Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Avant -garde" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 262
Tytuł:
Art Against Modern Death. A Retrospective of Marina Gržinić and Aina Šmid
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24548241.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Avant-garde Art
Dada
Marina Gržinić
Aina Šmid
Dissident Histories
Necropolitics
Necropower
Achille Mbembe
bare life
Homo Sacer
Giorgio Agamben
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2023, 29; 275-287
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-garde in earnest! Stern’s biographical experiments with Apollinaire
Awangarda naprawdę! Biograficzne eksperymenty Sterna z Apollinaire’em
Autorzy:
Baron-Milian, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312473.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Avant-garde
life writing
biography
archive
Anatol Stern
Guillaume Apollinaire
awangarda
biografia
archiwum
Guillaume Apollinair
Opis:
Artykuł poświęcony jest genealogicznemu śledztwu, jakie podejmuje Anatol Stern, próbując zrekonstruować pochodzenie Guillaume’a Apollinaire’a. Efektem badawczego postępowania staje się książka zatytułowana Dom Apollinaire’a. Rzecz o polskości i rodzinie poety, opublikowana w 1973 roku, będąca zbiorem szkiców, które ukazywały się wcześniej w krajowych i europejskich czasopismach, przygotowana do druku już po śmierci pisarza przez jego żonę, Alicję Stern. Przedmiot zawartych w artykule analiz stanowią nie tylko teksty opublikowane, ale przede wszystkim obszerny archiwalny zbiór materiałów poświęconych Apollinaire’owi, gromadzonych przez Sterna, a także różne formy literackich praktyk, w ramach których Stern dokonywał artystycznych przetworzeń biograficznych rozpoznań dotyczących autora Alkoholi. Perspektywę teoretyczną dla ujęcia szerokiego spektrum tekstów auto/biograficznych wyznacza pojęcie life writing. W toku analiz na plan pierwszy wysuwa się wartość komentarza Alicji Stern, zawartego w jej niepublikowanym pamiętniku, sugerującego możliwość „kryptoautobiograficznej” lektury niektórych poświęconych Apollinaire’owi tekstów Sterna. Taka linia interpretacji – eksponująca sytuację „obcego” – otwiera możliwość poszukiwania „marańskiego podmiotu” i miejsc, w których ujawnia się przemilczana przez Sterna własna sytuacja „obcego” wraz z różnymi formami maskowania własnej „zakłóconej”, „niestabilnej” tożsamości.
The article is devoted to a genealogical investigation, undertaken by Anatol Stern, in his attempt to reconstruct the origin story of Guillaume Apollinaire. The effect of his research is a book entitled Dom Apollinaire’a. Rzecz o polskości i rodzinie poety, published in 1973, which is a collection of essays, previously published in Polish and European journals, prepared for publication after the author’s death by his wife, Alicja Stern. The subject of analyses in the paper are not only the published texts but first and foremost an extensive archival collection of materials devoted to Apollinaire, collected by Stern, as well as different forms of literary practices, within which Stern carried out artistic biographical modifications of his findings concerning the author of Alcools. The theoretical perspective adopted for the analysis a wide range of auto/biographical texts here is the concept of life writing. In the course of the study the value of Alicja Stern’s commentary, found in her unpublished memoir, comes centre stage, as it indicates the possibility of a “pseudo-auto-biographical” reading of some of Stern’s texts devoted to Apollinaire. This line of interpretation – exposing the situation of “the other” – opens up the possibility of looking for a ”Maroon-like subject” and places in which Stern’s own situation of “the other” along with various forms of masking his own “interrupted”, “unstable” identity.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 26-41 (eng); 26-41 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le jazz fut-il la première forme du surréalisme ? – la poésie du jazz selon Robert Goffin
Was Jazz the First Form of Surrealism?: The Poetry of Jazz According to Robert Goffin
Autorzy:
Kukuryk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408340.pdf
Data publikacji:
2023-12-16
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
hot jazz
surrealism
Robert Goffin
avant-garde poetry
modernism
improvisation
surréalisme
poésie d’avant-garde
modernisme
Opis:
This article is an attempt to parallel literature and jazz music, which, according to the Belgian poet Robert Goffi created new trends at the beginning of the 20th century. Touched by the cosmopolitanism of Blaise Cendrars, the simultaneous poetry of Guillaume Apollinaire, the author tries to synthesize a new spirit in a new poetry in syncopated rhythm. He sees musical improvisation as an element that can shape creative writing in various aspects, from narrative to structure, reflecting the surrealist-inspired need to create outside the traditional ontological framework. According to him, jazz not only illustrates the quest for independence in the artistic and social spheres, but is also a means to reach the unconscious.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 20; 261-272
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O sobie i przez siebie
About and Through Oneself
Autorzy:
Haratyk, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24908946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jonas Mekas
kino awangardowe
autobiografizm
avant-garde cinema
autobiography
Opis:
Książka Andrzeja Pitrusa Przebłyski piękna. Spotkania z Jonasem Mekasem (2022) to pierwsza w języku polskim monografia dorobku artysty. Stanowi rodzaj przewodnika po twórczości, mającego zachęcić do „zanurzenia się” w filmy twórcy i odnalezienia w nich własnych sensów. Podstawowym założeniem Pitrusa jest odczytanie kina Mekasa przez siebie samego. Autor poszukuje analogii pomiędzy własnymi doświadczeniami a biografią artysty i sięga do swoich wspomnień, które służą mu do „wczucia się” w świat filmowca. Forma książki została oparta na dialogu ze słowami Mekasa. Jej pierwszą część stanowi przybliżenie dorobku filmowego litewskiego twórcy – od wczesnych, mniej znanych realizacji, przez najbardziej emblematyczne dzieła, po późne prace wideo, instalacje artystyczne i projekty internetowe. Na drugą składa się wybór pism filmowca: dzienników, tekstów krytycznych, wywiadów i wierszy, które poszerzają rozważania Pitrusa i korespondują z nimi.
Andrzej Pitrus’s book Przebłyski piękna. Spotkania z Jonasem Mekasem [Glimpses of Beauty: Encounters with Jonas Mekas] (2022) is the first Polish monograph of the Lithuanian filmmaker’s output. It is a guide to the artist’s work, intended to encourage the readers to ‘immerse’ themselves in his films and engage subjectively in searching for their meanings. Pitrus’s basic premise is to read Mekas’s cinema through himself. He seeks parallels between their experiences and refers to his own memories, which he uses to ‘get a feel’ for the filmmaker’s world. The form of the book is based on a dialogue with Mekas’s words. Its first part is Pitrus’s study of the artist’s film output, from his first and less-known films, through the most emblematic works, to late films created on video, art installations, and internet projects. The second part is a selection of the filmmaker’s writings – diaries, critical texts, interviews, and poems – that correspond to and extend Pitrus’s interpretations.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 197-202
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pełzająca rewolucja. Awangardowe transfery Europy Środkowej (na przykładzie powojennego surrealizmu)
Creeping Revolution: Avant-Garde Transfers in Central Europe (as Exemplified by Postwar Surrealism)
Autorzy:
Orska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14769699.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
awangardowe transfery
transnarodowe koncepcje sztuki
marksizm
surrealizm
neo- i postawangarda
polityczne uwarunkowania procesu literackiego
avant-garde transfers
transnational conceptions of art
marxism
surrealism
neo- and post-avant-garde
political conditioning of the literary process
Opis:
W artykule podjęta zostaje problematyka transferów awangardowych w literaturze Europy Środkowej na przestrzeni XX i XXI wieku – w transnarodowej perspektywie; punktem odniesienia zaś jest program i zjawiska w poezji powiązane z surrealizmem. Pomimo bliskości geograficznej zarówno przed II wojną światową, jak i po niej tradycje awangardowe rozwijały się tam w relatywnym odseparowaniu. Transfery awangardowe były uwarunkowane najpierw przez dominujące przed wojną centra kultury (Francję i Związek Radziecki), później zaś przez rozmaite strategie komunistycznej polityki kulturalnej, w tym różnych ograniczeń cenzury. Obszar porównawczy stanowią przed i po-wojenna Czechosłowacja z jej mocnym, choć dysydenckim surrealizmem, Słowenia jako jeden z krajów Titowskiej Jugosławii z mocno surrealistyczną neoawangardą oraz Polska, w której, jak twierdzono, surrealizm w ścisłym znaczeniu nigdy nie zaistniał. Wybór taki został podyktowany szczególnym znaczeniem zdeterminowanej przez surrealizm poezji tych krajów w Polsce już po 1989 roku.
This entry approaches the issue of avant-garde transfers in Central Europe’s literature during the twentieth and twenty-first centuries; the surrealist’s programme and phenomena being the matter of research. Despite the geographic proximity before and after WW II, avant-garde traditions developed in this area in a relative separation. The avant-garde transfers were conditioned firstly by the dominant cultural centres before the WW II. Later, the deciding impact was carried out by different political-cultural strategies of communism, including censorship issues. The comparative area consists of Czechoslovakia with the strong although dissident surrealist tradition; Slovenia as part of Tito’s Yugoslavia with its surrealist neo-avantgarde input; and Poland where legitimate surrealism never existed. This choice was made because of the considerable transfer of the surrealism-driven poetry of these countries in Poland after 1989.
Źródło:
Porównania; 2023, 33, 1; 385-401
1733-165X
Pojawia się w:
Porównania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spór jako „okazja do samookreśleń”. Julian Przyboś wobec Karola Irzykowskiego w dwudziestoleciu międzywojennym
A Dispute as an ‘Opportunity for Self-Determination’: Julian Przyboś Versus Karol Irzykowski in the Interwar Period
Autorzy:
Kwiatkowska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407686.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
spór o metaforę
awangarda krakowska
polemiki dwudziestolecia międzywojennego
Karol Irzykowski
Julian Przyboś
dispute over metaphor
the Kraków avant-garde
polemics of the interwar period
Opis:
W artykule ukazano, w jaki sposób kształtował się i ewoluował stosunek Juliana Przybosia do Karola Irzykowskiego. Przyboś jako młody poeta awangardy krakowskiej postrzegał Irzykowskiego jako uznanego krytyka i pisarza o dużym autorytecie. W jego poglądach cenił szczególnie krytyczny stosunek do młodopolszczyzny, odrzucenie wtórności i poszanowanie oryginalności dokonań literackich. Gdy pod koniec lat dwudziestych Irzykowski w Walce o treść zarzucił awangardzistom nadużywanie metafor, jako pierwszy odpowiedział Tadeusz Peiper. Przyboś opublikował wówczas artykuł Terminus a quo..., w którym omówił książkę Irzykowskiego i podjął z nią polemikę. Argumentację rozwinął w szkicu W walce z „Walką o treść”, zarzucając Irzykowskiemu błędne rozumowanie i celowe niezrozumienie poetyckich konceptów awangardy. Do kolejnej wymiany poglądów między wielkimi oponentami doszło w ramach dyskusji wokół cyklu artykułów Irzykowskiego Wycieczki w lirykę. Przyboś odpowiedział na nie Uwagami o nowej liryce – artykułem, w którym nie tylko polemizuje z Irzykowskim, ale formułuje też własną koncepcję poezji. Spór z wybitnym krytykiem, który celnie wskazywał słabe strony awangardowych koncepcji estetycznych, był dla Przybosia okazją do doprecyzowania i zrekapitulowania własnych poglądów, różnych od myśli Irzykowskiego i Peipera. Spory pomiędzy Karolem Irzykowskim i Julianem Przybosiem były odzwierciedleniem idei ścierających się w dwudziestoleciu międzywojennym i stanowiły istotny element życia literackiego.
The article shows how the attitude of Julian Przyboś to Karol Irzykowski developed and evolved. As a young poet of the Kraków avant-garde, Przyboś perceived Irzykowski as a recognized critic and a writer of great authority. In his views, he particularly valued the critical attitude towards the Young Poland movement, the rejection of derivativeness, and respect for the originality of literary achievements. When Irzykowski, at the end of the 1920s in his Walka o treść [The Battle for Content], accused the avant-gardists of abusing metaphors, Tadeusz Peiper was the first to respond. Przyboś then published the article “Terminus a quo.” He discussed Irzykowski’s book and engaged in a polemic with the premises lying at the foundations of the study. He developed his argument in a sketch ‘W walce z Walką o treść’ [Fighting Against The Battle for Content] accusing Irzykowski of erroneous reasoning and deliberate misunderstanding of the poetic concepts of the avant-garde. Another exchange of views between the two great opponents was a part of the discussion around the series of articles of Irzykowski’s ‘Wycieczki w lirykę’ [Lyrical Excursions]. Przyboś answered to them with ‘Uwagi o nowej liryce’ [Comments on the New Lyric] – an essay in which not only does he argue with Irzykowski but also formulates his own concept of poetry. The dispute with the outstanding critic, who pointed accurately to the weaknesses of avant-garde aesthetic ideas, was an opportunity for Przyboś to clarify and summarise his own views, different from Irzykowski and Peiper’s. The disputes and what is more, constituted an essential element of a literary life.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 355-368
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Great Boredom of Contemplation: Franciszka Themerson’s Experimental Records of Illness
Wielka nuda kontemplacji. Eksperymentalne zapisy chorobowe Franciszki Themerson
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312353.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Franciszka Themerson
correspondence
the avant-garde
archive
life-writing
experiment
korespondencja
awangarda
archiwum
zapisy życia
eksperyment
Opis:
W artykule omówione zostało pojęcie eksperymentalnych i chorobowych zapisów życia na podstawie korespondencji Franciszki Themerson, a także jej rysunków korespondencyjnych oraz dzieł sztuki. Zauważyłam, że awangardystka stosowała spójne metody kompozycyjne w podejmowaniu tematu swojej choroby tak w zapisach życia, jak i w sztuce awangardowej. Taktyka „przekształcenia” przybierała w przypadku korespondencji, rysunków oraz obrazów formy autoironii, żartu, dystansowania się wobec własnej cielesności w stanie chorobowym. Przeanalizowana korespondencja jest jednym z nielicznych przykładów znanych nam zapisów autobiograficznych malarki, które w większości zdeponowane zostały w Muzeum Sztuki w Łodzi, częściowo również w Bibliotece Narodowej w Warszawie (Archiwum Themersonów).
The article discusses the concept of experimental and illness-related life-writing records on the basis of Franciszka Themerson’s correspondence, and her correspondence-related drawings and works of art. I have established that the avant-garde artist was using coherent compositional methods in taking up the topic of her illness both in her life-writing records and in her avant-garde art. The tactics of “transformation” in her correspondence, drawings and paintings assumed the form of self-irony, joke, distancing herself from her own body in the state of illness. The analysed correspondence is one of few cases of the painter’s autobiographical records we know of; they were stored in the Museum of Art in Łódź, as well as in the National Library of Poland in Warsaw (The Themerson Archive).
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 33-34; 90-107 (eng); 92-109 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W gościnie i u siebie. Karol Irzykowski w „Skamandrze”, „Ponowie” i „Krokwiach”
Being a Guest and the Host: Karol Irzykowski’s Contribution to “Skamander”, “Ponowa” and “Krokwie”
Autorzy:
Okulicz-Kozaryn, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407690.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
dwudziestolecie międzywojenne
awangardowe ruchy literackie
ruch Młodej Polski
skamandryci
autorzy „Ponowy”
programofobia
„Krokwie”
konstrukcjonalizm
interwar period
avant-garde literary movements
Young Poland movement
the Skamandrites
the authors of Ponowa
programophobia
Krokwie
constructionalism
Opis:
W latach 1919–1922 Karol Irzykowski podejmował współpracę z trzema czasopismami literackimi: „Skamandrem”, „Ponową” i „Krokwiami”. Okoliczności i przebieg tej współpracy za każdym razem były różne, ale motywacja podobna – krytyk, po I wojnie światowej mieszkający na co dzień w Warszawie, próbował bowiem nie tylko zdobyć orientację w nowych, gwałtownie rozwijających się ruchach poetyckich, ale też uzyskać na nie wpływ. Uważał, że stanowią one – często nieuświadamianą przez ich uczestników – kontynuację awangardowych idei i eksperymentów sprzed wojny, w których brał wydatny udział. Dlatego skamandrytów i ich konkurentów z „Ponowy” obejmował wspólną nazwą Najmłodsza Polska. Od wszystkich wymagał najwyższej świadomości artystycznej wyrażającej się nie tylko w utworach, ale i w programach. Na charakterystyczną dla autorów „Skamandra” niechęć do ich formułowania zareagował słynnym artykułem polemicznym Programofobia. W „Ponowie” docenił skłonności programotwórcze, lecz miał wiele zastrzeżeń do praktyki związanych z nią poetów. Pomimo przynależności do komitetów redakcyjnych obu czasopism jawnie dawał wyraz swoim zastrzeżeniom do ich linii oraz zawartości, stając się dość osobliwym, starszym recenzentem, co prowokowało młodych autorów do ironicznych czy złośliwych reakcji. Inaczej wyglądała współpraca Irzykowskiego z założonym przez Romana Zrębowicza i udatnie nawiązującym do tradycji „Chimery” czasopismem „Krokwie”. Skupione wokół niego środowisko próbowało wylansować kierunek stworzony jeszcze w przedwojennym Lwowie, zwany konstrukcjonalizmem. Krytyk, który uczestniczył wówczas w zebraniach konstrukcjonalistów, sprzyjał ich zamiarom również po wojnie. W ich organie zamieścił rzeczy dla siebie szczególnie cenne: wiersze zmarłego przyjaciela – Stanisława Womeli – i esej Alchemia ciała. Można przypuszczać, że wiązał z „Krokwiami” nadzieje na rozwój twórczości własnej, dla której w „Skamandrze” i „Ponowie” nie znalazłby dogodnego miejsca. Niestety, po wydrukowaniu dwóch zeszytów Zrębowicz musiał zaprzestać wydawania swojego czasopisma.
Between 1919 and 1922, Karol Irzykowski took up collaboration with three literary journals: Skamander, Ponowa and Krokwie. Despite the fact that each time the circumstances and the course of this collaboration were different, the motivation remained similar. The critic, who lived in Warsaw after World War I, tried not only to familiarise himself with the new rapidly developing poetic trends, but also influence them. Irzykowski believed that these trends were an unconscious continuation of the pre-war avant-garde ideas and experiments which he himself had actively taken part in. For this reason, he collectively referred to the Skamandrites and their Ponowa adversaries as ‘Najmłodsza Polska’ [The Youngest Poland]. Karol Irzykowski required from poets the highest artistic awareness which was supposed to express itself not only in their literary works, but also in their programmes, hence “Programofobia,” Irzykowski’s acclaimed polemical article where he voiced his reaction to the reluctance to formulate artistic programmes, which was characteristic of Skamander authors. Ponowa authors, on the other hand, were appreciated for the programme-formulating inclinations, but criticised for their practices. Despite the fact Irzykowski sat on the editorial committees of both journals, he openly expressed his reservations about their approaches and content which made him quite a peculiar senior reviewer and this, on the other hand, provoked ironic and malicious reactions on the part of younger authors. Irzykowski’s collaboration with Krokwie, a periodical founded by Roman Zrębowicz and successfully cultivating the tradition of Chimera, followed a different path. The circle of writers it gathered attempted to promote the concept that had already been developed in pre-war Lwów, called ‘constructionalism.’ The critic, who at that time had actively been engaged in Constructionalists’ endeavour, supported their initiatives after the war as well. In their journal, he published materials that were particularly valuable to him, i.e. the poems of his deceased friend Stanisław Womela and the essay “Alchemia ciała” [The Alchemy of the Body]. It can be assumed that Irzykowski pinned his hopes on Krokwie with a view to developing his own artistic creation, for which he did not find a convenient place in Skamander and Ponowa. Unfortunately, soon after two issues of Krokwie had been published,Zrębowicz had to put an end to publishing his journal.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2023, 13 (16); 293-308
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Timor, ira, despectio. O postsekularnej retoryce międzywojennej awangardy
Timor, ira, despectio. About the postsecular rhetoric of the interwar avant-garde
Autorzy:
Pietryga, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2232078.pdf
Data publikacji:
2022-10-10
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
awangarda
polska poezja
postsekularyzm
retoryka awangardy
avant-garde
Polish poetry
postsecularism
avant-garde rhetoric
Opis:
Celem artykułu jest naświetlenie najważniejszych strategii retorycznych stosowanych przez poetów awangardowych do pisania o społecznych problemach II Rzeczypospolitej. Autor wykazuje, że pojawiające się na przełomie lat 20. i 30. XX wieku odniesienia do języka religijnego w twórczości poetów awangardowych służyły celom perswazyjnym, wzbudzaniu emocji (jak chociażby ira, timor, despectio) i obrazowemu komentowaniu sytuacji społeczno-politycznej po wydarzeniach majowych, kryzysie gospodarczym, a wreszcie – do wyrażania niepokoju związanego z widmem nadchodzących kryzysów. Omawiając wybrane utwory Juliana Przybosia, Anatola Sterna, Brunona Jasieńskiego i Jalu Kurka, autor skupia się przede wszystkim na środkach retorycznych i figurach zaczerpniętych z dyskursu religijnego przez poetów konstruktywistycznych oraz byłych futurystów. Niniejszy artykuł wpisuje się w rozważania postsekularne oraz analizy retoryczne polskiej poezji współczesnej, rzucając nowe światło na wpływ biblizmów i języka religijnego na społecznie zaangażowany wiersz awangardowy.  
The article aims to highlight the most important rhetorical strategies used by some avant-garde poets to write about the social problems of the Second Polish Republic. The author shows that the references to religious language appearing at the turn of the 1920s in the works of avant-garde poets served the purposes of persuasion: to evoke emotions (such as ira, timor, despectio), to visually comment on the socio-political situation after the May events and the economic crisis, and finally to express anxiety over the specter of imminent crisis. When discussing selected works by Julian Przyboś, Anatol Stern, Bruno Jasieński, and Jalu Kurek, the author focuses on rhetorical means and figures taken from religious discourse by constructivist poets and former futurists. This article contributes to the post-secular considerations and rhetorical analyses of contemporary Polish poetry, shedding new light on the influence of biblicisms and religious language on the socially engaged avant-garde poetry.
Źródło:
Res Rhetorica; 2022, 9, 3; 5-24
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-Garde anatomy: dissection and re-composition of art and its history in the works of Milorad Krstić
Autorzy:
Somhegyi, Zoltán
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188253.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
re-visitations of the past
Avant-Garde
Milorad Krstić
Das Anatomische Theater
Ruben Brandt
collector
Opis:
Numerous artists have revisited or got inspired by artworks of earlier periods, thus making their own paraphrase of previous creations. Not only artists of the (early) Modern Age had revisited Antiquity, but even Avant-Garde artists have not entirely dissociated themselves from certain forms, motifs, approaches or themes of the classical traditions. It is so, despite the Avant-Garde artists’ focus on creating along new visions, and offering radically novel perspectives in and for art and its infrastructure, that was a similar feature in most of the movements within the classical Avant-Garde. Later however, even Avant-Garde itself got historicised, and, as a consequence, became possible subject-matter of revaluation, as we can observe it in the paraphrasing practice of several artists from the 20th and 21st centuries. The works of Milorad Krstić — that are put in the centre of this study as a thought-provoking case study with fascinating consequences for aesthetics too — represent a particular approach within the aforementioned revisitations of art in general and the re-interpretation of Avant-Garde and 20th century art in particular. One of the specialities of his approach lies in the fact that he does not merely return to previous works, including those that are of crucial importance in the Avant-Garde, simply for inspiration, but his practice of the evaluative examination of the art of the 20th century will be essentially defined by the Avant-Garde techniques. In his Das Anatomische Theater he dissects the 20th century, but then encyclopaedically re-assembles the fragments to a novel total work of art that presents the history of art of the period. Then, in his full-length animation movie Ruben Brandt, collector he continues re-assembling and re-telling art history by constantly inserting fragments of it in the novel work itself, hence the collection will become not only the subject-matter of the film, but even one of its most spectacular features.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 201-214
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Classics of Polish Design. Polish avant-garde Bauhaus style furniture from the interwar period
Autorzy:
Różańska, Anna
Bodych, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171740.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Polish inter-war furniture
Polish inter-war avant-garde
Bauhaus
Le Corbusier
metal pipe furniture
polskie meble powojenne
polskie meble awangardowe
Opis:
Classics of Polish Design. Polish avant-garde Bauhaus style furniture from the interwar period presents a review of the best Polish furniture designs from the 1920s and 1930s. In spite of the inspirations with historicism popular in the interwar period and the references to folk culture (e.g., the "Ład" Artists' Cooperative), Polish designers also drew inspiration from the works of the following artists: Le Corbusier, Marcel Breuer, Mies van der Rohe and Mart Stam, who designed avant-garde furniture made of metal pipes. The paper presents little known works of Polish artists from the groups "Praesens", "Atelier wnętrz i architektury" (The Atelier of Interiors and Architecture), "Studium wnętrz i sprzętu" (Studio of Interiors and Equipment), as well as furniture designs referring to the Bauhaus style for private and public interiors (including designs for transatlantics or the President's Castle in Wisła), among others, manufactured by the Thonet-Mundus company. The paper continues the series devoted to the "Classics of Polish Design", presenting the results of research on Polish furniture, carried out within the framework of dissertations in the Department of Wood Technology in the Warsaw University of Life Sciences (SGGW).
Klasyka polskiego designu. Polskie meble awangardowe okresu międzywojennego utrzymane w stylistyce Bauhausu prezentuje przegląd najlepszych polskich nowoczesnych projektów meblowych lat 20. i 30. Pomimo powszechnej w okresie dwudziestolecia międzywojennego inspiracji historyzmem oraz odwołaniami do tradycji ludowej (np. spółdzielnia “Ład”), polscy projektanci inspirowali się dziełami takich artystów jak: Le Corbusier, Marcel Breuer, Mies van der Rohe czy Mart Stam, projektujących awangardowe meble z metalowych rurek. Artykuł przedstawia mało znaną twórczość polskich artystów należących do ugrupowań „Praesens”, „Atelier wnętrz i architektury”, „Studium wnętrz i sprzętu” oraz projekty mebli nawiązujących do stylistyki Bauhausu dla wnętrz prywatnych i publicznych (w tym polskich Transatlantyków czy dla Zameczku Prezydenta w Wiśle), m.in. wykonywane przez firmę Thonet-Mundus. Artykuł kontynuuje cykl „Klasyka polskiego designu”, prezentujący wyniki badań nad polskim meblarstwem i ikonami polskiego designu, prowadzonych w ramach prac dyplomowych na WTD SGGW.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2022, 117; 14--34
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co warto widzieć na pierwszy rzut oka? Zarys praktyki dydaktycznej Franciszki Themerson w latach 1963–1968
What is Worth Seeing at First Glance? An Outline of Franciszka Themerson’s Teaching Practice in 1963-1968
Autorzy:
Sroka, Honorata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148859.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Franciszka Themerson
experimental art
Gaberbocchus Press
„It’s”
artistic book
avant-garde
academy
sztuka eksperymentalna
książka artystyczna
awangarda
akademia
Opis:
W artykule zarysowuję pięcioletni okres w życiu Franciszki Themerson, w którym awangardystka była wykładowczynią dwóch uczelni wyższych w Wielkiej Brytanii: Wimbledon School of Art (1963–1968) oraz Bath Academy of Art (1967–1968). Opisuję praktykę dydaktyczną malarki, skupiając uwagę na analizie materialnego efektu tych działań w postaci jednego z wydań czasopisma „It’s”. Przybliżenie eksperymentu edytorskiego zrealizowanego przez studentów pod kierunkiem plastyczki ma na celu ukazanie relacji pomiędzy praktykami: artystyczną, wydawniczą i dydaktyczną Themerson.
In the article I concern a period of Franciszka Themerson’s life when she was a lecturer at two academies in Great Britain: Wimbledon School of Art (1963–1968) and Bath Academy of Art (1967–1968). I display a didactical practice of the painter, putting attention on material outputs of collaborations – the selected issue of magazine “It’s”. The aim of analysis of publishing experiments made by Themerson together with her students is to show relations between artistic, editional and didactical practices of this vanguard artist.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2022, 18; 99-109
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konstruowanie atlasu. Surrealizm - fotografia - reprodukcja
Constructing the Atlas. Surrealism – Photography – Reproduction
Autorzy:
Szerszeń, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32346648.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Photography
atlas
avant-garde magazines
surrealism
decolonization
heterotopies
Opis:
“The history of art is [...] the history of what is photographable,” wrote André Malraux. Surrealism and related interwar visual phenomena add an interesting context to this observation. If we look at surrealism through the prism of the numerous magazines that accompanied it, we can see the special role of photographic reproduction. It seems that it plays a slightly different role there than in other practices of the interwar avant-garde: it tends to be a visual form of thinking, establishing photography as a crucial medium. The case of the journal “Documents” (1929–1930), existing on the fringe of surrealism and anthropology, seems particularly interesting. It can be seen as a kind of atlas of visual forms, in which the problem of reproductions of artworks and artefacts from different cultures was constantly problematised. The cannibalisation of various types of iconography was related not only to discussions on cultural visual appropriation, or the criticism of various conventions of seeing and making images, but also to a broader project whose aim was the decolonisation of seeing. It assumed a re-examination of European (art) history – in a radical, non-hierarchical and non-encyclopaedic way. The aim of the editors of the journal was to move away from the metaphysical and ocularcentric paradigm in favour of a more horizontal and relational (and in effect anthropological) positioning of a work of art. The question of reproduction is problematised in “Documents” in terms of a discussion on the aura of works and objects from other cultures: displaced and uprooted from their cultural context. The subversive photographic practices of the surrealists related to the status of copies and reproductions are also contextualised here, as are two monumental projects based on reproduction: Aby Warburg’s Mnemosyne Atlas (1924–1929) and Malraux’s Museum of the Imagination (1947–1951), or a “photographic album of universal culture”, but which were created in the face of similar problems to “Documents” (the visual form of knowledge; the “universal” in the face of colonialism; the relationship between artwork and reproduction). All three projects were a kind of response to the globalisation of images and the crisis of cultural memory. Here the use of the atlas form and photographic reproduction becomes an attempt to establish a new epistemic paradigm.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2022, 33; 163-181
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między byciem a nicością. Poezja Józefa Czechowicza a ontologia fundamentalna
Between Being and Nothingness: The poetry of Józef Czechowicz and fundamental ontology
Autorzy:
Całbecki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172223.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 20th century
poetry of the Interwar period
Poland's Second Avant-garde
fundamental ontology
Martin Heidegger (1889–1976)
Józef Czechowicz (1903–1939)
poezja Józefa Czechowicza
ontologia fundamentalna
dwudziestolecie międzywojenne
filozofia Martina Heideggera
Druga Awangarda
Opis:
This article is an attempt to present a comprehensive view of the poetry of Józef Czechowicz in the context of Martin Heidegger's fundamental ontology. Czechowicz's poetic work, the article argues, is an exploration of mutual relations of the basic ontological categories of being and nothingness (das Sein and das Nichts). They constitute the philosophical foundations of the purely literary tensions that can be detected in all comprehensive accounts of his work, such as the opposition of Arcadia and Catastrophy (Tadeusz Kłak) or the discussion of the ‘bright’ and the ‘dark’ strain in the poetry of the Second Avant-garde (Jerzy Kwiatkowski).
Źródło:
Ruch Literacki; 2022, 1; 57-71
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rezerwat archeologiczny Włodzimierza Ściegiennego w Częstochowie-Rakowie – utracone dzieło polskiego modernizmu lat sześćdziesiątych
Włodzimierz Ściegienny’s archaeological preserve in Częstochowa-Raków: a lost work of Polish 1960s Modernism
Autorzy:
Malec-Zięba, Emilia
Wowczak, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24200993.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
architektura powojennego modernizmu
polska sztuka awangardowa lat sześćdziesiątych
muzea archeologiczne
Muzeum Częstochowskie
postwar Modernist architecture
Polish 1960s avant-garde art
archaeological museums
Museum of Częstochowa
Opis:
Artykuł odnosi się do problemu zatracanego dziedzictwa polskiej architektury lat sześćdziesiątych, powstającej na fali „odwilży”, a przebudowywanej do współczesnych potrzeb i standardów. Przedstawia historię pawilonu Rezerwatu Archeologicznego w Częstochowie- Rakowie i jego rangę na tle porównywalnych realizacji. Ukazuje szerokie spektrum opracowania projektowego autorstwa Włodzimierza Ściegiennego – od założeń, przez koncepcję architektoniczną i wystawienniczą po detal, projekt otoczenia z rzeźbami i tekę ekslibrisów. Prezentowany materiał oparto na materiałach pochodzących z prywatnego archiwum architekta, a artykuł jest udokumentowaniem częstochowskiego Rezerwatu Archeologicznego, muzeum, które zostało oddane do użytkowania w 1965, by bezpowrotnie zatracić swą artystyczną wartość w roku 2001.
This article discusses the problem of the heritage of 1960s Polish architecture, built on the wave of the “Thaw” and that is currently disappearing and being subjected to adaptation to contemporary needs and standards. It shows the history of the pavilion of the Archaeological Preserve in Częstochowa-Raków and its rank against the background of similar projects. It shows the wide spectrum of Włodzimierz Ściegienny’s design—ranging from its assumptions, through the architectural and exhibition proposal, to the detail and site design with sculptures and a bookplate file. The material presented is based on items from the architect’s private archive, and the article itself documents the Częstochowa Archaeological Preserve, a museum that was opened in 1965 and lost its artistic value in 2001.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 110--125
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 262

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies