Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Anthropocene ethics" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    “Making Kin in Broken Places”. Post-apocalyptic Adolescence and Care in Jeff VanderMeer’s Borne
    Autorzy:
    Czemiel, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579128.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    post-apocalypse
    biotechnology
    New Weird
    Gothic
    ecofeminism
    Anthropocene ethics
    Opis:
    Abstract en: This article attempts to place Jeff VanderMeer’s novel Borne (2017) in the context of the New Weird, and more broadly within the tradition of speculative fiction represented by the Weird and the Gothic. The aim of this is also to bring into focus the role of genre fiction in diagnosing the uncanny underside of its times. In the present context, the key issue is to develop new models of subjectivity that would embrace a trans-species, less anthropocentric and more ecological model of caring and “making kin”. This phrase references Donna Haraway’s project, which is argued to dovetail with VanderMeer’s conclusions, defining the article’s ethical premise, formulated around the theme of adolescence in a post-apocalyptic setting.
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2018, 61, 4(128); 39-53
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kształtowalność. Próba rewizji struktur Heideggerowskiego bycia w czasach antropocenu
    Shapeability. Revisiting Heidegger’s Concept of Being in the Anthropocene
    Autorzy:
    Hoły-Łuczaj, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1621598.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Heidegger
    Anthropocene
    structure of beings
    ethics
    Opis:
    Artykuł podejmuje problem możliwości wzajemnego odziaływania bytów w ontologii Heideggera i ewentualnego znaczenia tego zjawiska dla ich bycia i swoistości. Wydaje się bowiem, że w Heideggerowskiej koncepcji bycia brakuje wymiarów kształtowania i bycia kształtowanym przez innych. Możliwe jest jednak takie zrekonstruowanie podstawowych struktur bycia – światowości i czasowości – które pozwoli wpisać w Heideggerowską ontologię strukturę „kształtowalności”, która nie będzie ograniczona tylko do bytów ludzkich. To z kolei może przybliżyć nas do lepszego zrozumienia jednego z kluczowych dylematów epoki antropocenu, jakim jest ustanowienie granicy między śladem i krzywdą
    This paper addresses the problem of whether beings in Heidegger can affect each other and the significance of this phenomenon for their being and the ownmost. It seems that Heidegger’s concept of being lacks the dimensions of shaping and being shaped by others. However, it is possible to revise his concepts of fundamental structures of being, such as temporality and worldliness, thereby creating the structure of “shapeability”, which would not be limited to human beings. This, in turn, can help elucidate one of the key dilemmas of the Anthropocene related to setting the boundary between footprint and harm.
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2019, 48; 65-87
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Inność zwierzęcia”. Kłopotliwa relacja Homo sapiens z resztą królestwa Animalia
    “The ‘Otherness’ of Animals”: On the Troublesome Relationship between Homo sapiens and the Other Members of the Kingdom Animalia
    Autorzy:
    DZWONKOWSKA, Dominika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046731.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    etyka postępowania wobec zwierząt, wyzwolenie zwierząt, antropocentryzm, antropocen, odpowiedzialność za drugiego
    animal ethics, animal liberation, anthropocentrism, Anthropocene, responsibility towards the other
    Opis:
    Relacja człowiek–zwierzę pozostaje naznaczona ambiwalencją, której źródłem jest antropocentryczny paradygmat kultury. Tekst opisuje wybrane elementy ambiwalentnego stosunku człowieka do zwierząt oraz obcość zwierząt w ludzkim świecie i przedstawia, na czym polega „kłopotliwy” charakter tej relacji. Ma on bardzo wiele wymiarów i łączy się z licznymi problemami szczegółowymi. W artykule skupiono się na wybranych zagadnieniach z tego obszaru. „Kłopotliwość” ujawnia się już w języku debaty nad zwierzętami, pozornie przekraczającym ontologiczną przepaść międzygatunkową, ale w rzeczywistości ją sankcjonującym. Inna trudność metateoretyczna wyłania się przy próbach sformułowania adekwatnego pytania badawczego w debacie nad etyką postępowania wobec zwierząt. Pytanie takie i odpowiedź na nie mogłyby pomóc stworzyć etykę uwzględniającą w uniwersum moralnym zarówno człowieka, jak i zwierzęta w całej ich różnorodności. Podstawowym problemem okazuje się zatem ustalenie jednolitych warunków traktowania całego królestwa animalia. W tekście przedstawiono krytyczną analizę dotychczasowej debaty na temat losu zwierząt w świecie człowieka i przysługujących im praw. Analiza ta otwiera możliwość szerszej dyskusji nad problemem kłopotliwej relacji człowieka do zwierząt. Artykuł pokazuje też, że mimo długoletnich starań zwolenników ruchu wyzwolenia zwierząt niewiele uczyniono jeszcze w celu rzeczywistej poprawy losu zwierząt i wciąż pozostają one bytami obcymi w świecie człowieka. Trudno jest stworzyć etykę, która w uniwersum moralnym uwzględniałaby zwierzęta (z całą ich różnorodnością) niezależnie od tego, w jakim stopniu wykazują one podobieństwo do człowieka. Przeprowadzone analizy ujawniają, że pod maską troski o zwierzęta często kryje się postawa antropocentryczna, co skłania do ponawiania pytań o naturę naszej relacji ze światem animalia w epoce antropocenu. Dyskurs na temat losu zwierząt jest na wskroś antropocentryczny, toczy się bowiem na gruncie przekonania, że zwierzęta zasługują na naszą troskę o tyle, o ile wykazują one cechy „ludzkie”. Postawa tego rodzaju ujawnia wewnętrzną słabość debaty nad etyką postępowania wobec zwierząt, a jednocześnie pokazuje, jak bardzo „kłopotliwa” również w praktyce okazuje się relacja człowiek–zwierzę.
    The human-animal relationships are marked by ambiguity due to the anthropocentric paradigm prevailing in culture. The paper presents some chosen manifestations of this ambiguity, as well as animals as ‘others,’ or ‘strangers,’ in the human world, thus delving deeper into the meaning of the relation in question. As it turns out, the problem is multidimensional and in order to approach it one needs to scrutinize a number of specific issues. First of all, the ‘trouble’ lies in that the language applied in the debate on animal ethics, which is supposed to bridge the interspecies gap, apparently legitimizes it. Another metatheoretical difficulty emerges once we attempt to formulate an adequate research question that would enable creating an ethics that applies to human beings as well as to animals in all their variety. Thus the basic problem lies in establishing the universal criteria necessary to include all the members of the Kingdom Animalia in the moral universe. The paper comprises a critical analysis of the debate on the status of animals in the human world as well on the issue of animal rights. The analysis in question opens new possibilities for further discussion of the ‘troublesome’ relationship between humans and animals. The paper also shows that the long-time efforts of the animal liberation movement have done very little to improve the conditions in which animals live. Animals are still ‘strangers’ in the human world. The task of creating an ethics that would embrace both humans and animals, in all their variety, regardless of the extent of their likeness to humans, proves extremely difficult. The author shows that under the guise of concern for the well-being of animals anthropocentric attitudes are pursued, which once again prompts the question about the nature of the relationship between humans and animals in the age of Anthropocene. The weakness of the debate on animal welfare lies in its being thoroughly anthropocentric due to the fact that it is continued on the grounds of the belief that animals ‘deserve’ care from humans insofar as they manifest ‘human’ traits. Still the debate in question is itself a proof of how ‘troublesome’ the relationship between humans and animals turns out in practice.
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 1 (117); 193-206
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ecolirica e “umanesimo ambientale” nell’opera tarda di Andrea Zanzotto
    Ecolyric and “environmental humanism” in the late works of Andrea Zanzotto
    Autorzy:
    Baldacci, Alessandro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/43665615.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Andrea Zanzotto
    environment
    nature
    Anthropocene
    ecolyric
    ecology
    garden
    resistance
    ethics
    Opis:
    The article focuses on the denunciation of the environmental catastrophe as the central hub of the late works of Andrea Zanzotto, from Haiku. For A Season, composed during the first half of the 1980s, to his latest book, Conglomerati (2009). Starting from the poet’s awareness of writing from within an unprecedented environmental crisis, the analysis aims to highlight the “ecological potential” of his poetry, the novelties it presents, after Idioma, moving ever more dramatically and paradoxically between the utopiaof the garden, as a symbol of harmony, and the infernal one of the forest, to indicate the degeneration of human action and its nefarious effects on the entire planet. Thus emerges the ability of this poet to transform his texts into pedagogical “planetary gardens”, in which to cultivate resistance strategies that are given within the same ecosystem. In conclusion, the article aims to underline how, in its late phase, Zanzotto’s poetry presents itself in the form of an “environmental humanism” that involves every living form and raises the need for a different way of inhabiting the earth in the times of the Anthropocene.
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2022, 49, 3; 17-29
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Posthumanizm – w poszukiwaniu nowej etyki
    Posthumanism – In Search of a New Ethics
    Autorzy:
    Środa, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26063077.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    humanizm
    posthumanizm
    antropocen
    patriarchalizm
    zmysł udziału
    podmiot
    nomada
    etyka
    troska
    empatia
    humanism
    posthumanism
    the Anthropocene
    patriarchalism
    “sense of participation
    subject
    nomad
    ethics
    care
    empathy
    Opis:
    Kryzys klasycznego humanizmu jest faktem. Ujawnił bowiem on swój ciemny rewers. Są nim niewolnictwo, kolonializm, wyzysk,  wykluczenia, dyskryminacje. Humanizm okazał się być dzieckiem patriarchalizmu, szowinizmu płciowego i gatunkowego. Trzeba go więc przezwyciężyć. Jedną z propozycji jest posthumanizm. Opiera się on na odmiennej metodzie badawczej (nazywam ją tu „zmysłem udziału”), odmiennej koncepcji podmiotu (nomada) i nowej etyce, której kształt dopiero powstaje. W artykule wskazuję na jej fundamenty w postaci kobiecej etyki troski, która – w moim przekonaniu - otwiera horyzonty na bardziej holistyczne, egalitarne, spluralizowane ludzko-pozaludzkie istnienie. 
    The crisis of classical humanism is a fact. It has revealed its dark reverse. They are slavery, colonialism, exploitation, exclusion, discrimination. Humanism turned out to be the offspring of patriarchalism, gender chauvinism and speciesism. Therefore, it has to be overcome. One of the proposals is posthumanism. It is based on a different research method (I call it the “sense of participation”), a different concept of the subject (nomad) and a new ethics, the shape of which is still emerging. In the article, I point to its foundations in the form of a female ethics of care, which – in my opinion – opens the horizons to a more holistic, egalitarian, pluralized human–non-human existence.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2023, 47; 109-126
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies