Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "герой" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-16 z 16
    Tytuł:
    «Герой нашего времени» в изображении «новых реалистов» (на материале избранных произведений Романа Сенчина, Захара Прилепина, Сергея Шаргунова)
    “A hero of our time” in “new realists”’ creation (based on the selected literary works of Roman Senchin, Zakhar Prilepin, Sergey Shargunov)
    Autorzy:
    Pańkowska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951134.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    «новый реализм»
    главный герой
    Сенчин
    Прилепин
    Шаргунов
    Opis:
    The article is devoted to the problem of the main character of the contemporary Russian literature. The questions, which are related to the concepts of “a hero of our time”, “the main character of a literary work”, are posed and solved here on the base of the selected literary works written by three prominent representatives of a new literary phenomenon of the beginning of the 21st century, conventionally called “new realism”. These are Roman Senchin, Zakhar Prilepin and Sergey Shargunov. The purpose of this paper is to discuss and present the way of creating a literary hero of the post-Soviet period. The following “new realists’” texts are analysed in the article: two Prilepin’s novels – Sankya (2006) and Black Monkey (2011), The Yeltyshevs (2009) by Senchin and Shargunov’s story entitled Ura! (2002).
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    А если завтра нет (есть)? Восприятие героем будущего в белорусской драматургии конца ХХ – начала ХХI вв.
    If there isn’t (is) tomorrow? Perception of the of the future in the Belarusian drama at the end of the XX – beginning of the XXI century
    Autorzy:
    Лепишева, Елена
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951145.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    авторские эстетические стратегии
    герой
    конфликт
    хронотоп
    «новая волна»
    «новая драма»
    Opis:
    In the focus of the article are the plays of Belarusian playwrights belonging to elder (A. Dudarev, E. Popova, A. Delendik, S. Bartokhova) and younger (N. Orekhovsky, D. Balyko, K. Steshik, D. Bogoslavski, P. Pryazhko) generations, who problematized the future of their heroes. The article identifies different models of percepting future by the post-Soviet man of the future: the idea of a “bright future”, admits the link between the past – present – future, the location of consciousness in the present, the eschatological vision of the future. We determined the authors’ aesthetic strategies of their realization at the level of a character and a chronotope, that allow typological parallels with Russian drama (E. Popova – “a new wave”, D. Balyko, K. Steshik, D. Bogoslavski – “a new drama”).
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2017, 17
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Семантика часу, простору, місця й героя у творі "Бігуни" Ольги Токарчук
    Semantyka czasu i przestrzeni w utworze „Bieguni” Olgi Tokarczuk (aspekt porównawczy trawelogu ukraińskiego i polskiego)
    Autorzy:
    Rozinkewycz, Наталія
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015687.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    час
    простір
    місце
    герой
    time
    space
    place
    character
    trawelog
    przestrzeń
    czas
    miejsce
    Opis:
    У статті проаналізовано індивідуальну часово-просторову модель буття як сукупність різновидів реальностей художньої дійсності, представлену у творі «Бігуни» сучасною польською письменницею Ольгою Токарчук, лауреаткою Нобелівської премії. Підкреслено, що Ольга Токарчук філософію мандрів як засобу світопізнання розглядає через призму питання «виходу за межі». З’ясовано, що герої твору у процесі мандрів певним чином моделюють світ: картину світу наповнюють особистими смислами, залежно від власного світогляду, водночас іметафізичний та географічний простори концептуально переінакшують образ героя. Зміни відбуваються і в реальності: справжність замінюється штучністю, а штучність породжує штучність. Ольга Токарчук підводить читача до думки, що світ – трансформаційний, гнучкий істворюється уявою та зводиться до системи координат різноманітних ідей. На речі можна подивитися з різної перспективи, а щоб зрозуміти світ, потрібно зрозуміти людину.
    W artykule poddano analizie indywidualny model czasoprzestrzennego istnienia, przedstawiony w trawelogu Bieguni współczesnej pisarki polskiej Olgi Tokarczuk, laureatki Nagrody Nobla. Autor danego tekstu dokonuje analizy porównawczej trawelogu Bieguni i trawelogów współczesnych autorów ukraińskich, wykazuje oczywiste powinowactwa utworów ościennych literatur i wyodrębnia ich cechy wyróżniające. W artykule podkreśla się, że Olga Tokarczuk rozpatruje filozofię współczesnych wędrówek jako sposób poznania świata przez pryzmat „wyjścia poza granice”, a autorzy ukraińscy podróż prezentują na poziomie przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej. To zestawienie ma za cel pomóc czytelnikom, miłośnikom gatunku trawelogu, bardziej szczegółowo zrozumieć tego typu utwory.
    The article analyzes the individual spatio-temporal model of life as a set of various realities of artistic reality, presented in the work Biguny (Runners) by modern Polish writer Olga Tokarchuk, Nobel Prize winner. It is emphasized that Olga Tokarchuk considers the philosophy of traveling as a means of world knowledge through the prism of «going beyond». It is found out that the characters while traveling model the world in some way: they fill it with personal meanings based on their world view; at the same time metaphysical and geographical spaces conceptually transform their image. Reality under goes transformations as well: authenticity is replaced by artificiality, and artificiality creates artificiality. Olha Tokarchuk persuades the reader that the world is transformative, flexible, and created by imagination, and it looks like a coordinate system of various ideas. You can look at things from different perspectives, and in order to understand the world, you must first understand a man.
    Źródło:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2020, 6, 15; 73-82
    1733-2249
    Pojawia się w:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Зобразити війну
    How to Represent War
    Autorzy:
    Полішук, Ярослав
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179052.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    hybrid warfare
    literature
    writer
    hero
    character
    гибридная война
    художественная литература
    писатель
    герой
    характер
    Opis:
    How to Represent War. The hybrid warfare going on in Donbass has had consequences on the informational and cultural spheres in Ukraine. It is a war for influence where Ukraine cannot adequately confront Russia because it does not have the necessary recourses and a developed media culture. The number of literary works about the war published in the last few years show that Ukrainian writers want to challenge the discourse on war. Between 2014 and 2016 numerous novels, stories, essays, reports, and poems were published by such writers as Halyna Vdovychenko, Yevhen Polozhiy, Sergei Lozko, and Vladyslav Ivchenko. These authors try to show all the horror of the war and the changing attitudes and consciousness of Ukrainians. The issue of forming a new Ukrainian collective identity is reflected in contemporary literature.
    Гибридная война, продолжающаяся на Востоке Украины, непосредственно затрагивает информационную и культурную сферы. Она является войной за влияния, в которой Украина с ее неопытностью и ограниченным ресурсом не может достойно противостоять России. Появление ряда художественных произведений о войне свидетельствует, что украинская литература приняла вызов актуальной темы. В 2014 – 2016 годах были написаны и изданы романы, повести, очерки, репортажи Галины Вдовиченко, Евгения Положия, Сергея Лозко, Владислава Ивченко и др. В этих произведениях изображаются жестокие реалии войны, но также показаны колоритные характеры ее участников. В наши дни рождается новое качество украинского человека, и этот процесс вполне выразительно отражается в современной художественной литературе Украины.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2017, 3; 27-50
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Лингвистический анализ грузинского перевода повести Н.В. Гоголя Тарас Бульба
    Linguistic analysis of the Georgian translation novel N. Gogol Taras Bulba
    Autorzy:
    Микадзе, Манана
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950959.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    грузинский перевод
    Гоголь
    Тарас Бульба
    литературный анализ
    рассказ Гоголя
    герой рассказа "Тарас Бульба"
    язык писателя
    Opis:
    Translation, as the act of interlinguistic and cross-cultural communication, is of greatest social importance. This kind of importance has always been in the centre of attention. A lot of different ideas have been expressed in recently published special researches. For some researches the most important point while doing a translation is a good knowledge of literature, for some, on the other hand linguistic methods seem to be valuable. G. Gachechiladze claims that the most important factor of translation is aesthetic values of the original text. We consider both of them are of vital importance. Though they are closely linked with each other they can also be separated. We might face some difficulties while rendering the text from one language into another. Georgian translation in its own way is an original due to its structure and some specific features. The translator should manage to maintain the natural structure of the language and this can only be achieved by preserving the specific grammatical characteristics of the language which seems to be quite difficult. The translator should take into consideration the fact that the language of fiction is based on literary language and when translating it is very important to try to find the emotional equivalents in the target language. "Taras Bulba" by N. Gogol is deservedly considered to be a masterpiece. This short story is the best example of interconnection between the human life and some psychological moments. The reader is under the book’s impression for a long time and that means that it is a valuable work of art. The translator deeply feels the original version of this book and shows his good taste in literature. The translator is not impossible always to have all the readymade materials, phrases and terms, no matter how rich and well-developed the target language is. But it should be mentioned to the translator’s credit that in the translated text the translator uses the natural forms to characterized to the Georgian language. Every translation enriches not only the culture but also the language itself. That’s why in recent years a great attention is drawn to the stylistic analysis of the literary translation. A lot of research works have been dedicated to this matter. That’s the aim of research as well. We consider the translation of "Taras Bulba" to be one of the best translation works ever made and its analysis has confirmed the complexity involved in carrying out this work. In the translation the brilliant knowledge and the adequate use of the expressive festures of the original language are vividly shown.
    Źródło:
    Studia Wschodniosłowiańskie; 2015, 15; 375-382
    1642-557X
    Pojawia się w:
    Studia Wschodniosłowiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Национальный лидер» («отец народа») в европейском и азиатском восприятии (на примере вождей национального движения крымских татар)
    “National leader” (“father of the nation”) in the European and Asian perception (on the example of the leaders of the national movement of the Crimean Tatars)
    Autorzy:
    Че р в о н н а я, Св е т л а н а
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/568988.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Political leader
    national hero
    Western and Eastern civilizations
    политический лидер национальный герой
    цивилизации Запада и Востока
    Opis:
    Сформировавшиеся в массовом сознании стереотипы европейского и азиатского лидера не соответствуют современной действительности. В условиях культурной глобализации происходит сближение, порою полное совмещение друг с другом идеальных моделей политического лидера, вождя, главы государства, «отца народа» как в теории, так и в исторической практике европейских и азиатских народов и стран. Тем не менее некоторые различия между мусульманским Востоком и христианской, подвергнутой сильной секуляризации Европой остаются. Содержание понятия «национальный лидер / национальный герой» в Европе имеет более сильную этническую составляющую. «Своим» его признает чаще всего определенная этническая группа, в то время как на Востоке лидер мыслится обычно в масштабе суперэтнической, межгосударственной общности. Там на роль лидера чаще может претендовать духовное лицо, что в европейской системе отделения церкви от государства и невмешательства духовенства в политику практически исключается. Крым занимает исключительное положение на границе западной и восточной цивилизаций, и на примерах деятельности трех выдающихся лидеров крымских татар разных исторических периодов – просветителя либеральных взглядов, идеолога пантюркизма Исмаила Гаспринского, Муфтия Таврического, вставшего на путь революционной борьбы с царизмом и большевизмом Нумана Челеби Джихана и «советского диссидента», возглавившего в 1991 году Курултай и Меджлис крымскотатарского народа Мустафы Джемилева – видно, как меняются модели политических лидеров, их методы, цели и идеалы, каковы корни их массовой популярности.
    The stereotypical an “European” and an “Asian” leader, formed in the mass consciousness, does not correspond with contemporary reality. Under the phenomenon of cultural globalization, there is a merging or at times a complete integration of ideal models, including the political leader, chief, head of the state and a “Father of the Nation”. These ideal models exist both in theory and in historical practices of the European and Asian peoples and lands. Nonetheless, some distinctions are manifested between the East, referred to as the Muslim Orient, and the West, known as the Christian, strongly secularized Europe. The meaning of the notion a national leader or a national hero in Europe has a stronger ethnic component. In the West, the leader is most often recognized as an “our own” by an ethnic group. Meanwhile, in the East the leader is conceived as a head and member of a superethnic, inter-state community. In the East, a spiritual person can qualify for the role of the leader. This is unlikely to occur in the European system, where the Church and State are separated and there is a non-intervention of the clergy into politics for a long time. The Crimea has an exceptional location on the borderline of the Eastern and Western civilizations. The examples of three prominent Crimean Tatar leaders of different historical time periods demonstrate how their methods, goals and ideals change and the reasons behind their mass popularity. The three leaders are: Ismail Gasprinsky, educator of a liberal views and Panturkizm’s ideologue; Numan Chelebi Djikhan, the Tavria’s Mufty, who chose the path of revolutionary rebellion against tsarism and bolshevism; Mustafa Djemilev, an “Soviet dissident”, who became a head of Crimean Tatar people’s Kurultai and Medjlis in 1991.
    Źródło:
    Nowa Polityka Wschodnia; 2018, 3(18); 7-40
    2084-3291
    Pojawia się w:
    Nowa Polityka Wschodnia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brand hero w budowaniu wizerunku marek produktów żywnościowych
    Brand Hero in Creating Brand Image of Food Products
    Brand hero в формировании имиджа марок продуктов питания
    Autorzy:
    Wyrwisz, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/563723.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polski Instytut Ekonomiczny
    Tematy:
    bohater marki
    wizerunek marki
    komunikacja marketingowa
    brand hero
    brand image
    marketing communication
    герой марки
    имидж бренда
    маркетинговая коммуникация
    Opis:
    Artykuł ma na celu wskazanie potencjału brand hero w kreowania wizerunku marek produktów. Ujęto istotę brand hero, uwarunkowania kreowania marki przy wykorzystaniu bohatera marki wskazując na korzyści i ograniczenia w komunikowaniu marki oraz narzędzia stosowane w promocji marki. W szczególności rozważania oparto na rynku produktów konsumpcyjnych żywnościowych uwzględniając wyniki badań jakościowych metodą studium przypadku.
    The purpose of the article is to introduce the potential of brand hero in creating brand image of products. The core of the issue, determinants of brand creating with using brand hero, its strengths and weaknesses in brand communication and instrumentation of brand promotion were presented. In particular, the examination based on food consumption market including research results of the case study was applied in the article.
    Цель статьи – указать потенциал «героя марки» (англ. brand hero) в формировании имиджа брендов продуктов. Указали суть brand hero, обусловленности формирования марки при использовании «героя марки», указав выгоды и ограничения в коммуникации марки, а также инструменты, применяемые в продвижении марки. В особенности, рассуждения основали на рынке продуктов питания, учитывая результаты качественных исследований по методу анализа конкретного случая.
    Źródło:
    Handel Wewnętrzny; 2018, 2 (373); 412-420
    0438-5403
    Pojawia się w:
    Handel Wewnętrzny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Стихотворение Николая Гумилева «Неслышный, мелкий падал дождь…»: мотив двойничества и постижение природы зла
    Autorzy:
    Чевтаев, Аркадий
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034792.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Н. Гумилев, двойничество
    дихотомия добра и зла
    лирический герой
    лирический нарратив
    символизм
    Nikolai Gumilyov
    the double
    dichotomy of good and evil
    lyrical subject
    lyrical narrative
    symbolism
    Opis:
    В статье рассматривается поэтика малоизвестного стихотворения Н. Гумилева «Неслышный, мелкий падал дождь…» (1907) в аспекте становления мотива двойничества как ключевого параметра гумилевского художественного мира. В основе данного поэтиче- ского текста находится нарративная репрезентация встречи лирического героя с персонажем- убийцей, предстающим в качестве двойнической ипостаси субъектного «я». Анализ стихот- ворения показывает, что ценностное узнавание страдальческого бытия демонического пришельца оказывается актом постижения онтологической природы зла, которое в созна- нии лирического героя обретает статус равновесной добру бытийной константы. Формули- руется вывод о том, что познание инфернальной стороны универсума посредством актуали- зации мотива двойничества в гумилевском творчестве мыслится необходимым процессом обретения духовного опыта, синтезирующего «светлые» (положительные) и «темные» (от- рицательные) аспекта бытия. Соответственно, представленное в данном тексте соприкос- новение лирического «я» с преступно-демоническим двойником демонстрирует принципы формирования окказиональной мифопоэтики Н. Гумилева, основанной на конвергенции онтологических антиномий.
    The article discusses the poetics of a little-known poem, “Neslyshnyi, melkyi padal dozhd’…” [‘It was quiet and drizzling…’] (1907), in terms of the formation of the motif of the double as a key parameter of Nikolai Gumilyov’s artistic world. This text was not published during the poet’s lifetime and is known from an autograph in a letter to Valery Bryusov. Gumilyov’s refraining from publishing this poem could have had various causes, but the author of the paper attributes it to two factors. The first one is that it would have been difficult to embed this text in the conceptual logic of the cross-cutting “plots” of either Romanticheskiye tsvety [‘Romantic Flowers’] (1908) or Zhemchuga [‘Pearls’] (1910), i. e. poetic books the creation of which is chronologically close to the time of writing this poem. The second is the fact that “Neslyshnyi, melkyi padal dozhd’…” explicitly affirms the demonic principle in the human “self ” as an axiological constant, explicating the adherence to the “diabolical” poetics of early Russian symbolism, which Gumilyov had been trying to creatively rethink since 1907. However, despite the author’s neglect, the poem merits close attention, since it shows fundamentally important aspects of Gumilyov’s artistic conception. This poetic text is based on a narrative representation of the meeting between the lyrical subject and the character of a killer, who appears as his double, an alter ego of “the self ”. The analysis of the poem shows that recognizing the value of the painful existence of the demonic stranger is an act of comprehending the ontological nature of evil, which in the consciousness of the lyrical “I” acquires the status of something equivalent to the good of the existential constant. In the structure of this text the motif of the double, which goes back to the poetic practice of the romanticism and of the Russian symbolism, is realised on the story-plot level by dividing the human soul into two hypostases, the “light” and the “dark” one, the meeting of which becomes for the lyrical subject an initiation into the essence of another world. The author formulates the conclusion that getting to know the infernal side of the universe, here through the actualisation of the motif of the double, was in Gumilyov’s writing conceived as a necessary process of gaining spiritual experience that would synthesise the “light” (positive) and the “dark” (negative) aspects of being. Accordingly, the lyrical “I”’s encounter with his criminal- -demonic double presented in the discussed poem reveals the principles of formation of Gumilyov’s occasional mythopoetics based on the convergence of ontological antinomies.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 81-95
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od poetyki tytułu do struktury sensu — o dwóch tytułach jednego opowiadania Vladimira Nabokova
    From the Poetics of the Title to the Structure of Sense — On Two Titles of One Short Story by Vladimir Nabokov
    От поэтики заглавия к структуре смысла — o двух заглавиях одного рассказа Владимира Набокова
    Autorzy:
    Ułanek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311735.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    Набоков
    Катастрофа
    Details of a Sunset
    влюбленный герой
    чуткий повествователь
    ониризм
    Nabokov
    Katastrofa
    zakochany bohater
    czuły narrator
    oniryzm
    Catastrophe
    hero in love
    sensitive narrator
    onirism
    Opis:
    The subject of the analysis in the article is V. Nabokov’s short story Catastrophe which in the proces of authorial translation into English received a new title – Details of a Sunset. Starting from the poetics of the title the following matters were considered: 1. creation of a hero in love – „half-god” Mark endowed with luminous attributes, connecting him with the mythical sphere (Eros, Amor), with the pre-beginning (Eden, the motif of childhood) 2. the category of the „sensitive narrator” – an involved observer of the events; 3. the oneiric sphere present in the short story refering to the myth, connected with the human drive towards higher values, with the eternal desire for happiness; 4. imagery and symbolics of the setting sun. It has been demonstrated that the mode of the sunset description and the alteration of the short story title allowed the author to accentuate axiological dimension of the literary work and thus set the relationship with the reader postulating a particular „elevation” to another level of understanding. Methodological inspirations for the presented considerations were taken from Roland Barthes’ reflections, who by evaluating the word in the discourse points towards its sense-generating function.
    Предметом анализа в статье является рассказ В. Набокова Катастрофа (1924), который, в процессе перевода на английский язык самим автором, получил новое заглавие – Details of a Sunset. Исходя из поэтики заглавия, рассмотрению подвергаются следующие вопросы: 1. образ влюбленного героя – «полубога» Марка, наделенного светоносными атрибутами, посредством которых он соотносится со сферой мифа (Эрос, Амур), с праначалом (Эдем, тема детства); 2. категория «чуткого повествователя» – со-чувствующего наблюдателя событий; 3. присутствующая в рассказе онирическая сфера, также связанная с мифом и со стремлением человека к высшим ценностям; 4. метафорика и символика заката солнца. Доказывается, что изменение заглавия рассказа и способ описания заката позволили Набокову акцентировать аксиологический аспект произведения и тем самым установить отношение с читателем, постулируя своеобразный «подъем» на иной уровень понимания. Методологической основой рассуждений становится концепция Ролана Барта, который, оценивая слово в дискурсе, указывает на его смыслообразующую функцию.
    Przedmiotem analizy w artykule jest opowiadanie V. Nabokova Katastrofa (1924), które w procesie tłumaczenia na język angielski przez samego autora zyskało nowy tytuł – Details of a Sunset. Wychodząc od poetyki tytułu namysłowi poddano następujące kwestie: 1. kreację zakochanego bohatera – „półboga” Marka obdarzonego świetlistymi atrybutami, wiążącymi go ze sferą mityczną (Eros, Amor), z prapoczątkiem (Eden, motyw dzieciństwa); 2. kategorię „czułego narratora” – zaangażowanego obserwatora wydarzeń; 3. sferę oniryczną obecną w opowiadaniu, odsyłającą do mitu, związaną z dążeniem człowieka ku wyższym wartościom, z odwiecznym pragnieniem szczęścia; 4. metaforykę i symbolikę zachodzącego słońca. Wykazano, że sposób deskrypcji zachodu słońca oraz zmiana tytułu opowiadania pozwoliły pisarzowi zaakcentować aksjologiczny wymiar utworu i tym samym ustalić relację z czytelnikiem, postulując swoiste „wzniesienie się” na inny poziom rozumienia. Inspiracje metodologiczne dla prezentowanych rozważań czerpiemy z refleksji Rolanda Barthesa, który wartościując słowo w dyskursie wskazuje na jego sensotwórczą funkcję.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2023, 1 (181); 28-49
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz kozaków w "Oku Proroka" Władysława Łozińskiego i kinowych adaptacjach powieści
    Образ козацтва в повісті Око Пророка Владислава Лозінського та кінематографічних екранізаціях роману
    Autorzy:
    Głąb, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233738.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Cossacks
    romantic hero
    mystery
    curse
    action and adventure plots
    Kozacy
    bohater romantyczny
    tajemnica
    klątwa
    wątki sensacyjno-przygodowe
    козаки
    романтичний герой
    містика
    прокляття
    авантюрно-пригодницькі мотиви
    Opis:
    Celem artykułu było dokonanie krytycznego oglądu kreacji postaci Kozaków w powieści Władysława Łozińskiego Oko Proroka oraz w jej kinowych adaptacjach autorstwa Pawła Komorowskiego. Dla realizacji tego celu posłużono się metodą analityczną i historycznoliteracką. W przywołanych tekstach kultury Kozacy determinują przebieg wątków sensacyjno-przygodowych. Nadane im przez twórców cechy – umiłowanie stron ojczystych, wolności, niezależności – pozwalają widzieć w postaciach Kozaków romantycznych herosów, a przynajmniej romantycznych indywidualistów, którzy są gotowi cierpieć dla sprawy ratowania honoru osobistego i bezpieczeństwa pobratymców. Na wpół dzicy, a na wpół rycerscy, są oni przede wszystkim tajemniczy, co wyraża się w przekonaniu o ciążącej nad nimi klątwie. Kozacy z dzieł Łozińskiego i Komorowskiego to figury stereotypowe, oddające romantyczną kwintesencję Ukrainy, której wyznacznikami są w tym przypadku: Kozak-koń-tajemnica-przygoda.
    The purpose of this article was to critically examine the creation the characters of Cossacks in Wladyslaw Lozinski’s novel Eye of the Prophet as well as its cinematic adaptations by Pawel Komorowski. An analytical and historical-literary method was used to achieve this aim. In these cultural texts, the Cossacks determine the course of action and adventure plots. The qualities given to them by the authors (love of the homeland, freedom, independence) allow us to see in the characters of the Cossacks romantic heroes, or at least romantic individualists, who are prepared to suffer for the cause of saving personal honour and the safety of their fellows. Half-savage and half-chivalrous they are, above all, mysterious, which is expressed in the belief that a curse hangs over them. The Cossacks in Lozinski’s and Komorowski’s works are stereotypical figures, reflecting the romantic quintessence of Ukraine, the determinants of which in this case are: Cossack-horse-mystery-adventure.
    Метою статті було критично поглянути на роль козаків у романі Владислава Лозінського Око Пророка та в його кінематографічні екранізації у постанові Павла Коморовського. Для досягнення поставленої мети використано аналітичний та літературно-історичний методи. У наведених використаних текстах культури перебіг гостросюжетно-пригодницької тематики визначає саме козацтво. Риси, надані козакам творцями, — любов до батьківщини, волелюбність, незалежність, — дозволяють побачити в їхніх характерах романтичних героїв чи принаймні романтичних індивідуалістів, які готові страждати заради збереження особистої честі та безпеки своїх родичів. Наполовину дикі, наполовину лицарські, вони насамперед таємничі, що виражається у вірі в те, що на них лежить прокляття. Козаки з творів Лозінського та Коморовського – стереотипні постаті, що відображають романтичну сутність України, яка в даному випадку характеризується: козак-кінь-містерія-пригода.
    Źródło:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2022, 6, 17; 1-20
    1733-2249
    Pojawia się w:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Пейзажі (не)пам’яті в сучасній українській літературі
    Krajobrazy (nie) pamięci we współczesnej literaturze ukraińskiej
    Autorzy:
    Poliszczuk, Ярослав
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015674.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    місця пам’яті
    не-місця
    ` ідентичність
    колективна пам’ять
    роман
    герой
    place of memory
    non-place
    identity
    collective memory
    novel
    hero
    miejsce pamięci
    nie-miejsce
    tożsamość
    pamięć zbiorowa
    powieść
    Opis:
    Предметом рефлексії у статті є способи присвоєння або ревізії пам’яті, що практиковані в сучасній українській літературі, зокрема в популярній романістиці. Вибрані приклади – це художні тексти останніх років авторства Володимира Лиса, Оксани Забужко, Василя Шкляра, Софії Андрухович, Сергія Жадана, Володимира Рафеєнка та ін. Вони репрезентують різні меморіастичні опції й таким чином засвідчують різнорідність літературних пошуків “віднайдення” традиції, яка стала би ідентичнісним опертям для людини нашого часу. Автор використовує теоретичні концепції місць пам’яті Пєра Нора та не-місць Марка Оже. Українські письменники найчастіше апелюють до освоєних місць, знаковість яких була призабута чи штучно викреслена з колективної пам’яті, – Волині, Галичини, Буковини, Київщини. Простір Сходу (зокрема в контексті війни на Донбасі), навпаки, маркується в популярних романах як набір не-місць, що знеособлюють та деморалізують людину. Однак у романах Сергія Жадана та Володимира Рафеєнка є не тільки констатація фатального впливу не-місць, а й спроби моделювання місць пам’яті, які творять історичний наратив там, де досі його не було.
    Przedmiotem rozważań w tym artykule są metody przyswojenia lub rewizji pamięci miejsca praktykowane we współczesnej literaturze ukraińskiej, w szczególności w powieści popularnej. Jako materiał egzemplifikacyjny służą ostatnio opublikowane utwory Wołodymyra Łysa, Oksany Zabużko, Sofiji Andruchowycz, Serhija Żadana, Wołodymyra Rafiejenki etc. Reprezentują one bowiem rozmaite opcje pamięci, a tym samym świadczą o różnorodności literackich intencji wobec prób odzyskania tradycji, która stałaby się oparciem tożsamościowym dla współczesnego człowieka. Autor wykorzystuje teoretyczne koncepcje pamięci Pierre’a Nory i nie-miejsca Marca Augé. Ukraińscy pisarze najczęściej odwołują się do miejsc ustabilizowanych i dobrze oswojonych w pamięci zbiorowej, są to Wołyń, Galicja, Bukowina, Kijowszczyzna. Z drugiej strony przestrzeń Wschodu (Donbas) w literaturze popularnej jest opisywana jako zbiór nie-miejsc, które powodują wydziedziczenie i demoralizację człowieka. Trzeba jednakże zauważyć, że Żadan i Rafiejenko nie tylko konstatują fatalny wpływ nie-miejsc na człowieka, lecz próbują zbudować narrację historyczną wobec miejsc, które jej wcześniej nie posiadały.
    The paper deals with the research of the revision of memory which are practiced in the contemporary Ukrainian literature, especially in the novels. Suggested examples are the literary texts written during the last decade by such authors as Volodymyr Lys, Oksana Zabuzhko, Vasyl Shkliar, Sofia Andrukhovych, Serhii Zhadan, Volodymyr Rafeienko and others. These texts represent different options of memory searching the tradition, which would become a productive foothold for a person of our time. The author of the article uses two theoretical conceptions of French scientists: the places of memory of Pierre Nora and non-places of Marc Augé. Ukrainian writers often appeal to places that have been forgotten or artificially crossed out of collective memory. These are traditional settlements of Ukrainian life in Volhynia, Galicia, Bukovina, and Kyiv region. The space of the East (Donbas), on the contrary, is labeled in popular novels as a set of non-places that personify and demoralize man.
    Źródło:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych; 2020, 6, 15; 83-93
    1733-2249
    Pojawia się w:
    TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Вытокі і функцыі паэзіі ў лірыцы Алеся Барскага
    Geneza i funkcje poezji w tekstach Alesja Barskijego
    Origins and functions of poetry in the lyrical works of Ales Barski
    Autorzy:
    Бароўка, Ванда
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/960121.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
    Tematy:
    паэзія
    лірычны герой
    эстэтычная праблематыка
    функцыі паэзіі
    аксіялагічныя ўстаноўкі пісьменніка
    poezja
    podmiot liryczny
    zagadnienia estetyczne
    funkcje poezji
    postawy aksjologiczne pisarza
    poetry
    lyrical hero
    aesthetic issues
    functions of poetry
    axiological attitudes of the writer
    Opis:
    Лірыка А. Барскага шматтэмная. Асэнсаванне эстэтычнай праблематыкі займае ў ёй не апошняе месца. Вытокі паэзіі ўвогуле А. Барскі бачыць у жыц-ці, а сваёй паэзіі – у прыгажосці навакольнай прыроды і ў помніках культу-ры, што стымулююць яго творчую актыўнасць. Лірыка А. Барскага аўтапсі-халагічная, лірычны герой паэта – асоба, духоўна блізкая аўтару. А. Барскі высока ацэньвае праўдзівасць і шчырасць аўтара-творцы. Спектр функцый паэзіі, з пункту гледжання А. Барскага, шырокі. Паэт вылучае сярод іх такія функцыі, як абуджэння чалавечай фантазіі, рэпрэзентацыі рэчаіснасці, ацэ-начную, мнеманічную і герменеўтычную, а таксама арыгінальную функцыю – функцыю захавання чалавекам маладосці ў працэсе творчасці.
    Liryka A. Barskiego jest różnotematyczna. Zrozumienie zagadnień estetycznych jest jednym z ważnym aspektów interpretacyjnych. A. Barski źródła poezji upatruje w życiu, a swojej w pięknie otaczającej przyrody i zabytków kultury, które stymulują twórczość. Liryka A. Barskiego jest autopsychologiczna, podmiot liryczny to osoba bliska duchowo autorowi. A. Barski docenia prawdziwość i szczerość autora-twórcy. Zakres funkcji poezji z punktu widzenia A. Barskiego jest szeroki. Poeta wyróżnia takie funkcje, jak rozbudzanie ludzkiej wyobraźni, reprezentowanie rzeczywistości, ewaluacyjne, mnemoniczne i hermeneutyczne, a także funkcję oryginalną – funkcję zachowania młodości człowieka w procesie twórczym.
    A. Barski's lyrical works approach different themes. The understanding of aesthetic issues is not the least important among them. A. Barski sees the origins of poetry in general in life, and bases his own poetry on the beauty of the surrounding nature and the cultural monuments that stimulate his creative activity. A. Barski's poems are autopsychological, that is to say, the poet's lyrical hero is spiritually close to the author. A. Barski appreciates the truthfulness and sincerity of the author-creator. The range of functions of poetry, from the point of view of A. Barski, is wide. The poet singles out such functions as the function of awakening the human imagination, the representation of reality, evaluation, mnemonics and hermeneutics, as well as the original poetic function – the function of preserving youth in the creative process.
    Źródło:
    Acta Albaruthenica; 2020, 20; 13-23
    1898-8091
    Pojawia się w:
    Acta Albaruthenica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Оперы Генделя в контексте современной режиссуры: к вопросу о претворении приёмов современных медиа
    Handels Operas in the Context of Contemporary Directing: on the Implementation of Modern Media Techniques
    Autorzy:
    Консон, Григорий
    Консон, Ирина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566512.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-10
    Wydawca:
    Akademia Pomorska w Słupsku
    Tematy:
    Гендель
    Халле
    город
    театр
    опера
    режиссёр
    герой
    композитор
    исполнитель
    автор
    балет
    сцена,
    ария
    вхождение в образ наращивание смысла
    слои сознания
    экран
    Handel
    Halle
    city
    theater
    Opera
    Director
    hero
    composer
    performer
    author
    ballet
    stage
    Aria
    entering into the image
    building sense
    layers of consciousness
    screen
    Opis:
    The article is based on the interaction of two genres, namely travel notes, including the author's impressions of a trip to the German cities of Halle, Bad-Lauchstedt and Bernburg, as well as reviews of modern productions of Baroque operas. Halle is famous as the birthplace of the outstanding composer Georg Friedrich Handel (1685-1759). The international Handel music festival is held here every year, which also includes an international scientific Symposium dedicated to the study of the great Saxon and his contemporaries. The concept of this year's Symposium, "Sensitive, heroic, sublime: Handel's women," was to study the female images embodied in his operas. The authors traveled to Halle as journalists to describe their impressions of both the trip and the contemporary productions of Handel's stage works. But in considering the history and cultural events of this city, we were able to go beyond ordinary observations into the sphere of scientific generalizations and come to the conclusion that the directors’ understanding of these operas through the integration of musical drama with related arts was unusually expanded. To study this phenomenon, we turned to the scientific tools developed in Russia by two Soviet researchers who have become seminal in their field. One of them was the psychologist Lev Vygotsky, who, exploring the spiritual world of the hero in fiction, revealed his psychological contradictions, expressed in the conflict of the narrative and the plot. The other, Sergei Eisenstein, who knew Vygotsky’s manuscript of his study "Psychology of Art" and, with some influence from these ideas, created his own "psychology of art", which is set out in the pages of his works of different years. The core of this concept was "the transition from the Expressive Movement to the image of a work of art... as a process of the interaction of layers of consciousness", which allowed for multiple entries into the artistic image. Such entries are also supported by some features of the cinematograph where the first among equals is the principle of intellectual editing, based on Eisenstein's montage theory. In Eisenstein's theory, other types of editing—linear, parallel, associative—have been generalized and developed into a large-scale system of the psychology of heroes in art. In this article, the identification of the essence of these processes made it possible for the authors to discern the phenomenon of increasing the meaning in the Halle directors' interpretations of Handel's operas, which arises from the merger of two seemingly irreconcilable and conflicting layers of consciousness: Baroque and eclectic modern, which developed at the turn of the last century.
    Źródło:
    Ars inter Culturas; 2019, 8; 259-278
    2083-1226
    Pojawia się w:
    Ars inter Culturas
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Лiрычныя адступленнi як элемент жыццятворчасцi ў паэме Якуба Коласа “Новая зямля”: фiласофскiя матывы
    Dygresje liryczne w pierwszej osobie jako element tworzenia życia w poemacie Jakuba Kolasa „Nowa ziemia”: motywy filozoficzne
    Lyrical digressions in the first person as an element of life creation in Yakub Kolas’ poem “The New Land”: philosophical motifs
    Autorzy:
    Trafimczyk, Anatol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118332.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    жыццё
    смерць
    жыццятворчы
    фiласофскi
    вершы
    адступленне
    лiрычны герой
    першая асоба
    перажываннi
    смутак
    życie
    śmierć
    tworzenie życia
    filozoficzny
    poemat
    dygresja
    bohater liryczny
    pierwsza osoba
    emocje
    smutek
    life
    death
    life-creating
    philosophical
    poems
    digression
    lyrical hero
    first person
    emotions
    sadness
    Opis:
    У артыкуле разглядаюцца лiрычныя адступленнi ў паэме Якуба Коласа “Новая зямля”. Непасрэдным прадметам аналiзу стаў iх фiласофскi змест. Прасочваецца iх жыццятворчы пачатак. У iх турбуе паэта найбольш праблематыка жыцця i смерцi. Гэты одум прасякнуты экзiстэнцыйным сумам. Аднак пэўнай кампенсацыяй становяцца жыццёвыя радасцi: любiмая праца, вузкае кола родных i блiзкiх, – у гэтым бачыцца аўтару “Новай зямлi” сапраўднае жыццё. Для самога паэта такiм адхланнем з’яўляецца яшчэ i творчасць. Сцвярджаецца, што асновай паэмы з’яўляюцца якраз лiрычныя адступленнi. Эпiчная лiнiя ўводзiцца праз успамiны i падмацоўвае метафiзiчныя рэфлексii.
    W artykule omówiono liryczne dygresje wypowiadane w pierwszej osobie w poemacie Jakuba Kolasa „Nowa ziemia”. Bezpośrednim przedmiotem analizy jest ich treść filozoficzna, a w szczególności początki powstawania życia. Poetę najbardziej niepokoją zagadnienia dotyczące życia i śmierci. W jego rozważaniach pojawia się smutek egzystencjalny. Taki stan rekompensują życiowe radości, jak ulubiona praca, wąski krąg bliskich i przyjaciół. Na tym polega prawdziwe życie. Poeta spełnia się także w twórczości. Autor artykułu stwierdza, że podstawę poematu stanowią dygresje liryczne. Linia epicka prowadzona przy pomocy wspomnień pogłębia rozważania metafizyczne.
    The article discusses philosophical content of lyrical digressions in the first person in Yakub Kolas’ poem “The New Land” and traces its life-creating beginnings. In lyrical digressions the poet is most concerned about the problems of life and death. This thought is saturated with existential sadness. However, life joys become a certain compensation: favourite work, native land, living among relatives and friends. All these things are seen as a real life. For the poet himself, creativity is also such a joy. The author of the article argues that the so-called lyrical digressions present the basis of the poem. An epic line which reinforces metaphysical reflections has been introduced through memories.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2020; 91-108
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «И звезда с звездою говорит…»
    „I gwiazda rozmawia z gwiazdą…”
    «Two stars begin a dialogue…»
    Autorzy:
    Федюкина, Елена
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/420456.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Русский поэт
    герой
    горы
    вершина поэзии
    небо
    Москва
    творческий гений
    душа
    вечность
    крест
    лирика
    любовь
    молитва
    гармония
    предсказание
    кончина
    народ
    звезды
    Rosyjski poeta
    bohater
    góry
    szczyty poezji
    niebiosa
    Moskwa
    geniusz twórczy
    dusza
    wieczność
    krzyż
    liryka
    miłość
    modlitwa
    harmonia
    przepowiednia
    zgon
    naród
    gwiazdy
    Russian poet
    hero
    mountains
    best poems
    heaven
    Moscow
    poetical genius
    soul
    eternity
    cross
    lyric poetry
    love
    prayer
    harmony
    prediction
    death
    people
    stars
    Opis:
    Нынешний 2014 год − юбилейный для великого русского поэта Михаила Юрьевича Лермонтова, второй величины русской поэзии после Пушкина. Судьба отпустила поэту 26 лет жизни, и за этот короткий срок он сумел составить обширное поэтическое наследие, которое люди хранят и помнят вот уже два столетия. Лермонтов рассматривается в статье как поэт высокой поэтической мысли – вершины его творчества посвящены разгадке сокровенных смыслов бытия. Поиски истины открыли ему путь к гармонии, выраженной в его лучших стихах, замечательными проявлениями которой стали стихотворения-молитвы, живущие не только в стихотворной, но и в песенной форме. В то же время диссонанс жизни и творчества рождал у него тревогу, проявлявшуюся порой в предвидении собственной кончины. Лермонтова постоянно влекла к себе историко-героическая тема. Последние годы жизни ознаменовались созданием поэмы из истории России, в которой он решает проблему духовного здоровья народа и истоков силы его духа.
    W bieżącym 2014 roku przypada 200-setna rocznica Michała Lermontowa, następnej po Aleksandrze Puszkinie wyżyny poezji rosyjskiej. Poeta nie zmarnował 26 lat życia darowanych mu przez los, przez ten krótki czas bowiem potrafił nagromadzić obszerny spadek poetycki, który ludzie przechowują w pamięci na przeciągu już prawie dwóch stuleci. Lermontow jest rozpatrywany w artykule jako poeta, który osiągnął szczyty myśli poetyckiej poświęcone poszukiwaniom ukrytego sensu ludzkiego życia. Owe drogi ku prawdzie otwarli dla niego wizję harmonii, którą zawierają jego najlepsze utwory, w tym wiersze-modlitwy, istniejące również w postaci muzycznej. Jednocześnie rozdźwięk życia i twórczości stawał się źródłem niepokoju, który się wyrażał sporadycznie jako wizja rychłej śmierci. Poeta ciągle powracał również do wątku historycznego − w ostatnich latach jego życia powstał poemat historyczny, w którym rozstrzyga problem źródeł zdrowej egzystencji narodu i mocy jego ducha.
    2014 marks the 200th anniversary of the birth of the second greatest Russian poet (after Pushkin) Mikhail Lermontov. Although Lermontov died at the age of 26, he nevertheless left people a great deal of his wonderful poems. People have remembered and kept these poems for two hundred years. The author of this article describes Lermontov as a poet with high poetic way of thinking. His best poems are devoted to the exploring the meaning of life. Searching for truth showed him the way to the harmony depicted in his best poems. We can find a reflection of this harmony in his poems prayers. They exist not only as poems but also as songs. At the same time, the dissonance between the life and work aroused his anxiety. This anxiety can be found in foreseeing his own death. Lermontov was always interested in the history and heroic life of the Russians. During his last years, he created a historic poem based on Russian history. Here, he described the spiritual health of Russian people and showed the sources of the Russian spirit.
    Źródło:
    ELPIS; 2014, 16; 221-225
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Нiзка “Iскрынкi” Янкi Брыля як мастацкае адзiнства
    „Iskierki” Janki Bryla jako jedność artystyczna
    “Iskorki” by Yanka Bryl as an artistic unity
    Autorzy:
    Nikifarawa, Wolga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2118653.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    задума
    цыкл
    лiрычная мiнiяцюра
    запiс
    лiрычны герой
    лейтматыў
    сюжэтна-кампазiцыйная арганiзацыя
    назва лiтаратурнага твора
    pomysł
    cykl
    miniatura liryczna
    zapiski
    bohater liryczny
    lejtmotyw
    organizacja treści i kompozycji
    tytuł utworu literackiego
    idea
    a book series
    lyrical miniature
    note
    lyrical hero
    leitmotif
    organization of content
    title of a literary work
    Opis:
    Янка Брыль ахвотна вяртаўся да цыклiзацыi сваiх твораў, дасягаючы такiм чынам большай маштабнасцi выяўлення i iдэйнага зместу. У артыкуле разглядаецца яго цыкл з дзевяцi мiнiяцюр пад агульнай назвай “Iскрынкi” (1982–1994). Ён эвалюцыянiраваў з аднайменай групы чатырох лiрычных запiсаў (1989). Пры гэтым пiсьменнiк не абмежаваў сваю задуму ўзнаўленнем шэрагу эпiзодаў уласнага дзяцiнства. Чалавечым цэнтрам цыклу ён зрабiу лiрычнага героя – сына веку, носьбiта ўнiверсальных гуманiстычных iдаалаў. У якасцi цыклаўтваральных фактараў Я. Брыль выкарыстаў таксама адзiнства стылю, жанру i хранотопу, лiрычны сюжет, арганiзаваны як сiтуацыя ўспамiну, супастаўлення мiнулага i сапраўднага, сiстэму лейтматываў i скразных персанажаў.
    Janka Bryl chętnie pisał swoje utwory w cyklach tworząc w ten sposób liczne treści ideowe i portrety. W artykule omówiono cykl złożony z dziewięciu miniatur pod wspólnym tytułem „Iskierki” (1982–1994), który rozwinął się ze zbioru stanowiącego cztery liryczne zapiski (1989). Pisarz nie ograniczył swego pomysłu do przedstawienia kilku epizodów z własnego dzieciństwa. W centrum cyklu znajduje się bohater liryczny – syn wieku wyznający uniwersalne idee humanistyczne. J. Bryl zastosował takie środki cyklotwórcze, jak jedność stylu, gatunku i chronotypu, liryczna treść w formie wspomnień, porównanie przeszłości z teraźniejszością, system lejtmotywów i przejrzystych bohaterów.
    Yanka Bryl wrote many book series which made it possible to present an immense scale of images and ideas. The author of the article discusses a book series consisting of nine miniatures entitled “Iskorki” (1982–1994), which evolved from one collection of four lyrical notes (1989). The writer did not limit his ideas to just a few episodes of his childhood. A lyrical hero – a son of a century, a carrier of universal humanistic ideals was in the centre of the book series. Y. Bryl introduces a series forming means such as integrity of styke, genre and chronotope, lyrical plot based on memories and comparison of the past and the present, a system of leitmotifs and transparent characters.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2020; 155-168
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-16 z 16

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies