Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Alienation" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Doświadczenie pracy – antropologia oraz aksjologia osobistych i społecznych relacji w perspektywie rozwoju człowieka
Experience of Work – Anthropology and Axiology of Personal and Social Relations from the Vantage Point of Human Development
Autorzy:
Ablewicz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1198509.pdf
Data publikacji:
2015-07-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
antropologia pedagogiczna
ethos pracy
osobisty rozwój człowieka
alienacja
wartości
dialog
przyjemność
pedagogical anthropology
ethos of work
personal human development
alienation
values
dialogue
pleasure
Opis:
Autorka wychodzi z założenia, że konstytutywne dla doświadczeniasensu wykonywanej pracy jako rodzaju aktywności człowieka ukierunkowanej na dobro publiczne jest doświadczenie dobra osobistego. Ono bowiem w pierwszej kolejności pozwala na faktyczne realizowanie dobra wspólnego. Poczucie dobra osobistego zostaje zinterpretowane w kontekście holistycznej koncepcji człowieka, w której pozostaje on świadomy zachodzących w nim powiązań pomiędzy myślami, przeżyciami oraz towarzyszącymi im cielesnymi doznaniami. Jednocześnie też autorka zwraca uwagę, że samo doświadczenie pracy może być dla człowieka doświadczeniem rozwojowo pozytywnym oraz destruktywnym. O tym, jakie ono jest, decyduje ethos pracy, na który składają się zarówno warunki zewnętrzne, organizowane przez pracodawcę, jak i warunki osobowe, za które jest odpowiedzialny sam pracujący. Na poszczególnych etapach rozważań autorka korzysta między innymi z tekstów Józefa Tischnera, Martina Bubera i Aleksandra Lowena. Zwłaszcza studia tego ostatniego stały się podstawą do wskazania empirycznego wskaźnika poczucia dobra osobistego, jakim jest cielesna przyjemność towarzysząca zaangażowanemu wykonywaniu określonych pracą zawodową czynności.
The author assumes that experiencing personal good is constitutivefor the meaningfulness of performed professional work as a kind of human activity aimed at the public good. This is because personalgood experienced in the first place allows for the actual realization of the common good. The feeling of personal interest is interpreted in the context of the holistic concept of man, in which man remains conscious of the relationships between his thoughts, experiences and accompanying bodily sensations. At the same time the author points out that the experience of work may be either developmentally positive or destructive. It depends on the ethos of work, which comprises both external conditions, organized by the employers, and personal conditions, which are the responsibility of the employees themselves. In various parts of the text the author draws on the ideas of such authors as Jozef Tischner, Martin Buber and Alexander Lowen. Especially the studies of Lowen were the basis of pinpointing the empirical indicator of the sense of personalgood, which is the sensual pleasure accompanying the engaged performance of the activities determined by your professional work.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2015, 14, 30; 11-29
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Праблема адчужанасці чалавека ў аповесцях Ланцуг Андрэя Федарэнкі і Белы конь Міхася Андрасюка
The problem of human alienation in the stories: The Chain by An-drey Fiedarenko and The White Horse by Michas Androsiuk
Autorzy:
Alsztyniuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/482271.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Belarusian story
image of a contemporary man alienation
different faces of loneliness
Opis:
У артыкуле разглядаюцца аповесці Андрэя Федарэнкі і Міхася Андрасюка, у якіх cтавяцца праблемы адчужанасці, адасаблення i самотнасці прадстаўнікоў значнай колькасці беларускага грамадства, што з’яўляюцца вынікам міграцыі жыхароў вёскі ў горад, непрыстасавання да новых умоў жыцця і цывілізацыйных патрабаванняў. Пісьменнікі паказваюць свет рэчаіснасці праз унутраныя перажыванні звычайнага чалавека і бесперапынныя вымушаныя выбары, якія толькі паглыбляюць адчужанасць чалавека ў грамадскім жыцці, яго самотнасць у тлуме іншых людзей, асяроддзя і нават у сям’і. У аповесці Ланцуг (1994) А. Федарэнка паказвае, як яго героі ствараюць ілюзорныя ўласныя прыярытэты. У сваю чаргу складаныя сямейныя адносіны, адрозненні ў характары герояў аповесці Белы конь (2006) сталі падставай для рэфлексійна-лірычных разважанняў М. Андрасюка пра недаўгавечны свет старога грамадскага ладу. Абодва пісьменнікі праз сваіх герояў умацоўваюць перакананне чытача, што праблема адчужанасці чалавека ў грамадствах, што цывілізацыйна хутка развіваюцца, становіцца лавінай, якая расце і прыносіць драматычныя і нават трагічныя рашэнні – уцёкі ў хваробу, у свет мараў/ілюзій/фантазій і, нарэшце, самагубства.
This article analyses the stories of Andrey Fiedarenko and Michas Androsiuk, in which the problems of alienation, isolation and loneliness of representatives of a large part of Belarusian society were raised. They resulted from the migration of country dwellers to the city and their failure to adapt to new living conditions and civilization requirements. The writers show the reality of the world through the inner experiences of an ordinary man and constant forced choices, which only deepen the isolation of people from social life, increasing marginalization, loneliness in the crowd, the environment, the surrounding and even in the family. In the story The Chain (1994), A. Fiedarenko shows the illusory creation of life’s priorities of his heroes. The colourful and complex family relations, differences in the characters of the heroes of the story The White Horse (2006) became the basis for M. Androsiuk’s reflective and lyrical discussions on the passing world of the old social system. Both writers, through their heroes, confirm the reader in the belief that the problem of alienating man in rapidly developing societies is becoming a dramatically increasing issue and brings dramatic or even tragic solutions – escaping into illness, into the world of dreams / illusion / fantasy and finally into suicide.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2020, 2, XXV; 11-26
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Few Theses on Art, Alienation, and Abolition
Autorzy:
Anderson, James
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930452.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
art
alienation
abolition
prison-industrial complex
human nature
species-being
justice
recollection
Opis:
Marcuse suggested the alienation of art from society intrinsic to the aesthetic form represents and recollects an unreal world capable of indicting existing social arrangements while simultaneously providing a sensuous experience of another possible, liberated reality denied by established institutions. Drawing on and recasting part of Marcuse’s theory of art and the aesthetic dimension, the author puts forward several theses regarding art, alienation and abolition of the prison-industrial complex (PIC). First, art implies alienation; yet, because of that condition, art offers an antidote to estrangement conducive to PIC abolition. Second, Marx explained why key components of capitalism engender alienation, but expounding upon his analysis reveals how incarceration and the concomitant punitive paradigm also reinforce and reproduce estrangement; art, understood as recollection, can aid in abolition of those institutions. Third, authentic justice implies unimpeded use of creative capacities denied and distorted by the PIC, but art can act as recuperation of those capacities in ways that transform our understanding and practice of justice. Fourth, art can offer a foretaste of liberation while anticipating, expressing and heightening our understanding of the possibilities for fuller freedom and PIC abolition, going against and beyond reformist reforms that have historically functioned to strengthen and expand the PIC. Finally, art augments the spirit of abolition and intimates a mode of being antithetical to imprisonment, the PIC and the alienated way of life associated with criminalization and State coercion.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2021, 5, 3; 92-119
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powrót poezji mistycznej na przełomie XIX i XX wieku
Autorzy:
Arent, van Nieukerken,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897205.pdf
Data publikacji:
2018-05-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Mystical Poetry
the sacred
sacrifice
alienation
poet-priest
poetic word
Opis:
The article discusses the issue of the return of the forgotten poets as a function of the literary paradigm subjected to changes at the turn of the 19th and 20th centuries. In the light of such a view, the crisis in the development of poetry would be one of the factors letting the forgotten poets’ voice be heard. Another one seems to be the alienation of late 19th-century authors seeking or involuntarily finding partners for a dialogue in tradition, not in contemporary times. The text raises the subject of the sacredness of the poetic word, referring it both to the socio-literary realities of the turn of the centuries and to the broadly defined tradition. In the paper, the author focuses on Cyprian Norwid (and his reader, Zenon Przesmycki) and Stefan George (for whom Stephane Mallarmé turns out to be an important poetic reference).
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(4 (459)); 9-17
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Stuart Mill o pragnieniu bycia sobą w społeczeństwie
John Stuart Mill’s reflections on the desire to remain oneself in the society
Autorzy:
Baranowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472742.pdf
Data publikacji:
2017-01-10
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
John Stuart Mill
alienacja
natura człowieka
społeczeństwo
alienation
human nature
society
Opis:
Pomimo licznych opracowań poglądów Johna Stuarta Milla warto ponownie pochylić się nad jego twórczością, ponieważ odnieść ją można do współczesnych interpretacji rzeczywistości społeczno-politycznej. Opisywane przez niego zagrożenia, które niesie za sobą liberalna demokracja, nadal są aktualne. Mill podkreślał, że najdonioślejszą tematyką, której warto poświęcać czas, jest człowiek, dlatego też w artykule dokonano analizy jego zapatrywań w tej kwestii, proponując nową perspektywę. Zaprezentowano jego poglądy przez pryzmat teorii alienacji sformułowanej przez Karola Marksa. Zrekonstruowane zostały zapatrywania Milla na naturę człowieka. Człowiek jest dla niego istotą racjonalną, ale również emocjonalną. W swym postępowaniu kieruje się egoizmem, ale nieobce mu są też zachowania altruistyczne. W tym punkcie widać rewizję założeń klasycznego liberalizmu. Wypływała ona z jego osobistych doświadczeń. Po określeniu zapatrywań na naturę człowieka Mill stwierdził, że we współczesnym społeczeństwie człowiek nie żyje zgodnie z naturą (żyje życiem wyalienowanym), co uniemożliwia mu osiągnięcie szczęścia. W celu naprawy tej sytuacji przedstawił konkretne zasady, takie jak wolność, równość, tolerancja i sprawiedliwość, na których należy oprzeć społeczeństwo, by każdy mógł zachować swą indywidualność i być szczęśliwym. Szczęście zaś jest w jego przekonaniu osiągalne, dlatego warto do niego dążyć.
In spite of the existence of numerous studies on the doctrine of John Stuart Mill, it is worthwhile to take a closer look at his works again, as they are relevant to the contemporary interpretations of the socio-political reality. His account of threats brought about by liberal democracy still seems up-to-date. According to him, the most significant issue worth researching on is the human being himself. Therefore this paper contains an analysis of his views on the subject, the latter being approached from a new perspective. The author introduces a new method of analysis of Mill’s views in the light of Carl Marx’s alienation theory. Mill considers people to be not only rational, but also emotional beings. Their conduct is conditioned by some egoistic drives, even though they are also capable of behaving in an altruistic manner. At this point, Mill’s revision of the assumptions of classical liberalism becomes quite apparent, which is the result of his personal experiences. Having defined his views on the human nature
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2017, 1, 22
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernity and the Jewish Stigma. Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky: Biographies and Work
Autorzy:
Bednarczuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649999.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Alfred Döblin
Kurt Tucholsky
comparative studies
modernity
city
mass culture
Jewish identity
asimilation alienation
Opis:
The paper deals with biographical, ideological and artistic links between Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky. On the one hand, the basis of comparison are biographical similarities, the Jewish origin of those three writers, their family dramas, the experience of politically opressive school, the trauma of revolution or war, and the exile to name just a few. On the other hand, the article demonstrates the ways the modernity has influenced the attitudes and texts of Döblin, Tucholsky and Tuwim. While talking about modernity, the author focuses on such phenomena as secularisation and urbanisation processes, mass political movements, and new cultural challenges.Tuwim, Döblin and Tucholsky were born into assimilated Jewish families. Their perspective on the stereotypical Jews (the orthodox Jews as well as Jewish bankers or manufacturers) is marked with antipathy, or even contempt. The writers’ ambivalence towards the diapora and towards their own origin illustrate “Jewish self-hatred”; however, all three authors change their opinion on Jewry in the face of the growing anti-Semitic and Nazi danger, and especially the Holocaust. Döblin is proud of being Jewish after his visit to Poland in 1924, Tucholsky warns German Jews against the consequences of their passivitivy, and Tuwim publishes in 1944 his agitating manifesto We, Polish Jews. Last but not least, the three authors go into exile because of their Jewish ancestry and sociocultural activities. Therefore, it is no coincidence thatone cannot help having associations with Heinrich Heine: his biography can be interpreted as a prefiguration of a Jewish artist’s biography.Furthermore, Tuwim, Döblin and Tucholsky are notably sensitive to social questions, and their sensitivity to such issues results to some extent from their difficult childhood and youth. Especially significant seem in that respect family conflicts and the moving from city to city, since such experiences increase the feeling of loneliness and the vulnerability to depression. Nevertheless, Döblin, Tucholsky and Tuwim come with impetus into the cultural life of Germany and Poland and work in the areas of literature, cabaret (satire) as well as journalism. They share sympathy for the political left and fears of the orthodox communism. They are simultaneously advocates and ardent critics of great cities. They pay attention to new phenomena (the popularity of cars, the role of the press, the new morality) and react to them. Their aim is creating a culture which appeals to the masses and educates them in a non-intrusive way. However, the awareness of their own intellectual superiority imposes distance towards lower social groups. The distance stems, firstly, from the universal ambivalence artists feel towards the masses, and secondly, from the ideological moderation characteristic of petit bourgoisie and of the political centre. In general, Döblin, Tucholsky and Tuwim are idealists who hope for a humanitarian world which is impossible in the era of extrem political violence leading to the Holocaust.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 36, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesność i znamię żydowskości: biograficzno-ideowe uwikłania Juliana Tuwima, Alfreda Döblina i Kurta Tucholsky’ego
Modernity and the Jewish Stigma. Biography and Work of Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky
Autorzy:
Bednarczuk, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967546.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Alfred Döblin
Kurt Tucholsky
comparative studies
modernity
city
mass culture
Jewish identity
asimilation
alienation
Opis:
The paper deals with biographical, ideological and artistic links between Julian Tuwim, Alfred Döblin and Kurt Tucholsky. On the one hand, the basis of comparison are biographical similarities, the Jewish origin of those three writers, their family dramas, the experience of politically opressive school, the trauma of revolution or war, and the exile to name just a few. On the other hand, the article demonstrates the ways the modernity has influenced the attitudes and texts of Döblin, Tucholsky and Tuwim. While talking about modernity, the author focuses on such phenomena as secularisation and urbanisation processes, mass political movements, and new cultural challenges. Tuwim, Döblin and Tucholsky were born into assimilated Jewish families. Their perspective on the stereotypical Jews (the orthodox Jews as well as Jewish bankers or manufacturers) is marked with antipathy, or even contempt. The writers’ ambivalence towards the diapora and towards their own origin illustrate “Jewish self-hatred“; however, all three authors change their opinion on Jewry in the face of the growing anti-Semitic and Nazi danger, and especially the Holocaust. Döblin is proud of being Jewish after his visit to Poland in 1924, Tucholsky warns German Jews against the consequences of their passivitivy, and Tuwim publishes in 1944 his agitating manifesto We, Polish Jews. Last but not least, the three authors go into exile because of their Jewish ancestry and sociocultural activities. Therefore, it is no coincidence thatone cannot help having associations with Heinrich Heine: his biography can be interpreted as a prefiguration of a Jewish artist’s biography. Furthermore, Tuwim, Döblin and Tucholsky are notably sensitive to social questions, and their sensitivity to such issues results to some extent from their difficult childhood and youth. Especially significant seem in that respect family conflicts and the moving from city to city, since such experiences increase the feeling of loneliness and the vulnerability to depression. Nevertheless, Döblin, Tucholsky and Tuwim come with impetus into the cultural life of Germany and Poland and work in the areas of literature, cabaret (satire) as well as journalism. They share sympathy for the political left and fears of the orthodox communism. They are simultaneously advocates and ardent critics of great cities. They pay attention to new phenomena (the popularity of cars, the role of the press, the new morality) and react to them. Their aim is creating a culture which appeals to the masses and educates them in a non-intrusive way. However, the awareness of their own intellectual superiority imposes distance towards lower social groups. The distance stems, firstly, from the universal ambivalence artists feel towards the masses, and secondly, from the ideological moderation characteristic of petit bourgoisie and of the political centre. In general, Döblin, Tucholsky and Tuwim are idealists who hope for a humanitarian world which is impossible in the era of extrem political violence leading to the Holocaust.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2014, 26, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BOOK REVIEW: THE TRAPPED TUNISIAN SOCIETYS IN CULTURAL ALIENATION: LANGUAGE HANDICAP AND TROUBLED IDENTITY
Autorzy:
BERRACHED, MOHAMED
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036460.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
cultural alienation
identity
Tunisian society
Opis:
The author’s longitudinal study of the issue of languages has led him to find out that normal relationships, which people usually have with their own languages require four necessary conditions: 1- They must speak to each other only in their own languages 2- They must use them in writing 3- They must have good knowledge of the meanings of the words of their languages as well as of their grammatical and spelling rules. 4- The full practice of 1,2 and 3 by the citizens and the institutions in societies leads to intimate relationships with the languages: love the languages, defend them and be proud of them.
Źródło:
Society Register; 2018, 2, 2; 167-170
2544-5502
Pojawia się w:
Society Register
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wypalenie zawodowe - epidemią i wyzwaniem społecznym XXI wieku
Professional clearance - epidemi and social challenge of the 21st century
Autorzy:
Białowąs, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2068611.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
wypalenie zawodowe
nadmierny stres
choroba cywilizacyjna
brak autonomii
wyalienowanie społeczne
professional burnout
excessive stress
civilization disease
lack of autonomy
social alienation
Opis:
Przedmiotem rozważań zawartych w artykule, jest analiza zjawiska wypalenia zawodowego - określanego również jako choroba cywilizacyjna XXI wieku. Niniejszy artykuł, został poświęcony wyjaśnieniu definicji wypalenia, przedstawieniu przyczyn oraz przebiegu syndromu. Ponadto wyeksponowano kompendium elementarnej wiedzy w kontekście skutków i zapobiegania wypaleniu zawodowemu, w oparciu o najnowszą literaturę przedmiotu.
The aim of the present work is to show analysis of the phenomenon of professional burnout - also known as civilization disease of the 21st century. This work, explains the definition of burnout. What is more the article contains the causes and the course of the syndrome. A compendium of elementary knowledge was also collected in the context of the effects and prevention of professional burnout found in the literature of the subject.
Źródło:
Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych; 2017, 1; 79--92
2544-7262
Pojawia się w:
Roczniki Studenckie Akademii Wojsk Lądowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Demokratyzacja – ideał moralny polityki kulturalnej. Filozoficzna rewizja ‘Społecznej krytyki władzy sądzenia’ P. Bourdieu.
Autorzy:
Biedziuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056708.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ästhetik
Demokratisierung
Kulturpolitik
Narzissmus
Entfremdung
aesthetics, democratization, cultural policy, narcissism, alienation
estetyka
demokratyzacja
polityka kulturalna
narcyzm
alienacja
Opis:
Demokratyzacja stała się bezwiednie akceptowanym ideałem moralnym polityki kulturalnej. Mniej lub bardziej świadomie opiera się ona na wyrażonym przez Pierre’a Bourdieu postulacie zniesienia Kantowskiego rozróżnienia na gust czysty i gust barbarzyński. Bliższa analiza założeń teoretycznych oraz praktyki kulturalnej pokazuje, że ideał wyrażony i stosowany w tej formie jest wewnętrznie sprzeczny, a z pewnością nie może być uniwersalnie stosowany we wszystkich dziedzinach kultury. Poprawna artykulacja ideału demokratyzacji nie może opierać się na negowaniu estetyki Kantowskiej, lecz – przeciwnie – wymaga jej rehabilitacji w kierunku, który wytyczył m.in. Herbert Marcuse. Artykuł przedstawia niedogmatyczne argumenty na rzecz utrzymania elitarnego charakteru działalności prawomocnych instytucji kultury artystycznej. Jeśli demokratyzacja ma stanowić rzeczywisty (zgodny ze swym pojęciem) ideał moralny, to autonomia kultury wysokiej działa na jej korzyść. 
Demokratisierung ist zu einem reflexartig akzeptierten moralischen Ideal der Kulturpolitik geworden. Sie beruht mehr oder weniger bewusst auf Pierre Bourdieus Forderung, Kants Unterscheidung zwischen reinem Geschmack und barbarischem Geschmack abzuschaffen. Eine genauere Analyse der theoretischen Annahmen und der kulturellen Praxis zeigt, dass das in dieser Form zum Ausdruck gebrachte und angewandte Ideal innerlich widersprüchlich ist und sicherlich nicht universell in allen Kulturbereichen angewandt werden kann. Die korrekte Artikulation des Ideals der Demokratisierung darf nicht auf der Leugnung der Kantischen Ästhetik beruhen, sondern erfordert vielmehr eine Rehabilitation in die u. a. von Herbert Marcuse bestimmte Richtung. Der Artikel präsentiert undogmatische Argumente für die Aufrechterhaltung des elitären Charakters der Aktivitäten der legitimen Institutionen der künstlerischen Kultur dar. Wenn die Demokratisierung ein wahres moralisches Ideal (im Einklang mit ihrer Vorstellung) darstellen soll, dann funktioniert die Autonomie der Hochkultur zu ihren Gunsten.
Democratization has become the unknowingly accepted moral ideal of cultural policy. It is more or less consciously based on Pierre Bourdieu’s postulate to abolish the Kantian distinction between pure and barbaric taste. A closer analysis of theoretical assumptions and cultural practice shows that the ideal expressed and applied in this form is internally contradictory, and it certainly cannot be universally applied in all areas of culture. The correct articulation of the ideal of democratization cannot be based on negating the Kantian aesthetics, but, on the contrary, requires its rehabilitation in the direction that was set, among others, by Herbert Marcuse. The article presents non-dogmatic arguments for maintaining the elitist nature of the activities of legitimate institutions of artistic culture. If democratization is to constitute a real (i.e. consistent with its concept) moral ideal, then the autonomy of high culture works in its favor.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2021, 31; 103-124
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O próbach wykorzystania konstruktu alienacji do konceptualizacji procesu demoralizacji
About trials of using term of alienation for conceptualisation of moral corruption process
Autorzy:
Biegasiewicz, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086113.pdf
Data publikacji:
2011-02-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
alienation
moral corruption
Opis:
This article is a trial of understanding the process of moral eorruption of young people in the context of their feeling of social alienation. It is underlined that the term of moral eorruption is a legal term with a pejorative tinge that has no psychological designatum. This article presents a conception of M. Seeman alienation with an emphasis on five categories distinguished by the author: self estrangement, powerlessness, social isolation, meaninglessness and formlessness. On the base of Seemana’s theory, K. Kmiecik-Baran has constructed the Scale of Feeling and Integration which she has enriched Seemans categories with their opposing dimensions: self-estrangement authonomy, powerlessness self reliance, social isolation social integration, meaninglessness sense, normlessness social order. This article gets closer the theoretical foundations of scale and it contains a description of causes and consequences of alienation from the developmental perspective. The destructive ways of managing the alienation described in the article such as drinking alcohol, taking intoxicant, rebellion against the social norms, creating or belonging to groups of destructive nature are behaviours, which according to law, (the Act of juvenile processes) are the evidence of moral corruption. This is the recommendation to use the model of Alienation and Integration to describe and understand the process of moral corruption
Źródło:
Studia Psychologica; 2011, 1, 11; 113-123
1642-2473
Pojawia się w:
Studia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Borne-Across Humans” – the Migrant Experience as a Way of Viewing Artistic Practice
Autorzy:
Blaszk, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834009.pdf
Data publikacji:
2018-10-10
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
migrant
alienation
event
Salman Rushdie
Günter Grass
Tadeusz Kantor
Samuel Beckett
Opis:
In an essay on Günter Grass, Salman Rushdie suggests that the migrant experiences a triple disruption involving place, language and behaviour. Rather than being disabling, however, Rushdie [1992, p. 278] views it is empowering, where migrants become something magical, “borne-across humans – (…) metaphorical beings in their very essence.” In the first part of the paper it is suggested that Rushdie’s description of Grass as migrant not only gives a useful way of viewing the writer’s work, but also provides a tool for viewing other artists’ work. In doing so, the initial premise is extended to cover the existential alienation of which both Albert Camus and Jean-Paul Sartre write, as well as Gilles Deleuze’s examination of the event. In the second part of the article, in light of these considerations, works by the artist and theatre director Tadeusz Kantor are analysed – Linia Podziału [The Dividing Line, 1966] and Umarła Klasa [The Dead Class, 1975], as well as the writer and playwright Samuel Beckett – Watt [1953], Molloy [1955] and Waiting for Godot [1955]. In the conclusion, it is suggested that even though there may be positive aspects to migrant experience these may not be (or want to be) understood.
Źródło:
Społeczeństwo. Edukacja. Język; 2018, 7; 73-86
2353-1266
2449-7983
Pojawia się w:
Społeczeństwo. Edukacja. Język
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мотив одиночества в раннем творчестве Ирен Немировски
The motif of loneliness in the early works of Irène Némirovsky
Autorzy:
Bortnowski, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916219.pdf
Data publikacji:
2020-07-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Irène Némirovsky
L’Enfant génial
David Golder
Les Mouches d’automne
the motive of loneliness
alienation
Genialny chłopiec
Dawid Golder
Jesienne muchy
motyw samotności
wyobcowanie
Opis:
The subject of analysis in this paper is the motif of loneliness in the early works of Irène Némirovsky (1903–1942). A pessimistic view on human life, which is typical for Némirovsky, is shown by the author of this article on the example of three works: L’Enfant génial, David Golder and Les Mouches d’automne.  The main character of each of the works constantly feels misunderstood, alienated and eventually dies, convinced of the meaninglessness of his/her existence. These feelings become common for the characters, which at first glance seem completely different - a Jewish boy from the poor quarter of Odessa, a rich financier living in Paris, and an elderly Russian nanny, who emigrates with her masters. The problem of loneliness in Némirovsky’s writing is closely related to the issues of finding one’s own identity and attempts to overcome the past.
Źródło:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog; 2019, 9; 23-36
2391-470X
Pojawia się w:
Kultury Wschodniosłowiańskie – Oblicza i Dialog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marginalité et errance dans l’œuvre de Laurent Gaudé : le vagabond comme figure de la rupture
The tramp and outcast in Laurent Gaudé’s work or the hobo as a social outcast figure
Autorzy:
Boubaker, Donia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483532.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
hobo
outcast
rebel
exclusion
alienation
resistance
primitive morality
Opis:
Partly a tramp and partly an outcast, the hobo as a character in Laurent Gaudé's imagination and fiction is a multi-faceted figure, a metaphor for modern world crisis. Resorting to a sort of primitive morality, he elects to break away from a universe of exclusion, alienating individuals to the point of stripping them off of their humanity and he ultimately becomes a hobo. His wanderings become a form of resistance to repressive normality and the Gaudean tramp evolves into a social rebel figure.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2014, 4; 164-172
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DE PARASITES SOCIAUX AU FAMEUX SAPEUR La désobéissance civile de l’art
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI
Autorzy:
Brogowski, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487688.pdf
Data publikacji:
2016-11-07
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Tematy:
FUNKCJA SZTUKI PASOŻYTNICTWO SPOŁECZNE NIEPOSŁUSZEŃSTWO OBYWATELSKIE
ANARCHIZM
ALIENACJA DEZALIENACJA SZTUKI
FUNCTION OF ART
SOCIAL PARASITISM
CIVIL DISOBEDIENCE ANARCHISM
ALIENATION / DE-ALIENATION OF ART
Opis:
OD „PARAZYTA SPOŁECZNEGO” DO „SŁYNNEGO SAPERA”. O CYWILNYM NIEPOSŁUSZEŃSTWIE SZTUKI W eseju zderzają się dwie płaszczyzny rozważań: jedna dotyczy praktyk artystycznych zwanych „pasożytniczymi” w sztuce ostatnich lat (temat sympozjum w Amiens w roku 2006), druga – dezalienacyjnej funkcji sztuki, w sensie, w jakim postrzega ją i praktykuje Laurent Marissal, którego książka (Pinxit. Malarstwo 1997–2003, Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) jest tutaj przedmiotem rozważań. Ich celem jest powiązanie zagadnień, jakie wyłaniają się z tego zderzenia, z historią polityczną i intelektualną po to, by lepiej uchwycić ich sens i aktualność. W pierwszej części eseju pojęcie pasożytnictwa interpretowane jest przez pryzmat złowieszczych, a czasem zbrodniczych następstw koncepcji „pasożyta społecznego” u nazistów i w krajach bloku radzieckiego; skonfrontowana jest ona z odniesieniami do pasożytnictwa w ekonomii politycznej (Adam Smith, Karol Marks, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). Okazuje się wtedy, że „pasożyt społeczny” nie jest pojęciem, ale niespójnym zbiorem przeciwstawnych sensów, które zależą od ideologicznego punku widzenia. W drugiej części, wychodząc od społeczno-ekonomicznego kontekstu pracy artysty, a także od politycznych implikacji posługiwania się terminem „pasożyt” w kontekście sztuki, analiza praktyki artystycznej Laurent Marissala, prowadzi do historycznej rekonstrukcji pojęcia alienacji oraz sposobów filozoficznego pojmowania sztuki jako doświadczenia dezalienującego. Łączy się w tej rekonstrukcji kilka tradycji filozoficznych: pisarze Oświecenia (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Friedrich Schiller), filozofowie anarchizmu (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Michał Bakunin, Lew Tołstoj), ale także, w nieco bardziej zaskakujący sposób, Karol Marks i Umberto Eco, którego teoria otwartego dzieła jest w istocie odpowiedzią na kwestię alienacji w sensie, w jakim zdefiniował ją Marks. Zagadnienia wyłaniające się z tych analiz łączą konsekwencje zarówno estetyczne, jak i polityczne: nieposłuszeństwo obywatelskie (kiedy wolność wypowiedzi prowadzi artystów na skraj legalności: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, Clido Mereiles, itd.), dezalienacyjna funkcja sztuki (edukacja estetyczna według modelu Schillera czy akcja polityczna – w tym również w sztuce – według teorii Marksa?), koncepcja czasu w doświadczeniu alienacji, zwłaszcza w przypadku artystów, których praca zarobkowa nie pokrywa się z działalnością artystyczną (pisał o tym między innymi Witold Gombrowicz), a wreszcie teoria własności (oparta na użytkowaniu czy na posiadanie?, niedająca się wyalienować własność ufundowana na prawie autora do swojego dzieła czy na nieograniczonym prawie do posiadania?). Francuski termin „jouissance”, mający zarówno sens prawny, jak i egzystencjalny, oznaczający zarazem „prawo do użytkowania” i „przyjemność”, a nawet „orgazm”, jest przedmiotem pasjonującej analizy Diderota w Encyklopedii. W roku 1997 Laurent Marissal zostaje zatrudniony jako członek personelu pilnującego kolekcję obrazów w Muzeum Gustawa Moreau; sytuacja typowa dla młodych artystów, bo Marissal właśnie otrzymał dyplom Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu. W takim właśnie kontekście opracowuje swoją koncepcję i praktykę sztuki jako sposobu na odzyskiwanie czasu swojej egzystencji sprzedanego pracodawcy, a instrumentem tej praktyki czyni związek zawodowy. W roku 2003 podaje się do dymisji, a w 2005 publikuje Pinxit. Malarstwo 1997–2003, jako dokument, opowieść i wyraz doświadczenia artystycznego, w którym sztuka i praca zrosły się na dobre z życiem.
FROM ‘SOCIAL PARASITE’ TO ‘FAMOUS SAPPER’. THE ART OF CIVIL DISOBEDIENCE In the essay, there are two planes which collide: one concerning artistic practice of recent years considered as ‘parasitic’ in art (see: the symposium in Amiens in 2006), the second – de-alienating function of art as interpreted by Laurent Marissal, whose book (‘Pinxit: Painting from 1997 to 2003’ Rennes, Éditions Incertain Sens, 2005) is under consideration here. Their aim is to link the issues which emerge from the clash with political and intellectual history in order to bet-ter grasp their meaning and relevance. In the first part of the essay, the notion of parasitism is interpreted through the prism of sinister, sometimes murderous consequences of ‘social parasite’ – the ideas by the Nazis and the Soviets. It is confronted with references to parasitism in political economy (Adam Smith, Karl Marx, Pierre-Joseph Proudhon, Stanislav Andreski). It turns out then that ‘social parasite’ is not a idea, but an inconsistent set of contradictory meanings, which depend on the ideological point of view. In the second part, starting from the socio-economic context of the artist’s work, as well as the political implications of the use of the term ‘parasite’ in the context of art, the analysis of the artistic practice by Laurent Marissal leads to the historical reconstruction of the concept of alien-ation and ways of philosophical understanding of art as de-alienating experience. The recon-struction combines several philosophical traditions, including the following traditions: the writ-ers of the Enlightenment (Denis Diderot, Jean-Jacques Rousseau, Maxime de Robespierre, Frie-drich Schiller), the philosophers of anarchism (Max Stirner, Pierre-Joseph Proudhon, Mikhail Bakounine, Leo Tolstoy), but also in a bit more surprising way, Karl Marx and Umberto Eco, whose theory of open work is in fact the answer to the question of alienation in the sense de-fined by Marx. Issues emerging from these analyzes combine both aesthetic and political consequences: civil disobedience (when freedom of speech leads artists to the edge of legality: Krzysztof Wodiczko, Alfredo Jaar, Francis Alÿs, Gianni Motti, Pierre Huyghe, clido Mereiles, etc.), de-alienation of the function of art (aesthetic education by Schiller and/or political action – including in art – according to Marx’s theory?), the concept of time in the experience of alienation, especially in the case of artists whose paid work does not coincide with artistic activities (Witold Gom-browicz and other writer wrote about this problem), and finally the theory of property (based on the use or the possession ?, not-be-alienated property based on the right of the artist or to the unlimited right to own?). French term ‘jouissance’, having both the sense of the legal and exis-tential, meaning both ‘right to use’ and ‘pleasure’ and even ‘orgasm’, is the subject of a fascinat-ing analysis by Diderot in ‘Encyclopedia’. In 1997, Laurent Marissal was employed as a staff member to watch the collection of paintings at the Museum of Gustav Moreau; a situation typical for young artists, because Marissal just graduated from the Academy of Fine Arts in Paris. It is in this context he developed his idea and practice of art as a way of recovering the time sold to his employer, and he used unions as the instrument of that practice. In 2003, he resigned, and in 2005, he publishes ‘Pinxit: Paintings from 1997 to 2003’, as the document – story and expression of artistic experience, where art and work merge with life.
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2016, 21; 48-83
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies