Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Amoris Laetitia" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-70 z 70
    Tytuł:
    POSYNODALNA ADHORTACJA APOSTOLSKA "AMORIS LAETITIA" W POLU NAPIĘCIA MIĘDZY WOLNOŚCIĄ I PRAWDĄ
    Autorzy:
    Menke, Karl-Heinz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/511858.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Amoris Laetitia
    Franciszek
    rozwód
    wierność
    sakramenty
    Opis:
    Artykuł przedstawia możliwe interpretacje „Amoris Laetitia” papieża Franciszka.Autorzy szeroko odnoszą się do komentarzy niemieckich biskupów, wskazującmożliwe ryzyka nadinterpretacji Magisterium.
    Źródło:
    Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 1; 97-112
    0585-5594
    Pojawia się w:
    Studia Theologica Varsaviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rok Rodziny inspiracją dla katechezy parafialnej
    The Year of the Family – an Inspiration for Parish Catechesis
    Autorzy:
    Czupryński, Wojsław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034956.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    rodzina
    papież Franciszek
    katecheza
    parafia
    Amoris laetitia
    family
    Pope Francis
    catechesis
    parish
    Amoris Laetitia
    Opis:
    Ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Rodziny Amoris laetitia skłania do pogłębionej refleksji nad rodziną, jej miejscem i znaczeniem w życiu pojedynczego człowieka a zarazem całej ludzkiej wspólnoty. Inspiruje do poszukiwania propozycji katechezy parafialnej adresowanej do rodzin. Zachęca, by odkryć i żyć bogactwem adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, poprzez różne propozycje o charakterze duchowym, duszpasterskim i kulturalnym, podejmowane w parafiach, diecezjach, na uniwersytetach, w ruchach kościelnych i w stowarzyszeniach rodzin. Rodzina, jako paradygmat całego duszpasterstwa, zasługuje na całoroczne świętowanie tak, by stanęła w centrum zaangażowania i uwagi każdej rzeczywistości duszpasterskiej i kościelnej. Doświadczenie pandemii w sposób szczególny unaoczniło zasadniczą rolę rodziny jako Kościoła domowego i znaczenie wspólnotowych więzi między rodzinami, które czynią z Kościoła „rodzinę rodzin”. Papież Franciszek wymienia trzy główne cele tego wyjątkowego czasu: (1) rozpowszechniać treść adhortacji apostolskiej Amoris laetitia, aby dać poznać rodzinom „doświadczenie, że Ewangelia rodziny jest radością, która «napełnia serce i całe życie»”; (2) Głosić, że sakrament małżeństwa jest darem i że ma w sobie przeobrażającą moc ludzkiej miłości; (3) Czynić rodziny głównymi podmiotami duszpasterstwa rodzinnego. Rok Rodziny Amoris laetitia powinien zaznaczyć się w życiu każdej wspólnoty parafialnej, szczególnie na poziomie przepowiadania, przygotowania liturgii niedziel, świąt, uroczystości i zaangażowania w nie całych rodzin oraz działalności na rzecz członków rodzin, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji życiowej.
    The Year of Amoris Laetitia Family induces one to reflect on the family, its place and importance in the life of an individual and also of the whole of the human community. It encourages one to seek offers of parish catechesis for families. It provides inspiration to discover and live by the wealth of the apostolic exhortation Amoris Laetitia through various spiritual, pastoral and cultural proposals offered by parishes, dioceses, universities, ecclesial movements and family associations. The family, as the paradigm of the entire pastoral service, deserves a year-round celebration so that it becomes the focus of commitment and attention of every pastoral and ecclesial reality. The pandemic experience particularly exposed the role of the family as the home Church and the importance of community bonds between families, which make the Church “the family of families”. Pope Francis mentions three main objectives of this unique time: (1) to propagate the contents of the apostolic exhortation Amoris Laetitia  in order to share with families “the experience that the Gospel of the family is a joy that ‘fills the heart and whole life’”; (2) to preach that the sacrament of marriage is a gift and that it has the power to transform human love; (3) to make families the main objects of pastoral family counselling. The Year of Amoris Laetitia Family should make a mark on the life of each parish community, especially at the level of preaching, preparing the liturgy of Sundays, celebrations and engaging whole families in it and efforts are made to aid those family members who are in a difficult life situation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 11; 105-118
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
    Principles of supporting families in post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis
    Autorzy:
    Szpoton, Szczeparn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076223.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    Amoris laetitia
    marital crises
    accompaniment
    discernment
    irregular situations
    Amoris Laetitia
    kryzysy małżeńskie
    towarzyszenie
    rozeznawanie
    związki nieregularne
    Opis:
    The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
    Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2021, 31; 203-220
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The family in the age of pandemics – topicality of the message of the exhortation Amoris Laetitia
    Rodzina w dobie pandemii – aktualność przesłania adhortacji Amoris laetitia
    Autorzy:
    Kłos-Skrzypczak, Aleksandra Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322783.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    rodzina
    pandemia
    papież Franciszek
    adhortacja Amoris laetitia
    Family
    the pandemic
    Pope Francis
    exhortation Amoris Laetitia
    Opis:
    The time of the pandemic is a hard test for the family ties. In the face of the difficulties and threats experienced by the families today, the Church reminds spouses about the value of a marriage, which is God’s intention, the fruit of grace and a vocation that must be fully experienced, with fidelity and selflessness. The aim of the research was to present the topicality of the message of the exhortation Amoris laetitia in the context of contemporary events caused by the SARS-Cov-2 virus and underlining the importance of the Church’s tenderness in accompaniment, discreet and full of love, for today’s families. The analytical-synthetic method was used in the work on the text. As a result of the analysis of the content of the exhortation, not so much its topicality was emphasized, but rather the meticulous care for family life in many aspects. Pope Francis, giving specific examples, talks about the topicality of the vocation of the Christian family and the challenges that families had to face during the pandemic. The following conclusion can be drawn from these considerations: each family member, regardless of age or sex, plays an important role in social relations, and in the prose of life, the azimuth of actions should be marked by the ‘Hymn oft love’ by St. Paul.
    Czas pandemii to ciężka próba dla więzi rodzinnych. W obliczu trudności i zagrożeń, jakich doświadczają współcześnie rodziny, Kościół przypomina małżonkom o wartości małżeństwa, które jest zamysłem Bożym, owocem łaski i powołaniem, które trzeba przeżywać w pełni, z wiernością i bezinteresownością. Celem badań było przedstawienie aktualności przesłania adhortacji Amoris laetitia w kontekście współczesnych wydarzeń wywołanych wirusem SARS-Cov-2 oraz podkreślenie, jak ważna dla współczesnych rodzin jest czułość w towarzyszeniu, dyskretna i pełna miłości ze strony Kościoła. W pracy nad tekstem zastosowano metodę analityczno-syntetyczną. W wyniku analizy treści adhortacji podkreślono nie tyle jej aktualność, ile wręcz drobiazgową troskę o życie rodzinne w wielu aspektach. Papież Franciszek, podając konkretne przykłady, mówi o aktualności powołania rodziny chrześcijańskiej oraz wyzwaniach, z którymi musiały zmierzyć się rodziny w okresie pandemii. Z owych rozważań nasuwa się następujący wniosek: każdy członek rodziny, bez względu na wiek czy płeć, pełni ważną funkcję w relacjach społecznych, a w prozie życia azymut działań wyznaczać winien „Hymn o miłości” autorstwa św. Pawła.
    Źródło:
    Family Forum; 2022, 12; 193-208
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czy adhortacja „Amoris Laetitia” zmieniła kan. 915 KPK?
    Did exhortation Amoris laetitia change can. 915 CIC?
    Autorzy:
    Majer, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372415.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Amoris laetitia
    Komunia Święta
    Eucharystia
    rozwiedzeni
    w nowych związkach
    Amoris Laetitia
    Holy Communion
    Eucharist
    divorced and
    remarried
    Opis:
    The paper deals with the problem of the relationship between the teaching of Pope Francis regarding the admission to the Eucharist of the divorced persons who have entered into new marriages, and the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law, which forbids the admission to Holy Communion of persons who obstinately persist in manifest grave sin. After presenting the doctrine contained in Amoris laetitia, the author analyses three elements of the hypothesis of can. 915 (grave sin, persistence in sin, and manifest of sin) and formulates the position that the new apostolic exhortation is not contrary to the prescription of can. 915 of the Code of Canon Law. The interpretation of this canon must take into account the magisterium of Pope Francis, just as it took into account the teaching of the Church so far.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 91-111
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Amoris laetitia” w perspektywie „lectio divina”
    “Amoris laetitia” in the perspective of “lectio divina”
    Autorzy:
    Gałkowski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662956.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Amoris laetitia, lectio divina, osoby rozwiedzione, związki niesakramentalne
    Amoris laetitia, lectio divina, divorced, remarried, nonsacramental marriages
    Opis:
    Francis`s Exhortation “Amoris laetitia” caused interest because of new pastoral approach to people who are divorced and those who have remarried. It also led to doubts and questions concerning the continuity of the Church`s teaching about marriage and family. Basing on the characteristics of the new Catholic paradigm presented by Cardinal B. Cupich, the study discusses the question of one of the possible forms of practising the approach indicated by Francis. The author tries to read Amoris laetitia by means of lectio divina and points to it as an appropriate way leading to recognition of the situation of people who got divorced or remarried and the possibility of receiving communion by them.
    Adhortacja Franciszka Amoris laetitia wzbudziła znaczne zainteresowanie z powodu nowego podejścia duszpasterskiego do osób rozwiedzionych i żyjących w powtórnych związkach. Doprowadziła również do wątpliwości i pytań dotyczących ciągłości nauczania Kościoła o małżeństwie i rodzinie. W oparciu o charakterystykę nowego katolickiego paradygmatu, która została zaprezentowana przez kard. B. Cupich’a, została podjęta w opracowaniu kwestia jednej z możliwych form realizacji podejścia wskazanego przez Franciszka. Autor proponuje czytać Amoris laetitia w kluczu lectio divina oraz wskazuje na nią jako odpowiednią drogę wiodącą do rozpoznania sytuacji osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach oraz możliwości przystępowania przez nich do komunii świętej.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2018, 29, 1; 5-25
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kreatywne sumienie w Amoris laetitia?
    Creative Conscience in Amoris laetitia?
    Autorzy:
    Bortkiewicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047406.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    apostolic exhortation Amoris laetitia
    Pope Francis
    tradition
    creative conscience
    adhortacja apostolska Amoris laetitia
    papież Franciszek
    tradycja
    kreatywne sumienie
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy adhortacja apostolska Amoris laetitia papieża Franciszka jest przejawem kreatywnego sumienia. W związku z powyższym scharakteryzowano pojęcie i istotę tzw. „sumienia kreatywnego”, następnie - zgodnie z duchem nauczania biskupa Rzymu – nakreślono status małżeństwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie i wreszcie skonfrontowano aktualne nauczanie z tradycyjną wizją sumienia. Z uwagi na brak autorskiego komentarza do uwag i kwestii podnoszonych przez czytelników dokumentu uprawnione staje się mówienie o tym, że dokument dopuszcza takie możliwości interpretacyjne, które wskazują na kreatywną rolę sumienia. Jest to rola uwidoczniona w tak zwanej „nowej teologii moralnej” po Soborze Watykańskim II. Trudno uznać zatem obecnie prezentowaną interpretację Amoris laetitia za wyraz „hermeneutyki ciągłości”, a także za nauczanie wyrastające z tradycji tomistycznej.
    The article is an attempt to answer the question of whether the apostolic exhortation Amoris laetitia of Pope Francis is a manifestation of a creative conscience. In connection with the above, the concept and essence of the so-called “creative conscience”, then – in accordance with the teaching spirit of the Bishop of Rome – the status of Christian marriage in the contemporary world was outlined and, finally, the current teaching was confronted with the traditional vision of conscience. Due to the lack of an original commentary on the comments and issues raised by the readers of the document, it becomes legitimate to say that the document allows such interpretative possibilities that point to the creative role of conscience. This is the role shown in the so-called “new moral theology” after the Second Vatican Council. Therefore, it is difficult to recognize the present interpretation of Amoris laetitia as an expression of “hermeneutics of continuity” and also as teaching stemming from the Thomist tradition.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 61-75
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach
    Pastoral Care of Divorced Living in New Unions
    Autorzy:
    Niścigorski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480288.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    adhortacja Amoris laetitia
    duszpasterstwo rodzin
    małżeństwo
    związki niesakramentalne
    non-sacramental unions
    marriage
    pastoral care of families
    Amoris Laetitia
    Opis:
    Artykuł przedstawia duszpasterską troskę Kościoła katolickiego o osoby, które zawarły małżeństwo sakramentalne, a następnie rozwiodły się i obecnie żyją w związkach niesakramentalnych. Czasem tworzą one ponowne małżeństwa cywilne, niekiedy żyją razem w związku przypominającym małżeństwo. Najpierw ukazano sytuację tychże osób w świetle nauczania Kościoła. Następnie zaprezentowano udział związków i małżeństw niesakramentalnych w życiu Kościoła pomimo ich skomplikowanej sytuacji małżeńskiej. Wreszcie przedstawiono praktyczne towarzyszenie duszpasterskie i rozeznawanie ze spowiednikiem odpowiedzialności moralnej osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przypominających małżeństwo. W trudnej sytuacji małżeńsko-rodzinnej Kościół pragnie ofiarować tym osobom swoją macierzyńską troskę, zrozumienie, jak również właściwą – zgodną z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła – pomoc duszpasterską. Po spełnieniu istotnych warunków może to skutkować udzieleniem sakramentów.
    Some people, after break-up of their sacramental marriage, form informal unions with other partners; others contract civil marriage. This article is about pastoral care provided by the Catholic Church to divorced living in non-sacramental unions. The first part of the article presents the teaching of the Church on this matter. The next part describes the role of informal unions and non-sacramental marriages in the life of the Church. The rest of the article is devoted to pastoral practice and the role of confessor in recognising moral responsibility of divorced persons living in new unions resembling marriages. The Church understands them, extends a helping hand to them and offers pastoral assistance, in concord with the Scripture and her teaching. It may include sacramental assistance, after fulfilling necessary conditions.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 327-341
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zadania katechezy przygotowującej do sakramentu małżeństwa w świetle adhortacji „Amoris laetitia”
    The Tasks of Catechesis Preparing for the Sacrament of Matrimony in the Light of the Exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Mąkosa, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037997.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    katecheza
    sakrament małżeństwa
    adhortacja Amoris laetitia
    papież Franciszek
    catechesis
    sacrament of matrimony
    exhortation Amoris laetitia
    Pope Francis
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na apel Ojca Świętego Franciszka, wyrażony w adhortacji Amoris laetitia, wzywający do lepszego przygotowania młodych ludzi do zawarcia sakramentu małżeństwa. Ukazanym problemem jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze zadania, jakie powinno wypełniać przygotowanie do małżeństwa, żeby było jak najbardziej skuteczne, czyli owocowało świadomością znaczenia tego sakramentu, akceptacją wszystkich jego przymiotów, ważnym i godziwym przyjęciem sakramentu małżeństwa, a następnie pogłębianiem relacji z Bogiem i małżonkiem przez całe życie. Do głównych zadań formacji do sakramentu małżeństwa, odczytanych z adhortacji Amoris laetitia i poddanych analizie w tym artykule, należą następujące: głoszenie kerygmatu chrześcijańskiego, troska o czystość, promocja małżeństwa i rodziny, ukazywanie wartości małżeńskiej płodności oraz mistagogia do sakramentu małżeństwa.
    The present article is an attempt to answer Holy Father Francis’s plea expressed in the exhortation Amoris laetitia, calling to better prepare young people for receiving the sacrament of matrimony. The problem that is shown is the answer to the question about the most important task that preparation for entering into marriage should carry out, so that it would be most efficient, that is, it would bear fruit in the form of the consciousness of the importance of the sacrament, of accepting all its attributes, of receiving the sacrament in a valid and honest way, and then deepening the relations with God and with the spouse throughout the life. The most important tasks of preparation to the sacrament of matrimony that can be found in the exhortation Amoris laetitia and that are subjected to analysis in the article include: preaching the Christian kerygma, care for chastity, promoting marriage and family, showing the value of marital fertility and mystagogue for the sacrament of matrimony.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 11; 113-127
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Was wird sich in Ungarn nach Amoris laetitia ändern?
    What will change in Hungary after Amoris laetitia?
    Co zmieni się na Węgrzech po Amoris laetitia?
    Autorzy:
    Kovács, Gusztáv
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595436.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    gender
    family
    Hungary
    rodzina
    Węgry
    Opis:
    Amoris laetitia jest dokumentem kryzysowym, który został świadomie napisany w sytuacji kryzysowej i poszukuje rozwiązań. Nie jest to jednak w żadnej mierze dokument pesymistyczny ani przepowiadający kulturowy upadek. Wręcz przeciwnie, jest to dokument nadziei. Tekst adhortacji apostolskiej papieża Franciszka nie proponuje jasnych i prostych odpowiedzi, niczego nie nakazuje, ani nie narzuca, ale pragnie motywować czytelnika i otwierać na nowe wizje. Amoris laetitia charakteryzuje się postawami, które sama postuluje: postawa otwartych rąk i otwartych oczu, poszanowanie pluralizmu oraz wrażliwość na radość i cierpienie. To, czy Amoris laetitia zmieni coś na Węgrzech, zależy od tego, czy postawy, którymi kieruje się ten dokument, zadomowią się także w Kościele lokalnym. Przykładowo należy pytać się, czy kwestia płci będzie podobnie otwarcie dyskutowana, jak czyni to papież Franciszek, i czy poważnie zostaną potraktowane pluralistyczne doświadczenia męskości i kobiecości w uwarunkowaniach nierównej modernizacji. Druga ważna kwestia dotyczy tego, czy posiadamy wystarczająco kreatywności i odwagi w poszukiwaniu rozwiązań w takim kształtowaniu ról męskich i kobiecych, aby osoby obydwu płci mogły wzrastać i żyć w sprawiedliwych warunkach. Elementem tego wzrostu są także wszelkie zdolności umożliwiające spokojne życie w rodzinie.
    Amoris laetitia is a crisis-document that was knowingly written in a crisis situation and in the search for solutions. However, it is on no account a document of pessimism or a prophecy of cultural downfall. It is much rather a document of hope. The text does not want to give clear and simple answers, but wants to motivate the readers to open up themselves for new visions. The document is characterized by attitudes which promote this opening: the attitude of the open arms and open eyes, acceptance of plurality, and sensitivity towards joy and suffering. Whether Amoris laetitia will change something in Hungary depends on whether these attitudes will also find a home in our church. For example, whether the question of gender is addressed as open as Pope Francis does, and whether the plural experiences of men and women are taken seriously under the conditions of disparate modernization. The second question is, whether we are creative and courageous enough to look for solutions in order to shape gender roles in a way that both sexes can grow in their lives and live under fair and just conditions. To this growth belong all abilities which enable them to live in a family in peace.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 177-189
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Truth and Error of Conscience According to the Magisterium of the Church
    Prawda i błąd sumienia według Magisterium Kościoła
    Autorzy:
    Spindelböck, Josef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28904356.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    sumienie
    Humanae vitae
    Amoris laetitia
    Veritatis splendor
    conscience
    Opis:
    The relation of truth and error in conscience according to the newer actual Magisterium of the Church is the theme of this article, following a hermeneutic of reform in continuity (Benedict XVI). Emphasis is given first on Veritatis splendor by Pope John Paul II, then on Humanae vitae by Pope Paul VI and finally, in a special way, to Amoris laetitia by Pope Francis. A focus is laid on the dimension of virtue education since this helps the persons involved not only to grasp the truth of relevant moral values but also to realise morally good acts with the help of Divine grace. Even in situations of personal limitation, there is always a light of God telling the person how to know and do the good.
    Tematem artykułu jest relacja prawdy i błędu w sumieniu według aktualnego Magisterium Kościoła, zgodnie z hermeneutyką reformy w ciągłości (Benedykt XVI). Analizie poddane zostały następujące dokumenty źródłowe: najpierw Veritatis splendor Jana Pawła II, następnie Humanae vitae Pawła VI i wreszcie, w sposób szczególny, Amoris laetitia papieża Franciszka. W centrum uwagi znajduje się wychowanie do cnoty, ponieważ pomaga ono osobom zaangażowanym nie tylko w zrozumieniu prawdy o istotnych wartościach moralnych, ale także w urzeczywistnianiu, z pomocą łaski Bożej, dobrych moralnie czynów. Nawet w sytuacji osobistego ograniczenia zawsze istnieje światło Boże, które podpowiada człowiekowi, jak poznawać i czynić dobro.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2021, 25, 3; 189-208
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Gewissen in Veritatis splendor und Amoris Laetitia. Eine moraltheologische Analyse
    Reflections on Conscience in Veritatis splendor and Amoris laetitia. A Moral Theological Analysis
    Sumienie w Veritatis splendor i Amoris laetitia. Analiza teologiczno-moralna
    Autorzy:
    Klöcker, Katharina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408379.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Gewissen
    Amoris laetiitia
    Veritatis splendor
    sumienie
    Amoris laetitia
    Conscience
    Opis:
    Der Text befasst sich mit den unterschiedlichen Gewissenskonzeptionen in Veritatis Splendor und Amoris laetitia und entkräftet das Argument der Diskontinuität.Vertreten wird dagegen eine Hermeneutik der Komplementarität. Diese vermag der Dialektik von Theorie und Praxis adäquate Denkräume zu eröffnen, in denen sich die oft übersehene und vergessene Mehrdimensionalität des christlichen Gewissensbegriffs entfalten lässt. Aus der gegenseitigen Spiegelung von Veritatis splendor und Amoris laetitia resultiert eine Gewissenskonzeption, die die Reichweite des Gewissensbegriffs und gleichzeitig den dynamischen Charakter und die Vitalität der kirchlichen Lehre zum Ausdruck bringen kann.
    The text deals with the different conceptions of consciencein Veritatis Splendor and Amoris laetitia and undermines the argument of discontinuity. In contrast, a hermeneutic of complementarity is advocated. This can open up adequate spaces of thought for the dialectic of theory and practice, in which the often overlooked and forgotten multidimensionality of the Christian concept of conscience can unfold. The mutual reflection of Veritatis splendor and Amoris laetitia results in a conception of conscience that can express the scope of the concept of conscience and at the same time the dynamic character and vitality of the Church’s teaching.
    Artykuł przedstawia różniące się koncepcje sumienia w encyklice Jana Pawła II Veritatis splendor i adhortacji apostolskiej Franciszka Amoris laetitia. Autorka podważa argument dyskontynuacji między tymi dokumentami i opowiada się za hermeneutyką komplementarności. Umożliwia to otwarcie dla dialektyki teorii i praktyki adekwatnych przestrzeni myślowych, w których można rozwinąć często pomijaną i zapomnianą wieloaspektowość chrześcijańskiego pojęcia sumienia. Ze wzajemnej refleksji Veritatis splendor i Amoris laetitia wyłania się koncepcja sumienia, która może wyrazić zakres pojęcia sumienia i jednocześnie charakter dynamiczny i witalny nauczania kościelnego.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 2; 35-50
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymiary duchowości rodziny w adhortacji Amoris laetitia
    The Dimensions of the Spirituality of the Family in the Exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Zurzycki, Michał M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036744.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    papież Franciszek
    duchowość
    duchowość rodziny
    adhortacja
    Amoris laetitia
    Pope Francis
    spirituality
    spirituality of the family
    exhortation Amoris laetitia
    Opis:
    Papież Franciszek w adhortacji Amoris laetitia podkreśla znaczenie duchowości rodzinnej. Osadza ją na afirmacji samoudzielającego się Boga i współpracy z łaską. Rodzina, kontemplując relacje wewnątrztrynitarne, winna kształtować swoje więzi na wzór komunii Osób Boskich. W tym celu potrzebna jest otwartość członków rodziny na spotkanie z Bogiem w modlitwie i Eucharystii, a także w codzienności, rodzina nabiera w ten sposób wymiaru teologalnego. Zawiera się w niej Krzyż oraz Zmartwychwstanie, kontemplacja pełni, która jest w Bogu, oraz doświadczanie ludzkiej ograniczoności. W tym kontekście rodzina, jako Kościół domowy, partycypuje w cnocie nadziei i upatruje swego spełnienia w wieczności. Otwartość na przyjęcie Bożego działania w życiu rodzinnym jest jednocześnie umocnieniem więzi międzyludzkich. Wyraża się to w miłości definitywnej, wyłącznej i osobowej, a osiąga swoją pełnię w miłości płodnej. Znaczącym rysem duchowości rodziny jest ofiarne przyjmowanie nowego życia oraz przyjmowanie i obdarowywanie miłością. Dokonuje się to poprzez słowa i gesty miłości, wzajemną opiekę i wsparcie. Przejawem dojrzałości duchowej rodziny jest jej charakter misyjny i gościnność. Rodzina mocna oddziałuje na otoczenie i przemienia świat w dom, gdzie panuje prawdziwe braterstwo.
    Pope Francis in the exhortation Amoris laetitia stresses the importance of the spirituality of the family, basing it on the affirmation of a self-imparting God and cooperation with grace. The family, contemplating the intra-Trinitarian relations, should shape its bonds on the communion of the Divine Persons. To achieve this goal, it is necessary for the family members to be open to meeting God in prayer and in the Eucharist, as well as in everyday life, which in this way acquires a theological dimension. Encompassed in this is the cross and the resurrection, a contemplation of the fullness that is in God as well as the experience of human limitations. In this context, the family, as the domestic Church, participates in the virtue of hope and sees its fulfillment in eternity. Openness to accepting God’s action in family life is, at the same time, a strengthening of the interpersonal bonds. This is expressed in definitive, exclusive and personal love and reaches its fullness in fruitful love. A significant trait of the spirituality of the family is the selfless reception of new life and the receiving and giving of love. This is accomplished through words and gestures of love, mutual care and support. The manifestation of the spiritual maturity of the family is its missionary character and hospitality. A strong family influences its surroundings and transforms the world into a home where there is true fraternity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 6; 137-151
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstępna recepcja adhortacji Amoris laetitia przez Konferencję Amerykańskich Biskupów Katolickich
    Preliminary Reception of Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (“The Joy of Love”) by United States Conference of Catholic Bishops
    Autorzy:
    Kłos-Skrzypczak, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047403.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    marriage
    family
    United States Conference of Catholic Bishops
    exhortation Amoris laetitia
    małżeństwo
    rodzina
    Konferencja Amerykańskich Biskupów Katolickich
    adhortacja Amoris laetitia
    Opis:
    W Stanach Zjednoczonych już od II połowy XX wieku problematyka małżeństwa i rodziny zakreśla coraz szersze aspekty począwszy od uznania prawa do aborcji, eutanazji, a na legalizacji związków jednopłciowych kończąc. Szeroka skala działań podejmowanych przez Episkopat Amerykański, głównie przez Komisję ds. Świeckich, Małżeństw, Rodzin i Młodzieży, zainspirowana została ogłoszoną przez papieża Franciszka 8 kwietnia 2016 roku Adhortacją Apostolską Amoris laetitia. Twarde dane statystyczne, jak również obserwacja życia społecznego w USA, skłoniła biskupów amerykańskich do rozpoczęcia swego rodzaju „akcji promocyjnej” w oparciu o plan strategiczny opracowany na lata 2017-2020. Opracowany na podstawie odpowiedzi respondentów (wiernych) plan realizowany jest nie tylko za pośrednictwem osób duchownych czy konsekrowanych, ale również świeckich z wykorzystaniem wszystkich dostępnych w świecie współczesnym form komunikacji: listy biskupów czytane podczas mszy, media społecznościowe obsługiwane przez Konferencję Episkopatu USA oraz spotkania grupowe i indywidualne organizowane przez poszczególne amerykańskie diecezje.
    In the United States, since the second half of the twentieth century, the issues of marriage and family sets more and wider aspects starting with the recognition of the right to abortion, euthanasia and ending with the legalization of same-sex marriage. A broad aspect of the activities undertaken by the American Episcopate, primarily by Committee on Laity, Marriage, Family Life and Youth, was inspired by Pope Francis’ apostolic exhortation “Amoris laetitia”(“The Joy of Love”) proclaimed on April 8, 2016. Hard statistical data, as well as the observation of social life in the United States, prompted American bishops to begin a kind of "promotional campaign" based on the strategic plan developed for the period 2017-2020. Based on the answers of respondents (believers) plan was developed which is realized not only by the clerical or consecrated people, but also lay people using all the forms of communication available in the modern world: bishops’ letters read during the mass, social media supported by the United States Conference of Catholic Bishops, group and individual meetings organized by American dioceses.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 209-223
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Faza pustego gniazda jako wyzwanie dla duszpasterstwa rodzin
    The empty nest stage as a challenge of pastoral care of families
    Autorzy:
    Gajda, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475197.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    małżeństwo rodzina faza pustego gniazda duszpasterstwo rodzin Amoris laetitia
    marriage family empty nest stage pastoral care of families Amoris Laetitia
    Opis:
    Pope Francis, writing in the post-synod exhortation Amoris Laetitia on the subject of family difficulties, saw as one of the most important tasks for the Church to accompany spouses in crises, including those who experience the phase of an empty nest (Francis 2016, 235). This stage, distinguished by E. Duvall and other psychologists as a stage in the development of family life, starts at the moment when children leave the family home and undergo the process of separation from parents and full self-empowerment. The stage of an empty nest can be a difficult challenge for the marital relationship and individual well-being of the spouses. This involves a dramatic change in the role of parents and the reorganization of married life. Couples must at this stage learn a new style of living together, sharing and cooperating and rediscover each other. Therefore, it is also a considerable challenge and mission for the pastoral care of the Church towards marriages that are experiencing this stage. Accompanying the ecclesial community, which takes place through the pastoral care of the bond, cannot omit such an important space of family life. Therefore, the article aims to characterize the empty nest phase, highlight the most important factors supporting and hindering the experience of this stage, and attempt to formulate tasks for the pastoral care of families in the context of the papal document on family love Amoris Laetitia.
    Papież Franciszek, podejmując w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia tematykę trudności rodzinnych, dostrzegł jako jedno z ważnych zadań dla Kościoła towarzyszenie małżonkom w kryzysach, w tym także przeżywającym fazę pustego gniazda (Franciszek 2016, 235). Stadium to, wyróżnione przez E. Duvall i innych psychologów jako etap rozwoju życia rodziny rozpoczyna się w chwili, kiedy dzieci opuszczają dom rodzinny i przechodzą proces separacji od rodziców oraz pełnego usamodzielniania się. Etap pustego gniazda może być trudnym wyzwaniem dla relacji małżeńskiej i indywidualnego dobrostanu małżonków. Wiąże się to z dramatyczną zmianą roli rodzicielskiej oraz przeorganizowaniem życia małżeńskiego. Pary muszą na tym etapie nauczyć się nowego stylu współprzebywania, współdziałania i współdzielenia oraz na nowo odkryć siebie. Jest to zatem także niemałym wyzwaniem i misją dla pastoralnej troski Kościoła wobec małżeństw, które przeżywają owo stadium. Towarzyszenie wspólnoty eklezjalnej, dokonujące się przez duszpasterstwo więzi, nie może pominąć tak istotnej przestrzeni życia rodzinnego. Artykuł wobec tego stawia sobie za zadanie scharakteryzowanie fazy pustego gniazda, wyróżnienie najważniejszych faktorów wspierających i utrudniających przeżywanie tego etapu oraz podjęcie próby sformułowania zadań dla duszpasterstwa rodzin w świetle papieskiego dokumentu o miłości w rodzinie Amoris laetitia.
    Źródło:
    Family Forum; 2018, 8; 141-156
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leadership in eine offene Zukunft! Die Papst-Franziskus-Formel
    Przywództwo ku otwartej przyszłości! Formuła papieża Franciszka
    Leading into the open future! The Pope Francis Method
    Autorzy:
    Gillen, Erny
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595410.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    papież Franciszek; etyka; przywództwo; Evangelii gaudium; Laudato si’; Amoris laetitia;
    Pope Francis; ethics; leadership; Evangelii gaudium; Laudato si’; Amoris laetitia;
    Opis:
    Przywództwo etyczne ku otwartej przyszłości zakłada zaufanie i metodę. Papież Franciszek korzysta z własnej metody, którą wyraźnie prezentuje w Evangelii gaudium. Niniejszy artykuł ukazuje, jak papież organicznie wiąże swoją metodę przywództwa i etykę. Autor przedstawia, jak metoda Franciszka została mądrze i systematycznie zastosowana w dokumentach papieskich, Laudato si’ oraz Amoris laetitia, i wynikających z nich kontekstach, aby wnieść poruszenie do pewnych określonych sytuacji. Formuła przywództwa papieża Franciszka toruje drogę z moralnych przekonań w kierunku aktywnego działania moralnego.
    Ethical leadership towards an open future is based both on trust and on methods. In this regard Pope Francis uses his own method which he describes explicitly in Evangelii gaudium. In this contribution Erny Gillen shows how Pope Francis brings leadership and ethics together. His method is systematically at work in the papal documents Laudato si’ and Amoris laetitia and their respective contexts. It mobilises people with their moral convictions to act accordingly. Thus the Pope Francis Method lays out a smart path from moral belief to moral action.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 2; 11-30
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterstwo osób znajdujących się w sytuacji nieregularnej według dyrektyw zawartych w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka
    Pastoral Care of People in an Irregular Union in the Light of the Directives Contained in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Kasperowicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233978.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    adhortacja apostolska Amoris laetitia
    małżeństwo kanoniczne
    sytuacje nieregularne
    duszpasterstwo
    Apostolic Exhortation Amoris laetitia
    canonical marriage
    pastoral care
    irregular union
    Opis:
    W zaprezentowanym opracowaniu o charakterze przyczynkowym Autor rozważył problem duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacji nieregularnej w świetle dyrektyw zawartych w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. W oparciu o analizę papieskiego dokumentu oraz komentarze kanonistów do jego wytycznych wykazał, iż problem wiernych żyjących w sytuacjach nieregularnych jest wezwaniem nie tylko pastoralnym, ale i prawnym. Jego zdaniem poruszony w artykule problem duszpasterstwa wciąż pozostaje sprawą otwartą. Poszczególnych dyrektyw zaprezentowanych w opracowaniu, w jego opinii, nie należy postrzegać rozłącznie, ale integralnie. Kształtowanie bowiem sumień, nauczanie pełnej prawdy o małżeństwie, integrowanie ze wspólnotą Kościoła, czy w końcu bardzo pragmatyczne wnioski w kwestii korzystania z uprawnień i ich ograniczania mogą się wzajemnie uzupełniać; należy aplikować je nie w sposób wybiórczy, ale adekwatnie do zaistniałych uwarunkowań.
    In the presented contributive elaboration, the author considered the problem of pastoral care of people in an irregular union in the light of the directives contained in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris laetitia. Based on the analysis of the papal document and the canonists’ comments to its guidelines, author showed that the problem of the faithful living in irregular unions is not only a pastoral challenge, but also a legal one. In his opinion, the problem of pastoral care raised in the article remains an open question. In his opinion, the individual directives presented in the study, should not be viewed separately, but integrally. Shaping consciences, teaching the full truth about marriage, integrating with the Church community, or finally very pragmatic conclusions regarding the use of rights and their limitation may complement each other; they should be applied not selectively, but adequately to the existing conditions.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2022, 11, 2; 133-148
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem recepcji Adhortacji apostolskiej Amoris leatitia w kwestii przystępowania do sakramentów pokuty i Eucharystii osób rozwiedzionych
    Reception problem of Apostolic exhortation Amoris leatitia in terms of admission to sacraments penance and holy communion divorced persons
    Autorzy:
    Janczewski, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372560.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Adhortacja Amoris laetitia
    osoby rozwiedzione
    Komunia św.
    sakrament pokuty
    rozeznanie
    Exhortation Amoris laetitia
    divorced persons
    holy communion
    sacrament of penance
    discernment
    Opis:
    In the year 2015 pope Francis issued Apostolic exhortation Amoris la-etitia. This document raises among other things the problem admission to sacraments penance and holy communion divorced persons. The first part of this article concerns scientific discussion about sacraments for divorced persons before 2014 year. Next part is about receiving the Body of the Lord according to the Familiaris consortio i Amoris laetitia. On the third part are canonists and theologian interpretations of the popes Francis exhortation. Last part of article is about application of this document to local conditions in the word.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 2; 31-62
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia"
    Autorzy:
    Kobak, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088036.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    marital spirituality
    marriage
    family
    Amoris Laetitia
    Familiaris Consortio
    domestic Church
    duchowość małżeńska
    małżeństwo
    rodzina
    Amoris laetitia
    Familiaris consortio
    domowy Kościół
    Opis:
    Artykuł przedstawia ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach apostolskich Familiaris consortio i Amoris laetitia oraz prezentuje podobieństwa i różnice dotyczące tego zagadnienia w obydwu dokumentach. Posłużono się metodą analizy tekstów źródłowych z wykorzystaniem dostępnych opracowań, a także metodą porównawczą i dedukcyjną. W pierwszej części artykułu omówione zostały pojęcia duchowości chrześcijańskiej oraz duchowości małżeńskiej. Część druga stanowi analizę adhortacji Familiaris consortio pod kątem elementów duchowości małżeńskiej. W części trzeciej przeprowadzono analizę koncepcji duchowości małżeńskiej zawartej w adhortacji Amoris laetitia, opierając się przede wszystkim na treści rozdziału dziewiątego dokumentu. Część czwarta omawia podobieństwa i różnice w nauczaniu obydwu adhortacji. Familiaris consortio i Amoris laetitia przedstawiają podobną dynamikę duchowości małżeńskiej i dobrze się uzupełniają. Jan Paweł II bardziej szczegółowo przedstawia różne formy modlitewne, natomiast Franciszek w większym stopniu skupia się na konkretnych czynach miłości.
    The article presents the take on marital spirituality in the apostolic exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia, and shows the similarities and differences between both documents regarding the discussed issue. Source texts are analyzed with the use of available scholarly studies, the comparative and deductive methods being likewise employed. The first part of the article discusses the concepts of Christian spirituality and marital spirituality. The second part is an analysis of the exhortation Familiaris Consortio as regards elements of marital spirituality. In the third part, an analysis of the concept of marital spirituality contained in the exhortation Amoris Laetitia is carried out, based primarily on the content of the document’s chapter nine. The fourth section discusses the similarities and differences in the teaching of the two exhortations. Familiaris Consortio and Amoris laetitia represent similar dynamics of conjugal spirituality and complement each other well. John Paul II describes the various forms of prayer in more detail, while Francis focuses more on concrete acts of love.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 147-157
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodzina między kryzysem a odnową. Potrzeba „duszpasterskiego nawrócenia” w kontekście posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
    Family between its crisis and renewal: the need of the pastoral coversion in the post-synodal apostolic adhortation „amoris laetitia”
    Autorzy:
    Sobkowiak, Jarosław A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31044838.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    family crisis
    remarried persons
    pope Francis
    Amoris laetitia
    pastoral conversion
    kryzys rodziny
    powtórne związki
    papież Franciszek
    adhortacja Amoris laetitia
    nawrócenie duszpasterskie
    Opis:
    Celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie o istotę kryzysu małżeństwa i rodziny, z jednej strony funkcjonującej w konkretnym kontekście społecznym, z drugiej zaś zakładającej odczytanie wyzwań i funkcji małżeńskich oraz rodzinnych w odniesieniu do świadomości i poziomu dojrzałości w wierze konkretnych osób. Aby lepiej zrozumieć spór wokół adhortacji Amoris laetitia, szczególnie rozdziału VIII, zaproponowano przejście raz jeszcze zasadniczej drogi przygotowań synodalnych z 2014 i 2015 roku, po to by zrozumieć nowość i jednocześnie trudność recepcji posynodalnej adhortacji. Dokonano też próby rekonstrukcji sporu, jaki miał miejsce po ogłoszeniu adhortacji. Wszystko to miało na celu doprowadzenie do istotnego pytania, co może oznaczać „nawrócenie duszpasterskie”, szczególnie w odniesieniu do osób rozwiedzionych i żyjących w nowych związkach? Przytoczony w zakończeniu artykułu dokument Dykasterii Nauki Wiary potwierdza słuszność nowego zaangażowania duszpasterskiego na rzecz towarzyszenia, rozeznania i przyjęcia osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach, gdyż dopiero wtedy Kościół ukazuje prawdziwe oblicze Miłosierdzia Bożego i nowego otwarcia duszpasterskiego.
    This article attempts to answer the question about the essence of the crisis of marriage and family – on the one hand operating in a specific social context, and on the other assuming a reading of the challenges and functions of marriage and family in relation to the consciousness and level of maturity in faith of specific individuals. In order to better understand the dispute over the exhortation Amoris laetitia, especially the chapter 8, it was proposed to go once again through the essential path of the synodal preparations of 2014 and 2015, in order to understand the novelty and at the same time the difficulty of the reception of the post-synodal exhortation. The paper also reconstructs the dispute that followed the promulgation of the exhortation. All of this was aimed at leading to the important question of what „pastoral conversion” can mean, especially with regard to divorced people and those living in new relationships? The document of the Dicastery for the Doctrine of the Faith, cited at the end of the article, confirms the validity of a new pastoral commitment to accompany, discern and welcome divorced persons living in new relationships, because only then does the Church show the true face of God’s mercy and a new pastoral opening.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2023, 57; 293-313
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From "Familiaris Consortio" to "Amoris Laetitia": Pope Francis’ Renewed Vision of the Pastoral Care of Families
    Autorzy:
    Polak, Mieczysław Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088015.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Familiaris Consortio
    Amoris Laetitia
    pastoral care
    marriage
    family
    pastoral paradigms
    Opis:
    The anthropological, cultural, social and religious changes taking place over the last decades have strongly influenced the shape of marriage and family life. By reading “the signs of the times, ”the Church undertakes a reflection on issues related to marriage and the family. In the dimension of the Catholic Church, this reflection is made especially during synods of bishops which yield apostolic exhortations presenting renewed visions of pastoral care. Regarding marriage and family, they are found in John Paul II’s exhortation Familiaris Consortio and Francis’ exhortation Amoris Laetitia. This article addresses the issue connected with mutual relationships between the pastoral concepts contained in these documents. Its presentation revolves around three parts which correspond to the methodology of pastoral-theological reflection: evangelical discernment of the situation of marriage and the family (cairological premise), establishment of pastoral paradigms (criteriological premise) and directions of pastoral solutions (pastoral-praxeological conclusion). The article shows both Amoris Laetitia’s continuation of the concept of pastoral care of families presented in Familiaris Consortio and the originality of thoughts and change of pastoral paradigms in the teaching of Pope Francis.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 407-421
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wytyczne Pastoralne do Adhortacji apostolskiej Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
    Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation prepared by the Polish Episcopal Conference
    Autorzy:
    Góralski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662920.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Amoris laetitia, Wytyczne Konferencji Episkopatu Polski, papież Franciszek, adhortacja
    Amoris laetitia, Pastoral Guidelines of the Polish Episcopal Conference, Pope Francis, apostolic exhortation
    Opis:
    Amoris laetitia apostolic exhortation, dealing with love in the family, by Pope Francis (2016), which is the fruit of reflection of the two Congregations of the Synod of Bishops (2014 and 2015 significantly), fits the mainstream teaching of the last decades in the subject of marriage and family.On June 8, 2018, during the 379th Plenary Meeting held in Janów Podlaski, the Polish Episcopal Conference adopted the document „Pastoral guidelines to Amoris laetitia apostolic exhortation”, published two days later. It is a fruit of a kind of compromise and long discussions held at the same Conference.After showing the genesis and nearly two-year history of the „Guidelines”, the author characterizes it, stressing that it is a pastoral document, and then discusses its content contained in four chapters (Essential elements of teaching of Pope Francis; „The Joy of love” in marriage and family; New pastoral impulses; A call to pastoral discernment and logic of integration in the light of Chapter VIII of Amoris laetitia; Summary).In the author’s opinion, „Pastoral Guidelines” of the Polish Episcopal Conference, although not free of certain editorial deficiencies, constitute a useful pastoral tool in the service for the benefit of marriage and family. He also expresses an opinion that many of the issues raised in this document will find its continuation in the announced “Directory of the Pastoral Care of Families for the Church in Poland”.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2018, 29, 2; 5-39
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relacja nauczania papieża Franciszka zawartego w adhortacji Amoris laetitia do dotychczasowego posoborowego Magisterium
    The relation of the teaching of Pope Francis contained in the Amoris laetitia exhortation to the current post-Conciliar Magisterium
    Autorzy:
    Młot, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21150618.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-15
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    adhortacja Amoris laetitia
    wątpliwości interpretacyjne
    hermeneutyka ciągłości
    dopuszczanie wiernych do sakramentów
    the exhortation Amoris laetitia
    interpretational doubts
    hermeneutics of continuity
    admitting the faithful to the sacraments
    Opis:
    The apostolic exhortation Amoris laetitia, issued by Pope Francis on April 8, 2016, is the fruit of as many as two synodal sessions. The great interest in the subject of these synods, not only in Church circles, resulted from the expectations of some for a change in the position of the Church's discipline in the admission of the divorced and remarried persons to Communion. The publication of the exhortation caused a lot of discussion among scientists and priests alike. The article is only an attempt to indicate the subject of these discussions. The statements of people regarding the relation of the teaching contained in Amoris laetitia to the current post-Conciliar Magisterium can be divided into those that express doubts about the texts of this document and those that read it in the key of the hermeneutics of continuity. The article attempts to show the most important directions of interpretation of the exhortation. The Pope did not intend the exhortation as a document containing general norms applicable in all cases. That is why he set the bishops of individual regions of the world to create guidelines for this exhortation that would be adequate to the traditions and calls of their region. The article describes some sample local documents. The discussion merely outlined in the article and the differences in the interpretation of the exhortation texts shown in it show the need for further study on it.  
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2019, 30, 4; 55-79
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoralne perspektywy adhortacji „Amoris laetitia”
    Autorzy:
    Świerczek, Antoni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/447945.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    exhortation Amoris laetitia
    Catholic Church teaching
    family
    pope Francis
    synod of bishops
    marriage
    adhortacja Amoris laetitia
    nauczanie Kościoła
    rodzina
    papież Franciszek
    synod biskupów
    małżeństwo
    Opis:
    The aim of this article is to show pastoral tasks towards the family and marriage resulting from the teaching of the Church in the apostolic exhortation Amoris laetitia. Pope Francis focuses on the four main challenges of the pastoral care of the family: preparation for marriage, accompaniment to spouses, especially in the first years after the marriage, the marriage of survivors and difficulties, and the formation of pastors and secular family pastoral workers. The author of this article seeks to illustrate these pastoral tasks in the context of the entire study of the Church about marriage and the family in the modern world.
    Źródło:
    Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
    2080-6604
    Pojawia się w:
    Studia Socialia Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Challenges of Accompanying Families in Light of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
    Wyzwania towarzyszenia rodzinie w świetle adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    Autorzy:
    Goleń, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950675.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    wyzwania
    Amoris laetitia
    towarzyszenie rodzinie
    dojrzewanie miłości
    duchowość rodziny
    rozeznawanie z rozwiedzionymi
    challenges
    amoris laetitia
    accompanying the family
    maturation
    of love
    family spirituality
    discernment with the divorced
    Opis:
    This article discusses four specific pastoral challenges associated with accompanying families presented in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia. The first challenge is to come to a new understanding of pastoral care of families, which should primarily include parishes and the families that belong to them. The second challenge is pastoral concern for couples and their bond of marriage and maturation of marital love. The third challenge involves helping married couples in the spiritual life of their families. The fourth and final challenge is accompanying divorced people who are living in new unions and helping them to discern their moral responsibility, which will enable them to interpret God’s teaching and seek the path to reconciliation with God and the Church.
    Artykuł ukazuje niektóre wyzwania duszpasterskiego towarzyszenia rodzinie zawarte w adhortacji Franciszka Amoris laetitia. Wyodrębnione zostały cztery wyzwania, wymagające wysiłku odnowy duszpasterstwa rodzin. Pierwszym z nich jest nowe rozumienie podmiotu duszpasterstwa rodzin, którym powinna być przede wszystkim parafia i rodzina. Drugim jest duszpasterska troska o więź i dojrzewanie miłości małżeńskiej. Trzecim jest pomoc małżonkom w życiu duchowością rodziny. Czwartym wyzwaniem jest towarzyszenie osobom rozwiedzionym żyjącym w nowych związkach i pomoc w rozeznawaniu odpowiedzialności moralnej, pozwalająca im odczytać Bożą pedagogię i poszukiwać drogi pojednania z Bogiem i Kościołem.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 1
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integracja osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich w Kościele jako wyzwanie duszpasterskie
    Integration of people living in irregular marital – situations in the Church as a pastoral challenge
    Autorzy:
    Ostaszewski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050847.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    małżeństwa niesakramentalne
    Kościół
    duszpasterstwo
    Amoris laetitia
    non-sacramental marriages
    Church
    marriage
    pastoral care
    Opis:
    Duszpasterstwo osób żyjących w związkach niesakramentalnych z pewnością nie ma gotowych recept. Jest to raczej droga, która odsłania swój sens w miarę kroczenia po niej. Praca w duszpasterstwie uczy szukania dróg do Boga pomimo istniejącej przeszkody. Chrześcijańska miłość i miłosierdzie są fundamentem posługi duszpasterskiej w nieregularnych sytuacjach małżeńskich. Towarzyszenie, rozeznawanie istopniowa integracja to źródło posługi duszpasterza. Towarzyszenie ma nieco inną specyfikę wobec osób żyjących w zawiązkach nieformalnych, katolików związanych tylko ślubem cywilnym, żyjących w separacji i rozwiedzionych, którzy nie zawarli nowego związku albo żyją w nowych związkach cywilnych lub bez żadnej regulacji prawnej. W ramach tej ostatniej grupy należy zapoznać się ze stanem isytuacją związku, zbadać możliwość pojednania i powrotu do współmałżonka. Jeżeli powrót jest niemożliwy, trzeba zweryfikować szansę zwrócenia się do sądu kościelnego w celu zbadania ważności małżeństwa kanonicznego. Jeżeli powyższe kroki nie są wykonalne, a osoby z ważnych powodów zostają w nowym związku, wówczas duszpasterz powinien przeprowadzić rozeznanie, które pozwali stwierdzić, czy osoba prowadzona może wejść z duszpasterzem na drogę rozeznania. Osoba zakwalifikowana do procesu rozeznania wraz ze spowiednikiem lub kierownikiem duchowym powinna skoncentrować się na odkrywaniu działania Boga w jej życiu. Takie rozeznanie będzie ukazywać jej drogę w integracji ze wspólnotą Kościoła. Cenne jest pokazanie już istniejącej integracji osobom żyjącym związku nieregularnym. Poprzez modlitwę, czyny miłości i ofiarę życia te osoby łączą się z Kościołem i odkrywają Bożą pedagogikę w ich życiu. Osoby, które w procesie rozeznania spełnią określone warunki, mogą otrzymać rozgrzeszenie sakramentalne i dyskretnie zostać włączone w życie sakramentalne. Duszpasterze powinni pamiętać, że moment ten nie zamyka rozwoju duchowego osób żyjących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich. Ten moment nie kończy drogi towarzyszenia i rozeznania dalszych kroków w pełnieniu woli Bożej i pełniejszej realizacji ewangelicznego zamysłu w swoim życiu małżeńskim i rodzinnym. Duszpasterstwo małżeństw niesakramentalnych jest otwartym szeroko oknem intymnej wiary, umocnieniem zawierzenia Bogu i wyznacznikiem kierunku pokonywania wszelkich życiowych trudności. Przyjęcie przez wspólnotę oraz integracja przywracają poczucie przynależności do Kościoła i pomagają odzyskać nadzieję, że jeszcze nie wszystko stracone.
    Pastoral care for people living in non-sacramental relationships certainly has no readymade prescriptions. Rather, it is a path that reveals its meaning as one walks along it. The work of pastoral care teaches one to seek ways to God in spite of the obstacle that exists. Christian love and mercy are the foundation of pastoral care in irregular marital situations. Accompaniment, discernment and gradual integration are the source of the pastoral care ministry. Accompaniment has a slightly different specificity with regard to those living in informal unions, Catholics bound only by a civil marriage, those living in separation and divorced persons who have not entered into a new union or are living in new civil unions or without any legal regulation. Within the latter group, the state and situation of the relationship should be reviewed, the possibility of reconciliation and return to the spouse should be explored. If a return is not possible, the possibility of going to an ecclesiastical court to examine the validity of the canonical marriage must be reviewed. If the above-mentioned steps are not feasible, and the persons remains in the new relationship for valid reasons, then the pastor should carry out a discernment process to determine whether the person being guided can enter into a process of discernment with the pastor. The person qualified for the discernment process, together with a confessor or spiritual director, should concentrate on discovering God’s action in his or her life. Such discernment will show her the way forward in her integration into the community of the Church. It is valuable to show the already existing integration to those living an irregular relationship. Through prayer, acts of love and the sacrifice of life, these persons connect with the Church and discover God’s pedagogy in their lives. Those who meet certain conditions in the discernment process can receive sacramental absolution and be discreetly integrated into sacramental life. Pastoral workers should remember that this moment does not close the spiritual development of those living in irregular marital situations. This moment does not end the journey of accompaniment and discernment of further steps in doing God’s will and realising more fully the Gospel intention in one’s marriage and family life. The pastoral care of non-sacramental marriages is a wide-open window of intimate faith, a strengthening of trust in God and a direction for overcoming all the difficulties of life. Acceptance by the community and integration restore a sense of belonging to the Church and help regain hope that all is not yet lost.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2023, 24; 295-309
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Searching for People and Accompanying them on their Journey Back
    Poszukiwanie i towarzyszenie w drodze powrotnej. Uwagi na marginesie Wytycznych pastoralnych do adhortacji Amoris laetitia Konferencji Episkopatu Polski
    Autorzy:
    Wanat, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558675.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Amoris laetitia
    Pastoral Guidelines
    accompanying
    discernment
    integration
    wytyczne pastoralne
    towarzyszenie
    rozeznanie
    integracja
    Opis:
    The post-synodal exhortation Amoris laetitia of Pope Francis provoked the most heated theological dispute since the Second Vatican Council. They also awakened new hopes and expectations of the faithful, especially those living in non-sacramental relationships. Because of objective spiritual obstacles, they cannot receive absolution and receive Holy Communion. Now, because of these aroused hopes, they turn again to priests, especially to confessors. It is a great challenge for them to meet all those who need help and accompaniment on their way back to full integration with the community of the Church. An important impulse for reflection on this challenge is Pastoral Guidelines for Exhortation Amoris laetitia adopted by the Polish Episcopal Conference at its 379th plenary meeting on 8 June 2018. This document was long awaited by the priests. He have provided answers to some questions concerning the pastoral practice of the Church, in particular concerning the giving of Holy Communion to people living in non-sacramental relationships. Bishops reminded the already existing indications, which have not changed. On the other hand, they placed a strong emphasis on a renewed evangelical attitude towards people in an irregular situation. They emphasized that the pastoral ministry should be characterize “with closeness, respect and compassion, which at the same time heal, liberate and encourage adolescence in the Christian life”. With regard to this pastoral goal, the author of the article will focus on the role and selected tasks of the priest. This will be a welcoming reception, accompaniment in the discernment of situations and a gradual integration with the community of the Church.
    Posynodalna adhortacja Amoris laetitia papieża Franciszka sprowokowała najbardziej gorący spór teologiczny od czasu Soboru Watykańskiego II. Rozbudziła także nowe nadzieje i oczekiwania wiernych, zwłaszcza żyjących w związkach niesakramentalnych. Z powodu obiektywnych przeszkód natury duchowej nie mogą oni otrzymać rozgrzeszenia i przystępować do Komunii świętej. Teraz – ze względu na owe rozbudzone nadzieje – na nowo zwracają się do duszpasterzy, w szczególności do spowiedników. Jest to dla nich wielkie wyzwanie, by wyjść na spotkanie tym, którzy potrzebują pomocy i towarzyszenia w drodze powrotu do pełnej integracji ze wspólnotą Kościoła. Ważnym impulsem do refleksji na tym wyzwaniem są Wytyczne pastoralne do adhortacji Amoris laetitia przyjęte przez Konferencję Episkopatu Polski na 379. zebraniu plenarnym w dniu 8 czerwca 2018 r. Dokument ten był długo oczekiwany przez duszpasterzy. Przyniósł on odpowiedź na niektóre pytania dotyczące duszpasterskiej praktyki Kościoła, w szczególności dotyczące udzielania Komunii świętej osobom żyjącym w związkach niesakramentalnych. Biskupi przypomnieli istniejące już wskazania, które nie uległy zmianie. Natomiast mocny akcent położyli na odnowioną, ewangeliczną postawę wobec osób, które znalazły się w sytuacji nieregularnej. Podkreślili, by pasterską posługę „naznaczyć bliskością, spojrzeniem pełnym szacunku i współczucia, które jednocześnie leczą, wyzwalają i zachęcają do dojrzewania w życiu chrześcijańskim”. W odniesieniu do tego pastoralnego celu autor artykułu skupi się na roli i wybranych zadaniach kapłana. Będą to życzliwe przyjęcie, towarzyszenie w rozeznawaniu sytuacji oraz stopniowa integracja ze wspólnotą Kościoła.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 43; 187-202
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogiczne aspekty adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia
    Pedagogical aspects of the apostolic exhortation Amoris laetitia by Pope Francis
    Autorzy:
    Zellma, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595669.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    Francis
    Christian pedagogy
    family
    upbringing
    Franciszek
    pedagogika chrześcijańska
    rodzina
    wychowanie
    Opis:
    Amoris laetitia, an apostolic exhortation by Pope Francis, shows the problems related to marriage and family in a new light. The Pope, just like His predecessors, devotes a lot of attention to parental responsibility for the holistic development of children. He reminds us that the passing on of values and ideals, development of social and religious attitudes and sexual education should occupy an important place in the process of upbringing in the family. In the opinion of Francis, such an upbringing requires the involvement of the mother and the father, who consciously and responsibly participate in the holistic development of their children. In the accomplishment of educational tasks the parents are entitled to receive proper support from the state, the school and the Church. Other aspects regarded by Pope Francis as important include the preparation of future spouses for marriage and parenthood, and support for married couples in performing their tasks resulting from motherhood and fatherhood. Consequently, Francis devotes much attention to proper methods of upbringing in the family, which is important not only in theory, but also in practice. All of these aspects are investigated in the article and analysed from the perspective of Christian pedagogy.
    Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia stawia w nowym świetle problemy dotyczące małżeństwa i rodziny. Papież, podobnie jak jego poprzednicy, wiele uwagi poświęca odpowiedzialności rodziców za holistyczny rozwój dzieci. Przypomina, że w procesie wychowania w rodzinie ważne miejsce powinno zajmować przekazywanie wartości i ideałów, kształtowanie postaw społecznych i religijnych oraz edukacja seksualna. Zdaniem Franciszka, wychowanie to domaga się zaangażowania matki i ojca, którzy świadomie i odpowiedzialnie uczestniczą w holistycznym rozwoju dzieci. W realizacji zadań wychowawczych rodzice mają prawo do odpowiedniej pomocy ze strony państwa, szkoły i Kościoła. Papież za ważne uznaje też przygotowanie narzeczonych do małżeństwa i rodzicielstwa oraz wspieranie małżonków w wypełnianiu zadań wynikających z macierzyństwa i ojcostwa. W związku z powyższym adhortacja Amoris laetitia wiele uwagi poświęca odpowiednim metodom wychowania w rodzinie, co jest znaczące nie tylko dla teorii, ale również dla praktyki. Na te wszystkie aspekty zwrócono uwagę w artykule, analizując je z perspektywy pedagogiki chrześcijańskiej.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 235-248
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharistic Concept in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (2016)
    Zagadnienie Eucharystii w adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia (2016)
    Autorzy:
    Pittappillil, Francis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/585280.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris Laetitia
    Eucharist
    Family
    Spirituality
    pastoral work
    Eucharystia
    rodzina
    duchowość
    duszpasterstwo rodzin
    Opis:
    The post-synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia published on 8 April 2016, offers distinctive and specific theology of family based on the Eucharist. Throughout the document, Pope Francis highlights the significance of Eucharist in the family life. According to him, Eucharist has a unique role in the creation and formation of the Christian families. He calls Eucharist “a medicine for the imperfect” to heal the wounds of the family. Therefore, all the Christian families have to meditate on the great mystery of Eucharist to learn the basic lessons of Christian love and communion. Pope Francis exhorts the priests to apply the logic of mercy in the pastoral field. Amoris Laetitia strongly emphasises the need for the pastoral companion- ship by the priests to those who are weak and live in the situation of error. They have to be invited to come to the main stream of the Church, since Church is the house of all the faithful. In fact, every family may try to practise the Eucharistic love. In short, Amoris Laetita is a useful handbook for all the faithful to know the basic principles of family life and the value of Eucharistic centred Christian life.
    Posynodalna adhortacja apostolska Amoris Laetitia ukazuje specyficzną teologię rodziny opartą o Eucharystię. W całym dokumencie papież Franciszek uwydatnia znaczenie Eucharystii w życiu rodziny. Według niego Eucharystia spełnia niezastąpioną rolę w tworzeniu i formacji chrześcijańskich rodzin. Papież nazywa Eucharystię „lekarstwem dla niedoskonałych” leczącą rany rodzin. Dlatego też chrześcijańskie rodziny powinny medytować tajemnice Eucharystii, aby nauczyć się podstaw prawdziwej miłości i komunii. Papież Franciszek wzywa kapłanów do stosowania logiki miłosierdzia na gruncie duszpasterskim. Amoris Laetitia usilnie podkreśla potrzebę duszpasterskiego towarzyszenia wszystkim tym, którzy są słabi i żyją w grzechu. Także oni powinni być zaproszeni do życia w Kościele, gdyż ten Kościół jest domem dla wszystkich wierzących. Wszak każda rodzina może żyć miłością ewangelijną. Amoris Laetitia jest użyteczna wskazówką dla poznania podstawowych zasad życia rodzinnego i wartości Eucharystii skupiającej chrześcijańskie życie.
    Źródło:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2016, 22, 48; 421-430
    1234-4214
    Pojawia się w:
    Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Education of Children in Amoris Laetitia in Light of Thomist Philosophy
    Autorzy:
    Bulboa, Rodrigo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028737.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-27
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Amoris Laetitia
    St Thomas
    knowledge
    education
    love
    Santo Tomás
    conocimiento
    educación
    amor
    Opis:
    This article deals with the essentially human and personal meaning of education presented to us by Pope Francis' Apostolic Exhortation Amoris Laetitia. This work is carried out because of the "Family Year" established to be celebrated from March 2021 to June 2022. It is intended to show that the Exhortation is a true response to the "educational emergency" denounced by Pope Benedict XVI since 2008. A study of chapter VII of the above-mentioned letter, entitled "Towards a better education of children", analyzes and compares with the philosophical principles universally recognized in history about education, especially in St. Thomas Aquinas, with regard to the moral formation of children, recognizing the significant and fundamental responsibility of parents in this important matter. At the end of the analysis it is concluded that the magisterial text is rooted in the tradition of Christian philosophical thought and that, as such, it collaborates, as a light and guide, in the educational work of parents and, therefore, in providing solutions to the problems facing education today; but with regard to the philosophy of the Thomistic being, we cannot say that there is a basis in this metaphysics, although it is perfectly complementary. Este artículo se ocupa del significado esencialmente humano y personal de la educación que nos presenta la Exhortación Apostólica Amoris Laetitia del Papa Francisco. Se realiza este trabajo en razón del “Año de la Familia” establecido para celebrarse desde marzo de 2021 a junio de 2022. Verdadera respuesta a la “emergencia educativa” denunciada a partir de enero de 2008 en el Mensaje del Santo Padre Benedicto XVI a la Diócesis de Roma. Mediante un estudio del capítulo VII de la mencionada carta (Papa Juan Pablo II, 1998), denominado “Fortalecer la educación de los hijos”, se analiza y compara con los principios filosóficos universalmente reconocidos en la historia acerca de la educación, especialmente en Santo Tomás de Aquino, en lo que se refiere a la formación moral de los hijos, reconociendo la significativa y fundamental responsabilidad de los padres en esta importante materia. Al finalizar el análisis se concluye que el texto magisterial está enraizado en la tradición del pensamiento filosófico cristiano y que, como tal, colabora, como luz y guía, en la labor educativa de los padres y, por tanto, en dar solución a los problemas que enfrenta la educación hoy en día; pero respecto de la filosofía del ser tomista, no podemos decir que exista un fundamento en esta metafísica, aunque es perfectamente complementaria (Pontificia Academia Sancti Thomae Aquinatis, 2010).  
    Źródło:
    Multidisciplinary Journal of School Education; 2021, 10, 2 (20); 171-185
    2543-7585
    Pojawia się w:
    Multidisciplinary Journal of School Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między ograniczonością ludzką a prawem Bożym. Duszpasterstwo miłosierdzia w sytuacjach nieregularnych
    Between Human Limits and the Law of God. The Pastoral care of Mercy in the Irregular Situations
    Autorzy:
    Polak, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047167.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    pastoral care
    divorced
    irregular situations
    mercy
    Amoris laetitia
    duszpasterstwo
    rozwiedzeni
    sytuacje nieregularne
    miłosierdzie
    Amoris laetittia
    Opis:
    Adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia formułuje szereg wskazań dotyczących duszpasterstwa rodzin. Dotyczą one także tak zwanych małżeńskich sytuacji nieregularnych. Jedną z głównych zasad duszpasterstwa w takich sytuacjach jest odpowiedzialność za człowieka, za jego duchowy rozwój. Ta odpowiedzialność wymaga dobrego rozeznania duszpasterskiego różnorodnych sytuacji oraz towarzyszenia na drogach duchowego rozwoju. Niniejszy artykuł postuluje przyjęcie paradygmatu miłosierdzia jako zasady właściwej dla tego rodzaju duszpasterstwa.
    The apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia formulates a number of indications regarding the pastoral care of families. They also apply to so-called marital irregular situations. One of the main principles of pastoral care in such situations is responsibility for man, for his spiritual development. This responsibility requires good pastoral understanding of various situations and accompanying the man on his ways of spiritual development. This article proposes the application of the paradigm of mercy as a principle proper for this kind of pastoral work.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 195-207
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"
    Autorzy:
    Bukalski, Sławomir
    Falewicz, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088037.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Familiaris Consortio
    Amoris Laetitia
    communio amoris
    communion of persons
    theology of love
    psychology of love
    Opis:
    The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 159-175
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie duszpasterskie młodym małżeństwom w świetle posynodalnej adhortacji apostolskiej „Amoris laetitia”
    Pastoral Accompaniment to Young Couples in the Light of the Post-Synodal Apostolic Exhortation “Amoris laetitia”
    Autorzy:
    Fedorowski, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26470069.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
    Tematy:
    Pope Francis
    Amoris laetitia
    assistance for the family
    support young family
    current family situation
    Opis:
    Pope Francis makes many efforts related to the pastoral assistance of marriage and family, especially those who has life wounds, crises, betrayals and conflicts. As a result of this concern is exhortation Amoris laetitia. The exhortation pays a lot of attention to the young people, who finds a lot of difficult to build a marriage based on Christ. In his pastoral recommendations he talks the need to assist fiance and bride in preparation for their wedding, to accompany a newly married couple in the first years of marriage. Furthermore, Francis encourages specific pastoral activities to defend the truth about marriage and family.
    Źródło:
    Studia Ełckie; 2021, 23, 3; 357-367
    1896-6896
    2353-1274
    Pojawia się w:
    Studia Ełckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’accompagnement pastoral des couples et des familles. La perspective du ministère paroissial
    Autorzy:
    Amherdt, François-Xavier
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088043.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Familiaris consortio
    Amoris laetitia
    engagment
    married couples
    marriag
    evangelization
    fiancés
    couples
    mariage
    évangélisation
    Opis:
    À l’heure où le nombre de mariage sacramentels diminue drastiquement, il convient d’offrir à nouveaux frais la Bonne Nouvelle de l’amour pour toujours. La contribution détaille la perspective de ce ministère auprès des conjoints selon les cinq étapes de toute pastorale sacramentelle : proposer abondamment, accueillir sans réserve, favoriser une progression, célébrer dans la beauté et accompagner le suivi mystagogique.
    At a time when the number of sacramental marriages is drastically decreasing, it is appropriate to offer the Good News of love meant to last a lifetime. The contribution details the perspective of this ministry to married couples according to the five steps of any sacramental ministry: to propose abundantly, to welcome without reserve, to encourage a progression (personal and spiritual growth), to celebrate in beauty, and to accompany the mystagogical follow-up.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 251-261
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół interpretacji Amoris laetitia. Próba wyjaśnienia niektórych wątpliwości
    On the Interpretations of Amoris Laetitia: An Attempt to Clear Certain Doubts
    Autorzy:
    GLOMBIK, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046954.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Amoris laetitia, Franciszek, małżeństwo, osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach cywilnych, czyny wewnętrznie złe, sakramenty, współżycie małżeńskie
    Amoris Laetitia, Pope Francis, marriage, divorced and remarried persons, intrinsically evil acts, sacraments, marital union
    Opis:
    Artykuł jest próbą wyjaśnienia spornych kwestii pojawiających się w komentarzach i interpretacjach adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Amoris laetitia. Autor w czterech punktach wyjaśnia podstawowe i najczęściej przywoływane wątpliwości rodzące się przy lekturze posynodalnego dokumentu, a dotyczące możliwości dopuszczenia osób po rozwodzie cywilnym, żyjących w ponownych związkach niesakramentalnych, do sakramentów pokuty i Eucharystii. Autor podejmuje problem, czy dokument Amoris laetitia wprowadza zmianę dotychczasowej praktyki duszpasterskiej. Zagadnienie to wiąże się z kwestią udziału osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w życiu sakramentalnym Kościoła – i szerzej: samego rozumienia sakramentów. Kolejna kwestia dotyczy ważnej w katolickiej teologii moralnej nauki o czynach wewnętrznie złych i związanej z nią problematyki subiektywnej winy w sytuacji popełnienia obiektywnego zła, którego nie można usprawiedliwić. Ostatni problem odnosi się do małżeńskiego współżycia seksualnego i jego znaczenia w związku osób, które po rozwodzie cywilnym prowadzą wspólne życie. W oparciu o dostępne komentarze oraz interpretacje Amoris laetitia, zarówno krytyczne wobec dokumentu, jak i mu przychylne, autor stara się wyjaśnić dotyczące go wątpliwości, wskazując przy tym na te jego aspekty, które domagają się dalszej analizy. Tekst stanowi kolejny głos w toczącej się obecnie skomplikowanej debacie na temat małżeństwa i rodziny. Amoris laetitia zachowuje ciągłość nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, choć inaczej niż dotychczasowe dokumenty poświęcone tym zagadnieniom nie skupia się na prezentacji doktryny, lecz wyjaśnia problemy z perspektywy duszpasterskiej, ukazując różnorakie możliwości stosowania nauczania Kościoła.
    The article elaborates on the controversial issues allegedly introduced by Pope Francis’s Postsynodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia and widely discussed in the commentaries on the document in question and in its interpretations. The author scrutinizes four basic and most frequently formulated doubts regarding the exhortation, in particular the issue of whether access to the sacraments of penance and Eucharist should be provided for divorced persons who have remarried and live in non-sacramental unions. The author attempts to answer the question of whether Amoris Laetitia indeed introduces a change in the existing pastoral practice. The issue is related to that of the participation of divorced and remarried persons in the sacramental life of the Church, as well as to the broader problem of understanding the sacraments. Another issue discussed in the article in relation to Amoris Laetitia concerns the important Catholic teaching on intrinsically evil acts, and the problem of subjective guilt in a situation when objective, unjustifiable evil has been committed. The final issue addressed by the author is that of the sexual union of spouses and its significance to the union a divorced person enters while remarrying. Based on the available commentaries on Amoris Laetitia and its interpretations, those critical of the document as well as those favorable towards it, the author attempts to clear the doubts that surround the exhortation, simultaneously pointing to some of its aspects that demand further analysis. Thus the article provides another opinion in the modern day complex debate on marriage and the family. According to the author, Amoris Laetitia shows the continuity of the teaching of the Catholic Church on marriage and the family although, unlike the previous documents addressing the same issues, it explains the problems in question from the pastoral perspective, showing the spectrum of the application of the teaching of the Church, rather than focusing on the presentation of the doctrine. Translated by Dorota Chabrajska
    Źródło:
    Ethos; 2017, 30, 4 (120); 301-317
    0860-8024
    Pojawia się w:
    Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Implementacja posynodalnej adhortacji apostolskiej "Amoris laetitia" papieża Franciszka w duszpasterstwie związków nieregularnych w diecezji płockiej
    IMPLEMENTATION OF THE POST-SYNODAL APOSTOLIC EXHORTATION "AMORIS LAETITIA" OF POPE FRANCIS IN THE PASTORAL CARE OF IRREGULAR SITUATIONS IN THE DIOCESE OF PŁOCK
    Autorzy:
    Kućko, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591836.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    "Amoris laetitia"
    Diocese of Płock
    discernment
    accompanyinng
    irregular situations
    diecezja płocka
    rozeznawanie
    towarzyszenie
    związki nieregularne
    Opis:
    Publikacja posynodalnej adhortacji apostolskiej "Amoris laetitia" wiosną 2016 roku spotkała się z odzewem w diecezji płockiej. Głównym celem artykułu jest opisanie, w jaki sposób papieskie wskazania w kwestii związków niesakramentalnych zostały wprowadzone w życie diecezji. W tekście została ukazana krótko historia duszpasterstwa związków niesakramentalnych na Mazowszu, a następnie omówiono współczesne formy towarzyszenia osobom w sytuacjach nieregularnych w świetle paradygmatu papieża Franciszka, wyrażonego słowami: przyjąć – towarzyszyć – rozeznać – zintegrować. W diecezji płockiej zostało to wyrażone nie tylko w powołaniu nowego Wydziału ds. Rodzin w kurii diecezjalnej, w tworzeniu nowych struktur duszpasterstwa związków niesakramentalnych, nazywanych przez papieża sytuacjami lub związkami „nieregularnymi”, ale także w refleksji teologiczno-duszpasterskiej podejmowanej w gronie duszpasterzy i świeckich. W szczególny sposób zagadnienie to zostało rozwinięte w opracowanym przez duszpasterstwo rodzin i podpisanym przez biskupa płockiego dokumencie Vademecum duszpasterstwa osób żyjących w związkach nieregularnych w diecezji płockiej z 2018 roku, stanowiącym próbę wcielenia w życie nauczania Kościoła w warunkach Kościoła płockiego. Diecezja płocka jako dotychczas jedyna w Polsce podjęła zadanie praktycznego duszpasterskiego skonfrontowania wskazań adhortacji "Amoris laetitia" z rzeczywistością duszpasterską. W tekście Vademecum znalazły się liczne konkretne odpowiedzi na pytania, w jaki sposób osoby żyjące w różnego rodzaju związkach nieregularnych mogą uczestniczyć w życiu parafii, a jakie formy ich udziału we wspólnocie Kościoła z różnych względów nie są dla nich dostępne.
    The publication of the post-synodal Apostolic Exhortation "Amoris laetitia" in the spring of 2016 met with a response in the Diocese of Płock. The main purpose of the article is to describe how the papal guidelines were implemented in the diocese regarding non-sacramental relationships and marriages. The text briefly presents the history of the pastoral care of non-sacramental marriages in Mazovia and then discusses the contemporary forms of accompanying people in irregular situations in light of the paradigm of Pope Francis, expressed in the verbs: accept – accompany – discern – integrate. In the Diocese of Płock, this was expressed not only in the establishment of a new Department for Families in the diocesan curia and the creation of new pastoral structures for non-sacramental marriages, which the pope called “irregular” situations or relationships but also in theological and pastoral reflection undertaken among pastors and laypeople. This issue was developed in a special way in the document Vademecum of Pastoral Care of People Living in Irregular Unions in the Diocese of Płock from 2018, prepared by those responsible for the pastoral care of families and signed by the bishop of Płock. The document was an attempt to implement the teaching of the pope in the conditions of the Church of Płock. The Diocese of Płock is the only diocese in Poland to date to undertake the task of a practical, pastoral confrontation of the indications of the "Amoris laetitia" exhortation in the pastoral reality. The Vademecum text contains numerous specific answers to the questions of how people living in various types of irregular relationships can participate in the life of the parish and what forms of participation in the community of the Church are unavailable to them for various reasons.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 197-219
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pastoral discernment, imagination and ekphrases in Pope Francis’ apostolic exhortation Amoris laetitia
    Rozeznanie duszpasterskie, ekfrazy i wyobraźnia w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    Autorzy:
    Abram, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595338.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    rozeznanie
    wyobraźnia
    obrazy słowne
    model Kościoła
    discernment
    imagination
    verbal images
    model of Church
    Opis:
    Artykuł podejmuje próbę określenia pojęcia „rozeznania duszpasterskiego” w oparciu o ekfrazy (obrazy słowne, które mają na celu mobilizację wyobraźni i unaocznianie tego, co ważne) w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Zawiera ogólną refleksję na temat języka adhortacji i kluczowych sformułowań na temat rozeznania jako praktyki osobistej i eklezjalnej. Praktyka ta w kontekście modlitwy ma na celu przybliżyć znaki, symbole, pomóc zrozumieć uczucia, myśli i spełnić rolę „wglądu” w poszczególne sytuacje osoby podejmującej decyzje. W zgłębieniu pojęcia „rozeznania” służą pomocą myśli trzech teologów moralistów: Williama Spohna, Jamesa Gustafsona i Edwarda Vacka. Główna dyskusja toczy się wokół relacji pomiędzy prawem i przepisami a rzeczywistością, której nie da się opisać w kolorach czarno-białych, a która jest często wieloznaczna. Przytoczone zostały podejścia papieża Franciszka, który w oparciu o zasadę „stopniowości” oraz cnoty miłości miłosiernej, przypatrywania i przywiązywania uwagi, nawołuje do „cierpliwego realizmu”, postrzegania rozeznającego Kościoła jako „szpitala polowego”, „schroniska” i rodziny, która nie waha się wyjść poza literę prawa.
    This paper examines the notion of “pastoral discernment” in the post-synodal exhortation Amoris laetitia. It attempts to find out what Pope Francis means by his frequently used term “discernment” and how he sees the role of discernment in the lives of individuals as well as an ecclesial practice. This practice, which takes place in prayer, aims at reading signs, symbols, emotions, thoughts; it seeks to acquire an insight or a set of insights into the specific situation of the discerning person. To illuminate further the practice of discernment, three moral theological works, by William Spohn, James Gustafson and Edward Vacek, will be briefly explored. The article examines the language and ekphrases (verbal images) and argues that Pope Francis in this document reclaims imagination as an important tool for pastoral discernment. The main discussion touches upon the relationship between moral norms and regulations on the one hand and the human reality that is seldom black and white and cannot be adequately captured by legalistic approaches. Attention will be drawn to Pope Francis’ endorsement of the principle of graduality and qualities of mercy, gazing, attentiveness and “patient realism” as well as to the possibility of the discerning Church model, which is best captured in such images as “field hospital”, “shelter”, and “family”.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 141-162
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Renewal of Pastoral Care of the Family in the Light of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
    Autorzy:
    Goleń, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2037363.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Pope Francis
    exhortation Amoris Laetitia
    pastoral care of the family
    renewal of pastoral care
    Opis:
    The aspirations of Pope Francis for the renewal of pastoral care of the family are based on the deeply theologically rooted principles of the Church’s proper role. In the exhortation Amoris Laetitia, the principle of God’s grace, the principle of pastoral love, the paschal principle of sacrifice and the principle of the Church’s missionary activity are all clearly visible. In the document, we can also find a few directions for the renewal of the pastoral care of the family. The strengthening of the focus of the parish as well as the strengthening of the focus of spouses and the domestic Church on pastoral care of the family are crucial. Further on, we find encouragement for the renewal of the preparation for marriage within the ecclesial community, and for the development and strengthening of the pastoral care of married couples. The Pope sees the care for those in irregular situations as an extension of the pastoral care of engaged and married couples. Consequently, for the realization of the desired directions in the development and renewal of pastoral care of the family, it is necessary to expand and deepen the formation of seminarians and priests for their pastoral work with engaged persons, married couples and families.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 6; 95-113
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towarzyszenie małżeństwom w kryzysach w świetle adhortacji Amoris laetitia
    Accompanying marriages in crises in the light of the exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Szajkowska, Izabella
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480444.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Amoris laetitia
    duszpasterstwo małżeństw
    kryzysy małżeńskie
    towarzyszenie małżonkom
    marital crises
    pastoral marriage counselling
    accompaniment to spouses
    Opis:
    W artykule podjęta została próba odpowiedzi na pytanie, na czym polega duszpasterskie towarzyszenie małżonkom w kryzysach w świetle adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia. Omówione zostały kryzysy: początków, narodzin dziecka, jego wychowania i dojrzewania, „pustego gniazda”, starzejących się rodziców. Wiążą się one z trudnościami: emocjonalnymi, społecznymi, duchowymi, gospodarczymi, zawodowymi, niedojrzałością emocjonalną. Do grupy osób wspierających w kryzysach zalicza się duszpasterzy, doradców i specjalistów, a także doświadczonych małżonków. Ich zadaniem jest wspieranie małżonków w kryzysie pomocą duszpasterską lub specjalistyczną oraz świadectwem wiary. Wymaga to rzetelnego rozeznawania, umiejętności słuchania, a nade wszystko sztuki ukazania, że to, co jawi się w danym momencie, jest okazją do bardziej świadomego życia.
    The article attempts to answer the question: What is the pastoral accompaniment to spouses in crises in the light of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia. Crises such as: the beginnings, arrival of a child, raising and maturing a child, „empty nest” syndrome and the crisis of aging parents were discussed. They involve emotional, social, spiritual, economic or professional difficulties along with emotional immaturity. The group of people supporting in crises consists of: priests, advisors and specialists as well as experienced spouses. Their task is to support couples in crisis with pastoral or specialist assistance and a testimony of faith. It requires very reliable insight, the ability to listen and, above all, the art of showing that what appears in a given moment of life is an opportunity for a more conscious life.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 249-261
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ireneusz Mroczkowski, Etos miłosierdzia a wierność małżeńska. Moralne dylematy osób żyjących w związkach niesakramentalnych w świetle adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka, Płock 2017, ss. 112.
    Autorzy:
    Pyszna, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2032425.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Ireneusz Mroczkowski
    Amoris laetitia
    wierność małżeńska
    związki niesakramentalne
    teologia życia małżeńskiego
    etyka seksualna
    marital fidelity
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2020, 90, 4; 173-179
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przygotowanie do małżeństwa w ujęciu Jana Pawła II i papieża Franciszka
    Preparation for marriage as found in John Paul II and Pope Francis teaching
    Autorzy:
    Bajer vel Bojer, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/503477.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    przygotowanie do małżeństwa
    duszpasterstwo rodzin
    Familiaris consortio
    Amoris laetitia
    preparation for marriage
    pastoral care of families
    Opis:
    The article compares the teaching contained in the exhortation of John Paul II entitled Familiaris consortio and the exhortation of Pope Francis entitled Amoris laetitia. The subject taken for the comparison is preparation for marriage. The analysis of both exhortations has shown that Pope Francis uses a slightly different terminology regarding the same stages of formation. Francis uses the following rich images concerning the stages of preparation for marriage: “education of love”, “maturation of love” and “superiority of love”. Francis deepens the personalistic thought of John Paul II. The analysis shows the continuity of the pastoral concept present in both examined documents.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2018, 27, 2; 155-164
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aplikacja wskazań Amoris laetitia o przygotowaniu do małżeństwa – dylemat prawny i społeczny. Krótki zarys problemu w kontekście aktualnych wyzwań
    The application of the indications of Amoris Laetitia on preparation for marriage – a legal and social dilemma. A brief outline of the problem in the context of current challenges the Church in Poland
    Autorzy:
    Sikorska, Emmanuela Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21150997.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wskazania Amoris laetitiae
    przygotowanie do małżeństwa
    małżeństwo i rodzina
    indications of Amoris laetitia
    preparation for marriage
    marriage and the family
    Opis:
    Ukazany w artykule problem stanowi jedynie próbę odpowiedzi, na ile głos papieża Franciszka o palącej potrzebie odnowionego duszpasterstwa małżeństwa i rodziny znajduje aplikację w decyzjach i działaniach duszpasterzy oraz wspólnot kościelnych. Adhortacja apostolska papieża Franciszka poświęcona miłości w rodzinie podejmuje temat małżeństwa i rodziny. W części zatytułowanej „Prowadzenie narzeczonych na drodze przygotowania do małżeństwa” (pkt. 205-216) mamy wskazania jak pomóc młodym ludziom w odkryciu wartości i bogactwa małżeństwa.Dnia 26 listopada 2019 r. Konferencja Episkopatu Polski opublikowała Dekret ogólny o przeprowadzeniu rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa kanonicznego. Wydany dekret odnosi się do wymogów formalno-kanonicznych i nie reguluje kwestii związanych z przygotowaniem tematyki katechez przedmałżeńskich i innych odnoszących się do duszpasterskiej troski o małżeństwo i rodzinę. Wskazano w dekrecie, że w dziedzinie pastoralnej przygotowania do małżeństwa obowiązują zasady zawarte w Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin z 2003 roku oraz dokumencie z 2009 roku Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, wydanych przez KEP. Powstaje pytanie: na ile wskazania duszpasterskie są wystarczające. Dla potwierdzenia zasadności powyższych dylematów warto podać: dane opublikowane przez Instytut Statystyki Kościoła dotyczące udziału wiernych w życiu sakramentalnym oraz skali powoływanych poradni rodzinnych, dane pochodzące z referatów katechetycznych oraz wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej opublikowane w 2019 w kontekście mentalności rozwodowej. Nowe wyzwania przyszłości w kontekście obciążeń psychicznych spowodowanych sytuacją ogólnoświatową, już teraz domagają się rewizji programów duszpasterskich w temacie małżeństwa i rodziny. Narastająca w świecie niepewność w obliczu pandemii i szerzących się konfliktów zbrojnych powoduje skutki w relacjach międzyludzkich. Naczelną zasadą prawa jest salus aminarum – zbawienie dusz. Ze względu na tę zasadę Prawodawca poleca, by świadczyć pomoc wiernym, którzy pragną zawrzeć małżeństwo. Zjawisko klerykalizmu, podejmowane dziś w dyskusjach, nie może w żaden sposób blokować wiernym świeckim dostępu do uczestnictwa w kapłańskim, prorockim i królewskim posłannictwie Chrystusa, bowiem są oni powołani do wypełnienia misji, jaką Bóg powierzył pełnić Kościołowi w świecie.
    The problem presented in the article is only an attempt to answer how much the voice of Pope Francis about the urgent need for a renewed pastoral care for marriage and the family finds application in the decisions and activities of pastors of souls and church communities. Pope Francis’ apostolic exhortation on love in the family takes up the theme of marriage and the family. In the section “Guiding Couples in Their Preparation for Marriage” (AL 205-216), we have guidelines on how to help young people discover the value and richness of marriage.On November 26, 2019, the Polish Episcopal Conference published A general decree on canonical and pastoral talks with the engaged before contracting canonical marriage. The decree refers to formal and canonical requirements and does not regulate issues related to the preparation of premarital catecheses and pastoral care for marriage and family. It was indicated in the decree that in the field of pastoral preparation for marriage the principles – set out in The Directory for Pastoral Care of the Family in 2003 and in the document issued by the PEC in 2009: Serving the Truth about Marriage and the Family – are binding. The question arises: to what extent are pastoral guidelines sufficient? To confirm the legitimacy of the above dilemmas it is worth to mention: data published by the Institute of Church Statistics on the participation of the faithful in the sacramental life and the rising number of family counselling centres, data from catechetical departments and the results of research conducted by the Public Opinion Research Centre published in 2019 in the context of divorce mentality.The new challenges of the future in the context of mental stress caused by the global situation already now call for a revision of pastoral programmes in the field of marriage and family. The growing uncertainty in the world in the face of the pandemic and armed conflicts has a deep impact on interpersonal relationships. The main law principle is salus aminarum – the salvation of souls. Because of this principle the Legislator recommends to give help to the faithful who wish to contact marriage. The phenomenon of clericalism discussed today must not block the lay faithful from their participation in the priestly, prophetic and kingly office of Christ, since they are called to fulfill the mission that God has entrusted to the Church in the world.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2021, 32, 2; 73-94
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specyficzne aspekty teologii w nauczaniu papieża Franciszka
    Autorzy:
    Glombik, Konrad Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040908.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Francis
    theology of people
    Ignatian spirituality
    mercy
    Evangelii gaudium
    Amoris laetitia
    Franciszek
    teologia ludu
    duchowość ignacjańska
    miłosierdzie
    Opis:
    Specyfika pontyfikatu Franciszka nie polega jedynie na spektakularnych gestach i nowym języku, ale przejawia się również w głoszonych treściach. Niniejszy tekst jest próbą zarysowego przedstawienia głównego przesłania nauczania papieża Franciszka i jego zasadniczych inspiracji teologicznych, które wyjaśniają optykę i specyficzne akcenty teologiczne jego pontyfikatu. Punktem wyjścia jest prezentacja teologii ludu, która stanowi centrum myśli i nauczania Franciszka o Kościele i stanowi podstawę rozumienia wszelkich innych zagadnień, także społecznych. W dalszej kolejności jest mowa o elementach duchowości ingacjańskiej, mającej wpływ na sposób ujęcia zagadnień teologicznych w nauczaniu jezuickiego papieża. Na końcu przedmiotem refleksji jest miłosierdzie będące kluczowym pojęciem teologicznym w nauczaniu Franciszka, które znajduje aplikację w rozumieniu zagadnień szczegółowych. Analiza nauczania papieża Franciszka prowadzi do wniosku, że jest ono zakorzenione w Piśmie Świętym, wielowiekowej tradycji teologicznej i nauczaniu Soboru Watykańskiego II, stanowiąc ich kontynuację, ale wykazuje także nowe aspekty, które są wybrzmieniem głosu dotychczas słabo słyszanego w Kościele powszechnym.
    The pontificate of Francis has a specific character that does not consist only in the spectacular gesture and in a new language but is manifesting in the contents of his teaching. The presented paper is an attempt to outline the main message in the teaching of Francis and his most important theological inspirations which explain the optics and specific theological accents of his pontificate. The starting point is a presentation of the theology of people which is in the centre of thought of Francis about the Church and a basis for his understanding of social questions. Further, are presented elements of Ignatian spirituality which have an impact on the manner of presenting the theological themes by the Jesuit Pope. The last point presents a reflection about mercy, which is the theological key-idea in the teaching of Francis and finds application in the understanding of a lot of specific questions. The analysis of the teaching of Francis confirms that it is based on the Bible, the theological tradition of the Church and the teaching of the Second Vatican Council and shows specific new aspects which are voices so far hardly audible in the world Church.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 11-32
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka rozumienia porządku moralnego w perspektywie miłosierdzia rozpoznawana przez dobrze ukształtowane sumienie w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    The Issue of Understanding the Moral Order in the Perspective of Mercy Recognized by a Well-formed Conscience in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
    Autorzy:
    Olszanowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047173.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris laetitia
    marriage and family
    mercy
    moral order
    formation of conscience
    małżeństwo i rodzina
    miłosierdzie
    porządek moralny
    formacja sumienia
    Opis:
    W swoim nauczaniu Kościół nigdy nie tracił z pola swojego zainteresowania troski o dobro małżeństwa i rodziny. To temat, który zawsze zajmował ważne miejsce w kościelnych dokumentach oraz stanowił przedmiot pogłębionej refleksji. Stanowisko w tej sprawie zajął również papież Franciszek w najnowszej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Głos w debacie na temat rodziny jest istotny szczególnie dzisiaj, kiedy to dotknięta zostaje ona dynamiką głębokich zmian na płaszczyźnie kulturowej i społecznej. Dostrzegając trudną sytuację, w jakiej często znajdują się współczesne rodzin, papież Franciszek proponuję spojrzenie przepełnione miłością miłosierną, która jest siłą uzdrawiającą, kojącą rany oraz budującą. Na uwagę zasługuję również, fakt, że sam dokument podpisany został w Roku Jubileuszowym Miłosierdzia. Zarysowana perspektywa jest głęboko przesiąknięta tajemnicą miłosierdzia, także w odniesieniu do rozumienia przez małżonków kwestii porządku moralnego oraz aplikacji określonych norm moralnych. Poniższy artykuł podejmuję próbę interpretacji najnowszej adhortacji papieża Franciszka z punktu widzenia wielopłaszczyznowych trudności, z jakim spotykają się współczesne rodziny i małżeństwa w zakresie norm i zasad moralności. Kluczem rozumienia papieskiego dokumentu staje się tajemnica Bożego miłosierdzia. Uzdrawiający dotyk miłości miłosiernej stanowi niezbędne remedium, które leczy i zabliźnia rany dzisiejszych małżeństw i rodzin.
    The Church has never lost sight of its concern for well-being of marriage and the family in its teaching. This is a subject that has always occupied an important place in Church’s documents and has been the subject of a deep reflection. Pope Francis, in his recent apostolic exhortation Amoris laetitia, also took a stance in this matter. His voice in the debate concerning the family is especially important today when the family is affected by the dynamics of deep cultural and social changes. Recognizing difficult situations which modern families often face, Pope Francis offers a look filled with merciful love, which has healing, soothing and elevating power. It is also worth noting that the document itself was signed during the Jubilee Year of Mercy. The presented perspective is deeply rooted in the mystery of mercy, also with reference to the understanding by married couples the question of the moral order and the application of certain moral norms.The following article is an attempt of interpreting Pope Francis’ recent exhortation from the viewpoint of multi-faceted difficulties, with modern families and marriages in terms of norms and principles of morality. The key to understanding the papal document is the mystery of divine mercy. The healing touch of merciful love is an essential remedy that heals and cures the wounds of present-day marriages and families.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 181-194
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zwischen Begeisterung und Besorgnis Über die Rezeption von Amoris laetitia in Slowenien
    Between delight and anxiety. On reception of Amoris laetitia in Slovenia
    Między zachwytem i obawami. O recepcji Amoris laetitia w Słowenii
    Autorzy:
    Globokar, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595492.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    pastoral care for the family
    moral norms
    gradualness
    inclusion
    duszpasterstwo rodzin
    normy moralne
    stopniowość
    włączenie
    Słowenia
    Opis:
    Posynodalna adhortacja apostolska papieża Franciszka Amoris laetitia znalazła w Słowenii bardzo zróżnicowane przyjęcie. Po początkowej powściągliwości ze strony hierarchii kościelnej, od końca 2016 r. coraz wyraźniejsza staje się pozytywna recepcja tego dokumentu. Zdecydowana większość wierzących i ludzi zaangażowanych w działalność pastoralną dostrzega w Amoris laetitia odpowiedni impuls dla odnowy duszpasterstwa rodzin w Słowenii. W artykule zostały przedstawione niektóre racje przeciwstawnych reakcji – od zachwytu aż do sprzeciwu – w ramach recepcji papieskiego dokumentu i rozwinięte niektóre impulsy zawarte w Amoris laetitia dla duszpasterstwa w Słowenii.
    Reactions to the Post-Synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia by Pope Francis have also been fiercely divided in Slovenia as elsewhere. Initially, the official Church showed reluctance towards it. However, there has been more and more signs of a positive reception since towards the end of 2016. A great majority of the believers and pastoral co-workers understood this exhortation as an appropriate incentive for the renewal of the pastoral care of the family in Slovenia. The article discusses some of the reasons for the opposing reactions to the document and tries to further develop some parts of the document to be used in the pastoral care of the family in Slovenia.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 191-202
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oblubieńcza jedność Chrystusa i Kościoła a sakrament małżeństwa w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    The spousal union of Christ and The Church and the sacrament of marriage in the apostolic exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Tron, Andrei
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047401.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris Laetitia
    marriage
    Christ-Bridegroom
    Church-Bride
    spousal love
    Christian life
    małżeństwo
    Chrystus-Oblubieniec
    Kościół-Oblubienica
    oblubieńcza miłość
    życie chrześcijańskie
    Opis:
    Papież Franciszek w posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia, poświęconej sakramentowi małżeństwa, odnosi się do oblubieńczego związku Chrystusa i Kościoła, cytując dokumenty Jana Pawła II, odnoszące się do tego tematu. Artykuł ukazuje spójność i aktualność biblijnej rzeczywistości oblubieńczej miłości Boskiego Oblubieńca, jako fundamentu sakramentu małżeństwa. Tekst artykułu ukazuje również  korelację więzi oblubieńczej z Chrystusem Kościoła w całości  jak również w osobie poszczególnego chrześcijanina oraz sakramentalnej więzi małżeńskiej.
    Pope Francis in post-synodal apostolic exhortation Amoris Laetitia, dedicated to the sacrament of matrimony, refers to the spousal union of Christ and the Church. In his work he quotes John Paul II’s documents. The article shows consistency and validity of biblical reality of the spousal love of Divine Bridegroom as the fundament of the sacrament of matrimony. In the text we can see the correlation between the spousal bond of Christ and the Church in its totality both in every single Christian and of the marital bond between Christian spouses.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 77-88
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zerwanie z tradycją czy niezbędny rozwój? Dwa sposoby rozumienia posynodalnej adhortacji Amoris laetitia
    Breaking with Tradition or Necessary Development? Two Types of Reading of the Apostolic Letter Amoris laetitia
    Autorzy:
    Schockenhoff, Eberhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047409.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris laetitia
    development of the tradition
    conscience
    divorce
    deductive method
    Christian morality
    rozwój tradycji
    sumienie
    rozwód
    metoda dedukcyjna
    moralność chrześcijańska
    Opis:
    W swojej adhortacji papież Franciszek podkreśla wprawdzie powiązanie z wypowiedziami poprzedników, dokonuje jednak w ramach tradycji Kościoła dotyczącym małżeństwa i rodziny istotnej zmiany paradygmatu. Umożliwia to nowe podejście do osób, które zawarły nowy związek po rozpadzie sakramentalnego małżeństwa. Zmiana paradygmatu dotyczy nie tylko kwestii powtórnie zaślubionych po rozwodzie, ale w ogóle etyki małżeńsko-rodzinnej. Papież zachęca do respektowania osądu sumienia małżonków, wyrażając daleko idący sceptycyzm wobec metody dedukcyjnej w kwestiach moralnych, w ramach której w dotychczasowym nauczaniu Kościoła z prawd ogólnych wyprowadzano daleko idące wnioski dla każdej pojedynczej sytuacji. Zdaniem Franciszka logika marginalizacji i potępienia nie może już określać drogi Kościoła. Nie może on rzucać moralnymi prawami jak kamieniami w życie osób, którzy nie we wszystkim są zgodni z ideałem, ale raczej powinien ich zaprosić do czynienia na drodze miłości dalszych kroków, które w swoim sumieniu rozpoznają jako tu i teraz możliwą odpowiedź na wezwanie Boże.
    In his apostolic letter Pope Francis underlines indeed the connection with the statements of his predecessors, but he performs also an important paradigm shift in the tradition of the Church concerning the marriage and the family. This step allows the new approach to remarried people after the breakdown of their sacramental marriage. This paradigm shift concerns not only such situations but the marital and familial ethics as a whole. The pope encourages to respect towards the judgment of the spouses conscience and expresses his extensive skepticism towards the deductive methods in the moral considerations. In the previous Church teaching with the help of these methods,  conclusions concerning every single situation were derived from general truths. According to the Pope Francis the logics of marginalization and exclusion can no longer be the way of the Church. As the Pope says, the Church cannot throw the moral laws like stones at the people who do not follow the ideals. They should be rather invited to make next steps on the way of love, which they recognize in their conscience as an answer to the God’s call, here and now.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 11-23
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eine begrenzte und herausfordernde Wirklichkeit. Partnerschaft, Ehe und Familie im Nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia
    Limited and challenged reality. Partnership, marriage and family in post-synodal exhortation Amoris laetitia
    Rzeczywistość ograniczona, będąca wyzwaniem. Związki partnerskie, małżeństwo i rodzina w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia
    Autorzy:
    Faber, Eva-Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595476.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    diversity in partnership
    development
    growth
    lifestyle
    possible good
    różnorodność w związkach partnerskich
    rozwój
    wzrost
    styl życia
    możliwe dobro
    Opis:
    The principle of apostolic exhortation Evangelii gaudium saying that “realities are greater than ideas” (No. 231) leads the post-synodal apostolic exhortation Amoris laetitia to realize the complex challenge of partnership and family. Pope Francis encourages couples to develop a culture of “reconciled diversity” by freeing themselves from feeling that they have to be alike (cf. AL 139). He sketches the path of couples and families as a history of permanent development and growth. In view of this demanding reality, it is necessary to deal mercifully with difficult situations and wounded families. The Church has always to take into account the practical possibilities of real families and promote the good they are able to do (cf. AL 308).
    Zasada zawarta w adhortacji apostolskiej Evangelii gaudium dotycząca tego, że „rzeczywistość jest ważniejsza od idei” (nr 231), prowadzi posynodalną adhortację apostolską Amoris laetitia w kierunku jej realizacji w odniesieniu do złożonych wyzwań związków partnerskich i rodziny. Papież Franciszek zachęca pary do rozwinięcia kultury „pogodzonej różnorodności” przy uwolnieniu się od uczuć, które nakazują być sobie równymi (por. AL 139). Dokument ten szkicuje drogę małżeństw i rodzin jako historię permanentnego rozwoju i wzrostu. Z perspektywy tej wymagającej rzeczywistości konieczne jest powiązanie miłosierdzia z sytuacjami trudnymi i zranionymi rodzinami. Kościół zawsze musi brać pod uwagę praktyczne możliwości realnych rodzin i wspierać możliwe dobro (por. AL 308).
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 27-54
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
    Autorzy:
    Faggioni, Maurizio Pietro
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    theology of marriage
    Familairis Consortio
    Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
    continuity of teaching
    pastoral care of families
    law of gradualness
    accompaniment in irregular situations
    teologia małżeństwa
    Familairis consortio
    Amoris laetitia
    ciągłość nauczania
    duszpasterstwo rodzin
    prawo stopniowości
    towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
    Opis:
    Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
    The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adhortacja apostolska „Amoris laetitia”. Wartość „synodalna” adhortacji apostolskiej
    Autorzy:
    Paglia, Vincenzo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/447947.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Amoris laetitia
    pope Francis
    family
    Catholic Church
    Vatican II
    children
    parents
    papież Franciszek
    rodzina
    Kościół
    Sobór Watykański II
    dzieci
    rodzice
    Opis:
    The author presents in an analytical way a new apostolic exhortation of Pope Francis Amoris laetitia. Teaching Pope Francis about family and marriage is presented by the author in the context of the entire teaching of the Church. The author, following the trail of Pope Francis, refers in particular to the document of John Paul II about the family in the modern world Familiaris consortio. The author not only presents the theological foundations of the Church’s teaching about the family, but also shows the practical, pastoral contexts of this teaching. The author shows Pope Francis as a prophet of our time, concerned for the good of every family in the world. The final encouragement of Pope Francis addressed to families, which the author ends his article: “Families, let us move forward and let us keep on going is moving and hopeful! […] Let us not lose hope because of our limitations, but let us not give up on the pursuit of the fullness of love and oneness that we have been promised” (AL, 325).
    Źródło:
    Studia Socialia Cracoviensia; 2017, 9, 1
    2080-6604
    Pojawia się w:
    Studia Socialia Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauczanie Papieża Franciszka o małżeństwie i rodzinie w posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia w świtle Magisterium Jana Pawła II
    Teaching Pope Francis abotu marriage and faily in the post-synodal exhortation Amoris Letitia in the light of the magisterium of John Paul II
    Autorzy:
    Bujak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592076.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    family
    Francis
    John Paul II
    marriage
    theology of the body
    Franciszek
    Jan Paweł II
    małżeństwo
    rodzina
    teologia ciała
    Opis:
    Papież Franciszek 8 października 2013 roku ogłosił decyzję o zwołaniu Synodu o rodzinie. Nowością był fakt, że synod odbył się w dwóch etapach: w roku 2014 jako synod nadzwyczajny, a w roku 2015 – zwyczajny. 19 marca 2016 roku papież Franciszek podpisał posynodalną adhortację Amoris laetitia, która światło dzienne ujrzała 8 kwietnia. W adhortacji znajdziemy 50 cytatów z nauczania Jana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny, przede wszystkim w rozdziałach IV i V adhortacji, w których mowa jest o teologii ciała Jana Pawła II. Celem artykułu jest odwołanie się do katechez i innych tekstów Jana Pawła II na temat miłości małżeńskiej obecnych w adhortacji, tak by można było umieścić Amoris laetitia w szerszym kontekście nauczania Jana Pawła II i zbadać, na ile ostatni dokument o miłości w rodzinie jest twórczą kontynuacją wcześniejszego nauczania Kościoła na ten temat.
    Pope Francis on 8 October 2013 announced the decision to convene the Synod on the family. The novelty was that the Synod took place in two stages: in 2014 as extraordinary synod and in 2015 ordinary.On March 19, 2016, Pope Francis signed the post-synodal exhortation of Amoris laetitia which appeared on April 8th. In the exhortation we find 50 quotes from the teaching of John Paul II on marriage and the family, especially in chapters IV and V of the exhortation, which speaks of the theology of the body of John Paul II. The purpose of this article is to appeal to the catechesis and other texts of John Paul II on conjugal love present in the exhortation, so as to place Amoris laetitia in the broader context of the teaching of John Paul II and study how the last document of love in the family is a creative continuation of the earlier Church teaching on the subject.
    Źródło:
    Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 33-56
    1731-0555
    2353-2998
    Pojawia się w:
    Colloquia Theologica Ottoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Duszpasterska troska o osoby w sytuacjach nieprawidłowych
    Pastoral care for people in irregular situations
    Autorzy:
    Kozak, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2084253.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    duszpasterskie towarzyszenie
    sytuacje nieregularne
    wolne związki
    rozwiedzeni
    nowe związki
    Amoris laetitia
    pastoral accompanying
    irregular situations
    free unions
    divorced
    new unions
    Opis:
    W artykule przytoczone zostały wskazania dotyczące duszpasterskiej troski Kościoła o osoby żyjące w sytuacjach nieprawidłowych (nieregularnych). Postawa członków Kościoła, zarówno duszpasterzy, pracowników duszpasterstwa rodzin jak i wszystkich wiernych powinna brać za wzór Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza, poszukującego każdej zagubionej owcy. Poszukiwanie sposobów duszpasterskiej troski jest poprzedzone działaniem łaski Bożej, działającej w życiu wierzących od chrztu świętego. Propozycje duszpasterskie powinny być adekwatne do sytuacji życia i możliwości poszczególnych osób. Duszpasterskie towarzyszenie i rozeznawanie może prowadzić do coraz pełniejszej realizacji Bożego za-mysłu w sytuacjach, w których osoby żyją i dążą do zbawienia.
    The article presents indications concerning the pastoral care of the Church for people living in irregular situations. The attitude of members of the Church, both pastors, family pastoral workers and all the faithful, should follow Jesus Christ, the Good Shepherd, who is looking for every lost sheep. The search for ways of pastoral aetiti preceded by the action of God’s grace, which has been active in the lives of believers since their baptism. Pastoral proposals should be adequate to the life situation and abilities of individual people. Pastoral accompaniment and discernment can lead to even more complete realization of God’s plan in situations in which people live and strive for salvation.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2021, Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18; 117-135
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Amoris laetitia und die Frage wiederverheirateter Geschiedener
    Amoris laetitia and the question of remarried divorced couples
    Amoris laetitia i problem osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach
    Autorzy:
    Schaupp, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595374.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    remarried divorced couples
    principle of gradualness
    principle of inclusion
    osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
    zasada stopniowości
    zasada włączenia
    Opis:
    Amoris laetitia does not expressly permit or demand in terms of a new binding regulation that remarried divorced persons be admitted to the sacraments. Instead, what is required is a new way of dealing with “irregular situations”, and the document mentions principles which are supposed to serve as guidelines for dealing with individual cases. On the one hand, the article seeks to show that in light of a long running doctrinal development which is now being continued in Amoris laetitia, the admission of remarried divorced persons will be inevitable for the Church. On the other hand, it provides an analysis of the pastoral and moral theological principles which ought to guide and legitimate the “distinction” in individual cases (attention and support; assessment of the situation; maximum inclusion; mitigating circumstances; distinction between the norm and its application). It is argued that from a systematic perspective gradualness can be considered as the key principle from which the other principles can best be understood and integrated.
    Amoris laetitia pozwala względnie popiera dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów nie w sposób wyraźny w sensie nowej wiążącej regulacji. Dokument ten raczej domaga się nowego stylu obchodzenia się z „sytuacjami nieregularnymi” i określa pryncypia, które powinny kierować podejściem do osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach w poszczególnych przypadkach. Artykuł z jednej strony próbuje ukazać, że na tle już długiego rozwoju nauczania Kościoła, którego kontynuacją jest Amoris laetitia, dopuszczenie osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów jest dla Kościoła nieuniknione. Z drugiej strony tekst analizuje pryncypia duszpasterskie i teologicznomoralne, które mają kierować „rozeznaniem” w poszczególnych przypadkach i je legitymizować (wsparcie i towarzyszenie; rozeznanie sytuacji; maksymalne włączenie; okoliczności łagodzące; rozróżnienie między normą i jej zastosowaniem). Autor argumentuje przy tym, że w wymiarze systematycznym stopniowość może być widziana jako centralne pryncypium, z perspektywy którego pozostałe zasady należy najlepiej rozumieć i integrować.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 163-176
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangeliczna wartość rodziny w Kościele i świecie według Synodów o Rodzinie
    The evangelical value of the family in the Church and in the world according to the Synods on the Family
    Autorzy:
    Jankowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/469521.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Jan Paweł II
    synod 1980
    Familiaris consortio
    Franciszek
    synod 2015
    Amoris laetitia
    Ewangelia rodziny
    John Paul II
    Francis
    the Gospel of the family
    Opis:
    Autor ujmuje wartość małżeństwa i rodziny jako wspólnoty osób tworzących naturalne i eklezjalne środowisko przyjmowania i przepowiadania Ewangelii. Artykuł dotyczy zadań rodziny chrześcijańskiej wynikających z jej tożsamości ludzkiej i ewangelicznej, które stały się tematem obrad synodu z 1980 roku i adhortacji Familiaris consortio oraz z relacji synodów z udziałem papieża Franciszka i w adhortacji Amoris laetitia.
    The author recognizes the value of marriage and family as a community of people creating a natural and ecclesial environment in which they can adopt and proclaim the Gospel. The article concerns the tasks of a Christian family which emerge from its human and evangelical identity. The family’s tasks became the subject of the 1980 Synod and Familiaris consortio, the Apostolic Exhortation. It also was a leading theme in the synods relations with Pope Francis and the Exhortation Amoris laetitia.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 83-99
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sakramentale Barmherzigkeit für Menschen in „komplexen Situationen“. Zutritt von wiederverheirateten Geschiedenen zu den Sakramenten nach Amoris laetitia
    Sacramental mercy for people in “complex situations”. Access to the sacraments for the divorced who live in second partnerships according to Amoris laetitia
    Miłosierdzie sakramentalne dla ludzi w „złożonych sytuacjach”. Dostęp do sakramentów osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach według Amoris laetitia
    Autorzy:
    Sandler, Willibald
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595688.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    sacramental mercy
    operational understanding of mercy
    polarisation of Church
    ecclesial depolarisation
    sakramentalne miłosierdzie
    skuteczne rozumienie miłosierdzia
    polaryzacja w Kościele
    eklezjalna depolaryzacja
    Opis:
    For Pope Francis the triad see – judge – act means acknowledging mercy for people in complex situations before judging their case as irregular. In this way, moral judgement is still possible, but it has to function as a redeeming action of God. Accordingly, Pope Francis advocates an “operational understanding of mercy”: The Church acts mercifully to the extent that she opens up to ways of salvation for persons entangled in guilt. However, she can be merciless, if she “abandons” these people “to their own”, so that she “does not safeguard growth in maturity” for them. This approach leads to the “principle of sacramental mercy” according to which the Church in some special cases must not exclude divorced and remarried Christians from receiving the sacraments. According to Pope Francis, a polarised Church will be able to make such reforms to the extent that she exposes also herself to divine mercy as understood in this functional way.
    Miłosierdzie oznacza dla papieża Franciszka poważne traktowanie ludzi w ich złożonych sytuacjach, zanim osądzi się ich przypadek jako nieregularny. Nie zostaje przez to wykluczony osąd moralny; powinien on się jednak tak dokonywać, aby pozostawić przestrzeń dla zbawczego działania Boga. Zgodnie z tym, miłosierdzie należy rozumieć jako pojęcie „w drodze”: Kościół okazuje się w takiej mierze miłosierny, w jakiej otwiera drogi zbawienia ludziom uwikłanym w winę. Jednocześnie jest niemiłosierny, kiedy ludzi w ich uwikłaniu pozostawia „im samym”, tak że nie zostaje zagwarantowany wzrost. Z tego wynika dla papieża Franciszka pryncypium miłosierdzia sakramentalnego, do którego dostępu Kościół w szczególnych pojedynczych przypadkach nie może zakazać osobom rozwiedzionym żyjącym w powtórnych związkach. Spolaryzowany Kościół będzie do takiej reformy zdolny dopiero wtedy, kiedy sam podda się tej Bożej drodze miłosierdzia.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 55-78
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    De l’„Amoris Laetitia” à „Fratelli tutti”. L’importance des relations familiales
    From „Amoris Laetitia” to „Fratelli tutti”. The importance of family relations
    Od Amoris Laetitia do Fratelli tuttu. Znaczenie relacji rodzinnych
    Autorzy:
    Carbajo-Núñez, Martín
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146547.pdf
    Data publikacji:
    2021-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Famille
    Mariage
    Amoris Laetitia
    Fraternité
    Amitié sociale
    Écologie intégrale
    Family
    Marriage
    Fraternity
    Social Friendship
    Integral ecology
    rodzina
    małżeństwo
    braterstwo
    przyjaźń społeczna
    ekologia integralna
    Opis:
    A la lumière de l’exhortation post-synodale Amoris Laetitia, cet article étudie “ l’évangile de la famille “ et l’importance des relations familiales dans la vie sociale. Aujourd’hui, il y a un “ besoin omniprésent d’une saine injection d’esprit de famille “ (AL 183). L’encyclique Fratelli tutti reprend ce besoin et invite à promouvoir la fraternité et l’amitié sociale dans notre société mondialisée, qui „fait de nous des voisins mais pas des frères”. “Cet article affirme que la famille est fondamentale dans le développement de nos quatre relations fondamentales (1ère partie) et dans l’éducation (2ème partie). De plus, la famille introduit la fraternité dans le monde (3ème partie) et elle est l’agent principal de l’écologie intégrale (4ème partie).
    In the light of the post-synodal exhortation Amoris Laetitia, this article studies « the gospel of the family « and the importance of family relationships in social life. Today, there is an « omnipresent need for a healthy injection of family spirit » (AL 183). The encyclical Fratelli tutti takes up this need and invites all to promote fraternity and social friendship in our globalized society, that « makes us neighbors but does not make us brothers. « This articleasserts that the family is fundamental in the development of our four fundamental relationships (1st part) and in education (2nd part). Furthermore, the family introduces fraternity into the world (3rd part) and it is the principal agent of integral ecology (4th part).
    Przedłożony artykuł analizuje „ewangelię rodziny” i znaczenie relacji rodzinnych w życiu społecznym w świetle posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia. Zauważa ona, że istnieje dziś „wszechobecna potrzeba zdrowego zastrzyku ducha rodzinnego” (AL 183). Encyklika Fratelli tutti zwraca uwagę na tę potrzebę i wzywa do promowania braterstwa i przyjaźni społecznej w naszym zglobalizowanym społeczeństwie, które „czyni nas sąsiadami, ale nie braćmi”. Artykuł potwierdza, że rodzina ma fundamentalne znaczenie w rozwoju naszych czterech podstawowych relacji (część 1) oraz w wychowaniu (część 2). Ponadto rodzina wprowadza w świat braterstwo (cz. 3) i jest głównym czynnikiem ekologii integralnej (cz. 4).
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2021, 22; 281-296
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Horyzont interpretacyjny tzw. „sytuacji nieregularnych” (Amoris laetitia) w świetle nauczania Jana Pawła II oraz dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej pt. Interpretacja dogmatów
    Interpretative Horizon of so-called „Irregular Situations” (Amoris laetitia) in the Light of the Teaching of John Paul II and the Document of the International Theological Commission The Interpretation of Dogma
    Autorzy:
    Kosche, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035188.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Paweł II
    Franciszek
    sytuacje nieregularne
    Amoris laetitia
    interpretacja dogmatów
    hermeneutyka
    John Paul II
    Francis
    „irregular situations”
    the interpretation of dogma
    hermeneutics
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest problematyce interpretacji nauczania papieża Franciszka na temat tzw. „sytuacji nieregularnych” zaprezentowanych w adhortacji Amoris laetitia. Jest to problem ważny, ponieważ ta część papieskiej teologii budzi największe kontrowersje. Przyglądając się dynamice rozwoju doktryny Kościoła, można bez trudu dostrzec jej nieustanny rozwój idący w kierunku coraz lepszego wyjaśniania prawd wiary, jak też nieustannej aktualizacji nauczania. Jednakże każda aktualizacja musi być zanurzona w Tradycji, ponieważ prawda pozostaje w swojej istocie niezmienna, a jedynie zmieniać się może pewna forma językowa jej przekazu. Przyjmując hermeneutykę ciągłości, jaka cechuje rozwój doktryny Kościoła, uprawnione jest poszukiwanie właściwego kontekstu hermeneutycznego dla „sytuacji nieregularnych” w świetle teologii i antropologii Jana Pawła II oraz na tle dokumentu Międzynarodowej Komisji Teologicznej poświęconego interpretacji dogmatów.
    This article is devoted to the issue of interpreting the teaching of Pope Francis on the so-called “Irregular situations” presented in the exhortation Amoris laetitia. This is an important problem because this part of papal theology raises the most controversy. Looking at the dynamics of the development of the Church's doctrine, one can easily see its constant development towards the better clarification of the truths of faith as well as the constant updating of teaching. However, every updating must be immersed in Tradition because the truth remains unchanged in its essence, and only a certain language form of its message can change. Adopting the hermeneutics of continuity that characterizes the development of the Church's doctrine, it is entitled to search for the right hermeneutic context for “irregular situations” in the light of the theology and anthropology of John Paul II and against the background of the International Theological Commission document dedicated to the interpretation of dogmas.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 3; 101-127
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Diskussion über die Unauflöslichkeit der Ehe im Zusammenhang mit dem nachsynodalen apostolischen Schreiben Amoris laetitia. Einige offene Fragen
    The Discussion about the indissolubility of Marriage on the margin of Amoris laetitia. Some open questions
    Dyskusja o nierozerwalności małżeństwa na marginesie adhortacji Amoris laetitia. Pytania otwarte
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595318.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    indissolubility of the marriage
    divorce and remarried people
    pastoral care
    holy communion
    nierozerwalność małżeństwa
    rozwiedzeni powtórnie zaślubieni
    troska duszpasterska
    Komunia św.
    Opis:
    The indissolubility of sacramental marriage has been over the centuries the crucial point of the teaching of the Catholic Church about marriage based on the Jesus’ expressions about marriage and divorce. The indissolubility of marriage can be understood in a twofold manner. The first dimension is the moral indissolubility which means a serious moral obligation of being faithful towards the husband. Marriage should not be dissolved but in fact it is dissolved in an increasing number of Christian couples. But there is also the second dimension – the ontological indissolubility. Being a creation of God the sacramental marriage cannot be dissolved, even if the relationship breaks apart. Though Pope Francis emphasizes that the Church’s teaching about marriage remains unchanged, some passages of the Papal Letter cannot be interpreted clearly. As a result, the statements of the particular bishop conferences as well as the guidelines launched by some bishops concerning the pastoral care of divorced and remarried couples are ambiguous. The author of the article stands for the integral keeping of the entire teaching of the church about the indissolubility of the sacramental marriage in every new proposal for the pastoral care of people living in “irregular” situations.
    Nierozerwalność sakramentalnego małżeństwa była przez wieki centralnym punktem nauczania Kościoła katolickiego o małżeństwie, bazującego na wypowiedziach Jezusa na temat małżeństwa i rozwodu. Pojęcie „nierozerwalność małżeństwa” można rozumieć w dwojaki sposób. Pierwszym wymiarem jest nierozerwalność moralna, która oznacza poważne zobowiązanie do wierności wobec prawowitego małżonka. Małżeństwo nie powinno być rozwiązywane, jednak w praktyce rozpada się i ostatecznie rozchodzi się pokaźna liczba chrześcijańskich małżeństw. Jednak jest jeszcze drugi wymiar, jakim jest nierozerwalność ontologiczna. Jako Boże dzieło sakramentalne małżeństwo nie tylko nie powinno, ale nie może zostać rozwiązane nawet wtedy, gdy rozpada się relacja między małżonkami. Mimo deklaracji papieża Franciszka, że nauczanie Kościoła w tym obszarze pozostaje niezmienione, pewne fragmenty adhortacji mogą być różnie interpretowane. W efekcie oświadczenia różnych episkopatów oraz pierwsze instrukcje duszpasterskie wydane przez biskupów, a dotyczące duszpasterstwa rozwiedzionych żyjących w nowych związkach, są bardzo różne. Autor artykułu opowiada się za tym, by we wszystkich nowych propozycjach dotyczących duszpasterstwa osób znajdujących się w sytuacjach nieregularnych zachowana została integralność nauczania Kościoła o nierozerwalności małżeństwa.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 121-140
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Das Prinzip der Barmherzigkeit in der Familienseelsorge nach der Lehre von Papst Franziskus
    The Principle of Mercy in Family Pastoral Care According to the Teaching of Pope Francis
    Autorzy:
    Przygoda, Wiesław Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041964.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Ehe
    Familie
    Familienseelsorge
    Barmherzigkeit
    Papst Franziskus
    Amoris laetitia
    małżeństwo
    rodzina
    duszpasterstwo rodzin
    miłosierdzie
    papież Franciszek
    marriage
    family
    pastoral care of families
    mercy
    Pope Francis
    Opis:
    Die Krise von Ehe und Familie in der westlichen Kultur war Hintergrund der Forschung. Ziel war es, das Prinzip der Barmherzigkeit auf die Seelsorge von Familien anzuwenden. Es wurde eine Methode zur Analyse des Inhalts der Lehre von Papst Franziskus verwendet, insbesondere seine nachsynodalen Schreiben Amoris laetitia. Das Ergebnis der Analyse ist der Entwurf einer neuen Strategie der Familienseelsorge. Die Analyse kommt zu dem Schluss, dass Barmherzigkeit unter den gegenwärtigen soziokulturellen Bedingungen das Leitprinzip in der Familienseelsorge ist. Dieser Grundsatz sollte in der Beziehung zwischen dem Pastor und den Ehepartnern, in der Beziehung der Ehepartner zueinander und ihrer Kinder, Ehepartner und Familien zu anderen Ehepartnern und Familien gelten.
    Tłem badań był kryzys małżeństwa i rodziny w krajach kultury zachodniej. Celem była aplikacja zasady miłosierdzia do duszpasterstwa rodzin. Zastosowana została metoda analizy treści nauczania papieża Franciszka, a szczególnie jego adhortacji apostolskiej Amoris laetitia. Wynikiem przeprowadzonej analizy jest zarys nowej strategii duszpasterstwa rodzin. Z przeprowadzonej analizy nasuwają się wniosek, że w obecnych uwarunkowaniach społeczno-kulturowych miłosierdzie jest zasadą wiodącą w duszpasterstwie rodzin. Zasada ta powinna znaleźć zastosowanie w relacji pomiędzy duszpasterzem a małżonkami, w relacji małżonków względem siebie i swoich dzieci, małżonków i rodzin względem innych małżonków i rodzin.
    The crisis of marriage and family in Western culture provides the background for the research. The aim of the study is to apply the principle of mercy to the pastoral care of families. The method of analyzing the content of the teaching of Pope Francis is used, especially his apostolic exhortation Amoris laetitia. The results obtained in the analysis constitute the outline of a new family pastoral strategy. The analysis concludes that mercy is the guiding principle in family pastoral care in the current socio-cultural conditions. This principle should apply in the relationship between the pastor and the spouses, in the relationship of the spouses with respect to each other and their children, and between the spouses and their families relating to other spouses and families.
    Źródło:
    Family Forum; 2021, 11; 211-228
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation for Marriage and Family Life in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia
    Autorzy:
    Pyźlak, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150769.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    remote preparation
    proximate preparation
    immediate preparation
    missionary families
    families of fiancés
    pastoral resources
    vocation
    sacrament of marriage
    assistance
    signs of the rite
    Amoris Laetitia
    Opis:
    Pope Francis’ teaching on preparation for marriage and family life in his Apostolic Exhortation Amoris Laetitia reflects his concern for providing engaged couples with a holistic human and Christian formation that will preparing them to responsibly realize their vocation to marriage and family. This task is particularly important because families today are broken and the value of marriage is under attack. The environment in which engaged couples are immersed is very important in the process of preparing them for marriage and family life, since it is the place where the personality of the new family members is formed. For this reason, Pope Francis offers new pastoral initiatives that aim at increasing the effectiveness of marriage preparation by engaging missionary families and the families of the engaged couples as well as “a variety of pastoral resources.” In his exhortation, Pope Francis shows the importance of freedom of choice, fidelity, and the indissolubility of the marriage bond. He also points out the importance of having the proper approach to the marriage celebration and wedding reception. Pope Francis encourages engaged couples to opt for modest and simple celebrations “in which love takes precedence over everything else” (AL 212) because love has the power to unite spouses if it is “strengthened and sanctified by grace [of the sacrament]”.
    Źródło:
    Rocznik Teologii Katolickiej; 2019, 18; 85-100
    1644-8855
    Pojawia się w:
    Rocznik Teologii Katolickiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanie Humanae vitae z perspektywy pięćdziesiątej rocznicy ogłoszenia encykliki
    The message of Humanae vitae from the perspective of the fifty years since the publishing of the encyclical
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047460.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Humanae vitae
    contraception
    naturalistic fallacy
    conjugal act
    marriage
    Amoris laetitia
    human body
    natural family planning
    antykoncepcja
    błąd naturalistyczny
    akt małżeński
    małżeństwo
    ciało człowieka
    naturalne planowanie rodziny
    Opis:
    Autor niniejszego artykułu stara się zgłębić przesłanie Humanae vitae w oparciu o trzy kluczowe punkty. Pierwszym z nich jest koncept osoby ludzkiej. W odróżnieniu od podejścia ewolucyjnego, w którym osoba ludzka jest postrzegana w aspekcie jej biologicznej faktyczności, jest ona tutaj widziana jako “unitotality” – nierozdzielna jedność ciała i ducha, przy czym ludzkie ciało pełni nie tylko pewne funkcje, ale niesie w sobie głębokie znaczenie. Drugim punktem jest natura aktu małżeńskiego. Ujawnia on wzajemny dar męża i żony obejmujący całość osoby. Poprzez całkowitość oddania dwa znaczenia zawarte w akcie małżeńskim, mianowicie znaczenie jednoczące miłości oraz znaczenia prokreacyjne, nie powinny być rozdzielane. Chodzi tutaj jednak nie o powiązanie między biologicznymi faktami, ale o powiązanie między znaczeniami. Zarzut błędu naturalistycznego nie jest tu uzasadniony. Wreszcie trzeci punkt dotyczy teologicznego wymiaru, według którego związek obydwu wyżej wymienionych znaczeń pochodzi od Boga Stwórcy i jako wpisany w ludzką naturę oraz naturę miłości, powinien być respektowany. Współczesna kontrowersja skupia się na pytaniu, czy związek między seksualnością, zjednoczeniem małżeńskim a prokreacją dotyczy każdego aktu małżeńskiego lub też czy może równie dobrze dotyczyć całości życia małżeńskiego, podczas gdy para małżeńska może uczynić niektóre akty małżeńskie świadomie niepłodnymi.
    The author of this article explores the understanding of the message of the encyclical Humanae vitae based on three crucial points. The first one concerns the concept of human person. Unlike the evolutionary approach wherein the human being is thought under the aspect of its biological facticity, human person is viewed here as a “unitotality”, an indissolubly whole of the body and the soul whereby the human body has not only a function but also reveals a deeper meaning. The second point is the nature of the conjugal act. It exhibits the reciprocal gift of a man and a woman in their totality as persons. Due to this totality the two meanings contained in the conjugal act, namely the meaning of loving personal unity and the meaning of procreativeness should not be consciously separated. The matter is hereby not a bond between two things or biological facts but a bond between meanings. The objection of the naturalistic fallacy is also here unjustified. Finally the third point is the theological dimension which highlights that the double meaning of the conjugal act comes from God the Creator and as innate into the human nature and the nature of human love and as such should be respected. The contemporary controversy concentrates the question either the sexuality-conjugality-procreation nexus concerns every single conjugal act or if it might concern the marital life as a whole whereas the married couple can make some single sexual acts consciously unfruitful.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 2(24); 13-27
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyzwania Amoris laetitia dla teologa moralisty
    Challenges of Amoris laetitia for a Moral Theologian
    Autorzy:
    Melina, Livio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047402.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris laetitia
    divorced and remarried
    „paradigm shift” (Paradigmenwechsel)
    doctrine and pastoral care
    the law of graduality
    rozwiedzeni żyjący w powtórnych związkach
    zmiana paradygmatu
    doktryna i duszpasterstwo
    stopniowość
    Opis:
    Ambiwalencja niektórych sformułowań VIII rozdziału adhortacji Apostolskiej Amoris laetitia i w następstwie tego konflikt jego interpretacji w Kościele, stawiają teologa-moralistę przed bezprecedensowym wyzwaniem. Tylko interpretacja zgodna z Tradycją i w szczególności z nauczaniem Jana Pawła II w Familiaris consortio i w Veritatis Splendor, jest zdolna sprostać głębokiemu zamiarowi (intencji), który miał papież Franciszek: duszpasterska uwaga (pochylenie się) skierowana do rodzin „zranionych” oraz tych „oddalonych”.  Odpowiedzią na oczekiwania adhortacji apostolskiej nie jest  „zmiana paradygmatu”, która wprowadza wyjątki „przypadek po przypadku”, ale raczej zaangażowanie w rewizję (rekonstrukcję) moralnego podmiotu chrześcijanina a zatem kwestia wychowania w perspektywie cnót, w zgodności z wymaganiami praktycznej racjonalności oraz prymatu łaski.
    The ambivalence of some formulations in Chapter VIII of the Apostolic Exhortation Amoris laetitia and the resulting conflict of interpretations that is currently taking place in the Church pose an almost unprecedented challenge for the moral theologian. Only one interpretation consistent with doctrinal Tradition, and in particular with the Magisterium of Saint John Paul II in Familiaris consortio and Veritatis splendor, is capable of honoring the profound intention that motivated Pope Francis: pastoral care for “wounded” and “distant” families. The response to the expectations of the Apostolic Exhortation therefore does not depend on a “paradigm shift” that would introduce exceptions “on a case-by-case basis,” but rather on the task of reconstructing the Christian moral subject and therefore in the educational question from the perspective of the virtues, in a way consistent with the demands of practical reason and of the primacy of grace.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 25-38
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Guidelines for the Pastoral Care of the Divorced and Remarried in Czechia after Amoris laetitia
    Wytyczne dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i osób żyjących w nowych związkach małżeńskich po Amoris laetitia w Republice Czeskiej
    Autorzy:
    Menke, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339285.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Amoris laetitia
    Bishops’ Conference of the Czech Republic
    discernment
    accompaniment
    irregular situations
    directive of the Diocese of Plzeň
    Konferencja Episkopatu Czech
    rozeznawanie
    towarzyszenie
    sytuacje nieregularne
    wytyczne diecezji pilzneńskiej
    Opis:
    The article summarizes the Czech way of searching and creating possible guidelines of the Bishops' Conference or directives of individual bishops after the Post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia of Pope Francis. It discusses the establishments of a commission of experts, refers to foreign opinions that inspired the commission in its work, and outlines the lack of consensus among the bishops. Thus, the Bishops’ Conference failed to draw up uniformed guidelines on the subject. One of the bishops (the Diocese of Plzeň), after some time of searching for a solution, finally issued his own diocesan directive in the spring of 2023, the content of which is also presented in the text of the article.
    Artykuł przedstawia czeski sposób poszukiwania i tworzenia wytycznych konferencji biskupów lub dyrektyw poszczególnych biskupów po opublikowaniu posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka. Opisuje utworzenie komisji ekspertów, podsumowanie zagranicznych opinii, które zainspirowały komisję w jej pracy oraz brak konsensusu wśród biskupów. W związku z tym w Czechach nie powstała jednolita instrukcja konferencji biskupów, a jeden z biskupów (diecezji pilzneńskiej), po pewnym czasie poszukiwania rozwiązania, wiosną 2023 r. wydał własną dyrektywę diecezjalną, której treść również została przedstawiona w tekście artykułu.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 173-186
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Theologischer Paradigmenwechsel und neue pastorale Spielräume. Das Nachsynodale Apostolische Schreiben Amoris laetitia
    Change of the theological paradigm and new pastoral spaces. Post-synodal exhortation Amoris laetitia
    Zmiana paradygmatu w teologii i nowe obszary duszpasterskie. Posynodalna adhortacja apostolska Amoris laetitia
    Autorzy:
    Schockenhoff, Eberhard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595740.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    change of theological paradigm
    moral theology
    ethics of virtues
    divorces people in second partnerships
    zmiana paradygmatu w teologii
    teologia moralna
    etyka cnót
    osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
    Opis:
    There are two different key interpretations on post-synodal exhortation Amoris laetitia. The first is based on hermeneutics of the continuation of Church teachings on marriage with the new language, and the second one is connected with a change in the moral message of the objective and static ontology to the theology that more fulfils the readings of the Gospel and are closer to a person’s real life. Pope Francis clearly expresses scepticism over the use of general rules for complex pastoral situations and the deductive method, which uses general truths to takes far-reaching proposals for every detailed situation. A change of paradigm in theology consists in the transition from the speculative-deductive method to the inductive method that attributes more value to the experience and the normative adequacy of single normative statements in the life of people. Amoris laetitia avoids the exaggerated idealism of marriage and demands a change of perspective which does not judge but inspires a direction towards growth, but does not substitute conscience, but rather shapes it. Encouraging personal evaluation of conscience is concerned especially with the problem of providing an opportunity to allow divorced people living in second partnerships to participate in taking the sacrament. The only way to answer this question is through the logic of mercy and integration, that orders discernment over complex situations. The crucial assertion of Amoris laetitia is: „it can no longer simply be said that all those in any «irregular» situation are living in a state of mortal sin and are deprived of sanctifying grace” (no 301). The Pope refers to the teachings of St. Thomas Aquinas who emphasizes the circumstances of man’s activities that should be applied in the observance of norms. It is not the ethics of situations, in that the decision about good and evil conduct be left to the freedom of man, but about the resolution of the Neo-Scholastic morality of deeds in favour of the ethics of virtues. The vision of sexuality included in Amoris laetitia is not based on the hamartiology, but on the Thomistic vision of human passions that are itself neither morally bad nor morally good, but becomes the moral through the attitude and action of subject. The justification of the entitlement and the commitment to the pastoral discernment of the complex situations is the logic of mercy.
    Wobec posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia stosowane są dwa różne klucze interpretacyjne. Pierwszy opiera się na hermeneutyce kontynuacji nauczania Kościoła o małżeństwie, ale nowym językiem, a drugi związany jest z hermeneutyką zmiany przesłania moralnego z uzasadnionego obiektywnie i opartego na statycznej ontologii w kierunku teologii odpowiadającej Ewangelii i bliskiej życiu. Franciszek jasno wyraża sceptycyzm wobec stosowania ogólnych reguł do złożonych sytuacji duszpasterskich i wobec metody dedukcyjnej, która z powszechnych prawd wywodzi daleko idące wnioski dla każdej szczegółowej sytuacji. Zmiana paradygmatu w teologii polega na przejściu z metody spekulatywno-dedukcyjnej w kierunku metody indukcyjnej, która przypisuje większą wartość doświadczeniu i odnoszeniu poszczególnych wypowiedzi normatywnych do życia wierzących. Amoris laetitia unika przesadnego idealizowania małżeństwa i postuluje zmianę perspektywy duszpasterskiej, która nie osądza, ale inspiruje na drodze wzrostu, nie zastępuje sumienia, ale je formuje. Zachęta do osobistej oceny sumienia dotyczy szczególnie problemu możliwości dopuszczenia osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach do sakramentów świętych. Jedyną drogą w tej kwestii jest logika miłosierdzia, integracji, włączenia, która nakazuje rozeznawać złożone sytuacje. Przełomowe jest stwierdzenie Amoris laetitia, że „nie można już powiedzieć, że wszyscy, którzy są w sytuacji tak zwanej «nieregularnej», żyją w stanie grzechu śmiertelnego, pozbawieni łaski uświęcającej” (nr 301). Papież powołując się na nauczanie św. Tomasza z Akwinu, podkreśla znaczenie okoliczności działania człowieka, które muszą znaleźć zastosowanie w przestrzeganiu norm. Nie chodzi o etykę sytuacyjną, w której decyzja o dobru i złu postępowania zostaje pozostawiona dowolności człowieka, ale przezwyciężenie neoscholastycznej moralności czynów w kierunku etyki cnót. Zawarte w Amoris laetitia ujęcie seksualności nie opiera się na hamartiologii, ale na tomistycznej wizji ludzkich namiętności, które nie są w sobie ani złe, ani dobre moralnie, ale takimi stają się dopiero przez nastawienie i działanie podmiotu. Uzasadnieniem prawa i zobowiązania do duszpasterskiego rozeznawania złożonych sytuacji jest logika miłosierdzia.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 15-25
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Moraltheologische Probleme der pluralistischen Gesellschaft nach Amoris laetitia am Beispiel von Oberschlesien
    Moral theological problems of a pluralistic society after Amoris laetitia: the example of Upper Silesia
    Problemy teologicznomoralne społeczeństwa pluralistycznego po Amoris laetitia na przykładzie Górnego Śląska
    Autorzy:
    Glombik, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595300.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Amoris laetitia
    moral theology
    divorced people living in second partnerships
    living together before marriage
    pluralistic society
    Upper Silesia
    teologia moralna
    osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
    wspólne życie przed ślubem
    społeczeństwo pluralistyczne
    Górny Śląsk
    Opis:
    The post-synodal exhortation about love in the family Amoris laetitia is fruit and inspiration for a deeper reflexion on the complex problems of marriage and family life. In theology this reflexion should be faithful to the tradition of the church and compactly connected with reality. It means the unanimity of the teaching and the understanding of modern marriage and family. It is also concerned with activities connected with research of specific pastoral solutions in this respect, and does not rule out a variety of different interpretations of some aspects of marriage or some of the consequences which follow from them. Insomuch as there are a variety of traditions and challenges in the particular countries and regions, Pope Francis demands research in solutions more closely connected with enculturation and sensitive towards variety. The subject of the present paper are moral theological problems that arise in connection with the document Amoris laetitia in a pluralistic society, of which an example is Upper Silesia. The characteristics of this region, connected with the penetration of the influences of Polish, German and Czech culture causes, that life, residency, work and the mentality of Silesian residences are not homogenous, but complex due to the point of contact between cultures. It is a special challenge for the Church and its message. The local church of Opole Silesia acknowledged that sensitivity be given to the cultural variety of its believers and confirmed it had the capacity to meet the challenges connected with it. One of them is the care for marriage and family today. Actually there are two especially complex questions: the living together before marriage and the situation of divorced people, whom live in second partnerships. Those questions are a large part of important pastoral challenges in a pluralistic society, in this case in Upper Silesia, and some new solutions to them are suggested in Amoris laetitia. The present article compares a variety of theological depictions and pastoral solutions to this problem in Poland and in Germany and shows new possible approaches and moral theological and pastoral dilemmas, which in this field are connected with statements included in Amoris laetitia the post-synodal exhortation of Pope Francis.
    Posynodalna adhortacja apostolska o miłości w rodzinie Amoris laetitia jest owocem i inspiracją do pogłębionej refleksji na temat złożonych problemów życia małżeńskiego i rodzinnego. W teologii refleksja ta powinna być wierna tradycji Kościoła, ale zarazem mocno związana z rzeczywistością. Oznacza to jedność nauczania i działania w zakresie rozumienia współczesnych problemów małżeństwa i rodziny oraz poszukiwania konkretnych rozwiązań duszpasterskich w tym względzie, co nie przeszkadza różnorodności sposobów interpretacji pewnych aspektów nauczania lub niektórych wynikających z niego konsekwencji. Z racji różnorodności tradycji i wyzwań w poszczególnych krajach i regionach, papież Franciszek postuluje poszukiwanie rozwiązań bardziej związanych z inkulturacją, wrażliwych na tę różnorodność. Przedmiotem niniejszego tekstu są problemy teologicznomoralne, jakie rodzą się w związku z dokumentem Amoris laetitia w społeczeństwie pluralistycznym, którego przykładem jest Górny Śląsk. Specyfika tego regionu, związana z przenikaniem się wpływów kultury polskiej, niemieckiej i czeskiej, sprawia, że życie, mieszkanie, praca i mentalność śląskiej ludności nie są jednorodne, ale złożone, gdyż przebiegają na styku kultur. Dla Kościoła i jego przesłania rodzi to szczególne wyzwanie. Opolski Kościół lokalny potwierdził wrażliwość na różnorodność kulturową wiernych oraz zdolność do wyjścia naprzeciw wyzwaniom związanym z różnorodnością kulturową. Współcześnie należy do nich troska o małżeństwo i rodzinę. Szczególnie aktualne są dwie złożone kwestie: wspólne mieszkanie przed ślubem oraz sytuacja osób cywilnie rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach. Kwestie te w dużej mierze stanowią poważne wyzwanie duszpasterskie w społeczeństwie pluralistycznym, którym jest Górny Śląsk, a wobec których Amoris laetitia postuluje pewne nowe rozwiązania. W artykule zostały porównane różne ujęcia i rozwiązania duszpasterskie tych kwestii w Polsce i Niemczech oraz ukazane nowe możliwe podejścia, ale także dylematy teologicznomoralne i duszpasterskie, jakie w tych obszarach wiążą się z ujęciami zawartymi w posynodalnej adhortacji papieża Franciszka.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 203-233
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie okoliczności łagodzących w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia.
    The meaning of mitigating factors in the exhortation of Pope Francis Amoris laetitia.
    Autorzy:
    Machinek, Marian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041080.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Amoris laetitia
    mildernde Umstände
    Verminderung der Verantwortlichkeit
    sakramentale Ehe
    Unauflöslichkeit der Ehe
    Gültigkeit der Ehe
    mitigating factors
    responsibility limitation
    sacramental marriage
    indissolubility of marriage
    validity of marriage
    okoliczności łagodzące
    zmniejszenie odpowiedzialności
    małżeństwo sakramentalne
    nierozerwalność małżeństwa
    ważność małżeństwa
    Opis:
    Do najbardziej kontrowersyjnie dyskutowanych wypowiedzi w adhortacji papieża Franciszka Amoris laetitia należy numery 300-305. Pojawia się w nich sugestia, że osoby żyjące w związkach niesakramentalnych mogą czuć się subiektywnie niezdolne do zmiany swojej życiowej sytuacji bez zaciągnięcia nowej winy moralnej, przy jednoczesnej świadomości, że obecna sytuacja jest obiektywnie ciężko grzeszna. Osoby takie – jak uważa papież – nie są pozbawione łaski Bożej i mogą w pewnych okolicznościach zostać dopuszczone do sakramentów. Wypowiedzi te bywają różnie rozumiane. Zgodnie z pierwszą interpretacją konkretne okoliczności mogą tak dalece zmienić charakter czynu, że ostatecznie pozostawanie w związkach niesakramentalnych nie przestaje być cudzołóstwem, a więc grzechem ciężkim. Inna interpretacja wskazuje na to, że sytuacja może stanowić formę moralnego „przymusu”, który – jak inne formy przymusu – zmniejszają odpowiedzialność osoby, chociaż jej działania pozostaje obiektywnie ciężko grzeszne. Wreszcie w ramach trzeciej interpretacji wypowiedzi Franciszka odniesione zostały do pewnej kategorii osób żyjących w związkach niesakramentalnych, mianowicie do osób subiektywnie pewnych o tym, że ich pierwsze małżeństwo było zawarte nieważnie.    
    The paragraphs 300-305 belong to the most controversially discussed quotations of the Pope’s Francis Exhortation Amoris laetitia. A suggestion appears in them, that people living a non-sacramental unions can find themselves subjectively unable to act differently without causing a new harm, though at the same time they are fully aware that their present living conditions are objectively a grave sin. Such people – so the Pope says – are not deprived of the divine grace and could under some circumstances received the sacraments. These statements are interpreted in different ways. According to the first interpretation the particular circumstances can change the moral character of the person’s act so far that the life in a non-sacramental union can no more be assessed as an adultery i.e. a grave sin. The supporters of the second interpretation claim that the particular circumstances could cause a grave moral constraint which – like other forms of constraint too -  can diminish one’s moral responsibility, though his/her act remain objectively a grave sin. Eventually according to the third interpretation the statements of Pope Francis are in the present article related to the particular category of people living in non-sacramental unions namely those ones who are subjectively convinced that their first marriage was never valid.      
    Zu den am meisten kontrovers diskutierten Stellen in der Adhortation von Papst Franziskus Amoris laetitia gehören die Nummern 300-305. In ihnen erscheint eine Suggestion, dass Personen, die in den nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften leben, sich subjektiv außerstande sehen können, ihre gegenwärtige Situation zu ändern ohne dabei eine neue Schuld auf sich zu legen, wobei sie sich gleichzeitig wohl bewusst sind, dass ihre gegenwärtige Lebensweise objektiv eine schwere Sünde bedeutet. Solchen Personen ist nach Meinung des Papstes die göttliche Gnade nicht entzogen und sie können unter gewissen Umständen zu den Sakramenten zugelassen werden. Diese Äußerungen können auf verschiedene Weise interpretiert werden. Nach der ersten Interpretation können die partikulären Umstände den moralischen Charakter einer Tat derart verändern, dass das Leben in einer nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaft nicht mehr als Ehebruch also eine schwere Sünde bezeichnet werden kann. Eine zweite Interpretation verweist darauf, dass eine konkrete Situation mit einer Art moralischen „Zwang“ verbunden werden kann, der – wie andere Zwangssituationen – die Verantwortlichkeit der Person vermindern, wenngleich ihre Taten auf der objektiven Ebene schwer sündhaft bleiben. Letztendlich im Rahmen der dritten Interpretation wurden die Äußerungen von Franziskus an die Situation einer Sondergruppe unter den in nicht-sakramentalen Lebensgemeinschaften lebenden Personen angewandt, nämlich an jene, die subjektiv sicher sind, dass ihre erste (sakramentale) Ehe niemals gültig war.             
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 265-283
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewangelia rodziny – posynodalna perspektywa pomocy rodzinie
    The Gospel of the Family – the Post-synodal Perspective for the Family Support
    Autorzy:
    Ozorowski, Mieczysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047607.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gospel of the family
    Pope Francis
    synods on family
    Amoris laetitia
    assistance for the family
    family support principles
    the divorced
    the divorced’s place in the Church
    Ewangelia rodziny
    papież Franciszek
    synody o rodzinie
    pomoc rodzinie
    zasady pomocy rodzinie
    rozwiedzeni
    miejsce rozwiedzionych w Kościele
    Opis:
    Papież Franciszek od początku swego pontyfikatu pokazał ojcowską opieką małżeństwa i rodziny, zwłaszcza te zagubione i zranione przez zjawiska różnych niepowodzeń i ludzkich tragedii, takich jak: zdrada, rozwód i konfliktów. Pierwsze synody pontyfikatu był poświęcony wymiarowi duszpasterskiej troski o małżeństwie i rodzinie. Podobny charakter ma Adhortacja Amoris Laetitia.
    Pope Francis from the beginning, showed fatherly care of marriage and family, especially those lost and wounded by different human failures and tragedies: infidelity, divorce and conflict. The first synods of his pontificate was dedicated to pastoral dimension of care for marriage and family. A similar character has exhortation Amoris laetitia. Pope calls to proclaim the Gospel of the family, that is a full and integral truth about marriage and family present in God's plan of human salvation. He calls for giving alive and joyful testimony of Christ's presence in the sacrament of marriage and family home, which is a small Church. In his pastoral recommendations he stresses the need to assist fiance and bride in preparation for their wedding, to accompany a newly married couple in the first years of marriage, to help in solving problems and reconciliation, which is the basis of a mature marriage. This exhortation manifests care for the divorced and remarried. The Church can not change its standards, nor can it give up its values and ideals. In this way, the Bishop of Rome begins a new era in the Church. This is the era of compassionate gaze and allegiance to Christ.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2016, 11, 2(20); 121-134
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die Entflechtung des Gordischen Knotens: Zur Stärkung der Moraltheologie durch Amoris laetitia
    Rozplątanie „węzła gordyjskiego“: o wzmocnieniu roli teologii moralnej przez Amoris laetitia
    Disentanglement of “a Gordian knot”: on the reinforcement of the rule of moral theology by Amoris laetitia
    Autorzy:
    Müller, Sigrid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595368.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    Synody Biskupów o małżeństwie i rodzinie (2014, 2015)
    Amoris laetitia
    teologia moralna
    osoby rozwiedzione żyjące w powtórnych związkach
    relacja między dyscyplinami teologicznymi
    Synods of Bishops on marriage and family (2014, 2015)
    moral theology
    divorced people living in second partnerships
    relation between the theological disciplines
    Opis:
    Aż do synodów biskupów poświęconych małżeństwu i rodzinie w 2014 i 2015 r. relacja teologii, dogmatyki, prawa kanonicznego i teologii pastoralnej w kwestii osób rozwiedzionych żyjących w powtórnych związkach była podobna do „węzła gordyjskiego”. Wydawało się, że jego rozwiązanie nie jest możliwe na drodze argumentacji i logiki, a jedynie przez „przecięcie mieczem“. Niniejszy artykuł ukazuje, jak papież Franciszek rozpoczyna rozwiązywać „węzeł gordyjski” dyscyplin teologicznych nie przy pomocy miecza, ale przez odwiązywanie poszczególnych nici. Jego taktowne, ale wskazujące kierunek interwencje w sferze prawa kanonicznego i wskazówki o potrzebie rozwoju i refleksji w obszarze niektórych elementów nauczania dogmatycznego są pierwszymi krokami w tym procesie. Franciszek sięga przy tym po przygotowawcze prace swoich poprzedników i kontynuuje je w sensie Soboru Watykańskiego II, przez co także ujęcia teologii moralnej udaje się mu wyrazić spójnie i bez sprzeczności wobec innych dyscyplin teologicznych. W adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papież wyraźne domaga się od teologii moralnej tego, co zostało rozwinięte już od Soboru Watykańskiego II. Posynodalnej adhortacji apostolskiej nie można jednakże interpretować jako potwierdzenia linii niemięckojęzycznej teologii moralnej po Soborze Watykańskim II. Różnice uwidaczniają się przede wszystkim w antropologii i zamiarze, aby teologia moralna silniej została ukierunkowana na praktykę życia i w ten sposób była w służbie duszpasterstwa.
    The relations between moral theology, dogmatics, canon law and pastoral theology concerning the question of divorced people living in second partnerships were discussed during the bishop’s synods on marriage and family in 2014 and 2015 and compared to being akin to “a Gordian knot”. It appeared after argumentation and the application of logic that untying of it is not possible and that the only way of cutting free is with a sword. The present article shows how Pope Francis has started to untie the Gordian knot of the theological disciplines but not with a sword but rather through the undoing of particular threads. His tactful way of making interventions and giving orientation in the canon law and tips about the need for growth and reflection in the field of some elements of dogmatic teaching are the first steps in this process. Francis reaches forward with this due to the works already conducted by his predecessors and continues it in the sense of the Second Vatican Council. This way can be successfully express coherent depictions of moral theology and without contradictions between this discipline and the other theological disciplines. In the post-synodal exhortation Amoris laetitia Pope Francis demands clearly that moral theology follows the line which was developed after the Second Vatican Council. The apostolic exhortation cannot be interpreted as a confirmation of the line of German moral theology after the Second Vatican Council. The differences appear first of all in the anthropology and in the intention that moral theology should be more strongly focused on life’s practice and in this way be more closely connected to the service of pastoral work.
    Źródło:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2017, 37, 1; 79-103
    0137-3420
    Pojawia się w:
    Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legalistyczna neutralizacja nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych w adhortacji Amoris laetitia
    Legalistic Neutralization of the Teaching on Intrinsically Evil Acts and Absolute Moral Prohibitions in the Exhortation Amoris laetitia
    Autorzy:
    Plich, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047405.pdf
    Data publikacji:
    2018-09-18
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Amoris laetitia
    intrinsically evil acts
    absolute moral prohibitions
    adultery
    legal-ism
    mitigating circumstances
    the law of gradualness
    indissolubility of marriage
    norms vs. ideals
    specification of general norms
    mercy
    czyny wewnętrznie złe
    absolutne zakazy moralne
    cudzołóstwo
    legalizm
    okoliczności łagodzące
    prawo stopniowości
    nierozerwalność małżeństwa
    normy a ideały
    specyfikacja norm ogólnych
    miłosierdzie
    Opis:
    Nauka o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych jest ewidentnie niewygodna dla rozwiązań duszpasterskich i dyscyplinarnych proponowanych w ósmym rozdziale adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka. Nauka ta jest jednak częścią moralnej doktryny Kościoła katolickiego, dlatego nie sposób jej zaprzeczyć bez wchodzenia w otwarty konflikt z doktryną. W związku z tym w artykule omówiono główne elementy strategii, która zdaje się być zastosowana w tekście adhortacji, aby zneutralizować i zrelatywizować tę tradycyjną naukę bez generowania jawnych sprzeczności z doktryną. Jeden z takich zabiegów strategicznych polega na odwołaniu się do tradycyjnej koncepcji okolicznościach łagodzących, które zmniejszają negatywną ocenę moralną czynu ludzkiego. Jednak ta koncepcja wydaje się być wykorzystana w tekście adhortacji, jako wyraz legalistycznego podejścia do moralności. Jedna z odmian legalizmu, która może być określona jako „laksystyczna”, służy jedynie pewnemu interpretowaniu norm moralnych, aby wybronić ludzi przed zarzutem ich naruszania. Taka postawa nie bierze pod uwagę wpływu ludzkich czynów na urzeczywistnianie prawdziwego dobra osoby ludzkiej, które jest celem moralności i racją istnienia norm. Tym samym legalizm nie pomaga ludziom osiągnąć celu, jakim jest spełnienie i szczęście, lecz wiedzie ich do szkodliwego minimalizmu moralnego. Inny sposób neutralizacji nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych polega na legalistycznej reinterpretacji prawa stopniowości, o którym uczył Jan Paweł II. Aby dokonać tej reinterpretacji w tekście adhortacji zamieniono zobowiązującą normę nierozerwalności małżeństwa na ideał nierozerwalności, który ze swej natury jest nadobowiązkowy. Kolejnym strategicznym środkiem neutralizacji nauki o czynach wewnętrznie złych i bezwyjątkowych zakazach moralnych, który wydaje się być obecny w adhortacji, jest pewien sceptycyzm dotyczący możliwości zastosowania norm ogólnych do niektórych szczegółowych przypadków, które rzekomo mogą być do tego stopnia unikalne, że normy ogólne nie mogą ich objąć. W konsekwencji jednak taki sceptycyzm odmawia ludzkiemu rozumowi zdolności poznania moralnej istoty pewnych czynów ludzkich, a nawet sytuuje je poza dziedziną moralności. Na poparcie tego sceptycyzmu w tekście adhortacji posłużono się wyrwaną z kontekstu wypowiedzią św. Tomasza z Akwinu, pomijając zupełnie te fragmenty, gdzie Tomasz wyraźnie uczy o czynach bezwzględnie moralnie zakazanych, ze względu na ich obiektywny, wewnętrzny nieporządek. W końcu artykuł omawia koncepcję miłosierdzia, która została zubożona w adhortacji, aby najprawdopodobniej umożliwić legalistyczną neutralizację nauki o czynach wewnętrznie złych i absolutnych zakazach moralnych. W adhortacji bowiem miłosierdzie wydaje się być pozbawione statusu cnoty i sprowadzone do litości, która jest reakcją emocjonalną, bez związku z szerszym horyzontem obiektywnego dobra człowieka. W wyniku strategii, którą zadaje się stosować papież w adhortacji, usiłuje on wykazać spójność proponowanych przez siebie rozwiązań z doktryną. Jednak powołując się na różne elementy doktryny moralnej, wynajduje dla nich znaczenia wyraźnie odmienne od tych, jakie miały one dotychczas.
    The Catholic Church’s traditional teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions is clearly problematic for the pastoral and disciplinary solutions proposed in the eighth chapter of Pope Francis’s Apostolic Exhortation Amoris laetitia. Yet this teaching is a part of the moral doctrine of the Church, and it is impossible to contradict this teaching without coming into conflict with that doctrine. This article thus discusses major elements of the strategy of argument that seems to be applied in the Exhortation, in order to neutralize and relativize the traditional doctrine without causing evident contradictions within it. One of these strategic efforts consists of making use of the traditional concept of mitigating circumstances that lessen the negative moral evaluation of a human act. However, this traditional concept seems to be used in the Exhortation to promote a legalistic approach to morality. A so-called ‘laxist’ variant of legalism makes use of a certain interpretation of moral norms in order to defend people against the charge of their infringement. This approach does not take into account the influence that human acts have on the realization of the true human good, which is the goal of morality and the reason that norms exist. Legalism, therefore, does not help people to achieve their true end, which is fulfilment and happiness, but leads them into harmful moral minimalism. Another way to neutralize the teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions consists in a legalistic reinterpretation of the law of gradualness, which is the concept taught by John Paul II. In order to carry out this reinterpretation, the binding norm of the indissolubility of marriage is substituted in the Exhortation Amoris laetitia with the ideal of indissolubility, which by its very nature is supererogatory (i.e., something ‘above the call of duty’). Yet another strategic method of neutralizing the traditional teaching on intrinsically evil acts and exceptionless moral prohibitions is a certain skepticism concerning the very possibility of the application of general norms to certain particular cases. The text makes an impression that these cases may be unique to such an extent that general norms cannot apply absolutely to them. Yet this skepticism consequently denies to the human mind the ability to uncover moral essence of some human acts, or even situates these acts wholly outside the domain of morality. In support of this skepticism, the Exhortation employs a statement of Saint Thomas Aquinas that has been taken out of context, skipping over the places where Saint Thomas explicitly teaches that there are absolutely morally forbidden acts that are deemed so because of their objective intrinsic disorderedness. Finally, the article looks at the concept of mercy, which is attenuated in the Exhortation probably in order to make possible this legalistic neutralization of the teaching on intrinsically evil acts and absolute moral prohibitions. In the Exhortation, mercy seems to be deprived of its status as a virtue and appears instead to be reduced to something akin to pity, which is a purely emotional reaction that has no relationship to the broader horizon of objective human good. Apparently following this strategy of argument, Pope Francis seems to demonstrate that the pastoral and disciplinary solutions he presents are coherent with traditional doctrine. Yet, while invoking certain elements of moral doctrine, he invents for these elements new meanings that explicitly differ from those they had until now.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2018, 13, 1(23); 89-123
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-70 z 70

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies