Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Akademia Sztuk Pięknych" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Fenomeny ognia. Wanda Golakowska i cztery dekady Pracowni Ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
The Fire Phenomena. Wanda Golakowska and four decades of the Ceramics Studio at the Academy of Fine Arts in Warsaw
Autorzy:
Wolska-Pabian, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36144545.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Golakowska Wanda
Tichy Karol
ceramika
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
pracownia ceramiki
szkliwo redukcyjne
ceramics
Academy of Fine Arts in Warsaw
ceramic workshop
reduction glaze
Opis:
Artykuł przedstawia postać Wanady Golakowskiej, niedocenionej artystki, ceramiczki, uczennicy i następczyni Karola Tichego na stanowisku kierownika pracowni ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Golakowska pracowała na uczelni niespełna 40 lat. Pracę na stanowisku młodszego asystenta rozpoczęła w 1933 r. jeszcze jako studentka, od 1935 r. była starszym asystentem, a w przededniu wybuchu wojny, w czerwcu 1939 r., Rada Profesorów przyjęła jej nominację na stanowisko docenta. Od razu po zakończeniu wojny Wanda Golakowska wróciła do pracy i kierowała pracownią ceramiki do 1971 r. W swojej twórczości skupiała się przede wszystkim na szkliwach redukcyjnych. Często pokrywała szkliwami naczynia wykonane przez swoich kolegów i studentów. Jej osiągnięciem były szkliwa „tłuste” o charakterystycznej półbłyszczącej powłoce. Niewielka ilość przypisywanych jej prac znajduje się w zbiorach muzeów i kolekcjach prywatnych.
The article presents the character of Wanada Golakowska, an underestimated artist, ceramicist, student, and successor of Karol Tichy as the head of the ceramics studio at the Academy of Fine Arts in Warsaw. Golakowska worked at the university for almost 40 years. She started working as a junior assistant in 1933 while being still a student, from 1935 she was a senior assistant, and on the eve of the outbreak of war, in June 1939, the Council of Professors accepted the nomination for the position of the associate professor. Immediately after the end of the war, Wanda Golakowska returned to work and managed the ceramics studio until 1971. In her work, she focused primarily on reduction glazes. She often glazed dishes made by her colleagues and students. Her achievement was "oily" glazes with a characteristic semi-gloss coating. A small number of her works are in possession of museums and private collections.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2023, 74, 3; 39-43
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Tichy twórca Pracowni Ceramiki ASP w Warszawie
Karol Tichy as the creator of the Ceramics Workshop at the Academy of Fine Arts in Warsaw
Autorzy:
Wolska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/168821.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
Tichy Karol
ceramika
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
pracownia ceramiki
sztuka użytkowa
ceramics
Academy of Fine Arts in Warsaw
ceramic workshop
applied art
Opis:
Artykuł ukazuje dzieje i rozwój pracowni ceramiki, którą od 1924 r. do wybuchu wojny w 1939 r. prowadził Karol Tichy. Artysta był związany z Akademią Sztuk Pięknych od początku jej istnienia, propagował nauczanie sztuk stosowanych, dlatego też powstanie pracowni ceramiki było punktem zwrotnym w jego karierze pedagogicznej oraz własnej twórczości. Szkolna pracownia miała charakter głównie edukacyjny i naukowy, w związku z czym eksperymentowano nad formą, rodzajami szkliw i dekoracji. Niezwykły zapał Profesora i stawianie coraz to nowych zadań pozwoliły osiągnąć wysoki poziom prac. Niewątpliwie Pracownia Ceramiki ASP kierowana przez Tichego wykształciła najwybitniejszych polskich powojennych ceramików. Wśród nich byli m.in.: Julia Kotarbińska, Rudolf Krzywiec, Stanisław Ptaszyński, Wanda Golakowska.
Article presents the history and development of the ceramics studio, which was led by Karol Tichy from 1924 until the outbreak of war in 1939. The artist was associated with the Academy since its inception, promoted the teaching of Decorative Art, and therefore the creation of pottery workshop was a turning point in his teaching career and his own work. The workshop was primarly educational in nature and science in a relationship, and then experimented with the form, types of glazes and decorations. Karol Tichy's extraordinary enthusiasm and putting more and more tasks made achievement to a very high level of work possible and done. Undoubtedly, Academy of Fine Arts Ceramics Workshop led by Tichy has developed the most outstanding Polish postwar potters, among them were such artists as: Julia Kotarbińska, Rudolf Krzywiec, Stanisław Ptaszyński, Wanda Golakowska.
Źródło:
Szkło i Ceramika; 2013, R. 64, nr 3, 3; 25-28
0039-8144
Pojawia się w:
Szkło i Ceramika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Adam Stalony Dobrzański– mistrz i nauczyciel Jerzego Nowosielskiego
Professor Adam Stalony-Dobrzański - the Master and the Teacher of Jerzy Nowosielski
Autorzy:
Szmajda, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420185.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Adam Stalony-Dobrzański
Jerzy Nowosielski
Jan Pawlicki
ikonografia polska
teologia ikony
polichromia
witraż
mozaika
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Przemków
Grabarka
Jelenia Góra
Wrocław
Warszawa
Dojlidy
Polish iconography
theology of the icon
polychrome
stained glass
mosaic
Kraków Academy of Fine Arts
Warsaw
Opis:
Dokonując analizy historii polskiej sztuki sakralnej XX w. można wysnuć stwierdzenie, iż całokształt twórczości prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego – wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pozostaje w cieniu dorobku artystycznego jego studenta i późniejszego ucznia prof. Jerzego Nowosielskiego. Zauważalny jest wpływ prof. Jerzego Nowosielskiego na zainteresowanie problemami sacrum w malarstwie współczesnym. Uczeń prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego czerpał inspiracje z sztuki i duchowości chrześcijańskiego Wschodu. Prof. Jerzy Nowosielski swoją twórczością wypełnił pewnego rodzaju pustkę artystyczną w okresie wyraźnego kryzysu sztuki sakralnej w Polsce. Prof. Jerzy Nowosielski współpracował z prof. Adamem Stalony-Dobrzańskim przy wykonywaniu wielu polichromii obiektów sakralnych. Sylwetka i dokonania twórcze prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego, nie są znane szerszemu kręgu odbiorców co wyraźnie stanowi lukę w polskiej historii sztuki. Polichromie i witraże prof. Dobrzańskiego widoczne są we wnętrzach świątyń katolickich, prawosławnych i protestanckich. Twórczość krakowskiego artysty jest przykładem wielkiej i niezwykle autentycznej wizji sacrum, wizji silniejszej niż komunistyczna cenzura. Koncepcja sztuki Adama Stalony-Dobrzańskiego nie jest podparta jego teoretycznymi rozważaniami a jedynie analizą korespondencji jaką krakowski artysta prowadził z ówczesnym metropolitą krakowskim, arcybiskupem Karolem Wojtyłą – obecnie kanonizowanym Janem Pawłem II. Tematem ich rozmów były zagadnienia związane ze stanem współczesnej sztuki, w szczególności sakralnej oraz próba określenia kierunku, w którym powinien nastąpić rozwój sztuki, by spełniać rzeczywistą potrzebę Kościoła. W przeciwieństwie do mistrza prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego jego uczeń prof. Jerzy Nowosielski, pozostawił bogaty komentarz do swojej twórczości. Prof. Adam Stalony-Dobrzański był bardziej praktykiem niż teoretykiem. Zastanawiającym jest więc, jak wielki miał wpływ na osobę i twórczość Jerzego Nowosielskiego. W pierwszej połowie lat 50. artyści współpracowali bowiem w relacji mistrz – uczeń, chociażby w Gródku, Jeleniej Górze, Dojlidach, Warszawie czy Grabarce. Ogniwem łączącym obydwu artystów jest Wschód, prawosławie i ikona oraz otwartość na współczesną formę i odważne połączenie jej z doświadczeniem sztuki cerkiewnej. Na gruncie polskim bez prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego i prof. Jerzego Nowosielskiego - mistrza i ucznia historia sztuki sakralnej XX wieku pozostaje uboższa o niezwykle ważny element, który leży u podstaw tak szerokiego zainteresowania ikoną w Polsce. Twórczość prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego, pozostawała dotychczas w cieniu dzieł prof. Jerzego Nowosielskiego. Biografia i dokonania twórcze prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego zasługują na szczegółową analizę i poznanie, o czym traktuje artykuł.
When analyzing the history of Polish religious art of the XX century, we can affirm that the entire creative work of Adam Stalony-Dobrzański, professor at Kraków Academy of Fine Arts, remains in the shadow of the artistic output of Prof. Jerzy Nowosielski, his student and follower. Jerzy Nowosielski had a noticeable impact on the interest in the problems of the sacred in modern painting. The follower of Prof. Adam Stalony-Dobrzański was inspired by the art and the spirituality of Eastern Christianity. Prof. Jerzy Nowosielski filled some kind of a void in Polish religious art in the period of its evident crisis. Prof. Jerzy Nowosielski together with Prof. Adam Stalony-Dobrzański created polychrome frescoes of numerous religious buildings. The styling and the artistic accomplishments of Prof. Adam Stalony-Dobrzański are unknown for the wide audience which makes an evident gap in the history of Polish art. Polychrome frescoes and stained glass windows can be seen in interiors of Catholic, Orthodox, and Protestant temples. The creative work of the Kraków artist is an example of the great and highly authentic vision of the sacred, which was stronger than communist censorship. The concept of Adam Stalony-Dobrzański’s art is not based on his theoretical conclusions but only on the analysis of correspondence of the artist with the then Metropolitan Archbishop of Kraków Karol Wojtyła - now St. Pope JohnPaul II. The topic of their letters was the issues of modern art and religious art, in particular the attempt to define a way in which art should be developed to meet the current needs of the Church. In contrast to the master, Prof. Adam Stalony-Dobrzański, his follower Prof. Jerzy Nowosielski has left ample commentary on his artwork. Prof. Adam Stalony-Dobrzański was rather a practitioner than a theoretician. Thus the fact of how great an impact he had on the character and the artwork of Jerzy Nowosielski is puzzling. In the first half of the 1950s, the “master-student” relationship existed between artists, at least in Gródek, Jelenia Góra, Dojlidy, Warsaw and Grabarka. The link between the two artists were the East, Orthodox Christianity, the icon and openness to its modern forms and its bold combination with the experience of religious art. As for Poland, the artwork of Prof. Adam Stalony-Dobrzański and Prof. Jerzy Nowosielski are an integral part of the history of religious art of the 20th century as well as the art of stained glass. Its impact lies in the core of such great interest in the icon in Poland. The creative work of Prof. Adam Stalony-Dobrzański has so far remained in the shadow of the works of Prof. Jerzy Nowosielski. The biography and the creative achievements of Prof. Adam Stalony-Dobrzański merit detailed analysis and study. The question of its importance is raised in this article.
Źródło:
ELPIS; 2014, 16; 191-200
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigration as an artistic turning point – Ignacy Szczedrowski, Konstanty Kukiewicz and Tadeusz Gorecki at the Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg
Emigracja jako artystyczny punkt zwrotny - Ignacy Szczedrowski, Konstanty Kukiewicz i Tadeusz Gorecki w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu
Autorzy:
Świętosławska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593829.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg
Ignacy Szczedrowski (1815–1870)
Konstanty Kukiewicz (1817/18–1840)
Tadeusz Gorecki (1825–1868)
academic education
artistic emigration
Akademia Sztuk Pięknych w Petersburgu
edukacja akademicka
emigracja artystyczna
Opis:
The article describes a turning point in an individual artistic development as a result of emigration and study abroad. The discussion centers on three artists from Vilnius, who after receiving initial training, left to study at the Imperial Academy of Arts in Saint Petersburg. The decision to leave their home city was forced by the changes in the political situation. In 1832, as a result of the repressions in the aftermath of the November Uprising, the Vilnius University was closed, and so was its school of painting. For each of the artists examined in this article, the years of study at the Saint Petersburg Academy became a turning point in the development of their personal style, though each of them chose a different artistic path: Ignacy Szczedrowski was inspired by the so-called “Venetsianov school of painting”, Konstanty Kukiewicz learned from the old Dutch genre and battle paintings, and Tadeusz Gorecki was influenced by the approved academic doctrine. The purpose of this article is to demonstrate how a stay in Saint Petersburg completely changed the approach of the three painters to art, and left its imprint not only on their artistic achievements, but also on the course of their painting careers and personal lives.
Artykuł podejmuje problematykę zwrotu w indywidualnym rozwoju artystycznym, który jest efektem emigracji i studiów zagranicznych. Podstawą rozważań są sylwetki trzech artystów pochodzących z Wilna, którzy po początkowej nauce w rodzimym środowisku wyjechali na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Decyzja o opuszczeniu rodzinnego miasta wymuszona została zmianą sytuacji politycznej. W 1832 roku, w wyniku represji po Powstaniu Listopadowym, zamknięto Uniwersytet Wileński wraz ze szkołą malarstwa. Dla każdego z omawianych w artykule artystów lata nauki w Akademii stały się punktem przełomowym w wykrystalizowaniu się indywidualnego stylu malarskiego, choć każdy z nich poszedł inną drogą twórczą: Ignacy Szczedrowski wszedł w krąg tak zwanej „szkoły Wenecjanowa”, Konstanty Kukiewicz odkrył dla siebie dawne holenderskie malarstwo rodzajowo-batalistyczne, zaś Tadeusz Gorecki uległ wpływom powszechnie cenionej doktryny akademickiej. Celem artykułu jest wykazanie w jaki sposób pobyt w Petersburgu całkowicie przekształcił podejście tych trzech malarzy do sztuki, odciskając piętno nie tylko na ich dorobku artystycznym, lecz również przebiegu kariery malarskiej i życiu osobistym.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 321-345
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów nauczania technologii i technik malarskich
SUR L’HISTOIRE DE L’ENSEIGNEMENT DE LA TECHNOLOGIE ET DE LA TECHNIQUE DE PEINTURE
Autorzy:
Ślesiński, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/538463.pdf
Data publikacji:
1965
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
technologia malarska
techniki malarskie
materiały stosowane w malarstwie
materiały malarskie
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
chemia malarska
Opis:
L’auteur traite son article en qualité de compterendu sur l’histoire de la technologie et de la technique de peinture avant qu’elle ne soit élaborée en détails. Il aborde cette matière d’autant plus volontiers que son intention principale est d’attirer l'attention sur quelques faiits peiu ou pas du tout connus, qui sont: 1) L’adepte suivant ses études en peinture rencontrait autrefois de plus grandes difficultés et peines à terminer la technologie et la technique de peinture qu’à présent, et, en plus, cette discipline durait bien plus longtemps. 2) La crainte de ne pas être forcé de donne” aux beaux arts et au métier la même importance a eu, selon l’avis de l’auteur, un reflet défavorable sur la technologie et la technique de peinture. Cela s ’esit manifesté avant tout par l’abandonnement presque total des étude® en technologie dans les Académies des Beaux Arts de cette époque. 3) Les cours et les séminaires systématiques et isolés de la technologie et de la technique de peinture furent introduits seulement à la fin du XIX-ème siècle. 4) Du moment où l’éducation systématique de la technologie et de la technique fut introduite, une diversité manifeste s’est laissée apercevoir dans la manière de préparer les cours et le séminaires par des lecteurs de profession chimique ou des peintres enseignant ce sujet. 5) L’auteur de cet article a accordé le plus d’attention à l’histoire des études de la technolog'e et de la technique de peinture à l’Académie des Beaux Arts à Cracovie (depuis le moment de l’introduction de cours permanents jusqu’à l’année 1939).
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1965, 3; 35-38
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystawa prac absolwentów Studium Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie
Autorzy:
Schuster-Gawłowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/536187.pdf
Data publikacji:
1964
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
XV-lecie istnienia Studium Konserwacji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
wystawa prac absolwentów ASP
ekspozycja prac dyplomowych
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1964, 3; 55-60
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies