Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "„Timaeus”" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Representing, Defending, and Questioning Religion: Pragmatist Sociological Motifs in Plato’s "Timaeus", "Phaedo", "Republic", and "Laws"
Autorzy:
Prus, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106894.pdf
Data publikacji:
2013-01-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Plato
Religion
Pragmatism
Sociology
Symbolic Interactionism
Emile Durkheim
George Herbert Mead
Morality
Deviance
„Republic”
„Laws”
„Timaeus”
„Phaedo”
Opis:
Plato may be best known as a philosopher, but his depictions of people’s involvements in religion are important for social scientists not only because of the transcultural and transhistorical resources that they offer those in the sociology of religion, but also because of their more general pragmatist contributions to the study of human group life. Thus, although Plato (a) exempts religion from a more thorough going dialectic analysis of the sort to which he subjects many other realms of human knowing and acting (e.g., truth, justice, courage, rhetoric), (b) explicitly articulates and encourages theological viewpoints in some of his texts, and (c) sometimes writes as though things can be known only as ideal types or pure forms in an afterlife existence, Plato also (d) engages a number of consequential pragmatist (also pluralist, secular) aspects of people’s experiences with religion. In developing his materials on religion, Plato rejects the (popular) notions of the Olympian gods described by Homer and Hesiod as mythical as well as sacrilegious. Still, it is instructive to be mindful of Plato’s notions of divinity when considering the more distinctively sociological matters he addresses (as in the problematics of promoting and maintaining religious viewpoints on both collective and individual levels and discussions of the interlinkages of religion, morality, and deviance). Still, each of the four texts introduced here assume significantly different emphases and those interested in the study of human group life should be prepared to adjust accordingly as they examine these statements. All four texts are consequential for a broader “sociology of religion,” but Timaeus and Phaedo are notably more theological in emphases whereas Republic and Laws provide more extended insight into religion as a humanly engaged realm of endeavor. The paper concludes with an abbreviated comparison of Plato’s notions of religion with Chicago- style symbolic interactionist (Mead 1934; Blumer 1969; Prus 1996; 1997; 1999; Prus and Grills 2003) approaches to the study of religion. Addressing some related matters, an epilogue briefly draws attention to some of the affinities of Emile Durkheim’s The Elementary Forms of the Religious Life with Plato’s analysis of religion.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2013, 9, 1; 6-42
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Platonic Concept of the Memory of Ancient Deeds in the Chronicles of Master Vincentius and Theodoricus the Monk
Autorzy:
Rutkowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601371.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Plato’s Timaeus
William of Conches
Master Vincentius Kadłubek
Theodoricus Monachus
medieval historiography
memory
Icelanders
Opis:
The article discusses the reception of the Platonic concept of memory of ancient deeds in twelfth-century historical writing in the ‘younger Europe’. It focuses on the myth of Atlantis, as described in the translation of Timaeus by Calcidius, illustrating the manner in which two twelfth-century chroniclers – Master Vincentius Kadłubek and Theodoricus Monachus – used the said myth as a structural basis for their accounts of the past of Poland and Norway, respectively. Both chroniclers invoke Plato’s idea of a memory of ancient past that survives through centuries without recourse to scripture and is the province not of the people whose history it concerns, but rather of one that is closely related, or, at times – of an older generation.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2015, 112
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zagadka Timajosa
Autorzy:
Grzybowski, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/600588.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Socrates
Timaeus
riddle
myth (mythos)
reason (logos)
Sokrates
Timajos
zagadka
mit (mythos)
rozum (logos)
Opis:
This article focuses around the riddle, which Timaeus asks Socrates. I will therefore deal with troublesome absence of Socrates in troublesome dialogue of Plato’s. I will deal with a riddle and I will try to remember that the riddle is deadly dangerous, at least for those who deal with wisdom, and therefore perhaps especially for philosophers. I will evoke the fragment B 56 of Heraclitus, where we can hear the story about Homer’s death. Briefly: I will be wondering why Socrates is not dead after hearing riddle of Timaeus.
Źródło:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris; 2016, 34 (3)
1689-4286
Pojawia się w:
Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stwarzanie wieczne i poza czasem. Filozoficzne źródła koncepcji "generatio aeterna" Orygenesa
Eternal and Timeless Creation: The Philosophical Sources of Origens Concept of "Generatio Aeterna"
Autorzy:
Mrugalski, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044519.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
wieczność
odwieczne stwarzanie świata
odwieczne rodzenie Logosu
medioplatonizm
filozofia patrystyczna
Platon
Timajos
Filon z Aleksandrii
Orygenes
time
eternity
eternal creation of the world
eternal generation of the Logos
patristic philosphy
Middle Platonism
influence of Greek philosophy on Christianity
Plato
Timaeus
Philo of Alexandria
Origen
Opis:
Dialog Platona Timajos, uznawany przez uczonych za „Biblię Platoników”, był interpretowany alegorycznie już w Starej Akademii (IV w. przed Chr.). W epoce hellenistycznej (I–III w. po Chr.) natomiast, w kręgach filozofów zwanych medioplatonikami, toczyła się poważna dyskusja na temat tez, które w nim się pojawiają. Zasadnicza kwestia dotyczyła tego, czy świat powstał w czasie, czy też istnieje ab aeterno. Większość filozofów medioplatońskich uważała, że świat musi być odwieczny. W dyskusji tej, począwszy od I w. po Chr., uczestniczyli również platonicy żydowscy i chrześcijańscy, tacy jak Filon Aleksandryjski, Klemens Aleksandryjski i Orygenes. W ich opinii Bóg, ponieważ jest niezmienny a zarazem dobry, nie zaczął działać dopiero w momencie stworzenia świata. Pismo Święte stwierdza jednak, że świat zaczął istnieć w czasie. W związku z tym, postulowani oni odwieczne rodzenie świata idei (kosmos noetos), który jako świat myśli Boga, istnieje ab aeterno w Boskim Logosie. Koncepcja generatio aeterna (czyli odwiecznego rodzenia Syna przez Ojca), którą znajdujemy w dziełach Orygenesa, jest związana z prowadzoną w tym czasie dyskusją na temat wieczności świata. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie tej dyskusji i uwypuklenie zależności, jakie zachodzą między argumentami stawianymi przez medioplatoników, a tymi, które znajdujemy w różnych hipotezach Orygenesa.
Timaeus, a dialogue of Plato regarded by scholars as “the Platonists’ Bible”, was interpreted allegorically even in the time of the Old Academy (4th century BCE). In the Hellenistic period (1st-3rd centuries CE), especially among the philosophers known as Middle Platonists, there was great debate over the theses that appear in it. The main question was whether the world was created in time or ab aeterno, and most of the Middle Platonic philosophers believed that the world must be eternal. By the first century CE, this discussion had also been joined by Jewish and Christian Platonists such as Philo of Alexandria, Clement of Alexandria and Origen. In their opinion, God, because he is unchanging but at the same time good, must not have started to operate only at the moment of the creation of the world, but before. Yet the Scriptures state that the world began to exist at a particular point in time. Therefore, Christian Platonists postulated the eternal generation or production of the world of ideas (kosmos noetos), which, since it is the world of God’s thoughts, exists ab aeterno in the Divine Logos. The concept of generatio aeterna (that is, the eternal generation of the Son by the Father), which we find in Origen’s works, is related to this ongoing discussion about the eternal nature of the world. This article aims to present the facets of this ancient debate while emphasizing the links between the arguments advanced by the Middle Platonists and those found in the various hypotheses of Origen.  
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 373-418
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies