Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Adorno" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-25 z 25
    Tytuł:
    KIERKEGAARD AND THE CONCEPT OF NEGATIVE DIALECTICS OF THEODOR ADORNO
    Autorzy:
    Krawerenda-Wajda, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/647184.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    Kierkegaard
    Adorno
    dialectic
    synthesis
    mind
    Opis:
    The main subject of this paper is the influence of Kierkegaard's philosophy on the concept of Adorno's dialectics. This article is focused on the analysis of Adorno's work published in 1966 titled Negative Dialec-tics. Adomo 's concept of dialectics, which is based on undefined experience, is broadly similar to the "negative" concept of existential philosophy of Kierkegaard. Although Adomo uses the Hegelian dialectics to expose the ways in which Kierkegaard’s thoughts fali into idealism. Finally, Adomo adopts Kierkegaard’s criticism of Hegelian identity of thinking. Adomo, in Negative Dialectics refers to Kant, Hegel Heidegger, but seldom to Kierkegaard. A careful analysis shows that a number of themes and concepts of its predecessor have been assimilated to his philosophy.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2012, 11, 3
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Kłamstwo kiczu”
    Autorzy:
    Rogucki, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644727.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    kitsch
    art
    non-art
    Adorno
    Kundera
    Barthes
    Opis:
    Many authors agree that kitsch as an esthetic conc ept has its roots in the romanticism. Its negative meaning places kitsch in opposition to high art and other concepts of beauty. This paper deals with this issue and puts a significant question on the alleged and paradox conservative character of this esthetics. Kitsch as a caricature of art itself is here being analyzed critically on the basis of fundamental theories of modern art and esthetics by Theodor Adorno, Roland Barthes or Milan Kundera.
    Źródło:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2015, 8, 2; 101-110
    2300-0422
    Pojawia się w:
    Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Etwas Fehlt”: Marxian Utopias in Bloch and Adorno
    „Etwas fehlt”: Marksowskie utopie w myśli Blocha i Adorna
    Autorzy:
    Truskolaski, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009537.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Adorno
    Bloch
    Marx
    Utopia
    Critical Theory
    Teoria Krytyczna
    Opis:
    During a radio debate in 1964, Bloch and Adorno clashed over the status of Utopia in Marx’s thinking. In particular, the disagreement concerned the possibilities (or, rather, limitations) of picturing – with Marx and beyond Marx – a condition in which all societal antagonisms have been reconciled. It is telling, then, that their conversation quickly came to turn on a surprising term: the Old Testament interdiction against making images of God. Given both authors’ commitment to an ostensibly secular critique of capitalist modernity, the prominence of this figure, which is emblematic of the decades-long exchange between these authors, invites further questions. What, for instance, are the epistemic and aesthetic conditions under which Bloch and Adorno propose to present their Marxian Utopias? By considering these questions in light of issues arising from their debate, and applying it to their writings more generally, my paper aims to contribute to the on-going exploration of “Utopia” in German Critical Theory.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Singing Voice’s Charms: Aesthetic and Transformative Aspects of Singing in Literature, Art, and Philosophy
    Autorzy:
    Szyszkowska, Małgorzata A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143171.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
    Tematy:
    voice
    singing
    music aesthetics
    Carolyn Abbate
    Theodor Adorno
    Opis:
    Music, as sung and listened to, has been described in many a tale as powerful and transformative. Yet, the important question is not so much if that claim is true or whether it may be verified, but what kind of power and transformation are alluded to in those mythical and literary sources? Taking these symbolic claims and elaborating on their possible meaning, alongside thinkers such as Carolyne Abbate or Roland Barthes, proceeds to find ways in which these claims may suggest different roles that music and singing play in human lives. As much as current musicological and anthropological academic narratives point to the power and its negotiation in society, there is more to singing voices’ charms than this. The author points to an important transformation that happens when the human existential qualities found in the voice’s imperfections (its materiality) are matched with the music’s aesthetic qualities (its beauty, sublimity, its symmetry, its impression) to transform the listener and make her listen.
    Źródło:
    Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2022, 6, 2; 26-36
    2544-302X
    Pojawia się w:
    Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der performative Zauber der Sirenen? Adornos negative Dialektik und das deutschsprachige Gegenwartstheater
    The Performative Magic of Sirens? ADORNO’S Negative Dialectics and German-speaking Contemporary Theater
    Performatywny czar syren? Negatywna dialektyka ADORNO a współczesny teatr niemieckojęzyczny
    Autorzy:
    Englhart, Andreas
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642481.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Adorno
    studentische Revolte
    1969
    postdramatisches Theaters
    Sirenen
    Negative Dialektik
    Opis:
    Dlaczego ADORNO, filozof rewolty studenckiej, zwolennik awangardy od Schönberga po Becketta uciekł w kwietniu 1969 roku przed performatywnym protestem studentek, obnażających nagie biusty? Artykuł wyjaśnia związki między Dialektyką oświecenia, Dialektyką negatywną i Teorią estetyczną z estetyką dzisiejszego teatru performatywnego i postdramatycznego. Mimo wszystko teatr pozostał dla ADORNA miejscem sztuki, a rewolucja dokonała się nie w performatywnej negacji sensu, w okrutnej realności ‚syren’ i dekonstrukcji, lecz w dziele, które przedstawiając to, co nie do pogodzenia, prowadzić ma do ugody.
    Wieso flüchtete ADORNO, der Philosoph der Student*innenrevolte, der Fürsprecher der Avantgarde von Schönberg bis Beckett, im April 1969 vor der Performance protestieren-der Studentinnen mit nackten Brüsten? Der Beitrag erörtert Verbindungen von ADORNOS Dialektik der Aufklärung, Negativer Dialektik und Ästhetischer Theorie zur Ästhetik des heutigen performativen oder postdramatischen Theaters. Dennoch blieb für ADORNO das Theater ein Ort der Kunst, verwirklichte sich die Revolution nicht in der performativen Verweigerung von Sinn, im grausamen Realen der ‚Sirenen‘ und der Dekonstruktion, sondern in einem Werk, das das Unversöhnliche darzustellen und so zu versöhnen habe.
    Why, in April 1969, did ADORNO, the philosopher of the student revolt, the advocate of the avant-garde from Schoenberg to Beckett, flee when he was faced with the performative actions of protesting students with naked breasts? The article discusses connections between ADORNO’S Dialectics of Enlightenment, Negative Dialectics and Aesthetic Theory and the aesthetics of today’s performative and post-dramatic theatre. For ADORNO, theatre remained a place of art, and the revolution did not come to fruition in the performative denial of meaning, in the cruel reality of “sirens”, and in deconstruction, but in the work of art itself, that is supposed to represent the irreconcilable and thus to lead to reconciliation.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2019; 15-30
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Playing distressed art: Adorno’s aesthetic theory in game design
    Autorzy:
    Hanussek, Benjamin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2135603.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    games as art
    game studies
    Adorno
    aesthetic theory
    critical theory
    Distressed
    Opis:
    The discussion on games as (not) art has been raging for decades without reaching a consensus. It is argued here that the ontological status of games is irrelevant for the perception and development of aesthetic experiences in videogames. Instead, game design should be regarded as ripe to convey the experience of art according  to established aesthetic theories. The essay presents Adorno’s aesthetic theory and highlights its reflections in the games Papers, Please and Observer. It then describes how they were synthesized into a  critical gameplay experience in the author’s game Distressed. The latter may be regarded as an example of a method in game studies in which the aesthetic potential of games is explored by creation rather than analysis. Arguably, this reveals the importance of epistemological approaches  towards games and art instead of the predominant ontological ones.
    Źródło:
    Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2021, 8, 1; 73-87
    2391-8551
    2449-8394
    Pojawia się w:
    Replay. The Polish Journal of Game Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przejrzeć Heideggera
    Looking Inside Heidegger
    Autorzy:
    Różanowski, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2171430.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
    Tematy:
    Heidegger
    Adorno
    Benjamin
    estetyka
    sztuka
    przeżycie
    dzieło sztuki
    źródło
    aura
    prawda
    Opis:
    Martin Heidegger’s lecture The Origin of the Work of Art, presented on November 13th, 1935 in Freiburg, marked a significant turn in its author’s philosophical thought. Earlier Heidegger had immersed himself in politics, yet when it proved to be a blind alley or simply a mistake, he turned to aesthetics. And although he never endeavoured to form a systematic theory of art or aesthetics, art does hold a solid position within his philosophical output. When certain researchers tackle the issue of Heidegger’s specific, metaphorical language, they point out that the philosopher addressed well known issues that, in fact, had already been widely discussed beforehand. While analyzing art, he asked a basic question about its substance. The provided answer would also remain on the traditional side: only art, as opposed to thinking with the use of certain terms, saliently relates to being – here Heidegger’s thought finds its common ground with those of philosophers as different as Schelling, Nietzsche or Adorno. Heidegger himself found his idea of art very much opposed to traditional aesthetics - to what focused on artistic experience and on experiencing art. In his opinion, all attempts to interpret a work of art that were based on the term “experience”, using it then to construct a whole concept of modern aesthetics, were deleterious effects of the old philosophy focused on subjectivity, where aesthetics is inevitably degenerated – not only by promoting the wrong idea of the spheres belonging to the artist and the viewer, but also by losing sight of the work of art being the highest, essential instance. Thus, solely a work of art remains the object of his specific metaphysics, since it embodies the substance of art. And so, the desire to “see through Heidegger,” focusing on his key opus - The Origin of the Work of Art - follows the perspective drawn by Hermann Mörchen who aimed at breaking the philosophical refusal to make connections between Heidegger and Adorno, as well as confronting the output that each of them had left after their deaths. Within that perspective, a significant role is played, next to Adorno, by Walter Benjamin – as there are certain remarkable aesthetic problems that at times set the two adversaries closer to each other, and at times further apart. Benjamin’s letters involve a critique of Heidegger’s work. According to Adorno, every attempt to justify aesthetics by invoking the origin of art as its core, must lead to a disappointment. Whereas Benjamin, in an essay that was supposed to earn him a degree, mused about the “origin of German Trauerspiel;” and like Heidegger, he also wrote about van Gogh. Thus, the presented conclusions may not only imply differences, but also correspondence and compliance of certain philosophical assumptions made by the philosophers.
    Źródło:
    Sztuka i Dokumentacja; 2021, 24; 45-61
    2080-413X
    Pojawia się w:
    Sztuka i Dokumentacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Schwarz und Grau hinter Weiß und Rot. Autoritäre Potenziale in der türkischen und in der polnischen Gesellschaft im Spiegel der Reportagen Bittersüße Heimat: Bericht aus dem Inneren der Türkei von Necla Kelek und Rückkehr nach Polen: Expeditionen in mein Heimatland von Emilia Smechowski
    Black and Grey behind White and Red: Authoritarian Potential in the Turkish and Polish Societies in the Light of Necla Kelek’s Bittersweet Homeland: A Report from the interior of Türkiye and Emilia Smechowski’s Return to Poland: Expeditions to My Homeland
    Autorzy:
    Okoński, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14731412.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    migration
    Kelek
    Smechowski
    PiS
    AKP
    Türkiye
    Polska
    Adorno
    Migration
    Türkei
    Polen
    Opis:
    (Post-)Migrationsliteratur polnischer und türkischer Autoren in Deutschland ist nicht mehr eine künstlerische Aufarbeitung des Lebens in der Fremde, ein Blick auf den Westen aus östlicher Perspektive oder ein Spiegelbild von Traumata, Phobien und Träumen aus der alten Heimat. Schriftsteller mit ausländischen Wurzeln beziehen sich in ihren Werken immer häufiger auf die deutsche Geschichte und Gegenwart. Ähnlich wie die Autoren türkischer Herkunft, berichten auch die in Deutschland lebenden polnischen Schriftsteller und Publizisten über das Land ihrer Kindheit – und das ist nicht immer ein sentimentaler Blick. Ideologische Polarisierung, antidemokratische Tendenzen, Patriarchat, religiöser Radikalismus, Phantomschmerzen und Sehnsucht nach der imperialen Vergangenheit, Nationalismus und Idealisierung der eigenen Geschichte, Teilung des Landes in prowestliche Metropolen und in eine konservative Provinz bilden einen Hintergrund für die Wanderung durch das wiederentdeckte Herkunftsland – in Polen und in der Türkei. Emilia Smechowskis Rückkehr nach Polen. Expeditionen in mein Heimatland (2019) und die Reportage der deutsch-türkischen Soziologin Necla Kelek Bittersüße Heimat: Bericht aus dem Inneren der Türkei (2008) bilden den Ausgangspunkt für eine vergleichende Analyse der autoritären Potentiale in beiden Gesellschaften.
    Post-)migration literature by Polish and Turkish authors in Germany is no longer an artistic elaboration of life abroad, a view of the West from an Eastern perspective or a reflection of traumas, phobias and dreams from the old homeland. More and more frequently, writers with foreign roots refer to the German past and present. Similarly to authors of Turkish origin, Polish writers and journalists living in Germany are reporting on the country of their childhood—and that is not always a sentimental view. Ideological polarization, anti-democratic tendencies, patriarchy, religious radicalism, phantom pains and longing for the imperial past, nationalism and idealization of one’s own history, division of the country into pro-Western metropolises and a conservative province form a background for the journey through the rediscovered country of origin—in Poland and in Türkiye. Emilia Smechowski’s Return to Poland: Expeditions to my home country (2019) and the report by the German-Turkish sociologist Necla Kelek Bittersweet Home: Report from the interior of Turkey (2008) form the starting point for a comparative analysis of the authoritarian potentials in both societies.
    Źródło:
    Porównania; 2022, 32, 2; 213-231
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adorno and practically useless art, or autonomy instead of avant-garde
    Autorzy:
    Czekaj, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593853.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Adorno
    autonomy
    logic of art
    content of art
    autonomia
    logika sztuki
    treść sztuki
    Opis:
    Adorno’s aesthetic theory allows us to treat him as an anti-theorist of the avant-garde. We can find in his work many accurate observations grasping the essence of the changes that were introduced by this artistic formation. Adorno himself used the term “avant-garde” in a slightly different meaning – as denoting artistic production going against the traditional aesthetic tastes, but also resistance to commercialization and reification. In the context of Adorno’s whole philosophy such resistance is illusory. The mechanisms governing the sphere of culture are total and efficiently pacify any aesthetic rebellions. Therefore, it is not in the formal experiments that Adorno saw the rebellion of art against the existing system. According to the German philosopher, the critical function of art – its main vocation – is realized in the antithetic attitude to reality and is due to the so-called “ideal of transformation”. And those are only conditioned by the autonomy of art. In the present paper I discuss the points in Adorno’s aesthetic theory at which he shows art as autonomous.
    Teoria estetyczna Adorna pozwala na traktowanie go jako teoretyka awangardy. Znajdziemy u niego wiele trafnych analiz dotykających istoty zmian, jakie wprowadziła ze sobą ta formacja artystyczna. Sam Adorno jednak używał terminu „awangarda” w nieco szerszym znaczeniu – jako produkcja artystyczna, która nie tylko łamie tradycyjne gusta estetyczne, ale także stawia opór komercjalizacji i reifikacji. W kontekście całej filozofii Adorna taki opór jest jednak iluzoryczny. Mechanizmy rządzące sferą kultury są totalne i skutecznie pacyfikują wszelkie bunty estetyczne. Dlatego to nie w formalnych eksperymentach Adorno widział rebelię sztuki przeciwko panującemu systemowi. Funkcja krytyczna sztuki – wedle frankfurtczyka naczelne jej powołanie – spełnia się w antytetycznym stosunku do rzeczywistości i dzięki tzw. ideałowi przetworzenia. Ich warunkiem z kolei jest autonomia sztuki. W niniejszym tekście przedstawiam te momenty teorii estetycznej Adorna, w których ukazuje on sztukę jako autonomiczną właśnie.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 121-130
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Beginnings of Popular Music Studies in Poland (Hernas, Balcerzan and Barańczak)
    Autorzy:
    Masi, Leonardo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186486.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    popular music studies
    sung poetry
    Poznań theoretical school
    reception of Adorno in Poland
    Opis:
    In their ‘pre-historical’ phase (1968–1983), Popular Music Studies in Poland displayed a specificity resulting from a different political and cultural history and, to certain extent, from cultural isolation during the period of state socialism. Adorno’s works on popular music remained probably unknown until the last two decades to the majority of Polish cultural historians, causing them to come up with their own ideas. The article aims at reconstructing how the first striking analyses of popular music in Poland came from the field of literature studies, in particular from baroque literature scholar Czesław Hernas, poet and scholar Edward Balcerzan, poet, translator and literary critic Stanisław Barańczak and from his wife Anna Barańczak.
    Źródło:
    Załącznik Kulturoznawczy; 2020, 7; 259-272
    2392-2338
    Pojawia się w:
    Załącznik Kulturoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Retoryka jako narzędzie badania kiczu
    Rhetoric as a tool for investigating kitsch
    Autorzy:
    Łakota, Bożena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676555.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Adorno
    kicz
    zwrot retoryczny
    Perelman
    retoryka wartości
    kitsch
    rhetorical expression
    rhetoric of values
    Opis:
    Współczesna ekspansja kiczu domaga się odpowiedzi na pytanie dotyczące warunków, w których można odszyfrować kicz i dostrzec rolę, jaką odgrywa on współcześnie. Praca skupia się na retoryce kiczu, podkreślając tym samym, jak ważne jest znaczenie retoryki w recepcji współczesnej kultury. Wykorzystując ujęcie nowej estetyki dokonane przez Adorna, prawodawcy decorum sztuki po Auschwitz, praca rozwija spojrzenie na kicz jako parodię katharsis. Zastosowane nowe zestawienie badań nad retoryką wartości autorstwa Perelmana z refleksjami autora Minima moralia dotyczącymi tej kategorii prowadzi do śmiałej tezy: kicz nie jest niewinny. Pesymistyczny, pełen melancholii sposób myślenia Adorna, którego źródłem była świadomość standaryzacji produktów przemysłu kulturowego, dotyczył walki o indywidualny kontakt jednostki z dziełem sztuki. Estetyczny odbiór sztuki stał się bowiem niemożliwy (w eseju Schemat kultury masowej Adorno podkreślał logikę reakcji na dzieło sztuki wpisaną w samo dzieło jako produkt, w którym zawarta została instrukcja odbioru). Filozofia frankfurtczyka znalazła trwały grunt w aranżującym w kulturze sytuację kryzysu zwrocie performatywnym, poglądzie o nieuchwytności przedmiotu badań, zakłóceniu stanu równowagi i wyeksponowaniu tego zakłócenia. Kultura masowa stała się kulturą wyczerpania, lecz piszący o niej Adorno nie jest wyłącznie kasandrycznym autorem. Pisząc o zagładzie, zawarł on w swoich pracach podwaliny koncepcji spowinowaconej z założeniami nowej retoryki. Praca skupia się na tych podobieństwach, aby uchwycić celowość zwrotu retorycznego.
    Contemporary expansion of kitsch calls for the answer to the question concerning conditions in which it is possible to decipher kitsch and see the role it plays nowadays. The work concentrates on the rhetoric of kitsch, at the same time emphasising, how important rhetoric is for the reception of contemporary culture. Using the perspective of new aesthetics, suggested by Adorno, who established the decorum of art after Auschwitz, the paper develops the view on kitsch as a parody of katharsis. Implementing a new combination of research findings into rhetoric of values (by Perelman) with Adorno’s insights concerning this category leads to a bold thesis: kitsch is not innocent. Adorno’s pessimistic and melancholic point of view, whose source was the awareness of standardisation of culture industry products, concerned the fight for a personal contact between an individual and a work of art. An aestehtic reception of art became impossible (in his essay, “The Schema of Mass Culture”, Adorno emphasised the logic behind the reaction to a work of art, inscribed in a work as a product, in which the instruction of reception was included). Adorno’s philosophy was firmly based in the performative perspective, a view about the intangibility of research object, disruption of the balance and exposing it. Mass culture became a culture of exhaustion, but Adorno is not an exclusively Cassandric author. Writing about destruction, he included in his works the foundations for the concept linked with the assumptions of the new rhetoric. The paper concentrates on these similarities in order to capture the purposefulness of the rhetorical expression.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 3; 111-129
    2083-7275
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozdwojenie władzy. Jameson i utopijna spekulacja
    Dual Power. Fredric Jameson and Utopian Speculation
    Autorzy:
    Milenkowicz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013051.pdf
    Data publikacji:
    2017-09-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Fredric Jameson
    Theodor Adorno
    Ernst Bloch
    utopia
    dual power
    army
    mobilization
    dwuwładztwo
    armia
    mobilizacja
    Opis:
    Celem artykułu jest próba rekonstrukcji projektu utopijnego społeczeństwa zarysowanego w pracy An American Utopia. Dual Power and the Universal Army Fredrica Jamesona. Ramę interpretacyjną stanowi ujęcie utopii jako modalności oraz przekonanie o podsumowującym charakterze, jaki tekst ten stanowi w ramach twórczości autora. Szczegółowej uwadze poddany został sposób, w jaki utopijna spekulacja Jamesona stara się przenegocjować swoją własną niemożliwość.
    This article constitutes an attempt to reconstruct the utopian society projected in An American Utopia. Dual Power and the Universal Army by Fredric Jameson. Its interpretive framework grasps the utopian form as a modality. The manner in which the essay summarizes the previous work of the author is also assessed. Attention is given to the way the critical function of the utopian form makes itself apparent in the process of demonstrating its own impossibility.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2017, 25, 3; 291-304
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Breaking Up the Language: The Struggle With(in) Modernity in J.H. Prynne’s Biting the Air
    Autorzy:
    Pietrzak, Wit
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/888777.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    poetry
    J. H. Prynne
    Theodor Adorno
    Martin Heidegger
    modernity
    reification of language
    reconstitution of self
    Opis:
    The essays focuses on J. H. Prynne’s Biting the Air. Taking as a departure point Adorno’s idea of the role of art in society, it is argued here that Prynne’s sequence of poems thematises a conflict between the supremacy of the science- and market-oriented narratives of suppression of society and the attempts to subvert that narrative through a reinvention of the signifying process of language. Prynne resorts to radical parataxis in order to undermine the ostensibly natural hegemony of accepted idioms of science and market economy, offering a dense network of meanings that cannot be reduced to a flat formula.
    Źródło:
    Anglica. An International Journal of English Studies; 2014, 23/1; 5-18
    0860-5734
    Pojawia się w:
    Anglica. An International Journal of English Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Witkacego filozofia kultury. Próba odczytania z perspektywy szkoły frankfurckiej
    Witkacy`s philosophy of culture. An attempt of re-reading from the Frankfurt School`s perspective
    Autorzy:
    Owczarek, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514830.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    Stanisław Ignacy Witkiewicz
    Max Horkheimer
    Theodor Adorno
    the Frankfurt School
    popular culture
    szkoła frankfurcka
    kultura masowa
    Opis:
    The article aims to discuss the Witkacy's philosophy of culture and save it in the concept of cultural industry developed by Horkheimer and Adorno. In the first part the Pole’s philosophy of culture is reconstructed, with particular emphasis on mechanisms of collapse manifested in challenging the religion, art and philosophy. The next section is devoted to the idea of the subjective reason, which Germans perceive as a cause of cultural industry. Then mass culture is described and analyzed including the thoughts of philosophers mentioned.
    Źródło:
    Amor Fati; 2016, 1(5); 127-148
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokalipsa kulturowa według Adorna
    Cultural apocalypse according to Adorno
    Autorzy:
    Jarecka, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857026.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Narodowe Centrum Kultury
    Tematy:
    theodor w. adorno
    przemysł kulturalny
    kultura popularna
    krytyka kultury
    sztuka
    culture industry
    popular culture
    culture criticism
    art
    Źródło:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 180-191
    1230-4808
    Pojawia się w:
    Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Estetyka jako teoria krytyczna. Filozofia sztuki Theodora W. Adorna
    Aesthetics as Critical Theory: Theodor W. Adorno’s Philosophy of Art
    Autorzy:
    Czekaj, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2194798.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-21
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Theodor W. Adorno
    estetyka
    szkoła frankfurcka
    teoria estetyczna
    teoria krytyczna
    aesthetics
    Frankfurt School
    aesthetic theory
    critical theory
    Opis:
    W artykule teoria estetyczna Theodora W. Adorna została ukazana jako przykład teorii krytycznej – w znaczeniu, jakie temu terminowi nadała szkoła frankfurcka. Zarysowany został kontekst kształtowania się filozofii sztuki Adorna, na który złożyły się rozpoznania i diagnozy współczesnej cywilizacji i organizacji społecznej stawiane przez frankfurtczyków. Przywołane zostały również te motywy twórczości filozoficznej Adorna, które zdecydowały o konkluzjach jego estetyki – mowa o przedstawionej w Dialektyce oświecenia racjonalności instrumentalnej, a także o opisanym w Dialektyce negatywnej tak zwanym myśleniu tożsamościowym jako mechanizmach odpowiedzialnych za opresyjny stan rzeczywistości.
    In his article, Rafał Czekaj presents Theodor W. Adorno’s aesthetic theory as an example of critical theory in the sense given to this term by the Frankfurt School. Czekaj outlines the context of the development of Adorno’s philosophy of art, which consisted of the School representatives’ insights into and diagnoses of contemporary civilization and social structures. He also names those themes of Adorno’s philosophical work which determined the conclusions of his aesthetics, i.e., chiefly the idea of instrumental rationality presented in Dialectic of Enlightenment as well as the so-called identity thinking, both being mechanisms responsible for the oppressive state of reality.
    Źródło:
    Śląskie Studia Polonistyczne; 2022, 20, 2; 1-12
    2084-0772
    2353-0928
    Pojawia się w:
    Śląskie Studia Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Franz Kafka w refleksji Adorna
    Autorzy:
    Karol, Sauerland,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897246.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Theodor W. Adorno
    Walter Benjamin
    Georg Wilhelm Friedrich Hegel
    capitalism
    Gotthold Ephraim Lessing
    Dialectics of Enlightenment
    dialektyka Oświecenia
    Opis:
    The author reconstructs and comments on the views of Theodor W. Adorno with regard to Kafka’s works. They reflect the truth in details at most, never entirely. Therefore, they contradict Hegel’s philosophy. The author also points out that Kafka cannot be seen as a critic of capitalism, as Adorno perceives him.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(4 (455)); 23-30
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Culture Industry and Transformation of the Value of Hope
    Przemysł kulturalny i transformacja wartości nadziei
    Autorzy:
    Salman, Selda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31226611.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Hoffnung
    Kulturindustrie
    soziale Medien
    Internet
    Bloch
    Adorno
    Fromm
    hope
    culture industry
    social media
    internet
    nadzieja
    przemysł kulturalny
    media społecznościowe
    Opis:
    In this paper I point to the degraded value of hope in the contemporary digital world and discuss the dangers of this transformation. Hope constitutes one of the basic drives that sustains vitality in the  human species. Especially contemporary philosophers such as Hume, Kant, and Bloch, among others, consider hope from a philosophical perspective and despite their differences, they agree on the overall importance of hope as one of the fundamental motivations of humans towards a future life that makes striving possible. However, in the contemporary world, starting with the film industry as Adorno and Horkheimer stated, and later advanced by social media practices, hope becomes solely a hope of fame. This desire for fame is such that, as Baudrillard anticipated before the widespread use of the internet and the emergence of social media, a panoptical system is no longer required as people share their private life publicly, ‘hoping’ that they gain more followers, likes and attention. People exhibit ‘glamorous’, ‘beautiful’, and ‘delicious’ moments that constrain hope to one dimension and disconnect it from reality. From these points, I argue that what the contemporary world presents is a passive, negative hope that marks the loss of hope which should be productive and transformative.
    Im Artikel stelle ich den degradierten Wert der Hoffnung in der heutigen digitalen Welt vor und erörtere die Gefahren dieser Transformation. Die Hoffnung ist einer der grundlegenden Faktoren, die das Leben der Menschheit aufrechterhalten. Besonders moderne Philosophen wie Hume, Kant, Bloch betrachten die Hoffnung aus einer philosophischen Perspektive und sind sich trotz mancher Unterschiede über die allgemeine Bedeutung der Hoffnung als einer der grundlegenden Motivationen des Menschen für das zukünftige Leben einig, die jedes Streben ermöglicht. In der modernen Welt jedoch, beginnend mit der Filmindustrie, wie Adorno und Horkheimer feststellten, und dann durch Social-Media-Praktiken, wird Hoffnung ausschließlich zu einer Hoffnung auf Ruhm. Dieser Wunsch nach Ruhm ist so groß, dass – wie Baudrillard vor der Verbreitung des Internets und dem Aufkommen der sozialen Medien vorhergesagt hat – das panoptische System nicht mehr nötig ist, denn die Menschen teilen ihr Privatleben öffentlich und "hoffen", mehr Follower, Likes und Interesse zu gewinnen. Die Menschen zeigen "glamouröse", "schöne", "wunderbare" Momente, die die Hoffnung auf eine Dimension beschränken und sie von der Realität lösen. Auf der Grundlage dieser Argumente komme ich zu dem Schluss, dass die moderne Welt eine passive, negative Hoffnung darstellt, die den Verlust der Hoffnung bedeutet, die konstruktiv und transformativ sein sollte.
    W artykule przedstawiam zdegradowaną we współczesnym cyfrowym świecie wartość nadziei i omawiam niebezpieczeństwa związane z tą transformacją. Nadzieja stanowi jeden z podstawowych czynników podtrzymujących życie gatunku ludzkiego. Zwłaszcza współcześni filozofowie, tacy jak Hume, Kant, Bloch, rozważają nadzieję z perspektywy filozoficznej i mimo dzielących ich różnic zgadzają się co do ogólnego znaczenia nadziei jako jednej z podstawowych motywacji człowieka do przyszłego życia, umożliwiającej jakiekolwiek dążenie. Jednak we współczesnym świecie, poczynając od przemysłu filmowego, jak stwierdzili Adorno i Horkheimer, a następnie dzięki praktykom mediów społecznościowych, nadzieja staje się wyłącznie nadzieją na sławę. To pragnienie sławy jest tak wielkie, że – jak Baudrillard prognozował przed upowszechnieniem się Internetu i pojawieniem się mediów społecznościowych – system panoptyczny nie jest już potrzebny, ludzie dzielą się bowiem publicznie swoim życiem prywatnym, „mając nadzieję”, że zdobędą więcej zwolenników, polubień i zainteresowania. Ludzie pokazują „efektowne”, „piękne”, „wspaniałe” momenty, które ograniczają nadzieję do jednego wymiaru i odrywają ją od rzeczywistości. Na podstawie tych argumentów stwierdzam, że współczesny świat prezentuje nadzieję pasywną, negatywną, oznaczającą utratę nadziei, która powinna być konstruktywna i przeobrażająca.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2021, 32; 69-78
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etos i gra w "Ogólnym wychowaniu muzycznym" Eberharda Preussnera na tle niektórych nurtów filozoficznych i pedagogicznych
    ETHOS AND PLAY IN EBERHARD PRESUSSNER’S “GENERAL MUSIC EDUCATION” ON THE BACKGROUND OF SOME PHILOSOPHICAL AND PEDAGOGICAL TRENDS
    Autorzy:
    Chaciński, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579448.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
    Tematy:
    etos
    gra
    J.J. Rousseau
    naturalizm
    Jugendbewegung
    Wandervogel
    śpiew
    wychowanie muzyczne
    historia pedagogiki muzyki
    muzyka współczesna
    T.W. Adorno
    słuchanie muzyki
    Nowe wychowanie
    ethos
    play
    naturalism
    singing
    music education
    history of music education
    contemporary music
    T.W. Adorno listening to music
    progressive education
    Opis:
    Niemiecki pedagog Eberhard Preussner eksponuje pojęcia „etosu“ i „gry” w muzyce, uznając je za jedne z najważniejszych określeń służących do interpretacji cech konstytutywnych dzieła muzycznego i jego wykonywania. Pojęcia te mają także wielkie znaczenie w wyznaczaniu kierunków edukacji muzycznej i jednocześnie integralnego kształtowania osobowości człowieka przez muzykę. Dla Preussnera „etos” odgrywa podstawową rolę w reflektowaniu duchowych wartości muzyki, nadaje im trwałe znaczenie dla rozumienia egzystencji człowieka wyrażonej symbolicznie w znaczących w europejskiej kulturze kanonicznych dziełach artystycznych. Przeciwstawieniem „etosu” jest „gra”, która wyzwala się z potrzeby kontekstowego, poważnego rozumienia muzyki, zaś jej podstawowym zadaniem jest dawać radość muzykowania, tworzyć walory komunikacji wewnątrzgrupowej, aktywizować młodzież w stronę działań zmierzających do spontanicznego tworzenia muzyki i improwizowania. W rozprawie omówiono więc kilka muzyczno-pedagogicznych nurtów odnoszących się do szeroko rozumianego wychowania i kształcenia. Te historyczne już kierunki edukacji muzycznej: kształcenie w duchu naturalizmu J.J. Rousseau, tworzenie muzykujących grup wędrujących jako przykład wychowania przez pieśń i poczucie przynależności grupowej oraz refleksyjna, eksponująca słuchanie muzyki współczesnej metoda kształtowania człowieka wywarły wielki wpływ na aktualne rozumienie tej dziedziny w wielu krajach Europy oraz w USA. Dzisiejsze systemy edukacji muzycznej są swoistym kompromisem zaprezentowanych przyczynków, ponieważ dominuje w nich świadomość, że żadne z nich nie może funkcjonować samodzielnie, a jest zobligowane do łączenia w mniej lub bardziej zintegrowanych konceptach różne, często wykluczające się elementy, ale wnoszące w kształtowanie człowieka w oparciu o sztukę muzyczną ważny wkład.
    Eberhard Preussner, a German educationalist, emphasizes the “ethos” and “play” concepts in music, regarding them as one of the most important definitions used to interpret constitutive features of a music work and its performance. The definitions are also of great significance in determining the music education trends and, at the same time, integral shaping of a human personality through the music. For Preussner “ethos” plays the basic role in reflecting spiritual values of music, gives them permanent significance in understanding human existence symbolically expressed in canonical artistic works meaningful in the European culture. The opposition of “ethos” is “play” triggering from the need of a contextual, serious understanding of music, while its main role is to give happiness from performing the music, create inter-group communication virtues, stimulate teenagers towards activities meant for spontaneous music creation and improvising. Thus several music and pedagogic trends referring to widely understood education and development have been discussed in the study. These already historical music education trends: education in the atmosphere of J.J. Rousseau’s naturalism, forming music performing travelling groups, as an example of education through song and group affinity, as well as reflective method of human shaping, exposing listening to the contemporary music, have had a great impact on the current perception of this discipline in many European countries and the USA Contemporary music education systems are a peculiar compromise of the presented contributions since the prevailing feeling is the awareness that none of them may function separately, but is obliged to combine, in more or less integrated concepts, elements that are quite often contradicting yet having a great contribution to human shaping based on the art of music.
    Źródło:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 409-432
    1896-5903
    Pojawia się w:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ideał wspólnoty i polityka różnicy
    The idea of community and the politics of difference
    Autorzy:
    Young, Iris Marion
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1011877.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    community
    deconstruction
    critic of metaphysics of presence
    city
    difference
    Derrida
    Adorno
    Kristeva
    wspólnota
    dekonstrukcja
    krytyka metafizyki obecności
    miasto
    różnica
    Opis:
    Tekst dotyczy idei wspólnoty w filozofii dekonstrukcji i filozofii Szkoły Frankfurckiej.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2010, 1; 41-66
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On “Modernity and the Holocaust” – inspirations and critique after three decades
    Wokół „Nowoczesności i Zagłady” – inspiracje i krytyka po trzech dekadach
    Autorzy:
    Starnawski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407552.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Zygmunt Bauman
    „Nowoczesność i Zagłada”
    antysemityzm
    Theodor W. Adorno
    edukacja po Zagładzie
    "Modernity and the Holocaust"
    antisemitism
    education after the Holocaust
    Opis:
    The article discusses the main theses of Zygmunt Bauman’s book Modernity and the Holocaust, the contexts of its writing and its early critical reception in the 1990s. As an introduction to the issue’s theme, it focuses on the proposals for a contemporary interpretation of Bauman’s work put forward by the authors of the articles published in this issue of Studia Litteraria et Historica. In the final section, the author proposes a reading of Modernity and the Holocaust in relation to educational issues raised in the 1960s by Theodor W. Adorno.
    Artykuł omawia główne tezy książki Zygmunta Baumana Nowoczesność i Zagłada, konteksty jej powstania oraz wczesną krytyczną recepcję w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Jako wprowadzenie do tematu numeru koncentruje się na propozycjach współczesnej interpretacji dzieła Baumana, przedstawionych przez autorów i autorkę artykułów opublikowanych w niniejszym numerze „Studia Litteraria et Historica”. W końcowej części autor proponuje odczytanie Nowoczesności i Zagłady w odniesieniu do zagadnień edukacyjnych, podnoszonych w latach sześćdziesiątych przez Theodora W. Adorno.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-17 (eng); 1-18 (pol)
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fashion as the Other of art. The position of clothing design in the avant- -garde art and in the contemporary era
    Autorzy:
    Samborska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593883.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    The Other/identical
    the avant-garde
    Theodor W. Adorno
    fashion
    Futurism
    Prada Marfa
    Vanessa Beecroft
    Inny/tożsamy
    awangarda
    moda
    futuryzm
    Marfa Prada
    Opis:
    Analyzing the relationships between art and fashion, I will refer to the category the Other/ identical. For several decades, it has been popular in the humanistic debate, subject to various interpretations (Derrida, Foucault, feminism, post-colonialism). In the meaning adopted here, just as the Other is a condition for the existence of the identical, so, I believe, fashion is a point of reference for art. It functions as an element allowing art to build its identity on being different from it. This situation was particularly evident in the first half of the 20th century. In the introductory part of my paper, I will present some examples of avant-garde artists' involvement in the design of clothing treated on an equal footing with artistic activity. For the Futurists and Constructivists, the Other and the identical were equal. The second part of the paper describes the situation that arose at the end of the 20th century, when equality between the Other and the identical took a different form. The identical started imitating the Other – art now resembles a fashion show, advertising photography or a luxury boutique. This reveals the anti-nomical character of art, its secret connection with fashion, anticipated by Theodor W. Adorno. Contemporary art no longer has the strength to resist it. They blend into the aesthetic visual sphere.
    Analizując związki miedzy sztuką a modą odwołuję się do kategorii Inny/tożsamy. Od kilku dziesięcioleci jest ona popularna w debacie humanistycznej podlegając różnym interpretacjom (Derrida, Foucault, feminizm, postkolonializm). W przyjętym tu sensie, podobnie jak Inny stanowi warunek istnienia tożsamego, tak, moim zdaniem, moda jest punktem odniesienia dla sztuki. Funkcjonuje jako element pozwalający sztuce budować tożsamość na zasadzie odróżnienia się od niej. Sytuacja ta ze szczególną wyrazistością ujawniła się w pierwszej połowie XX wieku. W początkowej części tekstu przedstawiam przykłady zaangażowania artystów awangardowych w problematykę projektowania ubioru traktowanego na równi z działalnością artystyczną. Dla futurystów i konstruktywistów Inny i tożsamy były sobie równe. Druga część tekstu pokazuje sytuację rodzącą się pod koniec minionego stulecia, gdy równość między Innym i tożsamym przyjęła odmienną formę. Tożsamy zaczął imitować Innego – sztuka przypomina obecnie prezentację mody, fotografię reklamową lub luksusowy butik. Wyszła na jaw przeczuwana przez Theodora W. Adorna antynomiczność sztuki, jej sekretny związek z modą. Współczesna sztuka nie ma już sił opierać się jej. Roztapia się wraz z nią w estetycznej sferze wizualnej.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 141-151
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Composing for the films” Theodora W. Adorno i Hannsa Eislera jako krytyczna refleksja o muzyce filmowej
    'Composing for the Films' by Theodor W. Adorno and Hanns Eisler as Critical Reflection on Film Music
    Autorzy:
    Kwapień, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328085.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    muzyka filmowa
    racjonalizacja
    fetyszyzacja muzyki
    kultura masowa
    teoria krytyczna
    Hanns Eisler
    Theodor W. Adorno
    film music
    rationalisation
    fetishisation of music
    mass culture
    critical theory
    Opis:
    Książka Composing for the films jest wyjątkową pozycją wśród literatury muzykologii filmowej. Wydana w 1947 roku była niemal natychmiastową odpowiedzią na szybko rozwijający się w Hollywood przemysł filmowy. Chociaż powstała we współpracy dwóch autorów – Theodora Adorno oraz Hannsa Eislera, przez wiele lat znana była tylko pod nazwiskiem tego drugiego. Pomimo oryginalności koncepcji, nie była ona przedmiotem analizy w Polsce. W pierwszej części artykułu koncentruję się na okolicznościach powstania publikacji oraz historii jej wydań. Proces ten był utrudniony ze względu na skomplikowaną sytuację polityczną obu autorów. Kluczem interpretacyjnym koncepcji zawartej w książce jest teoria krytyczna, zaadaptowana przez Theodora Adorno do badań nad muzyką filmową. W artykule wyodrębniam zawarte w myśli autorów cztery segmenty tematyczne – krytykę kinematografii jako przejawu kultury masowej, krytykę warsztatu kompozytorskiego twórcy muzyki filmowej, krytykę tradycyjnych technik kompozytorskich i możliwości zastosowania w kinie nowej muzyki oraz krytykę i niebezpieczeństwa związane z użyciem w muzyce filmowej nowej technologii. Taki podział umożliwił mi przedstawienie wszystkich czynników analizowanych przez autorów – muzykologicznych, filozoficznych, ekonomicznych, politycznych, socjologicznych. Analizę samej refleksji autorów poszerzam o koncepcje socjologiczne Maxa Webera oraz Theodora W. Adorno - fetyszyzację muzyki, racjonalizację, regresję w słuchaniu. Przedstawiam także część technik kompozytorskich, wciąż stosowanych w muzyce filmowej, które autorzy opisują jako ,,złe nawyki kompozytorskie'' – stosowanych przez kompozytorów do dziś.
     "Composing for the Films" is a unique book in film musicology. Published in 1947, it was a nearly immediate response to the fast developing Hollywood film industry. Though it was the product of a collaboration between two authors, Theodor Adorno and Hanns Eisler, for many years it was known only under the name of that latter artist. Despite its original concepts, it has never been analysed by Polish scholars. The first part of my paper focuses on the circumstances of writing this book and the history of its editions, which was made complicated by both authors’ difficult political situation. Critical theory, as adapted by Adorno for the study of film music, is the key to the concepts contained in this book. In my article, I distinguish four thematic segments in the authors’ commentary: a) criticism of cinematography as a manifestation of mass culture; b) criticism of composition technique in film music; c) criticism of traditional composition techniques and a discussion of the possible uses of new music in films; d) presentation of the dangers related to the use of new technologies in film music. Such a division of topics makes it possible for me to cover all the aspects discussed by the authors, and related to musicology, philosophy, economy, politics, and sociology. My analyses of Adorno and Eisler’s ideas has been extended so as to include Max Weber’s sociological concepts and Adorno’s notions of the fetish character in music, rationalisation, and regression of listening. I also present a survey of selected composition techniques still applied in film music today, which the authors describe as ‘bad habits in composition’.
    Źródło:
    Muzyka; 2020, 65, 3; 21-40
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koniec wieku poetów? O zszyciach literatury i filozofii
    The End of the Age of Poets? Stitching Together Literature and Philosophy
    Autorzy:
    Zawadzki, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32049694.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    logos and mythos
    categories of philosophy
    poetics
    transcendentalism
    dialectics
    hermeneutics
    deconstruction
    Plato
    Aristotle
    Kant
    Hegel,
    Hegel
    Dilthey
    Nietzsche
    de Unamuno
    Heidegger
    Adorno
    Blanchot
    Derrida
    De Man
    Ricoeur
    Schegel
    Novalis
    Mallarmé
    Opis:
    The article presents an attempt to outline, from a mainly typological and partly historical perspective, what the author considers the most important varieties of the relationship between philosophy and literature (which is, of course, understood here in a working and broad sense, as poesis). In the first of these varieties, for which the fundamental significance is Plato’s gesture of excluding poets from the state, the philosophical logos defines itself in opposition to literature, or mythos. In the second, which appears to predominate from Aristotle to the 18th century, the relationship between philosophy and literature takes on a more neutral character: the former provides the latter with motifs, themes, topics, mainly related to moral philosophy in the broadest sense, while the latter provides the former with discursive modes, such as genre. Modern aesthetics and the philosophy and theory of literature (fundamentally different from the tradition of the great poets and rhetoricians of the 16th and 17th centuries), which emerged together with transcendental philosophy and its reception in German Romanticism, contributed both to the increased interest among philosophers in literature and to a clear embedding, or even closing, of literature in philosophical notions, which originated mainly in the tradition of transcendentalism and dialectical thought. Finally, the beginning of the twentieth century is distinguished, in most of the major continental philosophical traditions, by a tendency to seek, or to find, in literature the most important partner of philosophical thinking, and sometimes even the identity of philosophy.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2022, 37; 121-144
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakterystyka jednostki o charakterze autorytarnym (Erich Fromm), o osobowości autorytarnej (Theodor Adorno), o osobowości twardej (Hans Eysenck) oraz dogmatycznej (Milton Rokeach) i cechy wspólne dla tych konstruktów teoretycznych
    Characteristics of an authoritarian unit (Erich Fromm), with authoritarian personality (Theodor Adorno), with hard personality (Hans Eysenck) and dogmatic (Milton Romeach) and common features for these theoretical constructs
    Autorzy:
    Przybytek, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2212047.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Erich Fromm
    Theodor Adorno
    Hans Eysenck
    Milton Rokeach
    Adolf Hitler
    Józef Stalin
    autorytaryzm
    demokracja
    społeczeństwo
    prawica
    lewica
    nazizm
    faszyzm
    komunizm
    Niemcy
    Rosja
    III Rzesza
    ZSRR
    Adolf
    Hitler
    Joseph Stalin
    authoritarianism
    democracy
    society
    right-wing politics
    left-
    -wing politics
    Nazism
    fascism
    communism
    Germany
    Russia
    the Third Reich
    the
    USSR
    Opis:
    This article addresses the subject of Erich Fromm, Theodor Adorno, Hans Eysenck and Milton Rokeache theory characterizing personality particularly susceptible to the influence of authoritarianism, personality that combat democracy. In its first part there is the characteristics of these personalities, specifically authoritarian units (Erich Fromm), with authoritarian personality, hard personality (Hans Eysenck) and dogmatic (Milton Rozeach). The second part of this article is trying to find common features for these theoretical constructs. Mostly, however, it is a criticism of erroneous (in my opinion) thinking when creating these theories. I noticed that the creators of the majority of them not only describe personality types particularly susceptible to the influence of authoritarianism, but above all they condemn them. In practice, this comes down to attacking the extreme right. However, attention should be paid to several important issues that negate this attitude. With authoritarianism, only the right can be identified. The division of the right/left is not very sharp. In turn, authoritarianism does not always mean a lack of humanitarianism, intolerance, and persecution. Most of the above theoretical constructs indicate, in my opinion, it is wrong that the political features of a person acquire under the influence of the environment, the environment. However, they are not somehow inherited, genetically conditioned. In addition, I think that only a certain, smaller part of society has specific political views. And only among them there is a group of people with authoritarian tendencies. This part of a society that has unspecified political views can be a business – related political option, even authoritarian, if this option provides its benefits. The assumption that the political actions of society result from the internal features of individuals is another point with which it is difficult to (me) agree. In fact, the effectiveness of the ruling team decides.
    Artykuł podejmuje temat stworzonych przez Ericha Fromma, Theodora Adorno, Hansa Eysencka i Miltona Rokeacha teorii charakteryzujących osobowości szczególnie podatne na wpływ autorytaryzmu, zwalczające demokrację. W jego pierwszej części znajduje się charakterystyka tych osobowości, konkretnie jednostek o charakterze autorytarnym (Erich Fromm), o osobowości autorytarnej (Theodor Adorno), o osobowości twardej (Hans Eysenck) oraz dogmatycznej (Milton Rokeach). W drugiej części artykułu staram się znaleźć cechy wspólne dla tych konstruktów teoretycznych. W większości jest to jednak krytyka błędnego (moim zdaniem) myślenia przy tworzeniu tych teorii. Zauważyłem, że twórcy większości spośród nich, nie tylko opisują typy osobowości szczególnie podatne na wpływ autorytaryzmu, ale przede wszystkim je potępiają. W praktyce sprowadza się to do atakowania skrajnej prawicy. Jednak należy zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii, które negują takie nastawienie. Z autorytaryzmem nie można utożsamiać tylko prawicy. Sam podział prawica– –lewica nie jest zbyt ostry. Z kolei autorytaryzm nie zawsze oznacza brak humanitaryzmu, nietolerancję, prześladowania. Większość powyższych konstruktów teoretycznych wskazuje błędnie, że cechy polityczne człowiek nabywa pod wpływem otoczenia, środowiska. Natomiast nie są one jakoś dziedziczone, uwarunkowane genetycznie. Ponadto uważam, że tylko pewna, mniejsza część społeczeństwa ma sprecyzowane poglądy polityczne. I tylko wśród nich występuje grupa ludzi o skłonnościach autorytarnych. Ta część społeczeństwa, która ma niesprecyzowane poglądy polityczne może koniunkturalnie poprzeć pewną opcję polityczną, nawet autorytarną, jeżeli zapewni ona jej korzyści. Założenie, że polityczne działania społeczeństwa wynikają z wewnętrznych cech jednostek, to kolejny punkt, z którym trudno się zgodzić. W rzeczywistości decyduje skuteczność ekipy rządzącej.
    Źródło:
    Cywilizacja i Polityka; 2022, 20, 20; 322-358
    1732-5641
    Pojawia się w:
    Cywilizacja i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-25 z 25

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies