A new genus and species for the largest specimen of Archaeopteryx

The Solnhofen (Sixth) specimen of Archaeopteryx is assigned to Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. on the basis of qualitative, size-independent autapomorphies. Wellnhoferia differs from Archaeopteryx in a short tail with the estimated number of 16-17 caudals; a nearly symmetric pattern of pedal rays II-IV with metatarsals II and IV of equal length and digit IV substantially shorter than in Archaeopteryx; and the number of four (instead of five) phalanges of pedal digit IV, which most probably results from a phylogenetic reduction rather than individual variation. A combination of large size and details of the pelvic limb suggests a locomotor specialization different from that of Archaeopteryx.

Solnhofeński, czyli szósty okaz praptaków przeniesiony zostaje z Archaeopteryx lithographica von Meyer, 1861 do Wellnhoferia grandis gen. et sp. n. na podstawie autapomorfii niezależnych od wielkości ciała, w tym cech jakościowych, merystycznych i proporcji. Okaz ten różni się od okazów Archaeopteryx krótszym ogonem o szacunkowej liczbie kręgów 16-17, bardziej symetryczną budową stopy z kośćmi sródstopia II i IV jednakowej długości i palcem IV zbliżonym długością do palca II, a więc znacznie krótszym niż u Archaeopteryx, i składającym się z 4 zamiast 5 paliczków. Taka budowa stopy przy stosunkowo dużych rozmiarach ciała sugeruje również nieco inną niż u Archaeopteryx, prawdopodobnie bardziej kursorialną, specjalizację lokomototyczną.