Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "August II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-100 z 111
Tytuł:
Medale koronacyjne Augusta II Wettyna w konfrontacji ze współczesnymi dziełami sztuki malarskiej i graficznej oraz ze spuścizną medalierską pozostałą po Janie III Sobieskim. Uwagi ikonograficzne
Autorzy:
Rokita, Jan Gustaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042503.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
medal
awers
rewers
August II Wettyn
koronacja
obverse
reverse
August II Wettin
coronation
Opis:
Autor opisuje 16 przykładów dzieł sztuki medalierskiej, malarskiej, graficznej i rzeźbiarskiej mających związek z tytułowymi medalami. Jak wykazuje autor, podstawowym celem przekazu propagandowego wszystkich przedstawionych w artykule medali było uzasadnienie praw dotychczasowego elektora saskiego do tronu polskiego. Odbiorca po nawet pobieżnym zapoznaniu się z przedstawionym materiałem medalierskim mógł utwierdzić się w przekonaniu co do znakomitego pochodzenia Augusta II i jego antenatów (np. medal, datowany na 1697 rok i sygnowany na awersie: C. W. [Christian Wermuth?]), licznych przymiotów panującego utożsamianego z Herkulesem (np. medal autorstwa Georga Hautscha z 1697 r.) czy heraldycznych związków między herbem Wettynów a oficjalnymi emblematami Korony i Litwy (np. niesygnowany medal z 1697 r.). Autor ponadto wyodrębnił i szczegółowo przeanalizował medale o charakterze: heraldycznym, mitologiczno-alegorycznym, emblematycznym i genealogicznym. Wyjaśnił również powody, dla których w zachowanej spuściźnie medalierskiej po Auguście II przeważają medale, na których władca saski został utrwalony w stroju zachodnioeuropejskim, nie zaś – jak w przypadku prac medalierskich wykonywanych na rozkaz dworu królewskiego Sobieskich – w ubiorze wzorowanym na antycznym.
The author describes sixteen examples of works of medal-making, painting, graphic and sculptural art related to the title medals. As the author shows, the aim of the medals described in the article was to justify the rights of the former Saxon elector to the Polish throne. The recipient, after even a cursory glance With the presented medal material, he could prove himself convinced of the excellent origin of August II and his ancestors (e.g. the medal, dated 1697 and signed on the obverse: C. W. [Christian Wermuth?]), the numerous qualities of the reigning Hercules (e.g. the medal by Georg Hautsch from 1697) or the heraldic connections between the Wettyn coat of arms and official emblems of the Crown and Lithuania (e.g. an unsigned medal from 1697). The author also distinguished and analysed in detail medals of heraldic, mythological-alegoric, emblematic and genealogical character. He also explained the reasons why in the preserved medallic legacy of Augustus II the medals on which the Saxon ruler was perpetuated prevailed in Western European costume, and not – as in the case of medal-making works carried out at the order of the Sobieski royal court – in the dress modelled on antiquity.
Źródło:
Przegląd Nauk Historycznych; 2020, 19, 2; 31-69
1644-857X
2450-7660
Pojawia się w:
Przegląd Nauk Historycznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje panowania Augusta II. T. 2, Od wstąpienia Karola XII na ziemię polską aż do elekcji Stanisława Leszczyńskiego (1702-1704)
Od wstąpienia Karola XII na ziemię polską aż do elekcji Stanisława Leszczyńskiego (1702-1704)
Autorzy:
Jarochowski, Kazimierz (1828-1888).
Współwytwórcy:
Firma Handlowo Usługowa NAPOLEON V, Dariusz Marszałek. pbl
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Oświęcim : Napoleon V
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Dzieje panowania Augusta II. T. 1, Od śmierci Jana III do chwili wstąpienia Karola XII na ziemię polską
Od śmierci Jana III do chwili wstąpienia Karola XII na ziemię polską
Autorzy:
Jarochowski, Kazimierz (1828-1888).
Współwytwórcy:
Firma Handlowo Usługowa NAPOLEON V, Dariusz Marszałek. pbl
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Oświęcim : Napoleon V
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Medale pośmiertne Augusta II Wettyna
August II Wettyn’s Posthumous Medals
Autorzy:
Rokita, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33906924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
obverse
reverse
August II Wettyn
awers
rewers
Augusta II Wettyn
Opis:
Autor opisuje szczegółowo szereg przykładów dzieł sztuki medalierskiej, graficznej i rzeźbiarskiej mających związek z medalami pośmiertnymi Augusta II Wettyna. Najważniejszym celem twórców wzmiankowanych medali była popularyzacja wśród odbiorców postaci zmarłego władcy – Augusta II Wettyna – na którego cześć były one emitowane. Autor za główne zadanie pracy badawczej przyjął wykazanie związków pomiędzy opisywanymi zabytkami sztuki.
The author describes in detail a number of examples of medallic, graphic and artistic works associated with the medals of August II Wettyn. The most important goal of the creators of these medals was to popularize the figure of the deceased ruler – August II Wettyn – in commemoration of whom the medals were made. The main purpose of the research work was to demonstrate the relationship between the described monuments of art.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 217-246
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie panie Sieniawskie i ich klientka Drużbacka z Wilanowem w tle
Two ladies Sieniawskie and their client Drużbacka with Wilanów in the background
Autorzy:
Stasiewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147335.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Elżbieta Sieniawska
Maria Zofia Sieniawska (Denhoff-Czartoryska)
Elżbieta Drużbacka
August II – król Polski
Wilanów
August II – King of Poland
Wilanów Palace
Opis:
Autorka prezentuje trzy kobiety związane z Wilanowem. Elżbieta Sieniawska, żona hetmana wielkiego koronnego i kasztelana krakowskiego Adama, była jedną z najbardziej wpływowych kobiet czasów Augusta II. Skala jej aktywności była duża. Angażowała się w życie polityczne, ekonomiczne, kulturalne i artystyczne. Kupiła w 1720 r Wilanów, ponieważ zapewniał prestiż Sieniawskim, jako właścicielom dawnej rezydencji króla Sobieskiego. Jedyna córka magnatów, Maria Zofia Denhoff, była spadkobierczynią wielkiej fortuny, do której zarządzania była dobrze przez matkę przygotowana. W 1730 r. oddała Wilanów w dzierżawę królowi Augustowi II. Po jego śmierci w 1733 r. Wilanów powrócił znów do Marii Zofii i jej drugiego męża Augusta Czartoryskiego. Elżbieta Drużbacka, zaufana klientka Sieniawskich, poetka, powiernica Marii Zofii może bywała w pałacu w Wilanowie. Ze znajdujących się tam plafonów "Czterech Pór Roku" Siemiginowskiego mogła czerpać inspirację do poematu "Opisanie czterech części roku".
The authoress presents three women associated with Wilanów. Elżbieta Sieniawska (1668/69 – 1729), wife of Adam the grand hetman of the Crown and Kraków castellan, was one of the most influential women of the time of August II. The scale of her activity was large. She was involved in political, economic, cultural and artistic life. She bought Wilanów in 1720 because it provided prestige to the Sieniawski family as the owners of the formerresidence of King Sobieski. The only daughter of magnates, Maria Zofia Denhoff, was the heir to a great fortune, for which she was well prepared to manage. In 1730, she leased Wilanów to King August II. After his death in 1733, Wilanów returned again to Maria Zofia and her second husband August Czartoryski. Elżbieta Drużbacka, a trusted client of the Sieniawski family, poet, confidante of Maria Zofia, may have been to the palace in Wilanów. Siemiginowski’s plafonds "Four Seasons" found there could draw inspiration for the poem "Opisanie czterech części roku" (Describing the four parts of the year).
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 47-61
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieczęć majestatowa króla Augusta II w zbiorze dokumentów pergaminowych w Archiwum Głównym Akt Dawnych
The majestic seal of King Augustus II in Collection of Parchment Records at holding of the Central Archives of Historical Records
Autorzy:
Kulecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1064918.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
August II
pieczęć majestatowa
sfragistyka
Archiwum Główne Akt Dawnych
AGAD
Opis:
The author presents the latest acquisition to the Collection of Parchment Records in AGAD. It is the act of recognition of the foreign as a Polish noble issued by King Augustus II, in Grodno on 10 November 1726. It was granted to the Scott, Archibald Andrzej Glower de Glaydeny, Lieutenant Colonel of the crown artillery. The document is distinguished by a rich graphic design. The most interesting is the majestic seal of Augustus II (sigillum maiestatis), which is a rarity in the Polish sigillography.
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2014, 21; 269-272
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Ogrodu Hesperyd do „Cytrusomanii” w ogrodach europejskich władców w XVI-XVIII wiek - Symbolika i historia uprawy roślin cytrusowych
From the garden of Hesperides to “Citrus mania” in the gardens of European rulers in XVI-XVIII centuries - the history and symbolic use of citrus plants
Autorzy:
Malawski, Seweryn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879794.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ogrody
Medyceusze
August II
cytrusy
oranżeria
gardens
Medici
citrus
orangery
Opis:
Historia uprawy roślin cytrusowych sięga czasów starożytnych, jednak to w dobie renesansu zyskały one szczególne znaczenie jako element sztuki ogrodowej. Wtedy też zaczęto wykorzystywać nie tylko ich użytkowy charakter, ale również wartości dekoracyjne i znaczenie symboliczne. Pierwsze udokumentowane wykorzystanie cytrusów do celów propagandowych miało miejsce w ogrodzie Medyceuszy w Castello nieopodal Florencji. W okresie tym owoce cytrusów utożsamiano z mitycznymi „złotymi jabłkami” Hesperyd, fakt ten wykorzystany został przez ród Medyceuszy w tworzeniu ogrodu o politycznym przesłaniu. Wspaniałą kolekcję roślin kubłowych, w tym cytrusów, posiadał również w Wersalu król Francji Ludwik XIV. W okresie tym oranżeria i parter pomarańczowy stały się znaczącym eremem ogrodowej kompozycji i programu. Wielkim miłośnikiem uprawy roślin cytrusowych był także elektor saski i król Polski August II Mocny. Podobnie jak Kosma I Medyceusz, utożsamiał się on z mitycznym Heraklesem, a w swych ogrodach w Dreźnie i Warszawie zgromadził olbrzymią kolekcję tych roślin - zwłaszcza pomarańczy gorzkiej. Uprawą cytrusów pasjonował się również ostatni król Polski, Stanisław August Poniatowski, a także car Aleksander II, który odkupił część kolekcji Augusta oraz wybudował nową oranżerię w parku łazienkowskim w Warszawie w celu jej utrzymywania.
The history of growing citrus plants dates back to ancient times but in the Renaissance era they gained particular importance as an element of garden art. At that time they became popular for their decorative and symbolic significance, as well as their originally intended purpose. The first documented use of citrus fruit as “garden art” took place in the garden of the Medici at Castello near Florence. During this period, citrus fruits were identified with the mythical “golden apples” of Hesperides. This fact was used by the Medici family in the garden to create a political message. The great collection of container plants including citrus was also held in Versailles, by French King Louis XIV. From that time the conservatory and orange parterre have become a sig- nifi cant element of garden composition and program. The Elector of Saxony and the King of Poland - August II the Strong was also a great lover of citrus fruits. Similar to Cosimo I de’ Medici, he identified himself with the mythical Heracles, and in his gardens in Dresden and Warsaw amassed huge collections of those plants - especially the bitter oranges which bear “golden” fruits. The last Polish king, Stanislaw August Poniatowski, was fascinated by citrus cultivation, as was Tsar Alexander II, who repurchased part of August II collection and built a new orangery in Lazienki Park in Warsaw for its maintenance.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 4; 59-84
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie wszystko złe, co z epoki saskiej. Refleksje na temat ocen historiografii polskiej na przykładzie konfederacji tarnogrodzkiej
Autorzy:
Kierys, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040986.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Confederation of Tarnogród
Polish-Saxon Union
August II the Strong
Stanisław Ledóchowski
Silent Sejm
konfederacja tarnogrodzka
unia polsko-saska
August II Mocny
Sejm niemy
Opis:
Critical evaluation of the reign of the Wettin dynasty in the Polish-Lithuanian Commonwealth dominated Polish historiography until the mid-20th century. August II the Strong was blamed for bringing the monarchy under the control of Peter I the Great, and the nobility for anarchizing political life – in a word, for the beginning of the collapse of the state. The study of the course of the Confederation of Tarnogród and the analysis of pacification talks between the Confederates and the King's plenipotentiaries, based on Diariusz Konfederowanych na Kongresie Lubelskie de Anno 1716 (Diary of the Confederates at the Congress of Lublin, 1716), allowed for a revision of the previous views. The nobility of the day were not only aware of the need to repair the system and describe the offices (mainly those of the Hetman), but also saw the need to curb the increasing role of Russia in the mediation. The most intriguing issue related to the Tarnogród Confederation seems to be the attitude of the nobility towards religious dissidents – they stood up for their rights, opposing the Catholic hierarchy as well as the king himself.
Krytyczna ocena panowania dynastii Wettinów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów dominowała w polskiej historiografii aż do połowy XX w. Augusta II Mocnego obarczano odpowiedzialnością za oddanie monarchii pod kontrolę Piotra I Wielkiego, a szlachtę za anarchizowanie życia politycznego – słowem początek upadku państwa. Badania przebiegu konfederacji tarnogrodzkiej oraz analiza rozmów pacyfikacyjnych między skonfederowanymi a plenipotentami króla – w oparciu o Diariusz skonfederowanych na Kongresie Lubelskim de Anno 1716 – pozwoliły na rewizję dotychczasowych poglądów. Szlachta ówczesna była nie tylko świadoma potrzeb naprawy ustroju i opisania urzędów (głównie hetmańskiego), ale także dostrzegała konieczność ukrócenia zwiększającej się roli mediacyjnej Rosji. Najbardziej intrygującą kwestią związaną z konfederacją tarnogrodzką wydaje się postawa szlachty wobec dysydentów religijnych – stanęli oni w obronie ich praw, sprzeciwiając się tym samym hierarchii katolickiej, jak i samego króla.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 221-251
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W kręgu mitów, czyli o tym, co nie zadecydowało o wyborze Augusta II na tron polski w 1697 roku
In the Realm of Myth, or What Did Not Determine the 1697 Election of Augustus II to the Polish Throne
Autorzy:
Kosińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763563.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
election of 1697
election Sejm
August II the Strong
Jacob Henry Flemming
corruption
Elekcja 1697
sejm elekcyjny
August II Mocny
Jakub Henryk Flemming
korupcja
Opis:
Polskie elekcje wciąż budzą zainteresowanie, a ta z 1697 r. wyróżnia się liczbą przekazów i opracowań. Opisom towarzyszy wyjątkowo zła opinia o poziomie obyczajów polskiej szlachty i jej politycznego wyrobienia, co rzutuje też negatywnie na postrzeganie elekcji jako elementu ustrojowego Rzeczypospolitej. Celem artykułu jest sfalsyfikowanie dotychczasowych sądów historiografii, jakoby w 1697 r. o szansach wyborczych przyszłego króla polskiego Augusta II Wettyna przesądziło szczególnego rodzaju przekupstwo: uczta i pijatyka urządzone na polu elekcyjnym w noc z 26 na 27 czerwca 1697 r.
Polish royal elections still arouse interest; that of 1697 stands out for the number of accounts and studies devoted to it. These accounts are generally marked by highly negative views of the customs of Polish-Lithuanian nobles and their political sophistication. These negative views affect perceptions of royal elections as a key element of the Commonwealth’s political system. The article aims to challenge previous historiography, which claims that, in 1697, the election of the future Polish King August II Wettin was effectively determined by a particular form of bribery: a drunken feast organised on the election field on the night of 26–27 June 1697.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2022, 129, 4; 797-821
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decydująca noc z 26 na 27 czerwca 1697 roku, czyli co przesądziło o wyborze Augusta II na tron polski
The Decisive Night of 26/27 June 1697, or What Determined the Election of August II to the Polish Throne
Autorzy:
Kosińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763568.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
election 1697
electoral assembly
August II the Strong
Jacob Henry Flemming
Polish-Saxon union
elekcja 1697
sejm elekcyjny
August II Mocny
Jakub Henryk Flemming
unia polsko-saska
Opis:
Tekst jest kontynuacją rozważań (W kręgu mitów, czyli o tym, co nie zadecydowało o wyborze Augusta II na tron polski w 1697 roku [KH 129, 2022, 4, s. 797–821]). Celem jest ustalenie, co rzeczywiście w ostatnich dniach sejmu elekcyjnego 1697 r. zadecydowało, że w rozdwojonej elekcji obok ks. francuskiego Franciszka Ludwika (François Louis) de Conti szlachta polska dokonała wyboru kandydata najmniej spodziewanego – konwertyty z luteranizmu, saskiego elektora Fryderyka Augusta I Wettyna (Augusta II). Autorka odtwarza przebieg ostatnich dni sejmu, konfrontując relacje dyplomatyczne i pamiętnikarskie z zapisami diariuszy sejmowych.
The text continues the reflections (“In the Realm of Myth, or What Did Not Determine the 1697 Election of Augustus II to the Polish Throne” [KH 129, 2022, 4, pp. 797–821]). Its purpose is to establish what really decided in the last days of the 1697 Election Sejm that, in a split election, the Polish nobility chose, alongside French Prince François Louis de Conti, the least expected candidate – a convert from Lutheranism, the Saxon Elector Friedrich August I Wettin (August II). The author reconstructs the last days of the Sejm, confronting diplomatic and diary relations with the records of the Sejm proceedings.
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2023, 130, 1; 5-50
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manifest Sapiehów z 6 marca 1702 roku
The Sapieha Manifesto of March 6, 1702
Autorzy:
Sawicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/666165.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
rodzina Sapiehów
wojny północne
szlachta litewska
August II
the Sapieha family, Northern Wars, Lithuanian nobility, Augustus II
Opis:
The second half of the 17th century history of the Great Duchy of Lithuania was dominated bythe hegemony of two families: the Pac family and the Sapieha family. The latter managed to seize control over all spheres of public life and made decisions regarding the attitude of Lithuania with regard to the king and the Republic of Poland. The period of domination of the Sapieha family dates from 1685 to the early 1690s., when the plans of Jan III Sobieski, who attempted to build a political force that could withstand and counterbalance the influence of the Sapieha family, started to come to fruition. This, in turn, resulted in armed conflicts in the late 1690s aimed against the Sapieha family and an eventual civil war in Lithuania. After the lost battle at Olkieniki and the unsuccessful attempts at pacifying Lithuania, the Sapieha family started to look for protection, in the face of the actions of the Polish military. To this end, they supported Charles XII of Sweden, who went to war against the Polish Republic. The help of Charles’s troops guaranteed the Sapieha family that they would recovertheir lost estates.On March 6, 1702, the Sapieha family announced a manifesto, in which they attempted to justify their actions to the nobility and aristocracy. Their alliance with Sweden was dictated by personal reasons which nonetheless influenced the functioning of the entire family, as evidenced by the repeated mentions of the ruin of their estates and the inability of the republic to keep their promises. The Sapieha goods, which constituted the foundations of not only the family’s existence, but also the functioning of their entire faction, became the first object of aggression on the part of the republicans, who, driven by vengeance and greed, attempted to destroy the foundations of the functioning of the Sapieha faction as well as the family itself. There can be no doubt that the Sapieha family turned to Charles XII for help in an attempt at regaining the lost political influence as well as their fortune, and that they planned to bring the perpetrators of their downfall to - what was in their opinion - justice.
Źródło:
Wieki Stare i Nowe; 2017, 12, 17; 24-40
1899-1556
2353-9739
Pojawia się w:
Wieki Stare i Nowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O tym, jak armia rosyjska nie mogła opuścić Rzeczypospolitej w latach 1716-1719
Autorzy:
Kościelniak, Karol (1981- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 3, s. 11-14
Data publikacji:
2020
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Polityka
Szlachta
Wojsko
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł omawia sytuację Rzeczypospolitej Polskiej po zakończeniu wojny północnej. Autor szczegółowo przedstawia skutki wojny dla ziem polskich w tym stacjonowanie wojsk rosyjskich.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wycisk plakiety z popiersiem ostatniego Jagiellona na oprawie Commentarius brevis rerum in orbe gestarum ze zbiorów dawnej Biblioteki Katedralnej w Gnieźnie
The embossed plaquette with a bust length portrait of the last Jagiellonian king inserted in the binding of the “Commentarius brevis rerum in orbe gestarum” from the collection of the former Cathedral Library in Gniezno
Autorzy:
Muraszko, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/911988.pdf
Data publikacji:
2015-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Sigismund August II
Gniezno Archdiocese Archives
Cathedral Library in Gniezno
bindings
tegumentology (the knowledge about bindings).
Zygmunt II August
Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie
Biblioteka Katedralna w Gnieźnie
oprawy
tegumentologia.
Opis:
Komunikat prezentuje oprawę kolońskiego druku z 1568 roku. Zwierciadło jej dolnej okładziny zdobi wycisk plakiety z popiersiem króla Zygmunta II Augusta. Literatura przedmiotu podaje kilka przykładów egzemplarzy opraw ozdobionych być może za pomocą tego samego narzędzia introligatorskiego.
The communique presents the binding of a printed book published in Cologne in 1568. The lower part of the cover vignette of the book is embellished with a bust of Sigismund August II of Poland embossed in the binding. It should be added at this point that the relevant literature of the subject includes a number of examples of bindings decorated with ornaments that might have been embossed by the same binding device.
Źródło:
Biblioteka; 2015, 19(28); 195-202
1506-3615
2391-5838
Pojawia się w:
Biblioteka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królowa wdowa a „kandydat do tronu”. Relacje Marii Kazimiery Sobieskiej z Jakubem Sobieskim w czasach saskich
Queen widow and „successor to the throne”. Relationship of Marie Casimire Sobieska with Jacob Sobieski in Saxon times
Autorzy:
Dębski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/688251.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Maria Kazimiera Sobieska
Jakub Sobieski
August II Mocny
Oława
Wrocław
Pleissenburg
Marie Casimire de La Grange d’Arquien
Augustus II the Strong
Opis:
The following article discusses the relation between Marie Casimire de La Grange d’Arquien and Jakub, her eldest son. Their relationship is investigated in Saxon times, after ascending the throne by Augustus II the Strong. The above mentioned relation has deteriorated and became a real conflict in the last years of John III Sobieski’s life, as well as in the first period of interregnum 1696/1697. The information about the issue was published by enemies. Since then it was believed to be a political conflict. Although the conflict lasted not so long, it influenced the queen’s reputation. Marie Casimire de La Grange d’Arquien and Jakub united again in order to regain some prestige and get the power back at a time when the Great Northern War broke out. Unfortunately, the goal was not achieved. As a consequence of falling prey to the Polish king, Jakub had to renounce the throne from the father. Marie Casimire de La Grange d’Arquien lived abroad in the last years of life. In this time she had tense relation with her son, who was made disappointed by the earlier affairs.
Niniejszy artykuł przedstawia relacje Marii Kazimiery Sobieskiej i jej najstar szego syna Jakuba w czasach saskich, czyli po objęciu tronu polskiego przez Augusta II Mocnego Wettina. Nieco wcześniej, w ostatnich latach życia króla Jana III Sobieskiego i w pierwszej fazie bezkrólewia 1696/1697 r. kontakty najstarszego z królewiczów z matką wyraźnie się pogorszyły i przerodziły się w otwarty spór, który został podany do wiadomości publicznej przez oponentów Sobieskich jako polityczny konflikt i mimo że nie trwał zbyt długo, to pozostawił trwałą „zadrę” na wizerunku królowej wdowy i jej rodziny w opinii polskiej szlachty.Czasy saskie na nowo połączyły matkę i syna we wspólnej nadziei na uratowanie prestiżu rodziny Sobieskich, a w chwili wybuchu wielkiej wojny północnej także na odzyskanie upragnionej korony. Marzenia jednak zniweczył los i nieroztropność Jakuba, który padł ofiarą zasadzki polskiego króla i w konsekwencji musiał zrzec się wszelkich pretensji do tronu „po ojcu”.Ostatnie lata życia Marii Kazimiery, która od pewnego czasu mieszkała za granicą, upłynęły pod znakiem jeżeli nie napiętych, to przynajmniej chłodnych relacji z najstarszym synem, po raz kolejny zawiedzionym na własnym losie.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2016, 96; 69-88
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first partition of Poland in the Grimaldi letters
Pierwszy rozbiór Polski w listach Grimaldiego
Autorzy:
Ruiz Domínguez, Juan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170060.pdf
Data publikacji:
2014-12-15
Wydawca:
Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
listy Grimaldiego
pierwszy rozbiór Polski
Turcja
Rosja
Europa
Stanisław II August Poniatowski
Katarzyna II
Grimaldi letters
first partition of Poland
Turkey
Russia
Europe
Stanislaw II August Poniatowski
Catherine II
Opis:
Listy Grimaldiego, napisane od 26 maja 1767 do 28 kwietnia 1777 roku, przedstawiają nam w ogólnych zarysach międzynarodowe wydarzenia. Informują nas o wielu tematach, takich jak angielska polityka, system sojuszu europejskiego i hiszpańskich problemach. Autor listów wspomina również Polskę, ponieważ jej rozbiór nastąpił w wyniku wojny między Rosją a Turcją. Autor koncentruje się także na roli Katarzyny II w wyborze Stanisława II Augusta Poniatowskiego na nowego króla Polski i na wpływie Rosji na polską politykę. Grimaldi nie wierzy w rozbiór Polski, aż do 24 czerwca 1772 roku, kiedy umowa o polskiej partycji została podpisana przez trzy mocarstwa. W kolejnych listach Grimaldi opisuje dalsze dzieje Polski pod panowaniem zaborców.
Grimaldi’s letters, written from 26 May 1767 to 28 April 1777, provide us with an overview of international affairs. They give us information about many topics such as English politics, the European system of alliance and Spanish problems. The author of the letters also mentions Poland because its partition had been decided then as a result of the war between Russia and Turkey. The author also focuses on the role of Catherine II in the election of Stanislaw II August Poniatowski to become the new King of Poland and the influence of Russia on Polish politics. Grimaldi does not believe in the partition of Poland until 24 June 1772 when the agreement about the Polish partition was signed by the three powers. The following Grimaldi’s letters describes the further history of Poland under rule of the invaders.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego; 2014, Zeszyt, XXVIII; 368-373
0860-9608
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konserwacja zabytków ogrodowych w przedsiębiorstwie Państwowe Pałace, Zamki i Ogrody Saksonii na przykładzie Lustgarten w Pillnitz
Gartendenkmalpflege in den Staatlichen Schlösser, Burgen und Gärten Sachsen am Beispiel des Pillnitzer Lustgartens
Autorzy:
Puppe, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536928.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
Państwowe Pałace
Zamki i Ogrody Saksonii
Lustgarten w Pillnitz
parter ogrodowy
fontanna
konserwacja zabytkowych ogrodów
projekt konserwatorski
August II Mocny
M.D. Pöppelmann
J.C. Knöffel
P.J. Lenné
G.F. Krause
A. Tomaszewski
Staatliche Schlösser
Burgen und Gärten Sachsen
Lustgarten Pillnitz
Parterre
Fontäne
Gartendenkmalpflege
denkmalpflegerische Zielstellung
August II der Starke
Opis:
Zakończona w 2014 r. restauracja Lustgarten w kompleksie pałacowym w Pillnitz stała się pretekstem do poruszenia w artykule skomplikowanego zagadnienia utrzymania i konserwacji zabytkowych parków i ogrodów. Rozważania skupiają się zarówno na stronie praktycznej, jak i metodologii postępowania konserwatorskiego. Omawiany przykład pokazuje, że dogłębna analiza i ocena danych źródłowych jest podstawowym wymogiem podczas podejmowania działań w obiektach o wartości historycznej. Wszelkie prace powinny być poprzedzone nie tylko zbadaniem źródeł, ale też dokładnym sformułowaniem założeń w projekcie konserwatorskim. Przy planowaniu jakichkolwiek ingerencji w dzieła wykreowane przez poprzednie pokolenia nieustannie trwa proces poznawania. Na równi z praktykami ogrodniczymi i metodami kształtowania krajobrazu stosowanymi w przeszłości muszą być brane pod uwagę zagadnienia związane z historią kultury czy rozwojem społecznym. Przykład ogrodu w Pillnitz najlepiej obrazuje, jak wiele czasu potrzeba na odpowiednie przygotowanie projektu. Od momentu podjęcia pierwszej kwerendy archiwalnej do zakończenia procesu restauracji Lustgarten upłynęło 20 lat.
An Hand der im Lustgarten des Schlossparks Pillnitz 2014 abgeschlossenen Instandsetzungsmaßnahme wird die komplizierte Aufgabe der Erhaltung und Instandsetzung denkmalgeschützter historischer Gartenkunstwerke erörtert. Dabei stehen die methodische Vorgehensweise und die praktische Umsetzung gleichermaßen im Fokus der Betrachtungen. Das Beispiel macht deutlich, dass umfangreiche, wissenschaftlich-analytische Untersuchungen und deren denkmalpflegerische Bewertung unabdingbare Voraussetzung für derartige Maßnahmen sind und dass mit der Planung konkreter Umsetzungsschritte erst begonnen werden kann, wenn alle Quellen akribisch erschlossen sind und eine denkmalpflegerische Zielstellung vorliegt. Der Dienst an der schöpferischen Leistung vorangegangener Fachgenerationen und der vorhandenen Substanz setzt einen kontinuierlichen Erkenntnisprozess voraus. Kulturgeschichtliche und soziale Entwicklungen sind dabei ebenso zu berücksichtigen, wie die historische gärtnerische und landschaftsgärtnerische Praxis. Wie groß der dafür notwendige Zeitaufwand ist, wird am Beispiel deutlich. Von ersten Archivrecherchen bis zum Abschluss der Instandsetzung des Lustgartens sind 20 Jahre vergangen.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2016, 1; 143-162
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mémoires concernant l'élection d'Auguste II pour roi de Pologne et le débuts de la guerre du Nord (1696-1702)
Pamiętniki o elekcji Augusta II na króla polskiego i o początkach wojny północej (1696-1702)
Autorzy:
Flemming, Jakub Henryk (1667-1728).
Współwytwórcy:
Kosińska, Urszula. Opracowanie
Zaleska, Krystyna. Tłumaczenie
Gołębiewska-Bijak, Maria. Tłumaczenie
Wydawnictwo Neriton. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Wydawnictwo Neriton
Tematy:
Flemming, Jakob Heinrich (1667-1728)
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Elekcja
III wojna północna (1700-1721)
Pamiętniki i wspomnienia
Wydawnictwo źródłowe
Opis:
Bibliografia na stronach [475]-483. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Oblężenie i kapitulacja twierdzy Kokenhauzen (2–7 X 1700)
The Siege and Capitulation of the Kokenhausen Fortress
Autorzy:
Trąbski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1065072.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the Great Northern War
Livonia
Kokenhausen
early modern military art
siege
capitulation
August II Wettin
Adam Heinrich von Steinau
the year 1700
Opis:
The conquest of the Kokenhausen Fortress in October 1700 was the last act of an eight-month campaign conducted by the army of August II in the territory of Swedish Livonia. After the disgrace related to the premature abandonment of the siege of Riga (the main target of this campaign), it was a significant military and political success. Kokenhausen could have been a convenient bridgehead for the Saxon troops on the right bank of the Daugava River and a potential operational base to launch military operations in the Swedish province in the spring of the following year. At the same time, the conquest of this fortress made it possible to use the Daugava River to transport heavy cannons and ammunition from the Russian border to Riga. In addition, this success could be used for propaganda purposes. Tsar Peter I received the confirmation that August II had maintained the anti-Swedish alliance, thanks to which in Warsaw it was possible to strive for Poland’s joining the war against Sweden. In the publications devoted to the Great Northern War the information on this event is mostly scarce, and often contradictory, making the image of the siege and capitulation of the Kokenhausen Fortress look unclear and raise doubts. The reason seems to be the lack of information from a direct source, and the authors’ reliance on indirect sources (e.g. press coverage). Below, a new attempt to present the circumstances of the conquest of Kokenhausen by the army of August II will be presented; it was prepared primarily on the basis of a letter written in the Saxon army camp on 9 October 1700, probably by the court treasurer Atanazy Miączyński, and works of two French historians: Pierre Massuet – Histoire des rois de Pologne, et du gouvernement de ce Royaume […] and Jean-Baptiste de Parthenay – History of the reign of the Polish king Frederic August II […], which come from the 1730s.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2018, 83, 3; 59-82
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Castrum doloris Augusta II Mocnego w Wilnie i jego zachowane fragmenty
Castrum doloris of Augustus II the Strong in Vilnius and Its Preserved Fragments
Autorzy:
Jamski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832662.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Vilnius
cathedral
St Casimir Chapel
scultpure
Augustus II
castrum doloris
funeral rites
Antoni Dominik Tyszkiewicz
Michał Jan Zienkowicz
Wilno
katedra
kaplica św. Kazimierza
rzeźba
August II
egzekwie
Opis:
Artykuł poświęcony jest rzeźbiarskim reliktom dekoracji okazjonalnej wykonanej w 1733 r. z okazji obchodów śmierci Augusta II Mocnego w katedrze wileńskiej, a następnie funkcjonującym do dziś jako wyposażenie kaplicy św. Kazimierza.
The article is devoted to the sculptural relics of the occasional decoration made in 1733 for the solemn funeral ceremonies of King Augustus II the Strong in the Vilnius Cathedral, functioning to this day as the furnishings of St Casimir Chapel.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 185-209
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do rozważań Marcina Szelesta o postaci Marcina Leopolity
A Gloss on Marcin Szelest’s Discussion of Marcin Leopolita
Autorzy:
Zwolińska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30040077.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Marcin Leopolita
compositor cantus
dwór królewski
Zygmunt II August
Katarzyna Habsburżanka
organarius
szkoła zamkowa na Wawelu
royal court
Sigismund II August
Catharine of Austria
Wawel castle school
Opis:
W artykule podjęto wybrane wątki dotyczące biografii Marcina Leopolity, obecne w niedawnej, ważnej publikacji Marcina Szelesta (Muzyka 2022/4). Przedstawiono źródła pomocne w ocenie czasu zatrudnienia kompozytora na dworze Zygmunta Augusta i okoliczności powstania zaginionego zbioru Cantiones Ecclesiasticae oraz domniemanej aktywności Marcina jako dworskiego organisty. Wspomniano też o próbach łączenia postaci kompozytora z Marcinem ze Lwowa, czynnym w połowie XVI w. jako rektor szkoły zamkowej na Wawelu.
This article addresses selected aspects of Marcin Leopolita’s biography as taken up by Marcin Szelest in his important recent paper (Muzyka, 2022/4). Sources for the study of Leopolita’s employment at the court of King Sigismund II Augustus are discussed, along with the circumstances behind his composing of the now lost Cantiones Ecclesiasticae and his hypothetical post as court organist. Earlier attempts to link the composer to the figure of Marcin of Lwów, rector of the Wawel castle school in Kraków in the mid-sixteenth century, are also mentioned.
Źródło:
Muzyka; 2024, 69, 1; 105-118
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wileński świat” Zygmunta Augusta w monografii miasta pióra Józefa Ignacego Kraszewskiego
The “Vilnius world” of Zygmunt August in the monography of the city by Józef Ignacy Kraszewski
Autorzy:
Manyś, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631329.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Vilnius
Zygmunt II August
Jagiellons
capital of the Grand Duchy of Lithuania
Opis:
The article aims to characterise the “Vilnius world” of king Zygmunt II August, as presented in a study of history of the Lithuanian capital written Józef Ignacy Kraszewski. The author attempts to show what kind of an image of Vilnius and its inhabitants in the times of the last Jagiellon was conveyed by Kraszewski in his description.
Źródło:
Studia Europaea Gnesnensia; 2015, 12; 275-294
2082-5951
Pojawia się w:
Studia Europaea Gnesnensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka emancypacyjna Augusta II w latach 1718-1720
Autorzy:
Kosińska, Urszula (1969- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 3, s. 15-19
Data publikacji:
2020
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Piotr I Wielki (cesarz Rosji ; 1672-1725)
Polityka zagraniczna
Polityka międzynarodowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia proces utraty suwerenności przez Rzeczypospolitą. Wzrastająca rola Rosji po zakończeniu wojny północnej wywołała próby wyemancypowania się króla Augusta II spod rosyjskiej kurateli.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Królowie z dynastii saskiej a Order Orła Białego
Autorzy:
Prokopczuk-Runowska, Izabela (1958- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 11, s. 55-57
Data publikacji:
2021
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Ordery i odznaczenia wojskowe
Order Orła Białego
Elita społeczna
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Artykuł dotyczy historii Orderu Orła Białego. Order ustanowił król August II Mocny w 1705 roku – pierwszymi polskimi kawalerami stali się magnaci Stanisław Denhoff, Hieronim Lubomirski, Grzegorz Ogiński, Kazimierz Bieliński i Jan Szembek, stąd oficjalna data ustanowienia. Odznaczenie to miało być symbolem zapewniającym Augustowi przychylność wśród Rosjan, dzięki którym wrócił na polski tron. Order został wręczony w pierwszej kolejności, w 1702 roku, Piotrowi I oraz rosyjskim współpracownikom cara. Autor omawia wygląd odznaczenia i jego modyfikacje. Wspomina także o poszczególnych egzemplarzach orderu, które zachowały się do czasów obecnych.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
August Mocny i unia polsko-saska w polityce historycznej NRD
Autorzy:
Řeznik, Miloš (1970- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 11, s. 63-66
Data publikacji:
2021
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Historiografia niemiecka
Polityka historyczna
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest polityka August II Mocnego widziana przez pryzmat polityki historycznej i propagandy społeczno-politycznej w NRD. Od drugiej połowy lat pięćdziesiątych ważną rolę odgrywała wspólna komisja historyków PRL i NRD. Ożywione zainteresowanie czasami unii polsko-saskiej wiązało się z rosnącą popularnością postaci i artefaktów dworu Augustów.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Koszty uroczystości pogrzebowych królowej Barbary Radziwiłłówny
The Cost of the Funeral of Queen Barbara Radziwiłł
Autorzy:
Januszek-Sieradzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934198.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Barbara Radziwiłłówna (1520 lub 1523-1551)
Zygmunt II August (1520-1572)
rachunki królewskie
pogrzeb królewski
Barbara Radziwiłł (1520 or 1523-1551)
Sigismund II August (1520-1572)
royal accounts
royal funeral
Opis:
Barbara Radziwiłł, Sigismund II August's second wife, died in Krakow on 8 May 1551. Fulfilling the Queen's last wish to be buried in Vilnius the monarch first organized magnificentfuneral celebrations in Krakow, and next he went, along with a numerous procession, on a four-week funeral march to the capital of Lithuania, in order to celebrate the funeral ceremonies also there, and to bury his wife. The event has an interesting fiscal documentation – the royal accounts preserved in the Central Archives of Historical Records in Warsaw. Although the sum that is recorded there (at the end of a chapter especially singled out and devoted to the funeral expenses only), designed to celebrations of Barbara Radziwiłł's funeral – more than 9416 florins – is well known in literature and has been quoted many times, analysis of the books of the Treasurer Office allows verifying it. The money was first of all designed for cloths, craftsmen's services and the religious setting during the stopovers of the procession in successive places, as well as for the expenses of the members of the Queen's court and the King's courtiers who took part in the procession. This sum, however, has to be complemented by the sums recorded in several other parts of the same account book, spent on the King's stopovers (1485 florins), and several expenses that were not recorded in the proper chapter (1476 florins), as well as the ones that were recorded in Tresurer Jan Lutomirski's separate accounts (1170) – totaling more than 4130 florins. If we also take into consideration the valid suggestion that has been advanced lately that the sum of at least 2521 florins should be added that were issued from the Hospodar's Treasury for the Queen's court, the total costs of Barbara Radziwiłł's funeral will reach the sum of about 16000 florins.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 2; 29-55
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O muzyce w kręgu Aleksandra Józefa Sułkowskiego (1695–1762)
Music in the Milieu of Aleksander Józef Sułkowski (1695–1762)
Autorzy:
Paczkowski, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26470638.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Aleksander Józef Sułkowski
August II
August III
dwór polsko-saski
Drezno
Warszawa
Rydzyna
George Frideric Handel
Giovanni Bindi (Porporino)
Johann Heinrich Heucher
Jan Dismas Zelenka
serenata
cantata
patronat muzyczny
Augustus II
Augustus III
Polish-Saxon court
Dresden
Warsaw
musical patronage
Opis:
Artykuł stanowi pierwszą w muzykologii próbę przedstawienia podstaw mecenatu muzycznego Aleksandra Józefa Sułkowskiego (1695-1762) – do roku 1738 ministra gabinetowego króla Augusta III, po roku 1738, po opuszczeniu dworu drezdeńskiego w roku 1738 – pana na zamku w Rydzynie, właściciela Leszna i ogromnego majątku przejętego po Stanisławie Leszczyńskim, od roku 1752 – księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W artykule podjęto następujące wątki: negatywny udział Sułkowskiego w procesie angażu śpiewaka kapeli króla Augusta II Giovanniego Bindiego (zwanego Porporinem) do londyńskiego zespołu Georga Friedricha Händla w roku 1731, działalność drezdeńskiego kompozytora Tobiasa Butza jako sekretarza Sułkowskiego w latach jego aktywności w roli ministra saskiego Tajnego Gabinetu (1733-1738), udział Sułkowskiego w organizacji życia muzycznego dworu w Dreźnie i w Warszawie, muzyka wokół Sułkowskiego po jego wyjeździe z Drezna do Rydzyny. Podjęta też została próba rekonstrukcji składu osobowego zespołu muzycznego utrzymywanego przez Sułkowskiego na zamku rydzyńskim oraz składu zespołów oboistów w regimentach wojskowych dowodzonych przez Sułkowskiego w Saksonii i w Polsce.
This article represents the first attempt in musicology to discuss the foundations of the musical patronage of Aleksander Józef Sułkowski (1695–1762). Sułkowski was a cabinet minister to King Augustus III until 1738, when he left the Dresden court to become lord of Rydzyna castle and owner of the town of Leszno and of a huge estate taken over from Stanisław Leszczyński; from 1752, he was also a prince of the Holy Roman Empire. The article discusses the following topics: Sułkowski’s negative role in the process of engaging Giovanni Bindi (known as Porporino, a singer in the ensemble maintained by King Augustus II) for George Frideric Handel’s London orchestra in 1731; the work of the Dresden-based composer Tobias Butz, Sułkowski’s secretary when the latter was a minister in the Secret Cabinet of Saxony (1733–38); Sułkowski’s contribution to organising musical life at the Dresden and Warsaw courts; music in Sułkowski’s milieu after he left Dresden for Rydzyna. The author has also attempted to reconstruct the make-up of the music ensemble maintained by Sułkowski at Rydzyna Castle and the oboe ensembles that existed in army regiments commanded by Sułkowski in Saxony and Poland.
Źródło:
Muzyka; 2021, 66, 3; 57-91
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska a Bałtyk za ostatniego Jagiellona
Autorzy:
Bodniak, Stanisław (1897-1952).
Współwytwórcy:
Firma Handlowo Usługowa NAPOLEON V, Dariusz Marszałek. pbl
Data publikacji:
2013-1946
Wydawca:
Oświęcim : Wydawnictwo NapoleonV
Tematy:
Zygmunt II August (król Polski ; 1520-1572)
Polityka międzynarodowa
Marynarka wojenna
Reprint
Opis:
Reprint, oryg.: Kórnik : nakł. Fundacji Zakłady Kórnickie, 1946.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Pieniądz Augusta III i nie tylko
Autorzy:
Kalwat, Wojciech.
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 11, s. 24-27
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wettynowie (dynastia)
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Pieniądz
Emisja pieniądza
Fałszerstwo
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest bicie pieniądza w XVII-wiecznej Rzeczpospolitej za dynastii Wettynów. Mimo że w elekcyjnym królestwie Polskim decyzją sejmu nie wolno było Wettynom emitować monety, były one produkowane w prywatnych mennicach saskich w dużych ilościach. W Polsce, na Litwie i w Saksonii cieszyły się wielkim popytem. Stara moneta srebrna była masowo przetapiana na sztućce i zastawę stołową, a szelągi miedziane służyły do łatania kotłów. Polska nie miała mennicy państwowej, stąd rósł niedostatek monet, więc akceptacja saskiej monety tylko rosła. Niestety przybywało też na rynku monety złej, fałszywej, niepełnowartościowej, produkowanej głównie w Prusach.Oblicza się, że monetarne machinacje przyniosły królowi pruskiemu dochód w wysokości 25 mln talarów tj. ponad 200 mln zł.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kampament na polach Królikarni 31 lipca 1732 r.
Autorzy:
Godlewski, Jarosław.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2020, nr 3, s. 8-9
Data publikacji:
2020
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
Parady wojskowe
Uroczystości wojskowe
Widowisko
Ćwiczenia wojskowe
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
W artykule omówiono pierwsze w Polsce pokazy wojskowe urządzone przez króla Polski Augusta II Mocnego. Odbyły się w dniach 31 lipca – 18 sierpnia 1732 roku na polach Królikarni i Czerniakowa. Warszawska rewia trwała 20 dni z czego 7 poświęcono na ćwiczenia wojskowe. W artykule wyjaśniono terminy: ryngraf, kampament.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Mrok i świt” : Rzeczpospolita w czasach unii polsko-saskiej
Autorzy:
Kordel, Jacek (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 11, s. 20-23
Data publikacji:
2021
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Wettynowie (dynastia)
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Ustrój polityczny
Reforma
Rozwój gospodarczy
Władcy
Życie kulturalne
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest czas panowania w Polsce dwóch władców z dynastii Wettynów: Augusta II i Augusta III Sasów. W Polskiej historii ten okres uważany jest za czas upadku Rzeczypospolitej. Nieudane próby reform, coraz większe uzależnienie od Rosji, lokalne związki szlachty tworzące konfederację generalną przeciw królowi, czy ograniczenie etatów armii do 24 tysięcy, rosnąca rola Rosji w rozwiązywaniu konfliktów w Polsce nie napawały optymizmem. Widoczne było, że Prusy i Rosja budują swą potęgę na gruzach Polski. Mimo to kraj gospodarczo rozwijał się, nastąpił też zauważalny rozwój kultury. Do Polski napływali sascy przedsiębiorcy, a z nimi nowe technologie z zakresu kopalnictwa, włókiennictwa czy drukarstwa. Za panowania Wettynów poprawiło się też zarządzanie dobrami królewskimi (wydobycie soli i gospodarka leśna). Niestety polsko-saskiej projekt polityczny zakończył się niepowodzeniem – nie przywrócił potęgi ani Saksonii, ani Rzeczypospolitej.
Ilustracje.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
List dedykacyjny Mikołaja Radziwiłła jako program ideowy Biblii Brzeskiej. Wokół humanistycznych kontekstów i uwarunkowań studiów biblijnych
Autorzy:
Nastulczyk, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030543.pdf
Data publikacji:
2021-06-06
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Brest Bible
letter of dedication
Sigismund II Augustus
biblical humanism
Biblia Brzeska
Mikołaj Radziwiłł
list dedykacyjny
Zygmunt II August
humanizm biblijny
Opis:
  This paper deals with the ideological programme of the Brest Bible, expressed in the letter of dedication by Mikołaj Radziwiłł, addressed to the Polish King Sigismund II Augustus. The first part is a short introduction to the problem of biblical humanism of the 16th century. The second and third part deal directly with the letter of dedication. The author focuses on the two ancient rulers mentioned in the letter: Ptolemy II Philadelphus (protector of Septuagint) and the Old Testament Josiah (renewer of the Law). A detailed analysis reveals that the categories of biblical humanism, which shaped the description of both kings, were used to create the parenetic role models, which were to persuade the king to personally take care of the Brest Bible. The last part of the paper points to the problem of gradual confessionalization of biblical humanism. The indirect, allusive introduction of the third royal role model (the Old Testament Manasseh, repenting idolator and destroyer of the Temple idol) suggests that according to the letter of dedication, the final consequence of embracing biblical humanism is to become a devoted supporter of the Reformation.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2014, 9, 4; 36-45
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królewicz się żeni. Uroczystości weselne Fryderyka Augusta Wettyna i Marii Józefy Habsburg na tle osiemnastowiecznej kultury dworskiej
Королевич женится. Свадебные церемонии Фредерика Августа Веттина и Марии Юзефы Габсбург на фоне придворной культуры XVIII века
Autorzy:
Kuras, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969560.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
wesele z 1719 r.
August II Sas
kultura dworska
komunikacja władcy z poddanymi
the wedding of 1719
Augustus II of Saxony
court culture
communication of the ruler with the subjects
свадьба 1719 г.
Август II Сас
придворная культура
общение правителя и его подданных
Opis:
Свадебные церемонии Фридриха Августа Веттина и Марии Юзефы Габсбург в Вене и Дрездене в 1719 году были демонстрацией политических устремлений саксонского курфюрста и польского короля Августа II, а также экономического и культурного потенциала Саксонии. Они были организованы с учетом закономерностей, характерных для придворной культуры на рубеже XVII - XVIII веков, и обогащены местным компонентом, то есть многократным развлекательным циклом, практикуемым во время карнавалов в Дрездене. Цель статьи - проанализировать празднования 1719 года в контексте разных уровней общения правителя и его подданных и сравнить их с моделями других европейских стран.
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 225-242
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cuisine of Sigismund II Augustus: Food and Its Supply in the Grand Duchy of Lithuania According to the Data in the Court Account Books of 1543–1546
Autorzy:
Dambrauskaitė, Neringa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832812.pdf
Data publikacji:
2021-10-25
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Sigismund II Augustus
Grand Duchy of Lithuania
cuisine
food products
account books
Zygmunt II August
Wielkie Księstwo Litewskie
kuchnia
żywność
księgi rachunkowe
Opis:
The objective of the present article is to reveal what food products were used in the cuisine of King Sigismund II Augustus and what were the ways of their supply when the Ruler resided in the Grand Duchy of Lithuania according to the data in the court account books of 1543–1546. The following issues will be addressed in the article: the supply of meat to the court kitchen of Sigismund II Augustus and its use; the consumption and supply of fish; the consumption of dairy products and eggs; bread, cereals, and sweet baked products on the Ruler’s menu; the assortment of vegetables and fruits; a variety of spices and their supply; the consumption of beverages.
Celem niniejszego artykułu jest analiza danych zawartych w księgach rachunkowych z lat 1543–1546, w celu ukazania, jakich produktów spożywczych używano w kuchni królewskiej podczas pobytów Zygmunta II Augusta w Wielkim Księstwie Litewskim oraz sposobów ich pozyskiwania. Prezentowane źródła pozwalają na ustalenie wielkości dostaw i poziomu spożycia mięsa i ryb w kuchni tego władcy, a także oszacowanie wielkości spożycia nabiału, chleba, kasz, słodkich wypieków, warzyw, owoców, przypraw i napojów.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2021, 7; 93-115
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sytuacja polityczna w Polsce i Europie na łamach gazety seryjnej „Dyáriusz Seimu Electionis” z 1697 roku
THE SERIAL NEWSLETTER DYÁRIUSZ SEIMU ELECTIONIS OF 1697 ON THE POLITICAL SITUATION IN POLAND AND EUROPE
Autorzy:
Gadocha, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421959.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Poland in the late 17th century
the Election Sejm of 1697
Polish parliamentary press
August II the Strong (Frederick Augustus I of Saxony)
François Louis de Bourbon
Prince de Conti (1664–1709)
Opis:
By focusing on this little known parliamentary publication of 1697 this article attempts to make an addition to the early history of the Polish press as well as unveil an interesting source to the history of Poland during the interregnum after the death of King Jan III Sobieski. The article examines the news coverage of the Dyáriusz Seimu Electionis (unearthed by Konrad Zawadzki) by confronting it with the information in other contemporary sources such as diaries, memoirs and broadsheets. The editors of the Dyáriusz arrange its contents under two separate headings, Home and Abroad. While the former category Home goes beyond the coverage of parliamentary stories, the Abroad section follows current events in Europe
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2012, 15, 1(29); 5-22
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Polonica-Sammlung der Staatsbibliothek zu Berlin – Preußischer Kulturbesitz und Aspekte der Provenienzforschung
Kolekcja poloników Biblioteki Państwowej w Berlinie i aspekty badań proweniencyjnych
The Polonica collection of the Staatsbibliothek zu Berlin and aspects of provenance research
Autorzy:
Hamann, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/471937.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Staatsbibliothek zu Berlin
Polonica – Sammlungsaufbau
Provenienzforschung
Informationsvermittlung
Wilhelm Feldman
Aleksander Brückner
Sigismund II. August
Hugo Andres Krüß
Biblioteka Państwowa w Berlinie ,
polonika
struktura kolekcji
badania proweniencyjne
brokering informacyjny
Zygmunt II August
Staatsbibliothekzu Berlin
Polonica
collection building
provenance research
information brokering
Opis:
Die SBB PK verfügt über eine der umfangreichsten Sammlungen von Polonica in Deutschland. Seit Eröffnung der Bibliothek im Jahr 1661 sammelt sie umfassend Veröffentlichungen aus und über Polen mit dem Schwerpunkt im Bereich der polnischen Sprache, Literatur und Kultur, der deutsch-polnischen Beziehungen, sowie der jeweiligen Minderheiten in beiden Ländern. Diese historische Sammlungsentwicklung sowie die heutigen Aufgaben der SBB PK bei der Literatur- und Informationsversorgung der wissenschaftlichen Fachöffentlichkeit in Deutschland werden dargelegt. Wie die Geschichte beider Länder ist auch die Sammlungsentwicklung der SBB PK von zahlreichen Brüchen geprägt. Zur Erforschung eines dieser durch die NS-Herrschaft und den Zweiten Weltkrieg verursachten Brüche startete die SBB PK ein Programm zur Erforschung der Provenienzgeschichte von NS-verfolgungsbedingt entzogenen Büchersammlungen. In welchem Maße davon auch die Polonica-Sammlung der SBB PK betroffen ist, soll an Beispielen herausgearbeitet werden.
Biblioteka Państwowa w Berlinie – Fundacja Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego dysponuje jedną z największych w Niemczech kolekcją poloników. Od otwarcia Biblioteki w roku 1661 gromadzone są w niej licznie publikacje dotyczące Polski, zwłaszcza z zakresu języka polskiego, literatury i kultury polskiej, na temat stosunków polsko- -niemieckich, jak również mniejszości narodowych w obydwu krajach. W niniejszym artykule został przedstawiony historyczny rozwój kolekcji poloników oraz obecne zadania Biblioteki w zakresie gromadzenia literatury tego typu i zapewnienia informacji o niej środowisku naukowemu w Niemczech. Tak jak na historię obydwu krajów, tak również na rozwój zbiorów berlińskiej Biblioteki miały wpływ liczne burze dziejowe. Aby zbadać jeden z tych okresów, związany z nazizmem i II wojną światową, Biblioteka rozpoczęła program badań proweniencyjnych dotyczących księgozbiorów zagrabionych przez nazistów w krajach okupowanych. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, w jakim zakresie ów problem dotyczy również kolekcji poloników Biblioteki.
The Staatsbibliothek zu Berlin (SBB PK) has one of the most comprehensive collections of Polonica in Germany. Since the opening of the library in 1661, it has been comprehensively collecting publications from and about Poland with a special emphasis on Polish language, literature, and culture, German-Polish relations, and on the respective minorities in both countries. This historical collection development as well as the current tasks of the SBB PK in the field of literature and information supply of the scientific audience in Germany is presented. Like the history of both countries, SBB PK’s collection development is characterized by numerous breaches. To investigate one of these fractions, caused by the Nazi rule and World War II, the SBB PK started a programme of provenance research on the history of Nazi persecuted book collections. The extent to which the Polonica collection of the SBB PK is affected is to be illustrated by examples.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 337-344
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Lubelska a problem rywalizacji o przywództwo w elicie politycznej Wielkiego Księstwa Litewskiego
The Union of Lublin and the problem of competition for leadership within the political elite of the Grand Duchy of Lithuania
Autorzy:
Kempa, Tomasz
Rachuba, Andrzej
Choińska-Mika, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/16648085.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
Union of Lublin
magnates
elite of the Grand Duchy of Lithuania
Sigismund II Augustus
Unia lubelska
magnateria
elita Wielkiego Księstwa Litewskiego
Zygmunt II August
Opis:
The paper presents the problem of power struggle among the leading Lithuanian magnates in the context of the preparation and conclusion of the Union of the Grand Duchy of Lithuania with the Crown of Poland in 1569. Three centres contended to play a major role in Lithuanian policy before the Union of Lublin: The Radziwiłłs, with their undisputed leader – Chancellor, and Voivode of Vilnius, Mikołaj known as “the Red”; the Chodkiewicz family, among whom the starost of Samogitia, Jan Chodkiewicz, grew to be the most active figure even before the Sejm in Lublin; and a representative of Orthodox Church adherents, Knyaz [prince] Jerzy Olelkowicz Słucki, who did not hold any prestigious offices. The aspirations of Prince Słucki stemmed from the fact that he was the closest relative of Sigismund II Augustus, the last representative of Jagiellonian dynasty on the Polish-Lithuanian throne. While Radziwiłł “the Red” was against the new, stricter union with Poland, the other two magnates opposed him, supporting the idea of a new union. Since the King supported the project of further political rapprochement between Poland and Lithuania since the Sejm of 1562/63, the support for the union brought Chodkiewicz a number of promotions and royal endowments in the 1560s (all the more so as the monarch wanted to pit the Chodkiewicz family against the Radziwiłłs, who were all-powerful in Lithuania at that time). Jan Chodkiewicz was also able to take advantage of the obstruction that “Red” used during the Lublin Sejm (when he forced the Lithuanians to secretly leave Lublin), and it was ultimately he who played a major role in completing negotiations on the union and signing the new union in 1569. Although “Red” did not return to Lublin to finalise the union deliberations, he quickly regained the King’s trust. He was supported by the younger generation of the Radziwiłłs, including his son Krzysztof and his nephew Mikołaj Krzysztof, who had sworn an oath of union in Lublin. Prince Słucki’s plan, on the other hand, failed completely. Słucki, as a result of his absence from the Sejm in Lublin due to illness, lost his chance to gain an exceptional position in the new Senate (as the king’s closest relative). The Union of Lublin did not change the balance of power in Lithuania. Mikołaj “the Red” Radziwiłł and Jan Chodkiewicz remained the most influential Lithuanian magnates in the following years.
Źródło:
Unia Lubelska 1569 roku i unie w Europie Środkowo-Wschodniej; 140-161
9788395630255
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Music and Patronage in Light of Letters of Dedication: Wacław of Szamotuły, Valentin Bakfark and King Sigismund II Augustus
Muzyka i patronat w świetle listów dedykacyjnych: Wacław z Szamotuł, Valentin Bakfark i król Zygmunt II August
Autorzy:
Wieczorek, Ryszard J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24244647.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Wacław z Szamotuł
Valentin Bakfark
Zygmunt II August
patronat
list dedykacyjny
lamentacje
tabulatura
Wacław of Szamotuły
Sigismund II Augustus
patronage
dedication letter
Lamentations
tablature
Opis:
In contemporary discourses of patronage in art, literature, theatre or music, the motives for becoming involved in patronage are a continuing subject of research interest. Although the area of motivation still remains unclear today, it is undoubtedly the case that the patrons’ initiatives were always linked to using the potential of art for political and propaganda purposes. With the arrival of music printing previous patronage practices took on a new shape. Printed editions, through their previously unachievable extent of distribution, now became a far-reaching instrument of representing high-born personages. The most common way of achieving this were dedication letters, produced with the intention of introducing a given work into broad social circulation. Among the few extant Polish music prints from the sixteenth century, the editions of works by Wacław of Szamotuły (1533) and Valentin Bakwark (1565) are of exceptional significance. This article investigates the paratexts included in this editions and examine both cases from the point of view of patronage practices. Paratexts in the two editions demonstrate the diversity of Renaissance patronage practices and provide examples of the rhetoric involved in the client-patron relationship. Wacław’s poem is exceptional not only against the background of Polish but also European music publishing. It does not contain a request for financial support but is a statement by someone deeply involved in the political life of the country and concerned about the fate of his homeland. Wacław’s poem should therefore be read in the political context and psychological climate of the Commonwealth at that time. It constitute an extension of diplomacy, introducing important accents into the policies of Sigismund Augustus. Bakwark’s dedication letter has a totally different character. It strikes the reader not only by its refined phraseology but also by the plethora of allusions from antique literature and the Bible. The most interesting aspect of the letter is the reference to the figure of Pope Leo X. Bakwark describes him as the perfect model of a Renaissance patron, to whom the world owed the development of art on a scale previously unknown. The letter contains also commentary on the style of Bakwark’s works and the characteristics of his compositional craft. The fact that the both dedications were written by the composers themselves, as well as the considerable length of both letters, point to the significance attached at that time to the paratexts. They indicated the importance of the achievements and activities of clients, at the same time building the prestige of the patron. But, above all, these paratexts demonstrate the different ways of exploiting the potential of art: in Wacław’s case, serving the aims of politics and propaganda; in the case of Bakwark, serving to create an image of the monarch as someone enlightened, sensitive and supportive of the art of music.
Spośród nielicznie zachowanych polskich druków muzycznych z XVI wieku wyjątkowe znaczenie mają dwie krakowskie edycje: Lamentationes Hieremiae prophetae (1553) Wacława z Szamotuł oraz Harmoniarum musicarum in usum testudinis factarum (1565) Valentina Bakwarka. Zawarte w nich listy dedykacyjne, mimo różnic co do charakteru, struktury i treści, są ważnym źródłem informacji o renesansowych praktykach patronackich. Poemat Wacława z Szamotuł (Carmen nuncupatorium) ma wyjątkowy charakter, gdyż wbrew humanistycznej tradycji mody pochwalnej (encomium) nie zawiera prośby o finansowe wsparcie, lecz odnosi się do zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego. Kompozytor, wyjaśniając genezę i posępny charakter swojego dzieła, daje wstrząsający opis inwazji tureckiej na Węgry i przestrzega przed podobnym losem mieszkańców Mołdawii – graniczącego z Polską i Turcją państwa buforowego, w tym czasie całkowicie pogrążonego w chaosie. Ponieważ Zygmunt II August starał się tam odbudować swoje wpływy, poemat Wacława można traktować jako przedłużenie dyplomacji – jako apel o wierność polskiemu królowi. Odmienny charakter ma list dedykacyjny Bakwarka, stanowiący typowe encomium. Choć przepełniony jest metaforami wychwalającymi erudycję, kulturę i wspaniałomyślność Zygmunta II Augusta, to wyjaśnia zarazem okoliczności opublikowania antologii i daje ogólną charakterystykę zawartych w niej kompozycji. Obie dedykacje stanowią ważne źródło informacji o relacjach obu muzyków z ich patronem i pozwalają na dostrzeżenie kontekstów, które w innym przypadku nie byłyby czytelne. Są zarazem świadectwem wykorzystania potencjału sztuki, służącej, w przypadku Wacława, celom polityczno-propagandowym, a w przypadku Bakwarka – kreowaniu wizerunku monarchy jako osoby światłej i wrażliwej. Ilustrują wreszcie wielorakie funkcje drukowanego paratekstu – jako przyciągającego publiczną uwagę „listu otwartego”, potwierdzającego istnienie trwałych relacji patronackich i ukazującego okoliczności wydania dzieł oraz ich przesłanie.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 1; 155-181
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku „jednej nieróżnej Rzeczypospolitej”. Król Zygmunt August wobec idei unii polsko-litewskiej
Towards “One Not-Different Republic” King Augustus’ Attitude to the Idea of the Polish-Lithuanian Union
Autorzy:
Januszek-Sieradzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929359.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
unia polsko-litewska
unia lubelska (1569)
Zygmunt II August (1520-1572)
Radziwiłłowie
korespondencja
Polish-Lithuanian Union
Union of Lublin (1569)
Sigismund II Augustus (1520-1572)
the Radziwiłłs
correspondence
Opis:
The issue of the Polish-Lithuanian Union that became one of the main executionist postulates put forward by the nobility at the sessions of the Sejm from the beginning of King Sigismund II Augustus' reign in Poland (1548-1572); it was also one of the main subjects of the monarch's correspondence with his most important Lithuanian political partners – Mikołaj Radziwiłł “Rudy” (the Red) (about 1515-1584) and Mikołaj Radziwiłł “Czarny” (the Black) (1515-1565). In the King's letters it is easy to observe the tactic that for nearly 20 years allowed to efficiently stop the plan of forming a Polish-Lithuanian real union that threatened the dynastic interests of the Jagiellons – a prohibition of pro-union propaganda and forming an anti-union Lithuanian party around the Radziwiłłs, obstruction, apparent concessions, winning deputies and senators against other ones, skilful temporization. Letters unambiguously show that the change in the attitude towards the question of the Union that took place at the beginning of the 1560s was for Sigismund II Augustus a derivative of the accepted solution to the issue of Livonia; the King took the position that it is only by way of forming a union of Poland and Lithuania that military security and territorial integrity of the Grand Duchy of Lithuania can be ensured. However, passing from a radically anti-union position to one of its main advocate and animator Sigismund Augustus did not change his basic postulate, namely, that Poland and Lithuania should remain separate countries and the union between them should be based on the principle of equality of both partners. It was exactly the last of the Jagiellons who decided about federation as the form of the union of the Crown (Poland) and Lithuania.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 2; 81-98
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gra o Tron : elekcje w dawnej Polsce. Cz. 2, Od „Piasta” do „Piasta”
Elekcje w dawnej Polsce
Autorzy:
Kalinowski, Emil (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 4, s. 38-41
Data publikacji:
2021
Tematy:
August II Mocny (król Polski ; 1670-1733)
August III (król Polski ; 1696-1763)
Jan III Sobieski (król Polski ; 1629-1696)
Michał Korybut Wiśniowiecki (król Polski ; 1640-1673)
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Stanisław Leszczyński (król Polski ; 1677-1766)
Elekcja
Bezkrólewie
Szlachta
Władcy
Wojna o sukcesję polską (1733-1735)
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu jest system dynastyczny i elekcje władców w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Rządy trzech kolejnych władców z rodu Wazów nie wzmocniły tendencji dynastycznych w szlacheckiej Rzeczypospolitej. Jednocześnie w trakcie panowania ostatniego z rodu Wazów, Jana II Kazimierza, przekonanie o potrzebie utrzymania elekcyjności tronu jako generalnej zasady ustrojowej wzrosło. Ta zasada przetrwała wśród polsko-litewskiej szlachty do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów, u schyłku państwa stając się jednym z narzędzi wykorzystanych przez wrogów. Omówiono okoliczności elekcji kolejnych władców, od 1669 roku, kiedy wybrano Michała Korybuta Wiśniowieckiego aż do ostatniej elekcji w dziejach wolnej Rzeczypospolitej, kiedy to w 1764 roku wybrano Stanisława Augusta Poniatowskiego.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Presumpcja równania się Henrykowi IV: Stanisław August a legenda pierwszego Burbona na tronie francuskim
The Presumption of Being Henry IV’s Equal: Stanisław August and the Legend of the First French King of the House of Bourbon
Autorzy:
Skowroński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30107982.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Stanisław August
Henryk IV
ikonografia władzy
portrety królów
Stanislaus August Poniatowski
Stanisław II Augustus
Henry IV
royal iconography
royal portraiture
Opis:
Artykuł omawia wykorzystanie legendy Henryka IV w kształtowaniu wizerunku Stanisława Augusta. W pierwszej części artykułu autor, poprzez prześledzenie XVIII-wiecznych utworów scenicznych we Francji, pokazuje funkcjonowanie pamięci o „dobrym królu Henryku” w epoce Oświecenia. Legenda przedstawiała go jako skutecznego i tolerancyjnego władcę, który zaprowadził pokój w kraju targanym wojnami religijnymi i oparł swoje rządy na zaufaniu i dobrobycie społeczeństwa. Motyw Henryka IV budził stałe zainteresowanie francuskich literatów, szczególnie od momentu opublikowania w latach 20. XVIII w. poematu Woltera Henriada. W drugiej części artykułu przedstawione zostały próby Stanisława Augusta kreowania się na „polskiego Henryka IV” (tym tytułem już w momencie elekcji okrzyknęła go Maria Teresa Geoffrin). Prześledzone zostały wizerunki monarchy, w których możemy doszukiwać się odniesień do postaci Henryka IV: od stroju, w którym Stanisława August pokazał się społeczeństwu Warszawy w dniu koronacji (przedstawionym na oficjalnym wizerunku króla – Portrecie w stroju koronacyjnym Marcella Bacciarellego) do portretu pędzla Élisabeth Vigée-Lebrun z czasów po abdykacji i III rozbiorze Rzeczypospolitej. W artykule zebrano także dzieła sztuki i książki z królewskiej kolekcji przedstawiające pierwszego Burbona. Porównania Stanisława Augusta z Henrykiem pojawiające się w poezji, anegdotach i mowach sejmowych tego okresu pokazują, że zestawienie to funkcjonowało w świadomości społecznej, jednak ze względu na realia polityczne upadającego państwa polsko-litewskiego nie mogło być mocno eksploatowane bez narażenia się na śmieszność.
The article discusses the use of Henry IV’s legend in the shaping of the image of King Stanisław August. In the first part of the article, the author explores the way the memory of “Good King Henry” functioned and manifested itself in the French plays of the 18th century. The Enlightenment legend in France portrayed him as an effective and tolerant ruler who bought peace to the country afflicted with religious wars and founded his rule on trust and working towards the wealth of the nation. The motif of Henry IV constantly attracted the interest of French writers, especially since the publication La Henriade, an epic poem by Voltaire, in the 1720s. The second part of the article explores the attempts to style Stanisław August as the “Polish King Henry IV,” the name first accorded to him by Marie Thérèse Geoffrin upon his election. The author has taken into account any elements or features of Stanisław August’s public image that could carry references to Henry IV, such as the robes that Stanisław August for public celebrations in Warsaw on the day of his coronation (represented in the official portrait of the king in the coronation robes painted by Marcello Bacciarelli), or the portrait by Élisabeth Vigée-Lebrun painted after his abdication and the third partitioning of Poland. Additionally, the article enumerates the works of art and books from the royal collection that portray the first French king of the House of Bourbon. Parallels drawn between Stanisław August and Henry IV that appear in the poetry, anecdotes, and parliamentary speeches of the period indicate that the comparison took root in the social consciousness in Poland, but due to the political circumstances and the collapsing Polish-Lithuanian Commonwealth, it could not be fully exploited, because it provoked derision.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 113-129
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wilno – Kraków – Wilno. Podróże królowej Barbary Radziwiłłówny (1523–1551)
Vilnius – Cracow – Vilnius. The Journeys of Queen Barbara Radziwiłł (1523–1551)
Autorzy:
Januszek-Sieradzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37199947.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Barbara Radziwiłłówna (1523–1551)
Zygmunt II August (1520–1572)
Wilno
Kraków
Niepołomice
podróże królewskie
adventus reginae
rytuały przejścia
Barbara Radziwiłł (1523–1551)
Sigismund II Augustus (1520– 1572)
Vilnius
Cracow
royal journeys
rite of passage
Opis:
W artykule poruszono kwestię podróży królowej Barbary Radziwiłłówny (1523–1551, koronowana 7 XII 1550), drugiej żony króla Zygmunta II Augusta (1520–1572, panował od 1548 r.). W polskiej historiografii zagadnienie podróży królowych podejmowane było incydentalnie, a do rzadkości należą ujęcia, które widzą podróż nie tylko jako przemierzanie przestrzeni i przekraczanie granic geograficznych i politycznych, ale w wymiarze symbolicznym. Podróże podejmowane przez Radziwiłłównę uznać należy z jednej strony za odbiegające od europejskiego i polskiego standardu ze względu na nierówność stanową małżonków i powszechną niechęć do królowej oraz z uwagi na silne uczucie, które żywił do niej Zygmunt August, a także krótki okres, jaki spędziła u jego boku. Z drugiej strony, mimo tych charakterystycznych okoliczności, swoją warstwą symboliczną jak najbardziej wpisują się w europejską tradycję i obyczaj. Najważniejszą i wymagającą przekroczenia największej liczby rzeczywistych i symbolicznych granic, bogatą w rytuały przejścia (rites de passage), była podróż „ślubna” do ojczyzny męża. Ta podróż z Wilna do Krakowa, mimo że odbyła ją nie narzeczona, ale żona, i mimo że była rozciągnięta w czasie i wymagała dodatkowych, długich postojów Barbary w drodze (Radom, Nowe Miasto Korczyn), zawiera zwyczajowe etapy podróży ślubnej, znaczone szeregiem rytuałów przejścia. W czasie pobytu w Krakowie Barbara przedsiębrała wraz z mężem liczne podróże do nieodległych Niepołomic, które stanowiły wyraźną ucieczkę przed trudnościami i rygorami życia na Wawelu. Z jednej strony królewska para, inaczej niż większość koronowanych głów, mogła spędzać czas niemal prywatny. Z drugiej, pobyty w Niepołomicach potęgowały trudności adaptacyjne Radziwiłłówny, a króla narażały na zarzut zaniedbywania obowiązków. Charakter pośmiertnego triumfu Zygmunt August nadał ostatniej podróży żony z Krakowa do Wilna, gdzie – zgodnie z własnym życzeniem – spoczęła po śmierci.
The article addresses the issue of the journey made by Queen Barbara Radziwiłł (152–1551, crowned on 7 December 1550), the second wife of King Sigismund II Augustus (1520–1572, ruled from 1548). Polish historiography raises the question of queens’ journeys only incidentally, and it is a rare approach to see journeys not only as traversing space and crossing geographical and political borders, but also in their symbolic dimension. The most important, and requiring the crossing of the greatest number of real and symbolic boundaries, was the “honeymoon” journey to her husband’s fatherland. The itinerary from Vilnius to Cracow, even though it was made not by a fiancée, but a wife, and although it was prolonged and required additional and long stops for Barbara on her way (Radom, Nowe Miasto Korczyn), includes some usual stages marked by a set of rites of passage. During her stay in Cracow, Barbara and her husband undertook numerous trips to nearby Niepołomice, which were a clear escape from difficulties and rigours of living in the Wawel castle. On the one hand, the royal couple – unlike the majority of monarchs – could spend their time almost in private. On the other hand though, the visits to Niepołomice increased Radziwiłłówna’s adaptation difficulties, and exposed the king to reproaches about neglecting his duties. Sigismund Augustus authenticated his wife’s final journey from Cracow to Vilnius as a posthumous triumph, where – in accordance with her wishes – she was laid to rest.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 111-126
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
[Recenzja]:Stanisław Wilk SDB, Nadzwyczajne uprawnienia Prymasa Polski Augusta kard. Hlonda w świetle dokumentów Stolicy Apostolskiej. Die Sondervollmachten des polnischen Primas August Hlond im Lichte der Dokumente des Heiligen Stuhls, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, Lublin 2020, ss. 289+5nlb, ISBN 978-83-7306-941-1
Autorzy:
Flaga, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33340266.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
August Hlond
kardynał
nadzwyczajne uprawnienia
prymas Polski
II wojna światowa
salezjanie
Stolica Apostolska
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2023, 121; 619-624
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizerunki równoległe Stanisława Augusta podczas inauguracji Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii 6 września 1788 roku
Parallel Representations of King Stanisław August at the Opening of the Royal Theatre in the Old Orangery on 6 September 1788
Autorzy:
Szumańska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30105876.pdf
Data publikacji:
2018-12-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Stanisław August Poniatowski
Stanisław August
Łazienki Królewskie
Teatr w Starej Oranżerii
ikonografia władzy
Stanislaus August Poniatowski
Stanislaw Augustus’ reign
The Old Orangery Theater
Stanisław II Augustus
royal iconography
Opis:
Artykuł omawia inaugurację Teatru Królewskiego w Starej Oranżerii w dniu 6 września 1788, która była imponującym widowiskiem i miała przemyślaną konstrukcję. Autorka analizuje przebieg otwarcia prywatnej sceny stanisławowskiej, która zintensyfikowała życie kulturalne w Łazienkach Królewskich. Analizie zostają poddane wizerunki równoległe Stanisława Augusta w dekoracji Teatru Królewskiego, jak również portrety ewokowane 
w wystawionych wówczas komediach: La Partie de chasse de Henri Quatre Charlesa Collé 
i George Dandin Moliera oraz balecie Rybaki w choreografii D. Kurtza. Autorka wskazuje, w jaki sposób malowidła na teatralnym plafonie, ukazujące króla jako Apollina w otoczeniu czterech dramatopisarzy (Sofokles, Szekspir, Racine, Molier), projekt kurtyny przedstawiający „Dziewięć muz na Parnasie” oraz wystawione dramaty 
i balet tworzyły spójną opowieść o Stanisławie Auguście. Analiza ta pokazuje, że przekaz estetyczny inauguracji był tożsamy z przekazem politycznym, a intercielesność monarchy 
w tym widowisku pomagała królowi w budowaniu własnej tożsamości.
The article discusses the inauguration of the Royal Theatre in the Old Orangery that took place on 6 September 1788 and was an impressive spectacle with a well thought out composition. The author analyses closely the opening of the king’s private theatre stage, which greatly added to the cultural life at the Royal Łazienki. The analysis includes parallel representations of Stanisław August that were part of the theatre hall’s decoration as well as the portrayals discernable in the comedies performed on that occasion: La Partie de chasse d’Henri Quatre by Charles Collé and George Dandin by Molière, and the performance of Rybaki (‘Fishermen’), a ballet choreographed by Daniel Kurtz. The author argues that the painted plafond featuring the king as Apollo surrounded by four playwrights (Sophocles, Shakespeare, Racine, and Molière), the curtain decoration with “The Nine Muses on the Parnassus” and the comedies and ballet performed at the opening told a coherent story about Stanisław August. The analysis shows that the aesthetic message conveyed at the inauguration was identical with the political one, and the interplay of the king’s representations helped the monarch build his identity.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2018, 67, 4; 87-112
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Królewskie egzekwie w warszawskim kościele kapucynów w XVIII wieku
Royal Exequies in the Warsaw Capuchin Church in the 18th Century
Autorzy:
Osiecka-Samsonowicz, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24565461.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Maria Kazimiera D’Arquien Sobieska
Jan III Sobieski
August II Mocny
Joachim Daniel Jauch
Alessandro Galli-Bibiena
kościół kapucynów w Warszawie
uroczystości egzekwialne
pogrzeby serc w Rzeczypospolitej XVIII w.
castrum doloris
katafalk
Marie Casimire D’Arquein Sobieska
John III Sobieski
Augustus II the Strong
Joachim Daniel von Jauch
Capuchin Church in Warsaw
Exequies
burials of hearts in the 18th-cetury Polish-Lithuanian Commonwealth
catafalque
Opis:
W artykule omówiono plastyczną oprawę egzekwii odprawionych z inicjatywy Augusta II Mocnego za Marię Kazimierę Sobieską w 1717 r. oraz uroczystości związanych z wystawieniem trumien królowej, Jana III Sobieskiego i ich wnuka, zorganizowanych przez królewicza Jakuba Sobieskiego w 1733 r. Analiza rysunków Joachima Daniela Jaucha ze zbiorów Sächsisches Hauptstaatsarchiv w Dreźnie, wsparta źródłami archiwalnymi, pozwoliła na próbę usystematyzowania bogatego materiału ikonograficznego dotyczącego projektów artysty z okazji pochówku serca Augusta II Mocnego w Kapicy Królewskiej w 1736 r., jej dekoracji oraz wystroju kościoła w czasie egzekwii za monarchę, odprawianych w rocznice jego śmierci na polecenie Augusta III przez blisko dwadzieścia pięć lat. Uroczystości te, celebrowane w jednej z najważniejszych sakralnych fundacji Jana III, były ważnym elementem saskiej propagandy politycznej.
The Capuchin Church in Warsaw was one of the major sacral foundations of John III Sobieski who passed away in 1696. Owing to a complex political situation, the King’s remains were not buried then at the Wawel, but only in 1697, following a modest ceremony, they were deposited at the Capuchin Monastery, while his heart was placed in the Order’s archives. In 1700, the body of his grandson John, son of James Sobieski, was deposited next to the monarch’s coffin, while in 1717, the coffin of Marie Casimire Sobieski who passed away in France, was added there. In March that year, as instructed and financed by Augustus II the Strong, exequies were performed to pray for the Queen. The ceremony had an important propaganda undertone. Not only did the bier feature inscriptions exposing the merits of Augustus II who made sure the late Queen would rest in peace, but also thanks to the resolution of the so-called Silent Seym in session merely a fortnight before, he had made an attempt at reforming the state’s political system, and introduced the long-awaited peace to the Polish-Lithuanian Commonwealth. At least as of 1731, James Sobieski was trying in vain to organize a dignified burial of the remains of his parents which were decaying in the Warsaw Monastery. However, the indebted Prince could not afford their costly exportation to the Cracow Cathedral and the funeral there. It is likely that he was the one who decided to have exequies performed in the Capuchin Church on the 50thanniversary of the Relief of Vienna, with his parents’ coffins lying in state. It seems likely that precisely this planned ceremony has to be connected with the drawing of the castrum doloris found at the National Gallery of Art in Washington DC attributed to Alessandro Galli-Bibiena, and, according to the inscription, executed for the victor from Vienna and his spouse (Fig. 1). From around 1716 Alessandro worked as an architect at the court of James Sobieski’s brother-in- law Charles III Philip Pfalz-Neuburg who may have commissioned the design of the catafalque from the artist coming from a famous family of decorators. Nonetheless, the design, not mentioned in any studies dedicated to the Galli-Bibiena workshop, was never implemented. When on 1 February 1733 Augustus II died in Warsaw, the issue of the remains of John III and Marie Casimire awaiting their burial at the Wawel returned to the fore; the decision was made for their remains together with Wettin’s body to be transported to Cracow, which took place in August that year. On the instruction of James Sobieski the coffins of John III, Marie Casimire, and of their grandson lay in state in the Capuchin Church already on 15 May. The description of the church’s funerary decoration is rendered in a hand-written Latin report published also in the Polish translation. In front of the chancel a castrum doloris was raised containing the coffins of the royal couple and their grandson, before which the box with the heart of John III was exposed. Above, a velvet canopy was suspended, while in the corners four plinths crowned with globes and eagles holding laurel twigs of which silver candle holders grew were placed. The catafalque and the coffins, the high altar and the Church’s walls were decorated with crimson cloths, while the ceiling featured al fresco compositions related to the idea of the ceremony and the King's reign. The body of Augustus II was transported to the Warsaw Castle, and the monarch’s heart was sent to Dresden; meanwhile, his viscera were deposited ‘de mandato Reipublicae’ in the crypt of the Capuchin Church. It was only on 31 January 1736 that the ceremony of the transfer of the vessel containing the royal viscera to a marble urn raised in the middle of the ‘oratory’ adjacent to the Church took place; the oratory’s remodelling into a chapel, later called ‘Royal’, had been commissioned by Augustus III the year before, however, works on its decoration had not been completed. Thanks to the Latin hand-written account of the event and a press note it is known that in the Church as such only a plinth crowned with regalia was placed before the high altar. During the exequies held in the Capuchin Church on the King’s death anniversary in 1737, an analogical plinth was surrounded by eight pillars-guéridons resembling herms in shape, adorned with fruit and plant garlands: four lower ones culminated in crowns, while the higher ones featured eagles perched on globes. It may have been this very composition (or its version) that was rendered in the drawing by Joachim Daniel von Jauch (Figs. 5–7) preserved in the Dresden Sächsisches Hauptstaatsarchiv; he was the designer of the decoration for royal exequies and also of the Royal Chapel and its furnishing completed after 1737 (Figs. 8–9). Other drawings by Jauch from the Dresden archives register the designs of the Church’s decor on the occasion of subsequent death anniversaries of Augustus II. The explanation featured in the drawings suggests that the illustrated elements were reused annually with only minor modifications. Interestingly, the composition of eight pillars-guéridons, was almost identical with the ones visible in the above-mentioned design, with the only difference that the four lower ones were interconnected with ogees forming a richly decorated canopy over the plinths with the regalia (Figs. 10–13). Similar pillars-guéridons were placed on the catafalque corners in the Collegiate Church of St John in Warsaw during the exequies for Augustus II in 1735; the decoration for that ceremony had also been the artist’s work (Figs. 14a–15). Eclectic designs by Jauch suggest that in the case of pillars-guéridons he was inspired by French print pattern books (Figs. 16a–b, 17). The traditional elements, serving mainly the décor of royal and magnate residences, were, however, given by him a new function in the funerary arrangement, and they  in a way constituted his trademark in this domain of his art. Therefore, it can be assumed that the decoration of the Capuchin Church for the exequies for the Sobieskis in 1733 with the four pillars with the globes and eagles on the top, known from the descriptions, were also the artist’s work. In the concept of the canopy Jauch resorted to the tradition of the Roman Baroque, though this may have also happened through the mediation of French art present at the court of the House of Wettin. The finial in the form of four converging volutes at the top, echoing Bernini’s canopy in the Vatican Basilica was frequent in France in altar structures popularized thanks to prints, beginning with that in the Paris Notre-Dame du Val-de-Grâce Church (1665) almost until the end of the 18th century (Figs. 23–25). Wettin’s viscera were placed in the Capuchin Church in order to benefit from the legend of John III, but also to reduce the latter’s importance in order to serve the Saxon political propaganda initiated by Augustus II with the exequies for Marie Casimire. The tradition of commemorating the anniversary of the death of Augustus II cultivated for over twenty-five years, until the end of the reign of Augustus III (1763), recorded in the press, led to the fact that Augustus II overshadowed the figure of the Church’s founder. It was only in 1830 that the box with the heart of John III was transferred to the Royal Chapel rebuilt then. In 1919, the first mass after Poland had regained independence was celebrated there: it was dedicated to John III. Thanks to the preserved photographs there is no doubt that from the elements kept in the monastery it was the catafalque with a wood-carved volute canopy designed for Augustus II (Figs. 27, 28a–f, 29), and not the castrum doloris of John III and Marie Casimire from 1733 that was recreated. The structure from 1919 was raised again in 1924 in St John’s Cathedral in Warsaw for the funeral of Henryk Sienkiewicz (Fig. 30), and for the last time, again as a historic monument connected with John III, at an exhibition mounted at the National Museum in Warsaw in 1933.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 3; 569-615
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zwycięstwo Maryi”. Próba zdefiniowania znaczenia „proroctwa Augusta kard. Hlonda o zwycięstwie Maryi w kontekście posługi apostolskiej prymasa tysiąclecia Stefana kard. Wyszyńskiego
“The Victory of Mary”. An Attempt to Define the Significance of the Prophecy ” of Cardinal Augustus Hlond Concerning the Victory of Mary in the Context of the Pastoral Ministry of the Primate of the Millennium Cardinal Stefan Wyszyński
Autorzy:
Zimniak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944183.pdf
Data publikacji:
2007-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Maryja
Millennium
Chrzest Polski
Wielka Novenna
kard
August Hlond
Stefan Wyszyński
Jan Paweł II
Opis:
In the year 2006 the Polish Catholic Church recalled two historical events of supreme importance for the life of the faithful in post-war Poland liberated from Nazism, but then finding herself under the Communist regime, irremediably determined to introduce there the Marxist vision of society, so destroying the Christian presence. They were the Act of Consecration to the Immaculate Heart of Mary of the Polish Nation (8 September 1946), carried out by the Primate, the Servant of God Card. Augusto Hlond, and the Solemn Vow to the Black Madonna of Jasna Góra (26 August 1956), by the Servant of God Card. Stefano Wyszyński. These two anniversaries provide an opportunity to examine the significance of the vision of the Victory of Mary over the atheistic communist political system, witnessed by Card. Hlond before he died (22 October 1948). To understand it more correctly, we shall examine the kind of Marian devotion Hlond had; the socio-political circumstances of the birth of this vision; its extraordinary influence on the pastoral activity of Card. Wyszyński and the Polish hierarchy. Wyszyński recognised, in fact, the unusual creative force of the vision of Mary the Victorious in planning and implementing an extremely effective pastoral programme for the moral renewal and the evangelisation of Polish society, especially in view of the preparation of the Polish Nation for the Millennium of its Baptism (1966), by means of the Great Novena to the Madonna. This Marian style of pastoral activity – which, despite the criticisms, was all centred on Christ – contributed decisely, even according to the opinion of the non Catholics, to the defence of the freedom of Polish citizens, with a positive reaction outside Poland. In addition reference is made to the perception of this Marian vision in the Petrine ministry of John Paul II, who on not a few occasions spoke about this victorious vision of Mary by Card. Hlond. Even though it is not explicitly mentioned , nevertheless the existence can be seen of a thread linking Hlond, Wyszyński and John Paul II: a particular Marian dimension of their pastoral activity.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2007, 24; 157-176
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
August Czartoryski i jego relacje z hiszpańską rodziną po matce
August Czartoryski and his relations with his maternal Spanish family
Autorzy:
Obtułowicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886427.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
August Czartoryski
rodzina Muñoz y de Borbón
Izabela II
Alfons XII
Muñoz de Borbón’s family
Isabella II
Alfonso XII
Opis:
August Czartoryski (1858-1893) pochodził z jednego z najznakomitszych rodów arystokratycznych skoligaconych z wieloma dworami europejskimi. Przyszedł na świat w Paryżu ze związku Władysława Czartoryskiego i Marii Amparo Muñoz y de Borbón, córki królowej Hiszpanii Marii Krystyny de Borbón i jej morganatycznego małżonka Agustína Fernanda Muñoz, księcia de Riánsares. W skład jego hiszpańskiej rodziny wchodziło także liczne potomstwo państwa Muñoz oraz Izabela II i jej syn Alfons XII. August doczekał się kilku monografii i drobniejszych publikacji. Jednak w żadnej z nich nie pogłębiono wątku jego relacji z rodziną od strony matki. Niniejszy artykuł wypełnia tę lukę. Autorka odkrywa przed czytelnikami kontakty Augusta z poszczególnymi członkami jego hiszpańskiej rodziny, dokonuje ich oceny, zastanawia się, czy posiadanie hiszpańskich korzeni i spokrewnienie z hiszpańską rodziną królewską miało znaczenie dla kształtowania się jego osobowości i poczucia tożsamości narodowej. Wobec szczupłości opracowań dotyczących realizowanego tematu artykuł, został oparty głównie na materiałach rękopiśmiennych z archiwów polskich i hiszpańskich.  
August Czartoryski (1858-1893) came from one of the most outstanding aristocratic families related to many European courts. He was born in Paris, his father being Władysław Czartoryski and his mother – Maria Amparo Muñoz de Borbón, the daughter of Maria Christina of Bourbon-Two Sicilies, Queen of Spain, and her secret husband Agustín Fernando Muñoz, Duke of Riánsares. His Spanish family also included the Muñozes’ numerous children, Isabella II of Spain and her son Alfonso XII. A few monographs and other small publications on August have been published. However, in none of them the motif of his relations with his maternal family are studied in detail. The present article fills the gap. The author shows August’s contacts with particular members of his Spanish family, assesses them, and considers the question if having Spanish roots and being related to the Spanish royal family was significant for the formation of his personality and the sense of his national identity. Because of the scantiness of works concerning the subject the article is mainly based on manuscripts from Polish and Spanish archives.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 2; 153-175
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Państwo bez głowy : bezkrólewia w dawnej Polsce. Cz. 1-2
Bezkrólewia w dawnej Polsce
Autorzy:
Kalinowski, Emil (1988- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 1 ; 2021, nr 2
Data publikacji:
2021
Tematy:
Henryk Walezy (król Polski ; 1551-1589)
Uchański, Jakub (1502-1581)
Zygmunt II August (król Polski ; 1520-1572)
Monarchia
Bezkrólewie
Elekcja
Sukcesja tronu
Władza państwowa
Władcy
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Cz. 1, Między historią a legendą ; nr 1, s. 16-19.
Cz. 2, Czas precedensów ; nr 2, s. 27-31.
Tematem artykułu są okresy bezkrólewia w Polsce, elekcyjność w obrębie rodu Jagiellonów i wolna elekcja. W tekście wspomniano o dziełach Galla Anonima, który opisał wyniesienie na tron założyciela dynastii piastowskiej Ziemowita. W „Kronice” Wincentego Kadłubka o sprawowaniu władzy decydowały początkowo zasady senioratu, później widać rosnące wpływy możnych i rycerstwa. W XIII wieku pojawiła się w Europie koncepcja zjazdu elekcyjnego (np. Węgrzy i elekcja Wacława II). Opisano, w jakich okolicznościach na tronie polskim zasiadł Ludwik Węgierski, a po nim jego starsza córka Maria oraz Jadwiga. W 1384 roku uchwalono w Radomsku pierwszą w dziejach Polski konfederację na czas bezkrólewia. Kolejny okres bezkrólewia to lata 1444-1447, gdy władzę ostatecznie przejął Kazimierz Jagiellończyk. Po bezpotomnej śmierci Zygmunta Augusta w 1572 roku bezkrólewie trwało do 11 maja 1573 roku. Wtedy w drodze pierwszej wolnej elekcji na króla Polski wybrano Henryka Walezego. Od tego momentu wolna elekcja stała się fundamentem ustroju Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Cynowe sarkofagi Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki. Konserwacja i restauracja, historia, wymowa ideowa
Tin sarcophagi of Sigismund Augustus and Anna Jagiellon. Conservation and restoration, history, ideological meaning
Autorzy:
Kolendo-Korczak, Katarzyna
Trzos, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1927168.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
sarkofagi cynowe
konserwacja i restauracja
Groby Królewskie na Wawelu
Gdańsk
Zygmunt II August
Anna Jagiellonka
sztuka sepulkralna
program ideowy i heraldyczny
tin sarcophagi
conservation and restoration
Wawel Royal Tombs
Sigismund II Augustus
Anna Jagiellon
sepulchral art
ideological and heraldic program
Opis:
Znajdujące się w kryptach katedry na Wawelu metalowe sarkofagi królewskie to nie tylko wysokiej klasy dzieła sztuki o interesującym programie ideowym, ale także zabytki o ogromnej wartości historycznej. Prowadzony od 2015 r. program konserwacji i restauracji monarszych trumien jest okazją do ponownych studiów nad tymi obiektami. Artykuł prezentuje przeprowadzone w 2016 r. prace konserwatorskie i restauracyjne przy cynowych sarkofagach Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki, koncentrując się na dokonanych podczas tych zabiegów rekonstrukcjach oraz zastosowanych przez konserwatorów nowatorskich, autorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych. Przedstawiono również historię obu zabytków, dokonywane przez lata przekształcenia i naprawy. Prezentacji badań towarzyszy próba uzupełnienia, m.in. o program heraldyczny, odczytanego przez Barbarę Tuchołkę-Włodarską programu ikonograficznego sarkofagu Zygmunta Augusta oraz przedstawienie po raz pierwszy treści ideowych sarkofagu Anny Jagiellonki.
The metal royal sarcophagi located in the Wawel Cathedral crypts are not only high-class works of art with an interesting ideological program, but also monuments of great historical value. Program of conservation and restoration of the royal coffins, initiated in 2015, is an opportunity to re-examine these objects. The article presents conservation and restoration works carried out in 2016 at the tin sarcophagi of Sigismund Augustus and Anna Jagiellon, focusing on the reconstructions performed during these works and the innovative, original construction solutions applied by conservators. It also discusses the history of both monuments, their transformation and repairs made over the years. The research presentation is accompanied by an attempt to supplement the iconographic program of Sigismund Augustus’ sarcophagus, deciphered by Barbara Tuchołka-Włodarska, with, inter alia, a heraldic program, and the first-ever explanation of ideological content of Anna Jagiellon’s sarcophagus.
Źródło:
Ochrona Zabytków; 2018, 2; 61-106
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł zjawiska odwoływania się do potencji ościennych w polskich sporach wewnętrznych – casus roku 1730
At the Origins of the Appealing to Neighbouring Powers in Internal Polish Disputes – the Case of the Year 1730
Autorzy:
Kosińska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654063.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Rzeczpospolita Polska XVIII w.
Rosja XVIII w.
dyplomacja polska w XVIII w.
prymas Teodor Potocki
Anna Iwanowna
August II
misja Antoniego Potockiego do Moskwy
sejm 1730
Polish-Lithuanian Commonwealth in the 18th century
Russia of the 18th century
Polish diplomacy in the 18th century
Primate Teodor Potocki
Anna Ivanovna
Antoni Potocki’s mission to Moscow
1730 Sejm
Opis:
Tekst, poświęcony misji Antoniego Potockiego do carycy Anny Iwanowny w imieniu prymasa Teodora Potockiego z VII–VIII 1730 r., ukazuje proces utrwalania praktyki odwoływania się w polskich sporach wewnętrznych do pośrednictwa Rosji, a tym samym stopniowej utraty suwerenności przez Rzeczpospolitą. 
In 1730, on behalf of Primate Teodor Potocki, his nephew Antoni, Pantler of Lithuania, went to Moscow. Under the guise of congratulating his cousin Anna Ivanovna on her accession to the throne, the primate gave her a memorial in which he denounced the alleged plans for the partition, absolutism and succession of King Augustus II, hostile to the Commonwealth. In fact, the mission’s goal was to obtain Russia’s support in the fight against the king for the distribution of the offices of hetman, and especially the office of Grand Hetman of the Crown, which the king intended for Stanisław Poniatowski. Antoni Potocki also presented the empress his own secret “Points”. Under the guise of efforts to fulfil Russian obligations in the case of Livonia and Courland, he held talks in Moscow about the takeover by the Potockis of the estates Hory Horki in Lithuania bought by A. Menshikov some time ago. In public matters, he received empty promises, only in favour of his private demands. He also received help from Russia in the process of destroying the Grodno Sejm of 1730. Under the guise of supporting his “relatives”, the empress achieved her overarching goal, which was to maintain the anarchic status quo in the Commonwealth. The curse of Potocki’s mission shows the mechanisms contributing to the consolidation in public life of the Saxon times of the practice of appealing by the Polish elite to Russia’s mediation in internal disputes, and thus to the gradual loss of sovereignty. The annexes present the texts of both secret memorials forwarded to empress by A. Potocki.
В 1730 г. в Москву направился от имени примаса Теодора Потоцкого его племянник Антоний, литовский стольник. Под предлогом поздравить свою кузину Анну Ивановну по случаю вступления на российский престол, примас передал ей письмо, в котором разоблачал, вражеские Речи Посполитой, мнимые планы короля Августа II касательно раздела страны, абсолютистской власти и престолонаследия. В действительности, целью посольства было получение поддержки России в борьбе против короля за распределение гетманских чинов, особенно Великой коронной булавы, которую король предназначил, минуя Пилявитов, для Станислава Понятовского. А. Потоцкий представил императрице также собственные тайные «Пункты». Под предлогом хлопотания за выполнение российских обязательств по Ливонии и Курляндии, Потоцкий вел в Москве переговоры о завладении Потоцкими, купленным когда-то А. Меншиковым имением Горы-Горки в Литве. Ответом на публичные дела были пустые обещания, зато российская сторона положительно отнеслась к его личным требованиям. Потоцкий получил также помощь России в процессе уничтожения Гродненского сейма 1730 г. Под предлогом поддержки «родственников» императрица осуществила свою высшую цель, которой, уже давно, была поддержка в Речи Посполитой анархического статус-кво. История миссии Потоцкого показывает механизмы, способствовавшие укреплению в общественной жизни саксонских времен практики обращения польских элит к посредничеству России во внутренних спорах, тем самым постепенной потери суверенитета. В приложениях публикуются тексты обоих тайных посланий, переданных императрице А. Потоцким.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 1; 5-26
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieznana księga pochodząca z biblioteki Zygmunta Augusta w kolekcji oo. karmelitów na Piasku w Krakowie
The Unknown Book from the Library of Sigismund II Augustus in the Collection of the Carmelite Monastery at Piasek, Kraków
Autorzy:
Tylus, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143740.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Biblioteka Jagiellońska
Tematy:
Zygmunt August
Barthélemy de Chasseneuz
Giovanni Calderini
Hugo Darlay
starodruki
karmelici
Sigismund II Augustus
early printed books
Carmelites
Opis:
Przedmiotem artykułu jest nowo odkryty druk pochodzący z księgozbioru króla Zygmunta Augusta, obecnie przechowywany w kolekcji oo. karmelitów trzewiczkowych na Piasku w Krakowie. Księga zawiera teksty prawnicze opublikowane w połowie XVI wieku i była niegdyś częścią obszernej królewskiej kolekcji dzieł prawniczych, zwłaszcza ksiąg poświęconych odradzającemu się prawu rzymskiemu. Zbiór cechowała przede wszystkim wszechstronność, wielojęzyczność oraz różnorodność tematyczna, co świadczy o jego renesansowym charakterze i europejskim wymiarze. Po śmierci króla w roku 1572 jego księgozbiór uległ rozproszeniu. Część kolekcji znalazła się u karmelitów trzewiczkowych w Krakowie, choć nie bezpośrednio. Omawiana księga należała najpierw do Wojciecha Perlickiego (zmarł w 1607 roku), potem do kapituły katedralnej we Lwowie, następnie do karmelitów trzewiczkowych we Lwowie, a po II wojnie światowej znalazła się w klasztorze karmelitów trzewiczkowych w Krakowie.
The subject of the article is a recently discovered printed book from the library of the King Sigismund II Augustus, currently preserved in the monastery of Carmelites of the Ancient Observance in Kraków. The book contains legal texts published in the middle of the 16th century, and was once part of a large collection of legal works belonging to the King, especially books devoted to the revived Roman law. The collection had a comprehensive character, involving multiple languages and wide range of subjects, which proved its Renaissance character as well as its European dimension. After the King’s death in 1572, his library was dispersed. The book in question belonged first to Wojciech Perlicki, who died in 1607, then to the Cathedral Chapter in Lviv, next to the Carmelites of the Ancient Observance in Lviv, and only after the Second World War it found itself in the Carmelites’ monastery in Krakow.
Źródło:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej; 2019-2020, 69-70; 35-43
0006-3940
2450-0410
Pojawia się w:
Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mniszchowie i spółka : żałosny koniec ostatniego Jagiellona
Żałosny koniec ostatniego Jagiellona
Autorzy:
Czarnecki, Łukasz (dziennikarz).
Powiązania:
Gazeta Polska 2022, nr 7, s. 80-82
Data publikacji:
2022
Tematy:
Barbara Radziwiłłówna (królowa Polski ; 1520-1551)
Zygmunt II August (król Polski ; 1520-1572)
Giza, Barbara (ca 1550-1589)
Mniszech, Mikołaj (?-1597)
Dwór monarszy
Faworyty i faworyci
Kultura dworska
Władcy
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule przedstawiono sylwetkę ostatniego Jagiellona – króla Zygmunta Augusta. Za czasów jego panowania utworzono Rzeczpospolitą Obojga Narodów, prowadzono politykę tolerancji religijnej. Jednak po śmierci ukochanej żony Barbary Radziwiłłówny król załamał się i podupadł na zdrowiu. Przyczynił się do tego w znacznym stopniu rozwiązły tryb życia, jaki zaczął prowadzić. W otoczeniu króla pełno było osób, które na królewskim nałogu widziały szanse na zbicie majątku. Takim przykładem jest rodzina Mniszchów, która sprowadziła na dwór Barbarę Giżankę, młodą mieszczką przypominająca Barbarę Radziwiłłównę.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Percepcja zwycięskiej wizji maryjnej kard. Augusta Hlonda w posłudze pasterskiej Prymasa Stefana Wyszyńskiego i błogosławionego Jana Pawła II
Perception of the Victorious Marian Vision of Cardinal August Hlond in the Pastoral Service of the Primate Stefan Wyszyński and of Blessed John Paul II
Autorzy:
Zimniak, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339418.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maryja
Chrzest Polski
Wielka Nowenna
„niewola miłości Maryi”
kard. August Hlond
kard. Stefan Wyszyński
Bł. Jan Paweł II
Mary
Baptisim of Poland
the GreatNovena
the “slavery” of the love of Mary
Cardinal August Hlond
Cardinal Stefan Wyszyński
Blessed John Paul II
Opis:
This contribution sets out to present an interesting aspect of the life of Card. Augusto Hlond, which shows his unfailing faith in the intercession of Mary in the history of mankind. It is an examination of the impact of the prophetic vision of the victory of Mary over the atheistic communist political system, which Card. Hlond had before he died. The socio-political circumstances of the origin of that way of seeing things are mentioned. At the centre of the study is the extraordinary effects in the pastoral activity of Card. Wyszyński and the Polish Bishops. In fact Card. Wyszyński recognised the powerful unaccustomed creative force of the prophecy of Mary of Victory in planning and implementing an extremely effective pastoral programme of moral renewal and of the evangelisation of Polish society, especially in view of the preparation of the Polish Nation for the Millennium of Baptisim (1966), through the Great Novena to the Madonna. This Marian dimension of pastoral activity – that, despite the criticisms, was totally concentrated on Christ – also made a decisive contribution to what non-Catholics were saying in the defence of the freedom of Polish citizens, and received a positive response outside Poland. In addition to that, the article also refers to the perception of this Marian prophecy in the Petrine ministry of John Paul II, who on not a few occasions mentioned this victorious vision of Mary by Card. Hlond. Although it is not spoken of explicitly, nevertheless a direct connection between Hlond, Wyszyński and John Paul II is to be understood: the particular Marian dimension of their pastoral activity. The link is explicitly confirmed in the three stained glasss windows – containing their images – placed in the second section of the chapel that contains the venerated Icon of the Black Madonna (Częstochowa–Jasna Góra).
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2011, 3; 113-129
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zdrowie i choroba w korespondencji Zygmunta Augusta i jego sióstr z drugiej połowy XVI wieku
Health and Disease in Zygmunt August's and His Sisters' Letters of the Second Half of the 16th Century
Autorzy:
Januszek-Sieradzka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1944820.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
korespondencja
medycyna
Jagiellonowie
król Zygmunt II August (1548-1572)
Izabela Jagiellonka (1519-1559)
Zofia Jagiellonka (1522-1575)
Anna Jagiellonka (1523-1596)
Katarzyna Jagiellonka (1526-1583)
letters
medicine
The Jagiellons
King Sigismund II Augustus (1548-1572)
Isabelle Jagiellon (1519-1559)
Sophia Jagiellon (1522-1575)
Anne Jagiellon (1523-1596)
Catherine Jagiellon (1526-1583)
Opis:
According to the epistolographic principles of those times the Jagiellons devoted a lot of place and of attention to the problems of the health in their letters. This subject was a dominant one especially in the letters written by the King's sisters: Isabelle, Sophia, Catherine, and first of all Anne Jagiellon; but in King Sigismund II Augustus's letters this issue was quite often present. In the royal letters information can be found concerning not only their authors, but in fact the whole Jagiellonian family. The analyzed epistolary material allows to define Jagiellons' state of health and the kind of the diseases they suffered from, to present the medical personnel working in the circle of Sigismund II Augustus and his family including folk healers, and to indicate the treatments and cures used at the royal court, including magical manipulations and jewels so popular in the Renaissance Europe. In the light of letters written by the last generation of the Jagiellons a certain typicality of diseases they suffered from is clearly seen; it is connected with their living standards and characteristic of social layers whose situation was best, and also connected with the wrong diet they had. The letters also throw light on the significant issue of the effect of the state of the monarch's health on the way the state functioned as well as the effect of the epidemics spreading on Polish and Lithuanian territories in the 16th century on the efficiency of the state apparatus.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 2; 37-67
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historiograficzne próby Lucjana Rydla
Historiographical attempts by Lucjan Rydel
Autorzy:
Budrewicz, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938371.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
historia historiografii
podręcznik
dramat
Zygmunt August
św. Jadwiga
the history of historiography
a handbook
drama
Sigismund II Augustus
St. Hedwig
Opis:
Lucjan Rydel authored a dramatic trilogy about King Sigismund II Augustus. He described the 16th century with great erudition as regards the material and political history of the period. He had studied numerous historical records as well as scholarly works. He also wrote an academic essay on Charles de Nassau. The main areas of his interest in history were texts of didactic and popular character. He wrote a monograph entitled Queen Hedwig, where he collected the themes of female rule in literature and art. He published brochures on buildings of historical interest in Krakow, Warsaw and Vilnius. He brought out A Short History of Poland and History of Poland for Everybody, both of which were written during the Great War. His ambition was to write accessible textbooks on the history of the Polish nation and Polish state with a view to boosting the patriotism of Poles. In matters of ideology, his works were leaning towards conservative views.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2019, 19; 3-20
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Los nas wszystkich od konstytucji narodowej zawisł" : uchwalenie ustawy rządowej 3 maja 1791 r.
Autorzy:
Wroński, Andrzej (1956-2017).
Powiązania:
Gazeta Polska 2017, nr 17, dod. Historia : Drogi do Niepodległości : Konstytucja 3 Maja, s. 86-89
Data publikacji:
2017
Tematy:
Katarzyna II (cesarzowa Rosji ; 1729-1796)
Stanisław August Poniatowski (król Polski ; 1732-1798)
Sejm (1788-1792)
Konstytucja Polski (1791)
Polityka międzynarodowa
Opis:
Fot.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-100 z 111

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies