Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Armia Czynna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Razem z wojskiem polskim : Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku
"Razom z pol's'kim vìjs'kom" : Armìâ Ukraïns'koï Narodnoï Respublìki 1920 r. : struktura, organìzacìâ, čiselʹnìst' ta unìforma, 2013
Autorzy:
Rukkas, Andrìj Olegovič (1973- ).
Współwytwórcy:
Górski, Michał (język ukraiński). Tłumaczenie
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Instytucja sprawcza Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Warszawa : Instytut Pamięci Narodowej
Tematy:
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Wojsko Polskie (1918-1939)
Umowa warszawska (1920)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Monografia
Opis:
Bibliografia, netografia na stronach 666-677. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Życie codzienne internowanych żołnierzy Armii URL w Kaliszu w latach 1921–1924 : (według materiałów z archiwów polskich i ukraińskich)
Autorzy:
Palìênko, Marina Gennadìïvna.
Powiązania:
Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej 2020, T. 13, s. 185-202
Współwytwórcy:
Srìbnâk, Ìgor Volodimirovič (1963- ). Autor
Data publikacji:
2020
Tematy:
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Internowani
Ukraińcy
Żołnierze
Życie codzienne
Artykuł monograficzny
Artykuł z czasopisma archiwistycznego
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
W artykule przedstawiono analizę materiałów archiwalnych dotyczących okoliczności oraz warunków internowanych żołnierzy ukraińskich w obozie w Kaliszu w latach 1921-1924. Opisano życie codzienne oraz warunki panujące w obozie. Dokumenty opisujące sytuację znajdują się w zasobach Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Administracji Ukrainy w Kijowie, Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu oraz Centralnego Archiwum Wojskowego w Warszawie (Rembertowie).
Bibliografia na stronach 200-201.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Rosyjska Armia Czynna feldmarszałka Iwana Dybicza w wojnie z Polską (luty–czerwiec 1831 r.). Struktura i liczebność
The Strength and Structure of the Russian Active Army commanded by Field Marshal Hans von Diebitsch in the War with Poland (February–June 1831)
Действующая русская армия фельдмаршала Ивана Дибича в войне с Польшей (февраль–июнь 1831 г.). Структура и численность
Autorzy:
Strzeżek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1925484.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
armia rosyjska
Iwan Dybicz
Armia Czynna
wojna 1831 r.
Russian army
Hans von Diebitsch
Active Army
war of 1831
русская армия
Иван Дибич
действующая армия
война 1831 года
Opis:
Artykuł omawia wybrane zagadnienia związane z Armią Czynną stanowiącą główną siłę rosyjską w wojnie z Polską w 1831 r. Powstała ona na bazie wojsk, które car Mikołaj I pierwotnie zamierzał skierować nad Ren w misji interwencyjnej, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się liberalnych idei rewolucyjnych w Europie po rewolucjach we Francji i Belgii. W oparciu o zachowane w Polsce materiały archiwalne przedstawiono liczebność Armii Czynnej i jej strukturę w okresie od grudnia 1830 r. do połowy czerwca 1831 r. tj. z tego, gdy dowodził nią feldmarszałek Iwan Dybicz. Omówiono problem uzupełniania strat poniesionych przez armię rosyjską w wojnie tureckiej (lata 1828–1829) w warunkach prowadzonej wojny z Polską i grasującej w Rosji epidemii cholery. Ukazano strukturę armii i głównych rodzajów wojsk (piechoty, kawalerii i artylerii). Wskazano na specyficzne cechy armii rosyjskiej na tym polu. Na koniec przedstawiono główne źródła sukcesów Rosjan w wojnach 1828–1829 i 1831.
The article discusses selected issues related to the Active Army, which was the main Russian force in the war with Poland in 1831. It was created from the troops that Tsar Nicholas I originally intended to send to the Rhine on an intervention mission, the aim of which was to prevent the spread of liberal revolutionary ideas in Europe after the revolutions in France and Belgium. Based on the archival materials preserved in Poland, the strength and structure of this army are presented for the period from December 1830 to mid-June 1831, i.e. when it was commanded by Field Marshal Hans von Diebitsch. The problem of replenishing the losses suffered by the Russian army in the Turkish war (1828–1829) and during the cholera epidemic in Russia are also discussed. Additionally, the structure of the army and the main types of troops (infantry, cavalry and artillery) it comprised of, as well as the specific features of the Russian army in this field, are identified. Finally, the main reasons for Russia’s successes in the wars of 1828–1829 and 1831 are presented.
В статье обсуждаются отдельные вопросы, связанные с действующей армией, которая была главной российской силой в войне с Польшей в 1831 г. Она была создана на основе войск, которые царь Николай I первоначально намеревался отправить на Рейн в ходе интервенции, чтобы предотвратить распространение либеральных революционных идей в Европе после революций во Франции и Бельгии. По архивным материалам, сохранившимся в Польше, восстановлена численность действующей армии и ее структура – за период с декабря 1830 г. до середины июня 1831 г., то есть за то время, когда ею командовал фельдмаршал Иван Дибич. Также в статье поднимается вопрос восполнения потерь, понесенных русской армией в турецкой войне (1828–1829) в условиях длящейся войны с Польшей и эпидемии холеры в России. Кроме того, в тексте статьи также представлен состав армии и основные роды войск (пехота, кавалерия, артиллерия), указаны особенности российской армии в этих областях и, наконец, представлены основные источники успехов России в войнах 1828–1829, 1831 гг.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 4 (278); 17-51
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Książka
Tytuł:
Stracona szansa : Wyprawa Kijowska 1920 r.
Autorzy:
Szumiło, Mirosław (1975- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2020, nr 22, s. 56-57
Data publikacji:
2020
Tematy:
Petlura, Symon (1879-1926)
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Polityka międzynarodowa
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Wyprawa Kijowska (1920)
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy polskiej ofensywy na Ukrainie w 1920 roku, którą wspierały wojska ukraińskie atamana Symona Petlury. Dowodził nią osobiście Naczelnik Państwa Józef Piłsudski. Jej celem było opanowanie Ukrainy i utworzenie tam niepodległego państwa sprzymierzonego z Polską. Przedstawiono motywy takiej polityki Józefa Piłsudskiego i przebieg działań wojennych. Wyprawa kijowska zakończyła się porażką. Omówiono główne przyczyny jej niepowodzenia oraz dalsze losy sojuszu polsko-ukraińskiego armii ukraińskiej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Petlurowcy : armia ukraińska w obronie Polski
Autorzy:
Szumiło, Mirosław (1975- ).
Powiązania:
Biuletyn IPN 2020, nr 7/8, s. 108-117
Data publikacji:
2020
Tematy:
Piłsudski, Józef (1867-1935)
Petlura, Symon (1879-1926)
Udovičenko, Oleksandr (1887-1975)
Bezruczko, Marko (1893-1944)
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej
Wojsko Polskie (1918-1939)
Wojna polsko-bolszewicka (1919-1920)
Umowa warszawska (1920)
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia udział armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Polska ofensywę na Ukrainie w 1920 roku wspierały wojska ukraińskie atamana Symona Petlury. Sformowano w Polsce dwie dywizje ukraińskie: 2. Dywizję Strzelców, którą dowodził pułkownik Ołeksandr Udowyczenko oraz 6. Siczową Dywizję Strzelców, dowodzącą przez pułkownika Marka Bezruczko. 21 września 1920 roku rozpoczęły się w Kijowie polsko-bolszewickie rokowania pokojowe, gdzie Polska uznała władze Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 r. Zarys szlaku bojowego w wojnie polsko-bolszewickiej
3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in 1920. Outline of the Battle Route in the Polish-Bolshevik War
Третья Железная стрелковая дивизия армии Украинской Народной Республики в 1920 году. Очерк боевого пути в польско-большевистской войне
Autorzy:
Kozubel, Marek Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916296.pdf
Data publikacji:
2020-11-11
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
3 Żelazna Dywizja Strzelecka
wojna polsko-bolszewicka
wyprawa kijowska
Armia Czynna
Galicja
3rd Iron Rifle Division
Polish-Bolshevik war
Kiev expedition
Ukrainian People’s Army
Galicia
3-я Стрелковая дивизия
Польско-большевистская война
Киевская операция
Армия УНР
Галиция
Opis:
Tematem artykułu jest szlak bojowy 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej w ostatnim roku wojny polsko-bolszewickiej. Wspomniana formacja była najsilniejszą i najliczniejszą w ukraińskich siłach zbrojnych w 1920 r. Dowodził nią Ołeksander Udowyczenko, słynny i bardzo utalentowany oficer. Należy dodać, że 3 Żelazna Dywizja Strzelecka została początkowo sformowana u boku Wojska Polskiego jako 2 Dywizja Strzelecka, ale z uwagi na obecność w jej szeregach wielu weteranów 3 Dywizji Żelaznej z 1919 r., którą również dowodził Udowyczenko, zdecydowano się na zmianę nazwy formacji. 3 Żelazna Dywizja Strzelecka wzięła aktywny udział w wyprawie kijowskiej wiosną 1920 r. Walczyła wtedy na południowym odcinku frontu w rejonie Mohylewa Podolskiego. Później, latem 1920 r., brała udział w obronie Galicji Wschodniej przed Armią Czerwoną. Odniosła tam szereg sukcesów w walce z bolszewikami, m.in. pod Sidorowem i Horodenką. Następnie uczestniczyła w dalszych działaniach bojowych na Podolu. Po 18 października 1920 r. Armia URL musiała kontynuować walkę samodzielnie z uwagi na podpisanie zawieszenia broni pomiędzy Polską a Rosją bolszewicką. Prowadzone do drugiej połowy listopada 1920 r. działania wojenne zakończyły się porażką Ukraińców, których siły zbrojne wycofały się na terytorium państwa polskiego, gdzie zostały internowane. W tej grupie znaleźli się również żołnierze 3 Żelaznej Dywizji Strzeleckiej.
The subject of the article is the battle route of the 3rd Iron Rifle Division of the Ukrainian People’s Republic Army in the last year of the Polish-Soviet war. This formation was the strongest and most numerous in the Ukrainian armed forces in 1920. It was commanded by Oleksandr Udovychenko, a famous and very talented officer. It should be noted that the 3rd Iron Rifle Division was initially formed at the Polish Army as the 2nd Rifle Division, but due to the presence of many veterans of the 3rd Iron Division of 1919 in its ranks, which was also commanded by Udovychenko, it was decided to rename the formation. The 3rd Iron Rifle Division took an active part in the Kiev expedition in the spring of 1920. It fought on the southern section of the front in the Mohyliv-Podilskyi area. Later, in the summer of 1920, it took part in the defense of Eastern Galicia against the Red Army. It succeeded in several fights against the Bolsheviks there, among others at Sydoriv and Horodenka. Then it participated in further combat activities in Podolia. After 18 October 1920, the Ukrainian People’s Republic Army had to continue fighting on its own due to the signing of a ceasefire between Poland and Soviet Russia. The warfare conducted until the second half of November 1920 ended in defeat for the Ukrainians, whose armed forces withdrew to the Polish territory, where they were interned. In this group there were also soldiers of the 3rd Iron Rifle Division.
Предметом статьи является боевой путь 3-й стрелковой дивизии Украинской Народной Республики в последний год польско-большевистской войны. Данное подразделение было самым сильным и многочисленным в украинских вооруженных силах в 1920 году. Командовал им Олександр Удовиченко, известный и очень талантливый офицер. Следует добавить, что 3-я железная стрелковая дивизия изначально была сформирована при польской армии как 2-я стрелковая дивизия, но из-за присутствия в ней многих ветеранов 3-й железной дивизии с 1919 года, которой также руководил Удовиченко, было решено изменить название подразделения. Весной 1920 года 3-я стрелковая дивизия принимала активное участие в Киевской операции. В то время она воевала на южном участке фронта в районе Могилева-Подольского. Позже, летом 1920 года, она участвовала в обороне Восточной Галиции от Красной Армии. Там она добилась ряда успехов в борьбе с большевиками, в т.ч. под Сидоровым и Городенкой. После этого дивизия участвовала в дальнейших боевых действиях на Подолье. После 18 октября 1920 года Армия УНР была вынуждена продолжать борьбу самостоятельно из-за подписания соглашения о прекращении огня между Польшей и большевистской Россией. Боевые действия, которые велись до второй половины ноября 1920 г., закончились поражением украинцев, вооруженные силы которых отошли на территорию Польского государства, где и были интернированы. В их число входили также солдаты 3-й Железной стрелковой дивизии.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 120-162
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies