Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ambivalence" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ambiwalencja płci w Roman de Silence Heldrisa de Cornouailles
Autorzy:
Augustyn, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571930.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
gender studies
queer theory
gender ambivalence
cross-dressing
Opis:
Le Roman de Silence Heldris’a de Cornouailles ukazuje niejednoznaczną postać Silence, dziewczynki wychowanej jako chłopiec, który/a staje się później dzielnym rycerzem i doskonałym żonglerem. Nie sposób jej jednoznacznie skategoryzować, dlatego szczególnie ciekawe wydaje się spojrzenie na Silence przez pryzmat gender studies i teorii queer. Żyjąc w świecie męskiej dominacji i dychotomicznych podziałów, Silence nie jest w pełni ani mężczyzną, ani kobietą. Gry językowe oraz niekonsekwentnie zmienne zastosowanie męskich i żeńskich zaimków przez autora wzmagają wrażenie wieloznaczności bohatera/ki, który/a niejednokrotnie afirmuje swoją męską tożsamość. Z punktu widzenia społeczeństwa, istotny jest jednak powrót do status quo i jasne określenie tożsamości bohatera/ki. Silence musi stać się kobietą i żoną.
Źródło:
Acta Philologica; 2014, 45; 140-149
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencja ulokowania bezpieczeństwa i zagrożenia w dyskursie nauk społecznych. Wybrane perspektywy
Autorzy:
Bielska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614565.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
paradigm of ambivalence
safety
risk
crisis
social sciences
paradygmat ambiwalencji
bezpieczeństwo
ryzyko
kryzys
nauki społeczne
Opis:
The main topic of analysis was status of risk and crisis in the chosen structures of social science theory. Analysis are enrooted mainly in the paradigm of ambivalence. Ambivalence was identified as an element typical for symbolic space of modernity and postmodernity. In this context, ambivalence is treated as an implicated element recognized in studies related to the risk and crisis.
Przedmiotem analiz było ulokowanie podejmowanych w narracji nauk społecznych refleksji dotyczących bezpieczeństwa oraz kryzysu, ryzyka i traumy w kontekście paradygmatu ambiwalencji. Ambiwalencja została przedstawiona jako element typowo występujący w symbolicznej przestrzeni nowoczesności i ponowoczesności, a tym samym jako nieodłączny element podejmowanych w ramach nauk społecznych studiów nad faktami społecznymi zaliczanymi do kategorii ryzyka i kryzysu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2019, 32, 3
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
90-letni Zygmunt Bauman: Schopferkraft i jego dwoistości
Autorzy:
Blackshaw, Tony
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462296.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
wieloznaczność
efekt Baumana
polityka kulturalna
hermeneutyczna socjologia
i socjologiczna hemeneutyka
wyobraźnia
wiedza
płynna nowoczesność metafora
Schöpfung
ambivalence
Bauman Effect
cultural politics
hermeneutic sociology and sociological
hermeneutics
imagination
knowledge
liquid modernity
metaphor
Schöpfung.
Opis:
W listopadzie 2015 roku Zygmunt Bauman obchodził 90. urodziny, będąc przy tym jak zwykle żywotnym, produktywnym i inteligentnym. Po ponad 70 opublikowanych książkach, z których każda analizuje jeden temat i otwiera drzwi na wszystkie strony, jego praca pozostaje istotnym punktem odniesienia w socjologii. Bauman nadal jest jednym z najbardziej elektryzujących socjologów, jednym z najbłyskotliwszych i najbardziej elastycznych myślicieli w swym pokoleniu. Wyjaśnia to, dlaczego niektórzy komentatorzy uznali go za jednego z najważniejszych żyjących socjologów. Gwoli ścisłości, jego prace poddane zostały również zdecydowanej krytyce. Po zarysowaniu rozumowania umniejszających jego dokonania w niniejszym artykule rozwija się myśl, że więcej ona mówi o stanie obecnej kultury w socjologii niż jakości pracy Baumana. Sposób praktykowania swego rzemiosła przez Baumana można uznać za osobliwy, nie jest on jednak w socjologii niczym nowym. Inni ważni socjologowie – Marks, Simmel, Weber – byli również nonkonformistami, lecz we współczesnym świecie Bauman jest wyjątkiem. Bauman, jak i inni ważni nonkonformiści, jest wytworem własnej niezwykłej biografii. Podobnie jak niektórzy z nich potrafił on wykorzystać podwójną wizję emigranta, która wyostrzyła jego osobistąświadomość wieloznaczności nowoczesności. W tekście ukazuje się, że socjologia w rękach Baumana tworzy odmienną mapę kognitywną tego, co zwykli ludzi uznają za rzeczywistość, zaś my wszyscy bierzemy za oczywistość. Punktem wyjścia jego pracy jest hermeneutyczne zrozumienie przygodności i wieloznaczności strumienia życia. Baumanowskie metafory opisujące tę nowoczesność są mesjanistyczne i ekologiczne: ratują pewną odmianę socjologii, która jest zagrożonym gatunkiem. Ostatnia część artykułu rzuca wyzwanie tendencji krytyków Baumana, wedle których ostateczną ochroną socjologii jako dyscypliny akademickiej leży poza władzą społeczną, znajdując się we władzy tego, co obiektywne. Bauman zajmuje odmienne stanowisko, jego socjologia bowiem rozpościera się między dwiema „rzeczywistościami” – hermeneutyczną socjologią i socjologiczną hermeneutyką. Wskutek nieustannego procesu wymiany między nimi, potrafi on „odkryć to, co istnieje”. Oto poczucie wolności, które promieniuje z dialektyki, która cechuje jego dzieło.
Zygmunt Bauman turned 90 years of age in November 2015, as vital, productive, and intelligently alive as ever. After more than seventy books written over five decades, each one taking a single subject and finding doors to open in all directions, his work remains an essential reference point in sociology. Bauman continues to be one of most electrifying writers in sociology, among the sharpest and most supple thinkers of his generation. This explains why some commentators have described him as the most important living sociologist. Yet his work has also come in for some severe critique. After outlining what his detractors have had to say, the view developed in this article is that generally speaking this criticism says more about present culture in sociology than it does about the quality of the work as such. The way in which Bauman practices his craft may have the appearance of idiosyncrasy, yet nothing about it is unusual; it has had a previous life in sociology. Other important sociologists have played the same nonconformist game that Bauman plays – Marx, Simmel, Weber – but none in the contemporary period. It is explained that in common with other important nonconformists Bauman is a product of his own unusual biography. And like some of them he has also been able to take the advantage of an émigré’s double vision which has sharpened his personal awareness of the ambivalence of modernity. It is subsequently demonstrated that in Bauman’s hands sociology is compelled into a different cognitive mapping of what we ordinarily understand as reality, the one we all experience and take for granted. What we find in his work is the demand that sociology begin with a hermeneutic understanding of the contingency and ambivalence of life’s flux. It is argued thereafter that the metaphors Bauman uses to describe this modernity are messianic and ecological: they are saving a certain kind of sociology, an endangered species. The final part of the article challenges the tendency of Bauman’s critics to assume that the ultimate defence of sociology as an academic discipline lies in an authority beyond that of society – the authority of the objective is. It is argued that Bauman leaves no room for such an authority since his sociology is established between two ‘realities’ – hermeneutic sociology and sociological hermeneutics. As a result of a continuous reciprocal process between the two, he is able to ‘disclose that which exists’. And it is the sense of freedom emanating from this dialectic that he communicates in his work.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2016, 2
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The War as it could have been like
Autorzy:
Bleton, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/605906.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
französischer Kriegsroman
1900-1939
künftige Kriege
Spionage
Melodrama
ideologische Ambivalenz
French war novel
future wars
espionage
melodrama
ideological ambivalence
Powieść wojenna francuska
przyszłe wojny
szpiegostwo
melodramat
ideologiczna ambiwalencja
Французская военная повесть
1900–1939
будущие войны
шпионничество
мелодрама
идеологическая амбивалентность
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
This paper intends to identify a representation of France at war related neither to gung-ho fiction nor to testimonial fiction in the French war novel of the first half of the 20th century. The vein of the War-as- itcould-be will be characterized by its historical span (dating back to before WW1 and lasting long after WW2), its generic forms (future wars, espionage, melodrama...) and its ideological ambivalence (secret concerns over the French soldier’s frailty and the Army’s ability to adequately defend the country).
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.
Том не содержит аннотаций на английской языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2015, 39, 1
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Redukcja i proliferacja wieloznaczności: teoria kultury Zygmunta Baumana w polskim okresie jego twórczości
Reduction and Proliferation of Ambivalence: Zygmunt Bauman’s Theory of Culture in His Early, Polish Writings
Autorzy:
Brzeziński, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/427517.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
teoria kultury
Zygmunt Bauman
strukturyzacja
ambiwalencja
konsumpcjonizm
theory of culture
structurisation
ambivalence
consumerism
Opis:
Artykuł poświęcony jest krytycznej analizie teorii kultury Zygmunta Baumana, rozwijanej przez niego przed Marcem 1968 roku. Problematyka ta zaczęła zajmować w jego twórczości miejsce centralne w czasie, gdy został kierownikiem Katedry Socjologii Ogólnej na Uniwersytecie Warszawskim. Obok wielu artykułów Bauman poświęcił jej wówczas dwie książki: Kultura i społeczeństwo. Preliminaria oraz Szkice z teorii kultury. Pierwsza została wydana w roku 1966, a drugą z nakazu władz wycofano z druku i zniszczono jako element represji wymierzonych w autora w związku z wydarzeniami marcowymi. Niedawne odnalezienie niepełnego egzemplarza korektowego tej pracy, jej rekonstrukcja i publikacja – opatrzona napisanym po latach, odautorskim posłowiem – dają wreszcie podstawę do pełnej analizy wczesnej teorii kultury Baumana. Refleksja ta pozwoli przybliżyć słabo znany, a bardzo istotny – tak dla autora, jak i dla dyscypliny przez niego reprezentowanej – okres jego twórczości. Umożliwi ona także zdobycie cennej perspektywy do analizy jego późniejszych prac, ponieważ – jak tego dowiodę – wiele koncepcji, które wypracował on przed laty, było zalążkiem jego rozpoznań na temat transformacji nowoczesności. Artykuł został podzielony na dwie części. W pierwszej przedstawiam spojrzenie Baumana na kulturę jako na mechanizm redukcji wieloznaczności. Unaoczniam w niej inspiracje, jakie czerpał on w tej materii z różnych nurtów rozwijanych na gruncie socjologii i antropologii, ale przede wszystkim wskazuję na oryginalność jego teoretycznych propozycji. Część druga została poświęcona refleksjom socjologa na temat kultury jako procesu proliferacji ambiwalencji. Ów był jego zdaniem signum specificum kultury zachodniej drugiej połowy XX wieku i wyrażał się między innymi w zjawiskach: indywidualizacji, globalizacji i pluralizacji kulturowej.
The paper presents a critical analysis of Zygmunt Bauman’s theory of culture before March 1968. Culture became a central issue in his sociology when he held a position as a chair of the Department of General Sociology at the Warsaw University. He wrote several articles on this topic and two books: Culture and Society: Preliminaries and Sketches on the Theory of Culture. The former one was published in 1966; the print run of the latter was destroyed after Bauman’s expulsion from the University of Warsaw in March 1968. The only one remaining copy of the latter one – to be precise: a major part of the editor’s copy – has been recently found, reconstructed and published together with an author’s afterword. This gave an opportunity to make – for the first time – a comprehensive analysis of Bauman’s early theory of culture. This analysis sheds new light on all his work, as the ways he was interpreting the transformations of modernity in the last decades had its beginnings in his papers written in the sixties of the XX century. The paper is divided in two parts. The first one presents Bauman’s interpretation of culture as a mechanism of reduction of ambivalence. It discusses both his inspirations on the field of sociology and anthropology of culture, as well as originality of his own theoretical concepts. The second part presents Bauman’s vision of culture as a process of proliferation of ambivalence. As far as he was concerned this process was a signum specificum of the western culture in the second part of the XX century. Bauman discussed its following phenomena: individualisation, globalisation and cultural pluralism.
Źródło:
Studia Socjologiczne; 2017, 1(224); 29-57
0039-3371
Pojawia się w:
Studia Socjologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moving Beyond Edward Said: Homi Bhabha and the Problem of Postcolonial Representation
Autorzy:
Chakrabarti, Sumit
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648555.pdf
Data publikacji:
2012-10-01
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Postcolonialism
representation
Edward Said
Homi Bhabha
Gayatri Spivak
postmodernism
Third World/First World
mimicry
religious nationalism
ambivalence
Opis:
The essay takes up the issue of postcolonial representation in terms of a critique of European modernism that has been symptomatic of much postcolonial theoretical debates in the recent years. It tries to enumerate the epistemic changes within the paradigm of postcolonial theoretical writing that began tentatively with the publication of Edward Said’s Orientalism in 1978 and has taken a curious postmodern turn in recent years with the writings of Gayatri Spivak and Homi Bhabha. The essay primarily focuses on Bhabha’s concepts of ambivalence and mimicry and his politics of theoretical anarchism that take the representation debate to a newer height vis-à-vis modes of religious nationalism and Freudian psychoanalysis. It is interesting to see how Bhabha locates these within a postmodern paradigm.
Źródło:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal; 2012, 14; 5-21
1641-4233
2300-8695
Pojawia się w:
International Studies. Interdisciplinary Political and Cultural Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencja transhumanizmu wobec cielesności
Transhumanism’s Ambivalent View Towards Corporeity
Autorzy:
Ciniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343595.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
transhumanizm
ambiwalencja
cielesność
ucieleśnienie organizmoidalne
ucieleśnienie organizmiczne
transhumanism
ambivalence
corporeity
organismoid embodiment
organismic embodiment
Opis:
Artykuł rozpatruje stosunek nurtu transhumanistycznego do cielesności człowieka. Autor w pierwszym rzędzie przedstawia sześć rozumień cielesności według Toma Ziemke'go, w tym również takie, które przybliżają transhumanistyczną człowieka przyszłości. Następnie analizuje rolę ciała w projekcie postczłowieka, aby w sekcji końcowej ukazać dwuznaczne, ambiwalentne nastawienie do cielesności, stanowiące centralny problemat artykułu.
The article examines the relation between transhumanism and the notion of corporeity. The author presents six approaches to corporeity according to Tom Ziemke, including those which are favorable to the transhumanist vision of the future. Then the author examines the role of the human body in the transhumanist project of the posthuman. In the last, central section it is argued that transhumanism displays an ambivalent view towards corporeity.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2017, 5; 105-116
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kira jako (nie)obcy. O protagoniście mangi Death Note Takeshi Obaty i Tsugumi Ohby
Kira as a (non-)stranger. On the protagonist of the Death Note manga series created by Takeshi Obata and Tsugumi Ohba
Autorzy:
Dobrzycki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/784490.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ambivalence
Baudrillard
Foucault
stranger
Opis:
The article analyzes the alienation of the main character of the manga series Death Note, who owns the Death Notebook referred to in the title. The said notebook allows to kill any person. Drawing upon the theses of Michel Foucault related to the rights of monarchs of bygone times to condemn individuals to death, and to ritualizing death itself, the author of the article shows Kira as a continuator of the said monarchs. The motif of death from the hands of another person is indicated as a form of revenge for harms suffered by one, based on considerations by Jean Baudrillard. The text also aims to show that comic books are not just entertainment for the masses, but can convey serious content instead.
Źródło:
Paidia i Literatura; 2020, 2; 149-160
2719-4167
Pojawia się w:
Paidia i Literatura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencja jako próba odzyskania autentyzmu w reprezentacji Szoa. Przykład Arnošta Goldflama
Ambivalence as an Attempt to Regain Authenticity in the Shoah Representation. The Example of Arnošt Goldflam
Autorzy:
Firlej, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30148728.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Holocaust
Ambivalence
Drama
Arnošt Goldflam
Humour
Opis:
The starting point for this research is the crisis in discourse and pedagogy related to the representation of the Holocaust, as well as the crisis of empathy in its perception, signaled by, among others, Ernst van Alphen. With the passage of time increasing numbers of representations appear that push the boundaries of inappropriateness, requiring new approaches and new scientific findings. The Czech playwright Arnošt Goldflam, a representative of the second generation of survivors and at the same time an artist associated with the independent culture of the 1960s and 1970s, uses the category of ambivalence in his plays about the Holocaust, which may be considered as flirting with inappropriate representations of Shoah, leading to a convincing attempt to overcome its crisis.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2023, 24; 27-41
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i styl tekstu poetyckiego (na przykładzie tomiku "Chwila" i innych wierszy Wisławy Szymborskiej)
Meaning and Style of a Poetic Text on the Example of Poem Collection Chwila and Other Poems o f Wisława Szymborska
Autorzy:
Grzeszczuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953674.pdf
Data publikacji:
2008-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
alternative worlds
temporalness
perception
possible worlds
self-identity
contrast
pure form
ambivalence of sense
dynamics of meanings
repetition
associated terms
rhetorical device
paradox
irony
being
consciousness
agnosticism
cliche
redundancy
case
witticism
Opis:
The article deals with the problem of meaning of a poetic text of economic, lapidary form devoid of linguistic metaphors, where the construction of expression directly reaches the sense. The style of ostensible redundancy is functional in analytical sentences and repetitions, which is connected with the title Chwila. The intention of stopping the time is expressed by the excess of text form, whose function is global meaning. In the analyzed poetry, the meaning is formed by the style; there is not a subject of description in an ontological sense. The elements of the represented world are incompatible and involve a number of choices or options. The meaning lies beyond the scope of reference of text elements. In Szymborska’s poetry, the meaning is not independent. It is not that she chooses appropriate means of expression for already prepared content; for example, when a lofty style is adapted to serious content, or trivial things are spoken playfully about. In Szymborska’s poetry, it is the other way round; a joke, a witticism is the material of her poetry, but the content is serious and concerns the fundamental problems of existence. The lack of loftiness is balanced by omnipresent irony, and the genius of this poetry is underlain by the simplicity and subtlety of medium, the brilliance of expressions and amazing grammar and style as far as linguistics is concerned.
Źródło:
Stylistyka; 2008, 17; 77-97
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Город без гарантий”: Вена в рассказе „Тридцатый год” Ингеборг Бахман
„Stadt ohne Gewähr“: Vienna in the story The Thirtieth Year by Ingeborg Bachmann
Autorzy:
Isapczuk, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445508.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
I. Bachmann
Vienna
city
The Thirtieth Year
ambivalence
Opis:
The article analyzes the image of Vienna in the life and works of a famous 20th century Austrian writer I. Bachmann on the basis of her story The Thirtieth Year (Das dreißigste Jahr). It underlines the ambivalent attitude of the author and the main character of the story towards the city of their youth and regards it as the dominant characteristic of the text. The past, which reminds of itself especially with the bothersome and all-knowing figure of Moll, does not allow the protagonist to establish communication with Vienna, which in turn affects the overall reception of the city.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2014, 2; 158-168
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji
The Unannihilable – Zygmunt Bauman as Analyst and Ambassador of Ambivalence
Autorzy:
Jacobsen, Michael Hviid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407559.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Zygmunt Bauman
ambiwalencja
socjologia
nowoczesność
płynna nowoczesność
ambivalence
sociology
modernity
liquid modernity
Opis:
In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.
W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-22 (pol); 1-21 (eng)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ambiwalencje wstrętu. O nienasyceniu wymiotu w dwubiegunowych inkluzjach J. Kristevej i J.P. Sarterea dla pedagogiki
AMBIVALENCES OF REPULSION. ON INSATIABILITY OF NAUCEA WITHIN BIPOLAR INCLUSIONS IN KRISTEVA, AND SARTRE FOR PEDAGOGY
Autorzy:
Jaworska-Witkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579468.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
Tematy:
abjekt
abjektywna matka
ambiwalencja
mdłości
nienasycenie
wstręt
wymiot
Kristeva
Lacan
Sartre
psychopedagogika
Abject
abjective mother
ambivalence
disgust
insatiability
naucea
psychopedagogy
repulsion
vomiting
Opis:
Artykuł wprowadza w rozwinięcia wskazujące na ambiwalencje nienasycenia wstrętu w pracach Kristevej, Lacana i Sartre’a z próbą podsumowań dotyczących kontekstów interesujących pedagogikę i psychopedagogikę. Dokonuje się to w następujących krokach, wyrażanych nazwami poszczególnych paragrafów: (1) Wstręt, czyli o rzeczy nienasyconej a nieswoiście Realnej, bo „...jak się zdaje, nadchodzi z zewnątrz lub rozsadza od wewnątrz” i „właściwie nie ma określonego przedmiotu”; (2) Abiektywna matka. Granica i tabu „rzeczy macierzyńskiej”; (3) Nienasycenie wymiotu; (4) Wstręt jako „gwałtowny i mroczny bunt bytu”; (5) Mdłości jako nie dająca się nasycić odmowa bycia. Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni; (6) Niechciana bliskość, natarczywa obecność, nieakceptowana inność... O symbolicznej autokastracji w nienasyconym kole transformacji materii; (7) Nieznośna lepkość bytu. Uścisk, który dopada; (8) Ambiwalencja „okrutnej rozkoszy” wstrętu. Nasycenie jako paradygmat psychopedagogiki wstrętu w dziesięciu otwarciach pedagogicznych (zakończenie).
The paper introduces contexts indicating ambivalences of insatiability of disgust in works by Kristeva, Lacan and Sartre with an effort to synthetise ideas concerning pedagogy and psycho-pedagogy. It has been made in the following steps, named by the sequence of titles of paragraphs: (1) Disgust, or concerning isatiable Real since „...it seems to appear from outsider or to make the interior explode” and „actually has no definite object”; (2) The abjective mother. The frontier and taboo of a „maternal thing”; (3) insatiability of vomiting; (4) Disgust as „a violent and dark mutiny of being” (5) Naucea as an insatiable refusal to be. Suicide as an experience of imagination; (6) Undesired nearness, an insistient presence, unaccepted otherness... On a symbolic self-castration within insatiable circle of transformation of matter; (7) Unbearable viscosity of being. The embrace that hunts down; (8) The ambivalence of a ‘cruel delight’. Saturation as a paradigm for psychopedagogy of disgust within ten new openings, to conclude.
Źródło:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 97-125
1896-5903
Pojawia się w:
Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradygmat dwoistości jako perspektywa widzenia świata i człowieka
The Paradigm of Duality as a Perspective of Viewing the World and Man
Autorzy:
Kaliszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139084.pdf
Data publikacji:
2015-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
ambiwalencja
dwoistość
edukacja akademicka
oscylacja
ambivalence
duality
academic teaching
oscillation
Opis:
Celem szkicu jest charakterystyka paradygmatu dwoistości, stanowiącego „nowego typu złożoność, obecną w konkretnych tekstach ważnych dla teorii i praktyki społecznej” (Witkowski 2013: 44) o źródłach głównie socjologicznych (Merton, Elias). Lech Witkowski stawia tezę, iż pedagogika dzięki temu paradygmatowi „osiągnęła możliwość bycia dyscypliną dojrzałą, która będzie mogła sprostać możliwości dyskursu i badań” (tamże: 64) i ilustruje jego przydatność w pedagogice analizami dorobku ważnych międzywojennych polskich pedagogów. Paradygmat dwoistości nie jest tożsamy z postmodernistycznym relatywizmem moralnym i nie deprecjonuje świata wartości. Może nawet być podstawą etyczności tam, gdzie „istnieje pole oscylacji między wartościami przeciwstawnymi, a mimo to obligującymi (Maliszewski 2013: 41). Szczególnie przydatna może być ta perspektywa w pedeutologii i dydaktyce szkoły wyższej, dzięki wyposażeniu studentów w zdolność dostrzegania i akceptowania ambiwalencji ich przyszłych ról zawodowych jako cechy sytuacji wychowawczych oraz składnika ich kultury intelektualnej.
The aim of the paper is to describe the paradigm of duality being „a new type of complexity, present in specific texts that are important both for theory and social practice” (Witkowski 2013:44) and having mainly social roots (Merton, Elias). Lech Witkowski argues that pedagogy, thanks to the said paradigm, „has become capable of being a mature discipline which will be able to handle discourse and research” (Witkowski 2013: 64) and illustrates its usefulness for pedagogy by analyzing the major achievements of the Polish inter-war pedagogues. The paradigm of duality is not identical with the postmodern moral relativism and does not depreciate the world of values. It may even constitute the core of ethics where „there is a space for oscillation between conflicting and yet obligating values” (Maliszewski, 2013:41). This approach may be particularly useful in pedeutology and academic teaching, since it can provide students with an ability to perceive and accept the ambivalence of their future professional roles as being a feature of educational circumstances and a component of their intellectual culture.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 132-154
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niepewność - zasadnicza kategoria etyczno-antropologiczna w refleksji Zygmunta Baumana
Uncertainty - Zygmunt Baumans Basic Ethical-Anthropological Category
Autorzy:
Kmiecikowski, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048667.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Bauman
niepewność
płynność
dwuznaczność
globalizacja
konsumpcja
odpowiedzialność
instability
ambivalence
globalization
consumption
responsibility
uncertainty
Opis:
The article centers around Bauman’s category of uncertainty and presents its ethical and anthropological contexts. The author also makes an attempt to set human drama in onthological sphere. Post-modern man is deprived of solid moral indicators and has constant doubts about the rightness of his choices. Ethical-anthropological uncertainty is a sign of onthological instability and it seems to be the consequence of absurd and irrationality immanent to Bauman’s structure of being. Polish post-modernist does not say much explicite about being which is undoubtedly aporetical.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2011, 8; 77-93
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies