Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Archaeopteryx" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Scapular orientation in theropods and basal birds, and the origin of flapping flight
Autorzy:
Senter, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21712.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
bird
Archaeopteryx
Aves
flight
Theropoda
flapping flight
theropod
basal bird
paleontology
Opis:
Basal birds such as Archaeopteryx and Confuciusornis are typically portrayed as flapping fliers. However, here I show that shoulder joint orientation in these animals prevented elevation of the humerus above the dorsum, thereby preventing use of the recovery stroke, an important part of flapping flight. In members of the clade Ornithothoraces, which includes extant birds and the extinct avian clade Enantiornithes, the shoulder joint is reoriented to permit elevation of the humerus above the dorsum, permitting flapping flight. Although basal birds may have glided, flapping flight began significantly later in avian evolution than has been thought.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2006, 51, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A new genus and species for the largest specimen of Archaeopteryx
Autorzy:
Elzanowski, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23519.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
bird
Aves
Archaeopteryx
Wellnhoferia
Wellnhoferia grandis
new species
new genus
Jurassic
paleontology
Opis:
The Solnhofen (Sixth) specimen of Archaeopteryx is assigned to Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. on the basis of qualitative, size-independent autapomorphies. Wellnhoferia differs from Archaeopteryx in a short tail with the estimated number of 16-17 caudals; a nearly symmetric pattern of pedal rays II-IV with metatarsals II and IV of equal length and digit IV substantially shorter than in Archaeopteryx; and the number of four (instead of five) phalanges of pedal digit IV, which most probably results from a phylogenetic reduction rather than individual variation. A combination of large size and details of the pelvic limb suggests a locomotor specialization different from that of Archaeopteryx.
Solnhofeński, czyli szósty okaz praptaków przeniesiony zostaje z Archaeopteryx lithographica von Meyer, 1861 do Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. na podstawie autapomorfii niezależnych od wielkości ciała, w tym cech jakościowych, merystycznych i proporcji. Okaz ten różni się od okazów Archaeopteryx krótszym ogonem o szacunkowej liczbie kręgów 16-17, bardziej symetryczną budową stopy z kośćmi sródstopia II i IV jednakowej długości i palcem IV zbliżonym długością do palca II, a więc znacznie krótszym niż u Archaeopteryx, i składającym się z 4 zamiast 5 paliczków. Taka budowa stopy przy stosunkowo dużych rozmiarach ciała sugeruje również nieco inną niż u Archaeopteryx, prawdopodobnie bardziej kursorialną, specjalizację lokomototyczną.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies