Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "AI2O3" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Nowy rodzaj bezchromowych, zasadowych wyrobów ogniotrwałych
New types of chrome free basic refractories
Autorzy:
Wojsa, J.
Jedynak, L.
Podwórny, J.
Wala, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/392428.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych
Tematy:
metalurgia miedzi
materiał ogniotrwały
zastąpienie chromu
tworzywo spinelowe
kompozycja MgO-AI2O3-SnO2
copper metallurgy
refractory material
chromium replacement
spinel material
MgO-AI2O3-SnO2 composition
Opis:
Ze względu na szkodliwe działanie na organizm ludzki związków chromu na +6 stopniu utlenienia, od lat prowadzone są badania mające wyeliminować tlenek chromu z technologii zasadowych materiałów ogniotrwałych. Poszukiwanie tworzyw alternatywnych umożliwiło opracowanie materiałów o zbliżonych własnościach i w perspektywie ograniczenie zakresu stosowania wyrobów zawierających chrom. Niemniej w wielu gałęziach przemysłu, a zwłaszcza w metalurgii miedzi i ołowiu, a także w niektórych procesach pozapiecowej obróbki stali, nadal stosowane są niemal wyłącznie tworzywa magnezjowo-chromitowe zawierające do ponad 30% Cr2O3. Celem podjętych badań było opracowanie nowych tworzyw ceramicznych mogących stanowić alternatywę materiałową dla klasycznych wyrobów magnezjowo-chromitowych tam, gdzie odgrywają one role dominującą, a więc w przemyśle miedziowym. W badaniach nad nowego typu tworzywami ogniotrwałymi jako składnik spinelotwórczy zastosowano kasyteryt (SnO2). Wyniki badań zależności fazowych tworzyw z układu MgO-AI2O3-SnO2 oraz podstawowych własności otrzymanych wyrobów próbnych łącznie z rezultatami laboratoryjnych testów odporności korozyjnej prezentowano we wcześniejszych publikacjach. W niniejszej pracy zaprezentowano wybrane wyniki dalszych badań własności nowych tworzyw spinelowo- i magnezjowo-cynianowych. Przedstawione rezultaty potwierdzają prawidłowość wyboru kierunku poszukiwań alternatywnych wyrobów bezchromowych, zwłaszcza do zastosowania w procesach niskotemperaturowych w metalurgii miedzi.
In the last decade one of the most important objectives of many researching attempts in basic refractories was the elimination of chrome oxide due to environmental and human health protection reasons. However, there are still areas where replacement of magnesite-chrome bricks is unattainable. Accordingly attempts were undertaken to develop new materials in which the spinel creating agent was cassiterite (SnO2). Results of investigations into phase compositions of materials from MgO-AI2O3-SnO2 system and analysis of fundamental factors having an effect on its practical application as well as the results of corrosion resistance tests were presented earlier. In this paper further properties of the new, spinel- and magnesia-stannate materials were examined. The results, which have been obtained so far seem to be promising, especially those concerning the application of new refractories in low temperature processes in copper industry.
Źródło:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych; 2008, R. 1, nr 2, 2; 67-75
1899-3230
Pojawia się w:
Prace Instytutu Szkła, Ceramiki, Materiałów Ogniotrwałych i Budowlanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Własności trybologiczne materiałów kompozytowych na osnowie stopu aluminium 7075 umacnianych włóknami Al2O3
Tribological properties of Al 7075 alloy based composites strengthened with Al2O3 fibres
Autorzy:
Naplocha, K.
Kaczmar, J. W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/381055.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
materiał kompozytowy
stop 7075
włókno AI2O3
tarcie suche
composite material
7075 alloy
Al2O3 fibre
dry sliding
Opis:
Badano odporność na zużycie ścierne materiałów kompozytowych na osnowie stopu aluminium 7075 umacnianych włóknami Al2O3 Saffil. Pomiary przeprowadzono metodą pin-on-disc w warunkach tarcia suchego dociskając próbki do obracającej się żeliwnej tarczy. Określono wpływ ciśnienia wywieranego przez próbki oraz ukierunkowania włókien, w stosunku do powierzchni ścieranej na stopień zużycia. Materiały wytwarzano metodą prasowania w stanie ciekłym nasycając stopem aluminium 7075 kształtki ceramiczne z włókien Saffil o porowatości 80-90%. Odporność na zużycie materiałów kompozytowych, w stosunku do nieumocnionego stopu 7075, była nieznacznie gorsza przy mniejszym ciśnieniu 0,8MPa wywieranym przez próbkę z kompozytu na żeliwną tarczę. Pod większym ciśnieniem 1,2 MPa odporność stopu nieumocnionego była jeszcze lepsza, a ukierunkowanie włókien w materiałach kompozytowych nie miało większego znaczenia na zużycie. Zaobserwowano również znaczne zużycie przeciwpróbki, gdyż zużyty materiał kompozytowy wraz z rozdrobnionymi włóknami Al2O3 pełnił rolę ścierniwa. Wzrost odporności na ścieranie materiałów kompozytowych na osnowie stopu 7075 uzyskano po zastosowaniu umocnienia zawierającego oprócz włókien Al2O3 również włókna C.
Wear resistance of 7075 aluminium alloy based composite materials reinforced with Al2O3 Saffil fibres was investigated. The measurements of wear were performed applying the pin-on-disc method at dry friction conditions with the gray iron counterpart. The effects of pressure of composite samples on the counterpart made of gray iron and the orientation of fibers in relation to the friction surface on wear rate were determined. The materials were produced by squeeze casting method where 80-90% porous ceramic preform were infiltrated. After T6 heat treatment hardness increased about 50-60% both for unreinforced alloy and composites containing strengthening Saffil fibres. Wear resistance of composite materials in relation to the unreinforced 7075 alloy was slightly worse at lower pressure of 0.8 MPa. Under higher pressure of 1.2 MPa wear resistance of unreinforced 7075 alloy was even better whereas no effect of orientation of fibers on wear in composite materials was observed. Additionally, significant wear of counterface in the presence of debris with fragmented Al2O3 fibres as abrasives was observed. Wear resistance improvement of composite materials was obtained when with alumina Saffil fibres Carbon C fibres in the preforms were applied.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2011, 11, 2 spec.; 153-158
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybride Composite Armour Systems with Advanced Ceramics and Ultra-High Molecular Weight Polyethylene (UHMWPE) Fibres
Hybrydowe, kompozytowe układy balistyczne z zaawansowaną ceramiką i włóknami UHMWPE
Autorzy:
Fejdyś, M.
Kośla, K.
Kucharska-Jastrząbek, A.
Landwijt, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/234079.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
composite armour
bullet proof vest
multi-hit
nonoxide ceramics
silicon carbide (SiC)
aluminium oxide (Al2O3)
ultra-high molecular weight polyethylene (UHMWPE) fibres
kompozyty włókniste
kamizelka kuloodporna
węglik krzemu
SiC
tlenek glinu
AI2O3
Opis:
The aim of the research was to develop a new concept of hybride composite armour systems consisting of a ceramic and fibrous composite. Depending on the requirements for ballistic protection, armour systems may be designed to various configurations and weights based on the most suitable ceramic materials and backing. The article describes the development of a hybrid ceramic - multi-layered ultra-high molecular weight polyethylene (UHMWPE) composite armour made from silicon carbide (SiC) or aluminium oxide (Al2O3) of different thicknesses (3.0, 3.5, 4.0, 4.5, 17.27 and 13.35 mm) and shapes (hexagonal and cylindrical) in combination with a polyethylene fibrous composite. Additionally research work developed a confinement system for the hybrid ceramic - multi-layered UHMWPE composite armour which significantly improves the ballistic performance of composite armour by creation of a uniform compression condition of the ceramic and by reducing its fragmentation upon impact. The ballistic armour strength was tested according to the PN-V-87000:2011, NIJ 0101.04 standard and NATO STANAG 4569 (AEP-55 Vol.1) standard for protection against more than one shot (multi-hit). The hybrid ceramic - multi-layered UHMWPE composite armour was combined with basic fibrous ballistic armours which exhibited a ballistic strength compatible with level IIIA according to the NIJ 0101.04 standard and classes K2 and O3 according to the PN-V-87000: 2011 standard.
Celem badań było opracowanie nowej koncepcji hybrydowych, kompozytowych układów balistycznych na bazie ceramiki oraz kompozytów włóknistych. W zależności od wymagań ochrony balistycznej, układy balistyczne projektowano w różnych konfiguracjach i masach, wykorzystując odpowiednie materiały ceramiczne i te przeznaczone na tylną cześć pancerza. W artykule przedstawiono wyniki prac mające na celu opracowanie hybrydowych ceramiczno-polietylenowych kompozytów balistycznych wykonanych z ceramiki na bazie węglika krzemu (SiC) i tlenku glinu (Al2O3) o różnej grubości (3.0 mm, 3.5 mm 4.0 mm, 4.5 mm, 17.27mm, 13.35 mm) oraz kształcie (heksagonalny i cylindryczny), w połączeniu z włóknistym kompozytem polietylenowym. Dodatkowo praca badawcza doprowadziła do opracowania systemu zabezpieczającego hybrydowe ceramiczno-polietylenowe kompozyty balistyczne, który znacząco poprawił skuteczność balistyczną pancerzy kompozytowych poprzez wytworzenie jednorodnych warunków kompresji ceramiki, a także dzięki zmniejszeniu jej fragmentacji po uderzeniu. Badania odporności balistycznej pancerzy prowadzono zgodnie z normą PN-V-87000:2011, NIJ 0101.04 oraz procedurą badawczą opartą na normie NATO STANAG 4569 (AEP-55 Vol.1) w zakresie ochrony przed więcej niż jednym strzałem (multi-hit). Badania balistyczne hybrydowych ceramiczno-polietylenowych kompozytów balistycznych prowadzono w zestawieniu z opracowanymi podstawowymi włóknistymi pancerzami balistycznymi, wykazującymi odporność balistyczną zgodną z poziomem IIIA normy NIJ 0101.04 oraz klasami K2 i O3 wg PN-V-87000:2011.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2016, 3 (117); 79-89
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies