Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Acting Person" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Sensitivity and motivation for social action in Karol Wojtyla’s thought
    Autorzy:
    Waleszczuk, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668231.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    sensitivity
    Karol Wojtyla
    Acting Person
    action of man
    social action
    Opis:
    Sensitivity, as the ability to respond to internal and external stimuli, undoubtedly plays an important role in the social action of persons. Without this ability -as in the case of indifference- human being lacks a perception that is necessary in response to a specific emergency situation or a need. This article focuses on the teaching of Karol Wojtyla in his major work Acting Person, with a particular emphasis on the question of the motivation of human action. We want to reply to three basic questions related to the topic: Does this ability strengthens or weakens the culture of the Internet age, especially in Western European society? What is the primary motive of human action? Is sensitivity an essential motive and a factor of development of the person and society? What practical consequences we can draw from the teachings of the Krakow thinker about sensitivity? A person, as defined by Wojtyla, that is isolated, remains indifferent. Similarly persons who are hypersensitive hinders themselves to a mature participation in responsible love. The first quality (indifference) leads persons to flee from their duties. The second (hypersensitivity) leads persons to be overwhelmed by this challenge. The first we can describe as lack of feeling, the second as excessive compassion. The diagnosis of Wojtyla (it is more important to be than to have) remains very current and is an important stimulus in which direction to go to promote motivation for social action, and to build a society of communion of persons. Instead of an individualistic dominated competitive struggle of egos, we should try to realize a society in which the encounter of persons is characterized by mutual devotion in love.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2017, 7, 1
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Regionalism in the Light of the Personalistic Category of Participation
    Autorzy:
    Gocko, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2029717.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    regionalizm
    uczestnictwo
    solidarność
    Karol Wojtyła
    Osoba i czyn
    regionalism
    participation
    solidarity
    The Acting Person
    Opis:
    Regionalism is not only a sociological phenomenon, but also an important culture-forming process influencing the development of the human person. The social thought of the Church refers to it straightforwardly as an anthropological phenomenon and interprets it as an axiological category. Referring to these assumptions, the article analyzes regionalism through the prism of the personalistic category of participation described by Karol Wojtyła in the book The Acting Person, the structure of which is based on two principles: solidarity and objection. These principles can serve as a criterion for assessing individual forms of regionalism in terms of answering the question of to what extent they recognize and acknowledge the subjectivity of each member of the regional community, and to what extent they refer to the key values of regional solidarity and the region’s common good.
    Regionalizm to nie tylko zjawisko socjologiczne, ale także ważny proces kulturotwórczy mający wpływ na rozwój osoby ludzkiej. Myśl społeczna Kościoła wprost mówi o nim jako fenomenie antropologicznym i interpretuje jako kategorię aksjologiczną. Odwołując się do tych założeń, artykuł analizuje regionalizm przez pryzmat personalistycznej kategorii uczestnictwa, opisanej przez Karola Wojtyłę w książce Osoba i czyn, której struktura oparta jest na dwóch zasadach: solidarności i sprzeciwu. Zasady te mogą pełnić kryterium oceny poszczególnych form regionalizmu pod kątem odpowiedzi na pytanie, na ile rozpoznają i uznają one podmiotowość każdego z członków wspólnoty regionalnej, a także w jakim stopniu odwołują się one do kluczowych dla regionalizmu wartości solidarności regionalnej i dobra wspólnego regionu.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2021, 91, 3; 125-147
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Freedom for Responsibility: Responsibility and Human Nature in the Philosophical Anthropology of Karol Wojtyla
    Autorzy:
    Woelkers, Mary Angela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507588.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Karol Wojtyla
    John Paul II
    personalism
    philosophical anthropology
    freedom
    responsibility
    ontology
    Acting Person
    Love and Responsibility
    self-determination
    human nature
    human person
    efficacy
    intentionality
    Opis:
    This article considers the essential connection between human nature and responsibility within the philosophical thought of Karol Wojtyla, focusing on his works The Acting Person and Love and Responsibility. The study begins by examining the freedom as characteristic of the human person according to the order of being, and then turns its attention to the authentic understanding of freedom precisely as freedom for the good. The freedom of the human person is finally considered as the foundation of responsibility.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2016, 5, 4; 633-647
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Granice (teorii) spolecznych swiatów
    FRONTIERS OF THE SOCIAL WORLDS THEORY
    Autorzy:
    Marzec, Wiktor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1373833.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ANSELM STRAUSS
    BDSM
    BODY
    EXPERIENCE
    RATIONAL PERSON ACTING
    SADOMASOCHISM
    SOCIAL WORLDS
    SYMBOLIC INTERACTIONISM
    Opis:
    This essay opens to scrutiny the Anselm Strauss's social worlds theoretical perspective applicability borders problem. Applying a specific conceptual experiment that consists of an attempt to explore the 'extreme' phenomenon of the consensual SM communities by reconstructing the foregoing phenomenon in frame of the social worlds' theory, this argument is about to elucidate these elements of the theory, that despite of being hard to apprehend, comprise the crucial aspects of the analyzed phenomenon. A unique way of organizing the subjectively lived experience and shared definition of the situation (in this case the interpretations of sexual violence practice) could not be conceptualized on the base of the participant's subjective self-consciousness. The symbolic interactionist tradition is indirectly based on the idea of Cartesian, self-conscious individual that mainly express its experiences on a verbal interactional level. Therefore, tracing how the notion of the person acting evolves in the interactionist and pragmatic tradition (in which Strauss's theory is rooted in), facilitates recognition of this concept's potential limits. In fact, strict revisions in the area of subjectivity idea applied in any human and social sciences, that should not be overestimated in the foregoing context, allow a more theoretically conscious look on the social worlds' theory.
    Źródło:
    Przegląd Socjologii Jakościowej; 2011, 7, 1; 3-21
    1733-8069
    Pojawia się w:
    Przegląd Socjologii Jakościowej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Conscience in the light of the Truth and the light of the Good in the context of the necessary correlation of religious studies and natural sciences
    Autonomia sumienia w blasku Prawdy i blasku Dobra w świetle potrzeby korelacji nauk ścisłych i humanistycznych
    Autorzy:
    Blakiewicz, Katarzyna
    Kopiec, Maksym Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375637.pdf
    Data publikacji:
    2020-08-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Karol Wojtyła
    Veritatis splendor
    The Acting Person
    human activity
    axiology
    the system of values
    religion for science
    Osoba i czyn
    ludzka aktywność
    aksjologia
    religia dla nauki
    system wartości
    Opis:
    Artykuł dotyczy zagadnienia korelacji prawdy i dobra w ludzkiej aktywności. Autorzy wskazują sumienie jako subiektywne centrum, w którym osoba ludzka weryfikuje swoją pozycję w relacji do Absolutu jako źródła wartości, włączając absolutną Prawdę i Dobro. Odróżniają prawdę od Prawdy i dobro od Dobra, wyjaśniając różnicę: dobro i prawda odnoszą się do fragmentu rzeczywistości ludzkiej, środowiska i ludzkiej aktywności twórczej; Dobro i Prawda odnoszą się do absolutnej kategorii wartości jako fundamentu etycznej weryfikacji działań osoby. Analiza jest oparta na personalistycznej antropologii Karola Wojtyły / Jana Pawła II — autora teorii zależności jakości bytu osobowego od moralnej jakości czynu osoby jako autonomicznego podmiotu, który działa w ‘blasku’/jasności/świetle Dobra i Prawdy. Pokazują skutki zakłócenia harmonii między światem osoby i światem wartości, dotykające jakości struktur społecznych i ekonomicznych.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 71-85
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Connotazione giuridica e teologica del diaconato permanente alla luce del Nuovo Codice di Diritto Canonico, del Catechismo della Chiesa Cattolica e del Motu Proprio ‘Omnium in mentem’
    Juridical and Theological implication of the Permanent Diaconate in the light of the New Code of Canon Law, the Catechism of the Catholic Church and the 292 Motu Proprio ‘Omnium in mentem’ .......
    Autorzy:
    Selejdak, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1006341.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-20
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    Code of Canon Law
    Eucharist
    Word of God, Sacrament of Holy Orders
    Grades of the Sacrament of Holy Orders
    Diaconate, Presbyterate, Episcopate
    Common Priesthood
    Acting in the person of Christ the Head
    Permanent Diaconate
    Diaconal Functions
    Diaconal service of the Liturgy
    Word and Charity, Diocesan Bishop
    Extraordinary Minister
    Catechism of the Catholic Church
    Opis:
    The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms thatthrough the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican The Code of Canon Law (1983), the Catechism of the Catholic Church (1992; 1997) and the Motu Proprio, Omnium in mentem (2009) of Pope Benedict XVI, seek to give a clearer definition of the juridical and theological implication of the Diaconate, specifically that exercised in a permanent way. Prior to the modifications brought about by the Motu Proprio, Omnium in mentem, the Code (cann. 1008-1009), aligns the diaconate to the priesthood and the episcopate, without sufficiently highlighting the nature of their distinctiveness. Canon 1008 affirms that through the Sacrament of Holy Orders, some among the faithful are constituted sacred ministers in the Church, are marked by an indelible character and deputised to fulfil, in the Person of Christ the Head, the pastoral munus of Christ, subdivided by the now traditional terminology of the Second Vatican Council, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself toCouncil, into the 150 triple munus of teaching, sanctifying and governing. Canon 1009, §1, limits itself to
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 122-151
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etyka – pedagogika – prakseologia: refleksja z myśli Tadeusza Kotarbińskiego
    Ethics – pedagogics – praxeology: Reflection on Tadeusz Kotarbiński’s thoughts
    Autorzy:
    Sztylka, Andrzej
    Gałkowski, Stanisław
    Kostyło, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/chapters/970846.pdf
    Data publikacji:
    2020-07-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    etyka
    pedagogika – edukacja
    prakseologia
    działanie
    ład zewnętrzny – ład wewnętrzny
    skuteczność - nieskuteczność działania
    podmiotowość jako realny status nauczyciela i ucznia (wychowawcy i wychowanka)
    sztuka życia "czynienie dobrze" - "czynienie dobra"
    ethics
    pedagogics – education
    praxeology
    activity
    outer order – inner order
    art of living: “doing good” – “doing right”
    efficiency and inefficiency of acting
    subjectivity as the real status of teacher and pupil (educator and educated person)
    Opis:
    W postawie życiowej Tadeusza Kotarbińskiego, zarówno w nastawieniu do świata, jak i w aspekcie poznawczym i praktyczno-konkretnym, prakseologia oraz etyka spolegliwego opiekuństwa niespodziewanie, kreatywnie i mistrzowsko łączą się ze sobą w sztuce życia i wychowania. Najistotniejsza jest u Tadeusza Kotarbińskiego tendencja radykalnie racjonalistyczna. Osobowo-cieleśnie pojmowany konkretyzm dyktuje niezależność etyki od wierzeń religijnych, a prakseologia wyznacza aktywizm owej etyki. Celem staje się usprawnienie myślenia i działania przez eliminację pozorów, uściślenie używanego języka i uczynienie konstrukcji rozumu sprawdzalnymi. Autor w artykule prezentuje – w niezbędnej zwięzłości – rozwinięte i pogłębione poglądy Kotarbińskiego na stan ogólny rzeczywistości współczesnej pod kątem etyki i pedagogiki, stan etyczny według założeń podstawowych oraz stan pedagogiki i postulaty dla pedagogii. Obrona tzw. „niezmienników”, czyli zasobu osiągniętych w toku dziejów ludzkich empirycznie i rozumowo uzasadnionych „prawd etycznych”, jak mówiły Maria Dąbrowska i Maria Ossowska – „kilku prostych prawd moralnych, na których wspiera się ludzkość” – stanowi jedno z wielkich zadań wychowawców. Wynika stąd wniosek, że prakseologia jest pomocna w prawidłowej działalności pedagogicznej przy wdrażaniu etyki. Współistnienie etyki, pedagogiki i prakseologii w dziele poprawy jakości człowieka i naprawy jego świata – zdaniem Profesora Kotarbińskiego – prowadzi do zasadniczej uwagi, że w działalności nauczycielskiej najważniejszy jest „realny status ucznia”. Miejsce i rola, role podmiotowe uczestników obecne w całokształcie działań osobistych i społecznych decydują zarówno o jakości pedagogiki, jak i o sensie całego życia. Jest wielka różnica między „czynieniem dobrze”, a „czynieniem dobra”.
    In Tadeusz Kotarbiński’s outlook on life, both in his attitude toward the world and in the cognitive and practical, real aspect, praxeology and ethics of reliable guardianship are unexpectedly, creatively and masterfully joined with one another within the art of living and education. The most important thing about Tadeusz Kotarbiński is his radically rational drift . Reism, understood in the personally-carnal sense, dictates ethics’ independence from religious beliefs, and praxeology determines the activism of this ethics. Its aim is thus to improve thinking and acting by eliminating appearances, to specify the language in use and to make the mind structures verifiable. The article shows – in some necessary briefness – Kotarbiński’s developed and deepened views upon the general condition of contemporary reality from ethics’ and pedagogics’ point of view, the ethical condition in accordance with the basic assumptions as well as the condition of pedagogics and some postulates for pedagogy. The defense of the so-called invariants, i.e. the resources of empirically and rationally well-founded “ethical truths” – as Maria Dąbrowska and Maria Ossowska used to say – “some simple moral truths humanity leans on” – constitutes one of the biggest tasks for educators. The conclusion resulting from here is that praxeology is helpful in proper pedagogical activity in the process of initiating ethics. The co-existence of ethics, pedagogics and praxeology in the work of improving man’s quality and improving our world, according to Professor Kotarbiński, leads to a general remark that the most important thing in the teacher’s activity is “the real status of the pupil.” The place and the role, the subjective roles of participants taking part in the whole of the personal and social activities, determine both pedagogics’ quality and the sense of one’s whole life. There is a great difference between “doing good” and “doing right.”
    Źródło:
    Wielogłos w myśli o wychowaniu. 100 lat polskiej pedagogiki filozoficznej; 138-148
    9788323542544
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies