Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„death of man”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Grzech pierworodny a obraz Boży w człowieku
Autorzy:
Kunka, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571429.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
original sin
image of God
human sexuality
death of man
grzech pierworodny
obraz Boży
ludzka płciowość
śmierć człowieka
Opis:
The addressee of the biblical texts speaking of Adam’s sin and its consequences for humanity, are the people living already under its influence. In the beginning the Revelation sets the perspective of the Redemption of man afflicted with original sin. Precisely speaking, such perspective is the key to interpretation of the revealed reality. The prospect of Redemption leads to Christ. Through Adam’s sin human nature was deprived of sanctifying grace, and certain gifts involved the original state. Man still is the image and likeness of God, original sin however limits its clarity of that fundamental attribute of humanity created by God, and it puts man on the waiting road for the coming of his Redeemer. The Christian concept of death is not limited merely to its inevitability and universality, and to strict relationship with sin and disobedience. Christ shed new light on its mystery. In that light death appears to be an instrument of salvation, and a commitment to life as the execution of the will of God in the name of obedience. Human nature determines the “order of creation” and it forms close relationship with the reality of the image of God. That “Trinitarian understanding” of His image involves a category of gift, by which man and woman become one in communio personarum. The original sin has not destroyed that structure. The history of man and woman is a record of the saving completion of “spousal” meaning of the human body. The principle of that record is the image of God in man, and its depth affects the secrets of the human heart.
Adresatami tekstów biblijnych mówiących o grzechu Adama i jego skutkach dla całej ludzkości są ludzie żyjący już pod jego wpływem. Od początku objawienie wyznacza perspektywę odkupienia dla człowieka dotkniętego grzechem pierworodnym. Właśnie ta perspektywa jest kluczem interpretacyjnym objawionej rzeczywistości. Perspektywa odkupienia prowadzi do Chrystusa. Przez grzech Adama ludzka natura została pozbawiona łaski uświęcającej oraz pewnych darów wiążących się ze stanem pierwotnym. Człowiek wciąż jest obrazem Boga i jest do Niego podobny, ale grzech pierworodny ogranicza wyrazistość tej fundamentalnej właściwości ludzkości stworzone przez Boga, a człowieka stawia na drodze oczekiwania na przyjście jego Odkupiciela. Chrześcijańska koncepcja śmierci nie ogranicza się jedynie do jej nieuchronności i powszechności oraz ścisłego związku z grzechem i nieposłuszeństwem. Chrystus rzucił nowe światło na jej tajemnicę. W świetle tym śmierć jawi się jako narzędzie zbawienia, a oddanie życia jako wykonanie Bożej woli w imię posłuszeństwa. Natura człowieka jest wyznacznikiem „porządku stworzenia” i tworzy ścisły związek z rzeczywistością Bożego obrazu. Z jego „trynitarnym rozumieniem” wiąże się kategoria daru, poprzez który mężczyzna i kobieta w communio personarum stają się jednością. Grzech pierworodny nie zniszczył tego układu. Historia mężczyzny i kobiety jest zapisem zbawczego dopełniania się „oblubieńczego” znaczenia ludzkiego ciała. Podstawą tego zapisu jest obraz Boży w człowieku, a jego głębia dotyka tajników ludzkiego serca.
Źródło:
Polonia Sacra; 2014, 18, 4
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne wyzwanie dla podmiotowości – w stronę człowieka nieokreślonego
The contemporary challenge to subjectivity – towards the indefinite man
Autorzy:
Warzyński, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1068981.pdf
Data publikacji:
2019-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
człowiek
„śmierć człowieka”
człowiek jako podmiot
nowożytność
Nietzsche
Heidegger
Sartre
Derrida
Foucault
filozofia człowieka
man
„death of man”
man as subject
modernity
philosophy of man
Opis:
Artykuł traktuje o współczesnym zakwestionowaniu nowożytnej wizji człowieka jako podmiotu. Ukazuje, w jaki sposób takie myślenie stało się swego rodzaju ponowoczesną dominantą, a odnosząc się do kilku konkretnych koncepcji filozoficznych, tłumaczy jak należy rozumieć idę „śmierć człowieka” i jakie są jej konsekwencje. W pierwszej części autor ukazuje, że nowożytne kreowanie podmiotu na szczególnego rodzaju suwerena, władcę siebie i świata, w konsekwencji doprowadza do jego „śmierci”. „Śmierci”, która w pewien sposób została sprowokowana przez samych rzeczników podmiotowości, przez ich pomysł ubóstwienia podmiotu, uczynienia go absolutnie niezależnym, autonomicznym, niczym nieskrępowanym.W drugiej części, odwołując się do takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, Foucault, autor tłumaczy, z czym wiąże się ponowoczesna idea „śmierci człowieka”. Uzasadnia, że każdy z tych filozofów, porzucając metafizykę, kwestionując nowożytne rozumienie podmiotowości, proponuje wizję człowieka, który przestaje być „jakiś”, jakoś określony, stale obecny, zdefiniowany. Zgodnie z takim myśleniem człowiek staje się całkowicie nieokreślony. Na koniec, odwołując się do myślenia Michela Foucaulta, autor ukazuje istotne znamiona kultury, w której żyjemy, jako konsekwencje przyjęcia pewnych ponowoczesnych założeń w myśleniu o człowieku. Mówi więc o „kulturze niedialektycznej”, „kulturze dobrego funkcjonowania” oraz „kulturze oporu”.
This article addresses the contemporary challenge to the modern vision of man as a subject. It shows that this kind of thinking has become a postmodern dominant view, and by taking into account several philosophical accounts it explains how one should understand the idea of the „death of a man” and what its consequences are. In the first part, the author shows that the modern creation of the subject for a particular kind of sovereign, that is the ruler of himself and the world, consequently leads to his own „death”. The author argues that the death of such a subject has in a way been provoked by the very advocates of subjectivity and their idea of the deification of the subject, making him absolutely independent, autonomous, uninhibited. In the second part of the paper, the author explains what is entailed by the postmodern idea of the “death of a man” with reference to philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, and Foucault. He argues that each of these philosophers, by abandoning metaphysics and questioning the modern understanding of subjectivity, proposes the vision of a man who ceases to be „jakis”, somehow determined, permanently present, defined. According to such a view, man becomes instead completely undefined. Lastly, the author shows following Foucault the essential features of the culture in which we live as the result of accepting certain postmodern assumptions when thinking about man. Hence, he speaks of a „nondialectic culture”, „the culture of good functioning” and the „culture of resistance”.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 61-88
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Śmierć Boga, śmiech człowieka
The death of god and laughter of Man
Autorzy:
Smerda, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622299.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, the death of man, the death of God, laughter, creativity
Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, śmierć człowieka, śmierć Boga, śmiech, twórczość
Opis:
Author of the article starts with a question about the meaning of the activity that is writing. He looks for answers in ‘The Order of Things: An Archaeology of the Human Sciences’ by Michel Foucault, which – according to the author – emerged from the experience of the laughter, triggered by the book of Jorge Louis Borges, in which he included an excerpt from the Chinese encyclopedia describing the classification of animals. The author is analyzing this phenomenon in detail, inter alia in the context of what about the laughter thought Georges Bataille, who greatly inspired Foucault. However, the author does not end his deliberation with an answer to the question: ‘Why Foucault wrote ‘The Order of Things’’, where the philosopher announced ‘the death of man’ for the first time. He is trying to go deeper and answer the question: ‘why the man had to die?’
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2015, 31; 117-133
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między podmiotem absolutnym a bytową nieokreślonością. O antyhumanistycznych źródłach współczesnej kultury
Between an absolute subject and an indefinite being. About anti-humanistic sources of contemporary culture
Autorzy:
Warzyński, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070398.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
podmiot
człowiek jako podmiot
„śmierć człowieka”
nowożytność
ponowoczesność
antyhumanizm
Nietzsche
Heidegger
Sartre
Foucault
Derrida
Delsol
realizm
subject
man as a subject
„death of man”
modernity
postmodernity
antihumanism
realism
Opis:
Artykuł jest próbą ukazania źródeł współczesnej kultury. Autor stawia w nim tezę, że u jej podstaw znajduje się dziś myślenie w gruncie rzeczy antyhumanistyczne – myślenie spod znaku „śmierci człowieka”, jego bytowej nieokreśloności, ale również spod znaku nowożytnego cogito, podmiotu zabsolutyzowanego, który staje się szczególnego rodzaju fundamentem, ostatecznym podłożem rzeczywistości. W pierwszej części autor przedstawia specyfikę nowożytnego rozumienia bytu ludzkiego, zgodnie z którą człowiek – jako podmiot myślący, poznający, samoświadomy, racjonalny – przypisuje sobie rolę nowożytnego suwerena, Demiurga, jedynego ustawodawcy i architekta nowego, prawdziwie ludzkiego świata. W ten sposób – zgodnie ze znaczeniem słowa „podmiot” – człowiek staje się „ostatecznym podłożem” rzeczywistości. Dalej autor wykazuje, że absolutyzowanie podmiotu, przypisywanie mu coraz to większych kompetencji, doprowadza ostatecznie do jego podważenia i zanegowania. Odwołując się do koncepcji takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Foucault, Derrida twierdzi, że negacja kartezjańskiego cogito, „śmierć” pewnej określonej wizji człowieka jako podmiotu rodzi myślenie, zgodnie z którym człowiek staje się bytowo nieokreślony.Zarówno nowoczesne jak i ponowoczesne spojrzenie zostały w pewien sposób naznaczone myśleniem antyhumanistycznym. W jednym i drugim przypadku mamy bowiem do czynienia z nierealistycznym spojrzeniem na człowieka. Autor mówi o „antyhumanizmie pana i władcy” oraz „antyhumanizmie zluzowanego” i wskazuje, że właśnie one stanowią swego rodzaju podglebie współczesnego humanizmu. W punkcie ostatnim pokazano, że sposób rozumienia roli podmiotu na przestrzeni ostatnich kilku wieków, został zbudowany na niezwykle prostej opozycji – wszystko albo nic. Ponieważ nieprawdą jest, że podmiot jest dla siebie całkowicie racjonalny, przejrzysty, że jest autonomicznym panem samego siebie, musi zniknąć, trzeba o nim zapomnieć, stąd idea „śmierci człowieka”. W tym kontekście, odwołując się do intuicji francuskiej profesor filozofii Chantal Delsol, autor przedstawia próbę wyjścia z aporii między nowoczesnym podmiotem absolutnym, samowystarczalnym, a ponowoczesnym podmiotem, którego właściwie nie ma. Wskazuje na konieczność realistycznego spojrzenia na człowieka, gdyż tylko na takim spojrzeniu można zbudować prawdziwie humanistyczną kulturę.
This paper is an attempt to identify the sources of contemporary culture. The author argues that at its bottom we can find a form of antihuman thinking. Such thinking derives from the perspective of „the death of a man”, his indefinite being, but also from the perspective of the modern cogito, the absolutized subject who becomes a special kind of foundation, the ultimate subject of reality. In the first part of the paper, the author describes in detail the contemporary understanding of human being, according to which man as a thinking, cognizing, self-aware, and rational subject assigns himself the role of a modern sovereign, a Demiurge, the only legislator and architect of a new, truly human world. In accordance with the meaning of the word „subject”, man thus becomes the „ultimate foundation” of reality. In the second part of the paper, however, the author argues that the absolutization of the subject, which assigns him more and more powers, leads to his undermining and negation. Taking into account the views of philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Foucault, and Derrida, he shows that the negation of the Cartesian cogito, or the „death” of a specific vision of man as a subject, leads to the thought that man becomes an indefinite being. In the third part of the paper, the author explains that both modern and post-modern thinking are influenced by antihuman thinking, which in both cases results in an unrealistic view of human beings. The author speaks of the „antihumanism of Lord and master”, and „antihumanism of the loosened up” and argues that these are the bedrock of modern humanism.Lastly, the author shows that the understanding of the role of the subject during the last centuries was built on a very simple opposition - everything or nothing. Since it is not true that the subject is completely rational, transparent, and that he is an autonomous master of himself, he must disappear, he must be forgotten. Hence, the idea of „man’s death”. In this context, taking into account the intuition of the French philosopher Chantal Delsol, the author attempts to break out the aporia between a modern, absolute, and self-sufficient subject, and a postmodern subject that does not actually exist. The author expresses the need for a realistic view of man as the only way to establish a truly humanistic culture.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 1; 103-134
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proposition of a Modern Theological Interpretation of Death as a Consequence of Sin
W stronę współczesnej interpretacji teologicznej zagadnienia śmierci jako skutku grzechu
Autorzy:
Witała, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038361.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
original sin
fall of man
death
bodily death
transience
immortality
protology
grzech pierworodny
upadek
śmierć
śmierć cielesna
przemijanie
nieśmiertelność
protologia
Opis:
There is an apparent contradiction between the catholic doctrine of death as a result of the Original Sin and the fact that the biological death is a common and somewhat necessary phenomenon in the world of nature. Analysis of biblical data and interpretation of the Magisterium of the Church’s dogmatic teaching allows us to propose a solution to the problem by stating that the primary consequence of sin is spiritual death, that is, breaking communion with God, and bodily death is only a secondary, consequence result of sin, which means that the experience of bodily death has changed for man after the fall. This proposal is corroborated by opinions of some recognized contemporary theologians.
Istnieje pozorna sprzeczność pomiędzy katolickim nauczaniem o śmierci jako skutku grzechu a faktem, że śmierć biologiczna jest zjawiskiem powszechnym i poniekąd koniecznym w świecie przyrody. Analiza danych biblijnych oraz interpretacja dogmatyczna wypowiedzi Magisterium pozwala na sformułowanie propozycji rozwiązania owej trudności. Zakłada ona, że obiektywnym skutkiem grzechu jest śmierć duchowa, czyli zerwanie komunii z Bogiem, natomiast śmierć cielesna jest skutkiem jedynie subiektywnym: w znaczeniu zmiany charakteru tego doświadczenia dla człowieka. Twierdzenia takie znajdują poparcie w myśli uznanych, współczesnych teologów.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 39; 25-47
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Idea of New Middle Ages in the Light of Friedrich Nietzsche’s Nihilism
Autorzy:
Pasterczyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1638197.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Nietzsche
nihilizm
chrześcijaństwo
wartości
śmierć Boga
człowiek
nihilism
Christianity
values
death of God
man
Opis:
Idea nowego średniowiecza w świetle nihilizmu Friedricha Nietzschego W artykule autor proponuje koncepcję nowego średniowiecza i opisuje nowoczesną i ponowoczesną przemianę zachodzącą w kulturze zachodniej, która przypomina przejście okresu średniowiecza ze świata grecko-rzymskiego do świata chrześcijańskiego. Za pomocą koncepcji nowego średniowiecza można zdefiniować przejście ze świata chrześcijańskiego do świata obecnie nieznanego, o nowych wartościach, odpowiadających paradygmatom nauki i techniki. Takie przejście wyraża idea nihilizmu Fryderyka Nietzschego. Zawiera się w nim postulat nowego człowieka i postulat nowych wartości w odpowiedzi na zjawisko śmierci Boga we współczesnym i ponowoczesnym świecie. Nihilizm Nietzschego jest ściśle powiązany z fundamentalnymi przemianami zachodzącymi w kulturze zachodniej. Obejmuje nie tylko zanegowanie wartości, które są podstawą świata chrześcijańskiego, ale także konieczność znalezienia nowych wartości, opartych na świadomości braku Boga, który gwarantuje wartości chrześcijańskie. Nihilizm Nietzschego jest też krytycznym odniesieniem do tych postaw, które takiej zmiany wartości w ogóle nie dostrzegają lub całkiem jej zaprzeczają.
The author of the article proposes the concept of the New Middle Ages and describes the modern and postmodern transformation taking place in Western culture, which is similar to the medieval period’s transition from the Greek-Roman world to the Christian world. With the help of the New Middle Ages concept, the transition from the Christian world to a presently unknown world of new values corresponding to the paradigms of science and technology can be defined. Such a transition is expressed by Friedrich Nietzsche’s idea of nihilism. It contains the postulate about a new man and a postulate about new values in response to the phenomenon of God’s death in the modern and post-modern world. Nietzsche’s nihilism is closely related to the fundamental changes taking place in Western culture. It not only includes negating the values that are the basis of the Christian world, but also the necessity to found new values based on the awareness of the absence of God who guarantees these Christian values. Nietzsche’s nihilism is also a critical reference to those attitudes, ones that do not notice such change of values at all or denies it altogether.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 4; 151-176
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man in The Universal Encyclopedia of Philosophy
Autorzy:
Krąpiec, Mieczysław A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507460.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
man
soul
body
creation
death
resurrection
person
decision
nature
second nature
action
morality
fulfillment
Aristotle
Thomas Aquinas
Jesus Christ
Christian philosophy
Christian anthropology
Thomistic personalism
Universal Encyclopedia of Philosophy
Opis:
The author attempts to first review the most general and culturally important statements on the subject of man, and then present the developed and rationally justified conception of man as a personal being who, by his action, transcends nature, society, and himself. This conception, unique in world literature, finds its expression in St. Thomas Aquinas’s Summa Theologiae, which presents a justifying context for man’s origin and life, ontic structure, individual and social actions, and his eschatic fulfillment by the intervention of the Incarnate God—Jesus Christ. In his Summa, Aquinas not only considers and rationally justifies all the basic aspects of the nature of man who transcends the world by his conscious and free action, but also takes into consideration various anthropological theories developed in ancient Greece and Rome.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2018, 7, 4; 597-664
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies