Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "католическая церковь" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Catholic minority in modern Azerbaijan
    Mniejszość katolicka we współczesnym Azerbejdżanie
    Католическое меньшинство в современном Азербайджане
    Autorzy:
    Krajcarz, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1995719.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Catholic Church
    Catholicism
    Azerbaijan
    Baku
    religious minority
    католицизм
    Католическая Церковь
    Азербайджан
    Баку
    религиозное меньшинство
    Opis:
    This article outlines the history of Catholicism in present-day Azerbaijan and discusses the contemporary legal, statistical and social situation of this religion in mentioned country. In addition to the informations collected from printed and virtual sources, the data gathered during the interviews with representatives of state institutions as well as native Catholics living in Baku was also used.
    Статья представляет историю католицизма на территории современной Азербайджанской Республики, с особым учетом города Баку, и обсуждает современную правовую и социальную ситуацию этого религиозного меньшинства. Текст был создан, главным образом, на основании печатных источников и Интернет-ресурсов. Важные сведения были получены также в ходе бесед автора текста, проведенных в Баку в августе 2017 года, как с представителями государственных учреждений, ответственных за сотрудничество государства с религиозными организациями, так и с представителями научного сообщества, а также с азербайджанскими католиками, священниками и светскими.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2018, 2(14); 67-85
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medycyna naturalna a Kościół katolicki – wątpliwości i uwagi o charakterze biopolitycznym
    Натуральная медицина а католическая церковь – сомнения и замечания о биополитическом характере
    Autorzy:
    Rezmer-Płotka, Kamila
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1934118.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Ayurveda
    Catholic Church
    biopolitics
    Eastern practices
    natural medicine
    аюрведа
    католическая церковь
    биополитика
    восточные практики
    натуральная медицина
    Opis:
    Currently, we observe a significant increase in interest in Eastern practices in the West, including natural medicine. In this context, it is important that in 1979 the World Health Organization (WHO) recognized Ayurveda as the oldest health-care system. Ayurveda has also become an object of interest of the Catholic Church. The article examines the institutions’ attitude toward Ayurveda and determines the nature of doubts and reservations that arise around it. To this end, an analysis of the document of the Pontifical Council of Culture – The Pontifical Council for Interreligious Dialogue Jesus Christ the Giver of the Water of Life. Christian reflection on the New Age was carried out. Subsequently, the statements of selected representatives of the Catholic Church were included in the analysis. The following hypothesis has been verified: the Catholic Church’s doubts and objections to Ayurveda are of biopolitical nature. Based on the analysis of the document, it can be concluded that Catholic Church treats and interprets Ayurveda activities as biopolitical practices.
    В настоящее время на Западе наблюдается явный рост интереса к восточным практикам, в том числе к натуральной медицине. В этом контексте примечательно, что в 1979 году Всемирная организация здравоохранения (ВОЗ) признала Аюрведу старейшей системой здравоохранения. Аюрведа также стала объектом интереса католической церкви. В статье предпринята попытка изучить отношение этого института к Аюрведе и определить характер возникающих сомнений и оговорок. С этой целью был проведен анализ документа Папского совета по культуре – Папского совета по межрелигиозному диалогу Иисус Христос, Податель воды жизни. Христианские размышления о Новой Эре. Затем в качестве вспомогательной части анализа были включены высказывания избранных представителей Католической церкви. Подтверждена также следующая гипотеза: сомнения и оговорки католической церкви по отношению к Аюрведе носят биополитический характер. На основании анализа документа можно сделать вывод, что католическая церковь трактует и интерпретирует действия, предпринимаемые в рамках Аюрведы, как биополитические практики.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2021, 2(20); 157-165
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Brief Overview of Scientific and Publicistic Writings of Major Archbishop of the Ukrainian Greek Catholic Church Josyf Slipyi
    Краткий обзор научных и публицистических статьей Главного Архиепископа Украинской Греко-Католической Церкви Иосифа Слипого
    Autorzy:
    Proniuk, Mariia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2176049.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Ukrainian Greek Catholic Church
    Josyf Slipyi
    intellectual interests
    scientific writings
    exile
    pastoral activity
    Украинская Греко-Католическая Церковь
    Иосиф Слипый
    интеллектуальные интересы
    научные труды
    ссылка
    пастырская
    деятельность
    Opis:
    This paper presents the analysis of the writings of Archbishop Josyf Slipyi (1892–1984). All of them were collected, systematized, and published during 1968–2003 by his close collaborators – Ivan Khoma, Ivan Yatsiv, Yurii Fedoriv, and Ivan Muzycka. The title of this work is “Opera Omnia Josephi (Slipyi-Kobernyckyj-Dyčkovskyj) archiepiscopi maioris”. Today, we have eighteen volumes of scientific works, sketches, reviews, monographs, travel notes and articles. All of them were previously published in various editions. In the article, we divide them into two blocks. The first part is the writings of the first period of Josyf Slipyi’s activity. Most of them have theological content. The other part is the texts with different objectives: the philosophical and theological dimension, the history of dogmas, the history of ecclesiastical culture, and the historical essays: pedagogical, biographies and articles. The author deals with different themes in daily life. The value of Josyf Slipyi’s writings is the possibility of understanding the situation of his time. His suggestions remain current even today, not only for the ecclesial hierarchy but also for all Christians. Archbishop Josyf worked hard all his life for the Church’s and his homeland’s good. He had a broad vision and never focused on working in a specific direction, but he cared about providing a wide range of spiritual, material and cultural needs of Ukrainians and then in the Diaspora. He left a valuable legacy to his descendants, particularly in his scientific works.
    В статье представлен анализ сочинений архиепископа Иосифа Слипого (1892–1984). Все они были собраны, систематизированы и изданы в 1968–2003 годах его ближайшими сотрудниками (как Иван Хома, Иван Яцив, Юрий Федорив, Иван Музыцка). Название этого произведения «Opera Omnia Josephi (Slipyi-Kobernyckyj-Dyčkovskyj) archiepiscopi maioris». Cегодня мы имеем восемнадцать томов научных трудов, очерков, обзоров, монографий, путевых заметок и статей. Все они ранее публиковались в различных изданиях. В статье мы разделим их на два блока. Первая часть – это сочинения первого периода деятельности Иосифа Слепого. Большинство из них имеют богословское содержание. Другая часть – это тексты разного назначения: философско-богословского содержания, истории догматов, истории церковной культуры, исторические очерки: педагогические, биографии и статьи. Автор затрагивает разные темы повседневной жизни. Ценность сочинений Иосифа Слипого состоит в возможности осмысления ситуации своего времени. Его предложения остаются актуальными и сегодня не только для церковной иерархии, но и для всех христиан. Архиепископ Иосиф всю свою жизнь много трудился и на благо Церкви, и на благо своей Родины. Он обладал широким кругозором и никогда не концентрировался на работе в каком-то конкретном направлении, но заботился об обеспечении широкого круга духовных, материальных и культурных потребностей украинцев, а затем и диаспоры. Он оставил ценное наследие своим потомкам, особенно в своих научных работах.
    Źródło:
    Studia Orientalne; 2022, 4(24); 160-171
    2299-1999
    Pojawia się w:
    Studia Orientalne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Конфессиональная политика генералов-губернаторов виленских в 1860–1870-х годах
    Religious policy of Vilnius generals-governors in the 1860s and 1870s
    Autorzy:
    Wiech, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969456.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    конфессиональная политика
    Римско-католическая церковь
    история Польши XIX в.
    история России XIX в.
    religious policy
    Catholic Church
    history of Poland 19th century
    history of Russia 19th century
    polityka religijna
    Kościół Katolicki
    historia Polski XIX wieku
    historia Rosji XIX wieku
    Opis:
    Po upadku Powstania styczniowego na Litwie i Białorusi nastąpiła zasadnicza zmiana w polityce religijnej władz rosyjskich. W tworzeniu nowej polityki ważną rolę odegrali wileńscy generał-gubernatorzy. Kościół i duchowieństwo katolickie uznano za najważniejsze bastiony kultury polskiej i łacińskiej, dlatego wobec ludności katolickiej narzucono represyjną politykę religijną. Represje i restrykcje wobec Kościoła Katolickiego przybrały postać likwidacji diecezji mińskiej, likwidacji kościołów i klasztorów katolickich oraz nałożenia licznych zakazów i ograniczeń praktyk religijnych. W wyniku nowej polityki nastąpił drastyczny spadek liczby katolików, a także zmniejszenie liczebności duchowieństwa oraz degradacja społeczna i ekonomiczna Kościoła. Przeciwne cele i zadania postawiono Cerkwi Prawosławnej. Władze rosyjskie wspierały tworzenie nowych parafii, budowę kościołów, zakładanie klasztorów, rozszerzenie stanu posiadania i uposażenia księży. W latach 60-ch i 70-ch XIX wieku intensywnie forsowany był program powrotu Litwy i Białorusi do ich rosyjskich korzeni, który zakładał, że wiara prawosławna będzie główną podstawą budowania nowej tożsamości narodowej, kulturowej i politycznej. Największą ofiarą tego programu była ludność polska, kultura polsko-łacińska i Kościół Katolicki.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 131-144
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kwestie wyznaniowe w debacie konstytucyjnej Sejmu Ustawodawczego (1919–1921)
    Религиозные вопросы в конституционных дебатах Законодательного Сейма (1919–1921)
    Релігійні питання в конституційній дебаті Законодавчого сейму (1919–1921)
    Religious issues in the constitutional debate Legislative Sejm (1919–1921)
    Autorzy:
    Szczepański, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2090137.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-09
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    конституційнa дебатa
    парламентські клуби
    католицька Церква
    релігієзнавство
    законодавчий сейм
    oсновний закон
    релігія
    конституционные дебаты
    парламентские клубы
    Католическая церковь
    обучение религии
    Законодательный Cейм
    Основной закон
    вероисповедание
    debata konstytucyjna
    kluby parlamentarne
    Kościół katolicki
    nauka religii
    Sejm Ustawodawczy
    ustawa zasadnicza
    wyznanie
    Constitutional debate
    parliamentary clubs
    the Catholic Church
    religious education
    the Legislative Sejm
    the Basic Law
    religion
    Opis:
    Podczas debaty konstytucyjnej prowadzonej w latach 1919–1921 szczególnie wiele dyskusji i kontrowersji wywoływały kwestie wyznaniowe. Koncepcjom lewicy całkowitego oddzielenia Kościoła od państwa prawica przeciwstawiała perspektywę Kościoła rzymskokatolickiego jako panującego. W uchwalonej Konstytucji marcowej znaleziono formułę kompromisową, zmierzającą do zachowania zasady równouprawnienia wyznań, przy podkreśleniu szczególnej pozycji Kościoła katolickiego. Wprowadzając podział na wyznania przez państwo akceptowane i nieuznane, w tej pierwszej grupie Konstytucja odmiennie określiła autonomię Kościoła katolickiego. Szczegółowy zakres uprawnień Kościoła miał uregulować konkordat ze Stolicą Apostolską. W rozwiązaniach konstytucyjnych nawiązujących do modelu państwa świeckiego znalazły się m.in. zasada wolności sumienia i wyznania oraz równouprawnienia bez względu na wyznanie. W Konstytucji marcowej nie zrealizowano też postulatu prawicy, aby urząd prezydenta piastował tylko Polak-katolik. Do Konstytucji nie wprowadzono artykułu o szkole wyznaniowej, ale utrzymano obowiązek religii w szkołach państwowych i samorządowych. Efektem debaty konstytucyjnej z lat 1919–1921 był kompromis ideowo-ustrojowy – ani ugrupowania prawi-cowe, ani lewicowe nie zdominowały uchwalonej 17 marca 1921 r. ustawy zasadniczej. Sytuacja ta stanowiła źródło licznych politycznych konfliktów i dążeń do rewizji Konstytucji marcowej.
    Під час конституційної дебати 1919–1921 років релігійні питання викликали багато дискусій і суперечок. Концепції повного відокремлення костелу від держави, яку представляло ліве крило, протиставлялася концепція правого крила з перспективою римо-католицького костелу як правлячого. У прийнятій березневій Конституції знайдено компромісну формулу, спрямовану на збереження принципу рівності віросповідань, підкреслюючи при цьому особливе становище католицького костелу. Запровадивши поділ державою на прийняті та невизнані конфесії, у першій групі, Конституція по-різному визначила автономію католицького костелу. Детальний обсяг повноважень костелу мав регулюватись конкордатом зі Святим Престолом. Серед інших конституційних рішень, що стосуються моделі світської держави принцип свободи совісті та віросповідання, а також рівності незалежно від віросповідання. У березневій конституції постулат правого крила про те, що посаду президента повинен займати лише поляк-католик, також не було реалізовано. Статтю про конфесійну школу до Конституції не було внесено, але обов’язковість релігії в державних і місцевих школах збережено. Результатом конституційних дебатів 1919–1921 рр. став ідеологічний і системний компроміс – у конституційному законі, ухваленому 17 березня 1921 р., не домінували ні праві, ні ліві. Ця ситуація стала джерелом численних політичних конфліктів і зусиль щодо перегляду березневої Конституції.
    Во время конституционных дебатов, проведенных в 1919–1921 годах, именно религиозные вопросы вызвали много дискуссий и споров. Концепциям левого крыла полного отделения церкви от государства правые противопоставляли перспективу Римско-католической церкви как правящей силы. В принятой Мартовской Конституции была найдена компромиссная формула, направленная на сохранение принципа равноправия конфессий, но при этом подчеркивающая особое положение Католической церкви. Вводя разделение на конфессии, принятые государством, и конфессии, не принятые государством, Конституция особо определила автономию Католической церкви в первой группе. Подробный объем прав Церкви должен был регулироваться конкордатом со Святым Престолом. Конституционные решения, относящиеся к модели светского государства, включали принцип свободы совести и религии, а также равенства независимо от религии. В Мартовской Конституции не был реализован постулат правых о том, что только поляк-католик должен занимать пост президента. Статья о религиозных школах не была внесена в Конституцию, но обязательность религии в государственных и местных школах была сохранена. Конституционные дебаты 1919–1921 годов привели к идеологическому и политическому компромиссу – ни правые, ни левые группировки не доминировали в Основном законе, принятом 17 марта 1921 года. Эта ситуация стала источником многочисленных политических конфликтов и попыток пересмотра Мартовской Конституции.
    During the constitutional debate in 1919–1921, religious issues provoked a great deal of discussion and controversy. The concept of the left wing of the complete separation of the Church from the state was contrasted by the right wing with the formula of the Roman Catholic Church as ruling. In the adopted March Constitution, a compromise formula was found, aimed at preserving the principle of equality of faiths, while emphasizing the special position of the Catholic Church. By introducing the division into accepted and unrecognized denominations by the state, the constitution defined the autonomy of the Catholic Church differently in the former group. The detailed scope of the Church’s powers was to be regulated by the concordat with the Vatican. The constitutional solutions referring to the secular state model include, inter alia, the principle of freedom of conscience and religion as well as equality regardless of religion. The right wing’s postulate that only a Pole-Catholic would hold the office of president was not implemented in the March Constitution. An article about a denominational school was not introduced into the constitution, but the obligation of religion in state and local government schools was maintained. The result of the constitutional debate in 1919–1921 was an ideological and systemic compromise – neither right-wing nor left-wing groups dominated the constitutional law passed on 17 March 1921. The above situation was a source of numerous political conflicts and efforts to revise the March Constitution.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 145-163
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Политика генерал-губернатора А. П. Безака в отношении римско-католической церкви в Юго-Западном крае (1865-1868)
    Politics of the Governor-General Alexander Pavlovich Bezak in relation to the Roman Catholic Church in the Southwest Territory (1865-1868)
    Autorzy:
    Legieć, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969429.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    религиозная политика
    католическая церковь
    история Польши XIX в.
    история России XIX в.
    история Украины XIX в.
    religious politics
    the Catholic Church
    the history of Poland in the 19th century
    the history of Russia in the 19th century
    the history of Ukraine in the 19th century
    polityka wyznaniowa
    Kościół Katolicki
    historia Polski XIX w.
    historia Rosji XIX w.
    historia Ukrainy XIX w.
    Opis:
    Dla generał-gubernatora kijowskiego Aleksandra Pawłowicza Bezaka walka z wpływami Kościoła rzymskokatolickiego w województwach kijowskim, podolskim i wołyńskim, tworzących Kraj Południowo-Zachodni, stała się jednym z głównych zadań stojących przed administracją rosyjską regionu po upadku powstania styczniowego. Bezak zażądał likwidacji jednej z dwóch diecezji katolickich działających na terenie prowincji, postulował zamknięcie części kościołów i kaplic katolickich oraz zmniejszenie liczby księży. Zamierzał także zamknąć wszystkie działające na tym terenie klasztory katolickie. Generał-gubernatorowi udało się ostatecznie doprowadzić do likwidacji diecezji kamienieckiej, ale za jego panowania w kraju zamknięto tylko kilka kościołów i kaplic, a tylko cztery z jedenastu klasztorów. Nie udało się też znacząco ograniczyć liczby duchownych katolickich. Przede wszystkim stanowisko ministra spraw wewnętrznych P.A. Valueva uniemożliwiło pełną realizację planów Bezaka. Jednak Bezakowi udało się wprowadzić język rosyjski do nauczania religii we wszystkich typach szkół, a wszelka działalność duchowieństwa katolickiego została poddana ścisłej kontroli państwa.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 4; 145-160
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Motywy religijne w poezji ks. Józefa Janiszewskiego (1880-1940) z okresu bukowińskiego (1908-1919)
    Religious Motifs in Fr. Joseph Janiszewski’s Poetry (1880-1940) of the Bukovinian Period (1908-1919)
    Религиозные мотивы в поэзии Юзефа Янишевского (1880-1940) буковин- ского периода (1908-1919)
    Autorzy:
    Bujak, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/440932.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Fundacja Naukowa Katolików Eschaton
    Tematy:
    Bukowina
    Janiszewski Józef
    ksiądz (1880-1940)
    Kościół rzymskokatolicki na Bukowinie
    poezja patriotyczna
    poezja polska
    poezja religijna
    Polacy na Bukowinie
    prasa polska XIX i XX w.
    ruch abstynencki
    Bukovina
    Fr. Joseph Janishevski (1880-1940)
    Roman-catholic Church in Bukovina
    patriotic poetry
    Polish poetry
    religious poetry
    Poles in Bukovina
    Polish press 19th and 20thc.
    abstinent movement
    Буковина
    ксёндз Юзеф Янишевский (1880 1940)
    римско-католическая церковь на Буковине
    патриотическая поэзия
    польская поэзия
    религиозная поэзия
    поляки на Буковине
    польская пресса XIX и начала XX века
    абстинентское движение
    Opis:
    Jak dotąd nikt nie zajmował się badaniem dorobku duszpasterskiego, społecznego i pisarskiego ks. Józefa Janiszewskiego (1880-1940) na Bukowinie. Artykuł powstał przy pomocy metodologii historycznoliterackiej (historiograficzna analiza dokumentu literackiego). Niniejsze opracowanie jest pierwszą próbą zwrócenia uwagi na człowieka i jego poezję ubogacającą ducha religijnego, zachęcającą do kształcenia, unikania nałogów, wyzwolenia się z nich, nadto do wytrwałej, zbiorowej pracy dla wzmocnienia patriotyzmu i walki o niepodległość Polski. Działalność oraz twórczość literacka tego wzorowego kapłana polskiego były m.in. powodem osadzenia go w niemieckim obozie koncentracyjnym oraz męczeńskiej śmierci podczas II wojny (zginął z rąk hitlerowskich Niemców w 1940 r.). Poezja ks. J. Janiszewskiego może być pomocna w kształtowaniu osobowości współczesnych kapłanów oraz świeckich Polaków. Ksiądz-poeta może służyć za wzór wychowawczy do naśladowania w trudnym XXI wieku. Artykuł niniejszy, mający charakter obszerniejszej rozprawy, jest istotnym przyczynkiem do dziejów literatu-ry polskiej istotnie rozszerzającym źródłową wiedzę o zapomnianych dokonaniach literackich księdza J. Janiszewskiego. Powołanie kapłańskie złączone z potrzebą uczestnictwa w życiu zbiorowości religijnej i narodowej zaowocowało kazaniami, popularnymi odczytami, publicystyką prasową oraz twórczością poetycką ze znamiennym dydaktyzmem adresowanym przede wszystkim do ludu polskiego, żyjącego w nędzy duchowej, intelektualnej, politycznej i materialnej. Niektóre cechy tej poezji zaprezentowano na wybranych przykładach, które dowodzą, że ks. Józef Janiszewski był utalentowanym i pracującym nad swoim warsztatem poetą. Mimo rozlicznych, absorbujących zajęć duszpasterskich i społecznych, zdołał stworzyć przynajmniej kilkadziesiąt udanych, zróżnicowanych tematycznie, formalnie i wersyfikacyjnie utworów wierszowanych. Znaczna część tych poezji nosiła cechy tzw. kontrafaktury, tj. skomponowana była rytmicznie do rytmów znanych już melodii, przez co nadawała się do śpiewu jako hymny, kolędy, marsze lub inne pieśni. Autor artykułu jako pierwszy w historiografii literatury opisuje sylwetkę ks. J. Janiszewskiego oraz opisuje i ogólnie analizuje jego twórczość literacką (nowość). Autor jako pierwszy z badaczy odkrywa zapomnianego księdza-poetę działającego na Bukowinie na początku XX w. (ziemie na pograniczu obecnej Ukrainy i Rumunii). Do tekstu dodano pierwszy raz publikowaną obszerną bibliografię podmiotową (wykaz dzieł autorskich ks. Janiszewskiego).
    Until now nobody yet has studied the pastoral, social and written work of Fr. Joseph Janishevski (1880-1940) of Bukovina. The following article was prepared with the help of the historic-literary method (historiographic analysis of the literary document). This is the first attempt of drawing attention to a man and his poetry enriching the religious spirit and encouraging to education, to avoiding addictions and abandoning them, to persistent community effort for strengthening patriotism and struggle for freedom of Poland. The activity and literary creativity of this eminent Polish priest were among other reasons responsible for his imprisonment and placing him in German concentration camp, which finally led to his martyrdom during the World War II (1940). Poetry of Fr. J. Janishevski may appear helpful in shaping personalities of contemporary priests and lay Poles. A priest-poet may serve as a pedagogic pattern to follow in a difficult 21st century. The present paper, having a form of a larger dissertation, may significantly contribute to the history of Polish literature by broadening essentially the resource knowledge about the forgotten literary work of Fr. J. Janishevski. His priestly vocation together with the need of participation in the religious and national community life flourished in sermons, popular speeches, published pieces and poetic creativity. All were characterized by a significant didactism addressed mainly to Polish folk, existing in spiritual, intellectual, political and material poverty. Some features of this poetry were presented in the selected examples, which prove that Fr. J. Janishevski was a talented poet working on his craft. Apart from his numerous and absorbing pastoral and social dealings, he managed to write at least several dozens smart, various in subject, form and verse pieces of poetry. A major part of this poetry was a kind of contrafacture, i.e. it was composed according the rhythm of well known melodies, so it was ready to be sung as hymns, Christmas carols, marches or other songs. The author of this article is the first in the historiography of literature, who describes the personality of Fr. J. Janishevski and analyses his literary work (novelty). He is also the first to discover the forgotten priest-poet in Bukovina at the earliest of the 20th c. (the area at the frontier of the Ukraine and Romania). The text is supplemented with the first published wide subject bibliography (a list of works by Fr. Janishevski).
    До сих пор никто не занимался изучением пастырского, общественного и писательского наследия ксёндза Юзефа Янишевского (1880-1940) на Буко- вине. Автор статьи опирается на историко-литературную методологию (историографический анализ литературного документа). Данное исследова- ние является первой попыткой обратить внимание на этого человека и его обогащённую религиозным духом поэзию – на человека, склонного к совершенствованию, к избеганию дурных привычек, избавлению от них, особенно к длительной, совместной работе по укреплению патриотизма и борьбе за независимость Польши. Деятельность и литературное творчество этого образцового польского священника были, между прочим, причиной заключения его в немецкий концлагерь и мученической смерти во время Второй мировой войны (погиб от рук гитлеровцев в 1940 г.). Поэзия ксёндза Ю. Янишевского может быть полезна в формировании личности священни- ков и польских граждан. Ксёндз-поэт может служить образцом воспитания и примером подражания в трудном ХХI веке. Данная статья имеет характер обширного исследования, является суще- ственным вкладом в изучение польской литературы, расширяющим источ- ники знания о забытых литературных произведениях ксёндза Ю. Янишевского. Священническое призвание в соединении с потребностью участия в жизни религиозной и гражданской общественности засвидетель- ствованы его проповедями, популярными докладами, газетной публицисти- кой, а также поэтическим творчеством с характерным дидактизмом, адресо- ванным прежде всего польскому народу, живущему в духовной, интеллекту- альной, политической и материальной нужде. Некоторые черты этой поэзии представлены в избранных примерах, которые доказывают, что ксёндз Юзеф Янишевский был талантлив и прилежен в работе над своим поэтическим мастерством. Помимо различных всепоглощающих занятий, пастырских и общественных, он смог создать не менее нескольких десятков удачных, тематически и по версификации разнообразных произведений. Значительная часть этих стихов имеет характер так называемой контрафактуры, то есть соответствует ритмам известных мелодий, благодаря чему они могли быть использованы для пения как гимны, марши и иные песни. Автор статьи впервые в истории литературы представляет портрет ксён- дза Ю. Янишевского и общий анализ его литературного творчества (новиз- на). Автор впервые открывает забытого ксёндза-поэта, жившего на Буковине в начале ХХ века (территория на пограничье нынешних Украины и Румы- нии). К тексту статьи прилагается впервые публикующаяся обширная библиография по предмету исследования (список произведений ксёндза Янишевского).
    Źródło:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education; 2014, 1(5); 135-212
    2299-9922
    Pojawia się w:
    Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies