Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "4th century" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Late Roman Period and Early Migration Period in the Upper San River basin
    Autorzy:
    Bulas, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042459.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    settlements
    coins
    stray finds
    4 th century
    5th century
    Opis:
    The analysis of the cultural and settlement situation in the Upper San River basin in the Late Roman Period and the early phase of the Migration Period (timespan between phases C2 and D) is difficult due to the small database. In addition to materials from the partially researched settlement in Lesko and recently excavated (during the investment works on the bypass of Sanok) settlement in Sanok 59-60, the materials from these phases are primarily stray finds, such as metal fragments of clothing, such as buckles or coins, discovered outside the archaeological context. It is important to underline that most of the wheel-made pottery finds have a wide chronological frame and it is a rare possibility to narrow pottery dating. Despite the limited amount of data, they provide the basis for the new analysis of the archaeological material and settlement situation in this area dated roughly to the Late Roman Period and Early Migration Period. In this context, wide-scale research, which for the first time allowed observation of the extent and organization of settlements, proved to be particularly important.
    Źródło:
    Acta Archaeologica Carpathica; 2019, 54; 57-76
    0001-5229
    2719-4841
    Pojawia się w:
    Acta Archaeologica Carpathica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terminologia dotycząca pokory i pychy w pismach greckich Ojców Kościoła IV wieku
    Terminology of humility and pride in the writings of the Greek Fathers of the Church of the 4th century
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613589.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ojcowie Greccy
    czwarty wiek
    Greek Fathers
    4th century
    Opis:
    The aim of the presented paper is to analize the terminology describing humility and pride that appears in the writings of the Greek Fathers of the Church of the 4th century (Basil the Great, Gregory of Nazianzus, Gregory of Nyssa, John Chrysostom). To describe a humility they used the traditional terms that derived from ancient philosophy and were also well known in the Septuagint and in the New Testament writings; and used in the letters by Saint Paul and Saint Peter. The ancient Greek thought didn’t know a virtue of humility, so the philosophers didn’t use the last of these terms. However, the first two were used in the ancient Greek literature, but usually in a pejorative sense and meant „smallness”, „weakness”, „misery”. In the works of Greek Fathers of the Church the adjective and the substantive had a wider semantic field than the substantive „virtue of humility”. They could have meant the virtue of humility, as well as a natural state of abasement of man as a created being; or a humiliation caused by the sin, and even all lowliness in the world of spirit and matter. The terms associated with the pride, used by the Greek Fathers of the Church, remained unchanged since the time of ancient Greek philosophy and literature, which devoted to this fault not less space than later Christianity.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2012, 58; 327-342
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Incomprehensibility of God and the Trinitarian controversy of the fourth century
    Niepoznawalność Boga a spory trynitarne IV wieku
    Autorzy:
    Kochańczyk-Bonińska, Karolina
    Przyszychowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612519.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    niepoznawalność Boga
    spory trynitarne IV wieku
    Eunomiusz
    incomprehensibility of God
    trinitarian controversy of the 4th century
    Eunomius
    Opis:
    Chociaż koncepcja niepoznawalności Boga zawsze była w Kościele obecna, to w pierwszych wiekach bardziej istotne było ukazanie Boga bliskiego dzięki łasce i wcieleniu. W IV w. wyraźnie widać zmianę w akcentach i roli przyznawanej niepoznawalności Boga przez Ojców. Nie wzięło się to znikąd, ale było ściśle powiązane z kontrowersją eunomiańską, która jest nie tyle częścią polemiki ariańskiej, co osobnym rozdziałem w historii teologii. Wykazujemy w artykule, że podstawą różnic między Aecjuszem i Eunomiuszem z jednej strony a Ojcami Kapadockimi z drugiej były przyjęte przez nich filozoficzne założenia. Zarówno koncepcja osób boskich jak i zagadnienie poznawalności Boga wynikają z przekonania o pochodzeniu nazw: Eunomiusz wierzył, że nazwy zostały stworzone przez Boga, natomiast Ojcowie Kapadoccy utrzymywali, że to człowiek nadaje rzeczom nazwy. Różne założenia doprowadziły ich do różnych wniosków: Eunomiusz uważał, że nazwy oddają istotę rzeczy; Ojcowie, wręcz przeciwnie, byli przekonani, że człowiek nie jest w stanie poznać rzeczywistości, nawet siebie samego. Obie strony zastosowały swoje założenia do możliwości poznania Boga, co nieuchronnie doprowadziło do dwóch rozbieżnych koncepcji: Eunomiusz uznał istotę Boga za całkowicie poznawalną, ojcowie – za całkowicie niepoznawalną.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 61; 239-247
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The History of the Remains of the Roman Emperor, Julian the Apostate
    Autorzy:
    Pająkowska-Bouallegui, Anna
    Szuster-Tardi, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682120.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Julian the Apostate
    Roman Empire in the 4th century AD
    imperial burial
    Church of the Holy Apostles in Constantinople
    Opis:
    Julian (Flavius Claudius Iulianus), called the Apostate, Roman emperor in the years 361–363, was one of the most intriguing rulers. From antiquity to the present day he invariably aroused great interest, both during his life and after his death. He was a just emperor, a wise commander, and a very talented writer. On 26 June 363 Julian the Apostate was mortally wounded during a battle with the Persians. He spent the last moments of his life discussing with philosophers Priskus and Maksimus the nobility of the soul, as we learn from the historian Ammianus Marcellinus. The ruler then showed, perhaps too ostentatiously, his greatest passion: love of virtue and fame. Julian the Apostate died at the age of thirty-two after only twenty months of his rule. Julian’s body, as Gregory of Nazianzus recalls, was transported from Nisibis to Tarsus in Cilicia, which took fifteen days. The subjects greeted the arrival of the body with a mournful lament or contemptuous insults, as the Father of the Church adds. Julian wanted to rest after death in Tarsus, in a mausoleum next to a small temple on the banks of the Cydnus River. Then, at an unspecified time, as the chronicler Zonaras recalls, the body of Emperor Julian the Apostate was transferred to Constantinople and buried in the Church of the Holy Apostles. Constantine Porphyrogenitus in his collection On the ceremonies of the imperial court (book II, chapter 42) mentions the grave of Julian. Today one of the porphyry sarcophagi, kept in the Archaeological Museum in Istanbul, is sometimes considered the Julian sarcophagus. The theme of this article is an attempt to determine the posthumous fate of Emperor Julian the Apostate’s body, i.e. when and in what circumstances it was transferred to Constantinople.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2019, 9; 333-349
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nietolerancja, error czy hallucinatio – nowe odczytanie łacińskiego dyskursu religijnego z IV wieku
    Intolerance, Error or Hallucination – a New Reading of the Latin Religious Discourse from the 4th Century AD.
    Autorzy:
    Gaj, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806905.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    tolerancja religijna; chrześcijaństwo w IV wieku po Chr.; retoryka; Firmicus Maternus; św. Filaster
    Religious Tolerance; Christianity in the 4th century AD; Rhetoric; Firmicus Maternus; Saint Filaster
    Opis:
    Kwestiom tolerancji i nietolerancji religijnej chrześcijaństwa w IV wieku po Chr. należy się nowe odczytaniem przede wszystkim z ujęciem nowych wyników badań historyczno-kulturowych i literaturoznawczych. W artykule został poddany ocenie dyskurs religijny zwłaszcza Firmicusa Maternusa oraz ocena pisarstwa i działalności św. Filastra przez potomnych. Obaj twórcy byli oryginalnymi pisarzami w środowisku chrześcijańskim IV wieku. Pierwszy zamiast wchodzić w spory teologiczne, które zdominowały literaturę chrześcijańską tego okresu,  nie waha się wyrazić zdecydowanych poglądów wobec krwawych obrzędów różnych kultów, postrzeganych przezeń jako duże zagrożenie osobiste, społeczne i państwowe. Drugi w opisie różnic rozumienia chrześcijaństwa widzi nie tylko zło, ale zaburzenia świadomości. Obaj przez potomnych zostaną ocenieni jako ci, którzy dostrzegli, iż ludzie poszukujący w zakresie religii, nie zawsze świadomie dążą do zła, ale mogą błądzić i ulegać złudzeniom (παρερμηνεῖαι, hallucinationes, errores).
    The issues of religious tolerance and intolerance of Christianity in the fourth century AD deserve a rereading with the inclusion of new results of historical, cultural and literary studies. The article will evaluate the religious discourse of Firmicus Maternus and the assessment of the writings and activity of Saint Filaster by the descendants. Both writers were original writers in the Christian environment of the 4th century. The first one, instead of entering into theological disputes that dominated Christian literature of this period, does not hesitate to express his firm views on the bloody rites of various cults perceived by him as a great personal, social and state threat. The second one, in the description of differences in understanding of Christianity, sees not only evil but disturbances of consciousness. Both will be judged by the descendants as those who have seen that people who seek in the field of religion do not always deliberately seek evil but they may err and succumb to illusions.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 65-78
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eretici ed eresie nel Chronicon di san Girolamo
    Heretics and heresies in the Chronicon of st. Jerome
    Autorzy:
    Degórski, Bazyli
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613012.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    St. Jerome
    Eusebius of Caesarea
    Ancient Church History (4th century)
    Heresies
    patristic Theology
    Donatism
    Arianism
    Macedonians
    Council of Rimini
    Council of Seleucia
    Pneumatology
    Aëtians and Eunomians
    Audians
    Photinians
    Opis:
    In the translation of the Chronicon of Eusebius of Caesarea, St. Jerome firmly lists all the heretics and the heresies which – with the complicity of struggles for political power – affected Christianity, causing a sort of internal „martyrdom” for those defending faith. Donatists, Arianists, Macedonians, Anomoeans, Aetians, Audians, Photinians: none escapes the translation and judgement of the Great Dalmatian, who sometimes – impelled by the concise writing style of a chronicle – expresses his own judgement on heretics and their supporters with a single harsh qualification, failing to provide wider evaluations. The fights for the truth invested even the Synods of Rimini and Seleucia, but his concise and keen exposition of the events provides to the reader the information on the facts as well as on the political interference of many decisions, which were not prompted by religious motivations. Once again, an overview of the events presented in his Chronicon – through his „translation” and „tradition” – confirms how divisions and problems within the Church in the past centuries were caused by external motives, as well as often spoiled by the political events and took advantage of the frailty of the human nature, rather than aiming at seeking the truth.
    Kontynuując Chronicon Euzebiusza z Cezarei, wśród wielu innych postaci św. Hieronim wymienia także błędnowierców i odszczepieńców IV w. Wskazuje przy tym częstokroć na ich związki z walką polityczną i władzą świecką, która w owym czasie nękała prawowiernych chrześcijan, czyniąc z nich swoistych „męczenników”. Donatyści, arianie, macedonianie (duchobórcy), eunomianie, aecjanie, audianie, fotynianie nie uniknęli surowej oceny wielkiego Ojca Kościoła, który niekiedy – ograniczony swoistym, krótkim stylem samej Kroniki – nawet poprzez jeden jedyny przymiotnik wyraża całą swoją krytykę i dezaprobatę względem błędnowierców oraz tych, którzy ich wspierali i im schlebiali. Nieustanne walki o czystość wiary nie zawsze kończyły się zwycięstwem, jak to widać np. w postanowieniach synodów z Rimini i Seleucji. Niemniej jednak przekaz faktów, dokonany przez Hieronima, pozwala czytelnikowi poznać choćby w zarysie przebieg i cały niesprzyjający kontekst polityczny tych teologicznych sporów. Po raz kolejny lektura faktów i ich kontekstu historyczno-politycznego potwierdza, iż rozłamy i trudności wewnątrz Kościoła pierwszych wieków były spowodowane działaniami zewnętrznymi władz świeckich, wykorzystującymi ludzką słabość spragnioną raczej władzy niż prawdy.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2017, 68; 371-398
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Społeczność Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna
    Remarks on the Christian Community of the Roman Africa Church Made in Saint Augustine’s Writings
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1828677.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Saint Augustine
    Roman Africa
    ancient Christianity
    3rd – 4th – century clergy
    late-classical Roman society
    ancient Church
    confessional relations
    św. Augustyn
    Afryka rzymska
    chrześcijaństwo antyczne
    duchowieństwo IV i V wieku
    późnoantyczne społeczeństwo rzymskie
    Kościół starożytny
    stosunki religijne
    Opis:
    W artykule tym zaprezentowane zostały wybrane uwagi na temat późnoantycznej społeczności chrześcijan Kościoła Afryki rzymskiej w relacji św. Augustyna. Odwołując się do dzieł biskupa Hippony, mogliśmy zanalizować pewien wycinek obrazu społeczeństwa rzymskiego w prowincji afrykańskiej dotyczący kwestii stosunków religijnych w ówczesnych strukturach kościelnych. Nie jest to obraz pełny, zajęliśmy się w tym miejscu tylko wybranymi zagadnieniami, ponieważ kolekcja źródeł Augustyna jest nader bogata i mimo wielości opracowań na ten temat, wciąż można odkrywać nowe zagadnienia czy problemy, bądź też analizować opracowane już na nowy sposób. W powyższym artykule zajęliśmy się kwestiami związanymi z duchowieństwem afrykańskim, przebiegiem liturgii, ogólnie pojętym laikatem i jego służbą kościelną oraz stosunkami religijnymi, zawężonymi do zagadnień herezji i schizm. Sam temat podjęty przez nas w artykule wymaga dalszych badań, jednak przedstawione powyżej wnioski pozwalają stwierdzić, że mimo problemów z gospodarką w III wieku, kryzysami, uzurpacjami, a nade wszystko z herezjami, schizmami i koniunkturalnymi nawróceniami, Kościół afrykański w czasach św. Augustyna rozwijał się dobrze, a próby walki z problemami podejmował charyzmatyczny biskup Hippony, wspierany przez hierarchię kościelną. 
    This article presents selected remarks that St Augustine made on the late-classical Christian community of the Church in Roman. Looking at the writings of the bishop of Hippo we can analyse a certain section of Roman society in the African province, especially the question of the confessional relations in the Church structures of those days. However, this is not a complete image and we are able to deal only with some selected topics here. This is due to the fact that the collection of the Augustine sources is very complex and despite the numerous studies on this subject, new doubts and questions still arise. The paper contains a study of the African clergy, the liturgical rite, the laity in general and its ecclesiastical functions as well as the religious tensions caused by heresies and schisms. Undoubtedly the subject itself requires further research, yet the conclusions presented in the article allow us to say that despite the economic problems in the third century, the crises, the usurpations of power and, above all, the heresies, the schisms and the opportunistic conversions, the African Church in the time of St. Augustine was developing well. The charismatic bishop of Hippo was doing his best to tackle all these difficulties with the support of his clergy.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2019, 53; 557-581
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konwersja na chrześcijaństwo plemion germańskich od IV do IX w.
    Conversion of the Germanic Peoples to Christianity in the Period Between the Fourth and Ninth Centuries A.D.
    Autorzy:
    Kasprzak, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339886.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    konwersja na chrześcijaństwo
    konwersja na katolicyzm
    Germanowie
    IV-IX wiek
    frankizacja
    Romanitas
    Conversion to Christianity
    Conversion to Catholicism
    Germanic peoples
    4th to 9th century
    frankisation
    Opis:
    The process of assuming Christianity by those Germanic tribes that entered the western part of the Roman Empire began in the second half of the second century and lasted until the ninth. Their conversion to Christianity occurred in two stages. First, those peoples followed the Aryan kind of Christianity and later the Catholic one. The early missionaries to Germanic peoples were Christians who had been captured in Asia Minor. However, the most important Germanic mission emerged from the Germanic peoples themselves, i.e. from the Visigoths, who instilled Aryanism into their kinsfolk. During the fifth century, as Germanic tribes were settled within the Empire, they were romanized and eventually converted to Roman Catholicism. The Franks were the first numerous Germanic tribe to be converted to Catholicism from their native tribal religion in 498. Since then they began “frankisation” and conversion to Catholicism of the tribes they captured. The Catholic Church, deeply attached to the idea of Romanitas, was not interested in the conversion of Germanic tribes to Catholicism any more. Only after Gregory the Great (540-604) was elected Pope, a Catholic Benedictine mission was established among the Anglo-Saxon tribes. Parallel to that a mission of Irish monks came into being. The formal conversion of the Germanic tribes who entered Imperium Romanum Pars Occident to Catholicism resulted from the monastic activity on the one hand and the Church-State model of evangelization on the other.
    Źródło:
    Roczniki Historii Kościoła; 2010, 2; 19-55
    2080-8526
    Pojawia się w:
    Roczniki Historii Kościoła
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powody wędrówek duchowieństwa w świetle postanowień późnoantycznych zgromadzeń biskupich (IV, V wiek)
    Causes of clergy mobility in the light of the provisions of the late-classical synods (4th – 5th century)
    Autorzy:
    Wojcieszak, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31026803.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    chrześcijaństwo antyczne
    duchowieństwo IV i V wieku
    Kościół starożytny
    podróże w starożytności
    zgromadzenia biskupie późnego antyku
    ancient Christianity
    4th and 5th century clergy
    ancient Church
    travel in antiquity
    late-classical synods
    Opis:
    W artykule zajęliśmy się przyczynami wędrówek późnoantycznego duchowieństwa (IV, V w.), które pojawiały się w kościelnych tekstach normatywnych ustalanych na zgromadzeniach biskupich Cesarstwa Rzymskiego. Poruszyliśmy kwestie powodów wędrówek osób duchownych podzielone na te zgodne z prawem kanonicznym i wszelkie inne wynikające z powodów czy to ambicjonalnych, prestiżowych, niezgadzania się na ekskomuniki, czy to różnych skandali. Kanony ustalane przez synody i sobory były naszym głównym źródłem. Kolekcja tekstów normatywnych jest bogata i można na jej podstawie odtwarzać fragmenty obrazu dyscypliny duchowieństwa (i wielu problemów nękających ówczesnych chrześcijan) w interesującej nas epoce. Temat wędrówek potrzebuje dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych źródeł.
    The paper addresses the reasons why the late-antique clergy (4th – 5th century) moved from place to place in the light of ecclesiastical normative texts promulgated at episcopal assemblies of the Roman Empire. At times this mobility had its reasons in the canon law and sometimes in either personal ambition, prestige, disagreement with excommunication, or in various scandals. Canons established by synods and councils were our main source. The collections of normative texts are abundant and from this it is possible to reconstruct the parts of a wider picture of clerical disciplinary issues and of the many problems besetting Christians at that time. The question of clerical mobility needs further research, especially in the analysis of other late antique sources.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2022, 56; 451-468
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies