Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "„śmierć człowieka”" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Kwestie aborcji i eutanazji w kontekście prawa do życia
    Abortion and euthanasia in the context of the right to life
    Autorzy:
    Stankiewicz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559487.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    aborcja
    człowiek
    eutanazja
    Kościół katolicki
    Jan Paweł II
    prawa człowieka
    prawo do życia
    ruchy pro‑life
    śmierć
    życie
    abortion
    Catholic Church
    death
    euthanasia
    human being
    human rights
    John Paul II
    life
    pro‑life movements
    right to life
    Opis:
    : W artykule podkreśla się, że największą wartością człowieka jest życie, a państwo powinno stać na straży tej wartości. Przy okazji wojen i konfliktów okazało się, że ten obowiązek nie jest w zadowalający sposób wypełniany. W świecie współczesnym do większych zagrożeń ludzkiego życia należą aborcja i eutanazja. Tematyka ta skupia osoby, które opowiadają się za dopuszczalnością obu, jak i tych, którzy bronią życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, przede wszystkim zaś związanych z Kościołem katolickim. Obecnie obserwuje się pewien paradoks – postęp nauki, w tym w medycynie, dzięki któremu łatwiej ratować ludzkie życie, w wielu sytuacjach staje się okazją, aby drugiego człowieka go pozbawić.
    It shall be stated in the article that human life is the greatest value and the state should protect the respect for this value. The right to life is the basis of all other rights, values and disrespect for it effects in nonobservance of the others. That is why the right to life is guaranteed from birth to death by numerous international law systems of human life protection. Both abortion and euthanasia gather supporters and opponents. The Catholic Church headed by the Holy Father is a resolute opponent of both those procedures. Public opinion is divided in judgment of acceptability of abortion. Legalization of abortion leads to negation of principal rule, emphasizing human life as the greatest value which is protected at all costs. Many contemporary women believe that removal of the baby is the right belonging to them because a conceived child is a part of their body and they wish to decide about it independently. Changing women mentality, who often give priority to career over establishing a family, is another threat. Euthanasia as the revocation of the right to life becomes a threat for many senior people. Putting to death because of pity and compassion becomes popular and widespread. An assurance of sense of security and care should be the family task, however more and more frequently life of the members depends on the family. Children decide to carry out the euthanasia on their parents for different reasons.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2010, 27; 203-222
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kenotyczny związek śmierci człowieka ze śmiercią Chrystusa w świetle teologii Hansa Ursa von Balthasara
    A Kenotic Connection of Man’s Death with the Death of Christ in the Light of Hans Urs von Balthasar’s Theology
    Autorzy:
    Szwarc, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502595.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    kenoza człowieka
    Kenoza Chrystusa
    kenoza Krzyża
    śmierć człowieka
    śmierć Chrystusa
    Balthasar Hans Urs von
    Opis:
    An article tackles the issue of human death and its connection with the death of Christ in the key of the kenosis category, as proposed by Hans Urs von Balthasar, theologist of the past century. The theologian sees human existence as a donated and simultaneously as an assigned one. From the very beginning, a man’s life heads for death, as man does not exist otherwise in a mortal way. At the same time this mortal way of human existence assumes a feature of kenotic path, wherein a man follows in the footsteps of Paschal’s way of Christ. Kenotic human existence comes before man as a task in life, which makes a man similar and closer to God. Through a work of the Triune God’s salvation, limited in nature and a sinful man was gifted with eternal life. Here, the relationship marked by temporal and eternal life, where death plays a significant role both for the temporal and the eternal man. “Dying in life” and “dedication to the death” are the way of man to the eternal communion with the Triune God. Thus death is not a reality, which is only limited to biological processes, but it covers a broad perspective of human existence, being primarily called by God. Through voluntary consent to its own kenosis of life, wherein a man dies away for himself, and death of kenosis, wherein a man accepts a finite way of existence in the temporal and the inevitability of this occurrence, the man enters into a dialogue of love with God. In this way ars bene vivendi becomes ars bene moriendi. Thanks to God’s presence in the world, which is a presence of eternal divine love, pouring out beyond Him, temporality is contained in the eternity and it is guided to the eternity. In the same way, life emerges from a death through its kenotic mark. The eternal divine love of God is the meaning of human existence. An occurrence of kenosis as a movement of God’s love has changed a meaningful way of death and has caused its revaluation. Death is not the end but it is a transition, somewhat like an entrance into the community life of God, through a voluntary consent and an release of man to Divine will. All of human existence as this one of a called man, is guided to the fullness of love, which is eternal. The man being called to the eternal happiness, is guided to it through love we believe that in eternity to become a loving “watching” love. The road, which approaches that fullness is the way of kenosis. When man faces different obstacles and barriers, man takes a proper attitude towards them through the sacrifice and devotion to free himself of God both in life and in death.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2011, 20; 313-332
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Grzech pierworodny a obraz Boży w człowieku
    Autorzy:
    Kunka, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571429.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    original sin
    image of God
    human sexuality
    death of man
    grzech pierworodny
    obraz Boży
    ludzka płciowość
    śmierć człowieka
    Opis:
    The addressee of the biblical texts speaking of Adam’s sin and its consequences for humanity, are the people living already under its influence. In the beginning the Revelation sets the perspective of the Redemption of man afflicted with original sin. Precisely speaking, such perspective is the key to interpretation of the revealed reality. The prospect of Redemption leads to Christ. Through Adam’s sin human nature was deprived of sanctifying grace, and certain gifts involved the original state. Man still is the image and likeness of God, original sin however limits its clarity of that fundamental attribute of humanity created by God, and it puts man on the waiting road for the coming of his Redeemer. The Christian concept of death is not limited merely to its inevitability and universality, and to strict relationship with sin and disobedience. Christ shed new light on its mystery. In that light death appears to be an instrument of salvation, and a commitment to life as the execution of the will of God in the name of obedience. Human nature determines the “order of creation” and it forms close relationship with the reality of the image of God. That “Trinitarian understanding” of His image involves a category of gift, by which man and woman become one in communio personarum. The original sin has not destroyed that structure. The history of man and woman is a record of the saving completion of “spousal” meaning of the human body. The principle of that record is the image of God in man, and its depth affects the secrets of the human heart.
    Adresatami tekstów biblijnych mówiących o grzechu Adama i jego skutkach dla całej ludzkości są ludzie żyjący już pod jego wpływem. Od początku objawienie wyznacza perspektywę odkupienia dla człowieka dotkniętego grzechem pierworodnym. Właśnie ta perspektywa jest kluczem interpretacyjnym objawionej rzeczywistości. Perspektywa odkupienia prowadzi do Chrystusa. Przez grzech Adama ludzka natura została pozbawiona łaski uświęcającej oraz pewnych darów wiążących się ze stanem pierwotnym. Człowiek wciąż jest obrazem Boga i jest do Niego podobny, ale grzech pierworodny ogranicza wyrazistość tej fundamentalnej właściwości ludzkości stworzone przez Boga, a człowieka stawia na drodze oczekiwania na przyjście jego Odkupiciela. Chrześcijańska koncepcja śmierci nie ogranicza się jedynie do jej nieuchronności i powszechności oraz ścisłego związku z grzechem i nieposłuszeństwem. Chrystus rzucił nowe światło na jej tajemnicę. W świetle tym śmierć jawi się jako narzędzie zbawienia, a oddanie życia jako wykonanie Bożej woli w imię posłuszeństwa. Natura człowieka jest wyznacznikiem „porządku stworzenia” i tworzy ścisły związek z rzeczywistością Bożego obrazu. Z jego „trynitarnym rozumieniem” wiąże się kategoria daru, poprzez który mężczyzna i kobieta w communio personarum stają się jednością. Grzech pierworodny nie zniszczył tego układu. Historia mężczyzny i kobiety jest zapisem zbawczego dopełniania się „oblubieńczego” znaczenia ludzkiego ciała. Podstawą tego zapisu jest obraz Boży w człowieku, a jego głębia dotyka tajników ludzkiego serca.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2014, 18, 4
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do życia
    Autorzy:
    Marek, Wichrowski,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/897431.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    bioetyka
    utylitaryzm
    etyka katolicka
    prawo do życia
    eutanazja
    aborcja
    samobójstwo
    samobójstwo z asystą
    wojna sprawiedliwa
    śmierć mózgu
    kara śmierci
    terapia uporczywa
    wycofanie się z terapii uporczywej
    opieka paliatywna
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    Deklaracja Praw Człowieka
    Opis:
    The aim of the article is to present the issues related to human life protection. First, the author discusses the legal matters related to the European Declaration of Human Rights in the context of value of life. Then, principles of sanctity of life of an innocent human according to the Catholic ethics (from Saint Agustin through Pius XII to John Paul II) are investigated. The Christian attitude is dominant in the continental and broader Anglo-Saxon medical law systems. Utilitarianism with Dutch law as the juridical representative brings the opposing solution. From the point of view of these two fundamental systems, the author presents contemporary thanatology and its notions: the definition of brain stem death, euthanasia, abortion, medical futility, suicide, death penalty, palliative care. Reference to the EU law allows to understand why in case of contentious issues, the member states are free (with the exception of capital punishment) to choose solutions. Thus, certain medical law systems (e.g. Polish solutions) are determined by the principle of the sanctity of life of an innocent human (prima facie), while others (e.g. Holland) to a greater extent follow the utilitarian models. In any case, however, human life is precisely protected under the Declaration of Human Rights.
    Źródło:
    Przegląd Humanistyczny; 2015, 59(1 (448)); 9-30
    0033-2194
    Pojawia się w:
    Przegląd Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć Boga, śmiech człowieka
    The death of god and laughter of Man
    Autorzy:
    Smerda, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1622299.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, the death of man, the death of God, laughter, creativity
    Michel Foucault, Georges Bataille, Friedrich Nietzsche, śmierć człowieka, śmierć Boga, śmiech, twórczość
    Opis:
    Author of the article starts with a question about the meaning of the activity that is writing. He looks for answers in ‘The Order of Things: An Archaeology of the Human Sciences’ by Michel Foucault, which – according to the author – emerged from the experience of the laughter, triggered by the book of Jorge Louis Borges, in which he included an excerpt from the Chinese encyclopedia describing the classification of animals. The author is analyzing this phenomenon in detail, inter alia in the context of what about the laughter thought Georges Bataille, who greatly inspired Foucault. However, the author does not end his deliberation with an answer to the question: ‘Why Foucault wrote ‘The Order of Things’’, where the philosopher announced ‘the death of man’ for the first time. He is trying to go deeper and answer the question: ‘why the man had to die?’
    Źródło:
    Analiza i Egzystencja; 2015, 31; 117-133
    1734-9923
    2300-7621
    Pojawia się w:
    Analiza i Egzystencja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne pytania Antygony. O wolności wyborów, o źródłach prawa i uzasadnieniu moralnej słuszności czynów
    Antigone’s contemporary questions about freedom of choices, sources of law and justifications of moral rightness of deeds
    Autorzy:
    Lewandowicz, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/502555.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    topos Antygony
    źródło prawa
    źródło powinności
    prawo państwa
    prawo stanowione
    prawo boskie
    prawo jednostki
    pozytywizm prawny
    godność człowieka
    miłość,
    śmierć
    norma
    sumienie
    sprawiedliwość
    tradycja
    natura
    autonomia jednostki
    autonomia prawa
    autonomia rzeczy doczesnych
    norma moralna
    nómos (νόμος)
    Antigone’s topos
    sources of the law
    source of obligation
    state law
    codified law
    divine law
    natural right
    legal positivism
    human dignity
    love
    death
    norm
    conscience
    justice
    tradition
    nature
    one’s autonomy
    legal autonomy
    autonomy of the temporal, moral norm, nómos (νόμος)
    Opis:
    The author presents considerations concerning morality criteria based on cultural and philosophical prepositions. Contemporary issues, in particular bioethical ones, make us pose the questions about the hierarchy of norms and, thus, the hierarchy of activities. This automatically leads to the question about the source (or sources) of law. The basis for these considerations is Antigone by Sophocles as a masterpiece with universal message. From the text analysis one can discover the issue of tradition and its role in social life principles determination. This leads to the question about the sources of law – are they transcendental or immanent? The author points out that Antigone uses the word „law” – „νόμος”, „νόμιμα” – only in relation to the divine laws. Creon’s regulations which oppose them are described as „φρόνημα”– inventions. In this way she acknowledges the supreme character of the transcendental norm. Rejection of the reference to the transcendental leads to „absolute contradiction” in the area of prepositions and attainments of legal objectives. This notion („absolute contradiction”) was used by Joseph Ratzinger in Benedict’s Europe in the cultures crisis. It can be said that this contradiction in the modern age comes from different ways of understanding the relationship between the transcendence and science, and, consequently, law by Galileo. Therefore, the premise of absolute autonomy creates „absolute contradiction”. The attempt to overcome this obstacle is respect for the so called „immanent transcendence”, which is expressed in the natural law. However, one must first acknowledge the existence of the objective truth and the possibility of knowing it and the norm which assesses the consistency of one’s action with those reference points. This norm is one’s conscience which has its autonomy in relation to legal norms that are not based on the natural law. Without that acknowledgement the only justification of law would be mere force. In our cultural situation Antigone’s question about the sources of law and its validity as well as how to save human dignity and love remains still pending.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2015, 24, 1; 23-42
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From the knowledge of the truth to the inner transformation of man – a study based on similarities between the reflection of Nicholas of Cusa and Edmund Husserl
    Von der Erkenntnis der Wahrheit zur inneren Umwandlung des Menschen – eine Studie auf der Grundlage von Ähnlichkeiten im Denken von Nikolaus von Kues und Edmund Husserl
    Autorzy:
    Maas Enriquez, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607331.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    God
    man’s “authentic self”
    phenomenological reduction
    “transcendental death”
    internal metanoia
    “enlightened ignorance”
    negative theology
    mystical cognition
    Bóg
    „autentyczne ja” człowieka
    redukcja fenomenologiczna
    „transcendentalna śmierć”
    wewnętrzna metanoia
    „oświecona niewiedza”
    teologia negatywna
    mistyczne poznanie
    Opis:
    Zarówno nowo opublikowane pisma Edmunda Husserla, jak i wciąż niepublikowane manuskrypty zmuszają nas do reinterpretacji jego myśli, gdyż w ich świetle odnajdujemy liczne antropologiczne oraz – co więcej – mistyczne implikacje w refleksji filozofa. Fenomenologię można bowiem odczytywać jako proces autokonsytytucji podmiotu we właściwym mu byciu, tj. jego żmudny proces odnajdywania siebie i „zradzania” w świetle własnej wewnętrznej prawdy. Tę tymczasem stanowi fakt, iż nasze „prawdziwe” i „autentyczne ja”, które odkrywamy w sobie z pomocą fenomenologii, jest niczym innym, jak śladem Boga w człowieku. W ten sposób główne narzędzie swojej metody, tj. redukcję fenomenologiczną, Husserl odczytuje jako rodzaj 1/ medytacji podmiotu nad sobą samym; 2/ proces jego powolnego powrotu do siebie samego 3/ proces z jednej strony dekonstrukcji jego „świadomości potocznej”, a z drugiej proces duchowej dekonstrukcji jego fałszywego i nieadekwatnego sposobu bycia, w którym ten tkwi na co dzień. Kresem tak rozumianej redukcji będzie „transcendentalna śmierć” człowieka i jego powtórne duchowe „narodziny” do nowego życia. Co ciekawe, powyższe rozważania Husserla zbliżają go do tradycji mistyki chrześcijańskiej, a w tym do refleksji Mikołaja z Kuzy. W związku z tym celem niniejszego artykułu będzie studium podstawowych kategorii myślenia fenomenologa w świetle doktryny „oświeconej niewiedzy” Kuzańczyka, jego koncepcji „myślenia negatywnego”, mistycznego poznania oraz wewnętrznej przemiany człowieka, tak, aby stało się możliwym wykazanie pewnych zbieżności jeśli chodzi o założenia, które przyświecały ich refleksji, kierunkowi myślenia czy wreszcie fundamentalnym wnioskom.
    Both the newly published writings of Edmund Husserl as well as the still unpublished manuscripts force us to reinterpret his thoughts, as in their light we find numerous anthropological and – what is more - mystical implications in the reflection of the philosopher. Phenomenology can, in fact, be read as a process of autoconstitution of the entity in its adequate being, i.e. its laborious process of self-discovery and “being born” in the light of its own inner truth. This truth, meanwhile, is the fact that our “real” and “authentic self”, that we find in ourselves with the help of phenomenology, is nothing but a trace of God in man. Thus Husserl reads the main tool of his method, i.e. the phenomenological reduction, as a kind of 1/ the subject’s meditation on itself; 2/ the process of its slow return to itself; 3/ the process of, on the one hand, deconstruction of its “popular consciousness”, and, on the other hand, of the spiritual deconstruction of its false and inadequate way of being, in which the subject is stuck each day. The end to the reduction understood this way will be the “transcendental death” of man and subsequent spiritual “birth” to a new life. Interestingly, the above thoughts of Husserl bring him close to the tradition of Christian mysticism and, among it, to the reflection of Nicholas of Cusa. Therefore, the aim of this article will be the study of the basic categories of the phenomenologist’s thinking in the light of Cusanus’ doctrine of “enlightened ignorance”, his concept of “negative thinking”, mystical cognition and the inner transformation of man, so that it becomes possible to demonstrate some convergence regarding assumptions which guided their reflection, its direction and finally the fundamental conclusions.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2017, 31; 145-178
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Śmierć pacjenta wywołana zastosowaniem sztucznej inteligencji w technologiach medycznych – analiza prawnokarna
    The Death of the Patient as a Consequence of Using AI in Medical Technology – Crime Analysis
    Autorzy:
    Czochra, Marzena
    Bar, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/476591.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    artificial intelligence
    medical error
    human death
    sztuczna inteligencja
    błąd medyczny
    śmierć człowieka
    Opis:
    Artificial intelligence which is used in medicine is related to a huge progress in medicine. However, computer hacks, computer viruses mistakes in a software can cause human death. It is crucial to analise if in such cases, a crime was committed as well as analise who is legally responsible for this. It can be stated that a crime was committed by a doctor who conducted operation and who was in charge of the operation, producer of this technology, a doctor who operated/served the system during an operation or just state that nobody is responsible for human death or other acts. It is not possible to give one answer. The answer depends on a concrete situation. It is necessary to establish if a consequence of the act (e.g. human death) is caused due to the mistakes of machine, or due to human factor.
    Zastosowanie sztucznej inteligencji w medycynie wiąże się z postępem w medycynie. Jednakże nieumiejętnie posłużenie się systemem, ataki hakerskie, wirusy komputerowe, błędy w oprogramowaniu mogą doprowadzić do zagrożenia zdrowia i życia pacjenta. Kluczowym jest ustalenie, czy w danym przypadku doszło do przestępstwa, a także ustalenie kręgu osób odpowiedzialnych za czyn skutkujący śmiercią pacjenta. Odpowiedzialność karną można przypisać lekarzowi kierującemu zespołem przeprowadzającym operację, producentowi danej technologii, lekarzowi obsługującemu system sztucznej inteligencji, albo ustalić, że nikt nie ponosi odpowiedzialności karnej. W przypadku ustalenia, że za błąd medyczny wywołany zastosowaniem sztucznej inteligencji odpowiada lekarz kierujący zespołem, należy dokonać analizy czy pozostały personel medyczny uczestniczący w operacji podlega odpowiedzialności karnej, czy też jest z niej zwolniony. Na pytania związane z tym, czy do przestępstwa doszło, a jeśli tak to jaką kwalifikację należy przyjąć i komu należy postawić zarzut, nie można postawić jednej odpowiedzi. System sztucznej inteligencji jest na tyle skomplikowany, że każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, nie można postępować zgodnie z utartymi schematami, lecz każdorazowo należy zbadać czy śmierć pacjenta jest wynikiem jedynie błędu leżącego po stronie systemu, czy też przyczynił się do skutku również czynnik ludzki.
    Źródło:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2019, 2 (25); 67-81
    1689-8052
    2451-0807
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne wyzwanie dla podmiotowości – w stronę człowieka nieokreślonego
    The contemporary challenge to subjectivity – towards the indefinite man
    Autorzy:
    Warzyński, Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1068981.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    człowiek
    „śmierć człowieka”
    człowiek jako podmiot
    nowożytność
    Nietzsche
    Heidegger
    Sartre
    Derrida
    Foucault
    filozofia człowieka
    man
    „death of man”
    man as subject
    modernity
    philosophy of man
    Opis:
    Artykuł traktuje o współczesnym zakwestionowaniu nowożytnej wizji człowieka jako podmiotu. Ukazuje, w jaki sposób takie myślenie stało się swego rodzaju ponowoczesną dominantą, a odnosząc się do kilku konkretnych koncepcji filozoficznych, tłumaczy jak należy rozumieć idę „śmierć człowieka” i jakie są jej konsekwencje. W pierwszej części autor ukazuje, że nowożytne kreowanie podmiotu na szczególnego rodzaju suwerena, władcę siebie i świata, w konsekwencji doprowadza do jego „śmierci”. „Śmierci”, która w pewien sposób została sprowokowana przez samych rzeczników podmiotowości, przez ich pomysł ubóstwienia podmiotu, uczynienia go absolutnie niezależnym, autonomicznym, niczym nieskrępowanym.W drugiej części, odwołując się do takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, Foucault, autor tłumaczy, z czym wiąże się ponowoczesna idea „śmierci człowieka”. Uzasadnia, że każdy z tych filozofów, porzucając metafizykę, kwestionując nowożytne rozumienie podmiotowości, proponuje wizję człowieka, który przestaje być „jakiś”, jakoś określony, stale obecny, zdefiniowany. Zgodnie z takim myśleniem człowiek staje się całkowicie nieokreślony. Na koniec, odwołując się do myślenia Michela Foucaulta, autor ukazuje istotne znamiona kultury, w której żyjemy, jako konsekwencje przyjęcia pewnych ponowoczesnych założeń w myśleniu o człowieku. Mówi więc o „kulturze niedialektycznej”, „kulturze dobrego funkcjonowania” oraz „kulturze oporu”.
    This article addresses the contemporary challenge to the modern vision of man as a subject. It shows that this kind of thinking has become a postmodern dominant view, and by taking into account several philosophical accounts it explains how one should understand the idea of the „death of a man” and what its consequences are. In the first part, the author shows that the modern creation of the subject for a particular kind of sovereign, that is the ruler of himself and the world, consequently leads to his own „death”. The author argues that the death of such a subject has in a way been provoked by the very advocates of subjectivity and their idea of the deification of the subject, making him absolutely independent, autonomous, uninhibited. In the second part of the paper, the author explains what is entailed by the postmodern idea of the “death of a man” with reference to philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Derrida, and Foucault. He argues that each of these philosophers, by abandoning metaphysics and questioning the modern understanding of subjectivity, proposes the vision of a man who ceases to be „jakis”, somehow determined, permanently present, defined. According to such a view, man becomes instead completely undefined. Lastly, the author shows following Foucault the essential features of the culture in which we live as the result of accepting certain postmodern assumptions when thinking about man. Hence, he speaks of a „nondialectic culture”, „the culture of good functioning” and the „culture of resistance”.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2019, 55, 4; 61-88
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie metod medycyny nuklearnej w ocenie ośrodkowego układu nerwowego
    Autorzy:
    Jarzębska, Paulina
    Kocemba, Michał
    Szostek, Monika
    Czwarnowski, Piotr
    Płazińska, Maria Teresa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/985974.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    medycyna nuklearna
    układ nerwowy człowieka
    choroba naczyniowa
    padaczka
    nowotwór mózgu
    choroby otępienne
    śmierć mózgu
    badania radioizotopowe
    Opis:
    Współczesna medycyna korzysta z licznych technik obrazowania centralnego układu nerwowego, najpopularniejsze badania to tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny. W niektórych przypadkach klasyczne techniki nie dostarczają nam wszystkich istotnych informacji – w takiej sytuacji często zastosowanie mają metody medycyny nuklearnej. Medycyna nuklearna zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem schorzeń przy pomocy izotopów promieniotwórczych wykorzystując głównie mechanizmy fizjologii ciała i organów, uwidaczniając patologię dotyczącą choroby. Metody medycyny nuklearnej można wykorzystywać w diagnostyce i terapii. Do podstawowych technik obrazowych w medycynie nuklearnej należą: ––Technika pojedynczego fotonu (SPECT-CT - obrazy 3D oraz technika planarna 2D), ––Pozytonowa Tomografia Emisyjna (PET-CT – w większości przypadków są to obrazy 3D).
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2019, 8, 3; 179-182
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między podmiotem absolutnym a bytową nieokreślonością. O antyhumanistycznych źródłach współczesnej kultury
    Between an absolute subject and an indefinite being. About anti-humanistic sources of contemporary culture
    Autorzy:
    Warzyński, Sylwester
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1070398.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    podmiot
    człowiek jako podmiot
    „śmierć człowieka”
    nowożytność
    ponowoczesność
    antyhumanizm
    Nietzsche
    Heidegger
    Sartre
    Foucault
    Derrida
    Delsol
    realizm
    subject
    man as a subject
    „death of man”
    modernity
    postmodernity
    antihumanism
    realism
    Opis:
    Artykuł jest próbą ukazania źródeł współczesnej kultury. Autor stawia w nim tezę, że u jej podstaw znajduje się dziś myślenie w gruncie rzeczy antyhumanistyczne – myślenie spod znaku „śmierci człowieka”, jego bytowej nieokreśloności, ale również spod znaku nowożytnego cogito, podmiotu zabsolutyzowanego, który staje się szczególnego rodzaju fundamentem, ostatecznym podłożem rzeczywistości. W pierwszej części autor przedstawia specyfikę nowożytnego rozumienia bytu ludzkiego, zgodnie z którą człowiek – jako podmiot myślący, poznający, samoświadomy, racjonalny – przypisuje sobie rolę nowożytnego suwerena, Demiurga, jedynego ustawodawcy i architekta nowego, prawdziwie ludzkiego świata. W ten sposób – zgodnie ze znaczeniem słowa „podmiot” – człowiek staje się „ostatecznym podłożem” rzeczywistości. Dalej autor wykazuje, że absolutyzowanie podmiotu, przypisywanie mu coraz to większych kompetencji, doprowadza ostatecznie do jego podważenia i zanegowania. Odwołując się do koncepcji takich filozofów jak Nietzsche, Heidegger, Sartre, Foucault, Derrida twierdzi, że negacja kartezjańskiego cogito, „śmierć” pewnej określonej wizji człowieka jako podmiotu rodzi myślenie, zgodnie z którym człowiek staje się bytowo nieokreślony.Zarówno nowoczesne jak i ponowoczesne spojrzenie zostały w pewien sposób naznaczone myśleniem antyhumanistycznym. W jednym i drugim przypadku mamy bowiem do czynienia z nierealistycznym spojrzeniem na człowieka. Autor mówi o „antyhumanizmie pana i władcy” oraz „antyhumanizmie zluzowanego” i wskazuje, że właśnie one stanowią swego rodzaju podglebie współczesnego humanizmu. W punkcie ostatnim pokazano, że sposób rozumienia roli podmiotu na przestrzeni ostatnich kilku wieków, został zbudowany na niezwykle prostej opozycji – wszystko albo nic. Ponieważ nieprawdą jest, że podmiot jest dla siebie całkowicie racjonalny, przejrzysty, że jest autonomicznym panem samego siebie, musi zniknąć, trzeba o nim zapomnieć, stąd idea „śmierci człowieka”. W tym kontekście, odwołując się do intuicji francuskiej profesor filozofii Chantal Delsol, autor przedstawia próbę wyjścia z aporii między nowoczesnym podmiotem absolutnym, samowystarczalnym, a ponowoczesnym podmiotem, którego właściwie nie ma. Wskazuje na konieczność realistycznego spojrzenia na człowieka, gdyż tylko na takim spojrzeniu można zbudować prawdziwie humanistyczną kulturę.
    This paper is an attempt to identify the sources of contemporary culture. The author argues that at its bottom we can find a form of antihuman thinking. Such thinking derives from the perspective of „the death of a man”, his indefinite being, but also from the perspective of the modern cogito, the absolutized subject who becomes a special kind of foundation, the ultimate subject of reality. In the first part of the paper, the author describes in detail the contemporary understanding of human being, according to which man as a thinking, cognizing, self-aware, and rational subject assigns himself the role of a modern sovereign, a Demiurge, the only legislator and architect of a new, truly human world. In accordance with the meaning of the word „subject”, man thus becomes the „ultimate foundation” of reality. In the second part of the paper, however, the author argues that the absolutization of the subject, which assigns him more and more powers, leads to his undermining and negation. Taking into account the views of philosophers such as Nietzsche, Heidegger, Sartre, Foucault, and Derrida, he shows that the negation of the Cartesian cogito, or the „death” of a specific vision of man as a subject, leads to the thought that man becomes an indefinite being. In the third part of the paper, the author explains that both modern and post-modern thinking are influenced by antihuman thinking, which in both cases results in an unrealistic view of human beings. The author speaks of the „antihumanism of Lord and master”, and „antihumanism of the loosened up” and argues that these are the bedrock of modern humanism.Lastly, the author shows that the understanding of the role of the subject during the last centuries was built on a very simple opposition - everything or nothing. Since it is not true that the subject is completely rational, transparent, and that he is an autonomous master of himself, he must disappear, he must be forgotten. Hence, the idea of „man’s death”. In this context, taking into account the intuition of the French philosopher Chantal Delsol, the author attempts to break out the aporia between a modern, absolute, and self-sufficient subject, and a postmodern subject that does not actually exist. The author expresses the need for a realistic view of man as the only way to establish a truly humanistic culture.
    Źródło:
    Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 1; 103-134
    0585-5470
    Pojawia się w:
    Studia Philosophiae Christianae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Right to Vote in the Light of an Individual’s End of Life
    Prawo do głosowania w świetle końca życia osoby fizycznej
    Autorzy:
    Zych, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850666.pdf
    Data publikacji:
    2023-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    electoral code
    human death
    human rights
    law amendments
    substantive law
    kodeks wyborczy
    śmierć człowieka
    prawa człowieka
    zmiany w prawie
    prawo materialne
    Opis:
    This paper has the following research thesis: An individual’s end of life has far-reaching legal effects, also in the sphere of the person’s subjective rights. The research problem consists in reflecting on the right to vote, understood as a human right, in the light of a set of legal norms that undergo changes quite frequently. The aim of this paper is to examine what concepts the legislator uses to describe the death of a person and what effects it brings in the sphere of substantive law? Does the current legal state require amendments? If so, what kind of changes? To determine this, I will examine two fundamental normative acts in the Polish system of sources of law: the Constitution and the Electoral Code. In the research conducted, I will apply the formal-dogmatic method. Apart from legal regulations, I will examine the opinions of legal scientists and some relevant judicial decisions. The Constitution does not link the consequences in the sphere of the electoral law to the end of individual’s life. Electoral Code uses the terms “death” and “died” directly providing for the end of life in special situations confirming the natural consequence of a given state of affairs and requiring various procedural steps. The author expresses the hope that his findings will become the basis for further profound research on the issues of electoral procedures related to the death of a person as: a voter, candidate or member of electoral bodies.
    W niniejszym artykule postawiono następującą tezę badawczą: zakończenie życia przez osobę fizyczną wywołuje daleko idące skutki prawne, także w sferze praw podmiotowych tej osoby. Problem badawczy polega na refleksji nad prawem do głosowania, rozumianym jako prawo człowieka, w świetle zespołu norm prawnych, które ulegają dość częstym zmianom. Celem artykułu jest ustalenie, jakimi pojęciami posługuje się prawodawca na określenie śmierci człowieka oraz jakie skutki ona wywołuje na gruncie prawa materialnego? Czy obecny stan prawny wymaga zmian? Jeśli tak, to jakich? Aby to ustalić, zbadam dwa podstawowe w polskim systemie źródeł prawa akty normatywne: Konstytucję i kodeks wyborczy. W prowadzonych badaniach zastosuję metodę formalno-dogmatyczną. Oprócz przepisów prawnych, zbadam opinie przedstawicieli nauk prawnych oraz niektóre istotne orzeczenia sądowe. Konstytucja nie wiąże konsekwencji w sferze prawa wyborczego z zakończeniem życia jednostki. Kodeks wyborczy posługuje się pojęciami „śmierć” i „zmarł” wprost przewidując zakończenie życia w szczególnych sytuacjach potwierdzających naturalną konsekwencję danego stanu rzeczy i wymagających podjęcia różnych czynności proceduralnych. Autor wyraża nadzieję na to, że jego ustalenia staną się podstawą do dalszych pogłębionych badań nad kwestiami procedur wyborczych, związanych ze śmiercią człowieka jako: wyborcy, kandydata czy członka organów wyborczych.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 5(75); 267-281
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies