Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Anamneza" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    The artist as a contemporary contestant in literary essays of Lech Majewski
    Artysta jako współczesny kontestator w esejach literackich Lecha Majewskiego
    Autorzy:
    Kaptur, Ewa Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33545462.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
    Tematy:
    świat współczesny
    sztuka współczesna
    anamneza
    ukryte znaczenie
    symbol
    Opis:
    Przedmiotem wystąpienia jest krytyczna diagnoza współczesności wypowiedziana językiem Lecha Majewskiego – współczesnego humanisty, artysty totalnego XX i XXI wieku – w trzech tomach jego esejów: Oficjalne centrum świata (1998), Pejzaż intymny (2017) i Ukryty język symboli (2020). Artysta piętnuje nasze zapomnienie języka sztuki i postuluje jego anamnezę jako artysta zadomowiony w świecie symboliki antyku grecko-rzymskiego i Biblii, podwalin kultury europejskiej. Bez znajomości wspomnianej symboliki współczesne zrozumienie dzieł sztuki minionych wieków, a także współczesności jest jednowymiarowe, a przestrzeń kultury, w której funkcjonujemy, paradoksalnie pozostaje przed nami ukryta, przestaje dla nas istnieć. Jak twierdzi Majewski: Eksplozja bodźców prowadzi do implozji znaczenia i odczuwania, eksplozja środków komunikacji prowadzi do zaniku treści. Ponieważ człowiek to animal symbolicum, egzystencja bez symboli powoduje, że współczesny człowiek ucieka od siebie samego, istnieje w oddaleniu od siebie samego – współczesność nas niweluje. Diagnoza Majewskiego pozbawia nas złudzeń – współczesna sztuka to sztuka anihilacji. Fakt, iż w XX wieku człowiek wyparował ze sztuki, Majewski wiąże z ogromem wojen ubiegłego wieku i pyta, czy to sztuka naśladuje naturę, czy natura sztukę.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe PUNO; 2022, 1; 149-157
    2052-319X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe PUNO
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół teologicznego sensu liturgii: przełamywanie stereotypów
    On the theological sense of liturgy: Breaking stereotypes
    Autorzy:
    Brzeziński, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056685.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    liturgia
    anamneza
    ruch liturgiczny
    liturgy
    anamnesis
    the liturgical movement
    Opis:
    Przywołany wkład pionierów ruchu liturgicznego, w tym Piusa XII i Odona Casela, wniesiony we właściwe rozumienie liturgii chrześcijańskiej oraz w przezwyciężenie trudności w przyjęciu nowej teologicznej perspektywy liturgii, to jeden z przykładów, choć nie jedyny, ewolucyjnego przełamywania stereotypowego pojmowania istoty świętej liturgii Kościoła. Ta odnowiona świadomość liturgiczna winna na stałe zadomowić się zarówno u duchownych, jak i wiernych świeckich Chrystusowego Kościoła. Wychodzi ona poza pojmowanie i umieszczanie liturgii wyłącznie w ramach duchowo-psychologicznych, ceremonialno-estetycznych, czy kultyczno-laudatywnych. Dotyka najgłębszego sensu liturgii, którym od kilku dziesięcioleci z niemałym powodzeniem, także w ośrodkach teologicznych w Polsce, zajmują się teologia liturgii i teologia liturgiczna. Wskazana w opracowaniu, choć tylko fragmentarycznie, teologia misteryjna Casela spowodowała zdecydowany przełom w pojmowaniu sakramentów, ale i w pojmowaniu całej liturgii chrześcijańskiej. Casel na trwałe przełamał pewien liturgiczno-teologiczny stereotyp, zrozumiały w kontekście historycznym, na pewnym etapie rozwoju myśli teologicznej Ko-ścioła, prowokując ożywioną dyskusję, która wycisnęła trwałe znamię na teologii katolickiej już przed Soborem Watykańskim II. Znalazła swoje implikacje w soborowym i posoborowym nauczaniu Kościoła. Teoria zaproponowana przez Casela stała się centralnym problemem teologii liturgii . Zwrot ku misteriom był udanym poszukiwaniem odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące nie tylko istoty liturgii z całym jej dynamizmem zbawczym, lecz także pytania dotyczące chrześcijaństwa w kontekście historiozbawczym. Teologia Casela to poszukiwanie istoty chrześcijaństwa; to próba odnalezienia samego centrum egzystencji chrześcijańskiej. Osoba Chrystusa jako Boga-Człowieka oraz Jego zbawcze dzieło zajmują w tych poszukiwaniach czołowe miejsce . Dlatego już w roku 1966 przyszły papież Benedykt XVI określił Mysterientheologie jako najbardziej owocną w myśli teologicznej całego ubiegłego stulecia, a może nawet i od czasów patrystycznych .
    A reduced or even wrong perception and understanding of the sacred liturgy of the Mystical Body of Christ belongs to the most frequent stereotypes referring to the reality of the Church. A stereotypical perception of liturgy – almost exclusively in spiritual and psychological, ceremonial and aesthetic or at most cultural and laudative categories has numerous reasons. One of them, in case of the lay faithful, is undoubtedly a lack of deeper teaching and appropriate homiletic and catechetic presentation by theologians and priests. Unfortunately, some theologians who are not liturgists yield to the reduced understanding of liturgy. It appears that they do not see the fact that the aim and essence of Christian liturgy, apart from its cult dimension, is the real presence hic et nunc of the Mystery of Christ and the whole history of salvation in mysterio. The article demonstrates the contribution of the pioneers of the liturgical movement, such as Pius XII and Odo Casel, to the proper understanding of Christian liturgy and the process of evolutionary overcoming this stereotypical understanding of the essence of the Church’s liturgy.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 267-280
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anamnetyczny charakter sakramentu bierzmowania w ujęciu bpa Wacława Świerzawskiego
    Anamnetic character of the sacrament of confirmation in the grasp of bishop Wacław Świerzawski
    Autorzy:
    Potrzebowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056597.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-04
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    anamneza
    bierzmowanie
    litrugia
    misterium
    obrzęd
    anamnesis
    confirmation
    liturgy
    mystery
    ceremony
    Opis:
    Obecność misterium paschalnego Chrystusa w liturgii sprawia Duch Święty. On czyni wydarzenia zbawcze Chrystusa skuteczną anamnezą. W sakramencie bierzmowania Paraklet udoskonala dzieło Chrystusa, rozpoczęte w sakramencie chrztu. Mocą swoich darów uzdalnia człowieka do łatwiejszego poznania Bożej prawdy i skutecznego świadczenie o Bogu, który jest Miłością. On też uzdalnia uczestników sakramentu bierzmowania do ożywiania wiary. Ta zaś aktualizuje zobowiązania chrzcielne. One bowiem staną się zobowiązaniami także sakramentu bierzmowania. Bpowi Świerzawskiemu bardzo zależało, aby sakrament bierzmowania był dobrze rozumiany i przyjmowany z żywą wiarą przez jego diecezjan. Bierzmowanie bowiem dynamizuje osobowość ochrzczonego. Uzdalnia go także do brania współodpowiedzialności za Kościół, nie jakiś Kościół, ale za konkretnych ludzi, z którymi bierzmowany ten Kościół tworzy.
    The presence of the Paschal mystery of Christ in the Liturgy is caused by the Holy Spirit. He causes the saving act of Christ effective anamnesis. In the sacrament of confirmation the Paraclete perfects the act of Christ that began in the sacrament of baptism. With the power of His gifts, the Holy Spirit enables a man to get to know the God's truth easier and to give effective testimony about God who is Love. It is the Holy Spirit who enables the participants of the sacrament of testimony to lively faith. Yet, the lively faith brings the baptismal promises up to date as they will become the promises of the sacrament of baptism as well. Bishop Świerzawski was deeply concerned about the fact the sacrament of baptism was well understood and accepted with a lively faith by his diocesans. It is because the sacrament of confirmation makes the personality of the baptised person dynamic. It also enables them to take the co-responsibility for the Church, not any Church, but the specific people who the confirmed person forms the Church with.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2020, XVII/17; 8-27
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anamnetyczny charakter obrzędów chrzcielnych
    Anamnestic character of baptism ceremonies
    Autorzy:
    Potrzebowski, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056631.pdf
    Data publikacji:
    2017-11-17
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    anamneza
    chrzest
    litrugia
    misterium
    obrzęd
    anamnesis
    baptism
    liturgy
    mystery
    ceremony
    Opis:
    Chrzest jest jednym z siedmiu sakramentów świętych. A te święte czynności, ustanowione przez Chrystusa, są skutecznymi znakami łaski uświęcającej lub uczynkowej. Chrzest swoją moc czerpie z paschy Chrystusa. Tę tajemnicę zbawienia przypominają i aktualizują obrzędy chrzcielne. Już formą anamnezy jest znak krzyża, czyniony na czole katechumena. Procesja chrzcielna jest wyrazem pragnienia kroczenie drogą paschy Chrystusa. W tajemnicę paschalną Wcielonego Słowa wprowadza skutecznie słowo Boże, proklamowane podczas obrzędów chrzcielnych. W tych obrzędach sakramentalną skuteczność ujawnia woda chrzcielna, znak zanurzenia w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. A to zanurzenie daje udział w synostwie Bożym. Anamnetyczny charakter posiadają także obrzędy wyjaśniające. Namaszczenie olejem krzyżma wprowadza w misję Chrystusa, Namaszczonego Duchem Świętym. Biała szata i świeca chrzcielna są znakiem obleczenia się w Chrystusa i uczestnictwa w Jego światłości.
    Baptism is one of the seven sacraments of the Catholic Church. It is an effective sign of sanctifying grace. It introduces into the mystery of death and Resurrection of Jesus Christ. Baptism ceremonies have mistagogical character. The sign of cross made on the foreheads of neophytes, processions, as well as words of God and baptism ceremonies which explain sacramental ablution help to understand that the baptism allows us to participate in God’s sonship and in the priestly, prophetic and pastoral mission of incarnated Son of God.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2017, XIV/14; 52-75
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia w kluczu genetyki: analogie formalne
    Liturgy in the key of genetics: formal analogies
    Autorzy:
    Brzeziński, Daniel
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585302.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    liturgia chrześcijańska
    genetyka
    anamneza
    analogia formalna
    Christian liturgy
    genetics
    anamnesis
    formal analogy
    Opis:
    In the article Christian liturgy is presented in the hermeneutic key of genetics. It is an attempt to describe the essence of liturgy using the language of genetics. Thus the text identifies formal analogies (due to obvious reasons other forms of analogy cannot exist in this case) between genetics as the study of mechanisms which determine heredity of genes and liturgics, the theology of liturgy in particular, which studies the way of passing on and the presence of Christ’s Mystery in the celebration of mystery.
    W opracowaniu ukazano liturgię chrześcijańską w hermeneutycznym kluczu genetyki. Posługując się językiem genetyki, podjęto próbę opisania istoty liturgii. Tym samym wskazano analogie formalne (z oczywistych względów inne nie mogą tutaj zachodzić) pomiędzy genetyką (jako nauką badającą mechanizmy przekazywania genów) i liturgiką, w szczególności teologią liturgii (badającą głównie sposób przekazywania i sposób obecności Misterium Chrystusa w celebrowanym misterium).
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Exodus i boska androgynia. O inicjacyjnym wygnaniu i powrotach w dramacie „Eros i Psyche” Jerzego Żuławskiego
    Autorzy:
    Borkowiak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/630581.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Jerzy Żuławski (1874-1915)
    katastrofizm solarny
    sacrum
    renovatio
    homo religiosus
    anamneza
    androgynizm
    Opis:
    The article is an attempt to read the meanings of a work on a plane constituted in the sphere of sacrum. The starting point of the conducted analysis is the presentation of a specific eschatological mythology which Jerzy Żuławski performs in his work. Through the issues of history, time, anamnesis and cosmogony, the author of “Eros and Psyche” presents a common desire to regain the irretrievably lost ideal order of existence (renovatio). In addition to the soteriological hope expressed in the end of the drama, it is also important to discover an even deeper longing that governs the sphere of human imagination. It is the divine androgynity that reflects the idea of perfect unity.
    Artykuł jest próbą odczytania sensów utworu na płaszczyźnie ukonstytuowanej w sferze sacrum. Punktem wyjścia prowadzonych analiz jest ukazanie swoistej mityzacji eschatologicznej, jakiej dokonuje w swoim dziele Jerzy Żuławski. Poprzez zagadnienia historii, czasu, anamnezy i kosmogonii autor Erosa i Psyche przedstawia powszechne pragnienie odzyskania bezpowrotnie utraconego idealnego porządku istnienia (renovatio). Obok soteriologicznej nadziei wyrażonej w zakończeniu dramatu istotne jest także odkrycie jeszcze głębszej tęsknoty, która rządzi sferą ludzkiej wyobraźni. Jest nią oddająca idee doskonałej jedności boska androgyniczność.
    Źródło:
    Acta Humana; 2018, 9
    2082-4459
    Pojawia się w:
    Acta Humana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie „pamiątki” w modlitwie eucharystycznej źródłem zaangażowania chrześcijańskiego
    The Concept of “Remembrance” in the Eucharistic Prayers as a Source of Christian Commitment
    Autorzy:
    Wojciechowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944075.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    „pamiątka”
    anamneza
    kult duchowy
    koinonia
    diakonia
    misja
    “remembrance”
    anamnesis
    spiritual worship
    mission
    Opis:
    Pojęcie „pamiątki” w modlitwie eucharystycznej niesie ze sobą bogactwo, które wyłania się zarówno z Pisma Świętego, jak i ze sposobu, w jaki Kościół realizował liturgicznie Jezusowy nakaz „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łk 22,19b; 1Kor 11,24-25). Bogactwo to stało się punktem wyjścia dla podjętej w artykule refleksji na temat sposobu, w jaki anamneza przekłada się na egzystencję chrześcijanina zarówno na poziomie osobistym, jaki i wspólnotowym, stanowiąc źródło „kultu duchowego” czy „służby Bożej” (Rz 12,1). Studium koncentruje się na interakcji zachodzącej pomiędzy „pamiątką” i duchowym kultem Chrystusa i Kościoła, pomiędzy „pamiątką” i koinonią, „pamiątką” i diakonią oraz „pamiątką” i misją.
    The concept of “remembrance” is present in the Eucharistic Prayers. It conveys a richness that emerges from both Sacred Scripture and the manner in which the Church fulfils Jesus’ directive to “do this in remembrance of me” (Lk 22:19(b); 1.Cor 11:24,25) in its Liturgy. This richness became a starting point for the article’s reflection on the manner in which anamnesis translates into Christian personhood, both at a personal and community level. Anamnesis gives source to spiritual worship (Rm 12:1). This study focuses on the interaction between “remembrance” and spiritual worship (of Christ and Church), between “remembrance” and ‘koinonia’, between “remembrance” and ‘diakonia’, and between “remembrance” and mission.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 23-34
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Попытка интерпретации понятия «мистерия» в отнесении к Божественной Литургии и к храму
    An Attempt to Interpret the Concept of «Mystery» in Relation to the Divine Liturgy and Church Temple
    Próba interpretacji pojęcia «misterium» w odniesieniu do Boskiej Liturgii i świątyni
    Autorzy:
    Aleksiejuk, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420351.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Божественная Литургия
    воспоминание
    мистерия
    язычество
    христианство
    храм
    церковь
    Divine Liturgy
    anamnesis
    mystery
    paganism
    christianity
    temple
    church
    Boska Liturgia
    anamneza
    misterium
    pogaństwo
    chrześcijaństwo
    świątynia
    cerkiew
    Opis:
    Cтатия является попыткой взглянуть на фундаментальные события истории Спасения. Отправная точка в дискуссии это этимологическое и богословское толкование терминов «воспоминание» (греч. ανάμνησις) и «мистерия» (греч. μυστήρὶα), которые имеют громадное значение в литургической практике православной Церкви. Размышления автора являются также возможностью, чтобы подчеркнуть необходимость постоянно искать ответ на вопрос, который всегда отражается в жизни и опыте Церкви как Богочеловеческой общины верующих: чем является для нас литургическое воспоминание жизни и смерти Спасителя от Воплощения до Восшествия на Небо и Седения одесную Бога Отца. Хотя дар литургического воспоминания это непостижимая тайна, однако она совершается в храме, во времени и пространстве. Из-за этого она и есть видимый знак невидимой и спасительной благодати Триединого Бога, который любит созданного Им человека и мир и хочет быть «всем во всем».
    This article is an attempt to look at the most important events in the history of salvation from a liturgical perspective. This reflection begins with an etymological and theological interpretation of the concept of «anamnesis» (ανάμνησις) and «mystery» (μυστήρὶα), which have fundamental significance in the liturgical practice of the Orthodox Church. This reflection also serves as an occasion to emphasise the necessity of a continual search for answers to questions which have always had crucial importance for the life and experience of the Church as a human-divine community of the faithful: for Christians, what is the liturgical commemoration of the life and death of the Saviour Jesus Christ, from His Incarnation to Ascension into Heaven to be seated at the Right Hand of the Father? Although the liturgical gift of commemoration is a mystery, it takes place in the Temple Church. This is therefore a visible sign of the invisible, deifying and saving grace of the Triune God, which loves mankind and the world which He created and longs to be “all in all”.
    Artykuł jest próbą spojrzenia na fundamentalne wydarzenia historii zbawienia. Punktem wyjścia rozważań jest etymologiczna i teologiczna interpretacja pojęć «anamneza» (gr. ανάμνησις) i «misterium» (gr. μυστήρὶα), które mają zasadnicze znaczenie w praktyce liturgicznej Kościoła prawosławnego. Rozważania są okazją, aby podkreślić konieczność ciągłego poszukiwania odpowiedzi na pytanie, które zawsze miało istotne znaczenie dla życia i doświadczenia Kościoła jako Bogoludzkiej wspólnoty wiernych: czym dla nas jest liturgiczne wspomnienie życia i śmierci Zbawiciela Jezusa Chrystusa, od Jego Wcielenia do Wstąpienia na Niebiosa po to, aby zasiąść po prawicy Boga Ojca. Chociaż dar liturgicznego wspomnienia jest niepoznawalną tajemnicą to jednak dokonywany jest w świątyni, w czasie i przestrzeni. Stanowi zatem widzialny znak niewidzialnej i zbawczej łaski Trójjedynego Boga, który miłując człowieka i świat, który stworzył, pragnie być „wszystkim we wszystkim”.
    Źródło:
    ELPIS; 2016, 18; 93-99
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theological and Biblical Basis for Construing the Eucharist as a Memorial to the Sacrifice of Christ
    Teologiczno-biblijne podstawy rozumienia Eucharystii jako pamiątki uobecniającej zbawczą ofiarę Chrystusa
    Autorzy:
    Froniewski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1995827.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-05
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    memorial
    zikkaron
    anamnesis
    theology of the Eucharist
    biblical basis of the Eucharist
    Jesus
    the Eucharist as a sacrifice
    pamiątka
    anamneza
    teologia Eucharystii
    biblijne podstawy Eucharystii
    Jezus
    Eucharystia jako ofiara
    Opis:
    The fundamental problem addressed in the article is the question of how, based on the Scriptures, believers participating in the Eucharist have access to Christ’s salvific sacrifice on the cross. The author takes as a starting point Jesus’ words uttered at the Last Supper: “Do this in memory of me” (gr. tuto poieite eis ten emen anamnesin) and considers it crucial to understand the original meaning of the word “memorial” (gr. anamnesis). He carries out his analysis in two stages. First, he reaches for the Hebrew word zikkaron as the equivalent of the New Testamental term anamnesis and proves it is deeply rooted in the cult language of Judaism. Then, in this context, he carries out an exegesis of the words of the institution of the Eucharist, which he extends by the explanations offered by the author of the Letter to the Hebrews, where we find afull understanding of Christ’s sacrifice made “once for all.” The rediscovery in theology of the full understanding of the concept of memorial-anamnesis from the words of the institution of the Eucharist only took place in the biblical and liturgical research of the twentieth century, the achievements of which constitute here afundamental point of reference for the author’s search. The result of this process was the reception and return to the biblical-patristic approach to the memorial in Catholic teaching about the Eucharist as a sacrifice and the breaking of the deadlock in ecumenical dialogue in this area.
    Zasadniczym problemem podjętym w artykule jest odpowiedź na pytanie, na jakiej zasadzie, w oparciu o dane Pisma Świętego, wierzący uczestniczący w Eucharystii mają dostęp do zbawczej ofiary Chrystusa dokonanej na krzyżu. Autor za punkt wyjścia przyjmuje słowa Jezusa wypowiedziane na Ostatniej Wieczerzy: „To czyńcie na moją pamiątkę” i za kluczowe uznaje zrozumienie oryginalnego znaczenia słowa „pamiątka” (gr. anamnesis). Swoją analizę przeprowadza w dwóch etapach. Najpierw sięga do hebrajskiego słowa zikkaron jako ekwiwalentu nowotestamentalnego terminu anamnesis i ukazuje jego głębokie zakorzenienie w kultycznym języku judaizmu. Następnie w tym kontekście przeprowadza egzegezę słów ustanowienia Eucharystii, którą poszerza o wywód autora Listu do Hebrajcsyków, gdzie odnajdujemy pełne rozumienie ofiary Chrystusa dokonanej „raz na zawsze”. Odkrycie na nowo w teologii pełnego rozumienia pojęcia pamiątki-anamnezy ze słów ustanowienia Eucharystii nastąpiło dopiero w badaniach biblijnych i liturgicznych XX wieku, których osiągnięcia stanowią tutaj zasadniczy punkt odniesienia dla poszukiwań autora. Efektem tego procesu była recepcja i powrót do biblijno-patrystycznego ujęcia pamiątki w katolickim nauczaniu o Eucharystii jako ofierze oraz przełamanie impasu w dialogu ekumenicznym w tym zakresie.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2021, 29, 1; 137-162
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Libro del Deuteronomio come fonte teologica della dimensione anamnetica dell’anno liturgico
    The Book of Deuteronomy as a Theological Source for the Concept of Memorial (anamnesis) in the Liturgical Year
    Księga Powtórzonego Prawa jako teologiczne źródło anamnetycznego wymiaru roku liturgicznego
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038472.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gesú Cristo
    Chiesa
    liturgia
    anno liturgico
    anamnesis
    attualizzazione (far presente)
    memoria
    mistero
    Jesus Christ
    Church
    liturgy
    liturgical year
    making present
    reminder
    mystery
    Jezus Chrystus
    Kościół
    rok liturgiczny
    anamneza
    uobecnienie
    pamiątka
    misteium
    Opis:
    L’articolo presenta la dimensione anamnetica dell’anno liturgico e la sua fonte teologica veterotestamentaria che è il Libro del Deuteronomio. Il calendario liturgico non è un calendario in cui sono segnate le date di varie festività religiose. È il rendersi presente del mistero salvifico di Gesù Cristo, diffuso nel tempo. Per comprendere la dimensione anamnetica dell’anno liturgico, era necessario mostrare che cosa era la festa della tradizione religiosa di Israele. Sulla base del Libro del Deuteronomio, chiamato il “Libro della memoria”, è stato messo in evidenza che ogni festa biblica è un’anamnesi, cioè il rendersi presente di un evento specifico della storia della salvezza. Tale concezione di festa è anche presente nella liturgia della Chiesa. Il senso dell’anno liturgico risiede principalmente nella sua stretta relazione con il mistero di Cristo. Ogni festa è il rendersi presente “qui” e “ora” dell’opera salvifica di Gesù Cristo. Ciò avviene grazie alla presenza e all’azione dello Spirito Santo nella liturgia della Chiesa.
    Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar roku liturgicznego oraz jego starotestamentalne źródło teologiczne, którym jest Księga Powtórzonego Prawa. Kalendarz liturgiczny nie jest terminarzem, w którym zaznaczone są daty różnych świąt kościelnych. Jest on rozłożonym w czasie uobecnieniem misterium zbawczego Jezusa Chrystusa. Chcąc zrozumieć anamnetyczny wymiar roku liturgicznego, trzeba ukazać, czym było święto religijnej tradycji Izraela. Zwłaszcza na podstawie Księgi Powtórzonego Prawa, nazywanej „Księgą pamięci”, wykazano, że każde biblijne święto jest anamnezą, czyli uobecnieniem konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. Takie rozumienie święta jest także w liturgii Kościoła. Znaczenie roku liturgicznego polega przede wszystkim na ścisłym powiązaniu go z misterium Chrystusa. Każde święto jest uobecnieniem „tu” i „teraz” zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Dokonuje się ono dzięki obecności i działaniu Ducha Świętegow liturgii Kościoła.
    The article discusses the concept of memorial (anamnesis) in relation to the liturgical year andargues that within the Old Testament theology the Book of Deuteronomy constitutes the maintheological source for the concept. The liturgical calendar is not a simple calendar in which thedates of various feasts of the Church are indicated. It is important to note that the liturgical calendarpresents the saving mystery of Jesus Christ, but in a manner spread over time. In order tounderstand the anametic dimension of the liturgical year, it is necessary to indicate the meaning ofthe feast in the Holy Scriptures. Especially, on the basis of the Book of Deuteronomy, also knownas the “Book of Remembrance”, it is shown that each biblical feast is an anamnesis, that is, thepresence of a specific event in the history of salvation. This understanding of the feast also existsin the liturgy of the Church. The importance of the liturgical year comes primarily from the closerelationship with the mystery of Christ. Each feast makes the “here” and “now” of the saving actof Jesus Christ present. It happens thanks to the presence and action of the Holy Spirit in the liturgyof the Church.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 205-217
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anamnetyczny wymiar liturgii Triduum Paschalnego w tekstach Mszału Rzymskiego
    The anamnetic dimension of the liturgy of the Holy Triduum in the texts of the Roman Missal
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1550380.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-07
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Anamneza
    misterium paschalne
    liturgia
    Msza Wieczerzy Pańskiej
    Liturgia Męki Pańskiej
    Wigilia Paschalna
    Niedziela Zmartwychwstania
    zbawienie
    życie
    światło
    Anamnesis
    paschal mystery
    liturgy
    Mass of the Lord's Supper
    Liturgy of the Friday of the Lord's Passion
    Easter Vigil
    Easter Sunday of the Lord's Resurrection
    salvation
    life
    light
    Opis:
    Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar liturgii misterium paschalnego Chrystusa, które uobecnia się w czasie Triduum Paschalnego. W celu zrealizowania postawionego celu badawczego posłużono się metodą hermeneutyki liturgicznej oraz metodą krytyczno-praktyczną. Podstawowym źródłem opracowania są formuły modlitewne zawarte w Mszale Rzymskim. Odwołując się do tekstów liturgicznych zawartych w Mszale Rzymskim, artykuł ukazuje liturgiczne: hic, nunc i hodie wydarzeń paschalnych. Liturgiczna anamneza jest spoiwem łączącym wszystkie celebracje Triduum Paschalnego. W tym przypadku można mówić o jednej celebracji rozłożonej w czasie. Triduum Sacrum  przedstawia swego rodzaju tryptyk, czyli trzy różne obrazy. By jednak zobaczyć i zrozumieć sens tegoż tryptyku każdy obraz należy oglądać razem z dwoma pozostałymi. Liturgia Triduum Paschalnego uobecnia najpierw Ostatnią Wieczerzę, gdzie Chrystus ustanowił sakramenty Kapłaństwa i Eucharystii, następnie mękę i śmierć na krzyżu, spoczynek w grobie i w końcu zmartwychwstanie Jezusa. Artykuł pokazuje, że Pascha Chrystusa, czyli Jego przejście ze śmierci do życia nie jest tylko pobożnym wspominaniem faktów z historii zbawienia, ale ich rzeczywistym uobecnieniem w formie sakramentalnej. Dzięki temu człowiek każdej epoki może zanurzyć się w tajemnicy misterium paschalnego Chrystusa i korzystać z jego zbawczych owoców.
    This article presents the anametic dimension of the liturgy of the paschal mystery of Christ, which takes place during the Holy Triduum. In order to achieve the main goal, the author was using the method of liturgical hermeneutics and the critical-practical method. The most important source of the study are the prayer formulas contained in the Roman Missal. Referring to the liturgical texts contained in the Roman Missal, this article presents the liturgical: hic, nunc and hodie of the paschal mysteries. The liturgical anamnesis unites all the celebrations of the Paschal Triduum. In this case, we can speak of one celebration, which is spread over time. The Triduum Sacrum is a kind of triptych, that is to say, three different paintings. To see and understand the meaning of this triptych, each painting should be viewed together with the other two. The Liturgy of the Easter Triduum presents the Last Supper, where Christ instituted the sacraments of the priesthood and the Eucharist. Then the passion and death on the cross, resting in the tomb, and finally, the resurrection of Christ. This article shows that the Passover o f Jesus, that is, His passage from death to life, is not only a pious recall of the facts of salvation history, but their actual sacramental presentation. Therefore, everyone can always immerse themselves in the mystery of Christ's paschal mystery and enjoy its saving fruits.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2021, 57, 1; 57-73
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharystyczno-paschalna tożsamość roku liturgicznego
    The Eucharistic-Paschal Identity of the Liturgical Year
    Autorzy:
    Rutkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062623.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Misterium paschalne
    anamneza roku liturgicznego
    cykl roku liturgicznego
    okresy liturgiczne
    Ogólne wprowadzenie do Mszału rzymskiego
    Kalendarz liturgiczny
    mariologia liturgiczna
    hagiologia
    Paschal mystery
    anamnesis of the liturgical year
    cycle of the liturgical year
    liturgical seasons
    General Instruction of the Roman Missal
    liturgical calendar
    liturgical Mariology
    hagiology
    Opis:
    The issue of the Eucharistic-Paschal identity of the liturgical year is first of all concerned with the focusing and propagating role of the Easter Triduum in the liturgical year, the message about the mystery of the Lord’s Birth, the message of Mariology and hagiology in the liturgical year and with the cycle of the liturgical year. (1) The focusing and propagating role of the Easter Triduum touches the very foundations of the identity of the liturgical year. This means that the Easter Triduum concentrates on itself the periods, celebrations, feasts, remembrances and ordinary days of the liturgical year. However, at the same time the seasons, celebrations and feasts, remembrances, and ordinary days propagate the mystery of Redemption in the cycle of the liturgical year. This role is rendered by the terms contained in the General Instruction of the Roman Missal, like: making the mysteries of Redemption present, or the cycle of the year. It seems that in the perspective of the liturgical year first of all celebrations like: the feast of the Most Holy Trinity, of Christ’s Most Holy Body and Blood, of the Sacred Heart of Jesus, of Jesus Christ King of the Universe, etc. receive their identity. (2) The mystery of the Lord’s Birth in the whole of the liturgical year is referred to first of all by the celebrations, feasts and remembrances of Blessed Virgin Mary. For many of them the celebrations of the Immaculate Conception of Blessed Virgin Mary or of the Annunciation of the Lord become a kind of bridge to the mystery of the Lord’s Birth, or indeed to the Easter Triduum. This especially concerns the remembrances connected with the spirituality of religious orders or the appearances of Blessed Virgin Mary. Among celebrations, feasts and remembrances of the Lord’s Saints the feast of the Holy Archangels, the celebration and remembrance of St Joseph, the feast of the Saint Evangelists, the Doctors of the Church, order-founders, and others, based on their spirituality and teaching, refer to the Lord’s Birth. (3) In the transmission of the Eucharistic-Paschal Mariology and hagiology attention should be first of all paid to the remembrance of Our Lady of the Sorrows, Our Lady the Queen, Our Lady of the Holy Rosary, the feast of the Mother of the Church, as well as to feasts and remembrances of the Saints who were particularly connected to the Paschal Mystery. The proper perspective is also given to Mariology and hagiology by the celebration of the Ascension of Our Lord and of Pentecost. With respect to other groups of Saints, the adequate context may be noticed by the celebrations, feasts and remembrances of the Worshippers of the Holy Eucharist, the Founders of charities, the Mystics of the Lord’s Passion, the Martyrs, the Educationists, the Missionaries, the Worshippers of the Sacred Heart of Jesus, Kings. It is celebrations, feasts and remembrances of Saints that join experiencing the mystery of the Lord’s Birth and the Paschal Mystery. (4) The cycle of the liturgical year is not only a chronological cycle, but also a Paschal one. The cycle is first of all the succession of the Easter Triduum, experiencing the mystery of the Lord’s Birth, and respective periods of deepening and preparation. The mutual succession of celebrations, feasts, and remembrances is first of all concerned with the Paschal mystery, with the Lord’s birth, with Blessed Virgin Mary and with the Apostles. Particular celebrations, feasts and remembrances enrich the cycle of the liturgical year and in a peculiar way reach to the depth of the past of the work of Salvation, and at the same time they look ahead of this work. They reach the creation of the world, go beyond the time of the world, and at the same time they look ahead of eschatology.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 227-240
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies