Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "политика, внешняя политика" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zwrot ku Azji – wizja i strategia polityki Federacji Rosyjskiej
Autorzy:
Kozłowski, Stanisław Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568251.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian Federation
policy strategy
foreign policy
retreat from the West
turn towards Asia
Россия,
стратегия
политика, внешняя политика
отступление от Запада
поворот в сторону Азии
Opis:
The author addresses an important question of transformation in the field of foreign policy priorities made by Russian Federation, indicating both the causes, assumptions and ad hoc and prospective objectives of the newly announced strategy, which is a retreat from the West and the intensification of relations with the countries of Asia. This was largely a consequence of the crisis in the relations with the West, due to the annexation of the Crimea and the conflict in the east of Ukraine. However, explaining the motives of this policy, the Russian side tried to ignore the true impact of the Ukrainian crisis. As a whole, this new national strategy has been dubbed PovorotnaVostok. This strategy should boost economic growth, and above all play the role of the one of key instruments restoring Russia’s lost position as a global power. More broadly, the Russian shift towards Asia is based on the assumption that the long-term factor affecting the international situation will be strategic competition between China and United States, and that Asia in the near future will not be able to create of a coherent system of security. With this in mind, the Kremlin is trying to find a place for the realization of its vision of a new multipolar world order and actually is trying to play one state against another one. The leaders of Kremlin are of course aware of the shifting of the global economic balance of power towards Asia – Pacific, and they understand that Russia’s economic integration with the region has an essential importance for successful longterm development.
В статье рассматривается вопрос недавних преобразований в области внешнеполитических приоритетов Российской Федерации. Автор показывает, так причины, как и допущения специальных и перспективных целей стратегии, что фактически означает отход от сотрудничества с Западом c одновременной интенсификацией отношений со странами Азии. Во многом этобыло следствием кризиса в отношениях с Западом, в связи с аннексией Крыма и конфликта на востоке Украины. Тем не менее, объясняя мотивы этой политики, русская сторона пыталась игнорировать истинное влияние украинского кризиса. В целом, эта новая национальная стратегия получила название Пoвoрoт на вocтoк. Эта стратегия должна стимулировать экономический рост, и в первую очередь играть роль одного из ключевых инструментов восстановления утраченные позиции России как мировой державы. В более широком смысле, русский сдвиг в сторону Азии основывается на предположении, что в долгосрочной перспективе фактором, оказывающим влияние на международную обстановку будет стратегическое соперничество между Китаем и Соединенными Штатами, и что Азия в ближайшее время не сможет создать когерентной системы безопасности. Имея это в виду, Кремль пытается найти место для реализации своего видения нового мирового порядка, и на самом деле пытается играть одно государство против другого. Лидеры Кремля, конечно, осведомлены о перекладывание баланса мировой экономической власти в сторону Азии – Тихого океана, и они понимают, что экономическая интеграция России с регионом имеет важность, необходимую для успешного долгосрочного развития.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2017, 1(12); 60-78
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pogranicze Rzeczypospolitej i Rosji a niepodległość Ukrainy i Białorusi – rozważania o rywalizacji politycznej
Autorzy:
Paruch, Waldemar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687032.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics, Polish foreign policy, Russian foreign policy, Central Europe
geopolityka, polityka zagraniczna Polski, polityka zagraniczna Rosji, Europa Środkowa
геополитика, польская внешняя политика, российская внешняя политика, Центральная Европа
Opis:
Central Europe is part of the continent with its historical and cultural identity and a unique geopolitical role (geopolitical wedge between Germany and Russia). Central Europe includes the Ukrainian and Belarusian lands, which for centuries have been the subject of rivalry between Poland and Russia and the area of influence of powers neighboring this region. Depending on the results of this rivalry, the status of Ukrainian-Belarusian territories varied between the “great borderland” and the periphery of various powers, most often the Republic of Poland or the Russian Empire. However, their role was different for both countries. For the Commonwealth, they constituted a necessary resource for maintaining its subjectivity, sovereignty and, consequently, independence. However, for Russia they were a route to master Central Europe and to influence Western Europe. In the history of the Ukrainian-Belarusian lands, three alternative variants of concentration and political rivalry were possible. The first – the formation in this subregion of Central Europe of the countries with high political subjectivity, based on significant demographic, geopolitical and economic resources. The second – the occupation of the Ukrainian-Belarusian border entirely by one of the neighboring powers as a result of military actions or EU agreements, which made them a “great borderland”, strengthening the potential of the country of its belonging. The third – the division of Ukrainian-Belarusian lands between state organisms with high subjectivity (the loss of the status of “great borderland” in favor of being peripheries), actually preventing internal political consolidation, but deepening the diversity of the subregion in terms of religion, religion, ethnicity, culture and language, mental, and consequently also socio-economic. In the historical process, all three scenarios were implemented, which contributed to giving the Ukrainian-Belarusian lands as a constitutive feature of the “Central European syndrome”, however questioned in the international environment, primarily by Russia recognizing this area as part of its own civilization and cultural circle.
Europa Środkowa jest częścią kontynentu z własną tożsamością historyczną i kulturową oraz unikatową rolą geopolityczną (geopolitycznego klina między Niemcami i Rosją). Do Europy Środkowej należy zaliczyć ziemie ukraińskie i białoruskie, które przez wieki były przedmiotem rywalizacji między Polską i Rosją oraz obszarem wpływów mocarstw niesąsiadujących z tym regionem. W zależności od wyników tej rywalizacji status ziem ukraińsko-białoruskich wahał się między „wielkim pograniczem” a peryferiami różnych mocarstw, najczęściej Rzeczypospolitej lub Imperium Rosyjskiego. Jednak dla obu tych państw ich rola była odmienna. Dla Rzeczypospolitej stanowiły one konieczny zasób dla utrzymania jej podmiotowości, suwerenności, a w konsekwencji –  niepodległości. Natomiast dla Rosji były szlakiem do opanowania Europy Środkowej oraz oddziaływania na Europę Zachodnią.W dziejach ziem ukraińsko-białoruskich były możliwe trzy alternatywne warianty koncentracji i rywalizacji politycznej. Pierwszy – ukształtowanie w tym subregionie Europy Środkowej państw o wysokiej podmiotowości politycznej, opartej na znacznych zasobach demograficznych, geopolitycznych i gospodarczych. Drugi – zajęcie ukraińsko-białoruskiego pogranicza w całości przez jedno z sąsiednich mocarstw w wyniku działań militarnych lub układów unijnych, co czyniło z nich „wielkie pogranicze”, wzmacniające potencjał państwa swojej przynależności. Trzeci – podział ziem ukraińsko-białoruskich między organizmy państwowe o wysokiej podmiotowości (utrata statusu „wielkiego pogranicza” na rzecz bycia peryferiami), faktycznie uniemożliwiający wewnętrzną konsolidację polityczną, lecz pogłębiający zróżnicowanie subregionu pod względem religijno-wyznaniowym, etnicznym, kulturowo-językowym, mentalnym, a w konsekwencji również społeczno-gospodarczym. W procesie historycznym były realizowane wszystkie trzy scenariusze, co przyczyniło się do nadania ziemiom ukraińsko-białoruskim jako cechy konstytutywnej „syndromu środkowoeuropejskiego”, jednak kwestionowanego w środowisku międzynarodowym, przede wszystkim przez Rosję uznającą ten obszar za część własnego kręgu cywilizacyjno-kulturowego.
Центральная Европа является частью континента с его исторической и культурной самобытностью и уникальной геополитической ролью (геополитический клин между Германией и Россией). Центральная Европа включает в себя украинские и белорусские земли, которые на протяжении веков были предметом соперничества между Польшей и Россией и зоной влияния держав, граничащих с этим регионом. В зависимости от результатов этого соперничества, статус украинско-белорусских территорий варьировался между «великой границей» и периферией различных держав, чаще всего Речи Посполитой или Российской империи. Однако их роль была разной для обеих стран. Для Речи Посполитой они являлись необходимым ресурсом для поддержания ее субъективности, суверенитета и, следовательно, независимости. Однако для России это был путь к овладению Центральной Европой и влиянию на Западную Европу.В истории украинско-белорусских земель были возможны три альтернативных варианта концентрации и политического соперничества. Первый – формирование в этом субрегионе Центральной Европы стран с высокой политической субъектностью, основанных на значительных демографических, геополитических и экономических ресурсах. Второй – оккупация украинско-белорусской границы целиком одной из соседних держав в результате военных действий или союзных соглашений, которые сделали их «великой границей», усиливая потенциал страны своей принадлежности. Третий – разделение украинско-белорусских земель между государственными организмами с высокой субъектностью (утрата статуса «великих пограничных территорий» в пользу периферии), фактически предотвращающее внутриполитическую консолидацию, но углубляющее разнообразие субрегиона с точки зрения религии, этнической принадлежности, культуры и языка, менталитета, а следовательно, и социально-экономической дифференциации. В историческом процессе были реализованы все три сценария, которые способствовали тому, что украинско-белорусские земли стали характерной чертой «центральноевропейского синдрома», хотя и подвергались сомнению в международной среде, в первую очередь в связи с тем, что Россия признала этот район частью своего цивилизационно-культурного круга.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Rosji. Determinanty, interesy i środki
Russia’s Foreign Policy. Determinants, Interests, and Measures
Внешняя политика России. Детерминанты, интересы и меры
Autorzy:
Gardocki, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1957308.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russia
foreign policy
Putin
Россия
внешняя политика
Путин
Opis:
The paper addresses the conditions, objectives, and measures of the foreign policy of the Russian Federation. The first part of the paper presents - both in theoretical and practical terms - foreign policy’s determinants. In particular, it addresses their following types: internal objective, subjective internal, objective external, as well as subjective external ones. The second part of the paper uses the example of Russia to present interests and foreign policy goals constituting an extension of these interests. The author attempts to answer the question how to identify the interests, goals, and values of modern Russia. The final part of the paper presents - again both in theoretical and practical terms - the instruments for achieving the foreign policy objectives.
В статье рассматриваются условия, цели и меры внешней политики Российской Федерации. В первой части статьи представлены - как в теоретическом, так и в практическом плане - внешнеполитические детерминанты. В частности, рассматриваются следующие виды детерминант внешней политики: внутренний объективный, внутренний субъективный, объективный внешний и субъективный внешний. Во второй части на примере России представлены интересы и внешнеполитические цели, являющиеся расширением этих интересов. Автор пытается ответить на вопрос о том, как выявить интересы, цели и ценности современной России. В заключительной части статьи представлены - опять же как в теоретическом, так и в практическом плане - инструменты для достижения поставленных внешнеполитических целей.
Źródło:
Studia Orientalne; 2020, 2(18); 7-31
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian economic nationalism and the vectors of Russian foreign policy
Русский экономический национализм и векторы российской внешней политики
Autorzy:
Lisiakiewicz, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053367.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Russian foreign policy
nationalism
economy
Российская внешняя политика
национализм
экономика
Opis:
In this article, the author wants to test the impact of economic nationalism on the change in Russia’s foreign policy. The author will refer to neoclassical realism, which shows how to combine the issues of power distribution in international relations with the influence of the domestic level of the state on the process of creation of the foreign policy. In terms of neoclassical realism, economic nationalism is a variable that shapes the perception of the economic challenges facing Russia. The author also points out that economic nationalism is also related to the protectionist policy of the Russian Federation. Thus, it influences the shaping of processes within and outside the country. The author recognizes that in the process of creating the Russian foreign policy decisions, economic nationalism should be linked to other factors, especially security issues and Russia’s general strategic culture, in order to obtain the final set of premises that will determine Russia’s shifts in foreign policy. The tensions related to the role of the EU and NATO in the countries of Eastern Europe clearly influenced the level of cooperation between Russia and the West. Nevertheless, economic issues in this regard were also extremely important. Russia’s power position was based on the economic potential.
В этой статье автор хочет проверить влияние экономического национализма на изменения во внешней политике России. В своем анализе он обратится к неоклассическому реализму, который показывает, как сочетать вопросы распределения силы в международных отношениях с влиянием внутреннего уровня государства на формирование внешней политики. С точки зрения неоклассического реализма, экономический национализм это переменная, которая формирует восприятие экономических вызовов, с которыми сталкивается Россия. Автор показывает также, что экономический национализм связан с протекционистской политикой Российской Федерации. Таким образом, он влияет на формирование процессов внутри страны и за ее пределами. Автор признает, что в процессе формирования российских внешнеполитических решений экономический национализм должен быть cвязан с другими факторами, прежде всего с вопросами безопасности и общей стратегической культурой России, чтобы получить окончательный набор предпосылок, определяющих сдвиги России во внешней политике. Напряженность, связанная с ролью ЕС и НАТО в странах Восточной Европы, явно повлияла на уровень сотрудничества между Россией и Западом. Тем не менее экономические вопросы в этом отношении также были крайне важны. Силовое положение России основывалось на экономическом потенциале.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2022, 2(33); 109-130
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recenzja książki Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, red. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246.
Autorzy:
Jędrzejski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053589.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Review
Republic of Belarus
foreign policy
security policy
Recenzja
Republika Białoruś
polityka zagraniczna i bezpieczeństwa
Рецензия
Республика Беларусь
внешняя политика
политика безопасности
Opis:
Recenzja książki Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, red. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246.
Book review Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, ed. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, ss. 246. 
Рецензия на книгу Republika Białoruś – polityka zagraniczna i bezpieczeństwa. Wybrane aspekt, ред. Helena Giebień, Larysa Leszczenko, Warszawa 2020, c. 246.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 147-153
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane czynniki kształtujące turecką politykę zagraniczną
Selected Factors Shaping Turkish Foreign Policy
Отдельные факторы, формирующие внешнюю политику Турции
Autorzy:
Dahl, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568350.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
foreign policy
Kemalism
Islam
Kurdish Question
Турция
внешняя политика
кемализм,
ислам,
курдская проблема
Opis:
The analysis of determinants shaping the foreign policy of modern states requires taking into account a whole range of internal and external factors, both of an objective and subjective nature. The use of the typology of foreign policy determinants should be supplemented with the characteristics of factors specific to a given country, most often included in the social or cultural sphere. The lack of this type of supplement not only impairs the analysis but also makes it impossible to obtain a full picture of the phenomena and processes studied. One of the countries in which the analysis of foreign policy conditions requires consideration of a whole range of additional factors is the Republic of Turkey. The Kemalist ideology, Turkish Islam and Kurdish separatism described in this article, have a significant impact on the shape of contemporary Turkish foreign policy, thus should be thoroughly studied by all attempting to understand Turkish foreign policy
Анализ условий, формирующих внешнюю политику современных стран, требует учета целого ряда внутренних и внешних факторов – как объективных, так и субъ¬ективных. Применение типологии внешнеполитических детерминант должно быть дополнено описанием факторов, специфичных для данной страны, чаще всего относящихся к социальной или культурной сфере. Отсутствие такого рода дополнений не только усложняет анализ, но даже делает невозможным получить полную картину изучаемых явлений и процессов. Одной из стран, где анализ внешнеполитических условий требует учета целого ряда дополнительных факторов, является Турецкая Республика. Похоже, что идеология кемалистов, турецкий ислам и курдский сепаратизм, описанные в данной статье, в настоящее время оказывают значительное влияние на внешнюю политику Турции.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 1(24); 91-101
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Проблемные точки «украинского вектора» внешней политики России в 2013/2014 годах
Autorzy:
Савенков, Роман
Куманичкин, Павел
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686942.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the foreign policy of the Russian Federation, “Ukrainian vector”
внешняя политика Российской Федерации, «украинский вектор».
Opis:
Ukraine is a key area for the European countries. The specifics of Ukraine’s geopolitical position is the so-called its “middle” position: between Europe and Russia. Official statements by the Russian leadership show a very negative perception of the events in Ukraine. It seems obvious that Vladimir Putin will leave for political activities, resource and information-ideological support of separatist entities of South-East of Ukraine and will use any mistakes and failures of the Ukrainian political and military leadership.
Artykuł zawiera abstrakt w języku rosyjskim oraz angielskim.
Аннотация. Украина расположена на ключевой для европейских государств территории. Специфика геополитической позиции Украины состоит в т.н. ее «срединном» положении: между Европой и Россией. Официальные заявления российского руководства свидетельствуют о крайне негативном восприятии событий в Украине. Представляется очевидным, что В. Путин не оставит действия по политической, ресурсной и информационно-идеологической поддержке сепаратистских образований юго-востока Украины и будет использовать любые ошибки и промахи украинского политического и военного руководства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2015, 1, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Концепция «Mеждуморья» во внешней политике Польши
A Concept of “Intermarium” in the Foreign Policy of Poland
Autorzy:
Czachor, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930213.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Междуморье
Трехморье
геополитика
внешняя политика Польши
Intermarium
Three seas’ initiative
geopolitics
Poland’s foreign policy
Opis:
The paper tackles the problem of the most important Polish geopolitical concept - “Intermarium” (“Międzymorze”). The attention was paid to the historical roots, the evolution in the mid-war period and after WWII. It also discusses the current state of this conception and its links with a project “Three seas’ initiative”, actively run by Polish authorities since 2016. The paper consists of four main chapters. It starts with presenting scientific roots of the “Intermarium”, that was developed at the beginning of the XX century by a famous geographer Eugeniusz Romer and included in Polish political discourse in the mid-war period. The “Inermarium” was planned to be an alliance of Central European countries to oppose the influences of stronger neighboring countries - the Soviet Union and Nazi Germany. Then the paper discusses the concept of “ULB”, that in the period of “cold war” to some extend revived the concept of Intermarium”. Authors of the “ULB” Jerzy Giedroyc and Juliusz Mieroszewski paid particular attention to the reconciliation and mutual understanding among nations of Central and Eastern Europe. Consecutively, the paper discusses the current state of “Intermarium”. Under the national-conservative government of the Law and Justice Party, since 2016 this concept is for the first time in its history implemented as an official part of Poland’s foreign policy. However, there are significant changes in the concept, starting with its name - “Three seas initiative”, that refers to Baltic, Black and Adriatic Seas. Within the concept, Poland is strengthening relations with other countries of Central Europe. Therefore, it can be understood as a new “North-South” geopolitical axis, that, to some extent should replace an “East-West” geopolitical axis, that for ages has played a crucial role in Polish foreign policy. The final conclusion of the paper is that currently Poland’s geopolitical interests are evolving into the North-South axis and the Eastern direction is losing its previous importance. Nevertheless, the future success or failure of the implementation of the concept will depend on the involvement of other Central European countries as well as of the interests of external political actors (USA, Russia).
В данной статье проанализирована наиболее значимая польская геополитическая концепция «Междуморье». Доказано, что ее возникновение связано с геополи- тической ситуацией в Европе начала XX века, когда местными геополитиками рассматривалось необходимое для обеспечения безопасности Польши создание блока сотрудничающих стран, расположенных между СССР и Германией. Хотя в концептуальном аспекте Междуморье развивалось в межвоенный и послевоен- ный период, данная концепция официальное применение во внешней политике Польши находит только с 2016 г. при национал-консервативном правительстве партии «Право и справедливость». В актуальном варианте концепция приобрела название «Инициатива трех морей» и важную роль в ее продвижении играют, кроме Польши, Хорватия и Румыния. Таким образом, ранее приоритетная ось польских геополитических интересов «Восток-Запад» уравновешивается ростом значения оси «Север-Юг».
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2020, 3(26); 9-26
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Francji wobec Rosji w sektorze energetycznym
Autorzy:
Helnarska, Karolina Julita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
security
energy security
foreign policy of France
Russia
безопасность
энергетическая безопасность
внешняя политика Франции
России
Opis:
The France on the international stage, with Russia can be changed while in the field of energy, trying to benefit from mutual cooperation. This comes from the desire of France to ensure the security of gas supplies, supply diversification, the strengthening of French companies in the field of energy in the European Energy market. France pursued a policy based on the security of supplies from sources of imports under long-term contracts. In addition to security issues and important economic role played by political issues. France is more active cooperation in economic matters and issues of energy security between Germany and Russia. Doesn’t want to be completely excluded from cooperation in this area. Offer Russia the possibility of buying some military technology and nuclear missiles, which can Germany offer.
Франция на международной арене может варьироваться с Россией в энергетической сфере, пытаясь воспользоваться преимуществами взаимного сотрудничества. Это связано с желанием Франции, чтобы обеспечить безопасность поставок газа, диверсификации поставок, укрепление французских энергетических компаний в европейском энергетическом рынке. Франция проводит политику, основанную на обеспечении безопасности поставок из источников импорта в рамках долгосрочных контрактов. В дополнение к безопасности и экономические вопросы играют важную роль политических вопросов. Франция расширение сотрудничества по экономическим вопросам и энергетической безопасности между Германией и Россией. Я не хочу, чтобы быть полностью исключены из сотрудничества в этой области. Поэтому Россия предлагает возможность приобретения некоторых военных и ядерных технологий, которые они не могут предложить Германии.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 66-84
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja religijna Republiki Turcji
Religious diplomacy of the Republic of Türkiye
Религиозная дипломатия Турецкой Республики
Autorzy:
Fraszka, Łukasz Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24988520.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
religion
“religious diplomacy”
soft power
foreign policy of Türkiye
религия
«религиозная дипломатия»
мягкая сила
внешняя политика Турции
Opis:
The aim of this article is to analyse the religious dimension of Turkey’s foreign policy in the era of Justice and Development Party rule and the forms of its implementation. The article argues that the Republic of Turkey, in the era of AKP rule, is becoming one of the main state actors in international relations, which is beginning to use religion as an instrument of soft power in its foreign policy. At the same time, using “religious diplomacy” as a formal tool to strengthen the state’s image in the international arena. „Religious diplomacy” is the primary tool of Turkish soft power to strengthen the country’s international position after the Cold War. It aims to promote the Turkish model of Islam as a moderate type of Islam that can coexist with modernity and multiculturalism. It also promotes Turkish language and culture alongside religious curricula by linking Sunni Islam and Turkish nationalism.
Целью данной статьи является анализ религиозного измерения внешней политики Турции в эпоху правления Партии справедливости и развития и форм его реализации. В статье утверждается, что Турецкая Республика в эпоху правления ПСР становится одним из главных государственных акторов международных отношений, который начинает использовать религию как инструмент мягкой силы в своей внешней политике. В то же время, используя «религиозную дипломатию» как формальный инструмент укрепления имиджа государства на международной арене. «Религиозная дипломатия» является основным инструментом «мягкой силы» Турции для укрепления международных позиций страны после «холодной войны». Он направлен на продвижение турецкой модели ислама как умеренного типа ислама, который может сосуществовать с современностью и мультикультурализмом. Он также продвигает турецкий язык и культуру наряду с религиозными учебными программами, связывая суннитский ислам и турецкий национализм.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 2(37); 256-277
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zewnętrzne uwarunkowania polityki zagranicznej Republiki Turcji
External determinants of Turkish foreign policy
Внешние условия политики Турецкой Республики
Autorzy:
Dahl, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2007145.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Turkey
Turkish foreign policy
external determinants of foreign policy
Турция
внешняя политика Турции
внешние определители внешней политики
Opis:
The main purpose of the paper was to present external (international) determinants influencing the shape of Turkish foreign policy. The structure of the work is based on the scheme developed by R. Zięba, illustrating factors shaping the foreign policy of the state. Due to volume restrictions, it was decided to analyze the following conditions: evolution of the geopolitical situation in the region, the position of the state in the system of international relations and roles, and the range of contractual international connections (objective external determinants), as well as international perception of a given country and nation, and expectations and requirements formulated towards them by other countries (subjective external determinants).
Главной целью статьи является представление внешних, в том симысле международных, детерминантов, влияющих на форму внешней политики Турции. Структура работы основана на схеме, разработанной Р. Зибой, иллюстрирующей факторы, формирующие внешнюю политику государства. Из-за объемных ограничений было решено проанализировать следующие условия: эволюция геополитической ситуации в регионе, положение государства в системе международных отношений и ролей, и область договорных международных связей (объективные внешние условия), а также международное восприятие данной страны и нации, ожидания и требования, которые предъявляют этой стране другие государства (субъективные внешние условия).
Źródło:
Studia Orientalne; 2017, 2(12); 20-33
2299-1999
Pojawia się w:
Studia Orientalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka wschodnia RP. Uwarunkowania i efekty
Autorzy:
Janowski, Karol B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568896.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
interest
national interest
foreign policy
raison d’état
Russia
syndrome
интерес
конфликт
внешняя политика
государственные интересы
синдром
Opis:
In analyzing the mode in which Poland was settling its relations with Russia a deduction comes to mind that Poland remains under the spell of the syndromes which were either disposed of or dealt with by other European nations. Remaining is the challenge to solidify Poland’s position within the safety vault of heaven that is vouched by the West while establishing a pragmatic and rational and conflict free relationships with the East-Russia, Ukraine, Belarus and the Baltic countries, particularly Latvia. Thus, required is the ability to comprehend the Polish national interests, that is the Polish raison d’état, in a realistic and rational manner within the limits of the existing geopolitical situation of the competition, securing sustained competitive advantages, entering into alliances or compromises and making a long-term option.
Если подвергнуть анализу то, каким образом Польша строит свои отношения с соседями в регионе, напрашивается вывод, что их характер определяется давлением синдромов, с которыми смогли справиться – либо отказаться от них – страны Европы. Поэтому ей по-прежнему ничего иного не остается, как находиться в зоне безопасности, гарантированной интеграцией с Западом, но в то же время рационально и прагматично строить правильные (неконфликтные) отношения с Востоком – Россией, Украиной, Белоруссией, странами Балтии, особенно с Литвой. Это означает спо собность к рациональному и реальному пониманию национальных интересов, т. е. государственных интересов в конкретных геополитических условиях – конкуренции, обретения преимуществ или заключения союзов, достижения компромиссов, совершения долгосрочного выбора в различных областях.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2015, 2(9); 15-36
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy charakterystyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji: główne problemy i wyzwania
Autorzy:
Kotlyar, Oleh
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053973.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
foreign policy
Russian vector
Northern Europe
dual policy
regional security
polityka zagraniczna
Rosja
Szwecja
Norwegia
polityka dualna
bezpieczeństwo regionalne
внешняя политика
Россия
Швеция
Норвегия
двойная политика
региональная безопасность
Opis:
The article presents the characteristics of the foreign policy of Sweden and Norway towards Russia. The chronological framework of the work covers the period from the collapse of the USSR and the beginning of the functioning of the Russian Federation as a separate actor in the international arena and up to the present day. The author analyzes the evolution of the policy of the Scandinavian countries towards Russia. The article sets out the main elements of the policy of these countries in relations with the Russian Federation. The researcher presents the main challenges that Sweden and Norway face today in the process of implementing this policy towards Russia.
W artykule przedstawione zostały cechy charakteresytyczne polityki zagranicznej Szwecji i Norwegii wobec Rosji. Ramy chronologiczne pracy obejmują okres od upadku ZSRR oraz początku funkcjonowania Federacji Rosyjskiej jako oddzielnego aktora na arenie międzynarodowej i do czasów współczesnych. Autor analizuje ewolucję polityki państw skandynawskich wobec Rosji. W artykule wyznaczone są główne akcenty polityki tych państw w stosunkach z Federacją Rosyjską. Badacz przedstawia główne wyzwania, wobec których stoją dziś Szwecja i Norwegia w procesie realizacji owej polityki wobec Rosji.
Статья о российском векторе внешней политики Швеции и Норвегии. Хронологические рамки произведения охватывают период от распада СССР и начала становления Российской Федерации как отдельного актора на международной арене и до событий нашего времени. Автор анализирует трансформацию политики скандинавских государств в отношении России. В статье обозначены основные акценты данных стран в их отношениях с Российской Федерацией. Исследователь учитывает основные вызовы, с которыми сталкиваются Швеция и Норвегия в процессе реализации российского вектора своей внешней политики.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2020, 6, 2; 97-113
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Założenia polityki zagranicznej Prawa i Sprawiedliwości wobec Rosji w programie wyborczym partii z 2019 r.
Assumptions of Law and Justice’s foreign policy towards Russia in the 2019 election program
Предположения внешней политики Закона и Справедливости в отношении России в предвыборной программе 2019 г.
Autorzy:
Liszkowska, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15822299.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
foreign policy
Polska
Russia
Law and Justice
election program
внешняя политика
Польша
Россия
Закон и справедливость
предвыборная программа
Opis:
This article presents the main assumptions and attributes of the Law and Justice (PiS) policy towards Russia, included in the party’s 2019 election program – “Poland – a model of the welfare state”. The article aims to answer the following questions: What policy assumptions towards Russia were presented by Law and Justice in its 2019 election program? What elements does PiS’s policy towards this state consist of? What are the features of this policy? What are the reasons for the approach and policy of PiS towards the Russian Federation? the 2019 PiS election program or subject to a qualitative analysis is the source and starting material for showing the main goals, elements and features of PiS’s foreign policy towards Russia.
В данной статье представлены основные положения и атрибуты политики «Право и справедливость» (ПиС) в отношении России, включенные в предвыборную программу партии на 2019 год – «Польша – модель государства всеобщего благосостояния». Статья призвана ответить на следующие вопросы: Какие политические установки в отношении России были представлены «Правом и справедливостью» в предвыборной программе 2019 года? Из каких элементов состоит политика ПиС в отношении этого государства? Каковы особенности этой политики? В чем причины подхода и политики ПиС по отношению к Российской Федерации? Предвыборная программа ПиС 2019 года является исходным материалом для демонстрации основных целей, элементов и особенностей внешней политики ПиС в отношении России.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 39-55
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka zagraniczna Polski wobec Rosji po aneksji Krymu
Autorzy:
Legucka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687118.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russia, Poland, foreign policy, security dilemma
Rosja, Polska, polityka zagraniczna, dylemat bezpieczeństwa
Россия, Польша, внешняя политика, дилемма безопасности
Opis:
The aim of this study is to broaden knowledge about the conditions/factors, priorities and effectiveness of Polish foreign policy towards the Russian Federation. After 2014, this policy is characterized by a classic security dilemma, in which the continuation of Russia's aggressive policy in Ukraine caused the need to increase the defense potential of the Polish state. The annexation of Crimea by the Russian Federation in March 2014 contributed to changes in Polish security policy, economic policy (including energy) and social contacts aimed at limiting relations with Russia.
Celem niniejszego opracowania jest poszerzenie wiedzy na temat uwarunkowań, priorytetów i efektywności polskiej polityki zagranicznej prowadzonej wobec Federacji Rosyjskiej. Po 2014 r. politykę tę charakteryzuje klasyczny dylemat bezpieczeństwa, w którym kontynuacja agresywnej polityki Rosji na Ukrainie wywoływała potrzebę zwiększenia potencjału obronnego państwa polskiego. Aneksja Krymu przez Federację Rosyjską w marcu 2014 r. przyczyniła się do zmian w polskiej polityce bezpieczeństwa, polityce gospodarczej (w tym w energetyce) oraz w zakresie kontaktów społecznych ukierunkowanych na ograniczenie relacji z Rosją.
Целью данного исследования является расширение знаний об условиях / факторах, приоритетах и эффективности польской внешней политики в отношении Российской Федерации. После 2014 года эта характеризуется она классической дилеммой безопасности, в которой продолжение агрессивной политики России в Украине вызвало необходимость увеличения оборонного потенциала польского государства. Аннексия Крыма Российской Федерацией в марте 2014 года способствовала изменениям в политике безопасности Польши, а также экономической политике (включая энергетику) и социальных контактах, направленным на ограничение отношений с Россией.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 1
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies