy
Unia Europejska
Balkans
European Union
imigrants
migration
migration crisis
refugee
transit route
Opis:
Zjawisko migracji z Afryki i Bliskiego Wschodu do Europy jest zjawiskiem powszechnym od lat 50. XX w. Jego nasilenie nastąpiło pod koniec 2010 r. wraz z początkami Arabskiej Wiosny i ekspansją działań terrorystycznych, za które odpowiedzialność brało utworzone na terytorium Iraku i Syrii Państwo Islamskie. Uchodźcy i imigranci obrali w drodze do Europy Zachodniej kilkanaście szlaków podróży. Jednakże, do najczęściej obieranych z nich zaliczyć należy szlak wschodni śródziemnomorski oraz szlak bałkański, przez które w 2015 r. przedostało się ponad 1,6 mln osób, część w sposób niekontrolowany. Zjawisko to zostało spotęgowane m.in. przez deklarację Kanclerz Niemiec Angelę Merkel z dnia 31 sierpnia 2015 r.: Wir schaffen das. Jednak nie wszystkie państwa podzielały tę opinię.
Migration from Africa and the Middle East to Europe has been a common phenomenon since the 1950s. Its intensification occured at the end of 2010. It was initiated by the Arab Spring and the expansion of terrorist activities for which responsibility was taken by Daesh which was created on the territory of Iraq and Syria. Refugees and immigrants have chosen several ways during migration to Western Europe. However, the Eastern Mediterranean and the Western Balkan routes, which were used in 2015 by more than 1.6 million people, were most often selected. This phenomenon has been intensified after the declaration of the Chancellor of Germany Angela Merkel of 31 August 2015: Wir schaffen das. However, not all countries shared this opinion.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 126; 251-261
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bałkański tygiel bezpieczeństwa kulturowego – radykalizacja w Bośni i Hercegowinie
Balkan melting pot of cultural security – radicalization in Bosnia and Hercegovina
Балканский плавильный котел культурной безопасности – радикализация в Боснии и Герцеговине
Autorzy:
El Ghamari, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2005142.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Balkans peninsula
security
radicalization
Bosnia and Herzegovina
Балканы
безопасность
радикализация
Босния и Герцеговина
Opis:
After the end of the war in Bosnia and Herzegovina in 1995, radical Islam spread in the country. The process of radicalization was influenced by the activity of Islamic charities and development assistance from Saudi Arabia and the settlement of former Arab fighters in Bosnia and Herzegovina. The article aims to argue the importance of the problem of cultural security and radicalization in the Balkans, and in particular in Bosnia and Herzegovina. In Bosnia and Herzegovina, the authorities try to implement educational policy that tackles multiculturalism and religion, as well as to open a dialogue with radicals who have become a threat to the majority of residents. Nonetheless, there are many people in Bosnia and Herzegovina who are vulnerable to radical ideology, which in extreme cases resulted in them taking a journey to Syria and Iraq and joining the so-called Islamic State. The reasons behind this decision were, among others: unemployment, poverty and lack of faith in a better future for the young generation.
После окончания войны в Боснии и Герцеговине в 1995 году в стране распространился радикальный ислам. На это повлияла деятельность исламских благотворительных организаций и помощь в целях развития из Саудовской Аравии и поселение бывших арабских боевиков в Боснии и Герцеговине. Главная цель этих соображений – попытаться представить важность проблемы культурной безопасности и радикализации на Балканах, и в частности в Боснии и Герцеговина. В Боснии и Герцеговине власти пытаются вести образование, связанное с мультикультурализмом и религией, и даже диалог с радикалами, которые стали угрозой для большинства жителей. Несмотря на это, в Боснии и Герцеговине очень много людей, которые уязвимы перед крайне радикальной идеологией, что в крайних случаях привело к поездке в Сирию и Ирак и присоединению к Даэшу – так называемому исламскому государству. Этому способствовали, среди прочего, безработица, нищета и отсутствие веры в лучшие перспективы молодого поколения.
Źródło:
Studia Orientalne; 2018, 1(13); 158-177
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Balkan/Sydosteuropa och Östersjöregionen – en jämförelse
Autorzy:
Gustavsson, Sven
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177317.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Östersjöregionen och Sydosteuropa/Balkan Centraleuropa vs Europas periferi
kulturgränser
kulturzoner
kulturell
etnisk och språklig mångfald
baltic sea region and south east europe/the balkans central europe vs. the periphery of europe
Źródło:
Folia Scandinavica Posnaniensia; 2011, 12; 91-102
1230-4786
2299-6885
Pojawia się w:
Folia Scandinavica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bałkany w ujęciu historiografii kościelnej V wieku związanej ze środowiskiem konstantynopolitańskim
Balkans in the light of Constantinopolitan ecclesiastical historiography (fifth century)
Autorzy:
Bralewski, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612145.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bałkany
historiografia kościelna
Sozomen
Filostorgiusz
Balkans
Ecclesiastical Historiography
Philostorgius
Opis:
In the accounts of Socrates of Constantinople, Hermias Sozomenus and Philostorgius, i.e. those ecclesiastical historians who represented the Constantinopolitan point of view in church history, the region of the Balkans was neither administratively nor culturally or religiously uniform. Contents of their works suggest, however, that the area was very important strategically, which was indirectly stressed in Sozomenus’ and Phlilostorgius’ accounts of the conflicts between Constantine and Licinius, and then directly referred to when the three historians wrote on the invasion of the Goths and Maximus’ usurpation. All the three sources also imply that the Balkan peninsula became a shelter not only for refugees from the outside of the empire but also a safe haven for political fugitives from the Roman territories, as for instance is the case of Valentinian II and his entourage. It is also clearly visible that the region was treated by the historians as the hinterland of Constantinople, i.e. the second capital of the Roman Empire, founded by order of Constantine. Security of the capital was largely dependent on the stability of the Roman rule in the Balkans and the maintenance of peace in the area. The advent of the Huns, who pushed other barbarians to cross the Danube river, destabilized the region. The destabilization occurred even despite efforts of christianizing the inflowing tribes, which was an element of the strategy of the Romans targeted at subjecting the barbarian peoples to the empire both politically as well as religiously. Socrates’, Sozomenus’ and Philostorgius’ accounts also show that the Balkans became a border zone of the empire (divided into its western and eastern parts) and a melting pot of various religious influences, which is exemplified by the regional history of Arianism. It is also undeniable that not only Socrates of Constantinople and Hermias Sozomenus but also Phlostorgius devoted to the Balkans more attention than Eusebius of Caesarea did. The fact can be explained on he basis of their geographical proximity to the region, which naturally drew the interest of the former, Constantinopole-based three. Last but not least, Sozomenus displayed in his narrative a better geographical competence as for the region than Socrates and therefore he tried to emend the account of his predecessor.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 277-299
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Barbarism and Civilization: The Image of the Inhabitants of Dalmatia under Napoleon (1806–1813) from the French Perspective in the Mediterranean Context
Między barbarzyństwem a cywilizacją – obraz mieszkańców Dalmacji pod rządami Napoleona (1806–1813) w perspektywie francuskiej w kontekście Śródziemnomorza
Autorzy:
Sajkowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339693.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Dalmacja
Bałkany
Prowincje Iliryjskie
Śródziemnomorze
historia idei
Dalmatia
Balkans
Illyrian Provinces
Mediterranean
history of ideas
Opis:
The article analyzes the image of the population of Dalmatia in the Napoleonic era. The analysis is mainly based on documents produced by the French administration of Dalmatia between 1806 and 1813, when the province was first part of the Napoleonic Kingdom of Italy and from 1809 belonged to a separate entity of the French Empire, the Illyrian Provinces. The study analyzes the picture of Dalmatian society that the French drew for practical administrative purposes and places it in the broader context of the concepts of the Balkans and Eastern Europe and, in particular, the environmental and historical peculiarities of the Mediterranean region. The article shows that the tensions between the settled population on the coast and the semi-nomadic pastoral communities in the Dalmatian hinterland, which was a characteristic phenomenon of the Mediterranean world, had a great influence, at least in the Dalmatian context, on the formation of ideas that later became part of the image of Balkan backwardness and other ideas about the Balkan region that took shape in the Age of Enlightenment. 
Niniejszy artykuł ma na celu analizę wizerunku ludności Dalmacji pod panowaniem francuskim w epoce napoleońskiej. Analiza ta opiera się głównie na dokumentach wytworzonych przez francuską administrację Dalmacji w latach 1806–1813, kiedy to prowincja była najpierw częścią napoleońskiego Królestwa Włoch, a od 1809 r. częścią odrębnego podmiotu Cesarstwa Francuskiego, Prowincji Iliryjskich. Niniejsze studium analizuje obraz społeczeństwa dalmatyńskiego stworzony przez Francuzów dla praktycznych celów zarządzania i zestawia go z szerszym kontekstem idei Bałkanów, Europy Wschodniej i przede wszystkim środowiskowych i historycznych uwarunkowań Śródziemnomorza. Artykuł wykazuje, że zjawiska napięć, które występowały między osiadłą ludnością wybrzeża a pół-koczowniczymi społecznościami pasterskimi wnętrza Dalmacji, co było charakterystycznym zjawiskiem świata śródziemnomorskiego, miały – przynajmniej w kontekście dalmatyńskim – ogromny wpływ na pojawienie się idei, które później stały się częścią obrazu bałkańskiego zacofania i innych koncepcji dotyczących regionu Bałkanów, które miały kształtować się głównie w epoce Oświecenia.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-16
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book review: Naum Trajanovski, Petar Todorov, Biljana Volchevska and Ljupcho S. Risteski (eds.), "Cultures and Politics of Remembrance: Southeast European and Balkan Perspectives". Skopje: forum ZFD, 2021, 132 pp. ISBN 978-608-4956-04-4
Naum Trajanovski, Petar Todorov, Biljana Volchevska and Ljupcho S. Risteski (red.), „Cultures and Politics of Remembrance: Southeast European and Balkan Perspectives”. Skopje: forum ZFD, 2021.
Autorzy:
Hadjievska, Ivana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339675.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
pamięć kulturowa
polityki pamięci
Bałkany
culture of remembrance
memory politics
Balkans
Opis:
This presentation reviews a recent volume in the field of memory studies, focusing on Balkan historical experiences and perspectives, edited by Naum Trajanovski (PhD in sociology), Petar Todorov (PhD in history, Institute of National History in Skopje), Biljana Volchevska (NGO programme coordinator and PhD candidate in philosophy) and Ljupčo S. Risteski (professor at the Institute of Ethnology and Anthropology in Skopje). The volume was published in 2021 by the civil peace organisation Forum Ziviler Friedensdienst, Skopje branch, and researched within the framework of a project aimed at creating a platform for the collaboration of academic workers during the pandemic, in 2020. In 12 texts, the authors explore regional and local conflicts and reconciliation processes in Southeast Europe. The common characteristic of all the texts in the publication is the prevailing and almost didactically positioned awareness of epistemic problems in memory studies and historiography – a cohesive aspect of the volume that continuously attracted my attention...
Niniejsza prezentacja jest recenzją tomu z dziedziny studiów nad pamięcią skoncentrowanego na bałkańskiej perspektywie doświadczania historii. Tom został edytorsko przygotowany przez doktora socjologii Nauma Trajanovskiego, doktora Petara Todorova z Instytutu Historii Narodowej w Skopje, doktorantkę Wydziału Filozofii, koordynatorkę programową NGO Biljanę Volčevską i profesora Ljupčo S. Risteskiego z Instytutu Etnologii i Antropologii w Skopje. Tom został opublikowany w 2021 roku przez mieszczące się w Skopje odgałęzienie organizacji Forum Ziviler Friedensdienst i jest jednym z efektów badań prowadzonych w ramach projektu mającego na celu zbudowanie platformy współpracy pomiędzy pracownikami naukowymi w czasie pandemii 2020 roku. W dwunastu tekstach autorzy badają regionalne i lokalne konflikty i procesy rekoncyliacyjne w Europie Południowo-Wschodniej. Wspólną cechą wszystkich tekstów zamieszczonych w tomie jest dominująca i ukierunkowana dydaktycznie świadomość problemów epistemologicznych [obecnych] w studiach nad pamięcią i historiografią. I właśnie ten dominujący i spajający wszystkie teksty aspekt nieustannie angażował moją uwagę…
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2022, 11; 1-16
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BORDERS VS. NUMBERS: ALBANIAN NATIONAL MINORITY IN THE SOUTH SERBIA BETWEEN NATION BUILDING IN KOSOVO AND EU MEMBER STATE BUILDING
Granice kontra liczby: między konsolidacją narodu w Kosowie a blokiem Państw Członkowskich Unii Europejskiej; sytuacja albańskiej mniejszości narodowej w południowej Serbii
Autorzy:
Gözübenli, Abdullah Sencer
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439569.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
land swap
border correction
Minority Rights
EU Conditionality
Western Balkans
zmiana gruntów
korekta granic
Prawa Mniejszości
warunki przytępienia do UE
Zachodnie Bałkany
Opis:
Serbia and Kosovo are the two countries that want to join the EU as their ultimate goal. However, in order for this process to start, Kosovo, still not recognised by five EU member states, should be recognised by many countries including Serbia and these two former enemies have to solve the problems seriously to become allies. While the independence of Kosovo remains unacceptable for Serbia, today one of the main problems facing the parties is the border issues. Despite the fact that Serbia insists there is no state border between Serbia and its former province, the EU-mediated talks on the normalisation of relations between Serbia and Kosovo, which include the option of a border correction namely, land swap is taking place behind closed doors. The land swap solution suggests that Kosovo takes control of the Albanian-inhabited Preševo Valley of South Serbia while the Serb-inhabited four northern municipalities of Kosovo would be associated with Serbia. But this controversial step, depending on whom you ask, is a historical matter that can lead to a war or a great compromise. This paper aims to take a comprehensive look at the solution of the land swap between Kosovo and Serbia on the side of Albanian minority in the South Serbia, considering that the balances in this region are very dynamic, and to examine the importance of the EU membership motivation for solving such disputes. The analysis in this study has been conducted based on (a) interviews with political decision-makers in the Preševo Valley involved in talks about swapping land and journalists from the region, (b) author’s observations and field research, (c) objectives and priorities identified in the Brussels Agreement in 2013, the Stabilisation and Association Agreement, and the instruments concerned with minority rights and the recognition of local autonomy (e.g. Framework Convention for the Protection of National Minorities and European Charter of Local Self-Government) compared to comments from the latest country-specific monitoring works by the EU and Council of Europe on the framework of the EU-facilitated Dialogue for the normalisation of relations between two countries.
Serbia i Kosowo to dwa kraje, których ostatecznym celem jest przyłączenie się do UE. Jednakże, aby proces ten mógł się rozpocząć, Kosowo, wciąż nieuznawane przez pięć państw członkowskich UE, powinno zostać uznane przez wiele krajów, wliczając w to Serbię, poza tym ci dwaj byli wrogowie muszą rozwiązać problemy w sposób poważny, by stać się sojusznikami. Skoro niepodległość Kosowa pozostaje nie do przyjęcia dla Serbii, dziś jednym z głównych problemów stojących przed stronami są kwestie graniczne. Pomimo faktu, że Serbia obstaje przy tym, iż nie istnieje żadna granica między Serbią a jej poprzednią prowincją, rozmowy prowadzone z mediacją UE w sprawie normalizacji stosunków między Serbią a Kosowem, obejmujące mianowicie opcję korekty granic, za zamkniętymi drzwiami ma miejsce wymiana terenów. Rozwiązanie polegające na wymianie terenów sugeruje, że Kosowo przejmuje kontrolę nad zamieszkałą przez Albańczyków z tzw. Doliny Preszewa w Południowej Serbii, podczas gdy zamieszkałe przez Serbów cztery północne gminy Kosowa połączyłyby się z Serbią. Lecz ten kontrowersyjny krok, w zależności od tego, kogo się pytamy, jest problemem historycznym, który może prowadzić do wojny albo do wielkiego kompromisu. Artykuł ma na celu wszechstronne spojrzenie na rozwiązanie, jakim jest wymiana terenów między Kosowem a Serbią, po stronie mniejszości albańskiej w Południowej Serbii, uwzględniając to, że równowagi w tym regionie są bardzo dynamiczne, oraz zbadanie znaczenia motywacji, jaką jest członkostwo w UE, dla rozstrzygania takich kwestii spornych. Analizę w tym opracowaniu przeprowadzono na podstawie: (a) wywiadów z decydentami politycznymi w Dolinie Preszewa, zaangażowanymi w rozmowy o wymianie terenów, i dziennikarzami z regionu, (b) obserwacji i badań terenowych autora, (c) celów i priorytetów określonych w Porozumieniu Brukselskim z roku 2013, Układzie o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz instrumentów dotyczących praw mniejszości i uznania autonomii lokalnej (np. Ramowa Konwencja w sprawie Ochrony Mniejszości Narodowych oraz Europejska Karta Samorządów Lokalnych) w zestawieniu z komentarzami pochodzącymi z najnowszych prac monitoringowych odnoszących się do konkretnych krajów prowadzonych przez UE i Radę Europy dotyczących ram dialogu pod auspicjami UE w sprawie normalizacji stosunków między dwoma krajami.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2019, 2(60); 81-100
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 197

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies