Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Błogosławieństwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Błogosławieństwo organów – wczoraj i dziś
Autorzy:
Baran, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668865.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
blessing
organ
ritual
dedication
conciliar reform
liturgy
błogosławieństwo
organy
rytuał
poświęcenie
reforma soborowa
liturgia
Opis:
The article presents the practice of blessing an organ pipe in the roman rite of thecatholic church. The author enlightens the blessings of the instrument in the liturgical lifeof the church, so that he can move on examine the various forms of blessing the organ,contained in the rituals. The history of the emergence of the ritual in the context of thelatest Vatican Council is also shown. Ending, the author presents a new form of the blessing,which is used in the archdiocese of Kraków in the last few years.
Artykuł prezentuje praktykę błogosławieństwa organów w rycie rzymskim Kościoła katolickiego. Autor przybliża początki obecności organów w życiu liturgicznym Kościoła, by przejść następnie do analizy poszczególnych wersji błogosławieństwa organów obecnych w rytuałach. Przedstawiona jest również historia powstania tego obrzędu w kontekście ostatniej reformy soborowej. Na końcu autor prezentuje zupełnie nową formę błogosławienia organów, która od kilku lat jest używana na terenie archidiecezji krakowskiej.
Źródło:
Pro Musica Sacra; 2019, 17
2083-4039
Pojawia się w:
Pro Musica Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miłość, błogosławieństwo, zdrada
Love, blessing and betrayal
Autorzy:
Białowąs, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578675.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Nowy Testament
Ewangelia według św. Jana
Ostatnia Wieczerza
miłość
błogosławieństwo
zdrada
retoryka semicka
New Testament
St John's Gospel
Last Supper
Love
Blessing
Betrayal
Semitic Rhetoric
Opis:
The idea behind this work is to present love, blessing and betrayal as the main themes of the 13th Chapter in the Gospel of St John. The aim, which was to present the theological conclusions obtainable from St John’s recount of the Last Supper, was completed through the analysis of John 13:1-30, by the help of Hebrew biblical rhetoric. This method, which mainly focuses on revealing the relation between smaller units of the text, making up the whole text, helps to develop the understanding of the message, which the author of the last Gospel wished to convey to the reader. This work has been presented in the form of three chapters, the first of which was dedicated to the overall structure of the text, aswell as the analysis of its smaller units. Delimitation, which is the first stage, made it possible to obtain the sequence from the 13th Chapter of John’s Gospel, contained in verses 1-30. The next division pointed towards seven parts, forming 3 fragments, of which the dependence was described in the second paragraph. In the final paragraph, the entirety of the text was depicted and appropriate titles were assigned to the fragments composed, on the basis of the general topics they mention and describe. The research conducted, enabled the extraction of essential expressions and ideas, which functioned as a starting point to compare them with the parts of the Bible, in which they appear. The biblical context was an essential stage of the analysis, which lead interpreting the parts described in the first chapter. The 3rd and final Chapter was dedicated to the theological conclusions present in the three major themes of the sequence, such as love, blessing and betrayal. Individual paragraphs point to the meaning of love and blessing in the context of the Old and New Testaments, and portray Judas, as the one who betrayed Jesus. The conclusion of each paragraph ended with a sub-section showing the impact of these three concepts on the theology of the analyzed unit.
Celem artykułu było ukazanie miłości, błogosławieństwa i zdrady jako głównych tematów 13. rozdziału Ewangelii Jana. Cel, jakim było przedstawienie wniosków teologicznych wypływających z Janowego opisu Ostatniej Wieczerzy, został zrealizowany poprzez analizę tekstu J 13,1-30 za pomocą hebrajskiej retoryki biblijnej. Metoda retoryczna, która skupia się przede wszystkim na wskazaniu relacji wewnątrz opracowywanego tekstu i między mniejszymi jednostkami, tworzącymi całościową kompozycję tekstu, pomaga pogłębić przesłanie, jakie autor ostatniej Ewangelii pragnął przekazać czytelnikowi. Praca nad tekstem została przedstawiona w trzech syntetycznych punktach. Pierwszy punkt został poświęcony kompozycji tekstu oraz analizie jego mniejszych jednostek. Delimitacja, będąca etapem inicjalnym, pozwoliła wydzielić z 13. rozdziału Ewangelii Jana sekwencję zawartą w ww. 1-30. Kolejny podział wskazał siedem części, tworzących trzy fragmenty, których zależności zostały opisane w 2. podpunkcie. W ostatnim podpunkcie została ukazana całościowa kompozycja badanego tekstu i nadano tytuły utworzonym fragmentom na podstawie głównych tematów z nich wypływających. Przeprowadzone badanie pozwoliło wyodrębnić z tekstu istotne wyrażenia i idee, które posłużyły jako punkt wyjścia do porównania ich z innymi miejscami w Piśmie Świętym, w których występują. Kontekst biblijny był niezbędnym etapem analizy, prowadzącym do interpretacji części przedstawionych w punkcie 1. Punkt trzeci w całości poświęcony został wnioskom teologicznym zawartym w trzech głównych tematach sekwencji, tj. miłości, błogosławieństwu i zdradzie. W poszczególnych podpunktach wskazano znaczenie miłości i błogosławieństwa na tle Starego i Nowego Testamentu oraz przybliżono postać Judasza, jako tego, który zdradził Jezusa. Każdy z podpunktów został zakończony wnioskiem, ukazującym wpływ tych trzech rzeczywistości na teologię analizowanej jednostki.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2019, 23; 43-97
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterstwo wobec błogosławieństwa zwierząt
Pastoral Ministry for the Blessing of Animals
Autorzy:
Brusiło, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035045.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwierzęta
błogosławieństwo
duszpasterstwo
człowiek
Stwórca
św. Roch
animals
blessing
pastoral ministry
man
Creator
Saint Roch from Montpellier
Mikstat
Opis:
Zwierzęta od dawna towarzysząc człowiekowi, spełniały różne funkcje: od towarzyszenia i opieki przez pożywienie i źródło surowców aż do funkcji religijnych. W chrześcijaństwie zwierzęta były i są częścią świata stworzonego, za który człowiek wyraża wdzięczność Stwórcy. Występują także jako atrybuty świętych, nie są jednak już ubóstwiane. Tak jak cały świat stworzony ożywiony i nieożywiony, zwierzęta mogą być błogosławione, aby lepiej służyć człowiekowi w drodze do życia wiecznego. Interesującym przykładem obrzędu błogosławieństwa zwierząt przywołanym w artykule jest uroczysty odpust św. Rocha z Montpellier w miejscowości Mikstat. Zwierzęta są tam błogosławione, ale nie stanowi to centrum uroczystości, w której chodzi przede wszystkim o celebrowanie Słowa Bożego, sprawowanie sakramentów, co służy uwielbieniu Boga i prowadzi ludzi do zbawienia. Współcześnie często dochodzi do wyniesienia potrzeb i praw zwierząt na równi z człowiekiem, czego wyrazem są próby organizowania pogrzebów, Mszy św. i innych sakramentów dla zwierząt. Rodzi to niewątpliwie poważne wyzwania dla teologii i duszpasterstwa.
Animals, while accompanying humans in ages, have always performed various functions: from escorting and taking care of them, through nourishment and supplying materials, to religious reasons. In christianity animals were and are a part of the Creation, for which human is thankful to the Creator. They also appear as saints’ attributes, however they are no longer worshiped. Same as the whole world, both animate and inanimate, animals can be blessed to serve humans better on the path to eternal life. The interesting example of the blessing ritual of animals cited in the article is solemn indulgence of St. Roch from Montpellier in Mikstat. Animals are blessed there, but it is not the core of the ceremonial, which is mostly a celebration of the Word and administration of the sacraments, which serves admiration of God and is leading people to salvation. Nowadays, the needs and rights of animals are often raised on a par with humans, which is reflected in attempts to organize funerals, holy masses and other sacraments for animals. This undoubtedly raises serious challenges for theology and pastoral ministry.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 6; 121-132
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój (Mt 5,9) w interpretacji Ojców Kościoła
“Blessed are the peacemakers” (Mt 5:9) as Interpreted by the Church Fathers
Autorzy:
Czyżewski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621504.pdf
Data publikacji:
2016-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pokój
Ojcowie Kościoła
błogosławieństwa
błogosławieństwo
osiem błogosławieństw
interpretacja
jedność
Mt 5
Kazanie na Górze
peace
Fathers of the Church
blessings
interpretation
unity
Matthew 5:9
Opis:
W pierwszych wiekach Kościoła bardzo chętnie komentowano Pismo Święte, zarówno Stary jak i Nowy Testament. Ciekawą egzegezę odnosząca się do siódmego błogosławieństwa: Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni bedą nazwani synami Bożymi (Mt 5,7) przekazali Ojcowie Kościoła. Treścią  artykułu jest patrystyczna interpretacja tego fragmentu z kazania Chrystusa na Górze. W swojej egzegezie pisarze wczesnochrześcijańscy porównują pokój do miłości i dlatego przestrzegają, by unikać grzechów, które burzą pokój i miłość (gniew i zazdrość). Wprowadzanie pokoju zależy przede wszystkim od samego człowieka, który powinien żyć w zgodzie z Bogiem, samym sobą i z bliźnimi. Czynić pokój oznacza panować nad cielesnymi popędami (wyższość rozumu nad ciałem), przekazywać nieskażoną wiarę, unikać podziałów w Kościele i troszczyć się o zachowanie jedności.
In the first centuries of the Church's history, the Scriptures – both the Old and the New Testaments – were eagerly commented upon. Thus an interesting exegesis of the Seventh Beatitude - "Blessed are the peacemakers, for they shall be called sons of God" (Mt 5:9) - was offered by the Church Fathers, and the article presents the patristic interpretation of this passage from the Sermon on the Mount. In their exegesis, early Christian writers compare peace to love, warning against committing the sins that disturb peace and love, namely anger and envy. Bringing peace depends primarily on man himself, who ought to live in harmony with God, with others and with himself. To make peace is to have control over carnal desires (the superiority of the mind over the body), to pass on to posterity a steadfast faith, to avoid divisions in the Church, and to actively preserve unity.
Źródło:
Verbum Vitae; 2016, 30; 231-257
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia biskupia Wielkiego Czwartku w wawelskich ceremoniałach z XVI wieku
La liturgie épiscopale du Jeudi Saint dans les cérémonials du Wawel du XVIe siècle
Autorzy:
Fedorowicz, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062601.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
kodeksy liturgiczne
Wielki Czwartek
błogosławieństwo olejów
liturgy
liturgical manuscripts
Maundy Thursday
blessing of oils
Opis:
Pendant des années dans les églises catholiques, on a célébré uniquement une seule messe le Jeudi Saint, qui a été une commémoration liturgique de la Cène. Lorsqu’elle fut célébrée dans la cathédrale par un évêque, les rites des bénédictions de l’huile des malades, celle des catéchumènes et du saint chrême devenaient sa partie intégrale. La liturgie de ce jour, que nous présentons ici, fut célébrée dans la cathédrale de Cracovie à la première moitié du XVIe siècle. Les deux manuscrits liturgiques de cette époque gardés dans l’archive cathédrale en témoignent. Ces livres contiennent le déroulement de la liturgie épiscopale du Jeudi Saint. Même si c’était la messe de la Cène du Seigneur, toute la cérémonie mettait un accent rituel plus sur la bénédiction de ces trois huiles que sur l’idée du Cénacle. Bien que le thème de la Cène fut évoqué par les lectures bibliques, par les formules du Canon et les antiennes pour les psaumes des vêpres, les rites de bénédictions ont dominé sur le déroulement de toute la liturgie. C’était la conséquence de leur élargissement, et d’engagement d’un grand nombre des personnes de services, et aussi d’attachement de plus grande importance à l’action sacramentelle qu’au saisissement du mystère en catégories de l’histoire du salut.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 87-99
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Msza Święta Prymicyjna według posoborowych dokumentów Kościoła w Polsce
Premice Holy Mass according to post-Council Church documents in Poland
Autorzy:
Golec, ks.Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1492605.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
premice
neopresbyter
manuductor
premice blessing
plenary indulgence
premice preparation
premice reception
prymicja
neoprezbiter
manuduktor
błogosławieństwo prymicyjne
odpust zupełny
przygotowanie prymicji
przyjęcie prymicyjne
Opis:
Msza Prymicyjna jest ważnym dniem w życiu neoprezbitera, jego rodziny i parafii, z której pochodzi. Jej przebieg zawsze normowały księgi liturgiczne. Przed Soborem Watykańskim II nie była możliwa w tym przypadku koncelebra, stąd wytworzyła się funkcja manuduktora – starszego kapłana, który wskazywał prymicjantowi teksty mszalne. Błogosławieństwo prymicyjne poprzedzone było tzw. papieskim, następnie prymicjant błogosławił poszczególne stany, jak to ma miejsce i w odnowionej liturgii. Poszczególne diecezje różnie ustosunkowały się do owego błogosławieństwa papieskiego, którego nie zawierają już Obrzędy błogosławieństw. Sam udział we Mszy św. wiąże się z możliwością uzyskania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami. Różnice są także w podtrzymywaniu tradycji błogosławieństwa np. wianka prymicyjnego, czasie powitania prymicjanta, jak i zaleceniom odnośnie organizacji agapy po Mszy świętej.
The premice mass is an important day in the life of a neopresbyter, his family and the parish he comes from. Its sequence is specified by liturgical books. The paper provides a synthesis of the liturgical standards concerning this event, which applied before the Second Vatican Council - concelebration was not possible at the time, which led to the emergence of the function of the manuductor - a senior priest who indicated the Eucharistic texts to the neopresbyter. The premice blessing followed the so called Papal blessing, and subsequently the newly ordained priest would bless the individual estates, as is the case with the renovated liturgy as well. The paper systematises the liturgical regulations included in the liturgical books that apply in Polish dioceses, and provides an overview of diocesan standards applicable to the premice. Individual dioceses have adopted varying approaches to the above-mentioned Papal blessing, which is absent from the post-Council Blessing rites adapted to the customs in Polish dioceses. Mere participation in this Holy Mass entails an opportunity to gain a plenary indulgence under the regular conditions and is not tied to any additional rites. There are also differences in maintaining the tradition of, for example, blessing the premice wreath, in the time and place where the newly ordained priest is greeted, as well as in the recommendations for holding an agape after the Holy Mass.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 55-66
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykonanie podłoża z tworzywa porowatego dla przeniesionego malowidła ściennego
THE POROUS MATERIAL SUPPORT USED FOR THE TRANSFER OF A MURAL PAINTING
Autorzy:
Kostow-Benczew, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536824.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
malowidło Błogosławieństwo Tobiasza
distacco
żywice akspandowane
przeniesienie malowidła ściennego
Opis:
The subject of considerations by the author, a graduate from the Academy of Fine Arts, Cracow, consists in producing of a new support for the mural painting “Blessing of Tobias” removed from the vaulting of a chapel-mausoleum at Udanin, Sroda District. This painting removed with the use of “distacco” technique had to be placed on a negative mould imitating the shape of vaulting. The original support, as a result of its total decay, has been removed and in its place a mass was placed composed of the ground plaster, casein and polyvinyl acetate, the latter applied as the binder. As the further step was undertaken the preparation of a new support which the operation caused a lot of difficulties in view of the shape of painting (barrel-like bent Rococo cartouche) and its considerable size (2X1.5 m). The possibility was considered to apply the ready semi-products made of porous materials, however, they proved unsuitable to the purpose owing to difficulties with their fitting and fastening to the painting reverse. It has been decided then to apply an expanding and polymerizing resin in the form of hard or half-hard mass that could be placed directly on the painting reverse. A similar experiment has already been carried out at the Istituto Centrale del Restauro, Rome, however, with the use of very expensive and highly sophisticated apparatus and equipment. For preparing the support the foamed polyurethane in the form of resin manufactured by the “BAYER” Company, West Germany has been used. This resin together with cathalyst was mixed in small doses and then cast onto previously strengthened support. This operation required a certain amount of skill and speedy action as the time for mixing was limited to 8 sec. and the expanding reaction and polymerization occur immediately after mixing of components. As the final result a new support was obtained for the transferred painting, possessing nearly ideal properties as it is firm, stable, poorly heat transmitting, insoluble, resistant to weather conditions and biological effects, light in weight, readily transportable, easy in preparing, not expensive, elastic, and — if required — can be removed mechanically.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1972, 4; 291-293
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia błogosławieństwa obrazów Jezusa Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny
Liturgy of Blessing of Pictures Depicting Jesus Christ and Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037220.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
błogosławieństwo
obraz Jezusa Chrystusa
obraz Najświętszej Maryi Panny
Msza święta
Nieszpory
blessing
image
picture
painting
Jesus Christ
Blessed Virgin Mary
Holy Mass
Vespers
Opis:
Pobożność wiernych nie ogranicza się jedynie do uczestnictwa w liturgii Mszy Świętej, sakramentów i Liturgii godzin. Ważną rolę w pobożności wspólnotowej i indywidualnej, odrywają także obrazy Jezusa Chrystusa i Jego Matki, Najświętszej Maryi Panny. Zanim staną się przedmiotem kultu, owe święte wizerunki błogosławi się według określonej przez Kościół formy obrzędowej. Przez błogosławieństwo obrazy nie otrzymują od Boga specjalnej mocy, ale stają się znakiem, który kieruje myśli i serca ku Bogu. Obrazy Pana Jezusa i Matki Bożej błogosławi się poza Mszą świętą lub w czasie Nieszporów. Szafarzem błogosławieństwa obrazów jest prezbiter lub biskup. Modlitwę błogosławieństwa poprzedza liturgia słowa, która zawiera czytanie Pisma Świętego, homilię i modlitwę powszechną. W modlitwach błogosławieństwa obrazów Jezusa Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny Kościół prosi Boga, aby modlitwa przed nimi prowadził do postępowania „śladami Pana”, czyli naśladowali Chrystusa, a wpatrując się w przykład Najświętszej Maryi Panny dzięki Jej wstawiennictwu dążyli do doskonałości.
Piety of the faithful is not restricted only to participation in the Sunday Mass, Sacraments and Liturgy of the Hours. An important role for communal and individual piety is fulfilled by the images of Jesus Christ and His Mother, Blessed Virgin Mary. Before they become cult objects, these holy likenesses are blessed in accordance with a ritual formula prescribed by the Church. Through a blessing, such pictures do not receive a special power from God, but they become a sign which directs our thoughts and hearts towards God. Paintings depicting Jesus and Mother of God are blessed outside Mass or during Vespers. A presbyter or bishop can administer the blessing of paintings. The blessing prayer is preceded by the Liturgy of the Word, which includes a reading from the Bible, homily and the Universal Prayer. When pictures of Jesus Christ and Blessed Virgin Mary are being blessed, the Church asks God that a prayers before the pictures lead the faithful to follow in “Lord’s footsteps,” that is imitate Christ, and that by looking at the example set by Blessed Virgin Mary the faithful aspire to perfection thanks to Her intercession.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 31-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patriarcha Jakub w przepowiadaniu homilijnym
The Patriarch Jacob in Homily Preaching
Autorzy:
Krasowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062772.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wydarzenia
oszukujący
grzech
błogosławieństwo
wybrani
events
deceiving
sin
blessing
chosen ones
Opis:
Jacob is the son of Isaac and Rebekah. In his attitudes and acts he is not irreproachable, righteous and transparent, but all the same it is with him that God creates history! Already when he was being born he grasped his brother Esau by his heel. Using a trick he bought the birthright and his father’s blessing. So he has to escape. In Laban’s home he marries Leah and Rachel who give birth to his children. When he was returning home with his whole family he had an encounter with God, during which encounter God changed his name to Israel. This was also the moment of Jacob’s inner transformation, when a treacherous and dishonest man was changed into an indomitable, subject to God one. The article shows these stories in a certain very important key. The history of Jacob’s life and various events connected with it is the way the inspired author shows how God led his chosen one towards himself. This is important for us, who are chosen by God and called to be saint by the mandate of holy baptism, as also each of us has his own history of life, including good and edifying events, but also difficult and ambiguous ones. And if it is so, maybe God—like in Jacob’s life—also in our lives, through exactly such events leads us to himself!
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2012, 3; 191-210
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia błogosławieństw w służbie rodziny
Liturgy of Blessings in the Service of the Family
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040825.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
błogosławieństwo
liturgia
rodzina
Kościół domowy
blessing
liturgy
family
home Church
Opis:
Odnowa liturgii przez Sobór Watykański II dotyczyła przede wszystkim jej istoty. Określenie liturgii jako spełniania kapłaństwa Chrystusa w celu uświęcenia ludu Bożego i składania kultu Ojcu niosło daleko idące konsekwencje dla życia wierzących. Wyakcentowanie przez Sobór uświecającego celu liturgii, jak i powiązanie jej z kapłaństwem powszechnym ukazało wiernych świeckich jako aktywnych uczestników liturgii, a przemianę ich życia jako jej cel. Obok liturgii sakramentalnej dotyczy to także sakramentaliów, a w nich błogosławieństw sprawowanych w rodzinie – Kościele domowym. Odnowiona struktura Księgi błogosławieństw ukazuje je jako czynność liturgiczną Kościoła, w której odbija się nie tylko życie całej wspólnoty eklezjalnej, ale także wspólnoty rodzinnej. Tematyka błogosławieństw często łączy się z życiem małżeńskim i rodzinnym. Dotyczy to przeżywanych w rodzinie wydarzeń, czasu roku liturgicznego, ale także miejsc życia rodziny. Ważnym zagadnieniem jest także problem szafarzy błogosławieństw sprawowanych w rodzinie, wśród których jest także miejsce dla szafarzy świeckich. Praktyka błogosławieństw w rodzinie nie odbiera znaczenia liturgii sprawowanej we wspólnocie parafialnej czy diecezjalnej. Przyczynia się ona do szerokiego postrzegania liturgii Kościoła, a także do większej jeszcze świadomości kapłaństwa wypływającego z chrztu świętego.
The renewal of liturgy started by the Second Vatican Council was first of all concerned with its essence. The definition of liturgy as practicing Christ’s priesthood in order to sanctify God’s people and practicing the cult of the Father bore far-reaching consequences for the life of believers. Emphasizing the sanctifying aim of liturgy by the Council, as well as connecting it with universal priesthood, showed the lay faithful as active participants in liturgy and a transformation of their lives as its aim. Besides the sacramental liturgy this also concerns sacramentals, and among them—the blessings chanted in the family—the home Church. The renewed structure of Book of Blessings shows them as the Church’s liturgical activity, in which not only is the life of the whole ecclesial community reflected, but also of the family community. The subject-matter of blessings is often connected with marital and family life. This concerns events that occur in the family, the time of the liturgical year, but also the places in the family life. Also, the problem of the dispensers of blessings chanted in the family is an important one; among the dispensers there is also room for lay ones. The practice of blessings in the family does not deprive the liturgy practiced in the parish or diocesan  community its significance. It contributes to a broad perception of the liturgy of the Church, and also to a still greater consciousness of priesthood issuing from the Holy Baptism.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 57-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concluding Rites in Typical Editions of the Missal of Paul VI
Obrzędy zakończenia w edycjach typicznych mszału Pawła VI
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035180.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mszał Pawła VI
obrzędy zakończenia
błogosławieństwo
pozdrowienie kapłana
ogłoszenia
ołtarz
Missal of Paul VI
concluding rites
blessing
priest’s greeting
announcements
altar
Opis:
Niniejsze opracowanie ukazuje strukturę obrzędów zakończenia Mszy św. w mszale posoborowym i zmiany w trzech edycjach typicznych. Posoborowa reforma zachowała tradycję ukształtowanych obrzędów, porządkując je, czyniąc bardziej przejrzystymi i lepiej oddającymi ich sens. Kolejne, drobne zmiany miały na celu pogłębienie tego procesu. Dlatego opracowanie podaje wybrane historyczne korzenie obrzędów i prezentuje wprowadzane poprawki w mszale. Umożliwia to lepsze zrozumienie ewolucji poszczególnych elementów obrzędów i daje impuls do dalszego pogłębiania studiów nad korzeniami zreformowanych obrzędów liturgicznych.
This study presents the structure of the concluding rites of the Mass in the post-conciliar Missal and their changes in the three typical editions. The post-conciliar reform preserved the tradition of the rites. In the Missal they are better arranged and more transparent with their meaning more clearly conveyed. The subsequent small changes were aimed at deepening this process. Therefore, the study gives selected historical roots of the rites and presents the corrections made in the Missal. This enables a better understanding of the evolution of the individual elements of the rites. It also serves as a spur to further research on the roots of the liturgical reform.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 23-33
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławieństwo Jakuba (Rdz 49,1-28) w interpretacji targumicznej
“Jacob’s Blessing” (Gen 49:1-28) in the Targumic Interpretation
Autorzy:
Kuśmirek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034921.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Błogosławieństwo Jakuba
Księga Rodzaju 49
targumy
interpretacja Biblii
Jacob’s blessing
The Book of Genesis 49
targums
interpretation of the Bible
Opis:
Genesis 49 shows the scene that takes place at the deathbed of the patriarchJacob. In the face of his upcoming death, Jacob calls all of his sonsthat they may listen to and accept his words of valediction. The patriarchaddresses each of them individually. This piece of text serves an exampleof the Biblical poetry in which metaphors play an important role. In theHebrew text there are words and phrases that raise many doubts and questions.Not only contemporary translators and biblical scholars contendwith these difficulties, but ancient and medieval commentators did as well.The Aramaic Targums testify to the early Jewish exegesis and interpretationof Gen 49. This article presents the paraphrase and discusses a fewselected verses of the Aramaic version of Torah (Tg. Onq., Tg. Neof., Frgm.Tg., Tg. Ps.-J.). Based on the above examples, the development of principalJewish views on eschatology (49:1-2) and of Messianic expectations incontext of Jacob’s blessing of the tribe of Judah (49:8-12) is portrayed. Thelast part of this article comprises the rendering and the meaning of theTargumic animal metaphors based on the examples of Issachar (49:14-15)and of Benjamin (49:27) that significantly differ from the Hebrew text.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 4; 163-190
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika i teologia liturgicznych obrzędów konsekracji dziewic
The Symbolism and Theology of the Liturgical Rite of Consecration of Virgins
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1017427.pdf
Data publikacji:
2015-09-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
virgin
consecration
consecrated life
vows
bride
blessing
gift
offering
chastity
dziewica
konsekracja
życie konsekrowane
zaślubiny
oblubienica
błogosławieństwo
dar
ofiara
czystość
Opis:
Doceniając wartość dziewictwa poświęconego Bogu, Kościół bardzo wcześnie stworzył liturgiczne obrzędy przyjęcia w stan, określany jako dziewictwo konsekrowane. Na przestrzeni wieków modlitwa konsekracyjna została ubogacona innymi obrzędami liturgicznymi i tak powstały Obrzędy konsekracji dziewic, które stały się częścią Pontyfikału rzymskiego. Nowa księga liturgiczna ma dwa obrzędy konsekracji dziewic. Pierwszy do-tyczy konsekracji dziewic żyjących w świecie, a drugi konsekracji mniszek. Ten drugi obrzęd łączy profesję zakonną z konsekracją dziewic. Celem artykułu jest ukazanie teologicznego i symbolicznego znaczenia poszczególnych obrzędów, składających się na konsekrację dziewic. Przedstawione zostaną także dodatkowe elementy, które są charakterystyczne dla profesji mniszek.
The article discusses both the theology and liturgy of the Consecration of Virgins on the basis of the renewed “Rite of Consecration of Virgins” after Vatican II. The new rites which refer to the most ancient consecrated life traditions in the Church have a structure marked by simplicity and contain a deep theology of consecrated life. The Rite presents the consecration of virgins as a par-ticular type of a constitutive blessing which can be bestowed only once in a lifetime. Through her consecration, the virgin enters into a unique and particular relationship with Christ and the Church, as she becomes His bride. Virginity constitutes a continuation and a completion of the baptismal consecration. The liturgical texts show that it is the initiative and the gift of God who makes present the bridal love of Christ for the Church. Consecrated virginity is shown as the fruit of the action of the Holy Spirit. Consecrated persons foreshadow the eschatological times and the new reality which will become the lot of the faithful in the Heavenly Jerusalem. The Rite clearly emphasizes the eschatological aspect of virginity with many references to the Eucharist and the offertory gifts which are consecrated during the Eucharistic Prayer.
Źródło:
Teologia Praktyczna; 2015, 16; 201-221
1642-6738
Pojawia się w:
Teologia Praktyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Magnificat” proroctwem kultu Maryi. „Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia” (Łk 1, 48)
The „Magnificat” as a prophecy of the cult of Mary. ,,Behold, from now onwards all generations will call me blessed” (Lk 1:48)
Autorzy:
Łabuda, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761812.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Maryja
proroctwo
Magnificat
błogosławieństwo
kult
Mary
prophecy
blessing
worship
Opis:
Pośród licznych tekstów nowotestamentalnych za szczególny można uznać przekazany przez św. Łukasza hymn Magnificat. Przybywająca do swojej krewnej Maryja, odpowiadając na pozdrowienie Elżbiety, wielbi Boga za wielkie rzeczy, które On czynił i wciąż czyni. Z pewnością dostępny dziś kantyk nie jest zapisem stenograficznym słów Maryi. Trudno jednak przyznać, że jest on dziełem autora trzeciej ewangelii, a Maryja nie miała nic wspólnego z tym przekazem. Wielbiąc Boga, Maryja zapowiada swój przyszły kult. Ze względu na to ojcowie Kościoła nazwali ją prorokinią. Maryja miała pełną świadomość, że otrzymała niezwykły Boży dar – Boże wybranie: „Wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny”. Konsekwencją tego niezwykłego Bożego daru są także jej prorockie słowa, że wszystkie pokolenia będą ją wielbiły.
Among the numerous texts of the New Testament, the Magnificat hymn, handed down by St. Luke, can be considered special. Arriving at her relative, Mary, responding to Elizabeth’s greeting, praises God for the great things that He has done and continues to do. Certainly, the canticle available today is not a shorthand record of Mary’s words. However, it is difficult to admit that it is the work of the author of the third gospel, and Mary had nothing to do with this message. By praising God, Mary announces her future worship, and because of this, the Fathers of the Church called Her a prophetess. Mary was fully aware that she had received an extraordinary gift from God – God’s election: “The Almighty has done great things for me”. The consequence of this extraordinary gift of God is also her prophetic words that all generations will worship her.
Źródło:
Tarnowskie Studia Teologiczne; 2022, 41, 2; 71-88
2391-6826
0239-4472
Pojawia się w:
Tarnowskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błogosławieństwo i poświęcenie ikon
Blessing and Sanctification of Icons
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168560.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Prawosławie
ikona
błogosławieństwo
konsekracja
Kościół
Orthodoxy
icon
blessing
consecration
Church
Opis:
Orthodox liturgical practice indicates a blessing, dedication and consecration of icons. It is not unified within the universal Church and within the autocephalous Church and local liturgical traditions. This article focuses on explaining the meaning of the blessing rites in the practice of the Polish Autocephalous Orthodox Church. This practice is largely consistent with the practice of other Orthodox Churches of the Slavic tradition, including The Russian Orthodox Church, the Orthodox Church of the Czech Lands and Slovakia, the Bulgarian Patriarchate and the Serbian Patriarchate. This part deals with the features attributed to the icons: canonicity, uniqueness and sanctity. Next, an analysis of the liturgical rites of blessing was carried out and their meaning was shown.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2021, Obraz - Słowo - Litera, 12; 35-44
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies