Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "мультипликатор собственного капитала" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Financial Leverage: The Case Against DFL
Dźwignia finansowa – krytyka DFL
Финансовый рычаг – критика DFL
Autorzy:
Berent, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1008889.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
financial leverage
financial risk
equity multiplier
dźwignia finansowa
ryzyko finansowe
mnożnik kapitału własnego
финансовый рычаг
финансовый риск
мультипликатор собственного капитала
Opis:
The degree of financial leverage, DFL, is a widely used index that is supposed to capture the size of financial leverage risk: when greater than one, it points to the more than proportional relative change in net profit compared to the corresponding relative change in operating profit. The paper debates DFL’s numerous shortcomings some of which come from the lack of definitional rigour. Even when properly defined, the index cannot be accepted as a financial risk measure. Focused on one-year accounting data, the index is deficient by its very nature. Moreover, for a given financial situation, the index may assume different values, including those less than one – a disqualifying feature for any leverage and risk measure. The value of the index depends not only on the amount of inherent risk but also on the arbitrary choice of the base value of profit against which relative changes are calculated. The paper calls for modification of the DFL concept. The proposed switch from the profit to wealth perspective would prohibit less than one values of the index, thus securing its leverage status. The switch from book to market values makes the index relevant to investor’s utility, and more importantly results in one unambiguous value of the index, which is required if it is to be a risk measure. However, even after those major redefinitions, the modified DFL is a downward biased estimator of equity multiplier – a true financial risk measure. The roots of the bias and its size are discussed. The fatal flaw of DFL is that it is a measure of relative rather than absolute deviations from expected wealth. Consequently, DFL is shown to be a bundle of risk and risk reward estimations rather than a pure risk index.
Stopień dźwigni finansowej (DFL) to szeroko stosowany indeks, którego celem jest pomiar ryzyka finansowego wynikającego z dźwigni finansowej: wartości większe od jedności wskazują na bardziej niż proporcjonalne zmiany zysku netto w porównaniu z wywołującymi je względnymi zmianami zysku operacyjnego. Artykuł opisuje liczne wady tego wskaźnika, których część wynika z nieścisłości w samej definicji. Nawet jednak po odpowiednich korektach definicji DFL nie może być uznany za poprawną miarę ryzyka finansowego. Już samo oparcie tego wskaźnika na rocznych wartościach księgowych sprawia, że wskaźnik ten jest wadliwy. Co więcej, dla danej sytuacji finansowej indeks ten może przyjmować różne wartości, w tym mniejsze od jedności, co dyskwalifikuje ten miernik jako miarę dźwigni i ryzyka finansowego. Wartość tego wskaźnika zależy bowiem nie tylko od skali ryzyka, lecz także od arbitralnego wyboru wartości bazowych zysku. Autor proponuje gruntowną modyfikację koncepcji DFL jako miary ryzyka finansowego, a mianowicie przedefiniowanie go z perspektywy zysków na perspektywę majątku, co pozwala wykluczyć wartości mniejsze od jedności, a tym samym nadaje mu cechy niezbędne dla pomiaru efektu dźwigniowego. Zamiana wartości księgowych na rynkowe nie tylko sprawia, że wskaźnik ten staje się istotny dla inwestorów, ale także określa jednoznacznie jego bazę, tak iż wskaźnik przyjmuje jedną tylko wartość. Tym samym spełniony zostaje warunek konieczny, aby mógł on być miernikiem ryzyka. Jednak nawet po tych znaczących zmianach DFL okazuje się ujemnie obciążonym estymatorem mnożnika kapitału własnego – poprawnego miernika ryzyka finansowego. Artykuł ujawnia źródła oraz kwantyfikuje skalę tego błędu. Cechą dyskwalifikującą wskaźnika DFL jest to, iż mierzy on odchylenia względne, a nie bezwzględne, od oczekiwanego poziomu majątku. To z kolei sprawia, że DFL jest nie tyle miarą ryzyka, ile miarą, która zawiera w sobie zarówno ocenę ryzyka, jak i wynagrodzenia za ponoszone ryzyko.
Уровень финансового рычага (DFL) – это широко применяемый индекс, целью которого является замер финансового риска, вытекающего из финансового рычага: значения больше единицы указывают на непропорционально высокие изменения прибыли нетто по сравнению с вызывающими их относительными изменениями операционной прибыли. В статье описываются многочисленные недостатки этого показателя, часть которых вытекает из неточности самого определения. Но и после внесения в дефиницию DFL соответствующих поправок этот показатель не может быть признан в качестве правильного мерила финансового риска. Уже сам факт, что он опирается на показатели годовой бухгалтерской отчетности, является причиной его ущербности. Более того, для одной и той же финансовой ситуации этот индекс может принимать разные значения, в том числе меньше единицы, что дисквалифицирует его как мерило рычага и финансового риска. Значение этого показателя зависит не только от масштабов риска, но и от субъективного выбора базовых значений прибыли. Автор предлагает коренным образом модифицировать концепцию DFL как мерила финансового риска, рассматривая его не как оценку изменения прибыли, а как оценку изменения величины имущества, что позволяет исключить значения меньше единицы и, таким образом, придает ему свойства, необходимые для замера эффекта рычага. Замена бухгалтерских величин рыночными приводит к тому, что этот показатель не только становится существенным для инвесторов, но и его база становится однозначной и показатель принимает только одно значение. Таким образом выполнено условие необходимое для того, чтобы этот индекс мог быть мерилом риска. Однако даже после этих значительных изменений DFL оказывается заниженным эстиматором мильтипликатора собственного капитала – правильного мерила финансового риска. Статья выявляет источники и определяет масштабы этой ошибки. Дисквалифицирующей чертой показателя DFL является тот факт, что он измеряет относительные, а не абсолютные отклонения от ожидаемого уровня имущества. Это в свою очередь является причиной того, что DFL является не только мерилом риска, но и содержит в себе как оценку риска, так и вознаграждения за понесенный риск.
Źródło:
Ekonomista; 2013, 1; 99-126
0013-3205
2299-6184
Pojawia się w:
Ekonomista
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies