Fenomeny ognia. Wanda Golakowska i cztery dekady Pracowni Ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

Artykuł przedstawia postać Wanady Golakowskiej, niedocenionej artystki, ceramiczki, uczennicy i następczyni Karola Tichego na stanowisku kierownika pracowni ceramiki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Golakowska pracowała na uczelni niespełna 40 lat. Pracę na stanowisku młodszego asystenta rozpoczęła w 1933 r. jeszcze jako studentka, od 1935 r. była starszym asystentem, a w przededniu wybuchu wojny, w czerwcu 1939 r., Rada Profesorów przyjęła jej nominację na stanowisko docenta. Od razu po zakończeniu wojny Wanda Golakowska wróciła do pracy i kierowała pracownią ceramiki do 1971 r. W swojej twórczości skupiała się przede wszystkim na szkliwach redukcyjnych. Często pokrywała szkliwami naczynia wykonane przez swoich kolegów i studentów. Jej osiągnięciem były szkliwa „tłuste” o charakterystycznej półbłyszczącej powłoce. Niewielka ilość przypisywanych jej prac znajduje się w zbiorach muzeów i kolekcjach prywatnych.

The article presents the character of Wanada Golakowska, an underestimated artist, ceramicist, student, and successor of Karol Tichy as the head of the ceramics studio at the Academy of Fine Arts in Warsaw. Golakowska worked at the university for almost 40 years. She started working as a junior assistant in 1933 while being still a student, from 1935 she was a senior assistant, and on the eve of the outbreak of war, in June 1939, the Council of Professors accepted the nomination for the position of the associate professor. Immediately after the end of the war, Wanda Golakowska returned to work and managed the ceramics studio until 1971. In her work, she focused primarily on reduction glazes. She often glazed dishes made by her colleagues and students. Her achievement was "oily" glazes with a characteristic semi-gloss coating. A small number of her works are in possession of museums and private collections.