Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "повествователь" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Игра с драматургическими традициями в пьесе Анны Кашиной „Дума”
    Playing with the Dramaturgical Tradition in Anna Kashina’s Play „Duma”
    Autorzy:
    Sikora-Krizhevska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/651235.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    игра с традицией
    Анна Кашина
    современная драма
    повествователь
    проекция
    playing with tradition
    Anna Kashina
    contemporary drama
    narrator
    video art
    Opis:
    The article deals with the combination of classical and innovative artistic techniques in the play Duma by Anna Kashina. Playing with the dramaturgical tradition on different levels is described and it is shown to embrace the system of characters, the content of the stage directions (the insertion of video projections, moving the action to auditorium) and also the composition of the play. Kashina’s play is discussed by the author as a work whose poetics is determined by the aesthetics of modern visual media as well as by the literary tradition. 
    В статье анализируется сочетание классических и новаторских художественных приемов в пьесе Анны Кашиной Дума. Описывается игра с драматургической традицией, осуществляющаяся на уровнях: системы персонажей, изложенного в ремарках изобразительного ряда (введения видеопроекций, перенесения действия в зрительный зал), а также композиции произведения. Автор рассматривает пьесу А. Кашиной как произведение, поэтика которого детерминирована как эстетикой современных визуальных медиа, так и литературной традицией.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2019, 12; 241-249
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od poetyki tytułu do struktury sensu — o dwóch tytułach jednego opowiadania Vladimira Nabokova
    From the Poetics of the Title to the Structure of Sense — On Two Titles of One Short Story by Vladimir Nabokov
    От поэтики заглавия к структуре смысла — o двух заглавиях одного рассказа Владимира Набокова
    Autorzy:
    Ułanek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311735.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Набоков
    Катастрофа
    Details of a Sunset
    влюбленный герой
    чуткий повествователь
    ониризм
    Nabokov
    Katastrofa
    zakochany bohater
    czuły narrator
    oniryzm
    Catastrophe
    hero in love
    sensitive narrator
    onirism
    Opis:
    The subject of the analysis in the article is V. Nabokov’s short story Catastrophe which in the proces of authorial translation into English received a new title – Details of a Sunset. Starting from the poetics of the title the following matters were considered: 1. creation of a hero in love – „half-god” Mark endowed with luminous attributes, connecting him with the mythical sphere (Eros, Amor), with the pre-beginning (Eden, the motif of childhood) 2. the category of the „sensitive narrator” – an involved observer of the events; 3. the oneiric sphere present in the short story refering to the myth, connected with the human drive towards higher values, with the eternal desire for happiness; 4. imagery and symbolics of the setting sun. It has been demonstrated that the mode of the sunset description and the alteration of the short story title allowed the author to accentuate axiological dimension of the literary work and thus set the relationship with the reader postulating a particular „elevation” to another level of understanding. Methodological inspirations for the presented considerations were taken from Roland Barthes’ reflections, who by evaluating the word in the discourse points towards its sense-generating function.
    Предметом анализа в статье является рассказ В. Набокова Катастрофа (1924), который, в процессе перевода на английский язык самим автором, получил новое заглавие – Details of a Sunset. Исходя из поэтики заглавия, рассмотрению подвергаются следующие вопросы: 1. образ влюбленного героя – «полубога» Марка, наделенного светоносными атрибутами, посредством которых он соотносится со сферой мифа (Эрос, Амур), с праначалом (Эдем, тема детства); 2. категория «чуткого повествователя» – со-чувствующего наблюдателя событий; 3. присутствующая в рассказе онирическая сфера, также связанная с мифом и со стремлением человека к высшим ценностям; 4. метафорика и символика заката солнца. Доказывается, что изменение заглавия рассказа и способ описания заката позволили Набокову акцентировать аксиологический аспект произведения и тем самым установить отношение с читателем, постулируя своеобразный «подъем» на иной уровень понимания. Методологической основой рассуждений становится концепция Ролана Барта, который, оценивая слово в дискурсе, указывает на его смыслообразующую функцию.
    Przedmiotem analizy w artykule jest opowiadanie V. Nabokova Katastrofa (1924), które w procesie tłumaczenia na język angielski przez samego autora zyskało nowy tytuł – Details of a Sunset. Wychodząc od poetyki tytułu namysłowi poddano następujące kwestie: 1. kreację zakochanego bohatera – „półboga” Marka obdarzonego świetlistymi atrybutami, wiążącymi go ze sferą mityczną (Eros, Amor), z prapoczątkiem (Eden, motyw dzieciństwa); 2. kategorię „czułego narratora” – zaangażowanego obserwatora wydarzeń; 3. sferę oniryczną obecną w opowiadaniu, odsyłającą do mitu, związaną z dążeniem człowieka ku wyższym wartościom, z odwiecznym pragnieniem szczęścia; 4. metaforykę i symbolikę zachodzącego słońca. Wykazano, że sposób deskrypcji zachodu słońca oraz zmiana tytułu opowiadania pozwoliły pisarzowi zaakcentować aksjologiczny wymiar utworu i tym samym ustalić relację z czytelnikiem, postulując swoiste „wzniesienie się” na inny poziom rozumienia. Inspiracje metodologiczne dla prezentowanych rozważań czerpiemy z refleksji Rolanda Barthesa, który wartościując słowo w dyskursie wskazuje na jego sensotwórczą funkcję.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 28-49
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies