Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "бюрократия." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Ректор университета в бюрократической системе Российской империи ХІХ – начала ХХ века
    Autorzy:
    Посохов, Cергей
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632335.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    university rector, bureaucracy of the Russian Empire, liberal bureaucracy
    ректор университета, бюрократия Российской империи, либеральная бюрократия
    Opis:
    The article deals with the inconsistency of the assessments that are encountered in the scientific literature when describing the role of the university rector as a manager. The author singles out the legal, organizational and socio-cultural aspects of the issue. To specify a number of conclusions, the results of the database analysis are used, which includes biographical information about 99 rectors of five universities of the Russian Empire (Kazan, Kiev, Moscow, Petersburg, Kharkov). In particular, a gradual increase in the Rector’s staffing rank was noted. University rectors, having entered the circle of high-ranking officials, but at the same time representing liberal circles of the university public, have become an important element of the so-called “liberal bureaucracy”.
    В статье отмечена противоречивость оценок, которые встречаются в научной литературе при характеристике роли ректора университета как управленца. Автор выделяет правовой, организационный и социокультурный аспекты проблемы. Для конкретизации ряда выводов используются результаты анализа базы данных, которая включает сведения биографического характера о 99 ректорах пяти университетов Российской империи (Казанского, Киевского, Московского, Петербургского, Харьковского). В частности, отмечено постепенное повышение табельного ранга ректора. Ректоры университетов, войдя в круг высших чиновников, но, одновременно, представляя либеральные круги университетской общественности, стали важным элементом так называемой «либеральной бюрократии».W artykule zwrócono uwagę na sprzeczność ocen, które można spotkać w literaturze naukowej przy opisie roli rektora uniwersytetu jako zarządcy. Autor wyróżnia następujące aspekty zagadnienia: prawny, organizacyjny i socjokulturowy. Do uszczegółowienia wielu wniosków wykorzystano rezultaty analizy bazy danych, która zawiera informacje o charakterze biograficznym o 99 rektorach pięciu uniwersytetów w Imperium Rosyjskim (Kazańskiego, Kijowskiego, Moskiewskiego, Petersburskiego, Charkowskiego). W szczególności zauważono stopniowy awans rektorów według tabeli rang. Rektorzy uniwersytetów, wchodząc w sfery wyższych urzędników oraz jednocześnie będąc przedstawicielami kręgów liberalnych w społeczności uniwersyteckiej, stali się ważną częścią tak zwanej biurokracji liberalnej.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Уездный начальник как институт управления и аккультурации (на материалах юго-восточной окраины Российской империи 2-й половины XIX – начала XX века)
    Autorzy:
    Любичанковский, Сергей
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632260.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    bureaucracy, Kazakh Steppe, frontier, acculturation, county commandant, uyezdnyi nachalnik, self-government
    бюрократия, казахская степь, окраина, аккультурация, уездный начальник, местное управление
    Opis:
    The article analyses, from the vantage point of the imperial policy of acculturation, the activity of the county commandant (uyezdnyi nachalnik), an administrative office which functioned in the Kazakh Steppe between 1868 and 1917. The article argues that since the inception of the office, the commandant became a pivotal figure in the administration of the south-eastern frontiers of Russia. The powers of the commandant were directly connected not only with the introduction of efficient local self-government, but also with the implementation of the policy of acculturation of local populations. The research is supported by the Russian National Fund (Project No 17-18-01008).
    В статье с позиций имперской политики аккультурации анализируется деятельность уездных начальников – специфического института власти, существовавшего в казахской степи с 1868 по 1917 гг. Показано, что с момента появления уездный начальник являлся ключевой фигурой в управлении степными областями юго-восточной окраины России. Его полномочия напрямую были связаны не только с налаживанием эффективного управления на местах, но и с реализацией политики аккультурации местного населения. Исследование выполнено при поддержке Российского научного фонда (проект № 17-18-01008).W artykule poddano analizie, z perspektywy imperialnej polityki akulturacji, działalność naczelników powiatu, czyli specyficznej instytucji do sprawowania władzy, która istniała w Stepie Kazachskim od 1868 r. do 1917 r. Wyjaśnione zostało, iż od chwili pojawienia się naczelnik powiatu stał się kluczową figurą w zarządzaniu obwodami stepowymi południowo-wschodnich peryferii Rosji. Jego pełnomocnictwa były bezpośrednio związane nie tylko z wprowadzaniem efektywnego samorządu, ale również z realizacją polityki akulturacji miejscowej ludności. Badania zrealizowano przy wsparciu Rosyjskiego Funduszu Naukowego (projekt nr 17-18-01008).
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Алексей Бошняк – сербский волонтер на русской государственной службе: опыт бюрократической аккультурации (1730-1770-е гг.)
    Aleksiej Boszniak - serbski ochotnik w rosyjskiej służbie publicznej: doświadczenie biurokratycznej akulturacji (1730–1770)
    Autorzy:
    Джунджузов, Степан
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969724.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Российская империя
    аккультурация
    бюрократия
    волонтер
    иностранец
    служба
    чиновник.
    Russian empire
    acculturation
    bureaucracy
    volunteer
    foreigner
    service
    official
    Imperium rosyjskie
    akulturacja
    biurokracja
    wolontariusz
    cudzoziemiec
    służba
    urzędnik
    Opis:
    Na podstawie dokumentów archiwalnych, głównie o charakterze biograficznym autor analizuje karierę służbową serbskiego ochotnika Aleksieja Bośniaka w Rosji. Jego przykład pokazuje warunki akulturacji cudzoziemców wśród rosyjskich urzędników w XVIII wieku, które polegały na opanowaniu umiejętności wykonywania obowiązków służbowych, budowaniu relacji z kolegami i szefami, poczuciu przynależności do społeczności usługowej, rozwoju kariery i innych istotnych aspektach.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 141-149
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Дворянская родословная книга 1785-1917 гг. как источник по истории российской бюрократии
    Szlachecka księga genealogiczna z lat 1785–1917 jako źródło do historii rosyjskiej biurokracji
    Autorzy:
    Двоеносова, Галина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969757.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Российская империя
    дворянская родословная книга
    формулярные списки
    дворянство
    чиновничество
    бюрократия.
    Russian Empire
    noble genealogy book
    service status lists
    nobility
    officials
    bureaucracy
    Imperium Rosyjskie
    szlachecka księga genealogiczna
    listy stanu służby
    szlachta
    urzędnicy
    biurokracja
    Opis:
    Celem tego artykułu jest analiza potencjału informacyjnego szlacheckich ksiąg genealogicznych jako źródła historii rosyjskiej biurokracji. Analiza została przeprowadzona na przykładzie szlacheckiej genealogicznej księgi prowincji kazańskiej. Wszystkie informacje biograficzne o przodkach rodzin szlacheckich i ich potomkach, zaczerpnięte z dokumentów przedstawionych jako dowód praw do szlachectwa, zostały zapisane w postaci drzewa genealogicznego. Dla osób ubiegających się o szlachectwo za państwową służbę cywilną takimi dowodami były patenty rangowe, listy formalne służby i świadectwa rezygnacji, których streszczenia były wpisywane do księgi genealogicznej. Są one dość pouczającymi źródłami na temat historii rosyjskiej biurokracji, z których wiele, zwłaszcza z końca XVIII - początku XIX wieku, zachowało się tylko w tych księgach. Studium źródłowe szlacheckich drzew genealogicznych pozwala nadać nowy akcent społecznemu portretowi rosyjskiej szlachcie biurokratycznej.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 3; 179-188
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Место государственной канцелярии в структуре власти Российской империи XIX века
    Autorzy:
    Ружицкая, Ирина
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631596.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    19th-century Russian Empire, administration, State Council, state chancellery, state secretary, bureaucracy, rationalisation of the operation of chancellery
    Российская империя XIX в., государственное управление, Государственный совет, государственная канцелярия, государственный секретарь, бюрократия, рационализация канцелярского производства
    Opis:
    State chancellery was the chancellery of the State Council, the supreme advisory body in the Russian Empire. Its role in the political life of Russia differed in the various periods of its existence. Its power was at its highest between 1810 and 1812, when it was headed by M.M. Speransky. His power was virtually unlimited, and he remained in direct contact with the Tsar. In later periods, neither the chancellery nor its leader achieved similar levels of importance. Nonetheless, there were times when it played an important role in the Empire’s lawmaking process. Its importance correlated with the eminence of its leader. The chancellery was the institution which initiated the transition to rational forms of administering the Empire.
    Государственная канцелярия – канцелярия высшего законосовещательного органа Российской империи, Государственного совета. В разные периоды своего существования она играла неодинаковую роль в политической жизни страны. Эпохой всевластия государственной канцелярии стали 1810–1812 гг., когда ее возглавлял М.М. Сперанский. Его власть была безграничной, он непосредственно контактировал с императором. Впоследствии такого положения государственная канцелярия и ее руководитель никогда не достигали. Тем не менее были времена, когда она играла заметную роль в законодательной политике империи. Эта роль была тем более значимой, чем выше было реноме ее руководителя. С Государственной канцелярии в империи начался переход на рациональные формы управления.Kancelaria państwa – kancelaria wyższego organu doradczego w Imperium Rosyjskim, czyli Rady Państwa. W różnych okresach swojego funkcjonowania odgrywała ona niejednakową rolę w życiu politycznym kraju. Epoką wszechwładzy kancelarii państwowej były lata 1810–1812, kiedy na jej czele stanął M.M. Sperański. Jego władza była nieograniczona, pozostawał w bezpośrednim kontakcie z imperatorem. W późniejszym czasie ani kancelaria, ani jej naczelnik nigdy nie osiągnęli takiej pozycji. Niemniej jednak zdarzały się okresy, kiedy odgrywała ona istotną rolę w polityce prawodawczej Imperium. Jej znaczenie było tym ważniejsze, im większą renomą cieszył się jej naczelnik. Od kancelarii państwa rozpoczęło się przejście do racjonalnych form zarządzania w Imperium.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Революция 1917 года и трансформация военно-бюрократических структур в России
    Autorzy:
    Гребенкин, Игорь Николаевич
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632169.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Military bureaucracy, World War I, Russian revolution, Provisional government, Military ministry, Council of People’s Commissars, People’s Commissariat of military affairs
    Военная бюрократия, Первая мировая война, Русская революция, Временное правительство, Военное министерство, Совет Народных комиссаров, Народный комиссариат по военным делам
    Opis:
    The article deals with the role and position of military political institutions in Russia during the flow of revolutionary events in 1917. It specifically focuses on the Military ministry’s staff reaction to the political overturn, and their adaptation to the new environment of functioning. Evolution of the state’s military bureaucratic structures in the process of the political conflict is put under analysis, as well as various aspects of their reformation.
    Статья посвящена роли и месту институтов военно-политического управления России в ходе революционных событий 1917 г. Основное внимание уделено реакции аппарата Военного министерства на политический переворот и его адаптации к новым условиям функционирования. Анализируется эволюция военно-бюрократических структур государства в процессе развития политического конфликта и различные аспекты его реформирования.Artykuł jest poświęcony roli oraz miejscu instytucji zarządu wojenno-politycznego w Rosji w czasie wydarzeń rewolucyjnych w 1917 r. Szczególną uwagę zwrócono na reakcję aparatu Ministerstwa Wojny na przewrót polityczny i jego adaptację do nowych warunków funkcjonowania. Analizie poddano ewolucję a także różne aspekty reformowania państwowych struktur wojenno-biurokratycznych w trakcie rozwoju konfliktu politycznego.
    Źródło:
    Res Historica; 2017, 44
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Подьячий Никифор Иванов сын Шипулин на русскопольских переговорах в мае – начале июня 1619 г.: материалы к биографии
    Poddjaczy Nikofor Iwanow syna Szyplina na rosyjsko-polskich rozmowach w maju – na pocz. czerwca 1619 r.: materiały do biografii
    Autorzy:
    Małow, Aleksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969592.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    Россия
    XVII в.
    Смута
    русско-польские отношения
    Деулинского перемирие
    приказная бюрократия
    российская дипломатия
    Посольский приказ
    Russia
    XVII century
    Smuta
    Russian-Polish relations
    Deulin peace Treaty
    Prikazy`s bureaucracy
    Russian diplomacy
    the Foreign prikaz
    Rosja
    XVII wiek
    smuta
    stosunki polsko-rosyjskie
    rozejm dywiliński
    biurokracja przykazowa
    dyplomacja rosyjska
    przykaz poselski
    Opis:
    Artykuł jest poświęcony rekonstrukcji biografii poddjaczego, późniejszego - diaka Nikifora (Mikifora) Iwanowa syna Szipulina, który postawił pierwsze ważne kroki w swojej karierze znanego urzędnika przykazów, w trakcie pertraktacji rosyjsko-polskich w 1619 r. Przede wszystkim zaś praca traktuje o jego roli i zasługach na tych rozmowach, tej niełatwej akcji dyplomatycznej, w której się znalazł ten młody urzędnik. Opracowanie oparte jest na dokumentach z archiwum Poselskiego Przykazu, a także na materiałach z archiwum przykazów: Razrjadnego, Skarnowego, Pomiestnego, Drukarskiego, Ustinskoj czetii i kilku innych urzędów oraz archiwów klasztornych. Część wykorzystanych materiałów dokumentowych nie była opublikowana i jest przechowywana w zespołach Rosyjskiego Państwowego Archiwum Akt Starych w Moskwie i Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Petersburgu. Nazwisko bohatera pracy pojawia się w klasycznych pracach dotyczących biurokracji przykazowej S.K. Bogojawlenskiego, S. B. Weselowskogo i N.F. Demidowej jednak osobnej pracy poświęconej jego osobie nie ma w historiografii.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 3; 97-119
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Поздний» Советский Союз - «ранняя» Российская Федерация: две эпохи – две бюрократии
    „Późny” Związek Radziecki - „wczesna” Federacja Rosyjska: dwie epoki - dwie biurokracje
    Autorzy:
    Станкевич, Зигмунт
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969667.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
    Tematy:
    бюрократия
    государственный аппарат
    государственный служащий
    коммунистическая партия
    Михаил Горбачев
    Борис Ельцин
    Аппарат Президента СССР
    Администрация Президента России
    Советский Союз
    Российская Федерация
    bureaucracy
    state apparatus
    civil servant
    communist party
    Mikhail Gorbachev
    Boris Jeltcin
    Apparatus of the President of the USSR
    Administration of the President of Russia
    Soviet Union
    Russian Federation
    biurokracja
    aparat państwowy
    urzędnik
    partia komunistyczna
    Michaił Gorbaczow
    Borys Jelcyn
    prezydent ZSRR
    Prezydent Rosji
    ZSRR
    Federacja Rosyjska
    Opis:
    Artykuł jest próbą analizy porównawczej, historyczno-polityczno-prawnej, dwóch biurokracji, a raczej dwóch systemów biurokratycznych - radzieckiego, opartego na socjalistycznych zasadach systemu publicznego i państwowego, oraz rosyjskiego postsowieckiego, który głównie odzwierciedla przejście kraju do gospodarki rynkowej i demokracji politycznej. Autor główną uwagę przywiązuje do podstawowych cech danych dwóch biurokracji, ich specyficznych cech wyróżniających, warunków istnienia i możliwości wpływu na ogólny rozwój państwa odpowiednio Związku Radzieckiego i Federacji Rosyjskiej.
    Źródło:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2019, XVI, 4; 123-136
    1731-982X
    Pojawia się w:
    Wschodni Rocznik Humanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stremouchowowie. Szlachta ziemiańska i aparat rządowy Imperium Rosyjskiego XIX – początku XX wieku
    Autorzy:
    Bogdanov, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041040.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    landed nobility
    state apparatus
    forms of participation of the nobility in the state administration
    service for the nobility elections
    administrative services
    transformation of the ruling elite
    the ruin of the old nobility
    szlachta ziemiańska
    aparat państwowy
    formy udziału szlachty w rządzeniu państwem
    szlachecka służba wyborcza
    służba administracyjna
    przemiany elity rządzącej
    ruina starej szlachty
    поместное дворянство
    государственный аппарат
    формы участия дворянства в управлении государством
    служба по дворянским выборам
    административная служба
    трансформация правящей элиты
    разорение старого дворянства
    пролетаризированная бюрократия
    Opis:
    Na przykładzie starego rodu Stremouchowów, należącego do szlachty prowincjonalnej, autor stara się zilustrować specyfikę relacji między aparatem władzy państwowej a szlachtą. Szlachta w systemie społecznym Państwa Rosyjskiego funkcjonowała jako klasa, która zmonopolizowała prawo do rządzenia państwem. Dobrobyt ekonomiczny i społeczny całej szlachty i jej poszczególnych członków był bezpośrednio związany z przynależnością do tej klasy i zajmowana w niej pozycja, jak również stopień dobrobytu, zależały od zajmowanego stanowiska w aparacie władzy i zasług osobistych przed nim. Załamanie się dawnego systemu stosunków między państwem a szlachtą na początku XVIII w. prowadzi do przekształcenia szlachty z klasy w stan, w którym przynależność była uwarunkowana prawem urodzenia. Ziemia, która była fundamentem ekonomicznym szlachty, przekształciła się z własności tymczasowej w dziedziczną. Chociaż szlachta uniezależnia się w ten sposób od ciężaru służby państwowej, służba ta zachowuje dla szlachty znaczenie egzystencjalne, co znajduje odzwierciedlenie w rosyjskiej heraldyce szlacheckiej. Upadek szlachty jako klasy związany jest z reformami aparatu państwowego pierwszej połowy XIX w., które otworzyły drogę wykształconym przedstawicielom stanów nieuprzywilejowanych oraz z kryzysem agrarnym drugiej połowy XIX w., który podważył fundamenty gospodarcze szlachty. Arystokratyczna szlachta ziemiańska zaczyna być wypierana z aparatu rządowego przez proletaryzowaną biurokrację, utworzoną z zubożałej starej szlachty i bezrolnych raznoczyńców, która stała się nową klasą rządzącą. Historia rodu Stremouchowów na przestrzeni pięciu stuleci ukazuje, pod wieloma względami wspólne dla całej szlachty rosyjskiej, procesy przekształcania szlachty moskiewskiej w prowincjonalnych właścicieli ziemskich, a następnie w zawodową biurokrację i zdeklasowaną szlachtę.
    Using the example of the old Stremoukhov family, which belonged to the provincial aristocracy, the author tries to illustrate the peculiarities of the relationship between the state power apparatus and the nobility. The nobility in the social system of the Russian state existed as a class that monopolized property rights to manage the state. The economic and social well-being of the entire nobility and its individual members was directly related to the membership in this class and the position held in it, the degree of well-being depended on the position held within the apparatus of power and personal merits, which a given member achieved for it. The collapse of the old system of relations between the state and the nobility at the beginning of the 18th century leads to the transformation of the nobility from a class to an estate, membership in which was conditioned by birth rights. The land, which was the economic basis of the nobility, undergone a transformation from being a temporary property to an inheritable one. Although the nobility gained in that way independence from the burden of state service, the state service continued to have existential significance for the nobility, which is reflected in Russian noble heraldry. The decline of the nobility as a class is associated with the reforms of the state apparatus in the first half of the 19th century, which paved the way into it for the educated representatives of the unprivileged estates, and the agrarian crisis in the second half of the 19th century, which undermined the economic basis of the nobility. The aristocratic local nobility begins to be removed from the state administration apparatus by a proletarianised bureaucracy formed by impoverished old nobility and landless raznochintsy, who has become the new ruling class. The history of the Stremoukhov family, spread over five centuries, demonstrates, in many ways common to all Russian nobility, the processes of transformation of the Moscow nobles into provincial landowners, then into professional bureaucrats and declassified nobles.
    На примере старинного рода Стремоуховых, принадлежащего к провинциальной аристократии, автор пытается проиллюстрировать особенности взаимоотношений аппарата государственной власти и дворянства. Дворянство в социальной системе российского государства существовало как класс, монополизировавший права собственности на управление государством. Экономическое и социальное благосостояние всего дворянства и отдельных его членов было напрямую связано с членством в данном классе и занимаемое в нем положение, степень благосостояния зависела от занимаемого положения в аппарате власти и личных заслуг перед ним. Распад в начале XVIII века старой системы взаимоотношений государства и дворянства, приводит к превращению дворянства из класса в сословие, членство в котором было обусловлено правами по рождению. Земля, являвшаяся экономическим базисом дворянства, превращается из временной собственности в наследную. Хотя дворянство обретает таким образом независимость от бремени государственной службы, государственная служба сохраняет для дворянства экзистенциальное значение, что находит отражение в русской дворянской геральдике. Упадок дворянства как класса связан с реформами государственного аппарата первой половины XIX века, открывшими дорогу в него образованным представителям непривилегированных сословий и аграрным кризисом второй половины XIX века, подорвавшим экономический базис дворянства. Аристократическое поместное дворянство начинает вытесняться из аппарата управления государством пролетаризированной бюрократией, формируемой из обедневших старых дворян и безземельных разночинцев, ставшей новым правящим классом. История рода Стремоуховых на протяжении пяти веков демонстрирует, во многом общие для всего русского дворянства, процессы превращения московских дворян в провинциальных помещиков, затем в профессиональную бюрократию и деклассированных дворян.
    Źródło:
    Res Historica; 2021, 51; 373-385
    2082-6060
    Pojawia się w:
    Res Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies