Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Actor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 152
Tytuł:
«Kołysałem się tą myślą»: Historia niezrealizowanego projektu fotograficznego Michała Chomińskiego
«I was swaying with this thought»: The Story of a Photography Project by Michał Chomiński That Never Came to Be
Autorzy:
Wanicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47223868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Michał Chomiński
dziewiętnastowieczna fotografia teatralna
historia teatru polskiego 1765–1880
emploi
Teatry Warszawskie
Konrad Brandel
kolekcjonerstwo
nineteenth-century theater photography
history of the Polish theatre 1765–1880
actor's craft
Warsaw State Theaters
collecting
Opis:
Artykuł dotyczy niezrealizowanego projektu fotograficznego autorstwa Michała Chomińskiego (1819–1886), aktora i kronikarza Teatrów Warszawskich. Oparta na materiałach źródłowych, częściowo publikowanych w aneksie, rekonstrukcja nieopisanej dotąd historii wydania Galerii Artystów Dramatycznych Teatrów Warszawskich poszerza refleksje nad początkami polskiej historiografii teatralnej. Chomiński został ukazany jako pierwszy kolekcjoner ikonografii teatralnej, który docenił wagę fotografii jako dokumentu. Ramę metodologiczną artykułu stanowią wybrane aspekty kulturoznawczych studiów nad praktykami kolekcjonerskimi.
This article discusses a photographic project by Michał Chomiński (1819–1886), an actor and chronicler of the Warsaw State Theaters. Based on primary sources (partly included in the appendix), this reconstruction of the hitherto untold story of Chomiński’s Gallery of Dramatic Artists of Warsaw Theaters broadens our knowledge of the beginnings of Polish theater historiography. Chomiński is shown as the first collector of theater iconography who appreciated the documentary value of the photograph. The methodological framework of the article is based on selected aspects of research on collecting practices from a cultural studies perspective.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2021, 70, 1; 37-72
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mężczyźni ułomki”. XIX-wieczne emploi jako przykład nieformalnej cenzury obyczajowej
“Male Weaklings” A 19th Century Actor Specialisation as an Example of Moral Censorship?
Autorzy:
Wanicka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079045.pdf
Data publikacji:
2022-06
Wydawca:
Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu
Tematy:
actor specialisation
theatre
actor
late 19th and early 20th centuries
moral censorship
academic art
realistic idealism
Romeo
19th century
Opis:
The article concerns the specificity of actor specialisation in Polish theatre of the 19th century. It is an attempt to look at the phenomenon through the prism of questions taken from research on moral censorship. It sheds some light on the principles of the so-called realistic idealism which was the basis of stage art and visual culture of the era shaped by academic art. The theme of the article is the actor specialisation of a romeo and the changes occurring in this specialisation in the late 19th and early 20th centuries.
Źródło:
Didaskalia. Gazeta Teatralna; 2022, 169-170; 181-205
2720-0043
Pojawia się w:
Didaskalia. Gazeta Teatralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nauka rozszerzona” – agory, laboratoria, maszyny społeczne
“Extended Science” – Agoras, Laboratories, Social Machines
Autorzy:
Kołtun, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342339.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
„nauka rozszerzona”
Mode 2 knowledge production
agory
antropologia nauki
laboratoria
teoria aktora-sieci
maszyny społeczne
“extended science”
agora
anthropology of science
laboratories
actor-network theory
social machines
Opis:
Coraz częściej zmiany zachodzące w funkcjonowaniu współczesnej nauki są postrzegane w kategoriach jej rozszerzania pod kątem obszarów zainteresowania, wielości i różnorodności zaangażowanych aktorów czy przekraczania granic dyscyplin. Równolegle do tych zmian pojawiają się pytania dotyczące tego, gdzie i w jaki sposób powstaje wiedza naukowa, a także problem dookreślenia kryterium naukowości. W artykule zostaną przedstawione wybrane koncepcje z zakresu studiów nad nauką i technologią, w których szczególną uwagę poświęca się przestrzeniom (fizycznym, organizacyjnym, kulturowym), w których ma powstawać wiedza uznawana za naukową. Ostatecznie, wydaje się, że to właśnie specjalny sposób organizacji działalności naukowej w specyficznych przestrzeniach stanowi obecnie jedną z podstaw dla odróżniania nauki od nienauki.
The transformations in the functioning of contemporary science are recognised more and more often in the categories of extension of its areas of inquiry, heterogeneity of the engaged actors, and crossing the disciplinary boundaries. Along with these changes there arise questions concerning where and how exactly scientific knowledge emerges as well as the problem of defining the criteria of sciencehood. The article aims to present selected conceptions from the area of Science and Technology Studies; such ones which focus their attention to diverse spaces (of material, organisational and/or cultural kinds) in which supposedly scientific knowledge emerges. Altogether, it seems that these are both the organisational mode and the specific spaces that can currently serve as a basis for discerning science from nonscience.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2015, 3; 301-316
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przyjaciel Moskali”. Daniel Olbrychski wobec Rosji i Rosjan
A friend of the Muscsovietes. Daniel Olbrychski, Russia and the Russians
Autorzy:
Kalita, Liliana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481467.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Daniel Olbrychski
film actor
Polish-Russian cultural relations
Opis:
The text presents the relationship between Daniel Olbrychski (one of the most famous Polish actors in the world) and Russia, as well as his attitude towards the Russians. The author discusses, among others, Olbrychski’s roles in Russian films, and the characters of Russians he created in cinema worldwide. There are also reflections on the actor’s friendship, among others, with Vladimir Vysotzky and Nikita Michalkov, as well as Olbrychski’s attitude towards Vladimir Putin and contemporary Russian policy.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2017, 4, XXII; 21-31
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Teatralność” – zakazany język w teatrze doby performatywnej
“Theatricality” – a Language Forbidden in the Performative Era Theatre
Autorzy:
Łubieniewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/445707.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performance,illusion,creation,computer actor,metaphor, reality
performans,iluzja,kreacja,aktor „komputerowy”,metafora, rzeczywistość
Opis:
The notion of “theatricality”, transferred by Goffmann from the sphere of aesthetic dispute to the area of sociological considerations, has become the quintessence of “pretence”, “falsehood”, and immersion in “illusion”. As its opposite, the performative idea of theatrical theory and practice proposes “truth”, “agency”, and immersion in “reality”, although it does not reject all of the theatrical effects. While inscribing those effects into a performance enriches its appeal, applying performative actions that deconstruct the show turns against the nature of the theatre. The performances: Na niby – naprawdę, directed by Andrzej Dziuk, Być jak Steve Jobs, directed by Marcin Liber, and Akropolis, a project by Łukasz Twarkowski, presented and analysed in this paper, show various ways in which theatre – urged to chase modern reality – deals with the radical change in the cultural situation. Dziuk’s staging is a confrontation between the poetics of the stage metaphor (‘pretence’) and the performative theatrical devices (‘reality’), yet their values are reversed. The act of dramatic creation of the main character, actor Ginesius, proves spirituality to be the “real” dimension of the world, while the actual “reality” turns out to be a “faked” life. In Liber’s show, the precious “relic” of the “old” theatre is the character whose Brechtian songs comment on the world’s convulsions after the 1989 transformation. In his vision, the dominant elements are the digital effects, the audience is entertained by the revolving stage, and the actors create characters taken straight from the tabloid reality. At the end, one of the beneficiaries of the political changes provocatively announces taking over the theatre building, closing the theatre and laying off the actors: theatre has become redundant; we can only watch the methodical deconstruction of what used to define its significance. In turn, in Twarkowski’s show most of the action takes place on a screen hung above the stage, which features the actors’ partner – a computer equipped with a speech synthesizer. The director admits that he dreams of “a computer actor”. In the future, implementing this idea may replace the live relationship between the actor and the spectator. The only element of the show that offers a direct actorspectator contact is the performative “interlude”, in which an actress presents to the audience the sensations of a person who has suffered a stroke. Are we, then, witnessing the times when the performance overwhelms theatre altogether, and the audience, driven by new desires, bids farewell to the loathed “theatricality” with no regrets? Perhaps, instead of yielding to this expansion, we should revise the label of “theatricality”, which reduces the rich tradition of diverse artistic conventions to one dramatic model of naturalistic origin. Perhaps, the term “theatricality” should be redefined in the spirit of Artaud, Witkacy, and Brecht, for whom “theatricality” is the opposite of “pretence”, a manifestation of the artistic creation process. Thus understood, “theatricality” has the potential – through metaphor, poetic image, and other acts stimulating the imagination – to transform “the fake” into “the real”, and to transfer the spectator into a “reality” of higher order: the reality of art.
Pojęcie „teatralności”, przeniesione przez Goffmanna ze sfery rozważań estetycznych w dziedzinę rozważań socjologicznych, stało się dziś kwintesencją „udania”, „fałszu”, pogrążenia w „iluzji”. Performatywna koncepcja teorii i praktyki teatralnej przeciwstawia tej kategorii „prawdę”, „sprawczość” i zanurzenie w „rzeczywistości”, choć z pewnych efektów teatralnych nie rezygnuje. O ile inkrustowanie nimi performansu wzbogaca jego atrakcyjność, o tyle stosowanie dekonstruujących spektakl działań performatywnych obraca się przeciw naturze teatru. Analizowane w artykule przedstawienia (Na niby-naprawdę, w reżyserii Andrzeja Dziuka, Być jak Steve Jobs, zrealizowane przez Marcina Libera oraz Akropolis, według projektu Łukasza Twarkowskiego) ukazują różne sposoby jakimi teatr, poddawany presji pościgu za współczesnością, radzi sobie z radykalną zmianą sytuacji kulturowej. Spektakl Dziuka konfrontuje poetykę scenicznej metafory („na niby”) z zabiegami o charakterze performatywnym („naprawdę”), lecz odwraca znaki wartości: akt teatralnej kreacji głównego bohatera, aktora Ginezjusza, odkrywa duchowość jako „prawdziwy” wymiar świata, podczas gdy rzeczywistość „prawdziwa” okazuje się życiem „na niby”. W spektaklu Libera drogocennym „reliktem” teatru „starego” jest postać, której brechtowskie pieśni komentują konwulsje świata po transformacji 1989 roku. W jego wizji dominują efekty komputerowe, cieszy oko obrotówka, aktorzy zaś budują figury żywcem wzięte z rzeczywistości „tabloidowej”. W finale jedna z beneficjentek politycznych przemian prowokacyjnie zapowiada przejęcie budynku, likwidację teatru i zwolnienie aktorów: teatr stał się zbyteczny; możemy jedynie obserwować metodyczną dekonstrukcję tego, co stanowiło niegdyś o jego fenomenie. Natomiast w spektaklu Twarkowskiego większość akcji ma miejsce na ekranie wiszącym nad sceną, gdzie głównym partnerem aktora jest wyposażony w funkcję mowy komputer. Reżyser wyznał, że marzy o „aktorze komputerowym”; realizacja tego pomysłu zastąpić może w przyszłości żywą relację między aktorem i widzem. Bezpośredni kontakt z publicznością wnosi w spektaklu jedynie performatywny „przerywnik”, gdy aktorka przekazuje widzom doznania osoby, która przeszła udar mózgu. Czy nadchodzą więc czasy, gdy performans pochłonie teatr bez reszty, a publiczność, powodowana nowymi potrzebami, pożegna wzgardzoną „teatralność” bez żalu? Może zamiast poddania się tej ekspansji należałoby raczej zweryfikować przypiętą „teatralności” etykietę, która sprowadza bogatą tradycję różnorodnych artystycznych konwencji do jednego modelu scenicznego o rodowodzie naturalistycznym i redefiniować pojęcie „teatralności”, w duchu, jaki nadawali mu Artaud, Witkacy, Brecht. Dla nich była ona przeciwieństwem „udania”, stanowiąc demonstrację procesu kreacji artystycznej. „Teatralność” tak rozumiana może – operując metaforą, obrazem poetyckim, działaniami, które pobudzają wyobraźnię – przeobrazić „na niby” w „naprawdę”, przenosząc widza w wyższego rzędu „realność”, w realność sztuki.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica; 2019, 7; 222-233
2353-4583
2449-7401
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A development methodology for cyber-physical systems based on deterministic theatre with hybrid actors
Autorzy:
Cicirello, Franco
Nigro, Libero
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954580.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Gdańska
Tematy:
cyber-physical systems
model-driven development
timing models reconciliation
hybrid actors
model continuity
determinism
theatre actor system
Uppaal
Java
systemy cyber-fizyczne
rozwój sterowany
model czasowy
aktorzy hybrydowi
ciągłość modelu
determinizm
Opis:
The goal of the work described in this paper is to propose a development approach for cyber-physical systems (CPS) which relies on actors as the fundamental modelling blocks. The approach is characterized by its capability to deal with the discrete aspects of the cyber part of a CPS, as well as the continuous behaviour of the physical part. More in particular, the approach is based on the Theatre actor system which fosters determinism in model behaviour, and favours model continuity when switching from system modelling and analysis down to prototype and synthesis phases. A key factor of Theatre is the possibility to combine both discrete-event actors, which operate on a discrete timeline, with continuous-time actors which reproduce, in general by using Ordinary Differential Equations (ODEs), the dynamical evolution of physical components. For formal property assessment, Theatre actors (both discrete and continuous) can be reduced to Timed Automata (TA) in the context of the Uppaal toolbox, where the exhaustive andór the statistical model checkers can be exploited. This paper first describes the proposed approach, then it demonstrates its suitability to CPS modelling and analysis through examples. The paper also discusses how abstract and formal modelling actor concepts can be naturally transitioned to implementation concepts in Java.
Źródło:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk; 2021, 25, 2; 233-260
1428-6394
Pojawia się w:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Active resources concept of computation for enterprise software
Autorzy:
Koryl, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/229189.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
domain-driven design
REST
actor model
Opis:
Traditional computational models for enterprise software are still to a great extent centralized. However, rapid growing of modern computation techniques and frameworks causes that contemporary software becomes more and more distributed. Towards development of new complete and coherent solution for distributed enterprise software construction, synthesis of three well-grounded concepts is proposed: Domain-Driven Design technique of software engineering, REST architectural style and actor model of computation. As a result new resources-based framework arises, which after first cases of use seems to be useful and worthy of further research.
Źródło:
Archives of Control Sciences; 2017, 27, 2; 279-291
1230-2384
Pojawia się w:
Archives of Control Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Actors in the social world of public drama theatre in Poland during the communist period and in the 21st century. A comparative analysis
Aktorzy w społecznym świecie publicznego teatru dramatycznego w Polsce w okresie PRL i w XXI wieku. Analiza porównawcza
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041303.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
aktor
okres PRL
teatr współczesny
actor
Poland under communism
contemporary theatre
Opis:
This article aims to provide a comparative analysis of the social condition of actors during the communist era in Poland and after the political transformation of 1989. The empirical material used by the author includes popular science publications devoted to actors of Polish public drama theatres as well as free-flowing interviews conducted by the author in 2015–2017 with theatre artists representing six Polish theatrical centres. Actors who remember the period of the People’s Republic of Poland well are nostalgic about the past theatrical life, they remember being on familiar terms within theatre teams, anti-rankism, and the inclusion of technical and administrative staff in the community of artists without emphasising hierarchies. Today, the social, ideological and political divides in theatre teams are more noticeable. Distinguished actors are being challenged by young colleagues, while they were held in high regard in the past. Nowadays, multi-active actors demythologise the profession of an actor and point to the decline of the professional ethos.
Celem artykułu jest analiza porównawcza kondycji społecznej aktorów w okresie PRL-u i po transformacji ustrojowej 1989 roku. Materiałem empirycznym, jaki wykorzystuje Autorka, są publikacje popularnonaukowe poświęcone aktorom polskich publicznych teatrów dramatycznych i przeprowadzone przez nią – w latach 2015–2017 – wywiady swobodne z twórcami teatralnymi, reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. Aktorzy, którzy dobrze pamiętają okres PRL-u, z nostalgią wspominają miniony czas w życiu teatralnym, pamiętają familiarne stosunki w zespołach, antyrankizm, włączanie pracowników technicznych i administracyjnych do wspólnoty twórców, bez podkreślania jakiejkolwiek hierarchii. Współcześnie podziały społeczne, ideologiczne i polityczne w zespołach są bardziej widoczne. Młodzi aktorzy częściej kwestionują autorytety, w minionej epoce zasłużeni aktorzy darzeni byli wielkim szacunkiem. Współcześnie multiaktywni aktorzy demitologizują profesję aktorską, zwracają uwagę na upadek zawodowego etosu.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2020, 73; 111-126
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ad rem, czyli ku nowej recepcji antyku w ponowoczesnym świecie
Ad rem, towards a new reception of antiquity in the post-modern World
Autorzy:
Mikołajczak, Aleksander Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039624.pdf
Data publikacji:
2019-04-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
classical or antique heritage
postmodernity
objects
methodology
speculative realism
metadesign
Actor Network Theory (ANT)
Opis:
This article presents the shift in the ontological status and function of Ancient Greek and Roman cultural heritage undergone by Western civilization in the last decades of the twentieth and early twenty-first centuries. Antique tradition has since ceased to be transmitted simply as a system of ideas, values or role models, which was successively actualized in the process of its reception. In the post-modern consciousness, Ancient Greek and Roman heritage began to be understood as an individual collection of objects, consumed by society and adapted for the implementation of specific aims and aspirations. This shift consequentially results in the obsolescence of the investigative methodologies used in the study of the reception of antiquity, which have been adapted so far, and thus challenges us to search for more adequate ways of description and analysis of this cultural phenomenon. In light of this, the article presents a new understanding of the reception process and postulates a new research method, referring to the categories of speculative realism, theory of metadesign and the concept of Actor Network Theory (ANT).
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2018, 30; 113-131
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktor jako cyfrowa marioneta, czyli Edward Gordon Craig w kinie przyszłości
An Actor as a Digital Marionet, or Edward Gordon Craig in the Cinema of the Future
Autorzy:
Hendrykowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/921346.pdf
Data publikacji:
2018-04-26
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
actor
character
acting
metamorphosis
virtual reality
digital phantom
the art of film
Opis:
Screen actor as a digital puppet? From one point of view, that potentially becomes an interesting platform for modern way of spectacularity and for communications. From another, it’s something destructive and dangerous for the film art. Marek Hendrykowski’s essay analyzes possible consequences of new era of digital actorship in the shadow of its fundamental question and challenge: what happens with man in this form of moving pictures creation.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2017, 21, 30
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktor teatralny i filmowy w teatrze życia codziennego. Esej socjologiczny na podstawie badań własnych
Theater and Film Actor in the Theater of Everyday Life. Sociological Sketch
Autorzy:
Zimnica-Kuzioła, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096338.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Instytut Socjologii
Tematy:
theater actor
film actor
social role
everyday life
aktor teatralny
aktor filmowy
rola społeczna
życie codzienne
Opis:
The aim of the article is to show a theatre and film actor in the “theatre of everyday life”. The author, using sociological literature on social roles (e.g. E. Goffman, M. Łoś, W. J. Goode) discusses the problem of actors’ performing their professional roles. She is particularly interested in self-promotional strategies used by actors on a daily basis. As an exemplification of a “performance” outside the artistic context, (stage or film set), the author analyses the course of the Great Actor's meeting with the audience and defines it as a quasi-spectacle requiring the adoption of certain roles, both by the artist and the audience. A new concept of “celebrity illusion” appears in the text, which concerns the illusory conviction of many artists that everyone should know them. They take it for granted that as “inhabitants of the mass imagination” they should be noticed in public space and correctly identified. The article uses the following sources: (1) existing: journalistic interviews with theatre and film actors published in popular monthlies and on the Internet; (2) evoked: in-depth free interviews with theatre artists (mainly actors) representing six Polish theatre centres. In 2015-2017, the author conducted twenty interviews - the respondents were recruited using the “snowball” method. Younger and older generation artists, fourteen men and six women, participated in the study The research technique was supported by the observation of actors' behaviour in non-artistic contexts (e.g. during meetings with the audience).
Celem artykułu jest ukazanie aktora teatralnego i filmowego w „teatrze życia codziennego”. Autorka, wykorzystując literaturę socjologiczną dotyczącą roli społecznej (m.in. E. Goffman, M. Łoś, W. J. Goode), omawia problem realizowania przez aktorów roli zawodowej. Szczególnie interesują ją strategie autopromocyjne, jakie stosują aktorzy na co dzień. Jako egzemplifikację „występu” poza kontekstem artystycznym (scena lub plan filmowy), analizuje przebieg spotkania Wielkiego Aktora z publicznością. Określa je jako  quasi spektakl wymagający przyjęcia określonych ról, zarówno przez artystę, jak i przez publiczność. W tekście pojawia się nowe pojęcie „iluzji celebryckiej”, które dotyczy złudnego przeświadczenia wielu artystów, że każdy powinien ich znać. Uważają za oczywiste,  że jako „mieszkańcy masowej wyobraźni” powinni być zauważani w przestrzeni publicznej i poprawnie identyfikowani. W artykule wykorzystano następujące źródła: (1) zastane, a więc opublikowane w popularnych miesięcznikach i w Internecie prasowe wywiady dziennikarskie z aktorami teatralnymi i filmowymi; (2) wywołane, czyli pogłębione wywiady swobodne z twórcami teatralnymi (przede wszystkim z aktorami) reprezentującymi sześć polskich ośrodków teatralnych. W latach 2015–2017 autorka przeprowadziła dwadzieścia wywiadów – respondenci rekrutowani byli metodą „śnieżnej kuli”. W badaniu partycypowali artyści młodszej i starszej generacji, czternastu mężczyzn i sześć kobiet. Wspomagającą technikę badawczą stanowiła obserwacja zachowań aktorów w kontekstach pozaartystycznych (np. podczas spotkań z publicznością).
Źródło:
Konteksty Społeczne; 2019, 7, 2; 133-142
2300-6277
Pojawia się w:
Konteksty Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktor teatralny z perspektywy prawnoautorskiej
Theater actor from the copyright perspective
Autorzy:
Bagieńska‑Masiota, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532056.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
aktor teatralny
artysta wykonawca
artystyczne wykonanie
prawo autorskie
prawo pokrewne
theatrical actor
artistic performance
performer
copyright
related law
Opis:
Artykuł opisuje aktora teatralnego z punktu widzenia przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Opis przeprowadzony został przy użyciu metody dogmatyczno‑prawnej, polegającej na analizie norm prawa polskiego. Aktor teatralny przynależy do kategorii artystów wykonawców, chronionych konstrukcją prawa pokrewnego do artystycznego wykonania. Z punktu widzenia prawa autorskiego wszyscy artyści wykonawcy chronieni są w taki sam sposób, o ile artystycznie wykonują utwór lub dzieło sztuki ludowej. W artykule położono szczególny nacisk na wskazanie tych działań i cech charakterystycznych działania artysty wykonawcy, które związane z pracą aktora teatralnego. Sposób definiowania artystycznego wykonania w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 1994 r. zbliżony jest do sposobu definiowania utworu, stąd część doktryny opisuje je przy użyciu pojęć charakterystycznych dla utworów. Takie podejście jest możliwe, o ile tym pojęciom nadaje się znaczenie dostosowane do roli, jaką w systemie praw autorskich i praw pokrewnych pełnią artysta wykonawca i artystyczne wykonanie. Jest to rola pośrednika pomiędzy twórcą utworu, a jego odbiorcą – publicznością, widzem.
The article describes a theatre actor from the point of the Act on Copyright and Related Rights using a dogmatic‑legal method consisting of an analysis of Polish law. The theatre actor belongs to the category of performing artists, protected by the construction of the right related to artistic performance. From the point of view of copyright law, all performers are protected in the same way insofar as they artistically perform a work or a work of folk art. However, the paper places particular emphasis on those activities and characteristics of a performer’s performance that relate to the work of a theatre actor. How artistic performance is defined in the 1994 Copyright and Related Rights Act is similar to the way in which a work is defined. Hence, some doctrines describe it using concepts characteristic of works. Such an approach is possible because these concepts are given meaning and adapted to the role played by the performer and artistic performance situated in copyright and related rights. This is the role of an intermediary between the creator of the work and its audience – the public and the viewer.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2023, 15, 3; 89-102
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktor w teatrze radiowym
The actor in the radio drama
Autorzy:
Pawlik, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649290.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
radio drama
tv-drama
actor
journalism
Polish National Radio's theater
Opis:
The article focuses on the intricacies of radio drama acting. It shows the similarities and differences between radio and TV drama, and describes the distinctive features of acting in radio drama in relation to other media. The article also focuses on the methodology of the Teatr Polskiego Radia directors’ work with actors during radio drama rehearsals and recording sessions.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2012, 17, 3; 81-94
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktorska i amatorska: dwie interpretacje głosowe tego samego wiersza
Professional and amateur: two vocal interpretations of the same poem
Autorzy:
Bańko, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28765351.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
ikoniczność
instrumentacja dźwiękowa
prozodia
aktorska interpretacja wiersza
iconicity
sound instrumentation
prosody
actor’s interpretation of a poem
Opis:
Artykuł dotyczy dwóch interpretacji głosowych wiersza Dwa wiatry Tuwima: jedna pochodzi od aktora, druga od amatorki publikującej materiały edukacyjne w internecie. Celem jest wyjaśnienie, dlaczego aktorska interpretacja wydaje się bardziej sugestywna od amatorskiej. Przedmiotem badania są cechy prozodyczne obu wykonań utworu (tempo, intensywność dźwięku i zmiany tonu), traktowane jako ikoniczny wykładnik jego treści i zawartości emocjonalnej. Artykuł jest kontynuacją wcześniejszej publikacji, w której w podobny sposób badano Lokomotywę Tuwima. W obu pracach do badań wykorzystano program Praat, służący do analizy akustycznej dźwięku.
This article concerns two vocal interpretations of the poem Dwa wiatry (Two Winds) by Julian Tuwim: one comes from an actor, the other from an amateur publishing educational materials on the Internet. The aim is to explain why the actor’s interpretation seems more suggestive than the amateur one. The subject of the study is the prosodic features of both performances of the poem (tempo, sound intensity, and tone changes), treated as an iconic indicator of its cognitive and emotional content. This article is a continuation of an earlier publication in which Tuwim’s Lokomotywa (Locomotive) was examined in a similar way. In both studies, the Praat programme for acoustic analysis of sound was used for research.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2023, 808, 9; 16-30
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktorzy i Szekspir. O pewnym motywie w polskim filmie
Actors and Shakespeare or About a Certain Motif in Polish Film
Autorzy:
Jazdon, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039039.pdf
Data publikacji:
2019-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Shakespeare
Polish film
actor
adaptation
theater in film
Polish People’s Republic
Opis:
Jazdon Mikołaj, Aktorzy i Szekspir. O pewnym motywie w polskim filmie [Actors and Shakespeare or About a Certain Motif in Polish Film]. „Przestrzenie Teorii” 32. Poznań 2019, Adam Mickiewicz University Press, pp. 15–44. ISSN 1644-6763. DOI 10.14746/pt.2019.32.1. This article deals with various references to William Shakespeare’s plays in Polish postwar films, both theatrical and television ones. There are no Polish film adaptations of Shakespeare’s works except for television dramas made for the Television Theater on state TV. There are, however, Polish films (mainly from 1962–1989) about actors and performing arts with fragments and motifs from Shakespeare plays. Their characters are often actors deprived by fate (or History) of the chance to play a Shakespeare role on stage and forced to play it in life instead.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2019, 32; 15-44
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 152

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies